[50]
Tristan's POV:
Nakapikit pa rin pero ang diwa ko ay gising na gising, hindi ko alam ang nangyari sa'kin kanina sa penthouse. Ang alam ko lang ay may tumamang bala sa banda balikat ko, hindi agad ako naka galaw dahil pinaputukan ulit ako sa braso. Kamalasmalasang hindi ko nakita ang kung sino dahil nawalan na ako ng malay.
Sino na naman ang mga 'yun? Hindi pa rin ba sila titigil? Pagod na akong makipagbuno sa kanila.
Unting unti kong dinilat ang mata ko, nasilaw ako sa liwanag kaya pinikit ko ang mata ko. Nakita ko sila mom at dad na naguusap at nandito rin ang mga kaibigan ko na nakaupo sa sofa.
"M-mom." mahinang saad ko at napatingin silang lahat sa'kin.
"You're awake!" si mom na hilam ang luha. "May masakit ba sa'yo anak? Gusto mo ba ng kahit na ano? Ano ba kasing nangyari at nagkaganyan ka!?" kaunti nalang ay maiiyak na si mommy.
&n
[51]Cathalina's POV:Kailangan kong umalis, hindi para takasan ang lahat sigurong mas mabuti ang ganito. Nandito na sila, hinahanap na nila ako at nadamay si tristan, may bago na naman akong kalaban hindi pa nga tapos ang kay tristan ito na naman. Lalo pa ngayon na buntis ako at dala ko ang anak namin ay lalo akong magiingat."I-ipangako mo sa'kin.." saad ko sa kanya habang nakayakap sa bewang niya."I-i will." gumaragal rin ang boses niya at hinalikan ang noo ko. "Pangako." mahinang saad pa niya.Tinignan ko s'ya umiwas lang s'ya ng tingin, alam ko na hindi maganda ang ganito pero i need to do this. Huminga ako ng malalim at agad na sinuklay ang buhok ko, lumunok ako at tinignan ang kambal ko na hilam ang luha. Umiwas ako ng tingin at tumayo, tinignan ko si tristan na nakayuko kuyom ang kamao."Babalik ako, sa labas lang muna ako.." mahinang saa
[52]Tristan's POV:Humiwalay s'ya at naghabol ng hininga, nakapikit pa rin s'ya at nakaawang ang labi. Totoo ang sinabi ko tatanggapin ko pa rin s'ya hanggang kaya ko, hindi ko kaya na pati s'ya ay mawala sa akin. Niyakap ko nalang s'ya ang sikip ng dibdib ko, siniksik ko ang mukha ko sa leeg niya rinig ko ang buntong hininga."Hanggang kailan ka aalis?" saad ko sa kanya, nakasiksik ang mukha sa leeg niya panaka nakang hinahalikan."Hindi ko alam." mahinang saad niya at hinaplos ang buhok ko. "Hindi ako sigurado." saad niya pa.Naiintindihan ko naman walang problema sa'kin 'yun, madaming trabaho si cathalina. I can't risk it seeing her in this situation mas mabuti pang hindi ako maging selfish kaysa sa ganito na makita ko s'yang nahihirapan. Ayokong nahihirapan si cathalina, parang sinasakal ako ng paulit ulit hindi ko makakaya na s'ya ay magsawa sa kakulitan ko.
[53]Cathalina's POV:Pagkatapos kong umalis doon ay dumaan pa muna ako penthouse ni tristan para sa damit ko. Agad akong nagimpake at doon muna ako mananatili sa palawan para magawa ang plano ko, hindi ko pwedeng ilagay sa panganib ang anak ko. Nakakatanggap na ako ng death threats at hindi na talaga maganda ang kutob ko sa mga nangyayari.Nakasuot ako ng skinny jeans at isang brown sweater para hindi makita ang tiyan ko. Turtle neck ang style niya at kumuha pa ako ng boots para mas komportable akong gumalaw. Kailangan ko pa pumunta sa kumpanya para ayusin ang gusot ni belinda at sa perang nawala, kailangan ko pa pumunta sa italya para sa iilang plano tungkol sa kaharian.Tinali ko pataas ang buhok ko at naglagay ng light make up, agad kong kinuha ang duffel bag ko at doon ko planong magstay. Si noemie ay nasa trabaho pa rin, busy rin s'ya at maraming ginagawa nandiyan naman si arkin at
[54]Tristan's POV:Ilang araw na kaming hindi nag kikita ni cathalina, namimiss ko na s'ya at isa pa hindi pa rin ako sanay na wala s'ya sa tabi ko. At isa pa wala talagang text or call man lang, nababagot tuloy ako at laging nagsusuplado. Palagi ako galit sa lahat, wala talaga ako sa mood at isa pa halos mabaliw na ako kakaisip kung nasaan na ang girlfriend ko.Kahit sa trabaho ko, nakabalik na rin ako. Madami pa pala akong bodyguard na nagtatago lang sa paligid, hindi naman ako aware na ganito kadami ang hinanda ni cathalin sa akin. Mahal na mahal ako at ultimo sa opisina ko ang daming tauhan niya, pero hindi nakakabawas sa pagsusuplado ko ang ganoon. I want her with me, i want to be with her. Ayoko na nalalayo s'ya sa'kin pero i need to understand her.Nagbihis na ako ng polo dahil may aasikasuhin akong project sa Quezon City, may gagawin na ulit kaming bahay doon. I guest it's a rest
[55]Cathalina's POV:Ilang linggo ang nakalipas simula ng umalis ako sa pilipinas, nasa italya ako ngayon sobrang stress at naaapektuhan na ang anak ko na nasa tiyan ko. Hindi ko pa din nababawi ang nawalang pera sa kumpanya ko, sobrang laki nang epekto nun sa kumpanya isa pa ayaw talaga bayaran ni belinda ang nawalang pera.Hindi ko pa rin makalimutan ang sinabi ni hades sa'kin, hindi ko tunay na kapatid si amara hindi rin s'ya tunay na anak ni daddy. Masyado kaming nabulag lalo na ang daddy ko, all these years na kasama namin sila pinaniwala nila kami nung nalaman ko 'yun mas nanaig sa'kin ang kagustuhan na mas lalo lang sila paimbestigahan. I can't believe it hindi pa rin ako makapaniwala sobrang galit na naman ako sa kanila lalo pa't ngayon.Hindi pa ako handang papasukin si amara sa kumpanya ko, hindi sa galit ako pero mahirap kasi na
[56]Tristan's POV:Isang buwan at kalahating linggo ko ng hindi nakikita si cathalina, hindi man lang s'ya nagt-text o tawag man lang. Halos hindi ko na alam ang ginagawa ko dahil namimiss ko na talaga s'ya hindi ko alam kung nasaan s'ya. Wala rin namang nakakaalam sa mga pinupuntahan ni cathalina kaya laging bagsak ang balikat ko na uuwi ng bahay.Madaming nangyari sa loob ng isang buwan, mas naging busy ako sa lahat ng ginagawa ko. Ang birthday ko ay malapit na pero isa lang naman ang hiling ko ang makasama ko na ulit si cathalina sa birthday ko. Kahit wala nang magarbong party basta umuwi lang si cathalina sa'kin ay maging maayos ang lagay ko para na kasi akong magkakasakit dahil lang wala si cathalina.Isa pa, magaling na rin ang kaliwang braso ko naigagalaw ko na rin ng maayos kaya hindi na ako nagpapakahirap sa pagsuot ng benda. Lagi din kasi akong inaasikaso ni mom kaya mabilis na
[57] Cathalina's POV: Inis kong binaba ang cellphone ko, huminga ako ng malalim at hinaplos ang tiyan ko. Nangilid ang luha sa mga mata ko hindi ko alam pero nagiging madrama na naman ako, kakabukas ko lang ng laptop ko at account ko sa social media. Tapos ganoon ang bumungad sa'kin natulala pa ako sandali dahil sa nakita ko na ilang picture. Nakita ko lang naman ang picture ni tristan na may babae pang kasama, 'yung isa ay nasa photoshoot pa at magkahalikan pa sila ng labi. Madami pang sila pictures nung babae, minsan pa ay magkakasama sila sa bar at sa kung saan pa. Hindi ko kinaya at dapat uuwi ako ngayon pero hindi nalang, dahil naninikip ang dibdib ko habang nakikita ang pictures nilang dalawa. Tangina! Magkaka anak na kami n'yan ha! Nakuha pang lumandi ni Tristan! Sarap kalbuhin! Sinara ko ang laptop ko, hinilot ko ang sentindo ko dahil nas-stress na n
[58]Tristan's POV:Birthday ko ngayon wala pa rin akong balita kay cathalina, nung tumawag si cathalina simula nun ay wala na. Nagalit ako kasi 'yung picture namin ni ayesha ay kumalat maski rin ang pictures namin na magkasama, ang dami ko na ngang problema dumagdag pa talaga ang mga pictures na 'yun. Pinagpyepyestahan kami sa social media, akala nila ay may kung ano kaming dalawa hindi ko alam. Basta paggising ko nang umaga madaming tao ang gusto kausapin ako.Sinabi ko kay shikira and she's working on it, talagang nakarating pa kay cathalina ang pictures na 'yun. Hindi tuloy ako mapakali lalo pa at galit s'ya sa akin, baka hiwalayan niya ako at baka mamaya hindi s'ya umuwi sa'kin. Kinausap ko si ayesha sa pictures at wala daw s'yang alam doon, nagulat lang rin s'ya pero hindi ako naniniwala sa kanya at lahat ng kaibigan niya ay tuwang tuwa sa'ming dalawa.Gaganapin ang birthday ko dito