[46]
Cathalina's POV:
The fashion show went through smooth, madaming nagustuhan ang produkto at madami rin ang tao na tumatangkilik sa kumpanya ng mom ni amara. May mga kanya kanyang offer sa aming mga model kaso sinisingit palagi si amara at isa pa okay lang sa'kin 'yun.
Alam ko naman na si amara ang naglagay ng sticky sa heels ko, i keep my mouth shut kasi ayoko ng gulo. Madami akong inaasikaso at ginagawa, ayokong idagdag ang mga wala namang kwentang bagay. I'm here for work hindi para makipagsagutan kay amara, pagod na rin ako at isa pa inaasikaso ko ang pagalis ni dad.
Sinabi na rin namin 'yun kila amara, una hindi sila pumayag pero dahil ako ang nagsalita ay wala silang palag. Tahimik nga lang ang nanay niya, totoo naman kasi puro luho at pera ang habol nila kay dad. Si dad pa ang mismong nagpagawa ng company ng mama ni amara, at lahat ng 'yun pera ni dad walang sa kanila doon. Laha
[47]Tristan's POV:Hilong hilo ako pagbaba, tawang tawa si cathalina sa'kin. Paano ang bilis ng pagpapatakbo niya at kulang nalang tumilapon na ako sa motor niya! Napatakbo ako sa gilid at sumuka, hindi ko kinaya ang bilis talaga."Oh, tubig." natatawang saad niya pa at inabot ang tubig sa'kin.Sinamaan ko s'ya ng tingin bago inumin ang tubig na binili niya sa gilid, pagkatapos kong uminom ay kaagad kong inayos ang sarili ko. Nakangisi lang s'ya sa'kin hawak ang pinamili namin na pagkain, kumuha pa kasi s'ya ng damit."Tara na," ngumiti pa s'ya at humawak sa braso ko. "Sabi ko sa'yo hawak ng mahigpit e.." saad niya natatawa na naman."Baby, tumawa ka na baka mautot ka pa!" masungit na saad ko sa kanya. "Sabi ko bagalan mo! Hindi mo naman binagalan!" singhal ko sa kanya."Ah, akala ko kasi bilisan mo ang pagpapatak
[48]Amara's POV: [The Truth]Hey, I'm Amara Zin Valeria and i am 19 years of age, My mom is the most precious to me and my dad, you know naman na gusto ko palagi ang atensyon mula sa kanila. Gusto ko na nakukuha ko ang atensyon nila dahil nabuhay ako na kulang sa aruga at pag mamahal ng mga magulang ko at isa pa, aksidente lang naman talaga ako.Yes, aksidente lang akong nabuo hindi ko alam kung sino ang totoong tatay ko. Ang sabi lang ni mama ay ang Valeria daw ang tatay ko, i don't know sabi ni mama. Nagkakilala daw sila sa club dating hostist si mama at kung sinu-sinong lalaki ang kasama. Nabuo ako at hindi niya alam kung sino ang tatay ko dahil sa dami ng lalaking naikama niya, lumaki ako bigla nalang ako dinala ni mama kay Senyor Valeria. Pinalabas niya na anak ako ng senyor, to gain money of course.As the kind man, tinaggap ako ng senyor pero alam ko na kamamatay lang ng asawa nit
[49]Cathalina's POV:Isang taon na ang nakalipas at masaya naman ako, at madami ring nangyari sa buhay ko. Hindi lahat ay masaya, may mga bagay kaming pinagaawayan ni tristan pero palagi naming inaayos ang lahat. Hindi naman kasi lahat ay maayos at masaya, mayroong mga bagay na hindi basta naayos pero kung pareho niyong gustong ayusin ay magagawa na ninyo.21 years old na ako ngayong taon at kasama ko si tristan, hindi ko alam na ganito pala kapag s'ya ang kasama ko. Sobrang saya isa pa hindi niya kinalimutan ang bawat event sa buhay ko, ganoon rin ako sa kanya. Hindi nawala ang surpresa sa katawan nang lalaking 'yun, hindi nauubusan.Pinaimbestigahan ko ang mama ni amara, madami akong nalaman sa kanya. Marami ako bagong natuklasan sa kanya at hindi ako natutuwa, sikreto ang pagpapaimbestiga ko ayoko na malaman niya. Hindi maganda ang mga nalaman ko, though hindi pa ganoon kadami pero un
[50]Tristan's POV:Nakapikit pa rin pero ang diwa ko ay gising na gising, hindi ko alam ang nangyari sa'kin kanina sa penthouse. Ang alam ko lang ay may tumamang bala sa banda balikat ko, hindi agad ako naka galaw dahil pinaputukan ulit ako sa braso. Kamalasmalasang hindi ko nakita ang kung sino dahil nawalan na ako ng malay.Sino na naman ang mga 'yun? Hindi pa rin ba sila titigil? Pagod na akong makipagbuno sa kanila.Unting unti kong dinilat ang mata ko, nasilaw ako sa liwanag kaya pinikit ko ang mata ko. Nakita ko sila mom at dad na naguusap at nandito rin ang mga kaibigan ko na nakaupo sa sofa."M-mom." mahinang saad ko at napatingin silang lahat sa'kin."You're awake!" si mom na hilam ang luha. "May masakit ba sa'yo anak? Gusto mo ba ng kahit na ano? Ano ba kasing nangyari at nagkaganyan ka!?" kaunti nalang ay maiiyak na si mommy.&n
[51]Cathalina's POV:Kailangan kong umalis, hindi para takasan ang lahat sigurong mas mabuti ang ganito. Nandito na sila, hinahanap na nila ako at nadamay si tristan, may bago na naman akong kalaban hindi pa nga tapos ang kay tristan ito na naman. Lalo pa ngayon na buntis ako at dala ko ang anak namin ay lalo akong magiingat."I-ipangako mo sa'kin.." saad ko sa kanya habang nakayakap sa bewang niya."I-i will." gumaragal rin ang boses niya at hinalikan ang noo ko. "Pangako." mahinang saad pa niya.Tinignan ko s'ya umiwas lang s'ya ng tingin, alam ko na hindi maganda ang ganito pero i need to do this. Huminga ako ng malalim at agad na sinuklay ang buhok ko, lumunok ako at tinignan ang kambal ko na hilam ang luha. Umiwas ako ng tingin at tumayo, tinignan ko si tristan na nakayuko kuyom ang kamao."Babalik ako, sa labas lang muna ako.." mahinang saa
[52]Tristan's POV:Humiwalay s'ya at naghabol ng hininga, nakapikit pa rin s'ya at nakaawang ang labi. Totoo ang sinabi ko tatanggapin ko pa rin s'ya hanggang kaya ko, hindi ko kaya na pati s'ya ay mawala sa akin. Niyakap ko nalang s'ya ang sikip ng dibdib ko, siniksik ko ang mukha ko sa leeg niya rinig ko ang buntong hininga."Hanggang kailan ka aalis?" saad ko sa kanya, nakasiksik ang mukha sa leeg niya panaka nakang hinahalikan."Hindi ko alam." mahinang saad niya at hinaplos ang buhok ko. "Hindi ako sigurado." saad niya pa.Naiintindihan ko naman walang problema sa'kin 'yun, madaming trabaho si cathalina. I can't risk it seeing her in this situation mas mabuti pang hindi ako maging selfish kaysa sa ganito na makita ko s'yang nahihirapan. Ayokong nahihirapan si cathalina, parang sinasakal ako ng paulit ulit hindi ko makakaya na s'ya ay magsawa sa kakulitan ko.
[53]Cathalina's POV:Pagkatapos kong umalis doon ay dumaan pa muna ako penthouse ni tristan para sa damit ko. Agad akong nagimpake at doon muna ako mananatili sa palawan para magawa ang plano ko, hindi ko pwedeng ilagay sa panganib ang anak ko. Nakakatanggap na ako ng death threats at hindi na talaga maganda ang kutob ko sa mga nangyayari.Nakasuot ako ng skinny jeans at isang brown sweater para hindi makita ang tiyan ko. Turtle neck ang style niya at kumuha pa ako ng boots para mas komportable akong gumalaw. Kailangan ko pa pumunta sa kumpanya para ayusin ang gusot ni belinda at sa perang nawala, kailangan ko pa pumunta sa italya para sa iilang plano tungkol sa kaharian.Tinali ko pataas ang buhok ko at naglagay ng light make up, agad kong kinuha ang duffel bag ko at doon ko planong magstay. Si noemie ay nasa trabaho pa rin, busy rin s'ya at maraming ginagawa nandiyan naman si arkin at
[54]Tristan's POV:Ilang araw na kaming hindi nag kikita ni cathalina, namimiss ko na s'ya at isa pa hindi pa rin ako sanay na wala s'ya sa tabi ko. At isa pa wala talagang text or call man lang, nababagot tuloy ako at laging nagsusuplado. Palagi ako galit sa lahat, wala talaga ako sa mood at isa pa halos mabaliw na ako kakaisip kung nasaan na ang girlfriend ko.Kahit sa trabaho ko, nakabalik na rin ako. Madami pa pala akong bodyguard na nagtatago lang sa paligid, hindi naman ako aware na ganito kadami ang hinanda ni cathalin sa akin. Mahal na mahal ako at ultimo sa opisina ko ang daming tauhan niya, pero hindi nakakabawas sa pagsusuplado ko ang ganoon. I want her with me, i want to be with her. Ayoko na nalalayo s'ya sa'kin pero i need to understand her.Nagbihis na ako ng polo dahil may aasikasuhin akong project sa Quezon City, may gagawin na ulit kaming bahay doon. I guest it's a rest