Chapter 20

Pumailanlang ang isang malalim na katahimikan sa kanilang paligid, tila nag-aantay sa susunod na hakbang. Ang mga bituin sa langit ay nagniningning, sumasalamin sa mga bagong pag-asa at pangarap na umuusbong sa kanilang puso.

“Paano tayo mag-uumpisa?” tanong ni Abigail, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aasam at pagdududa. “Paano natin ipapakita sa isa’t isa ang tunay na nararamdaman natin?”

Nagsimula si Marco, ang kanyang tinig ay puno ng pasensya. “Sa tingin ko, ang pinakamahalaga ay ang maging tapat tayo sa bawat isa. Magkaroon tayo ng mga regular na pag-uusap, at ipahayag natin ang lahat—mga pangarap, takot, at mga hangarin natin.”

“Pero paano kung may mga pagkakataong may hindi tayo pagkakaintindihan?” tanong ni Nikolo, ang kanyang boses ay naglalaman ng pag-aalala. “Minsan, mahirap ang mga damdamin, at baka hindi tayo magkasundo sa lahat.”

“Dapat tayong maging handa na makinig at umunawa sa isa’t isa,” sagot ni Abigail, ang kanyang boses ay nagiging matatag. “Kailangan nating