SOFIA GONSWELO: POV
"Waiter.....! Ang tawag ng isang lalaking kararating lang sa restaurant na aking pinagtratrabahuan,na agad naman akong lumapit sa kanya para itanong ang kanyang oorderen. Yes .. Sir' Ano pong order niyo?" Ang tanong ko sa isang lalaki. "Okay lang ba na ikaw ang orderen ko?" Ang sagot nang lalaki sa akin,habang nakangiti sa akin,ani mo'y Nanluluko ang mga ngiti niyang iyon. Uhmmmm....! Sir' Excuse me po,pero hindi ako pagkain na pwede niyong orderen!,Niluluko niyo po ba ako? Ang kalmado kong sabi sabay abot ko sa lalaki ang Menu." Ito ang menu dito po kayo mag-order,sabay abot ko sa lalaki,na agad din naman niyang kinuha. "Ang ganda mo kasi miss!" Parang ang sarap mong kainin. Ang nangangatal na sagot ng lalaki sa akin. Gago ka',Bastos ka ahh,umalis kana dito hindi nimin kaylangan ng customer na kagaya mo!"Ang sabay sigaw kung sabi. Na narinig nang ibang mga customer ganun din sa mga kasamahan ko sa trabaho. Anong nangyayari dito?!" Ang pukaw na tanong ng akibg boss na si Dave. Ohh' Hi ikaw ba ang manager sa restaurant n ito? Ang matapang na sagot ng lalaki,sabay nagpakilala pa talaga ito sa boss ko. "Ako nga pala si Tristan ,Tristan Gonsalves. Ang pakilala sa aking boss,Pero wala akong paki alam sa pakilala niya sa kanyang sarili. Dahil inis na inis talaga ako sa lalaki. Oo ako nga ang manager at nagmamay-ari ng Restaurant na ito." "Bakit bigla kang sumigaw Sofia,Anong ginawa sayo ng lalaking ito? Oh' Sir. Excuse me,,Wala akong ginagawang masama sa kanya!'' Narito ako para kumain nang masasarap na pagkain. Ang sabay sagot ni tristan sabay labas nang kanyang mahabang dila at tumingin sa akin. Dahil sa nakitang iyon ni Dave ,agad niyang kwenelyuhan ang lalaki sabay pinatayo ito at sinuntok niya ng malakas. Napadaosdos ang lalaki sabay sabi ,Whahahahaha ! Humanda ka lang sa aking babae ka paglabas mo rito! Malikintikan ka talaga sa akin. Ang dinig kung sabi ng lalaki bago ito tuluyang umalis. Ngunit wala akong pakialam sa sinabi niyang iyon,bagkus ay iwinalang bahala ko iyon. " "Pasado alas Dyes na ng gabi nang matapos ang Trabaho ko sa Isang Food restaurants. Nagpa-alam na ako sa aking mga kasama dahil ,malayo layo pa ang aking uuwian. Elisa... Ikaw nalang magsabi kay sir na umuwi na ako at pasabi narin na maraming salamat sa pagtatanggol niya sa akin. Saka Alam mo naman na napakalayo pa ng aking uuwian. Ang paalam ko kay elisa. Grabee talaga yung lalaking iyon ahh!" Binastos ka pa talaga at ang nakakagulat pinagtanggol kapa talaga ng crush mo!" Ang gantil na sabi ni elisa sa akin. Oo na ' oO na, Basta sabihin mo ang bilin ko sa kanya ahh. "Oo ,na! Alam ko naman na papayagan ka ni sir na umuwi ng maaga,parang pansin ko nga ehh na may gusto rin sayo si Sir Dave. Ang nakangisi pang sabi sa akin ni Elisa. "Haynaku! Elisa... Imahinasyon mo ang tindi. Kung talagang gusto ako ni Sir.Dave ,nagtapat na iyon sa akin,ang saad ko sabay halakhak ng malakas. Hahahahaha,Chee,,, makauwi na nga. Ang dagdag ko pang sabi. Mag-ingat ka ahh' Baka mamaya eh masalubong mo ang lalaking nambastos sayo! Mag-isa kapa namang umuuwi pati sa inyo mag isa ka rin. Ang malungkot na sabi ni Elisa. "Oo wag kang mag-alala elisa'Siya ang kabahan sa akin baka magulpi ko pa siya! Ang matapang kung sabi ,kahit sa loob loob ko ay takot na takot na ako. Habang patungo na ako sa highway,hindi ko mapigilang mag-isip. Nakakapagod ang magtrabaho,hindi pa maaiwasang mabastos ''Wala naman akong magagawa dahil ito talaga ang buhay ko. Ang malungkot na saad ko. Simula nung namatay ang mga magulang ni Sofia ay siya na ang bumuhay at nagpa-aral sa kanyang sarili. Iniwan naman siya ng kanyang ate at kuya dahil may sarili na silang pamilya,kaya nasanay na si Sofia na mabuhay at tumayo sa sarili niyang mga paa. Matagal na panahon na ring wala siyang balita sa mga kapatid nito.Pero ang hiling ni Sofia ,ay sana hindi na sila magkita kita pang magkakapatid. "Iyon ang lagi niyang ipinagdarasal,dahil hanggang ngayon masakit pa rin sa kanyang puso ang pag-iwan sa kanya ng kanyang mga kapatid na inaasahan niyang magtataguyod at magbabantay sa kanya hanggang sa makapagtapos siya ng kanyang pag-aaral. Ngunit kabaliktaran ang nangyari. Iniwan siya ng mga kapatid niya ng walang pasabi ,pagmulat nalang ng kanyang mga mata ,mag-isa na siyang nakatira sa kanilang tagpi tagping bahay. Kung saan sila naninirahan ng kanyang mga magulang noon,kahit pa mahirap ang buhay nila noong nabubuhay pa ang mga magulang nila.Masaya pa rin sila,Pero nagbago ang lahat ng iyon nang mawala ang mga magulang nila. "Sheeeet! Ayuko nang ma-alala pa ang nakaraan. Naiiyak lang ako kapag naaalala ko ang nangyari sa akin. Ang malungkot kung sabi, habang nakasakay ako ng train patungong Qroad ,kung saan ako nakikiupa. Bukod sa mababa ang renta,libre pa ang tubig at kuryente,kahit malayo sa aking pinapasukan ay ayus na iyon sa akin. Ang mahalaga may na-iipon ako paunti-unti. Nang makababa na ako sa Train,sumakay muli ko ng Jeep,dahil medjo malayo layo pa ang aking lalakarin kapag hindi ako sumakay. Habang nakaupo ako sa jeep,Bigla kung naalala ang lalaki sa restaurant na labis kung ikinatakot baka sinundan niya ako !'' Ang saad ko habang napapalingon ako sa labas ng sasakyan. Sa pag lingon kung iyon,may nakita akong isang matandang lalaki na nakaupo sa jeep na malayo sa akin,tanging kami lang ang nakaupo don,pero hindi ko iyon pinansin bagkus ay sinabi: Manung paraaaa! Ang sigaw ko sa manong driver ng jeep,dahil muntik na akong lumagpas. Agad naman siyang tumigil,at bago ako bumaba May kaperasong papel na naiwan nang matandang lalaki,Kinuha ko nalang iyon para itabi sa loob ng bag ko. Baka sakaling makita ko ulit ang matanda at ibalik iyon. Pagbaba na pagbaba ko sa jeep,! Nakita ko ang lalaking nakatayo mismo malapit sa aking pinagbabaan. Sa takot ko tumakbo ako ng mabilis hanggang sa hindi ko napansin ang rumaragasang Bus sa aking harapan na biglang sumulpot. "Dahil sa bilis nang bus hindi ko na nagawang umiwas pa at sa pagsulpot ng bus na iyon! Bhuuuuaaaaggggg.....! Isang malakas na pagbangga ang umalingawngaw sa buong Qroad. "Maraming sakay na pasahero ang bus,Ngunit lahat ng nakasakay sa bus na iyon ay ligtas,tanging isang babae lang ang napuruhan ng grabe. Habang si sofia ay tumilapon naman sa di kalayuan at grabe din ang lagay nito. Sabay na isinugod sa Hospital Ang babae at si Sofia na kasalukuyang nag-aagaw buhay ang mga ito.Dexter Buenavista: POV Saan ka nanaman pupunta? Iiwan mo nanaman ba si Karra? Susunduin mo nanaman yang asawa mong walang kwenta! Ang bulyaw ng aking ina. "Mama ,,, Stop! Bakit ba lagi kayong galit sa asawa ko?Matagal na kaming nagsasama,sana naman tanggapin niyo na rin siya! Mahalin niyo naman siya kagaya ng pagmamahal ko sa kanya! Ang bulyaw ko ring sagot sa aking ina. Yan! Yan" ang natututunan mo sa iyong asawang sumbungera! Paano- paano namin siya ituturing na asawa mo,Napakabubu niya ,para siyang walang alam sa mundo! Palagi nalang siyang Oo,opo,sige po! Anong aasahan ko sa kanya! Isa pa bakit mo siya kaylangang sunduin sa Trabaho! Matutu siyang magcumute ng pampasahirong bus! Ang bulyaw na sigaw muli sa akin ng aking ina. Wala naman akong ibang magawa,kahit pa sabihin ko sa asawa ko na wag siyang magpa-api sa aking ina at kapatid. Siya pa rin itong magalang at laging sinusunod ang mga i-utos sa kanya maski na mga pinsan ko pa ay sinusunod din ng aking asawa kahit anong
"IBANG KATAUHAN" Bilisan niyo! May isang babae pa ang nag-aagaw buhay ngayon ,kasabay ni Mrs.Buenavista. Nasaan na ang nga magulang niya ngayon? Natawagan niyo naba ang mga kamag-anak niya ?Mga tanong ng isang doctor na nag opera kay Mrs.Buenavista. "Sorry sir. Pero walang kamag anak na naka save sa phone ng pasyente,tanging Boss Dave at Elisa lang ang naka save sa phone niya.Saad ng nurse. Subukan niyong tawagan ang isa sa kanila ,baka alam nila kung sino o tagasaan ang mga kamag-anak ng pasyente.Utos ni Doc.Erwin". "SIR.ERWIN .. !Kaylangan niyo na pong pumasok sa O.R!" Dilikado na ang lagay nung babae! Ang humahangos na sigaw nang nurse na kagagaling lang sa O.R"Kung saan naroon si Sofia. "Nagmadaling nagtungo si Doc.erwin sa O.R at mabilis na inasikaso ang pasyente. Ang isang nurse naman ay agad tinawagan ang isa sa mga naka save sa phone ng dalaga. "Kring..... kring..... kring ...... ! Ang tunog nang phone na pumukaw sa pagkaka-idlip ni Dave. "YES' sofia, Napatawag
"Mansion ng Mga Buenavista" "Bweeeesit.... Bakit kaylangan pa niyang mag-aksaya ng pera ng dahil sa babaeng iyon na wala namang kwenta! Nagsasayang lang siya ng pera! Ang anas inis na saad ni Donya Felly. Habang si karra at Josephine ay kakarating lang galing sa galaan. Nagsinungaling lang ang Donya para pauwiin si Dexter,ngunit hindi naman siya nagtagumpay at parang lumala pa ito dahil kasama na niyang uuwi si Tricia kahit na kumatos pa ito. Lola' Nasaan po si papa at mama?Hindi paba sila dumarating? Ang maamong tanong ni karra sa kanyang lola. Sumabat naman si Josephine at sinabi. Haynaku,pamangkin' Kumain nanaman siguro sila sa labas at iniwan ka nanaman nila dito sa bahay,kawawa naman ang pamangkin ko. Ang malambing na nang-uuyam niyang saad kay karra. "Tama siya karra! Kaya umakyat kana sa kwarto mo at maypag-uusapan kami ng tita mo.Ang utos naman ng Donya. Tumalima naman agad si karra,Dahil mas nakikinig si karra sa kanila kisa sa kanyang ina,dahil panay ang kasin
"Ang pag-gising " Maraming salamat Doc.Erwin at pinagbigyan niyo ako sa nais ko, Ang saad ni Dexter. Basta tawagan mo lang ako kaagad kapag may kaylangan ka,tatakbo ako kaagad ang Sagot naman ni Doc.Erwin". Si Doc.Erwin ay isang matalik nitong kaibigan mula elementary hanggang highschool,naghiwalay lang sila nung mag-umpisa na ang college life nila. Pinili ni Doc. Erwin na maging isang Doctor at nagtupad naman niya iyon. Habang si Dexter ay nakapag-asawa na matapos niyang mag-aral about company. Nakilala niya si Tricia sa kanyang pag-aaral ,parihas sila ng kurso,Naging malapit sila sa isat isa,hanggang sa magtapat na si Dexter sa kanya ng pag-ibig. Ngunit tutul na tutul ang mga magulang ni Dexter kay tricia ,bukod sa mahirap na ang kanyang pinagmulan ,wala pang magandang trabaho ! Paano ba naman ay kakagraduate lang nila ng kolehiyo ay ikinasal na sila kaagad ng walang kaalam alam ang mga magulang ni Dexter.. Maraming salamat sayo Doc. Aalis na kami ng asawa ko,Tiyak kong m
"Sofia ,sa kata-uhan ni Tricia Buenavista" "Ilang buwan na rin ang lumipas ,Asawa ko!" Pero nanjan kapa rin sa kama at walang malay,nakahilata ka parin jan asawa ko,bumangon kana please....."Hindi mo ba kami na mimiss ni karra?" Kasi kami,lalong lalo na ako asawa ko... Miss na miss na kita ng sobra.!' Ang lumuluhang sabi ni Dexter kay Tricia,kahit alam niyang walang malay ang kanyang asawa. "Si-sino ang lalaking umiiyak,parang malapit lang sa akin?' Malambot na mga palad ang aking nararamdaman sa aking mga kamay. Mga daeng ni Sofia sa katauhan ni Tricia. Akmang imumulat na niya ang kanyang mga mata nang bigla nalang may labing dumambi sa kanyang pisngi,dahilan para pigilin niya ang kanyang mga mata sa kanyang pag-mulat. Nag-init naman ang kanyang katawan sa di malamang dahilan nang maramdaman niyang dumapo na ang labi ng lalaki sa labi nito habang sinasabi ang katagang:" Please..... Asawa ko' Wake up.. Na mimiss na kita. Huhuhuhuhuhu ang Dinig na dinig ni Sofia na sinasabi ng lal
Josephine..... !' Ang tawag ni Evelyn sa kalalabas lang na galing sa silid ni Tricia."Ta-talaga bang gising na s-si Tricia?" Ang nangangatal na tanong ni evelyn habang ang donya ay dahan dahang lumalabas ng Mansion ,marinig lang ang sagot mula kay Josephine. Yes' Tita,Gising na ang mama ko! Pero hi-hindi niya kami ma-alala,kasalukuyan siyang kausap ngayon ng Doctor at ni papa ko. Ang seryusong sabi ni Karra sa kanyang mga tita. Nakahinga naman ng maluwag si Donya Felly at Evelyn nang marinig nila ang balita kay karra. Mama' Aalis na ako,balitaan niyo ako kaagad kapag nakausap niyo na si Tricia,siguraduhin niyong wala talaga siyang maalala. Dahil kapag may naalala siya siguradong patay tayo kay Kuya Dexter!" Ang kabadong sabi ni Evelyn na narinig naman ni Josephine habang si karra ay kanina pa nakalabas ng mansion at hinihintay nalang niyang lumabas ang tita Josephine nito. 'Ano kaya ibig sabihin ni ate evelyn? May nagawa ba silang mali para ganun nalang ang pag-aalala nila sa m
Ibig sabihin nawalan ako nang ala-ala sa nakaraan ko?" Iyon ba ang nais mong ipahiwatig doc.Erwin?" Tanong ni sofia'. "Oo tama ka ,tricia' sana maintindihan mo at alalahanin mo ang iyong nakaraan? Aksedente ba ang nangyari sayo o may sadyang gumawa sayo nito. Ang dagdag pang sabi ni Doc.Erwin ''. "Anong ibig mong sabihin sa sinasabi mo Doc?" Tanong ni Dexter. Ganito kasi iyon''Bago kasi naaksedente ang bus''Nakita nang mga doctor na hindi sa bus nagmula ang sugat sa ulo ng asawa mo. Bago naganap ang aksedente basag na ang ulo mo!'" ANO!" Ang gulat na sabi ni Tricia(Aka sofia) Pero 'Pakiusap lang hanggat wala pang matibay na ibidinsya wag na wag niyo itong ipapaalam sa iba o kahit na sino man. Pagkasabi nun tulalang iniwan ni Doc.Erwin ang si sofia sa kanilang silid habang ang dalawa ay lumabas muna para don mag-usap. "Maraming salamat Doc.Erwin sa mabilisang pagpunta mo rito,Salamat sa pagpapakalma at pagpapaliwanag na ginawa mo sa asawa ko para maintindihan niya ang nangyayar
"Nakakalungkot man isipan mama,Pero totoong walang maalala ang aking asawa,maski na ako at ang aming anak ay wala siyang maalala. Sabi nang kanyang Doctor ,magtiwala lang tayo sa panginoon ,magdasal na sana ay bumalik pa ang ala-ala niya mama.Kaya sana naman mama,ipakita niyo ring maymalasakit kayo sa asawa ko."Ang malungkot na sabi ni Dexter sa kanyang ina. 'Hindi naman ba nagpapanggap lang ang asawa mo?takang tanong ng Donya. "MAMA! Hanggang ngayon ba naman ,ganyan parin ang sinasabi niyo sa kanya? Ano ba ang nagawang kasalanan ng aking asawa sainyo at galit na galit kayo sa kanya?!" Ang Medjo may tuno nang sabi ni Dexter sa kanyang ina. "Tignan mo yang ugali mo dexter! Masama bang sabihin ko iyon,kasalanan ko ba na ganun ang sabihin ko sa asawa mo? Palibhasa wala kang tiwala sa amin ng mga kapatid mo!" Kahit nga sabihin ko pa sayo na pangit ang ugali ng asawa mo,at nagkukunwari lang na mabait kapag nakaharap siya sayo, Hindi kanaman maniniwala ehh!"Ang pagtatampong sabi ng Don
Ang Sama-sama mo! Wala kang awa! Huhuhu'' Ibalik mo sa akin ang tunay na ' Dave! Ang pagmamaka-awa ni sofia sa papaalis nang si Dave F.Matapos siya nitong angkinin ng pa-ulit ulit. Uhm..... Wag kanang umasang makikita mo pa ang tunay na Dave! Pleaseeee....! Kung sino ka man,Ibalik mo sa akin si Dave ! Wala akong paki-alam kung malapit na siyang mamat*y ang mahalaga sa akin ngayon ay makita ko si Dave na." Nagmamaka-awa ako sayo,please! Ngunit bingi si Master Mask,Wala itong naririnig sa pagmamakaawa ni sofia. Iniwan nalang niya itong luhaan sa loob ng silid. Aalis ako sa bahay na ito para hanapin si Dave.'' Pero paano? Tanging ang lalaking iyon lang ang nakakaalam kung nasaan si Dave. Ang kalmado na niyang sabi.Tumayo ito sa kanyang pagkakahiga sa kama,kahit pagod na pagod ang katawan nito sa ginawa nila ni Dave F, ay pinilit parin niyang tumayo upang habulin si Master Mask,upang sundan ito. Ngunit: Ano ito?!" B-akit naka lock ang pinto! Hoy,' Dave Fake! Buksan mo
Pagkakataon ko nang makaganti sa master mask na iyon!'Hindi man ako sigurado sa pagmumukha ng master mask na iyon ,pero tiyak kung kahawig niya ang lalaking bumangga sa kapatid ng asawa ko, Tiyak kung matutuwa ang asawa ko sa oras na malaman niyang nahanap ko na ang salarin sa pagkakabangga sa kapatid ng aking asawa na si sofia Gonswalo at hanggang ngayon ay hindi parin namin siya nahahanap! Pagkasabi iyon Ng Doctor. Na asawa ng kapatid ng kapatid ni sofia na babae aya agad niya itong tinawagan at ipina-alam ang kanyang natuklasan. Sa pag-aakala ni Selvia Gonswalo ay si Dave ang nakabangga sa kanyang kapatid. Dahil kitang kita ni selvia nung araw na nabangga ng Bus si sofia ay ka mukhang kamukha ni Dave ang lalaking nagmamaneho ng bus. Nung time rin na iyon ang araw kung saan nakita ang matandang may pulang buhok na tinulungan pa ni Dave F. Imbes na si sofia ang tulungan nito ay hindi niya ginawa. Napapikit lang sandali si selvia nawala na si dave f. At ang nakita niyang pu
Ring.... Ring... Ring.... Ang tunog ng phone ni sofia. Ngunit hindi niya iyon magawang sagutin. Dahil abala ito sa pagkakalkal ng kanyang mga gamit. Hinahanap kung nasaan o kung saan niya inilagay ang Case na naiwan ng matandang pulang buhok sa kanya noon. Dito ko lang iyon nilagay, Nasaan na kaya iyon? Bakit wala na rito? ' 'May kumuha kaya rito sa mismong bag ko! '' 'Honey? Anong hinahanap mo,Mukang abala ka sa paghahanap ng importanting bagay sa loob ng malita mo. Ang pukaw na tanong ni Dave F ,kay elisa na abalang nagkakalkal ng mga gamit nito. Kanina kapa ba jan?' Umalis naba si elisa? 'Akala ko ba mag-uusap pa kayo,About sa restaurant?'' Iyon na nga honey. Pinaalis ko na siya at bumalik nalang siya bukas ng umaga kasama ang mga katrabaho niya. Dahil bukas na bukas din ay bubuksan na ulit ang restaurant,iyon naman ang nais mo hindi ba ,honey. Ang saad ni Dave F. Kahit alam na niya sa sarili niya na gusto niyang makita si Elisa araw-araw. Ganun ba. "Uhmm
Grabe kinabahan ako dun pare!" Akala ko katapusan na natin. Ang nangangatal pang sabi ng isang lalaki. 'Ang ingay mo',baka mamaya marinig pa tayo ng lalaking iyon at balikan pa tayo! Tara na nga!' Ang nagmamadaling wika naman ng isang lalaki. Makalipas ang ilang minuto narating na din ng dalawa ang exit door at kasalukuyan nang isinasakay ng lalaki ang kawawang si Dave sa isang Ambulansya. Sir. Gising na! Gising na po kayo!' Saang lugar po namin kayo dadalhin? Ang tanong ng isang lalaki. Ngunit parang hindi na kaya ng katawan ni Dave ang sakit na nararamdaman niya kaya nawalan na lang ito nang malay at hindi na magising. L*ntik na! Mukang mag-aalaga pa ata tayo sa kanya. Saan natin siya dadalhin ngayon?' Mukang may malala pang karamdaman ang lalaking ito. Bahala na! Ang saad naman ng kanyang kasama ang mahalaga ngayon ay mailabas na natin siya dito at para narin hindi tayo madamay pa sa lalaking ito. Pagkasabi iyon ng kanyang kasama ay agad ng pina-andar ang sasakyan
Matapos bugb*gin si Dexter sa loob ng pamamahay ng Don. Sugatan itong lumabas sa mansion at pa-ika ikang lumabas. Kakaasar! Bw*sit ,Bw*sit! Bwis*t talaga! Buti na lamang at binigyan ako ng Don,' ng isang babala! Kaylangan ko nang umalis dito at baka mamaya ee ,patay*n pa nila ako rito." Ang nagmamadaling wika nito sa kanyang sarili,habang inaayos nito ang kanyang gusot gusot na damit na kanina lang ay plansyado pa. Samantala ,Nagulat si sofia sa turingan ng dalawa na hindi naman gawain ni Dave ,lalo na kapag nakaharap ito. "Ito na ang 'tsaa, Injoy your drink.' Pagkalapag na pagkalapag ni sofia sa tsaa ni Dave f. At Elisa ,Ay uupo na sana ito sa sofang naroon ngunit bigla siyang pinigilan ni Dave. Opsss! Ayuko ng may abala sa oras na pakikipag-usap ako sa mga Trabahador ko o mga kliyente ko. Please ,honey ... Dun kana muna sa sala maghintay. Huh?' Ganun ba. Pasensiya kana,Hindi ko alam na ganyan ka pala. Ang nagtatampong sagot ni sofia at umalis na ito sa loob ng
Ahmmm... Wait lang sir aa. Ano bang ginagawa niyo rito? Tanong nang isang lalaki kay,Dave t. Mahabang k-wento.. kaya please t-ulungan niyo muna akong makalabas dito nagmamakaawa ako sainyo. Ang pag mamakaawa ni dave sa dalawang lalaki. Hindi kaya tayo malilintikan sa lalaking ito kapag inilabas natin siya rito sa VVip hospital?!'Narinig mo naman pre'' Bibigyan niya tayo ng gantimpala! Ang Saad naman ng isa._ Samantala_Habang si Sofia naman ay papasok na sa restaurant nila Ni dave at kasalukuyang naroon naman si elisa at matamang naghihintay sa kanya. Elisa! " Long time no see! ' Bakit ngayon kalang ulit nagpakita sa akin? " Kunwari kapa, dimu naman talaga ako gustong makita diba. Huh?! Anong sinasabi mo jan. Miss kaya kita, ikaw pa , bestfriend kita. Ang malambing na sabi ni sofia. Ngapala nasaan si Boss Dave? Wala naba siyang balak buksan ulit ang restaurant niya? Paano naman kaya kaming mga empleyedo niya na umaasa sa kanya. Hindi naba niya kami kaylangan?! "
"Paano niya nalaman ang totoo kung pangalan? Gayong ,ngayon lang kami nagkaharap?" Ang pagtatakang wika ni sofia,habang matamang nakatitig ito sa mga mata ni dexter. Ani mo'y kinikilatis o pinapakiramdaman ang mga susunod na sasabihin nito. Ngunit bigo si sofia na makarinig pa ng panibagong salita na manggagaling sa bibig ni Dexter. Tulala ding nakatitig si tricia sa kanyang asawa,dahil nagulat din ito ,dahil hindi rin naman niya nababanggit sa kanyang asawa ang buong pangalan ni sofia. Wait- Hone?!' Pwede magtanong? No,Honey! Ituloy niyo ang usapan niyo at kaylangan kung malaman kung nasaan si mama. Ang Sabat ni dexter sa kanyang asawa. Kaya walang nagawa si tricia at sofia kundi ,isipin nalang ang sagot sa kanilang isipan. Ano bang nangyayari dito,tricia? Bakit nagkaganun? Ang nalilitong tanong ni sofia. "Kaya nga,Gusto kitang makausap ng maayos sofia. Gusto kung bilhin niyo ang kompanya,hanggat hindi pa namin nababawi ang mga papeles sa erick na iyon!" Wala nam
Ano?! Naririnig mo ba yang sinasabi mo ,honey? Galit kaba? ,Kilala mo ang mga taong pupuntahan ko! Bakit ka ba nagkakaganyan? Ahmmm! I'm sorry, Honey,Na - nabigla lang ako.. Saan kaba pupunta? Ang seryusong tanong nito. Pupunta ako sa bahay ng mga Buenavista,Gusto kung kumustahin si ate tricia.Pati narin ang anak niya. Nag-aalala kasi ako sa nangyari sa kanila. At shaka,bakit mo na-isipang bilhin ang kompanya ng mga buenavista? Wala ka namang hilig sa pagpapatakbo ng kompany? Saka paano na itong Restaurant mo,kung saan nabuo ang ating pagtitinginan?!" Ang malungkot na saad nito kay Dave F. "Ahmmm! Paano mo nasabing mga Buenavista ang may-ari ng kompanyang aking bininili? Samantalang Erick Chua Ang pangalan ng may-ari ng kompanyang iyon." Ano? Imposebleng mangyari iyon! Da-... Hindi na-ituloy ni Sofia ang kanyang sasabihin ng maalala niya ang namagitan sa kanila ni dexter ,sa mga sandaling wala ito sa kanyang katauhan. Dibali nalang,Ako nalang ang magtatanong kay ate tri
"Pakawalan niyo ako! Nakikiusap aqo sainyo..Wag niyo na akong pahirapan pa!Ang pagmamakaawa ni dave T. Sa dalawang tauhan ni Master mask. Habang ang mga matang nakatitig sa sasakyang kinalululanan ni Dave T. Ay panay ang sunod sa sinasskyan nito. Saan kaya nila dadalhin si dave?Ang tanong ni bryan na kanina pa nakasunod sa mga ito. Sa pag- aakalang si dave iyon.Hindi niya nakita ang isa pang dave na pumasok na mismo sa loob ng bahay nito. "Kaya sinundan iyon ni bryan,Dahil nais niya muling pumasok sa restaurant ito..Upang kahit papaano ay makabawi ito sa kanyang kasalanan dati pa.. Samantala kaganapan sa Mansion. "Anong gagawin natin ngayon kuya,Bakit si erick na ngayon ang nagpapakilalang may-ari sa ating kompanya!'Paano natin ito mababawi?''Gayong wala sa atin ang katibayan na tayo talaga ang may-ari ng kompanyang iyon? Pati si ate evelyn ay walang paki-alam sa nangyayari sa ating kompanya! Hindi kaya plano talaga nilang dalawa ito! Para maagaw sa atin ni ate evelyn ang