Mag-log inShare
MAWALANG PARANG BULA
Huling Na-update:
2021-10-11 10:59:24Ano ang ibig niyang sabihin? Isang malaking katanungan na kailangan kong malaman ang kasagutan. I hope wala siyang balak na kunin si Christian sa aking, dahil kahit anong mangyari ay hinding hindi ako maka papayag.
Bigla ko tuloy naisip ang misis niya. Alam kaya na nandito kami ngayon at kasama ng buong pamilya niya? Ano na lang ang gagawin ko kung bigla itong sumulpot? Kung ano ano ang pumapasok sa isipan ko, dahilan upang mawalan ako ng ganang tapusing kaiinin ang pang himagas na nasa aking harapan.
Nang matapos na kami, nag excuse ako na kailangan kong pumunta ng banyo. Itinuro naman sa akin ni Roman kung saan. Mabilis pa ako sa alas kwatro na tumayo at umalis. Sa awa ng diyos hindi naman ako nahirapang hanapin ang banyo. Pagkapasok ko ay mabilis ko itong isinarado at kinandado bago umupo lang ako sa ibabaw ng toilet.
Gulong gulo ang aking isipan. Kailangan kong makagawa ng paraan upang makauwi na kami. Kailangan na rin naming makaalis bago pa mahuli ang laha
Kaugnay na kabanata
Hello Captain! PWEDE MO BA SIYANG IWANAN?
Wala ng tao sa labas ng pintuan ng buksan ito ni Roman. Tumingin siya sa kaliwa at kanan ng hallway, pero wala ang kanyang nakababatang kapatid. Naisip nya ipagpatuloy na lamang ang kanilang sinimulan, pero ng isasarado nya na sana ang pintuan ay bigla namang itinulak sya palabas ni Sophia bago sumunod ito sa kanya at sya mismo ang dahan dahang nag sarado ng pintuan.Walang nagawa si Roman kundi ang akbayan si Sophia at gabayan pabalik sa sala kung saan ang kangyang mga magulang ay nag aantay.Tahimik ang mag asawang Mr. & Mrs Lim na naabutan ng dalawa. Habang papalapit si Roman, "Mom, Dad... pasensya na po kayo at natagalan bago nakatulog ang apo nyo," Aniya ni Roman habang ang kanyang mga mata ay malamlay."Wala iyon, halika umupo na kayong dalawa upang mapag usapan natin ang mas mahalagang bagay." Sagot naman ng ama ni Roman habang ang kamay nya ay naka mustra at itinuturo ang loveseat na kasya ang dalawang tao na umupo na mag katabi.Hindi naman ng atubili si Sophia na mauna ng um
Huling Na-update : 2024-05-28Hello Captain! Dead or Alive
"Mom, dad... please, try to understand naman po na hindi ko talaga sinasadya na malaman nila ang totoo." Nagsusumamo kong sinabi sa aking mga magulang. Alam kong mahihirapan akong paayunin sila na iwanan ko si Christian sa Pilipinas, pero hindi ko rin naman matangihan si Roman at ang kanyang magulang.Kung tutuusin ay malaki ang aking kasalanan sa kanila na hindi ko ipinaalam ang tungkol kay Christian, so... eto lang ang paraan na alam ko kung papaano ako makakabawi sa kanila. I know maiintidihan ako ng aking magulang tutal panandalian lamang ito at hindi habang panahon. Mas mabuti na ito kesa dalhin nila ako sa korte at ipaglaban ang kanilang karapatan.Habang ako ay nag mumuni-muni, nabigla ako at isang napaka gandang ngiti ang lumapat as aking mga labi. Halos mag-tatalon ako sa tuwa ng marinig ko ang sinabi ng aking ama."Ano pa nga ba ang magagawa namin kung iyan ang gusto mong gawin. Isa pa... may karapatan din silang makilala ni Christian." Aniya ni Daddy habang kitang kita ko s
Huling Na-update : 2024-07-27Hello Captain! [1]Kalapating Mababa ang Lipad
A long time ago, meron akong nakilala na lalaki na sa una ay nagpakulo ng dugo ko, pero sa huli ay siya ring kauna-unahang nagpatibok ng mapili kong puso. Anyway, sa tanang buhay ko, hindi pa ako nagka boyfriend kasi sobra akong pihikan pagdating sa lalaki. Sobrang high ng standard ba! Pero nunka...nang makilala ko siya, I can honstely say na siya lang ang kauna unahan na lalaking nagpatibok ng puso ko na ngayon ay bato na. Bakit naging bato? Paano ko siya nakilala? At saan? Siya ba ang nakatuluyan ko? Maraming katanungan... Kaya nga eto na nga, kwento ko na sa inyo-- It all started dahil sa isa kong kaibigan na may boyfriend na seaman. One day habang nag get together kami sa bahay niya, nakiusap siya kung pwede raw ay hiramin ang kotse ko dahil yung kotse niya ay baka hindi makarating sa pupuntahan nila at itirik sila. Sa isip isip ko naman, 'ano ako hilo? Bago pa lang siyang natutong mag drive, tapos pahihiram ko
Huling Na-update : 2021-07-12Hello Captain! Lintik Lang Ang Walang Ganti!
Anyway, back to my story... Dahil sa narinig ko, nawalan na ako ng gana na makilala kahit man lang isa sa kanila. I figured na walang magandang kahihinatnan kung sakali na meron akong makursunadahan at vise versa.Ganun pa man, na curious ako kung ano ang itsura ng dalawang tao na nag uusap sa likuran ng kotse ko at ako ay sumilip. Una kong nakita ang kausap ni Captain Lim. Ok' lang sya, hindi panget, hindi rin gwapo.Pero ng makita ko ang itsura ni Captain Lim, medyo kumabog ang dibdib ko. 'konti lang ha!' Sa isipan ko, wow! Ano siya naligaw sa barko? Seaman ba talaga siya? I mean... May height, chinito, pogi! at ng napansin ko na may dimples pa... That's it! Bumilis na ang kabog ng dibdib ko.*Thud! Thud! thud!"Sa isipan ko, 'dang!' Kaya naman pala kung makapag salita eh' ganoon na lang, may karapatan naman pala! Siguro sa Pilipinas ang daming mga kababayan kong nalalaglag ang panty pag ngumit
Huling Na-update : 2021-07-12Hello Captain! Magkano?
Pero ng lumingon akong muli sa lugar kung saan sa dati naka tayo sa likuran ng kotse ko... Wala na sya at ang munting nandoon ay ang iba niya pang kasamahan. Feeling ko na broken hearted ako dahil hindi nag work ang pakana' ko.To make the long story short, we end up staying there for the night anyway. Dahil wala akong nagawa ng kumuha na ng hotel room na malapit sa pantalan ang mga friends ko.Ang masakit mo pa, dahil hindi ako ang nag drive ng kotse ko papunta doon, wala sa akin ang susi dahil nakalimutan kong hingiin bago sila pumasok sa loob ng room. So' hindi rin ako makaalis kahit pa gustuhin ko.Para hindi ako ma bored, pumayag na rin akong makipag dinner sa Kapitan ng barko, doon mismo sa restaurant kung saan sila nag check in. It's the safest place I know, dahil I had no choice kundi pumunta sa restaurant at doon mag antay sa kanila.Nuong una ay nag aalala ako na baka isipin ng Kapitan na naghahanap din ako ng boyfr
Huling Na-update : 2021-07-12Hello Captain! Nanghihinayang
Nevertheless, umiral pa rin ang pagka professional ko at wala akong ginawa kundi ang mag maang-maangan. "I think alam mo ang ibig kong sabihin. Gusto kita, name your price!" Seryoso siyang sumagot at ni hindi man lang kumurap ang kanyang mga mata. Ang yabang niya kung makapagsalita. Akala mo kayang bilhin lahat ng pera. Not me, ano! I don't care how much money he has, hindi niya kayang bayaran ang puri at dangal ko. Tse! Actually, to be honest--kung maging boyfriend ko sya, who knows… baka then, ibigay ko ang bandera ng Pilipinas sa kanya. Hahaha! Joke lang. Sa totoo lang ay hindi ko nakakalimutan ang pangaral ng parents ko na magtapos muna ng pagaaral bago makipag boyfriend. At--wag ilalaglag ang bandera ng Pilipinas hangat hindi pa kasal. Amen! Well, tapos na ako ng pag aaral, at wala pa rin akong boyfriend so, nakataas pa rin ang bandera na Pilipinas at pumapagaypay ng maiigi. Basi
Huling Na-update : 2021-07-13Hello Captain! Love At First Sight
Para kaming hinahabol ni kamatayan habang tumatakbo palabas ng motel. Halos hindi na ako magakahinga ng kami ay tumigil upang tingnan kung nasa labas pa si Captain Lim."Hah, hah, hah!" Habol ko sa hininga ko habang ang lakas ng kabog ng dibdib ko at naninikip. Putsa! Itong friend kong si Linda, pagdating sa lalake eh, parang mauubusan."Shit! Nakaalis na siya!" Angal ni Linda habang siya rin ay hinahabol ang hininga."Ano ba ang binabalak mong gawin at kung makatakbo ka eh, akala mo me sunog. Kursunada mo ba ang masungit na kapitan na iyon?" Tanong ko ng pabiro. Alam ko naman na para sa akin ang ginagawa ni Linda, pero para sa akin--kung hindi uukol--hindi bubukol.Tinapik ako ni Linda sa balikat. "Loka! Wala akong gusto doon ano! Anyway, mukhang nakabalik na siya sa barko nila at alam kong paalis na rin ang mga iyon maya maya lang. Halika nga at gisingin na natin ang mga bruha at ng makauwi na
Huling Na-update : 2021-07-13Hello Captain! Chief Mate
Sa sobrang excited ko, hindi ko namalayan na ang bilis pala ng takbo ng sasakyan ko at muntik na tuloy akong mahuli ng pulis. Mabuti na lang at sa kabilang kalsada siya at nag red ang ilaw, kaya hindi siya naka u-turn. Napa antanda tuloy ako ng di oras.Sa bilis ng patakbo ko ng sasakyan, wala pang kinse minutos ay nakarating ako kaagad sa Tampa Ship Repair. Dito nakatali ang barko nila na inaayos. Tiningnan ko muna ang sarili ko sa rearview mirror kung ayos ba ang make-up ko at buhok. Nang sigurado akong beauty pa rin, saka pa lang ako bumaba ng sasakyan.Mabuti na lang at balak kong tumulong sa opisina, kaya naman nakasuot ako ng short sleeve na polo, tight-fitting jeans at tennis shoes. Kung hindi ay kakailanganin ko pang umuwi at magbihis.Inayos ko muna ang damit ko at sinigurado na hindi lukot, ayaw kong makita niya akong mukhang gusgusin. Syempre naman dahil ang talagang pakay ko ay ang mapaibig ko siya sa aking beauty.
Huling Na-update : 2021-07-14
Pinakabagong kabanata
Hello Captain! Dead or Alive
"Mom, dad... please, try to understand naman po na hindi ko talaga sinasadya na malaman nila ang totoo." Nagsusumamo kong sinabi sa aking mga magulang. Alam kong mahihirapan akong paayunin sila na iwanan ko si Christian sa Pilipinas, pero hindi ko rin naman matangihan si Roman at ang kanyang magulang.Kung tutuusin ay malaki ang aking kasalanan sa kanila na hindi ko ipinaalam ang tungkol kay Christian, so... eto lang ang paraan na alam ko kung papaano ako makakabawi sa kanila. I know maiintidihan ako ng aking magulang tutal panandalian lamang ito at hindi habang panahon. Mas mabuti na ito kesa dalhin nila ako sa korte at ipaglaban ang kanilang karapatan.Habang ako ay nag mumuni-muni, nabigla ako at isang napaka gandang ngiti ang lumapat as aking mga labi. Halos mag-tatalon ako sa tuwa ng marinig ko ang sinabi ng aking ama."Ano pa nga ba ang magagawa namin kung iyan ang gusto mong gawin. Isa pa... may karapatan din silang makilala ni Christian." Aniya ni Daddy habang kitang kita ko s
Hello Captain! PWEDE MO BA SIYANG IWANAN?
Wala ng tao sa labas ng pintuan ng buksan ito ni Roman. Tumingin siya sa kaliwa at kanan ng hallway, pero wala ang kanyang nakababatang kapatid. Naisip nya ipagpatuloy na lamang ang kanilang sinimulan, pero ng isasarado nya na sana ang pintuan ay bigla namang itinulak sya palabas ni Sophia bago sumunod ito sa kanya at sya mismo ang dahan dahang nag sarado ng pintuan.Walang nagawa si Roman kundi ang akbayan si Sophia at gabayan pabalik sa sala kung saan ang kangyang mga magulang ay nag aantay.Tahimik ang mag asawang Mr. & Mrs Lim na naabutan ng dalawa. Habang papalapit si Roman, "Mom, Dad... pasensya na po kayo at natagalan bago nakatulog ang apo nyo," Aniya ni Roman habang ang kanyang mga mata ay malamlay."Wala iyon, halika umupo na kayong dalawa upang mapag usapan natin ang mas mahalagang bagay." Sagot naman ng ama ni Roman habang ang kamay nya ay naka mustra at itinuturo ang loveseat na kasya ang dalawang tao na umupo na mag katabi.Hindi naman ng atubili si Sophia na mauna ng um
Hello Captain! MAWALANG PARANG BULA
Ano ang ibig niyang sabihin? Isang malaking katanungan na kailangan kong malaman ang kasagutan. I hope wala siyang balak na kunin si Christian sa aking, dahil kahit anong mangyari ay hinding hindi ako maka papayag.Bigla ko tuloy naisip ang misis niya. Alam kaya na nandito kami ngayon at kasama ng buong pamilya niya? Ano na lang ang gagawin ko kung bigla itong sumulpot? Kung ano ano ang pumapasok sa isipan ko, dahilan upang mawalan ako ng ganang tapusing kaiinin ang pang himagas na nasa aking harapan.Nang matapos na kami, nag excuse ako na kailangan kong pumunta ng banyo. Itinuro naman sa akin ni Roman kung saan. Mabilis pa ako sa alas kwatro na tumayo at umalis. Sa awa ng diyos hindi naman ako nahirapang hanapin ang banyo. Pagkapasok ko ay mabilis ko itong isinarado at kinandado bago umupo lang ako sa ibabaw ng toilet.Gulong gulo ang aking isipan. Kailangan kong makagawa ng paraan upang makauwi na kami. Kailangan na rin naming makaalis bago pa mahuli ang laha
Hello Captain! HINDI AKO PAPAYAG!
Magtatanong sana ako kung sino ang nandoon, pero excited na si Roman na pumasok habang karga karga niya si Christian. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod na lamang.Pagpasok namin sa loob ng mala mansion na bahay, dire-diretso lang ang lakad ni Roman kung saan man kami patungo. Mukhang nakalimutan na yata na kasama ako at nakasuot ng high heels, kaya naman mabagal ang lakad ko at halos naiwan na bilis ng lakad niya.Nang malapit na kami sa aming parorounan, tumigil si Roman at lumingon kung kasunod pa ba ako or hinidi. Nang makita niya dahan dahan akong naglalakad kasunod nila pero may konting kalauyan, inantay niya muna akong makaabot sa tabi niya bago, hinawakan niya ang isa kong kamay at saka kami tumuloy papunta sa sala pala kung saan ay...Nagulat ako ng makita ko ang mga tao na nasa sala at nakaupo habang nagke-kwentuhan."Good evening everyone!" Maligayang bati ni Roman habang proud na proud ang kanyang itsura at mukhang ipinagmamalaki si
Hello Captain! SINO ANG DUMATING?
Hangang sa hindi ko na napigilan at tuluyan ng lumagpak ang luha sa aking mga mata. Nagyakapan kaming dalawa ni Loida habang ang mga luha ay tumutulo sa aming mga mata.Naiintidihan ko ang ibig sabihin ni Loida sa akin, pero kailangan ko pa ring isipin ang mga magulang ko at kung ano ang kanilang iisipin. Oo nga at may sarili akong pagiisip at nasa tamang edad na ako upang makapag desisyon sa aking sarili, pero isang malaking kahihiyan ito sa aming pamilya kapag pumayag akong maging pangalawa lamang.HIndi namin namalayan ay nagising na pala si Christian at hinanapa ako. Itinuro sa kanya ng isang kasambahay na nasa hardin ako. Kaya naman naabutan niya kaming umiiyak ni Loida.Mabilis na tumakbo papalapit si Christian sa amin, "Mommy!!! Why are you crying? Did my Dad made you cry?" Bumitaw ako sa pagkakayakap kay Loida at sinalubong ko ng mahigpit na yakap si Christian."No, sweetheart! Daddy didn't make me cry. It was something else that Aunt Loida and I
Hello Captain! ANO ANG AKING GAGAWIN?
Yumuko si Roman bago binuhat niya si Christian at kinarga. Mabilis namang isinukbit ni Christian ang dalawa niyang maliliit na braso sa leeg ng ama bago isinandal ang kanyang ulo sa balikat nito."Daddy, I missed you!" Aniya ni Christian habang ang kanyang ulo ay nakasandal sa balikat ng ama, medyo mahina ang kanyang boses, pero dahil malapit ako sa kanila, narinig ko ang kanyang sinabi.Kumirot ang aking puso dahil mukhang talo na ako ni Roman sa pagmamahal ng anak namin. Papaano na lang kapag bumalik na kami sa Americ? Ano ang gagawin ko kapag hinanap siya ni Christian? Bigla tuloy sumakit ang ulo ko dahil wala akong maiisip na kasagutan.Nagmumuni-muni pa ako habang nakatayo at pinagmamasdan ang mag ama ng makarinig akong boses."Nandito na pala kayo, mabuti naman at kanina pa iyan iyak ng iyak ng malamang wala ka pa." Aniya ni Loida habang naglalakad papalapit sa amin galing sa kusina."Cuz, maraming salamat talaga ha!" Bati ko habang mabilis a
Hello Captain! PAANO KUNG WALA NA KAMI?
Bigla akong napanganga sa aking narinig, pero mabilis ko naman natikom ang aking bibig. Handa na sana akong manahimik at makinig lamang, pero talagang malapit na, so lumapit ako kay Roman at binulungan ko siya. "I really need to go, saan ba ang banyo dito?" Aniya ko habang namimilipit na ako sa sakit ng pantog ko. Hindi makapaniwala si Roman na hindi pa ako nakakagamit ng banyo. Mabilis siyang humingi ng paumanhin sa taong nakapila. "Sir, pasensya na muna kayo. I will be right back, I just need to take my wife to the restroom." Sabay hawak niya sa aking kamay ay hinila niya ako papunta sa banyo. Napanganga ang lahat ng taong nandoon, hindi nila akalain na asawa ako ng mayari. Kahit ako din, hindi makapaniwala na sinabi niya iyon. Pero dahil naiihi na talaga ako, wala akong panahong magtanong. Pagdating namin sa banyo, nakasarado ito at may tao. Sumunod ay hinila niya ako kung saan ang office ng manager at dire-diretso kaming pumasok. May banyo p
Hello Captain! AKALA MO KUNG SINO
Hindi makapaniwala si Roman sa kanyang narinig. Para makasigurado siya, hinawakan niya ang dalawa kong pisngi at habang nagtititigan kami, "ulitin mo nga ang sinabi mo? Ako ang gusto mong almusalin? Hmm, not a bad idea!" Sabay lapat ng kanyang mga labi sa aking nagaantay na labi.Ang ganda ng halikan namin ng meron kaming narinig na, "ahem! Sir, Ma'am lalamig na po ang almusal ninyo." Aniya ni ka Elena na nakatayo sa may pintuan.Bigla kaming napatigil sa aming ginagawa at pareho kaming humarap kay ka Elena na may nakakahiyang ngiti sa aming mga labi. Hindi ako makatingin ng diretso, imbis ay kunwari ay may puwing ako at kinukusot ko ang aking mga mata."Wala na siguro ang pumasok sa mata ko." Pakunwari kung sinabi. I don't think na nakita niya na naghahalikan kami. Ang likod ni Roman ay nakaharap kay ka Elena, so, panatag ako na hindi niya kami nakitang nagtutukaan.Ngumiti lang si ka Elena ng marinig ang sinabi ko. Ibig sabihin ay nakita niya kami at al
Hello Captain! KAHIT ISANG ARAW LAMANG
Madaling araw na ng makaramdam ako na para bang merong tumutusok sa akin backside. Madilim ang paligid at wala akong maaninaw. Nang tatayo sana ako, biglang humigpit ang pakakayakap ng brasong naka bigkis sa aking katawan.Doon ko na realized na walang saplot ang buo kong katawan. Pati ang underwear ko wala? Pilit kung iniisip kung ano ang nangyari, pero ang naalala ko laman ay binuksan ko ang TV habang naliligo si Roman, pagkatapos ay bigla akong inantok. Pagkatapos noon wala na."Roman..." Aniya ko. Alam kong gising siya humigpit ang pagkakayakap niya sa akin."Hmmm," Lang ang sagot na narinig ko habang naramdaman ko ang init ng kanyang hininga sa aking batok. Bago bigla na lang nagtaasan ang balahibo ng buo kong katawan ng maramdaman ko ang kanyang kamay na dumapo sa aking bulubunduking harapan. Habang naninigas ang aking katawan sa kanyang ginagawa, ang kamay ko naman ay dahan dahan kong inaabot ang ilaw sa ibabaw ng nightstand.Nakarandam yata siya n
