"Mansion ng Mga Buenavista"
"Bweeeesit.... Bakit kaylangan pa niyang mag-aksaya ng pera ng dahil sa babaeng iyon na wala namang kwenta! Nagsasayang lang siya ng pera! Ang anas inis na saad ni Donya Felly. Habang si karra at Josephine ay kakarating lang galing sa galaan. Nagsinungaling lang ang Donya para pauwiin si Dexter,ngunit hindi naman siya nagtagumpay at parang lumala pa ito dahil kasama na niyang uuwi si Tricia kahit na kumatos pa ito. Lola' Nasaan po si papa at mama?Hindi paba sila dumarating? Ang maamong tanong ni karra sa kanyang lola. Sumabat naman si Josephine at sinabi. Haynaku,pamangkin' Kumain nanaman siguro sila sa labas at iniwan ka nanaman nila dito sa bahay,kawawa naman ang pamangkin ko. Ang malambing na nang-uuyam niyang saad kay karra. "Tama siya karra! Kaya umakyat kana sa kwarto mo at maypag-uusapan kami ng tita mo.Ang utos naman ng Donya. Tumalima naman agad si karra,Dahil mas nakikinig si karra sa kanila kisa sa kanyang ina,dahil panay ang kasinungalingan ang sinasabi nila sa kanya patungkol sa kanyang ina. "Nang maka-akyat na si Karra ,Nagpasyang nang mag-usap ang mag-ina. Bakit mama? ,,Pagod na ako ehh,Gusto ko nang magpahinga.Ang pagririklamo nito. Matutuwa ka sa sasabihin ko!'' Ang nakangising sabi ng Donya. "Bakit,Anong ikatutuwa ko? saad ni Josephine. "Malapit nang mamatay si Tricia,masusulo na natin itong bahay pati na ang pagiging mabait ng kuya Dexter mo,Matutuon na sa atin ang atensyon ng kuya mo,Ayaw mo bang mangyari iyon?. Ang masayang sabi ng Donya Felly na may kasamang pagtatanong kay Josephine. A-anong sinasabi mo mama?" Paanong mamamatay,seryuso kaba jan mama?" Tanong nito habang nakayukot ang mga kilay. Muka ba akong nagsisinungaling! Umakyat kana sa taas at patulugin mo muna si Karra,At bumalik ka rito pagnapatulog muna siya! Ang utos nang Donya. Ano ba naman yan! Ako nanaman,Ang nakasimangot na sabi ni Josephine. Ehh sino ang magpapatulog sa kanya? Alangan naman ako! Ang inis na saad ng Donya. Bakit ba kasi hindi pa kumuha si kuya ng mag-aalaga sa anak niya,umaasa nalang siya lagi sa asawa niyang wala namang alam!'' Ang padabog na sabi nito habang paakyat na sa ikalawang palapag ng Mansion kung saan naroon ang silid ni karra. Uhmmmmm' Seryuso ba si mama sa mga sinasabi niya patungkol kay Tricia? At sa anong dahilan naman siya mamamatay,mas malakas pa ata ang katawan ng babaeng iyon sa kalabaw ehh! Kahit anong pahirap at pasakit ang gawin namin sa kanya hindi pa rin siya sumusuko,bilib din ako sa babaeng iyon. Ang napapangiwing sabi ni Josephine habang patungo na ito sa silid ni Karra. Knock ,,, knock ,,, knock ,,,! Ang tunog sa pinto. "Karra ' Gising kapaba? Halika ,dun tayo sa kwarto ko 'Dun ka muna sa kwarto ko. Dahil mukang hindi makakauwi ngayon ang mama at papa mo! Ang masungit na sabi ni Josephine. Mabilis namang binuksan ni Karra ang kanyang pintuan at sinabi: Bakit? Bakit hindi sila makakauwi tita? tanong ni karra. Josephine Aba malay ko sa mama mo! Kung ano -ano na naman ang pinaggaga gawa sa labas,baka nag-aaway nanaman sila ng mama mo kaya itong kapatid ko naman,lambing nang lambing sa mama mo!'Ang pagsisinungaling ni Josephine kahit hindi niya alam ang nangyayari sa mag-asawa. "Auhmmm! Bakit po kaya ganun si mama tita? Hindi po ba niya kami mahal ni papa?" Sinabi mo pa! Imbis na,Manatili nalang siya rito sa mansion para may mag-alaga sayo'mas pinili pa niya ang trabaho kisa sa pag-aalaga sa sarili niyang anak! Ang dagdag na sulsul pa ni Josephine kay karra upang lalong kamuhian ni karra ang kanyang ina. "Ngunit ang dahilan ng pagtratrabaho ni tricia ay dahil sa ina at mga kapatid ni Dexter,tulad nalang ng mga salitang binitiwan ni Donya Felly kay Tricia bago siya na-aksedente. "Sigurduhin mong hindi ka tatanga tang* sa kompanya! Dahil sa oras na nagkamali ka at ipinahiya mo ang Buenavista,Sisiguraduhin ko sayong ,may hindi magandang mangyayari sayo! Tandaan mo yan. Ang babala ng Donya kay Mrs.Tricia Buenavista'. At Ang araw din ng aksedenteng iyon ay may nagawa si Tricia sa kompanya ng mga Buenavista na ikagagalit talaga ng husto ,Ni Donyo Felly Buenavista. "Tita! Pwede mo bang tawagan si papa?"Ang pukaw na saad nito sa kanyang tita Josephine. No' Karra! Matulog na tayo,maaga pa akong papasok sa company natin bukas. Baka masabon nanaman ako kay ate Evelyn kapag hindi ako nakapasok ng maaga. Uhmmmm..... Bakit kaya hindi pa tumatawag si ate evelyn dito sa bahay?'' At ano ba talaga ang nangyari kay Tricia at nasasabi ni mama na mamamatay na siya. Matawagan nga si ate evelyn at nang matanong kung ano ang nangyari kay tricia. Ang saad ni Josephine. Ohhh! Ngapala Karra,mauna kana sa kwarto ko at tatawagan ko na muna si Tita mo evelyn .Pagkasabi nun ay bumaba na siya ng hagdan para sa baba niya tawagan si Evelyn nang marinig naman niyang may kausap ang kanyang mama sa telepono. "Sigurado kabang napuruhan siya? Baka naman ,magising pa iyon at bumalik ng buhay dito sa Mansion,siguraduhin mo lang na malinis ang pagkakagawa mo ng aksedenteng iyon! Ang saad ng Donya. Pero may kunting problema po tayo,Donya Felly!" Ang saad nang nasa kabilang linya. Ano naman ang problema? Tanong ng donya. May nasali po sa aksedente at mala- ,, Mama ,,,! Sino kausap mo?" Ang putol na tanong ni Josephine sa likuran ng kanyang ina,dahilan para hindi na maituloy ng nasa kabilang linya ang kanyang sasabihin. Agad namang na-ibaba ng Donya ang telepono.Dahilan para magalit ito kay Josephine. "ANO KABA NAMAN! Hindi kaba marunong ,maghintay hanggang sa matapos kung kausapin ang kausap ko sa telepono! Bweeesit naaah! Ang inis na sabi ng Donya. "Ehhh ,Sino nga ang kausap niyo sa phone? At sino ang naaksedente? Kung ano ano ang pinag-uusapan niyo kaya na kuryos ako!"Tungkol ba ito kay Tricia Mama?' Psssssttttt..... Bunganga mo ngaaa! Daldal mo! Ang mabilis na sabi ng Donya. Tulog na ba si Karra? Ang sabay tanong ng donya. Hindi pa 'mama,Iniwan ko siya sa kwarto ko' Balak ko kasing tawagan si Ate Evelyn,baka alam niya kung ano ang nangyari kay tricia,Ang mataray na saad nito. "Bakit kaylangan mo pang alamin!' Bumalik kana nga sa kwarto mo at algaan mo si karra! Nakakainis ka!' Ako nalang ang tatawag kay Evelyn,baka mamaya narito na rin siya! Sige na umakyat kana! Ang mabilis na utos ng Donya. "Samantala naka-usap na ni Dexter ang Doctor ng JO'S HOSPITAL,At sinabi sa knaya na pwede namang i-uwi si Mrs.Buenavista, mas okay pa nga raw iyon,baka mas mabilis siyang Magising kapag naririnig niya ang boses ng kanyang asawa at anak."Ang pag-gising " Maraming salamat Doc.Erwin at pinagbigyan niyo ako sa nais ko, Ang saad ni Dexter. Basta tawagan mo lang ako kaagad kapag may kaylangan ka,tatakbo ako kaagad ang Sagot naman ni Doc.Erwin". Si Doc.Erwin ay isang matalik nitong kaibigan mula elementary hanggang highschool,naghiwalay lang sila nung mag-umpisa na ang college life nila. Pinili ni Doc. Erwin na maging isang Doctor at nagtupad naman niya iyon. Habang si Dexter ay nakapag-asawa na matapos niyang mag-aral about company. Nakilala niya si Tricia sa kanyang pag-aaral ,parihas sila ng kurso,Naging malapit sila sa isat isa,hanggang sa magtapat na si Dexter sa kanya ng pag-ibig. Ngunit tutul na tutul ang mga magulang ni Dexter kay tricia ,bukod sa mahirap na ang kanyang pinagmulan ,wala pang magandang trabaho ! Paano ba naman ay kakagraduate lang nila ng kolehiyo ay ikinasal na sila kaagad ng walang kaalam alam ang mga magulang ni Dexter.. Maraming salamat sayo Doc. Aalis na kami ng asawa ko,Tiyak kong m
"Sofia ,sa kata-uhan ni Tricia Buenavista" "Ilang buwan na rin ang lumipas ,Asawa ko!" Pero nanjan kapa rin sa kama at walang malay,nakahilata ka parin jan asawa ko,bumangon kana please....."Hindi mo ba kami na mimiss ni karra?" Kasi kami,lalong lalo na ako asawa ko... Miss na miss na kita ng sobra.!' Ang lumuluhang sabi ni Dexter kay Tricia,kahit alam niyang walang malay ang kanyang asawa. "Si-sino ang lalaking umiiyak,parang malapit lang sa akin?' Malambot na mga palad ang aking nararamdaman sa aking mga kamay. Mga daeng ni Sofia sa katauhan ni Tricia. Akmang imumulat na niya ang kanyang mga mata nang bigla nalang may labing dumambi sa kanyang pisngi,dahilan para pigilin niya ang kanyang mga mata sa kanyang pag-mulat. Nag-init naman ang kanyang katawan sa di malamang dahilan nang maramdaman niyang dumapo na ang labi ng lalaki sa labi nito habang sinasabi ang katagang:" Please..... Asawa ko' Wake up.. Na mimiss na kita. Huhuhuhuhuhu ang Dinig na dinig ni Sofia na sinasabi ng lal
Josephine..... !' Ang tawag ni Evelyn sa kalalabas lang na galing sa silid ni Tricia."Ta-talaga bang gising na s-si Tricia?" Ang nangangatal na tanong ni evelyn habang ang donya ay dahan dahang lumalabas ng Mansion ,marinig lang ang sagot mula kay Josephine. Yes' Tita,Gising na ang mama ko! Pero hi-hindi niya kami ma-alala,kasalukuyan siyang kausap ngayon ng Doctor at ni papa ko. Ang seryusong sabi ni Karra sa kanyang mga tita. Nakahinga naman ng maluwag si Donya Felly at Evelyn nang marinig nila ang balita kay karra. Mama' Aalis na ako,balitaan niyo ako kaagad kapag nakausap niyo na si Tricia,siguraduhin niyong wala talaga siyang maalala. Dahil kapag may naalala siya siguradong patay tayo kay Kuya Dexter!" Ang kabadong sabi ni Evelyn na narinig naman ni Josephine habang si karra ay kanina pa nakalabas ng mansion at hinihintay nalang niyang lumabas ang tita Josephine nito. 'Ano kaya ibig sabihin ni ate evelyn? May nagawa ba silang mali para ganun nalang ang pag-aalala nila sa m
Ibig sabihin nawalan ako nang ala-ala sa nakaraan ko?" Iyon ba ang nais mong ipahiwatig doc.Erwin?" Tanong ni sofia'. "Oo tama ka ,tricia' sana maintindihan mo at alalahanin mo ang iyong nakaraan? Aksedente ba ang nangyari sayo o may sadyang gumawa sayo nito. Ang dagdag pang sabi ni Doc.Erwin ''. "Anong ibig mong sabihin sa sinasabi mo Doc?" Tanong ni Dexter. Ganito kasi iyon''Bago kasi naaksedente ang bus''Nakita nang mga doctor na hindi sa bus nagmula ang sugat sa ulo ng asawa mo. Bago naganap ang aksedente basag na ang ulo mo!'" ANO!" Ang gulat na sabi ni Tricia(Aka sofia) Pero 'Pakiusap lang hanggat wala pang matibay na ibidinsya wag na wag niyo itong ipapaalam sa iba o kahit na sino man. Pagkasabi nun tulalang iniwan ni Doc.Erwin ang si sofia sa kanilang silid habang ang dalawa ay lumabas muna para don mag-usap. "Maraming salamat Doc.Erwin sa mabilisang pagpunta mo rito,Salamat sa pagpapakalma at pagpapaliwanag na ginawa mo sa asawa ko para maintindihan niya ang nangyayar
"Nakakalungkot man isipan mama,Pero totoong walang maalala ang aking asawa,maski na ako at ang aming anak ay wala siyang maalala. Sabi nang kanyang Doctor ,magtiwala lang tayo sa panginoon ,magdasal na sana ay bumalik pa ang ala-ala niya mama.Kaya sana naman mama,ipakita niyo ring maymalasakit kayo sa asawa ko."Ang malungkot na sabi ni Dexter sa kanyang ina. 'Hindi naman ba nagpapanggap lang ang asawa mo?takang tanong ng Donya. "MAMA! Hanggang ngayon ba naman ,ganyan parin ang sinasabi niyo sa kanya? Ano ba ang nagawang kasalanan ng aking asawa sainyo at galit na galit kayo sa kanya?!" Ang Medjo may tuno nang sabi ni Dexter sa kanyang ina. "Tignan mo yang ugali mo dexter! Masama bang sabihin ko iyon,kasalanan ko ba na ganun ang sabihin ko sa asawa mo? Palibhasa wala kang tiwala sa amin ng mga kapatid mo!" Kahit nga sabihin ko pa sayo na pangit ang ugali ng asawa mo,at nagkukunwari lang na mabait kapag nakaharap siya sayo, Hindi kanaman maniniwala ehh!"Ang pagtatampong sabi ng Don
"Makalipas ang Dalawang araw" "Maagang gumising si sofia(sa katawang tao ni Tricia) Tulad nang kanyang nakagawian sa kanyang pang-araw araw na buhay,Alas kwatro palang ay gising na ito at nasa kusina na at nagluluto nang kanilang almusal. Kaylangang ko munang libangin ang sarili ko sa malaking bahay na ito. Hindi ako pwedeng magkulong nalang sa silid na iyon,kaylangan ko ring malaman kung nasaang lugar ako para malaman ko kung paano ako makaaalis sa Malaking bahay na ito. "Pero infernis...! Ang laki ng bahay na ito,at talaga namang mag aala Reyna ka sa bahay na ito. Ang napapangiting sabi ni Sofia habang naghahanda ng kanyang mga lulutuin. Binuksan niya ang ref at nakita niya ang sandamakmak na laman nito. "Grabeeeee.... Ang daming laman!'' Ano kayang masarap na lutuin para sa almusal ngayon. Grabeeee ang dami talaga,ngayon lang ako nakakita ng ref na ganito karami ang laman. Nagtratrabaho na ako sa Restuarant ,pero hindi ganito karami ang laman ng Refrigerator namin
"Okay lang ako 'Dexter ,wag mo akong alalahanin. "Sanay naman akong kumain sa kusina saka, kasabay ko naman si manang Betty.Ang sagot agad ni Sofia sa sinabing iyon ni Dexter. SANAY?'' Ahhhh oo nga naman Dexter,mukang bumalik ang ala-ala niya sa nakaraan. Tanda mo nung una mo siyang nakilala ,isa siyang waitress sa isang bar ! Tandang tanda ko pa nun. Mama!" Stop... Kung ayaw niyo nang pagkain,sa labas nalang kayo kumain! Ang galit nang saad ni Dexter. Ayaw na kasing ma-alala ni Dexter ang nakaraan patungol sa bar na una nilang pagtatagpo,gusto niyang ibaon iyon sa limot kaya agad niyang sinaway ang kanyang ina. Habang si Evelyn,josephine at karra ay nakikinig habang nakatingin sa kanila. "Naku ,Wag na ako na ang aalis,Sabay na kinuha ni sofia ang sangag na kanin sa hapag kainan at kumuha na rin siya ng hotdog at becon na kanyang uulamin. Wala siyang paki-alam sa sasabihin nang iba ang mahalaga ngayon makakain siya ng sapat para may lakas siyang sumabak sa hamon nang b
Ano ba Tricia'Umayos ka nga!Bakit kaba nagiging ganya.. Ayukong magalit sayo dahil alam kung may sakit ka,Pero please naman tricia wag naman ganito. Ang pilit na kalma niyang sabi sa kanyang asawa Mabilis namang tumayo si Donya Felly sa hapagkainan para puntahan at tignan ang narinig niyang pagsigaw ni Aling Betty.. Anong nangyayari dito? Ang tanong na bungad ng donya habang nadatnan niyang pinupunasan ni Sofia ang mukha ni Dexter ng maraming Tissue. "Wala ito mama,bumalik na kayo don ako na ang bahala sa asawa ko. Sabay hila nito sa kamay ni Sofia,hinila niya ito palabas nang mansion na kitang kita nang lahat lalong lalo na ang kanilang anak na si karra. "Naku... Pamangkin ,mukang nagdrama nanaman ang mama mo at handa ka nanaman nilang iwan mag-isa rito ." Kawawa naman ang pamangkin ko. Ang nang-aasar pang sabi ni josephine.. Uhmmm... Tita may pasok ba ako ngayon? Pwede bang wag na muna akong pumasok ngayon,masama kasi ang pakiramdam ko. "Ano? Masama ba ang pakiramdam mo k