"Ang pag-gising "
Maraming salamat Doc.Erwin at pinagbigyan niyo ako sa nais ko, Ang saad ni Dexter. Basta tawagan mo lang ako kaagad kapag may kaylangan ka,tatakbo ako kaagad ang Sagot naman ni Doc.Erwin". Si Doc.Erwin ay isang matalik nitong kaibigan mula elementary hanggang highschool,naghiwalay lang sila nung mag-umpisa na ang college life nila. Pinili ni Doc. Erwin na maging isang Doctor at nagtupad naman niya iyon. Habang si Dexter ay nakapag-asawa na matapos niyang mag-aral about company. Nakilala niya si Tricia sa kanyang pag-aaral ,parihas sila ng kurso,Naging malapit sila sa isat isa,hanggang sa magtapat na si Dexter sa kanya ng pag-ibig. Ngunit tutul na tutul ang mga magulang ni Dexter kay tricia ,bukod sa mahirap na ang kanyang pinagmulan ,wala pang magandang trabaho ! Paano ba naman ay kakagraduate lang nila ng kolehiyo ay ikinasal na sila kaagad ng walang kaalam alam ang mga magulang ni Dexter.. Maraming salamat sayo Doc. Aalis na kami ng asawa ko,Tiyak kong maaalagaan ko siya ng husto kapag nasa bahay siya. Ang Sagot naman ni Dexter. Lulan ng ambulansya sina Dexter at Tricia kasama na ang nurse na kinuha nu Dexter para mag-alaga at magbantay sa asawa niyang si tricia kapag wala ito sa mansion. Habang nasa byahe sila,nagpasyang tawagan ni Dexter ang kanyang kapatid ba si Josephine,dahil alam niyang siya lang ang maaasahan pagdating sa pagbabantay sa anak niyang si karra. "Tulog na kaya ngayon si karra?" Kaylangang hindi muna niya makita ang ina niya sa ganitong kalagayan. ang saad ni Dexter bago niya tinawagan si Josephine. "Ohhh!'' Si ate evelyn na ata itong tumatawag! Ang bulalas nito sabay tayo sa kanyang pagkakahiga. Uhmmmm! Si Kuya pala. Tinignan muna niya si karra kung tulog na ba ito o hindi pa. Nang makompirma niyang tulog na ito, Nagpasya na itong sagutin ang tawag. Oh ,kuya! Nasaan na ba kayo? Anong oras na,nakatulog narin si Karra. Ang saad nito sa kanyang kuya. Ihanda mo yung isang kwarto sa Music room ngayon na! Alisin mo lahat ng mga kagamitam doon. Ano! Ku-kuya naman, Anong oras na,ak0 pa talaga di b pwedeng mga katulong nalang natin! Ang paghihimutok niyang sabi. Okay! Magpasama ka sa kanila ngayon din,dahil parating na kami jan. ang saad muli ni Dexter. "Jan ko icoconfine ang ate tricia mo! Ang medjo malungkot na sabi ni Dexter na naramdaman naman ni Josephine. Bakit? Anong nang- , Basta gawin mo nalang ang sinasabi ko,wag mo nang gigisingin si karra,Ako na lang ang bahalang magsabi sa kanya tungkol dito. Bilisan mong linisin ang Music room dahil parating na kami jan. At binaba na nito ang tawag. Ayyyyyy! ... Nakakagigil ka talagang babae kaaaaa! Dika palang natuluyan kung ano man ang nangyari sayo! Ang padabog na sabi nito habang patungo na sa Music room kasama ang mga katulong. Pasado alas onse na nang gabi nang matapos silang maglinis ,Naupo si Josephine sa kanilang sofa habang naghihintay sa pagdating ng kanyang kuya. Makalipas ang ilang oras,pasado alas tres na nang madaling araw dumating ang ambulansyang pinaglulanan ng mag-asawa. Nagising naman ang Donya dahilan para silipin niya ito sa bintana. Dyos meyo!!! Talagang inuwi nga niya ang babae rito! Anong akala niya sa mansion ko,, Libingan ng mga patay naaaa!' Ang galit na galit na sabi ni Donya Felly. Kitang kita naman niyang nasa labas na si Josephine at tinutulungan niyang maibaba ang higaang digulong na kinahigaan ni Tricia. "KUYA Naman.... Bakit mo pa kasi dinala rito ang asawa mo,pwede namang sa hospital nalang siya!" Ang naiinis na sabi nito,ngunit hindi niya pinaparamdam na naiinis ito,bagkus ay malumanay ang mga salita niyang lumalabas sa bibig nito. Kawawa si karra ,kapag walang mag-aalaga sa kanya ,kaya nagpasya nalang akong iuwi si tricia rito kahit mahirap para sa akin. Wag na wag mo munang sasabihin ito kay karra ,pakiusap Josephine ,baka hindi kayanin ng anak namin na makitang ganito ang kalagayan ng kanyang ina. Nang mailipat na nila sa Music Room si Tricia,Natulog na rin si Josephine at pati si Dexter ay umakyat na rin sa silid ni Josephine para ilipat ang anak nito sa kanilang silid. "Pa-papa,, Narito kana? Akala ko hindi ka uuwi papa. Ang malungkot na saad nito,napansin naman ni Dexter na hindi niy tinatanong ang kanyang ina,kaya mas pinanindigan nalang ni Dexter nag ganun,para maiwasan niyang tanungin ang kanyang ina. Naninibago lang ito ngayon,dahil dati rati naman ay tinatanong niya ang kanyang ina. Tulog kana muna anak ,madaling araw palang ,diba sabi ni mama' Bawal ang magpuyat. Ang saad ni Dexter,ngunit hindi ulit pinansin iyon ni Karra. Sumagot lang siya ng" opo papa,Matutulog na po ako. Makalipas ang mga oras,araw,linggo at buwan. Mas tumindi pa ang galit ng mga magulang ni Dexter at mga kapatid nito kay Tricia,dahil ilang thousand o nasa million na ang nagagastos nito kay tricia ay hindi man lang siya magising. Hanggang sa isang araw ,nagpasya si Dexter na wag na munang pumasok sa office babantayan na muna niya ang kanyang asawa. "Asawa koh, Gumising kana jan' Hindi ba sumasakit ang likod mo sa ilang buwan mong nakahiga. Sabay tulo ng liha nito,Pati ang anak natin ,parang nakalimutan kana niya,Ni minsan hindi ka manlang niya nagawang tanungin sa akin. Nakikiusap ako sayo asawa ko,,gumising kana! Huhuhuhu Habang patuloy ang pag-agos ng kanyang luha. "Habang ang katauhan ni Sofia ay bigla nalang nagising sa mismong katauhan ni Tricia."Sofia ,sa kata-uhan ni Tricia Buenavista" "Ilang buwan na rin ang lumipas ,Asawa ko!" Pero nanjan kapa rin sa kama at walang malay,nakahilata ka parin jan asawa ko,bumangon kana please....."Hindi mo ba kami na mimiss ni karra?" Kasi kami,lalong lalo na ako asawa ko... Miss na miss na kita ng sobra.!' Ang lumuluhang sabi ni Dexter kay Tricia,kahit alam niyang walang malay ang kanyang asawa. "Si-sino ang lalaking umiiyak,parang malapit lang sa akin?' Malambot na mga palad ang aking nararamdaman sa aking mga kamay. Mga daeng ni Sofia sa katauhan ni Tricia. Akmang imumulat na niya ang kanyang mga mata nang bigla nalang may labing dumambi sa kanyang pisngi,dahilan para pigilin niya ang kanyang mga mata sa kanyang pag-mulat. Nag-init naman ang kanyang katawan sa di malamang dahilan nang maramdaman niyang dumapo na ang labi ng lalaki sa labi nito habang sinasabi ang katagang:" Please..... Asawa ko' Wake up.. Na mimiss na kita. Huhuhuhuhuhu ang Dinig na dinig ni Sofia na sinasabi ng lal
Josephine..... !' Ang tawag ni Evelyn sa kalalabas lang na galing sa silid ni Tricia."Ta-talaga bang gising na s-si Tricia?" Ang nangangatal na tanong ni evelyn habang ang donya ay dahan dahang lumalabas ng Mansion ,marinig lang ang sagot mula kay Josephine. Yes' Tita,Gising na ang mama ko! Pero hi-hindi niya kami ma-alala,kasalukuyan siyang kausap ngayon ng Doctor at ni papa ko. Ang seryusong sabi ni Karra sa kanyang mga tita. Nakahinga naman ng maluwag si Donya Felly at Evelyn nang marinig nila ang balita kay karra. Mama' Aalis na ako,balitaan niyo ako kaagad kapag nakausap niyo na si Tricia,siguraduhin niyong wala talaga siyang maalala. Dahil kapag may naalala siya siguradong patay tayo kay Kuya Dexter!" Ang kabadong sabi ni Evelyn na narinig naman ni Josephine habang si karra ay kanina pa nakalabas ng mansion at hinihintay nalang niyang lumabas ang tita Josephine nito. 'Ano kaya ibig sabihin ni ate evelyn? May nagawa ba silang mali para ganun nalang ang pag-aalala nila sa m
Ibig sabihin nawalan ako nang ala-ala sa nakaraan ko?" Iyon ba ang nais mong ipahiwatig doc.Erwin?" Tanong ni sofia'. "Oo tama ka ,tricia' sana maintindihan mo at alalahanin mo ang iyong nakaraan? Aksedente ba ang nangyari sayo o may sadyang gumawa sayo nito. Ang dagdag pang sabi ni Doc.Erwin ''. "Anong ibig mong sabihin sa sinasabi mo Doc?" Tanong ni Dexter. Ganito kasi iyon''Bago kasi naaksedente ang bus''Nakita nang mga doctor na hindi sa bus nagmula ang sugat sa ulo ng asawa mo. Bago naganap ang aksedente basag na ang ulo mo!'" ANO!" Ang gulat na sabi ni Tricia(Aka sofia) Pero 'Pakiusap lang hanggat wala pang matibay na ibidinsya wag na wag niyo itong ipapaalam sa iba o kahit na sino man. Pagkasabi nun tulalang iniwan ni Doc.Erwin ang si sofia sa kanilang silid habang ang dalawa ay lumabas muna para don mag-usap. "Maraming salamat Doc.Erwin sa mabilisang pagpunta mo rito,Salamat sa pagpapakalma at pagpapaliwanag na ginawa mo sa asawa ko para maintindihan niya ang nangyayar
"Nakakalungkot man isipan mama,Pero totoong walang maalala ang aking asawa,maski na ako at ang aming anak ay wala siyang maalala. Sabi nang kanyang Doctor ,magtiwala lang tayo sa panginoon ,magdasal na sana ay bumalik pa ang ala-ala niya mama.Kaya sana naman mama,ipakita niyo ring maymalasakit kayo sa asawa ko."Ang malungkot na sabi ni Dexter sa kanyang ina. 'Hindi naman ba nagpapanggap lang ang asawa mo?takang tanong ng Donya. "MAMA! Hanggang ngayon ba naman ,ganyan parin ang sinasabi niyo sa kanya? Ano ba ang nagawang kasalanan ng aking asawa sainyo at galit na galit kayo sa kanya?!" Ang Medjo may tuno nang sabi ni Dexter sa kanyang ina. "Tignan mo yang ugali mo dexter! Masama bang sabihin ko iyon,kasalanan ko ba na ganun ang sabihin ko sa asawa mo? Palibhasa wala kang tiwala sa amin ng mga kapatid mo!" Kahit nga sabihin ko pa sayo na pangit ang ugali ng asawa mo,at nagkukunwari lang na mabait kapag nakaharap siya sayo, Hindi kanaman maniniwala ehh!"Ang pagtatampong sabi ng Don
"Makalipas ang Dalawang araw" "Maagang gumising si sofia(sa katawang tao ni Tricia) Tulad nang kanyang nakagawian sa kanyang pang-araw araw na buhay,Alas kwatro palang ay gising na ito at nasa kusina na at nagluluto nang kanilang almusal. Kaylangang ko munang libangin ang sarili ko sa malaking bahay na ito. Hindi ako pwedeng magkulong nalang sa silid na iyon,kaylangan ko ring malaman kung nasaang lugar ako para malaman ko kung paano ako makaaalis sa Malaking bahay na ito. "Pero infernis...! Ang laki ng bahay na ito,at talaga namang mag aala Reyna ka sa bahay na ito. Ang napapangiting sabi ni Sofia habang naghahanda ng kanyang mga lulutuin. Binuksan niya ang ref at nakita niya ang sandamakmak na laman nito. "Grabeeeee.... Ang daming laman!'' Ano kayang masarap na lutuin para sa almusal ngayon. Grabeeee ang dami talaga,ngayon lang ako nakakita ng ref na ganito karami ang laman. Nagtratrabaho na ako sa Restuarant ,pero hindi ganito karami ang laman ng Refrigerator namin
"Okay lang ako 'Dexter ,wag mo akong alalahanin. "Sanay naman akong kumain sa kusina saka, kasabay ko naman si manang Betty.Ang sagot agad ni Sofia sa sinabing iyon ni Dexter. SANAY?'' Ahhhh oo nga naman Dexter,mukang bumalik ang ala-ala niya sa nakaraan. Tanda mo nung una mo siyang nakilala ,isa siyang waitress sa isang bar ! Tandang tanda ko pa nun. Mama!" Stop... Kung ayaw niyo nang pagkain,sa labas nalang kayo kumain! Ang galit nang saad ni Dexter. Ayaw na kasing ma-alala ni Dexter ang nakaraan patungol sa bar na una nilang pagtatagpo,gusto niyang ibaon iyon sa limot kaya agad niyang sinaway ang kanyang ina. Habang si Evelyn,josephine at karra ay nakikinig habang nakatingin sa kanila. "Naku ,Wag na ako na ang aalis,Sabay na kinuha ni sofia ang sangag na kanin sa hapag kainan at kumuha na rin siya ng hotdog at becon na kanyang uulamin. Wala siyang paki-alam sa sasabihin nang iba ang mahalaga ngayon makakain siya ng sapat para may lakas siyang sumabak sa hamon nang b
Ano ba Tricia'Umayos ka nga!Bakit kaba nagiging ganya.. Ayukong magalit sayo dahil alam kung may sakit ka,Pero please naman tricia wag naman ganito. Ang pilit na kalma niyang sabi sa kanyang asawa Mabilis namang tumayo si Donya Felly sa hapagkainan para puntahan at tignan ang narinig niyang pagsigaw ni Aling Betty.. Anong nangyayari dito? Ang tanong na bungad ng donya habang nadatnan niyang pinupunasan ni Sofia ang mukha ni Dexter ng maraming Tissue. "Wala ito mama,bumalik na kayo don ako na ang bahala sa asawa ko. Sabay hila nito sa kamay ni Sofia,hinila niya ito palabas nang mansion na kitang kita nang lahat lalong lalo na ang kanilang anak na si karra. "Naku... Pamangkin ,mukang nagdrama nanaman ang mama mo at handa ka nanaman nilang iwan mag-isa rito ." Kawawa naman ang pamangkin ko. Ang nang-aasar pang sabi ni josephine.. Uhmmm... Tita may pasok ba ako ngayon? Pwede bang wag na muna akong pumasok ngayon,masama kasi ang pakiramdam ko. "Ano? Masama ba ang pakiramdam mo k
Hindi niyo ba alam na masama ang pakiramdam ng anak niyo,tapos nandito kayo at naglalampungan!" Ang inis na sabi ng donya. Ngunit hindi iyon pinansin ni Dexter bagkus ay sinabi: "Anak... Anong masakit sayo? Gusto mo bang mamasyal sa luneta kasama ang mama mo? Ang malambing na tanong ni Dexter sa kanyang anak habang nakatungkod ang kanyang mga tuhod sa sahig. "G-gusto po ba ni mama?" Ang malambing na tanong ni karra. "Ah- Oo naman anak,Gusto ko,gu-gusto kitang kasamang mamasya. Ang masayang sabat ni sofia. Lumingon si dexter sa kanya at ngumiti ng nakakalukang ngiti. Ha-halika na, Ang sabay abot ng kamay ni sofia kay karra. Hindi naman nag-atubiling abutin ni karra ang kamay nang kanyang ina. Dahilan para higpitan ng Donya ang pagkakahawak nito sa isang kamay ni Karra. Nang mapansin ni Karra na galit na ang anyo nang kanyang lola ay mabilis niyang binitawan ang kamay ni sofia,tila ba takot ito sa donya , dahilan para magulat si sofia sa inasal ni karra. "A-anong pr