Naiiyak akooo T.T comment and likes! and share your thoughts! please, follow my efbi page: Oautkuforever12
JAMILA: "Mom!" bungad niya sa kanyang ina na agad niyang nahanap sa loob na naman ng opisina ng kanyang Daddy. She went straight looking for her instead of looking for his sick dad. Hindi pa rin niya kaya kasing harapan ang ama nitong nakaratay hindi dahil naiiyak siya kung hindi nagagalit siya ngayon rito kung bakit may malaking problema ang kanilang pamilya. Her didn't look surprise when she went in. She just gave her a look for a seconds and went back to signing some paperworks. Halatang masama pa rin ang loob niya. "Kung wala kang sasabihing maganda, you may go out. I don't want to talk to you." Sambit nito habang patuloy na may binabasang dokumento sa lamesa ng daddy niya. "I want to talk to the Aragons." pagpipilit niya. "What for?" "I'll talk to tgem na hindi pwedeng matuloy ang kasal namin ni Garett." Nang marinig ng kanyang ina ang pangalan na binanggit niya ay saka lamang ito huminto sa ginagawa at muki siyang tinapunan ng tingin. "Who's Garett?" Napatigi
JAMILA:“This way Madames,” Isang lalaking nakaformal na coat and tie ang sumalubong sa kanila ng kanyang ina mula sa malaking entrance ng Aragon Empire Hotel upang sunduin sila papunta sa isang floor kung saan matatagpuan ang private restaurant ng nasabing lugar. The Restaurant was closed due to their private dinner.Her mom made her put the black and backless gown. Hapit na hapit iyon sa kanyang katawan at masaabi mong isang elegante ang pagkakagawa ng gown na iyon. Ayaw niya sanang sundin ito dahil hindi naman siya pumayag na sumama ngayong gabi para matuloy ang pagpapakasal. Ngunit mas lalong nagagalit ang kanyang ina sa tuwing nakikipagtalo siya.“Stop frowning, Jamila.” Narinig niyang bulong ng kanyang ina habang papasok sila sa isang malaking private hall ng hotel kung saan na kareserve ang VIP table ng mga ito. Para itong isa malaking modernong kwarto na hiwalay sa labas ng restaurant.That was how rich the Aragons were? Kaya ng mga ito ipasara ang sariling restaurang tsa isang
JAMILA: She was quiet when Garett dragged her to the elevator and it went up higher than the floor they were staying. Magka-krus ang kanyang magkabilang braso habang tinatap ng isa niyang paa ang floor ng elevator. While at the other corner of the elevator was Garett, patiently waiting for the elevator to open. Mukha silang nagpapakiramdamang dalawa na unang magsalita. The tension between them was getting higher. Garett knew how mad she was when all this mysterious moment suddenly unfolded like a bomb on her face.[Ting!]Finally, the elevator opened. Ang malamig na simoy ng hangin at malakas ng indayo nito ang sumalubong sa kanyang mukha ng mgbukas iyon. Nagpatiuna siyang naglakad papalabas ng elevator. Nasa rooftop sila ng hotel ng mga Aragon. Sa bandang dulo ng rooftop ay makikita ang isang napakalaking penthouse na mukhang pribado. “Okay!” Sigaw niya ng mapagod siya sa paglalakad. “Now what? Any explanation Garett? Garett Aragon?!” Taas-kilay niya sa binatang nagpamulsa lang h
JAMILA: (Huh?) Ngunit ilang segundo na siyang nakapikit at waring hinhintay na lumapat ang labi ni Garett ay walang lumanding kahit pa dampi. Mabilis niyang iminulat ang kanyang mga mata. Garett was just looking st her while seriously thinking deeply. Naramdaman na langn iya ang unti-unti pagluwag ng pagkakahaklot nito sa kanyang mga braso at tuluyang rin binitawan. “Huh.” Garett chuckled. “You should look at your face, Jamila. You were so scared.” Bulalas nito habang kumawala ang kanina pa pinipigilang tawa. Namula tuloy ang mukha ni Jamila. Ang pagkabiglang naramdaman ay napalitan ng inis. “Damn you, Garett!” Hindi niya mapigilang magmaktol sa ginawa nitong pagbibiro. Inihampas niya ang kamao sa dibdib nito at pinagpapalo ito habang tumawa-tawa pa rin si Garett. “Do you think this is funny?! I almost cried.” Gusto tuloy mangilid ng kanyang luha sa pinakitang ugali nito. He was starting to become a different person. “Relax, I don’t want to be in your love-triangle, okay? Hindi ko
DANIEL: “Jamila, tone down your voice,” Mariing bulong ni Daniel sa kanyang nobra habang hawakan ang kamay nito. Paakyat sila ng hagdan. The stairs were made of narra wood kung kaya’t ang suot nitong heels ay tumutunog sa table kasabay pa ng maingay na bulong nito na h’wag siyang hilahin. “Shhh, shhh,” Natatawang ginaya ni Jamila ang kanyang mwestra na parang naglaalro lang sa dilim. Gusto niyang ma-excite sa pinaggagawa nilang dalawa ngunit kahit matanda na siya ay takot pa rin siyang mahuli ng magulang. Lalo na ng kanyang ina at baka magiiyak iyon. Jamila excites him when it comes to this. Naalala niya ang pagiging mapusok nitong noong unang magkatikiman sila sa banyo. That night was very long for him and he tried his best to cool down himself. At ngayon ay mukhang matutuloy na iyon. Well, they did it anyway in the farm. Nang mabuksan niya ang doorknob ng kanyang pintuan ay sumilip pa siya sa paligid kung may nakatunong, marahan niyang hinawakan ang nobya papasok sa kwarto ngu
DANIEL: “Good morning Son,” Isang malapad na ngiti ang iginawad ng kanyang ina na si Marion. Habang inaabangan ang pagbaba niya sa hagdanan. Mainit ang ulo niya pagkagising dahil na rin sa unang pagtatalo nila ni Jamila.His parents were waiting at the dining table with his sister. Muli na naman niyang ginulo ang buhok ng nakakabatang kapatid upang inisin. Hindi kumpleto ang kanyang umagsa kahit pa mainit ang kanyang ulo.“Sit down, what would you like for breakfast?” His mom never got tired taking care of them kahit pa malalaki na sila but today was extra. Mukhang nangangamoy may kailangan ito o sasabihin. Ganito ito kapag naglalambing.Ang ama naman nito ay nakatingin lang sa kanya na parang natatawa. Hindi niya talaga maintidihan minsan ang mga ito. Kadalasan ang mga magulang lang niya ang nagkakaintidihan pagdating sa mga bagay-bagay.“Want some peaches?” Alok ng ama na inaabot ang isang buong prutas.“No?” takang-tanggi niya sa mga ito. Nakita niyang siniko ng kanyang ina ang ka
JAMILA: "Jamila," Isang mahinang tawag mula kay Garett ang nakapagbalik sa kanyang malalim na pag-iisip habang sila ay nasa saloob nang sasakyang nitong halatang mamahalin talaga at iilan lang ang mayroon nito. Their family's wealth was really nothing compared to the Aragon's wealth. The Aragons were out of reach. kumbaga sa mayayaman, Ito ang masasabing mong tunay na silver' spoon. Daniel and she was also in the higher statuses. Lalo na ang pamilyang Sylvanno. Kung tutuusin ay kaya ng mga itong tulungan silang mga Honrade. Ngunit hindi naman iyon lang ang problema. Mabigat ang kanilang kinakaharap, sa sobrang pagmamahal niya kay Daniel ay dumating na siya sa puntong ayaw na niya ito idamay. She was not holding her future anymore. Na kay Garett na ito. Naniniwala siyang tutuparin nito ang napagkasunduan. "We're here at your house." mahinang sambit nito na pinakikiramdaman ang kanyang pananahimik. All this time, ngayon lang niya naranasang manahimik ng buong maghapon. Nagp
DUNCAN:“What happened?” Duncan asked as he arrived at late in the evening. His wife called that Daniel was in a high tempered. Nagsimula daw itong magwala sa loob ng kwarto nito. Daniel locked the door.“Your son,” Malungkot na sambit ni Marion sa kanya. “I didn’t open the door.” Nasa harapan sila ng kwarto ni Daniel, rinig pa rin ang pagbabasak nito ng babasagin. Mukhang ang mga collections nito na babasagin ang pinuntiryang sirain ng anak.Nakayakap naman ang isa niyang anak na si Daniella na nakayakap kay Marion na parang natatako sa pinapakitangg pagwawala ni Daniel.“Talk to your son, it must be about Jamila.” Nakita niyang naluluha na rin ang kanyang asawa. Marion loved her children so much and she didn’t want someone to hurt her children. Hinimas niya ang braso ng kanyang asawa upang mapatahan ito sa nagbabadyang luha. Tumango ito kay Marion.“Is kuya will be fine?” Marahang tanong ng bunso niyang si Daniella, Duncan made such a sudden reakuzation when he looked at his younges
JAMILA: "I'm glad you made it, Ms. Jamila Honrade..." Isang nanakangitin at nakangising pagbati ni Grant Aragon sa kanya ng makarating siya ng opisina nito. Grant was chilling and laid back at his black swivel chair in front of his desk. It was Monday afternoon, After their family's heart-to-heart talk in Baguio. She asked Daniel's permission to allow him to at least meet the other son of Aragon, Grant Aragon. Who expressed his invitation to come over at his office to settle things with them. Ayaw sana siyang payagan ni Daniel na puntahan pa ang mga ito ngunit nagpumilit siya upang tapusin ang ugnayan sa mga Aragon. She intentionally showed off her hands upang mapansin nito na hindi na siya isang Honrade lamang. Nakita niya namang tumaas ang kilay nito ng mapatigin sa kanyang kamay. "Oh, I see, you are now married. let me guess. To the Sylvannos?" He arched his thick brows as if he was teasing her. She couldn't see any bitterness in his expression. In fact, She couldn't see any e
JAMILA: Isang mahabang katahimikan lamang ang namutawi sa mga pagitan nila habang sila ay naupo na sa harap ng mga ito. His parents were still in bisleif that they got married without their knowledge. She was fidgeting her fingers waiting for their next sentences. She could bite her nails in nervous dahil sa pagsagot-sagot ni Daniel sa mga magulang nito ngunit wala na siyang nagawa kung hindi pabayaan na ito.His dad was still in annoyed expression while carefully glaring at them. Habang ang ina nito ay kit ana pag-aalala pa rin ang nasa isipan. “D-did you make her pregnant, Daniel?” Binasag na sa wakas ng in anito ang katahimikan sa kanilang mga tension.“No-Tita, I’m not pregnant. Don’t worry.” Agad niyang pinanbulaanan ang mga haka-haka nito. “Tito Duncan, Tito Marion. Alam ko pong nabigla po kayo sa g-ginawa naming.” She should say something.“Ako po ang nagdala kay Daniel sa ganitong sitwasyon, I would like to apologize for what have I done,” Halos naiiyak na rin siya habang
DANIEL: “Baby?” Napakunot-noo si Daniel ng marinig na may tumatawag sa kanya kasabay ng mahinang pagyugoyog sa kanyang balikat. He moved abruptly when realized that it was Jamila who was calling his name. “Hmmm?” Agad niyang niyakap ang asawang nakadantay sa kanyang mga bisig upang ihiga muli ito sa tai niya. He caressed her arms in tender. Ngunit pinatigas nito ang katawan at hindi nagpadala sap ag-giya niya upang humiga sa tabi niya.“You have to wake up- “pagpupumilit nitong bumangong kasabay ng pagpipilit nitong umupo siya mula sa pagkakahiga. He was naked as he could feel the cold breeze of the place.“Bakit?” Mahinaohong sabi niya ng tuluyan siyang makaupo. Hinagod niya ang likod ng asawa upang ibigay ang buong atensyon kahit na inaatok pa ang kanyang mga mata. “As much as I love staring at your sleepy face, I have to wake you up. Here. Magdamit ka na muna.” Ibinigay nito ang damit sa kanya.“Why?” Tanong naman nya ngunit pinili niyang sundin na lamang ito. Mabilis niyang
JAMILA:“Ahhh-“ Isang mahinang ungol na halatang nagpigil ang narinig niy Jamila ng simulant niyang paglaruan ang kahabaan ng kanyang asawa. Daniel almost gritted his teeth as if he was hurt but at the same time he was enjoying it. “Touch it gently, J-Jamila.” Muli nitong paalala ng mahalatang sa sobrang excitement ay napaghigpit ang kanyang pagkakahawak rito. His member was swiftly large and she couldn’t describe the size of it as she finds herself being perveted by simply holding his member. Nakita niya ang excitement sa kanyang asawa ng lumunok ito ng paulit-ulit. Ang adam’s apple nito ay nagtaas-baba. “You don’t have to go—Uhhh- Shit!” Hindi na nito naituloy ang pagpigil sa kanya ng simulant niya ang romansang unang beses pa lamang niya nagagawa sa tang-buhay niya. She was inexperienced when it came to Blo*j*b but she could learn by doing it. “Jamila, Shit, “He cussed again as he put both hands on top of her head. Isinuklay nito ang mga mahahabang daliri sa kanyang buhok and t
JAMILA: Akmang pipihitin ni Jamila ang pinto ng mabilis rin siyang pinigilan ni Daniel sa pamamagitan ng marahang paghawak sa kanyang bewang. Hinapit ng isa nitong kamay ang kanyang bewang at marahang hinigit iyon papalapit rito. Ang isa naman nitong kamay ay dumapo din sa kanyang kamay na nakapihit sa door knob ng pinto upang marahang isara muli iyon.Jamila didn’t bother to complain as she was already tearing up. Pinihit siya ng kanyang asawa paharap rito. He touched her cheeks to dry up her tears. Hinimas-himas pa niya iyon at marahan na pinagapang sa kanyang batok.Daniel leaned on her face to reach her lips and kissed her tenderly. Timikom niya ang bibig upang hindi madala sa paghalik nito ngunit ang simpleng aksyon na iyon ang talaga namang nagpalambot sa kanyang damdamin.“Don’t leave me, baby.” Halos paanas lamang ang pagbulong na iyon ng kanyang asawa habang patuloy pa rin ang paghalik nito sa kanya. She didn’t really want to leave him either. When she promised him forever,
JAMILA: Halos limang minuto ang nakalipas ng makarating sila sa kanilang tinutuluyan na A-house ngunit ni isa sa kanila ni Daniel ay walang pang bumaba sa kotse. "Daniel." Hindi na niya napigilang tawagin ito sap angalan upang agawin sana ang atensyon nito. Daniel was mad. She could tell by his action thought he wasn't saying any words. " Galit ka ba?" He didn't answer but his eyes were still glued on his phone. He was on hi bank app trying to access his account. Hindi niya alam kung ano pa ang kinakalikot nito ngunit halata sa kilos nito na pikon ito at mainit ang ulo. He was tapping endlessly the screen. Nakita niyang nagring ang phone ni Daniel habang hawak nito iyon. It was Daniel's mom. they were both paused and just looked at the screen. Daniel didn't bother to think before declining the call. Nakita niya pa ini-off nito ang phone. Doon lamang siya nagkaroon ng lakas ng loob na kausapin ito. Isinampay niya ang kanyang kamay sa balikat ni Daniel upang makuha ang ang a
JAMILA:At the end, Nasunod ang gusto ni Jamila na kumaoin sila sa Nakita niyang mamahaling japanese restaurant ng mall na iyon sa Baguio. It was the same in Japan’s. It was a train sushi food kung kaya’t naagaw ng atensyon niya iyon. Hindi na nila kailangan pang lumayo upang makakain ng ganitong klaseng restaurant dahil unti-unti nan gang naa-adapt ng mga pinoy ang kultura ng iba’t-ibang Asian cuisine. “Are you done?” Daniel asked as he carefully looking out on her if she was full. She did eat a lot of sushi at kitang-kita naman iyon sa dami ng nakolekta niyang mga platito. Halos lahat na yata ng dumaan sa kanilang lamesa ay kinukuha niya.Jamile never forgot to serve food to her super gwapo at caring na asawa. Kahit na sinasabi nitong kumain lang siya ng kumain ay pinapraktis na niya ang sarili niyang unahin ang pangangailangan nito bago siya.“Siyempre, for you. Try this first.” Masayang pagpatong niya ng isang sushi roll sa harap ni Daniel. Naumay naman si Daniel ng makita ang ma
JAMILA:“This one?” Agad niyang tanong ni Jamila sa kanyang asawa na si Daniel habang sila ay nasa isang department store. Right after their wedding reception na sila-sila lang rin naman ang mgakaanak nila Alina at Allen ang naroroon ay napagpasiyahan nilang dalawa na pumunta sa town upang mamasyal at bumili na rin ng mga gamit at damit.They were both wearing white clothes at halata ang kagagaling la ng nila sa pagiging bagong kasal. They were literally walking while holding hands. They were sweeter and literally looking like a “JUSR MARRIED COUPLE”. Tila wala silang pakialam sa lahat ng mga tao at sila ay parang nasa sarili nilang mga mundo ni Daniel.“Anything, babe.” Daniel smiled at her while sitting on the bench waiting for her to finish her shopping.Ngkunwaring nagsimangot siya na parang bata habang binagsak ang mga balikat. “Anong anything? You should cooperate of what I would wear.”“At bakit?” Daniel crossed his both arms across his chest. “Kailan pa kita pinakaelaman sa suo
JAMILA:“You look fantastic, Jamila.” Bulong ni Alina sa kanya habang sinisiguro nito na maayos ang kanyang damit. It was just a simple plain white cocktail dress. Inabot nito ang simpleng boquet sa kanya at inayos ang hairdress na bulaklakin na may maiksing belo. Alina put down the veil in her face.“Are you ready to get married?” She asked excitedly. Magkasunod na pagtango ang kanyang ginawa. Ito ang pinaka aggresibong desisyong ginawa niya sa buong buhay niya. Ang pakasalan ang kanyang nobyo. Ang dati niyang kaaway turned to lover na si Daniel Mariano Sylvanno. It wasn’t her ideal wedding but it would carry on, as long as Daniel will be her groom. The small wedding will be held at the Allen’s and Alina’s main house where it was just across the road. Hindi niya pala Nakita ang malaking bahay-bakasyunan ng kaibigan ni Daniel kagabi.The Garden itself was spacious enough for them to hold the ceremony.Alina told her that they will only having 6 witnesses dahil biglaan nga ay walang tim