JAMILA: "I never liked your friends, Jamila." narinig niyang komento ni Daniel habang magkahawak-kamay sila ng kamay pauwi ng mansion. Piniki nilang sa lumang trail na daan upang mas matagal silang makapaglambingan. They were just holding hands while walking a d a little chit-chat upang mas makilala pa nila ang isa't-isa. Funny, if Jamila thinks of it. They had their whole life to know each other but with all the chaos and prolonged petty fights they had. They never had a chance to understand what they liked totally. Kilala naman na nila ang isa't-isa pero mas maganda pa rin pala talaga ang hindi sila magkaaway. "You mean Sandy?" Natatawang tanong niya. Tumango naman ito habang nakatingin sa kanyang palad na hawak-gawak nito at pinaglalaruan ng mga kamay. "Lahat naman ayaw mo sa tao." Biro pa niya. Tumawa naman ito na parang sumasang-ayon. "Yeah right. Hindi ko nga din alam bakit ikaw pa ang gusto ko. You're a brat." Naningkit naman ang mata niya rito habang ito ay pinipigi
JAMILA: “Dad?! Daddy?!” She got emotional when Jamila saw his dad on his bed. He became weak and his face’s features tilted. She went beside the bed and held his hand. Halos wala pa silang pahinga ng ipaliwanag sa kanya ng kanyang ina ang sinapit ng kanyang ama. Her father had a cardiac arrest and had a mild stroke. His brain lost oxygen for seconds. He thought he was a goner but he survived the heart attack. He got immediate medical attention and fortunately, he survived. Agad niyang hinawakan ang kamay nito at inilagay niya sa pisngi. His dad was at home already. May isang linggo na rin pala ang atake sa puso nito at ngayon lang siya sinabihan ng kanyang ina. Nilingon niya ang kanyang ina na kasama na rin ang kanyang kapatid na si Javille sa kanyang likuran. Her mom got teary eyes watching them reunited. “What happened Mommy? Bakit ngayon mo lang ako pinatawag?” Naiiyak na tanong niya sa inang nagpupunas din ng luha. Halos hindi rin ito makapagsalita dahil sa lungkot na nararamda
I would like to promote my other novels. 1. We touch, We kiss, We Sin. (on-going) A love story between a married billionaire guy named Liam Blake Bieschel happened to be forced to hire a young babymaker named Xiomara "Xia" Pineda. This is my first heavy drama. please support this novel kung gusto niyong umiyak, mamulat sa realidad, masaktan at kiligin ❤️ SALAMAT NG MARAMI ❣️❣️❣️-Ssam-grl
JAMILA: Naramdaman niya ang pagod ng makahiga siya sa kama. She was tired of crying and at the same time ay sobrang pagod siya sa biyahe.[Ring! Ring! Ring!] Napabalikwas siya sa pagkakahiga sa kanyang kama ng marinig niya ang ringtone ng kanyang phone. The changes in her were obviously not looking up to her phone since she got arrived in her house. It was a big change for a techy girl like her. Nakapatong lamang pala ito sa kanyang bedside table.‘MONKEY DON’T ANSWER’ ang screen name na iyon ang nagregister sa kanyang phone ng basahin niya iyon.It was Daniel. Natawa siya ng makita ang pangalan nito sa phone. She was really mad at him to the point, she put his name like that on the phone. “Hello, Daniel?” Sabik na sabik na siyang marinig ang boses nito kahit pa ilang oras pa lang ang paghihiwalay nila. “Are you sleeping?” Ang kalmadong boses nito ay sapat na upang mapawi ang kanyang pagod at lungkot. She assumed that he was already home like her. “No, I’m about to. Why?” “Labas
JAMILA:“Can you tell them to give me a few days to think about this?”Malayo pa lang siya ay naririnig na niya ang boses ng kanyang ina dahil ang pinto ng opisina ay nakaawang ng kaunti. Her mom sounded frustrated at mukhang mainit ang ulo nito sa pakikipagtalo. “You can’t ask them another favor to another favor, Janelle.” Isang lalaki ang narinig naman niyang kausap nito. “Tandaan mo, The Aragon had given you a chance to revive your husband’s business. They gave you a solution to your dying company. Ayaw mo ba ng ganitong agreement? You won’t lose the right in your business.”“I know, but sending my daughter to marry off an Aragon is not something I could assure you, Ayokong ma-involve ang anak ko sa ginawa ng kanyang ama. Baka may iba pang paraan?” -Janelle.“Mommy-“ Hindi niya mapigilang panghimasukan ang pag-uusap nang kanyang ina at ang isang lalaking nakapormal nang marinig niyang ipapakasal siya sa hindi niya kakilala. Natigilan ang kanyang ina sa pagsasalita ng makita ang bi
JAMILA:“Shit! Garett! Shit! How come I didn’t think about it?! I obviously thought about his identity bu I dind’t see this coming!” Halos i-umpog n ni Jamila ang kanyang ulo sa manibela ng kanyang sasakyan. After she found out the Garett was an Aragon she stormed out and went straight to their campus.Ngunit dahil sa kabiglaan ng mga pangyayari ay umalis na lamang siya sa kanilang bahay upang makatakas sa pinapatong na responsibilidad ng kanyang ina. Gusto man niyang makausap si Garett ay hindi niya alam kung papaano, she didn’t have any contact with him.“Should I go back to Batangas?” Wala sa sariling nag-iisip kung ano ang unang gagawin. She needed to talk to Garett and the only was was to go back to Batangas and find him in his Marketplace!“Sa kanya nga ba iyon? How on earth he knew who I was? Bakit nga ba naroon si Garett?” Unti-unti niyang hinihimay sa kanyang utak ang mga sandaling una niya itong nakilala. It was exactly week ago ng pumunta ito sa Farm pero sa mga oras na iyon
JAMILA: "Mom!" bungad niya sa kanyang ina na agad niyang nahanap sa loob na naman ng opisina ng kanyang Daddy. She went straight looking for her instead of looking for his sick dad. Hindi pa rin niya kaya kasing harapan ang ama nitong nakaratay hindi dahil naiiyak siya kung hindi nagagalit siya ngayon rito kung bakit may malaking problema ang kanilang pamilya. Her didn't look surprise when she went in. She just gave her a look for a seconds and went back to signing some paperworks. Halatang masama pa rin ang loob niya. "Kung wala kang sasabihing maganda, you may go out. I don't want to talk to you." Sambit nito habang patuloy na may binabasang dokumento sa lamesa ng daddy niya. "I want to talk to the Aragons." pagpipilit niya. "What for?" "I'll talk to tgem na hindi pwedeng matuloy ang kasal namin ni Garett." Nang marinig ng kanyang ina ang pangalan na binanggit niya ay saka lamang ito huminto sa ginagawa at muki siyang tinapunan ng tingin. "Who's Garett?" Napatigi
JAMILA:“This way Madames,” Isang lalaking nakaformal na coat and tie ang sumalubong sa kanila ng kanyang ina mula sa malaking entrance ng Aragon Empire Hotel upang sunduin sila papunta sa isang floor kung saan matatagpuan ang private restaurant ng nasabing lugar. The Restaurant was closed due to their private dinner.Her mom made her put the black and backless gown. Hapit na hapit iyon sa kanyang katawan at masaabi mong isang elegante ang pagkakagawa ng gown na iyon. Ayaw niya sanang sundin ito dahil hindi naman siya pumayag na sumama ngayong gabi para matuloy ang pagpapakasal. Ngunit mas lalong nagagalit ang kanyang ina sa tuwing nakikipagtalo siya.“Stop frowning, Jamila.” Narinig niyang bulong ng kanyang ina habang papasok sila sa isang malaking private hall ng hotel kung saan na kareserve ang VIP table ng mga ito. Para itong isa malaking modernong kwarto na hiwalay sa labas ng restaurant.That was how rich the Aragons were? Kaya ng mga ito ipasara ang sariling restaurang tsa isang
JAMILA: "I'm glad you made it, Ms. Jamila Honrade..." Isang nanakangitin at nakangising pagbati ni Grant Aragon sa kanya ng makarating siya ng opisina nito. Grant was chilling and laid back at his black swivel chair in front of his desk. It was Monday afternoon, After their family's heart-to-heart talk in Baguio. She asked Daniel's permission to allow him to at least meet the other son of Aragon, Grant Aragon. Who expressed his invitation to come over at his office to settle things with them. Ayaw sana siyang payagan ni Daniel na puntahan pa ang mga ito ngunit nagpumilit siya upang tapusin ang ugnayan sa mga Aragon. She intentionally showed off her hands upang mapansin nito na hindi na siya isang Honrade lamang. Nakita niya namang tumaas ang kilay nito ng mapatigin sa kanyang kamay. "Oh, I see, you are now married. let me guess. To the Sylvannos?" He arched his thick brows as if he was teasing her. She couldn't see any bitterness in his expression. In fact, She couldn't see any e
JAMILA: Isang mahabang katahimikan lamang ang namutawi sa mga pagitan nila habang sila ay naupo na sa harap ng mga ito. His parents were still in bisleif that they got married without their knowledge. She was fidgeting her fingers waiting for their next sentences. She could bite her nails in nervous dahil sa pagsagot-sagot ni Daniel sa mga magulang nito ngunit wala na siyang nagawa kung hindi pabayaan na ito.His dad was still in annoyed expression while carefully glaring at them. Habang ang ina nito ay kit ana pag-aalala pa rin ang nasa isipan. “D-did you make her pregnant, Daniel?” Binasag na sa wakas ng in anito ang katahimikan sa kanilang mga tension.“No-Tita, I’m not pregnant. Don’t worry.” Agad niyang pinanbulaanan ang mga haka-haka nito. “Tito Duncan, Tito Marion. Alam ko pong nabigla po kayo sa g-ginawa naming.” She should say something.“Ako po ang nagdala kay Daniel sa ganitong sitwasyon, I would like to apologize for what have I done,” Halos naiiyak na rin siya habang
DANIEL: “Baby?” Napakunot-noo si Daniel ng marinig na may tumatawag sa kanya kasabay ng mahinang pagyugoyog sa kanyang balikat. He moved abruptly when realized that it was Jamila who was calling his name. “Hmmm?” Agad niyang niyakap ang asawang nakadantay sa kanyang mga bisig upang ihiga muli ito sa tai niya. He caressed her arms in tender. Ngunit pinatigas nito ang katawan at hindi nagpadala sap ag-giya niya upang humiga sa tabi niya.“You have to wake up- “pagpupumilit nitong bumangong kasabay ng pagpipilit nitong umupo siya mula sa pagkakahiga. He was naked as he could feel the cold breeze of the place.“Bakit?” Mahinaohong sabi niya ng tuluyan siyang makaupo. Hinagod niya ang likod ng asawa upang ibigay ang buong atensyon kahit na inaatok pa ang kanyang mga mata. “As much as I love staring at your sleepy face, I have to wake you up. Here. Magdamit ka na muna.” Ibinigay nito ang damit sa kanya.“Why?” Tanong naman nya ngunit pinili niyang sundin na lamang ito. Mabilis niyang
JAMILA:“Ahhh-“ Isang mahinang ungol na halatang nagpigil ang narinig niy Jamila ng simulant niyang paglaruan ang kahabaan ng kanyang asawa. Daniel almost gritted his teeth as if he was hurt but at the same time he was enjoying it. “Touch it gently, J-Jamila.” Muli nitong paalala ng mahalatang sa sobrang excitement ay napaghigpit ang kanyang pagkakahawak rito. His member was swiftly large and she couldn’t describe the size of it as she finds herself being perveted by simply holding his member. Nakita niya ang excitement sa kanyang asawa ng lumunok ito ng paulit-ulit. Ang adam’s apple nito ay nagtaas-baba. “You don’t have to go—Uhhh- Shit!” Hindi na nito naituloy ang pagpigil sa kanya ng simulant niya ang romansang unang beses pa lamang niya nagagawa sa tang-buhay niya. She was inexperienced when it came to Blo*j*b but she could learn by doing it. “Jamila, Shit, “He cussed again as he put both hands on top of her head. Isinuklay nito ang mga mahahabang daliri sa kanyang buhok and t
JAMILA: Akmang pipihitin ni Jamila ang pinto ng mabilis rin siyang pinigilan ni Daniel sa pamamagitan ng marahang paghawak sa kanyang bewang. Hinapit ng isa nitong kamay ang kanyang bewang at marahang hinigit iyon papalapit rito. Ang isa naman nitong kamay ay dumapo din sa kanyang kamay na nakapihit sa door knob ng pinto upang marahang isara muli iyon.Jamila didn’t bother to complain as she was already tearing up. Pinihit siya ng kanyang asawa paharap rito. He touched her cheeks to dry up her tears. Hinimas-himas pa niya iyon at marahan na pinagapang sa kanyang batok.Daniel leaned on her face to reach her lips and kissed her tenderly. Timikom niya ang bibig upang hindi madala sa paghalik nito ngunit ang simpleng aksyon na iyon ang talaga namang nagpalambot sa kanyang damdamin.“Don’t leave me, baby.” Halos paanas lamang ang pagbulong na iyon ng kanyang asawa habang patuloy pa rin ang paghalik nito sa kanya. She didn’t really want to leave him either. When she promised him forever,
JAMILA: Halos limang minuto ang nakalipas ng makarating sila sa kanilang tinutuluyan na A-house ngunit ni isa sa kanila ni Daniel ay walang pang bumaba sa kotse. "Daniel." Hindi na niya napigilang tawagin ito sap angalan upang agawin sana ang atensyon nito. Daniel was mad. She could tell by his action thought he wasn't saying any words. " Galit ka ba?" He didn't answer but his eyes were still glued on his phone. He was on hi bank app trying to access his account. Hindi niya alam kung ano pa ang kinakalikot nito ngunit halata sa kilos nito na pikon ito at mainit ang ulo. He was tapping endlessly the screen. Nakita niyang nagring ang phone ni Daniel habang hawak nito iyon. It was Daniel's mom. they were both paused and just looked at the screen. Daniel didn't bother to think before declining the call. Nakita niya pa ini-off nito ang phone. Doon lamang siya nagkaroon ng lakas ng loob na kausapin ito. Isinampay niya ang kanyang kamay sa balikat ni Daniel upang makuha ang ang a
JAMILA:At the end, Nasunod ang gusto ni Jamila na kumaoin sila sa Nakita niyang mamahaling japanese restaurant ng mall na iyon sa Baguio. It was the same in Japan’s. It was a train sushi food kung kaya’t naagaw ng atensyon niya iyon. Hindi na nila kailangan pang lumayo upang makakain ng ganitong klaseng restaurant dahil unti-unti nan gang naa-adapt ng mga pinoy ang kultura ng iba’t-ibang Asian cuisine. “Are you done?” Daniel asked as he carefully looking out on her if she was full. She did eat a lot of sushi at kitang-kita naman iyon sa dami ng nakolekta niyang mga platito. Halos lahat na yata ng dumaan sa kanilang lamesa ay kinukuha niya.Jamile never forgot to serve food to her super gwapo at caring na asawa. Kahit na sinasabi nitong kumain lang siya ng kumain ay pinapraktis na niya ang sarili niyang unahin ang pangangailangan nito bago siya.“Siyempre, for you. Try this first.” Masayang pagpatong niya ng isang sushi roll sa harap ni Daniel. Naumay naman si Daniel ng makita ang ma
JAMILA:“This one?” Agad niyang tanong ni Jamila sa kanyang asawa na si Daniel habang sila ay nasa isang department store. Right after their wedding reception na sila-sila lang rin naman ang mgakaanak nila Alina at Allen ang naroroon ay napagpasiyahan nilang dalawa na pumunta sa town upang mamasyal at bumili na rin ng mga gamit at damit.They were both wearing white clothes at halata ang kagagaling la ng nila sa pagiging bagong kasal. They were literally walking while holding hands. They were sweeter and literally looking like a “JUSR MARRIED COUPLE”. Tila wala silang pakialam sa lahat ng mga tao at sila ay parang nasa sarili nilang mga mundo ni Daniel.“Anything, babe.” Daniel smiled at her while sitting on the bench waiting for her to finish her shopping.Ngkunwaring nagsimangot siya na parang bata habang binagsak ang mga balikat. “Anong anything? You should cooperate of what I would wear.”“At bakit?” Daniel crossed his both arms across his chest. “Kailan pa kita pinakaelaman sa suo
JAMILA:“You look fantastic, Jamila.” Bulong ni Alina sa kanya habang sinisiguro nito na maayos ang kanyang damit. It was just a simple plain white cocktail dress. Inabot nito ang simpleng boquet sa kanya at inayos ang hairdress na bulaklakin na may maiksing belo. Alina put down the veil in her face.“Are you ready to get married?” She asked excitedly. Magkasunod na pagtango ang kanyang ginawa. Ito ang pinaka aggresibong desisyong ginawa niya sa buong buhay niya. Ang pakasalan ang kanyang nobyo. Ang dati niyang kaaway turned to lover na si Daniel Mariano Sylvanno. It wasn’t her ideal wedding but it would carry on, as long as Daniel will be her groom. The small wedding will be held at the Allen’s and Alina’s main house where it was just across the road. Hindi niya pala Nakita ang malaking bahay-bakasyunan ng kaibigan ni Daniel kagabi.The Garden itself was spacious enough for them to hold the ceremony.Alina told her that they will only having 6 witnesses dahil biglaan nga ay walang tim