Kakadating lamang ni dyke sa parking lot ng kanilang company, saglit nitong pinatay ang makina ng kaniyang sasakyan, saka tumingin sa orasang pambisig... medyo maaga pa para sa kinahapunang oras. Marahang nag hintay ang binata matapos kumpirmahin ang oras. Sumandal siya sa gilid ng kotse habang naka- krus ang kaniyang mag kabilang kamay. Mga ilang sandali pa ay bigla na lamang may dumating na sasakyan, biglang natanaw ng binata ang napaka- gandang kotse na mercedes benz, mukhang alam niya na kung kanino ang sasakyang iyon kaya nagmadali siyang pumasok sa loob ng kaniyang kotse upang hindi siya makita ni eran at mag taka pa ito kung bakit siya naroon. Huminto ang kotse at saka nagmamadaling bumaba ng sasakyan ang binatang si eran. Kita ng dalawang mata ni dyke sa kaniyang tinted na bintana na pinag buksan ni eran si daisy ng pintuan, napataas ang magkabilang bahagi ng labi ni dyke dahil duon. Mukhang may kakaiba sa dalawa ah, mabuti iyon upang hindi na umaligid kay karrie ang kaniyang kaibigan, dahil naiirita lang siya dito. Nang makalabas ng kotse ang dalaga, sabay na naglakad ang dalawa papasok sa company, nagtaka din si dyke kung bakit duon pa sila dumeretsyo ngunit hindi niya na lamang inintindi ang mga ito, nang masigurado niya nang wala na ang dalawa lumabas siyang muli at chineck ang kaniyang cellphone sa bulsa upang makita kung nasaan na si karrie.
Ngunit bigo ang binata dahil wala pa ring message si karrie sa kaniya hanggang ngayon, mga trenta minuos na siyang naghihintay ngunit wala pa rin, mabuti na nga lang kalmado ang paligid sa loob ng parking lot, siguro kung si karrie ang mag hihintay sa kaniya sa ganitong lugar ay tiyak na natakot na yun. Sumandal muli si dyke sa kaniyang kotse saka tumingin sa itaas ng kawalan, nagbuga ito ng marahas na hininga habang tinutoktok ang kaniyang sasakyan upang duon ibalin ang pagka- inip sa pag hihintay, mistulang isang manhid na tao ang binata, dahil hindi niya manlang napansin ang kasalukuyang paparating na kotse, nakabalin lamang ito sa itaas habang nakatunganga, hindi niya manlang napansin iyon. Samantala ang laman naman ng sasakyan na iyon ay si karrie na. Nang makita ng dalaga ang ganuong itsura ng binata ay para siyang na- guilty dahil alam niyang natagalan na naman siya. Pinag buksan si karrie ni mang berting, tumango naman ang dalaga sa kaniyang driver saka nagpaalam at nagpasalamat sa paghatid sa kaniya.
" Thank you po mang, berting. Mag ingat po kayo!" Sumagot ang kaniyang driver habang nakangiti.
" Opo, ma' am, kayo din po!" Pumasok ulit sa loob si mang berting at agad na pinaandar ang kotse papalayo, gulat na napatanga na lamang si dyke nang mapansin na nanduon na pala ang dalaga sa kaniyang harapan. Ang tagal makabalik ni dyke sa kasalukuyan kaya't sobrang nahiya siya sa dalaga. Ang dami niya na rin kasing iniisip mag mula pa kanina nang makita niya sila eran at daisy sa parke na pinagbibigyan niya ng pagkain ng mga bata
." Nandiyan kana pala, karrie. i'm sorry hindi ko napansin" Ngumiti lamang si karrie sa binata, wala lang naman iyon sa kaniya. Sa totoo lang medyo na- miss niya rin ang gwapong lalaking ito.
"It's okay dyke. So, where are we going? " tanong ng dalaga, sa totoo lang talaga hindi pa alam ni dyke kung saan niya idadala si karrie dahil nawala sa isip niya ang kanilang napag usapan kanina.
" I don't know eh, saan nga ba?"
" Ha ha ha! you told me kanina na sa samyup khaa ayoo tayo pupunta, ano ba talaga?"
" Oww sorry, I forgot. So let's go?" Parang nagbago ng isip ang dalaga dahil mas gusto niya ng cheap na date at presensya ulit ng tabing dagat. Kaya bigla na lamang niyang binawi ang napgkasunduan nilang dalawa.
" Wait, I changed my mind, pwede bang sa tabing dagat na lang ng Zamba wood? Near lapaz?"
" But--!"
" Okay lang kung ayaw mo dyke" Malungkot na pagkakasabi ng dalaga, natawa naman bigla si dyke sa reaksyon na iyon ni karrie. ang cute ng dalaga kapag ganito ang itsurain niya.
" Wala naman akong sinabi na ayaw ko ah, Okay sige suon tayo" Nagliwanag ang pandinig ng dalaga nang sumang- ayon sa gusto niya si dyke
" But, can we buy food first?" Nagtaas baba ang ulo ng dalaga simbolo ng pag sang- ayon
" Oum, let's go, but what food?"
' for me, oaky na ang burger, footlong and milktea also some water? Okay lang ba sayo"
" Oo nama, no problem. kakasabi ko nga kanina na i want a cheap date"
" Huh?"
Pagtataka ng binata dahil wala naman siyang maalalang sinabi ni karrie yun kanina.Tinawanan lamang siya ng dalaga nang mapagtanto nitong wala pala siyang nabanggit na ganun, nasa isip niya lamang pala kaya nagbagio ang desisyon nila na pumunta sa samgyup khaa ayoo.
" Never mind, Hahaha. hindi ko nga pala nabanggit iyon, Let's go?" Pag- aaya ng dalaga, agad namang kumilos si dyke at umalis sa pagkakasandal sa kotse. Pinag buksan niya ng pintuan ang dalaga at maayos na inalalayan ito papasok, ngunit aksidente na lamang na natumba si karrie, hanggang sa napahiga siya sa upuan at hindi sinasadyang mahila si dyke papasok, na nagdulot ng pagkakapatong nito sa kaniya. Nagka- titigan ang dalawa medyo mainit ang pakiramdam na namumuo sa kanilang pagitan, natulala ang dalawa sa isa't isa. tila'y nagpapakiramdaman lamang sila ng damdamin. Sobrang bilis ng tibok ng puso ni karrie sa posisyon iyon, mistulang isang bombang kusa na lamang sasabog ang puso ng dalaga maging ang puso ni dyke na hindi makapaniwala at nagulantang na lamang ang isipan sa kagandahan ng dalagang matagal niya nang inaasam makuha ang matamis na oo. Mga ilang sandali pa ang lumipas ay sa wakas pareho na silang nakabalik sa kasalukuyan at inayos ang kani- kaniyang posisyon. Inayos ng binata ang kaniyang neck tie saka inalalayan si karrie sa pag kakaupo.
" I'm-- s-- sorry, hindi ko sadya yun, na out balance ako, pasenysa na!" Pagpapaliwanag ng dalaga kay dyke, tumango lamang si dyke sa kaniya na halatang gulat pa din sa nangyari.
" It's o--- okay, alam ko naman!" Medyo na uutal pa ang binata sa kaniya dahil kakaiba ang pakiramdam nito kanina, ramdam ni dyke na inuudyukan siya kanina ng kaniyang sarili na halikan si karrie ngunit hindi niya magawa, tinalo pa rin iyon ng kaniyang kosensya, baka ma- turn off pa si karrie dahil kung ginawa niya na naman ulit mag nakaw ng halik sa dalaga baka isipin nito na wala na siyang respeto.
" So, let's go!"
'"Okay!" Sagot ni karrie sa binata. Pinaandar ng binata ang kaniyang kotse saka malayang bumyahe papunta sa pinakamalapit na restaurant upang um- order ng makakain nila sa tabing dagat. Tahimik lamang si dyke sa pag mamaneho hanggang sa makarating sila sa pagbibilihan nila ng pagkain. Hindi na lang rin kumibo si karrie sa loob ng kanilang pag ba- byahe hanggang sa lumipas ang mga oras at makarating na sila sa kanilang patutunguhan.
Pinatay ni dyke ang makina ng kaniyang kotse saka pinag buksan ng pintuan ng kotse si karrie.
" Thank you!" Pag papasalamat ng dalaga, tipid na ngumiti si dyke sa kaniya habang inaayos ang nakusot niyang polo. Ngunit sa kalagitnaan ng pag- aayos naalala ni dyke na buhanginan na naman pala sa kanilang pupuntahan, at wala silang naidalang tsinelas na pamalit, pang lakad sana sa malubong buhanginan.
" Shooked!"
" Why?" Takang tanong ng dalaga kay dyke na may bahid ng pagka- dismaya sa mukha.
" Hindi tayo nakapagdala ng slippers, buhanginan ang lalakaran natin, lalo na yang suot mo, naka- pang opisina ka pa"
" HAHAHA! " Napahalakhak ng tawa si karrie nang ma- realize niya na maling desisyon na naman ang pag punta sa dagat na kagagaling lang ng opisina, ilang beses nang nangyari sa kanilang dalawa ito, ngunit hindi pa rin nila naaalala na buhanginan ang kanilang pupuntahan.
"Okay, ganito na lang gawin natin, may alam akong malapit na resort dito, duon na lang tayo dumiretsyo at tuloy na lang tayo mag check in, Okay lang ba sayo yun karrie?"" Okay, basta may i- offer din sana silang damit na pamalit!"
" Oh yah, meron dun. Naka- vist na ako sa resort na malapit dito dati, and may ina- allow silang nagtitinda ng mga swimsuit and other apparels na magagamit natin, Don't worry"
Natuwa ang dalaga sa mga sinabi ni dyke, buti na lamang may ganuon, isa pa okay lang din naman kay karrie na mag tagal sila sa resort na yun, mag papaalam na lamang siya sa dad niya, at bibilinan na lang si daisy tungkol sa mga kailangang i- manage at mga papeles na kailangan permahan. She' ll be in charge to those things, mag unwine muna ngayon si karrie.
" Should we go there right now?" Agaw atensyon ni dyke, tumango naman si karrie saka sumakay ulit sa kotse. Hindi niya na hinintay pa ang binata na pag buksan siya nito ng pinto, kaya naman nag pasya na din si dyke na dumiretsyo na agad sa loob ng sasakyan. Bumyahe ulit ang dala, ngunti mga ilan lamang ang distansya ng resort na yun kung nasaan sila kanina. Makalipas ang sampung minuto ay nakarating rin sila sa Alvista Resort, napaka ng resort na ito. ang daming puno ng pine tree na nakapaligid, kapansin- pansin din ang mga napakaraming taong turista na bumisita sa resort.
Nang makbaba ang dalawa sa kotse, iginala ni karrie ang kaniyang paningin sa paligid na nauukupahan ng napakaraming tao, mga alas tres na ng hapon nang mapadpad ang dalaga sa kaniyang relong pambisig, inalis niya ulit ang atensyon dun saka bumalin sa kabilang parte ng napakalaking resort, dumako siya sa helera ng mga damit na naka- parada sa gilid ng isang shop, tama nga ang sinabi ni dyke na may nag bebenta ng mga damit dito, buti na lamang ay nag withdraw kahapon ang dalaga.
" Let's buy some stuff?" Pag- aaya ni karrie sa binata habang nakaturo sa mga damitang nakaparada sa gilid ng isang shop. Tumango naman agad ito saka sabay na silang naglakad patungo sa shop na iyon.
nang makarating ang dalawa duon ay agad namang namangha ang dalaga sa mga magagandang damit na nakahilera duon, pati na rin ang mga swimsuit na pangarap niyang maisuot nang walang nagagalit na ama, sa bagay sa mga i*******m post ng dalaga ay isa na si dyke sa mga saksi sa kagandahan ng hubog ng katawan ni karrie. Hindi na nag atubili pang mag mamili si karrie, kinuha niya na lahat ang mga damit at swimsuit na alam niyang kakasya sa kaniya. Habang abala ang dalaga sa pag titingin sa mga damit na iyon ay ganun naman ang pamimili ni dyke sa mga maayos na kakailanganin niya. Pumili lamang ito ng maayos na T- shirt at short saka panligo in case na magyayang maligo ng dagat ang dalaga. Kumuha na rin siya ng maayos na tsinelas na babagay sa damit at short na ppinili niya. Tiyak na bonggan ang porma na napili ng binata dahil maganda ang pananamit nito, isama pa ang kalakihan at kagandahan ng katawan nito. Samantala ay si karrie abala pa rin sa pagkuha ng mga damit, dumako siya sa mga sandals na angkop pang lakad sa dagat saka kinuha ang may pinaka magandang design. Matatapos na silang kunin ang mga kailangan nila ay wala pa ing tao upang asikasuhin sila sa kanilang mga pinamili, hanggang sa may biglang bumukas ng pintuan at pumasok sa shp, kalmado lang babae, bumalin ito sa kanilang dalawa saka inayos ang parang lalagyan ng pera. Mukha iyon ang kahera sa shop na iyon.
" Tapos na po ba kayong mamili, ma'am and sir?" Mahinahon na pagtatanong ng kahera.
" Ahm, yes we're done, here" Inabot ni karrie ang mga napamili, at saka kinuha ang mga hawak ni dyke at pinagsama ang mga iyon. Kumuha ng paper bag ang kahera saka inayos sandali ang mga damit at hiniwalay nito ang slippers. Habang kino- compute ang kanilang mga napamili. nang matapos iyon ay bigla nang lumabas sa monitor ang kanilang babayaran. 7,637 ang total nun. Kinuha ni karrie ang ang kaniyang wallet sa kaniyang bag, ngunit bigla namang dumako ang kamay ni dyke sa braso niya saka nag salita.
" I'll pay for it!"
" Huh? No! hindi ako papayag, ako na magbabayad nito!"
" No, ako na, wag kanang mamilit" Kumunot ang nuo ni karrie, saka nagbago ang pinta ng kaniyang mukha. Ngunit parang wala lamang kay dyke iyon bagkus ay binigyan lamang siya nito ng mahinahon na ngiti. Hindi na nakipag talo pa ang dalaga, kaya't pumayag na lang din ito.
" Okay fine! But I have a cash here!" Huling hirit niya ngunit tumanggi lamang si dyke.
" No, i'll pay for it, even if you have cash!"
" Okay!" Kinuha ni dyke sa kaniyang wallet ang kaniyang credit card at inabot sa kahera iyon, kinuha nama ito ng kahera saka pinunan ang kabayaran nila sa lahat ng items na nakuha. Matapos nun ay lumabas na ang dalawa matapos magpasalamat sa mahinahon kahera.
Agad naman sila tumungo sa hotel na kanilang tutuluyan, bumungad naman agad sa kanila ang mga tauhan ng resort saka sila sinabitan ng kwintas na bulaklak. Galak ang pagbati nito sa kanila pati ang cashier na nag aasikaso ng mga tao na mag che- check in sa kanilang hotel room.
Tuwang- tuwa sila karrie sa napaka accomodating na resort na ito, and wala din naman silang reklamo sa kwarto na naibigay sa kanila. Saglit lamang ang mga pangyayaring iyon dahil nagmadali na rin silang makapasok sa kwarto dala ng pagod, at hindi na rin inisip ng dalaga na mgakatabi sila ni dyke sa iisang kama.Medyo lumulubog na ang araw sa mga oras na iyon habang inaayos niya ang kanilang gamit, saka inilalagay ang mga iyon sa closet na nilaan ng resort. Hindi na rin talo ang mga turista sa resort na ito dahil kumpleto naman lahat sa gamit, kasama na rin ang pagkain sa kanilang binayaran sa pag check in.Samantala si dyke naman ay dumiretsyo na agad sa kama upang humiga, ang tanging tinanggal niya lamang ay ang kaniyang sapatos saka agad na sumalampak na sa higaan. Sa bagay wala lang rin naman kay karrie iyon dahil hindi naman ito maarteng babae.
NAGPASYA si Karrie na maglakad na lamang patungo sa isang ministop na malapit sa kanilang kompanya. Hindi niya naman magawang utusan ang sekretarya niyang si Daisy, sapagkat kaniyang nakita na halos hindi na ito magkanda- ugaga sa pag-aasikasong kaniyang ginagawa patungkol sa paperworks na kinakailangang ayusin at isa pa, alam niyang magagalit ang kaniyang ama, kapag hindi ito inunaTinanggihan niya din ang alok sa kanya ng driver niyang si mang Berting. Ang katwiran niya ay pumasok siya sa kompanya nila para magtrabaho at matutong mag manage ng company nila, hindi para magreyna-reyna-han at magpa- baby sa mga tauhan doon.Mga isang tawiran lang din naman atmadali na lang makapunta saministop, bibili lamang siya ng kape, at nagpasya siyang doon nalang saglit na manatili. Habang naglalakad patungo sa ministop, bigla nalang may sumulpot na isang matangkad na lalaki sa kaniyang harapan.May tangan iton
Kakabalik lamang ni karrie sa kanilang kompanya matapos tumungo sa ministop at pagtulong sa pulubing lalake. Naglakad ang dalaga papunta sa kanyang opisina nang biglang bumungad sa kanya ang titigng isang lalaking matagal niya nang kinamumuhian.Mukhang bagong ligo itoat kakagaling lamang ng salon.Almost 1 hour din ang tinagal niya bago siya nakabalik, dahil matapos makaalis ng pulubi, nakasalubong niya ang batchmate niya nuong nasa highschool pa lamang siya.Napakadaldal parin nitong si heart Malonzo, na inaya pa siya uminom ng dalgona coffee na katabi lamang ngministop kanina. Patuloy parin nakapukaw ang atensyon niya sa lalake." yeah, he's cute. Pero hindi parin mawawala pagiging masama ng ugali niya". Pabulong na sambit ng dalaga, umiwas ang dalaga sa titig ng lalaking ito at marahan naglakad diretsyo sa kanyang patutunguhan.Habang patu
Magkasabay na lumabas ng opisina si dyke at karrie matapos pirmahan ng dalaga ang mga papeles na pinapaayos sa kaniya ng dad niya. Halatang buhay ang intriga sa mga pagmumukha ng mga taong nasasalubong nila sa daan at maging sa elevator hanggang sa pagbaba ng palapag ng Villegas Company.Bakas sa mga itsura ng mga impleyado duon ang pagtataka sa pagitan ng dalawa, halo- halong reaksyon at bulong bulungan ang nag- uumapaw sa mga impleyado, hindi rin naman maikakailang nakaka- intriga talaga ang pagsasama ng dalawang tagapag mana ng big phone companies sa pilipinas, pareho din namang may matitibay na personalidad ang dalaga at binatang kanilang pinag- uusapan.Isa pang dahilan diyan ay, likas talaga sa mga pilipino ang pagiging chismoso, na mahihilig sa issue.Habang papalabas pa lamang ng kompanya, ang pilyong binata ay may naisipan na naman kakaiba na tiyak makakapag pa- wala na naman ng amor ng dalaga sa kaniya.
Naglakad ang dalawa patungo sa loob ng napaka sosyal na restaurant, ngunit pumasok sa isip ni karrie kung gaano siya ka- swerte sa binatang ito kung hindi niya lang siguro alam ang mga pinag- gagagawa ng matipunong lalaking ito ay tiyak na agad siyang mahuhulog dito.Sabay silang naglakad papuntang restaurant hanggang makapasok na ang mga ito, hindi akalain ni karrie na sila lang pala ang customer sa restorant na ito, bumungad sa kaniya ang napaka romantic na dekorasyon ng buong restaurant. Puno ito ng mga pulang lobong nakalutang na may magandang arrangement, kasabay ng mga rosas na nagkalat sa daan patungo sa table nila at mga piling staff na pasadya din ang pulang t- shirt na suot.Nakapinta sa mukha ng dalaga ang pagka mangha, she didn't expect this special venue. Ang alam niya lang naman kase ay inaya lang siya ng binata para sa isang dinner, hindi sa ganitong napaka romantic na restaurant.Lumapit ang dalawang waiter sa kanila at silay inalalay
Nakarating na sila dyke sa kotse at maingat namang pinagbuksan si karrie saka ito inalalayan papasok. Sumunod siyang pumasok at umupo sa driver's seat.Sinimulang paandarin ni dyke ang kotse at nagpatuloy na sa pagmamaneho. Kasalukuyan silang nasa biyahe habang ang dalaga ay nakatuon lamang sa mga punong nagsasayawan sa hangin na kanilang nadadaanan, biglang nagising sa reyalidad ang dalaga nang mapansin nitong iniliko ng binata pakanan ang direksyon nila na alam niyang hindi patungo sa lokasyon ng kanilang tinitirahanKunot nuong bumalin si karrie sa binata na seryosong nagmamaneho at tuloy lang na nakatuon ang atensyon sa daan."What- the!" sigaw ng dalaga, napabalikwas ang binata sa inakto nito. Sandali niyang hininto ang sasakyan saka bumalin kay karrie."What's your problem?" takang tanong ng binata"Iuuwi mo ba talaga ako?!"Napaangat ang magkabilang gilid ng labi ni dyke, at nagpakawala ng pilyong ngiti.
Chapter 5Ramdam ng dalaga ang lamig ng simoy ng hangin na kasalukuyang yumayakap sa kaniyang buong katawan, hindi siya makapagsalita sa binata dahil nahihiya siyang magsabi dito. Upang maibsan ang lamig ay minabuti niya na lamang na yakapin ang kaniyang sarili at bigyan ng kaonting init ang kaniyang balat gamit ang pagpahid ng mga palad sa sarili.Ngayon ay nakaupo ang binata habang pinagmamasdan ang hampas ng mga alon sa dalampasigan, aliw na aliw ito sa panonood sa mga kumikinang na algae sa ibabaw ng dagat kaya’t hindi niya napansin ang lamig na dama ni karrie. Mistulang magiging isang estatwa na ang dalaga sa kaniyang tabi ngunit hindi niya parin ito namalayan.“ I want this kind of presence, you and I together are the happiest date I&rsqu
KASALUKUYANG sinusuklay ni dyke ang mga hibla ng buhok ng dalaga habang ito'y tulog sa kaniyang mga bisig. Patuloy pa rin silang ginagabayan ng liwanag ng buwan na nagsisilbing ilaw ng binata upang mapagmasdan ang dalaga. Hindi na kinaya ni karrie ang antok dahil sa presensya ng dagat at hangin mula pa kanina. Hindi naman ito magawang gisingin ng binata kaya hinayaan niya na lamang na dito na sila datnan ng bukang liwayway. Nakabalin ang tingin ng binata sa maamong mukha ni karrie, napakaganda parin nito habang tulog, natutuwa si dyke dahil sa taglay na katangusan ng ilong ng dalagang ito. Dumako ang kaniyang palad sa tungkil nito saka sinundan ng kaniyang hintuturo ang perpektong guhit na kumukonekta sa mga labi ng dalaga. Banayad niyang dinama iyon hanggang sa dumampi na ito sa hugis puso nitong labi.Kahit pa maraming babae ang nagkukumahog sa kaniya, sa babaeng ito lang talaga siya nahulog ng ganito katindi. Siguro nga ay marami din siyang pagkakamalin
“Matagal na kaming namumuhay sa lugar na ito, anak” Sambit ni tatatang kay dyke. Umayos sa pagkaka- upo ang binata. “Ganun po ba, tang?” “Oo, tawagin mo na lamang akong tatay alpring, anak” “Ah sige po, tatay alpring” Ngumiti si dyke sa matanda at nagpatuloy naman ito sa pagsasalita “Mas pinili namin ng aking asawa ang manirahan sa ganito ka- simpleng lugar” “Bakit po?” Kunot nuo na tanong ni dyke “Dahil mas gusto namin ng tahimik na buhay, anak. Wala na rin ang aming nag- iisang anak. Bumukod na sa amin at mas pinili niyang manirahan sa amerika kasama ang kaniyang pamilya. May tatlo na kaming apo sa kaniya, pero dalawang beses sa isang taon lamang namin sila nakakasama, tuwing pasko at bagong taon lamang” Halata ang lungkot sa pananalita ni tatang. Bigla namang sumulpot sa kalagitnaan ng kanilang pag ku
Kakadating lamang ni dyke sa parking lot ng kanilang company, saglit nitong pinatay ang makina ng kaniyang sasakyan, saka tumingin sa orasang pambisig... medyo maaga pa para sa kinahapunang oras. Marahang nag hintay ang binata matapos kumpirmahin ang oras. Sumandal siya sa gilid ng kotse habang naka- krus ang kaniyang mag kabilang kamay. Mga ilang sandali pa ay bigla na lamang may dumating na sasakyan, biglang natanaw ng binata ang napaka- gandang kotse na mercedes benz, mukhang alam niya na kung kanino ang sasakyang iyon kaya nagmadali siyang pumasok sa loob ng kaniyang kotse upang hindi siya makita ni eran at mag taka pa ito kung bakit siya naroon. Huminto ang kotse at saka nagmamadaling bumaba ng sasakyan ang binatang si eran. Kita ng dalawang mata ni dyke sa kaniyang tinted na bintana na pinag buksan ni eran si daisy ng pintuan, napataas ang magkabilang bahagi ng labi ni dyke dahil duon. Mukhang may kakaiba sa dalawa ah, mabuti iyon upang hindi na umaligid kay karrie ang kaniyang
Naka- upo lamang ang dalawa habang pinagmamasdan ang napaka- preskong paligid. Maganda talangang mag pahinga sa mga ganitong lugar na maraming puno dahil talagang ma- re- relax nito ang katawan ng kung sino mang pipili ng ganitong pahingahan. Hindi lingid sa kaalaman ni dyke na makikita niya si eran at daisy na sekretarya ni karrie sa park na pinagbibigyan niya ng mga pagkain para sa mga bata, medyo kinabahan ang binata sa pagkakataong iyon dahil ayaw niyang malaman ng mga ito ang kaniyang ginagawang pag tulong, gusto niya lamang kumilos ng payapa at tago sa mga taong malalapit man o malayo sa kaniya. Sa pagkilos dapat lang na tahimik talaga. Hindi naman na kailagan ipagmalaki ang mga nai- aambag o nagagawa sa lipunan.Kasalukuyang nag mamaneho ng mabilis ang binata kasabay ng pag- iisip sa nangyari kanina, paano na lamang kung nakilala ako ng mga yun, siguro baka iba na naman ang masasabi nila sa akin, napaka- gago talaga. Bulong ni dyke sa kaniyang isipan habang nakahawak ang isan
"Mukhang na- eenjoy mo ata itong walking natin? haha" Nakangiting sita ni eran kay daisy na sobrang aliw na aliw sa paglalakad" Ngayon na lang kase ako nakapaglakad ng ganito ka- payapa, pero i've been here before kasama ang dad ko when I was a kid, we used to hangout here everyday, but now when i grew up it didn't happen again" Malungkot na pag ku- kuwento ng dalaga. Gumuhit ang saglit na pagkalungkot sa mukha ng binata at nagpasiyang mag kuwento na rin."Ganun talaga kapag bata no, mas na- eenjoy mo yung life. Walang iniisip na problema or mga stress dahil sa trabaho. Habang tumatanda kase tayo nadadagdagan ang mga responsibilities na nai- aatang sa atin. But we can't ignore it as we go through our lives, kakambal na iyon ng pagmumuhay natin sa mundo, kaya nga God created us because we have a good purpose here"" That's a good one huh, you have a good mind set. That's why i live my life happily even though there are lots of difficulties or challenges that God had given to us, al
Tila'y isang istranghero ang turing ng bawat isa sa pagitan nila daisy, hindi naman magawa ng dalagang mag simula ng pag- uusapan dahil hiyang- hiya siya sa kaniyang magiging boss na ngayon ay parang lalamunin siya sa hiya dahil sa tigitg nito ngayon at kasalukuyang naka-kalumbaba. Napalunok na lamang si daisy sa ginagawang iyon ni eran at marahang nginitian ang dalaga. " Ngayon ko lang napansin na napaka- ganda mo rin pala daisy, parang si karrie. normal lang ba na maraming magagandang babaing impleyado ang villegas company?" Napatawa ng konti si daisy sa sinabing iyon ni eran, nagtakip na lamang ang dalaga ng bibig dahil sa hiyang nararamdaman. Bakit hindi ko mapigilang hindi kiligin?.Tanong ng dalaga sa kaniyang isipan. Sabagay kahit sino namang poging lalaki ang mag bigay ng ganuong compliment sa isang babae ay tiyak na kikiligin din." Hindi ko naman po masisigurado sa aking sarili na maganda ako, sir. Sa totoo nga po ay ngayon lang ako nakarinig ng ganiyang kagandang papuri sa
Free time ngayon ni daisy dahil binigyan siya ng special treatment ng boss niya na si karrie, natuwa kase ito sa ginawa niya kanina kaya nag kusa ang dalagang iyon na bigyan siya ng pahinga, hindi na sana papayag si daisy sa gustong mangyari ng boss niya pero ipinilit pa rin nito ang bagay na iyon kaya hindi na siya nakipagmatigasan pa. Baka isipin ni karrie na hindi agad siya susunod sa gusto nito. Thankful talaga si daisy ngayon dahil sa sobrang buti ng boss niya at naisipan pa ang pahingang iyon na kailangan niya talaga, napakarami na rin kasing stress ang dumarating sa kaniya. Nagpasya si daisy na magtungo sa isang cafe malapit sa kompanya na pinagtratrabahuhan niya para duon na lang muna magpahinga habang sumisimsim ng kape. Kasalukuyang papasok ang dalaga sa cafe habang patuloy lamang ang paningin sa pagmamasid sa paligid na sakto lamang sa nais niyang ambiance. Naghahanap siya ng maayos na mapag pu- puwestuhan at saka pumili na ng table, sabay namang lumapit ang isang wa
Saktong 9 am ng umaga nang makapasok si karrie sa kanilang kompanya, madaling madali siya dahil ngayon ang appointment niya with Mr. Cuangco. Sa sobrang dami ng iniisip kagabi ay mangani- ngani nang makalimutan ng dalaga ang kanyang meeting sa poging investor na iyonKasalukuyan siyang naglalakad ng mabilis papasok sa kaniyang opisina upang makapag handa ng proposal para kay Mr. Eran Cuangco, napansin naman ni daisy ang pagmamadaling iyon ng boss niya kaya sinundan niya ito " Ma'am, karrie. Bakit po kayo nagmamadali?" Saglit na nakuha ng sekretarya ang atensyon ni karrie na labis ang pag a- atubili sa pag- aayos ng sarili at kagamitan"I have an appointment with Mr. Cuangco, I need to set up my presentation to our meeting room! "Napangisi na lamang si daisy sa kaniya at nanatiling kalmado dahil naayos niya nang i- set up ang mga gamit na iyon"Okay na po yun, ma'am. Naayos ko na po"Napanganga si Karrie sa sinabing iyon ng kaniyang sekretarya at bakas ang gulat sa kaniyang itsurain
Damang-dama ni dyke ang lamig na yumakap sa kaniyang katawan, tila'y gusto na siyang gisingin at pabangunin nito sa pagkakatulog. Kaya nagpasya ang binata na ibukas na ang kaniyang mga mata, isa pa'y gising narin naman ang kaniyang diwa kaya't maari lamang na mag-asikaso na siya upang maabutan pa ang lakad nila ng kaniyang kaibigan na si eran. Medyo maaga pa ng tatlong minuto si dyke para sa alarm na sinet niya kanina sa eksaktong pag gising niya ng gabi.Iginala ng binata ang kaniyang paningin sa paligid ng kaniyang kwarto at ibinalin ang atensyon sa puting kisame sa taas, marahan niyang pinagmasdan ito at tumingin lamang sa kawalan, saglit siyang nagmuni- muni para tuluyang mawala ang kaniyang antok. Laman ng kaniyang isip ang mga batang nasa lansangan na nasaksihan niya ang mga paghihirap na dinadanas sa isang masalimuot na sitwasyon. Inisip niya kung paano mapapapayag ang mga itong lumipat na lamang sa ipinagawa niyang pabahay upang sana'y makaahon ang mga ito mula sa pagkakalu
"Okay dick, let's meet. but where? "Sinend ni dyke ang message na iyon kay Eran, saka bumalin kay Cynthia na ina ni Karrie upang magpaalam" Uhm, tita Cyn, I have to go now" " Huh?, where are you going, dyke? " Takang tanong ng ginang " To my friend po, tita. Hangout lang po""Ah, sige anak. Ingat ka!" Pag sang- ayon ng ginang saka naman nag pop up muli ang message mula kay eran" At FAQ club, dick exact 10 pm. I'll wait you there, and also my treat kase alam kong mahirap kana : ) : )" Kumulo ang dugo ni dyke sa nabasang iyon kaya't nag reply siya ng mas matinding tagos sa buto at magiging Bars para sa kaibigan"Oh the CEO of De Luna's Phone company who's one of the richest billionaire bachelor in Asia is poor? okay your treat lil dicky. xoxo" Mapang- asar na tugon ng binata. Nagpasya na lamang siya na umuwi ngayon upang makatulog pa sa kanilang bahay at maramdaman ang napakalambot niyang kama sa maaliwalas at napaka- supistikado niyang kwarto sa kanilang mansion, isa pa ay ka
KASALUKUYAN nang nasa byahe sila dyke matapos silang sunduin ng driver niyang si julyo, kalahating araw lamang silang nanatili sa bahay nila tatay alpring ay tila’y parang napakalaki na ng pinagbago sa pagitan nilang dalawa ni karrie, kakaiba ang pakiramdam na ito kumpara sa dating normal na enerhiyang namamayani sa kanila. “Mukhang natagalan po ata kayo ni ma’am duon, sir!” Untad ni julyo“Actually, uuwi na sana kami ng midnight by that time, but nagkaroon ng problema sa connection ng phone ko, hindi ka man lang sumasagot nun, then nawalan ng signal malapit sa dagat kaya may kasalanan ka din sa akin sa hindi mo pagsagot sa tawag ko” Napangisi na lamang si julyo sa sinabi ni dyke, nasanay na rin naman siya sa boss niya na ganito ang ugali, ngunit alam niyang maayos makisama ito at sinisindak lamang siya.“Ok lang iyon, sir. Nakasama niyo naman ho ng matagal si ma’am karrie eh, hahaha” “Hmp!” Hindi na nagsalita pa si dyke dahil baka mahalata ng dalaga ang pagkatuwa niya sa nangy