JAMILA: "Jamila," Isang mahinang tawag mula kay Garett ang nakapagbalik sa kanyang malalim na pag-iisip habang sila ay nasa saloob nang sasakyang nitong halatang mamahalin talaga at iilan lang ang mayroon nito. Their family's wealth was really nothing compared to the Aragon's wealth. The Aragons were out of reach. kumbaga sa mayayaman, Ito ang masasabing mong tunay na silver' spoon. Daniel and she was also in the higher statuses. Lalo na ang pamilyang Sylvanno. Kung tutuusin ay kaya ng mga itong tulungan silang mga Honrade. Ngunit hindi naman iyon lang ang problema. Mabigat ang kanilang kinakaharap, sa sobrang pagmamahal niya kay Daniel ay dumating na siya sa puntong ayaw na niya ito idamay. She was not holding her future anymore. Na kay Garett na ito. Naniniwala siyang tutuparin nito ang napagkasunduan. "We're here at your house." mahinang sambit nito na pinakikiramdaman ang kanyang pananahimik. All this time, ngayon lang niya naranasang manahimik ng buong maghapon. Nagp
DUNCAN:“What happened?” Duncan asked as he arrived at late in the evening. His wife called that Daniel was in a high tempered. Nagsimula daw itong magwala sa loob ng kwarto nito. Daniel locked the door.“Your son,” Malungkot na sambit ni Marion sa kanya. “I didn’t open the door.” Nasa harapan sila ng kwarto ni Daniel, rinig pa rin ang pagbabasak nito ng babasagin. Mukhang ang mga collections nito na babasagin ang pinuntiryang sirain ng anak.Nakayakap naman ang isa niyang anak na si Daniella na nakayakap kay Marion na parang natatako sa pinapakitangg pagwawala ni Daniel.“Talk to your son, it must be about Jamila.” Nakita niyang naluluha na rin ang kanyang asawa. Marion loved her children so much and she didn’t want someone to hurt her children. Hinimas niya ang braso ng kanyang asawa upang mapatahan ito sa nagbabadyang luha. Tumango ito kay Marion.“Is kuya will be fine?” Marahang tanong ng bunso niyang si Daniella, Duncan made such a sudden reakuzation when he looked at his younges
[SIX MONTHS LATER…] “Jamila, anong oras mo pa balak bumangon?” Isang unan ang lumanding sa kanyang mukha habang mahimbing natutulog. It was her mom and it was early in the morning para salubungin siya ng bibig nito. Bumangon siya at tinignan ang orasan sa may side table.. It was past 8 am. Sumakit ang ulo niya sa puyat at kasabay nang pagtatalak nito. “Mom, can you quiet down? It’s still early for god’s sake." Simula kasi nang umalis ang mga ito kasama si Javille ay nagulo na naman ang routine niya sa paggising. Madalas na siyang nagigising ng tanghali tapat dahil nagsosolo lamang siya sa loob ng anim na buwan. Dumating ang mga ito kagabi galing US at tumuloy sa inuupahan niyang condo sa Makati. Lahat sila ay nagsiag-alisan sa kanilang bahay. Garett mentioned this high-security condomium tower na pwede niyang tirhan upang makapagsimula ng buhay. “Bakit ba ang kalat-kalat ng unit mo, Jamila?” Nakita niyang pinupulot nito ang mga damit niyang halos isang linggo na rin niya yata hi
JAMILA: “Congratulations Jamila,” Isang malambot na yakap ang kanyang hindi inaasahan ng mga sandaling iyon. Yakap ng kanyang tita Marion. Sa anim na buwan niyang pagkikipagiwasan sa pamilya Sylvanno ay muli niyang naramdaman ang yakap ng isang pangalawang ina. She almost got her in tears ngunit expert na siya sa paglilihim. Marahan niyang niyakap ang tita Marion niya. “T-tita.” Bati niya rito. “I’m sorry for what happened between me and your son--.” “Shhh,” Sinaway siya nito at pinatigil sa pagsasalita. Ngumiti lamang ito at hinaplos ang kanyang likod. “You’ve been through a lot. I must know it.” Nakita niyang naiiyak rin ito. Halos isang oras na sila sa ginaganap na party sa kanilang bahay/ Her nostalgic feelings came back. Ang malaki nilang bakuran kung saan ginaganap ang maliit na salo-salo na para lamang sa mga close relatives at friends ng pamilyang Honrade ang naroon. It was just a small intimate dinner party. Ginawa lamang ito para pormal na ipakilala sa mga ito ang mgagig
JAMILA:“D-Daniel, stop please—” Sa gitna ng mapusok na halik nito at nakakahalingang mabangong hininga nito ay nagawa pa rin niyang itulak ito. Hindi ndahil sa ayaw niya. Their parents were outside and any minutes ay pwede silang makita sa ganoong posisyon.“Stop? I thought, Mahilig ka sa thrill and fun, Jamila.” Halos pariing bulong nito haang hinahabol na rin nito ang paghinga. Mulia siya siniil nito ng halik sa kanyang labi. “Di’ba ito ang gusto mo? Don’t you find this thrilling while your fiancée is out there, entertaining all of your guests.”“What?” Lakas loob niya itong itinulak. Nakita niya ang talim ng tingin nito sa kanya. “Daniel, ginagantihan mo ba ako?” Mariing tanong niya rito.Umling ito. “No, Miss Honrade,” Maiksing sagot nito habang hinawakan ang kanyang leeg at hinimas iyon. Nadadarang siya sa mga haplos nito. Ang init ng katawan nitong anim na buwan na niyang pilit na kinakalimutan ay muling nasa harapan niya. Tumingin ito sa kanyang mga mata. “I’m just messing ar
JAMILA: Inilapag niya ang kanina pa niyang telepono nag-riring sa dining table at ang susi ng kanyang bahay ng makapasok sila ni Garett sa loob ng condo unit niya. She was really devastated at naninikip ang kanyang dibdib dahil sap ag-iyak ng ilang oras habang sila ay bumibyahe pauwi ni Garett. Nakasunod lamang si Garett habang nakapamulsa sa kanyang likod. Waring pinapanood lamang siya nito na kumalmang mag-isa. Halos ang paghagulgol lang ang naririnig sa madilim na unit niya habang panay ang vibrate ng phone nito. Her mom was calling dahil magkasabay silang halos lumabas ng bahay ng gathering sa mansion na iyon nila Daniel. Sila ni Garett ay sumakay sa kotse nito at si Daniel na walang lingong sumakay sa sarili nitong kotse at pinaharurot ang sasakyan. Hindi niya alam kung saan pa ito pupunta. Hindi a iyon mahalaga upang alamin pa niya. “Sagutin mo ang tawag ni Tita Janelle,” Narinig niyang utos nito. “It might be important,” “Oh! Please, nagapanic lang iyan dahil nakita niyang
DANIEL:“ARGH-“ Isang hinang impit ang ginawa ni Daniel ng magising ay kaagad gumuhit ang sakit ng ulo na nararamdaman. Napabalikwas siya upang sapuin ang magkabilang sentido. Matindi na ang sikat ng araw ng tumatama sa kanyang mukha.Nasa loob na siya ng kanyang kwarto at wala ng pang-itaas na damit. Hinilot niya ang mga sentido habang isinsandal ang likod sa kanyang headborard. Naubos niya ang isang boteng alak kagabi na mag-isa niyang tinungga. He was on the way to his friend’s house but clearly, he didn’t make it.Natatandaan niyang idiniretso niya ang byahe papunta nang Batangas upang pumunta sa farm. Nilibot niya ang kanyang paligid at napagtantong nasa loob nan ga siya nang kanyang kwarto.“Shit-“ Napapikit siya ng mariin ng gumuhit sa kanyang isipan ang lahat ng nangyari kagai magmula ng malasing siya. Nagwala siya sa harapan ng pintuan ng manson at may sumalubong sa kanya papasok. It was Julia.He remembered kissing Julia and mistook it for Jamila. Agad sana siyang babangon n
JAMILA:“You look beautiful, Ms. Honrade,” Sambit ng isang make-up artist matapos ang huling pag-apply ng lipstick sa mga labi ni Jamila. She was looking straight at the mirror as she was all dressed up. She wore her beautiful red dress was above knee length with a touch of traditional Chinese wear. She should be happy but the tears on her eyes wouldn’t stop from wanting to fall. Kaagad niyang iniiwas ang kanyang paningin sa harap ng malaking vaniy mirror at pinahid ang nagbabadyang pabagsak ng mga luha.It had been 2 days since she saw Daniel at dalawang araw na rin siyang nag-iisip kung tam aba ang naging desisyon niya na padaliin ang kanilan kasal ni Garett.Garett seemed to be busy these past few days at hindi niya makausap ito. Ang alam lang niyaay pumayag ito sa kanyang pagmamadali. Hindi man lang ito nagreklamo o nagalit kahit alam naman nilang dalawa na ang kanilang mga kinabukasan ang nakasugal sa biglaan niyang desisyon.“Anak?” Muli siyang napatingin sa may salamin upang