Mag-log inShare
PAANO KUNG WALA NA KAMI?
Bigla akong napanganga sa aking narinig, pero mabilis ko naman natikom ang aking bibig. Handa na sana akong manahimik at makinig lamang, pero talagang malapit na, so lumapit ako kay Roman at binulungan ko siya.
"I really need to go, saan ba ang banyo dito?" Aniya ko habang namimilipit na ako sa sakit ng pantog ko.
Hindi makapaniwala si Roman na hindi pa ako nakakagamit ng banyo. Mabilis siyang humingi ng paumanhin sa taong nakapila. "Sir, pasensya na muna kayo. I will be right back, I just need to take my wife to the restroom." Sabay hawak niya sa aking kamay ay hinila niya ako papunta sa banyo.
Napanganga ang lahat ng taong nandoon, hindi nila akalain na asawa ako ng mayari. Kahit ako din, hindi makapaniwala na sinabi niya iyon. Pero dahil naiihi na talaga ako, wala akong panahong magtanong.
Pagdating namin sa banyo, nakasarado ito at may tao. Sumunod ay hinila niya ako kung saan ang office ng manager at dire-diretso kaming pumasok. May banyo p
AJZHENMaraming salamat sa inyong lahat na nagbabasa. Sana ay nagugustuhan ninyo. Pasensya na kung natagalan bago ako naka update. Eto dalawang chapter na tuloy ang update ko today.
Kaugnay na kabanata
Hello Captain! ANO ANG AKING GAGAWIN?
Yumuko si Roman bago binuhat niya si Christian at kinarga. Mabilis namang isinukbit ni Christian ang dalawa niyang maliliit na braso sa leeg ng ama bago isinandal ang kanyang ulo sa balikat nito."Daddy, I missed you!" Aniya ni Christian habang ang kanyang ulo ay nakasandal sa balikat ng ama, medyo mahina ang kanyang boses, pero dahil malapit ako sa kanila, narinig ko ang kanyang sinabi.Kumirot ang aking puso dahil mukhang talo na ako ni Roman sa pagmamahal ng anak namin. Papaano na lang kapag bumalik na kami sa Americ? Ano ang gagawin ko kapag hinanap siya ni Christian? Bigla tuloy sumakit ang ulo ko dahil wala akong maiisip na kasagutan.Nagmumuni-muni pa ako habang nakatayo at pinagmamasdan ang mag ama ng makarinig akong boses."Nandito na pala kayo, mabuti naman at kanina pa iyan iyak ng iyak ng malamang wala ka pa." Aniya ni Loida habang naglalakad papalapit sa amin galing sa kusina."Cuz, maraming salamat talaga ha!" Bati ko habang mabilis a
Hello Captain! SINO ANG DUMATING?
Hangang sa hindi ko na napigilan at tuluyan ng lumagpak ang luha sa aking mga mata. Nagyakapan kaming dalawa ni Loida habang ang mga luha ay tumutulo sa aming mga mata.Naiintidihan ko ang ibig sabihin ni Loida sa akin, pero kailangan ko pa ring isipin ang mga magulang ko at kung ano ang kanilang iisipin. Oo nga at may sarili akong pagiisip at nasa tamang edad na ako upang makapag desisyon sa aking sarili, pero isang malaking kahihiyan ito sa aming pamilya kapag pumayag akong maging pangalawa lamang.HIndi namin namalayan ay nagising na pala si Christian at hinanapa ako. Itinuro sa kanya ng isang kasambahay na nasa hardin ako. Kaya naman naabutan niya kaming umiiyak ni Loida.Mabilis na tumakbo papalapit si Christian sa amin, "Mommy!!! Why are you crying? Did my Dad made you cry?" Bumitaw ako sa pagkakayakap kay Loida at sinalubong ko ng mahigpit na yakap si Christian."No, sweetheart! Daddy didn't make me cry. It was something else that Aunt Loida and I
Hello Captain! HINDI AKO PAPAYAG!
Magtatanong sana ako kung sino ang nandoon, pero excited na si Roman na pumasok habang karga karga niya si Christian. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod na lamang.Pagpasok namin sa loob ng mala mansion na bahay, dire-diretso lang ang lakad ni Roman kung saan man kami patungo. Mukhang nakalimutan na yata na kasama ako at nakasuot ng high heels, kaya naman mabagal ang lakad ko at halos naiwan na bilis ng lakad niya.Nang malapit na kami sa aming parorounan, tumigil si Roman at lumingon kung kasunod pa ba ako or hinidi. Nang makita niya dahan dahan akong naglalakad kasunod nila pero may konting kalauyan, inantay niya muna akong makaabot sa tabi niya bago, hinawakan niya ang isa kong kamay at saka kami tumuloy papunta sa sala pala kung saan ay...Nagulat ako ng makita ko ang mga tao na nasa sala at nakaupo habang nagke-kwentuhan."Good evening everyone!" Maligayang bati ni Roman habang proud na proud ang kanyang itsura at mukhang ipinagmamalaki si
Hello Captain! MAWALANG PARANG BULA
Ano ang ibig niyang sabihin? Isang malaking katanungan na kailangan kong malaman ang kasagutan. I hope wala siyang balak na kunin si Christian sa aking, dahil kahit anong mangyari ay hinding hindi ako maka papayag.Bigla ko tuloy naisip ang misis niya. Alam kaya na nandito kami ngayon at kasama ng buong pamilya niya? Ano na lang ang gagawin ko kung bigla itong sumulpot? Kung ano ano ang pumapasok sa isipan ko, dahilan upang mawalan ako ng ganang tapusing kaiinin ang pang himagas na nasa aking harapan.Nang matapos na kami, nag excuse ako na kailangan kong pumunta ng banyo. Itinuro naman sa akin ni Roman kung saan. Mabilis pa ako sa alas kwatro na tumayo at umalis. Sa awa ng diyos hindi naman ako nahirapang hanapin ang banyo. Pagkapasok ko ay mabilis ko itong isinarado at kinandado bago umupo lang ako sa ibabaw ng toilet.Gulong gulo ang aking isipan. Kailangan kong makagawa ng paraan upang makauwi na kami. Kailangan na rin naming makaalis bago pa mahuli ang laha
Hello Captain! PWEDE MO BA SIYANG IWANAN?
Wala ng tao sa labas ng pintuan ng buksan ito ni Roman. Tumingin siya sa kaliwa at kanan ng hallway, pero wala ang kanyang nakababatang kapatid. Naisip nya ipagpatuloy na lamang ang kanilang sinimulan, pero ng isasarado nya na sana ang pintuan ay bigla namang itinulak sya palabas ni Sophia bago sumunod ito sa kanya at sya mismo ang dahan dahang nag sarado ng pintuan.Walang nagawa si Roman kundi ang akbayan si Sophia at gabayan pabalik sa sala kung saan ang kangyang mga magulang ay nag aantay.Tahimik ang mag asawang Mr. & Mrs Lim na naabutan ng dalawa. Habang papalapit si Roman, "Mom, Dad... pasensya na po kayo at natagalan bago nakatulog ang apo nyo," Aniya ni Roman habang ang kanyang mga mata ay malamlay."Wala iyon, halika umupo na kayong dalawa upang mapag usapan natin ang mas mahalagang bagay." Sagot naman ng ama ni Roman habang ang kamay nya ay naka mustra at itinuturo ang loveseat na kasya ang dalawang tao na umupo na mag katabi.Hindi naman ng atubili si Sophia na mauna ng um
Hello Captain! Dead or Alive
"Mom, dad... please, try to understand naman po na hindi ko talaga sinasadya na malaman nila ang totoo." Nagsusumamo kong sinabi sa aking mga magulang. Alam kong mahihirapan akong paayunin sila na iwanan ko si Christian sa Pilipinas, pero hindi ko rin naman matangihan si Roman at ang kanyang magulang.Kung tutuusin ay malaki ang aking kasalanan sa kanila na hindi ko ipinaalam ang tungkol kay Christian, so... eto lang ang paraan na alam ko kung papaano ako makakabawi sa kanila. I know maiintidihan ako ng aking magulang tutal panandalian lamang ito at hindi habang panahon. Mas mabuti na ito kesa dalhin nila ako sa korte at ipaglaban ang kanilang karapatan.Habang ako ay nag mumuni-muni, nabigla ako at isang napaka gandang ngiti ang lumapat as aking mga labi. Halos mag-tatalon ako sa tuwa ng marinig ko ang sinabi ng aking ama."Ano pa nga ba ang magagawa namin kung iyan ang gusto mong gawin. Isa pa... may karapatan din silang makilala ni Christian." Aniya ni Daddy habang kitang kita ko s
Hello Captain! [1]Kalapating Mababa ang Lipad
A long time ago, meron akong nakilala na lalaki na sa una ay nagpakulo ng dugo ko, pero sa huli ay siya ring kauna-unahang nagpatibok ng mapili kong puso. Anyway, sa tanang buhay ko, hindi pa ako nagka boyfriend kasi sobra akong pihikan pagdating sa lalaki. Sobrang high ng standard ba! Pero nunka...nang makilala ko siya, I can honstely say na siya lang ang kauna unahan na lalaking nagpatibok ng puso ko na ngayon ay bato na. Bakit naging bato? Paano ko siya nakilala? At saan? Siya ba ang nakatuluyan ko? Maraming katanungan... Kaya nga eto na nga, kwento ko na sa inyo-- It all started dahil sa isa kong kaibigan na may boyfriend na seaman. One day habang nag get together kami sa bahay niya, nakiusap siya kung pwede raw ay hiramin ang kotse ko dahil yung kotse niya ay baka hindi makarating sa pupuntahan nila at itirik sila. Sa isip isip ko naman, 'ano ako hilo? Bago pa lang siyang natutong mag drive, tapos pahihiram ko
Hello Captain! Lintik Lang Ang Walang Ganti!
Anyway, back to my story... Dahil sa narinig ko, nawalan na ako ng gana na makilala kahit man lang isa sa kanila. I figured na walang magandang kahihinatnan kung sakali na meron akong makursunadahan at vise versa.Ganun pa man, na curious ako kung ano ang itsura ng dalawang tao na nag uusap sa likuran ng kotse ko at ako ay sumilip. Una kong nakita ang kausap ni Captain Lim. Ok' lang sya, hindi panget, hindi rin gwapo.Pero ng makita ko ang itsura ni Captain Lim, medyo kumabog ang dibdib ko. 'konti lang ha!' Sa isipan ko, wow! Ano siya naligaw sa barko? Seaman ba talaga siya? I mean... May height, chinito, pogi! at ng napansin ko na may dimples pa... That's it! Bumilis na ang kabog ng dibdib ko.*Thud! Thud! thud!"Sa isipan ko, 'dang!' Kaya naman pala kung makapag salita eh' ganoon na lang, may karapatan naman pala! Siguro sa Pilipinas ang daming mga kababayan kong nalalaglag ang panty pag ngumit
Pinakabagong kabanata
Hello Captain! Dead or Alive
Hello Captain! PWEDE MO BA SIYANG IWANAN?
Hello Captain! MAWALANG PARANG BULA
Hello Captain! HINDI AKO PAPAYAG!
Hello Captain! SINO ANG DUMATING?
Hello Captain! ANO ANG AKING GAGAWIN?
Hello Captain! PAANO KUNG WALA NA KAMI?
Hello Captain! AKALA MO KUNG SINO
Hello Captain! KAHIT ISANG ARAW LAMANG
