I know you how much excited you are to read the present but kailangan natin ng back story para maintindihan natin ang mga nangyayari. Bakit biglang naging close si March kay Andrea at Euclid kung si Juni at Karen lang naman talaga ang naging kaibigan niya noong una? Bakit naging ganoon at ganiyan. So need talaga ng look back para maintindihan ang buong kwento.
(BACK TO PRESENT) “You can walk by yourself now?” “I guess so,” Rod said habang sinusubukang maglakad mag-isa na wala ng gamit na saklay. Lumapad ang ngiti ko nang makita siyang nakakalakad na nga. Pumalakpak ako sa tuwa. It’s Saturday morning at mula no’ng hinintay niya akong makauwi nong galing ako sa office, masasabi kong naging maayos na ang trato niya sa akin. “Sige, punta ka dito. Hihintayin kita,” ani ko at excited na tumayo saka pumunta sa dulo palayo sa kaniya habang nakataas ang dalawang kamay. Ngumuso siya sa akin, pinipigilan na huwag matawa. That’s when I realize na ginagawa ko siyang toddler. Nahihiya kong ibinaba ang dalawang kamay ko. “Ah- hehe,” “Watch me,” sabi niya. Tumango ako ulit at tumingin sa kaniya. Naglakad siya ulit palapit sa akin ng dahan-dahan. Nakakalakad na siya ng maayos. Ibig bang sabihin nito, tapos na ang papel ko sa buhay niya? Lumaki ang ngiti ko nang makalapit siya sa akin at nahawakan niya ako. “Very good,” sabi ko, tinutukso siya gaya
LINGGO, nasa labas ako ng kwarto ni Rod dahil magpapa-alam ako sa kaniya na aalis na ako pero bago pa man ako kumatok, narinig ko siyang may kausap sa phone. “I don’t believe her at all. Akala ko talaga ayos na kami but she lied. Hindi na siya ang dating March na nakilala ko,” hindi ko alam sinong kausap niya. “No. Itutuloy ko ang plano ko sa kaniya,” dagdag niya. Hindi ko na tinuloy ang sasabihin ko. Umalis na ako ng walang paalam sa kaniya. Whatever Rod is planning, sana hindi iyon ang dahilan para sukuan ko siya. Umuwi ako sa bahay ni Eya kung nasaan ang mga anak ko. Tumambad sa akin ang mga bata na naglalaro sa sala. “MAMA!!” Sigaw nila at dinumog ako ng sabay. “Naku! Iyang quintuplets mo sobrang miss ka na,” nakangiting sabi ni Karen. “Nasaan sina Sy?” tanong ko sa kaniya. “Umalis sila ni Eya. Si Juni, dinalaw ang pamilya sa Tagoloan,” ah okay. “Mama, up!” Napangiti ako sa sinabi ni AJ. “Kamusta na ang baby girl ni mama ah?” tanong ko. “Mama, miss na miss na po kita. B
“Who’s t-that child?” tanong ng chairman na gulat na gulat na nakatitig sa anak ko. Nagpababa ang anak ko sa akin kaya wala akong nagawa kun’di ang ibaba siya. “Are you the one I talked last time?” umiiyak pa rin si CJ at masama ang tingin niya kay chairman. Talked last time? Anong ibig sabihin ng anak ko? “Attorney, bakit mo siya kasama?” tanong ko sabay punas ng luha na ayaw matigil sa kakaiyak. Nagulat ako bakit magkasama sila. Ang mukha ni attorney na nalilito, agad na lumapit sa akin. “He approached me and gave me this, hija,” nanginginig ang kamay niya na binigay ang maliit na pirasong papel. May nakasulat doon na address ni Rod. “He said if I know this address. Gusto niya raw puntahan cause he has some business to do here. Alam kong kay Rod kaya sinama ko siya dito cause I am curious anong gagawin niya. H-Hindi ko alam na anak mo siya.. T-Teka, naguguluhan ako.” Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. CJ, bakit may address ka ng papa mo? “Cam, who gave you the address?” l
“CJ, let’s go,” sabi ko sa anak ko. But Rod hold me once again at mas lalo akong nagulat nang makita na lumuhod siya sa harapan ko. “I’m sorry…” umiiyak na aniya. “I’m so sorry..” ulit niya. Hindi ko alam anong susunod kong gagawin nang makita siya na nakaluhod at nakahawak ng mahigpit sa binti ko. He’s crying real bad at mukhang naiintindihan ni CJ ang nangyayari dahil isinobsob niya ang mukha niya sa leeg ko. “Mama, is he really my father?” tanong niya. Mahina lang ngunit narinig ng tatlo sa harapan. Now it’s confirmed na I’m not really married. Na gawa-gawa ko lang iyon. Dahil kung may asawa ako, may ama sanang kinikilala ang anak ko. “He said his name is James. Is he my father?” Umiiyak akong tumango. Mas lalong humagolhol si CJ. Iyak ng isang bata na para bang buong mundo ang umaway sa kaniya. Kahit ako ay nasasaktan habang pinapakinggan ang mga iyak niya. Namataan ko ang chairman na pinupunasan ang mata niya. Why is he crying? “Mama, ayaw ko po.” Umiiling si CJ, hindi n
“March, hija, hindi mo kami kaaway.. Hindi ba, hindi kita kailanman itinuring na iba?” sabi ni attorney. Nakatulog na si CJ sa bisig ko at gabi na rin. Si Rod, nasa harapan at nakatingin sa anak namin. “Is this the reason why you suddenly disappeared seven years ago?” tanong ni Rod. “Umalis ako para sa anak ko- “Anak natin,” pagtatama niya sa sinabi ko. “Ayaw kong makipagtalo sayo. Nalilito ang utak ko. Ang gulo ng utak ko at sumasakit ang ulo ko. Nagulat nalang ako na may batang galit sa akin kanina. Tapos malalaman ko nalang na anak ko pala ang batang iyon.” “Rod,” si attorney, pinapakalma si Rod. Pumikit siya. “Ang hirap ma e. Hindi ko alam anong dapat kong e react. Galit na galit ako. Naguguluhan ako.” “Rod, set aside your feelings. Pag-usapan natin iyan. Huwag mong isipin ang sarili mo. Isipin mo ang anak mo na hindi ka matanggap.” Natahimik siya at napatingin kay CJ. “He acts like you, son,” biglang sabi ni attorney kay Rod. “Si Elias ang nakikita kong small version m
“Eya, please huwag na,” pabulong ko. Nasa kwarto ako at kinulong ni Rod. Nasa akin ang anak kong si CJ at mahimbing ng natutulog sa kama. “Ipapapulis namin yang hayop na yan!” “Eya, magkakagulo lang. Alam mo gaano kayaman ang mga Chavez.” “But that’s kidnapping, March!” “Ayaw niyang umalis kami ni CJ. Gusto niyang manatili kami sa tabi niya.” “What? Nababaliw na talaga yang gagong yan. May asawa na siya.” Hindi ko alam. Hindi ko alam anong plano ni Rod. Kahit si attorney kanina ay hindi siya napigilan. Alam kong nag-aaway sila ng mama niya kanina bago niya utusan ang mga body guards na dalhin kami ni CJ sa kwarto. “Hindi niya ako ikukulong dito, Eya. Pero sabi niya, kukunin niya sa akin si CJ kung pipilitin kong umalis. Ilalayo niya sa akin ang anak ko.” Nagmura si Eya sa kabilang linya. Alas dose na ng madaling araw at heto at nag-uusap pa kami. “What do you want us to do?” Tumingin ako sa anak ko. Namo-mroblema na ako na katauhan pa lang ni CJ ang na expose paano pa kaya ku
No’ng magising ulit si CJ, agad siyang tumayo at lumapit sa akin. Wala si Rod, at hindi ko alam nasaan siya. Pagkatapos niyang ihatid kami ni CJ dito sa kwarto niya, umalis na rin siya. “Gutom ka na?” tumango si Cam. “Mama, where’s your boss?” tanong niya sa akin. “I don’t know,” sagot ko sabay buhat sa kaniya para makababa kami. Pagdungaw ko sa sala, halos wala ng space sa dami ng bodyguards at maid. Nasaan si Rod? Andami na yatang bodyguards dito? “Saan po kayo ma’am?” tanong no’ng katulong sa akin. “Kakain,” sagot ko. “Mama, bakit maraming tao?” tanong ni CJ Hindi ko rin alam anak. “Bilin po ni sir Rod ma’am na huwag kayong paalisin ng bata,” it explains why. “Nasaan siya?” “Nasa kumpanya po. Sabi niya may kailangan daw siyang gawin doon.” Sabi no’ng katulong. Tumango ako. Sa mesa, marami ng nakahandang pagkain. Inupo ko si CJ at nilagyan ko ng pagkain ang plato niya. “May gustong pumasok,” rinig kong sabi nong security guard sa katulong na kumausap sa akin kanina. “Si
“Bye mama!” Ang sabi ng anak ko habang kumakaway sa akin. Si Rod sa tabi ng niya, nakangiti habang pinapanood ang anak namin. Nang makaalis na sila sa harapan ko, malakas akong napabuntong hininga. Papasok na sana ulit ako sa bahay nang makita ko si Miss Tanya sa loob ng isang sasakyan na nakatingin sa direction ko. Lumingon ako sa likuran at busy ang boydyguards kaya umalis ako para puntahan si Miss Tanya. Paglapit ko, ibinaba niya ng tuluyan ang bintana ng sasakyan niya. “Bakit ka pa bumalik?” para sa isang sekretarya ni Rod at chairman, hindi ko lubos maintindihan bakit parang ang galit niya sa akin ay personal na. “Pinapunta ka ba dito ni chairman?” “Talaga bang talent mo na ang manira ng relasyon?” “Anong inutos ng chairman sayo?” Tumingin siya sa akin. Si Miss Tanya lang ang kilala kong grabe ang loyalty sa chairman na kahit ang kasamaan ng ugali ay sinusunod din. “At talang binuhay mo ang bastardo ni Rod?” Nagngitngit ang kalooban ko sa sinabi niya. Bastardo? “Ano ban
LAST AUTHOR’S NOTE Hi everyone, this is your Ms. A. I’m no longer putting some special chapters here to avoid any confusion. Nag end na po talaga ang story sa Epilogue. Naglagay lang ako ng SC to prolong the story a bit para may ma e look forward kayo na medyo related kina March at Clarissa. Iyong special chapters, medyo confusing na yata sa ibang readers so ayaw ko naman magkaganoon, that’s why, I’m ending it here. Ganoon pa man, nagpapasalamat ang puso ko sa inyo na sinamahan niyo ako sa journey ko dito. See you sa story ni Aru. Hope nandoon pa rin kayo. Kitakits sa April! This is indeed a long journey noh? September tayo unang nagkilala sa story ni March at nagtatapos sa 2024. Haha. Basta, mahal ko kayong lahat. Thank you po talaga. --Love, bulalakaw. (Ang story ni Aru ay series, remember the friends of Clark na si Hut, Jed, at Fero? Iyong business nila na Ship of Temptation ang gagawin kong series. Si Aru ang mauuna sa kanila (the first member) at isusulat ko siya sa 3rd po
MARCH “Ma, si kuya DJ ayaw akong samahan sa mall,” sumbong ni Farrah. Mainit ang ulo ko dahil kagabi pa hindi umuuwi si Rod. Kasama niya si kuya, Symon, Yu at Kin. Sinabi ko ng umuwi siya ng maaga pero nilasing ng walangho kong kapatid. “DJ?” Tumayo si Daniel at naglalambing na tumabi sa akin. Binata na ang boys ko pero kung umasta, parang bata pa rin. “Ma, huwag ako please.. Ayoko,” “Kuya, bakit ayaw mo kasi?” “Dahil kasama mo for sure ang baliw mong kaibigan,” nakangusong sabi ni Daniel. “Farrah, ang ate Alexa mo nalang ang isama mo,” sabi ko at wala siyang choice kun’di ang pumayag sa sinabi ko. Nang umalis si Farrah sa harapan namin, tumingin ako kay DJ. Nagpeace sign siya agad. “Ma, pupunta ka ba kay lolo ngayon?” “Bakit?” “Can I come?” “At bakit nga?” Lumapit siya sa tenga ko at may ibinulong. “Lolo has a treasure,” Pinagsingkitan ko siya nang mata at saka ko na namalayan na kumpleto na pala ang mga anak ko sa harapan. “Anong ginagawa niyo?” tanong ko. Nakasuot s
MARCH Pagpasok namin sa kwarto kung nasaan ang lolo Renan, napahinto kami nang makita siyang nakaupo sa kama at tinitignan ang sarili sa maliit na salamin. “Gwapo na ba ako?” sabi niya sa assistant niya. Tumingin ako sa tabi ko, nakita kong nalukot ang mukha ng kuya ko habang nakatingin sa lolo namin. “Dapat gwapo ako oras na magkita kami ng isa ko pang apo,” sabi niya. “Bakit hindi naman siya nagpagwapo no’ng ako ang kinita niya?” bulong bulo ni Clark sa tabi ko/ “LO!” Tumingin si lolo Renan sa gawi namin at agad umaliwalas ang mukha niya nang makita niya ako. “Ang apo ko!” Sabi niya at tumayo pero nakaalalay ang mga nurses papunta sa akin. “Hello po,” nahihiya kong sabi. “Apo, sa wakas, nandito ka na,” sabi pa niya. “Lo, apo mo rin ako,” sabi ni Clark pero hindi siya pinansin ni lolo Renan. “Parang isang beses pa niyang nakita ang paborito niyang apo ah,” si Clark na agad kinurot ni Ate Clarissa. “Tumahimik ka nga love,” ate “Bitter ka lang e,” Rod Sinimangutan silang da
MARCH “Let’s go?” sabi ni ate at tumango ako. Hinawakan niya ang kamay ko saka niya pinaandar ang sasakyan niya paalis papunta sa bahay ng lolo ni Clark. Kinakabahan ako. Pero nakita at nakilala ko na naman si lolo Renan sa tagal ng panahon na magkakilala kami ni ate at Clark. At masasabi kong sobrang spoiled talaga ako sa kaniya. Akala ko ay natural lang siyang ganoon pero ngayon, alam ko na bakit kakaiba ang kabaitan niya sa akin at sa mga anak ko. Nagring ang phone ko at nakita kong tumatawag si mama. “Ma?” “Papunta na kayo sa lolo niyo?” “Opo ma at kasama ko si ate,” “Are you okay anak?” Tumingin ako kay ate bago sumagot ng “yes ma, I’m okay,” Narinig ko ang pagbuntong hininga nito sa kabilang linya. “Ma, I’m fine. Huwag na kayong mag-alala sa akin,” “Hindi ko maiwasang mag-alala anak lalo pa’t-" hindi na natuloy ni mama ang sasabihin niya.. Naiintindihan ko kung mahirap sa kaniya na pagkatiwalaan muli si Sr. Renan kahit pa ilang taon na ang lumipas. “Ma, kasama ko n
MARCH “Nina texted me, your boys ordered a 1 case of beer from her.” Nakasimangot na sabi ko. Rod smiled at kissed my forehead. “Hindi ka pa ba nasanay?” “Why are you looking so proud there?” Natawa siya. “I’m not proud ah, what are you talking about?” “Sus, hindi daw!” “Oo nga. By the way, they are here,” sabi niya habang nakatingin sa gate. Nakita namin si ate na nakatayo sa labas at sa likod niya ay naroon si Clark na nagtatago sa akin. It’s been what? More than 10 years nang pinili nilang itikom ang bibig nila para sa akin. “Why are you hiding from ate’s back?” taas kilay na tanong ko. Oo, inabot ako ng ilang taon para tanungin kay mama kung sino ang totoong ama ko. When mama said the name Abeola, I knew that Clark and his grandfather are somewhat connected to me. Noon pa man, nagtataka na ako sa kabaitan ng lolo ni Clark sa akin, pero pinili kong huwag pansinin at piniling mamuhay kasama ni Rod, mga anak namin, ni mama, at ibang malapit sa amin. Hindi ko na inisip pa an
PUNN Lalapit na sana ako kay kuya BJ at Munn nang may kumalabit sa akin sa likuran. Nang tignan ko kung sino, nakita ko si Farrah. She’s smiling from ear to ear and hula ko ay may kailangan siya sa akin. “Kuya Punn, are you busy tomorrow?” Yeah. Tomorrow is Sunday, magsisimba kami. “Magsisimba kami bukas, bakit?” “Kuya, pasama ako bukas after ng samba niyo. Is it fine?” “Saan ka pupunta?” lumapit siya sa akin at may binulong. Nanlaki ang mata ko nang banggitin niya ang pangalan ng taong pupuntahan niya bukas. “Why me? Your brothers wouldn’t mind kung sila ang sasabihan mo,” Nakita kong humaba ang nguso niya. “Papa wouldn’t let me to come alone for sure. And ate AJ has something important to do tomorrow. Sina kuya naman, may training sila bukas sa martial arts.” “Yeah but I’m sure one of them wouldn’t mind to skip that training for you,” Pinagsingkitan niya ako ng mata. “Ayaw mo ba akong samahan kuya?” She’s here again, gaslighting me to get what she wanted. Farrah is a sl
PUNN “Punn, the table is set! Sunduin mo nga mga kuya mo sa labas!” ate AJ said, annoyed cause my cousins are not here yet. “Ate, walang magpapaypay dito!” I am pertaining to the barbeque na ginagawa namin. Ako nakatoka, kanina pa. “Si Farrah na bahala diyan!” I sighed and put down the fan para sunduin ang mga kuya ko na bumili lang naman ng drinks sa labas ng villa. Paglabas ko palang, I saw my cousins hitting on Aleng Nina’s granddaughter. Jujelen is at my age, and I heard kuya Blake kinda like her. I’m wondering, what’s with her, why kuya find her pretty? She’s plain and simple. I just sighed. “Kuya,” tawag ko sa kanila nang makalapit ako sa kanila. Jujelen looked at me, I just stared at her blankly before I look at my cousins. “Hanap kayo ni ate AJ,” sabi ko. I saw how kuya Elias’ eyes widen. “I told you kuya na bumili na tayo ng beer at bumalik. You didn’t listen,” kuya CJ said while busy on his phone. “Aleng Nina-" “Sinabi ng magulang niyo na no beer so walang beer. K
CLARISSA (15 years later) “Clarissa, pakilagay ito sa mesa,” “Mommy, wala pa po ba si kuya?” Napabuntong hininga siya. “Ewan ko ba dito sa kuya mo, sinabi ng agahan nila umuwi pero hanggang ngayon, wala pa rin,” Natawa ako. “Prena, hindi ka pa nasanay sa anak nating iyon,” natatawang sabi ni tiyang Ysabel na kakapasok lang ng kusina kasama ng mga maids sa likuran niya. Lumapit si mommy kay tiyang at isinabit niya ang kamay niya sa kamay ni tiyang. “Alam mo bang ang panyong ginawa mo?” “Talaga ba? Magbenta kayo ako sa mga amega mo?” Natawa nalang ko at napailing sa kanilang dalawa. “Tawagan ko lang si kuya mom, tiyang,” paalam ko pero hindi yata nila ako narinig na. Isang dial palang sinagot na agad ni kuya Aru ang tawag. “Nasaan ka na ba kuya?” “Easy lang little sis. Malapit na kami diyan. Nandiyan ba si tiyang?” “Kanina pa. At lagot ka sa kanila ni mommy pagpunta mo dito. Ang tagal mong dumating e,” “Traffic kasi sa langit kanina e. Hindi makadaan ang airplane na sinasakya
Happy new year, dear readers! Thank you po sa inyong lahat. Sana happy kayo kung nasaan kayo ngayon. :3 Please know na I am happy and grateful for what you've done to me. Sobrang salamat talaga sa inyong lahat kasi naging part kayo ng 2023 ko. Alam kong I'm not here to where I am now kung wala kayo. Kaya your Ms. A is very happy na nameet kayo. This is a sudden message. Haha. Pero gusto ko lang e type ito at sabihin sa inyo na heto, thankful ako. Sana po, hayaan niyo ako maging part ng 2024 niyo at maging part kayo ng 2024 ko. Hoping for a prosperous and bless year this coming 2024 and sana lahat tayo masaya. ------ Love, bulalakaw.