Chapter 44

[44]

Cathalina's POV:

Gusto kong matawa sa kanilang lahat, hindi ko alam hindi naman kasi ako nagbibiro sa kanila. Pag sinabi ko pinaninindigan ko talaga, walang pwedeng agawin ang dapat akin. Kaya sinabi ko na hangga't maaga pa dahil baka kapag dumating ang oras na 'yun ay hindi ko na alam. 

"W-what!?" si amara agad ang unang nakabawi. "A-anong kayo na? Anong ibig-sabihin ne'to? Ikaw! Sinasabi ko na nga ba, dad dapat hindi mo pinayagan ang isang 'to na lumapit kay tristan at alam mo na akin si tristan!" saad niya galit na galit.

"Walang sa'yo amara, tandaan mo na walang sa'yo." matalim na saad ko sa kanya. 

"Daddy!" sumbong niya kay dad na matalim na nakatingin sa'kin. "Dad! Ang sabi mo pinarusahan mo ang isang katulad niya! Ang sabi mo hindi maiinlove si tristan sa kanya! Dad! Akin lang si tristan!" naiiyak na saad niya. 

Inalo s'ya ng mom ni