Novels by Sciphy

Kakadating lamang ni dyke sa parking lot ng kanilang company, saglit nitong pinatay ang makina ng kaniyang sasakyan, saka tumingin sa orasang pambisig... medyo maaga pa para sa kinahapunang oras. Marahang nag hintay ang binata matapos kumpirmahin ang oras. Sumandal siya sa gilid ng kotse habang naka- krus ang kaniyang mag kabilang kamay. Mga ilang sandali pa ay bigla na lamang may dumating na sasakyan, biglang natanaw ng binata ang napaka- gandang kotse na mercedes benz, mukhang alam niya na kung kanino ang sasakyang iyon kaya nagmadali siyang pumasok sa loob ng kaniyang kotse upang hindi siya makita ni eran at mag taka pa ito kung bakit siya naroon. Huminto ang kotse at saka nagmamadaling bumaba ng sasakyan ang binatang si eran. Kita ng dalawang mata ni dyke sa kaniyang tinted na bintana na pinag buksan ni eran si daisy ng pintuan, napataas ang magkabilang bahagi ng labi ni dyke dahil duon. Mukhang may kakaiba sa dalawa ah, mabuti iyon upang hindi na umaligid kay karrie ang kaniyang

Naka- upo lamang ang dalawa habang pinagmamasdan ang napaka- preskong paligid. Maganda talangang mag pahinga sa mga ganitong lugar na maraming puno dahil talagang ma- re- relax nito ang katawan ng kung sino mang pipili ng ganitong pahingahan. Hindi lingid sa kaalaman ni dyke na makikita niya si eran at daisy na sekretarya ni karrie sa park na pinagbibigyan niya ng mga pagkain para sa mga bata, medyo kinabahan ang binata sa pagkakataong iyon dahil ayaw niyang malaman ng mga ito ang kaniyang ginagawang pag tulong, gusto niya lamang kumilos ng payapa at tago sa mga taong malalapit man o malayo sa kaniya. Sa pagkilos dapat lang na tahimik talaga. Hindi naman na kailagan ipagmalaki ang mga nai- aambag o nagagawa sa lipunan.Kasalukuyang nag mamaneho ng mabilis ang binata kasabay ng pag- iisip sa nangyari kanina, paano na lamang kung nakilala ako ng mga yun, siguro baka iba na naman ang masasabi nila sa akin, napaka- gago talaga. Bulong ni dyke sa kaniyang isipan habang nakahawak ang isan

"Mukhang na- eenjoy mo ata itong walking natin? haha" Nakangiting sita ni eran kay daisy na sobrang aliw na aliw sa paglalakad" Ngayon na lang kase ako nakapaglakad ng ganito ka- payapa, pero i've been here before kasama ang dad ko when I was a kid, we used to hangout here everyday, but now when i grew up it didn't happen again" Malungkot na pag ku- kuwento ng dalaga. Gumuhit ang saglit na pagkalungkot sa mukha ng binata at nagpasiyang mag kuwento na rin."Ganun talaga kapag bata no, mas na- eenjoy mo yung life. Walang iniisip na problema or mga stress dahil sa trabaho. Habang tumatanda kase tayo nadadagdagan ang mga responsibilities na nai- aatang sa atin. But we can't ignore it as we go through our lives, kakambal na iyon ng pagmumuhay natin sa mundo, kaya nga God created us because we have a good purpose here"" That's a good one huh, you have a good mind set. That's why i live my life happily even though there are lots of difficulties or challenges that God had given to us, al

Tila'y isang istranghero ang turing ng bawat isa sa pagitan nila daisy, hindi naman magawa ng dalagang mag simula ng pag- uusapan dahil hiyang- hiya siya sa kaniyang magiging boss na ngayon ay parang lalamunin siya sa hiya dahil sa tigitg nito ngayon at kasalukuyang naka-kalumbaba. Napalunok na lamang si daisy sa ginagawang iyon ni eran at marahang nginitian ang dalaga. " Ngayon ko lang napansin na napaka- ganda mo rin pala daisy, parang si karrie. normal lang ba na maraming magagandang babaing impleyado ang villegas company?" Napatawa ng konti si daisy sa sinabing iyon ni eran, nagtakip na lamang ang dalaga ng bibig dahil sa hiyang nararamdaman. Bakit hindi ko mapigilang hindi kiligin?.Tanong ng dalaga sa kaniyang isipan. Sabagay kahit sino namang poging lalaki ang mag bigay ng ganuong compliment sa isang babae ay tiyak na kikiligin din." Hindi ko naman po masisigurado sa aking sarili na maganda ako, sir. Sa totoo nga po ay ngayon lang ako nakarinig ng ganiyang kagandang papuri sa

Free time ngayon ni daisy dahil binigyan siya ng special treatment ng boss niya na si karrie, natuwa kase ito sa ginawa niya kanina kaya nag kusa ang dalagang iyon na bigyan siya ng pahinga, hindi na sana papayag si daisy sa gustong mangyari ng boss niya pero ipinilit pa rin nito ang bagay na iyon kaya hindi na siya nakipagmatigasan pa. Baka isipin ni karrie na hindi agad siya susunod sa gusto nito. Thankful talaga si daisy ngayon dahil sa sobrang buti ng boss niya at naisipan pa ang pahingang iyon na kailangan niya talaga, napakarami na rin kasing stress ang dumarating sa kaniya. Nagpasya si daisy na magtungo sa isang cafe malapit sa kompanya na pinagtratrabahuhan niya para duon na lang muna magpahinga habang sumisimsim ng kape. Kasalukuyang papasok ang dalaga sa cafe habang patuloy lamang ang paningin sa pagmamasid sa paligid na sakto lamang sa nais niyang ambiance. Naghahanap siya ng maayos na mapag pu- puwestuhan at saka pumili na ng table, sabay namang lumapit ang isang wa

Saktong 9 am ng umaga nang makapasok si karrie sa kanilang kompanya, madaling madali siya dahil ngayon ang appointment niya with Mr. Cuangco. Sa sobrang dami ng iniisip kagabi ay mangani- ngani nang makalimutan ng dalaga ang kanyang meeting sa poging investor na iyonKasalukuyan siyang naglalakad ng mabilis papasok sa kaniyang opisina upang makapag handa ng proposal para kay Mr. Eran Cuangco, napansin naman ni daisy ang pagmamadaling iyon ng boss niya kaya sinundan niya ito " Ma'am, karrie. Bakit po kayo nagmamadali?" Saglit na nakuha ng sekretarya ang atensyon ni karrie na labis ang pag a- atubili sa pag- aayos ng sarili at kagamitan"I have an appointment with Mr. Cuangco, I need to set up my presentation to our meeting room! "Napangisi na lamang si daisy sa kaniya at nanatiling kalmado dahil naayos niya nang i- set up ang mga gamit na iyon"Okay na po yun, ma'am. Naayos ko na po"Napanganga si Karrie sa sinabing iyon ng kaniyang sekretarya at bakas ang gulat sa kaniyang itsurain