[103]
Tristan's POV:
Maaga palang gising na kami at ngayon rin ang alis namin pauwi sa pinas, simula nung nangyari kagabi tahimik ang asawa ko. At palaging nasa laptop niya, maski rin naman ako nagulat because of that box. It was a fresh and a bloody heart, may nakatusok na matalas na kutsilyo. May sulat pa na nandoon pero hindi ko na nabasa pa dahil ang asawa ko na ang nag-basa. Isa pa, hindi kami nakatulog kagabi siguro dahil sa death threat na natanggap namin kagabi. Natakot ako, hindi para sa akin kundi para sa pamilya ko at ng asawa ko, hindi ko alam kung ano ang mangyayari kapag nakauwi na kami sa pinas. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako.
After that night, tinawagan ko si mom at dad natakot kasi ako na baka habang wala kami, baka may mangyari sa kanila. Ayoko na pati sila madamay natatakot sa pwedeng mangyari sa kanila, ngayon na may panibagong banta na naman. Hindi rin kasi ako mapakali, si Cathalina kung a
[104]Cathalina's POV:Pagdating ko sa unahan nakita ko si Hades na walang malay at may duguan rin. Pinatay ko ang dalawang nagddrive hindi nila ako nakita kanina dahil agad ako nagtago sa likod. Mabuti nalang at may nakatagong armas dito sa eroplano ko. Madali ko lang rin nakita dahil alam ko ang bawat kanto ng eroplano ko. Ang hindi ko alam, bakit may nakapasok sa eroplano ko na hindi nila alam at paano sila nakapasok? Tago ang eroplano ko, kanina ko lang rin pinahanda ito. Hindi ko rin kasi kilala ang dalawang armadong lalaki na nasa unahan, kilala ko ang mga tauhan ng Rovanov, at hindi naman sila ito.Ang nakakainis pa walang preno at parang sinadya, pinaglalaruan kami sa loob. Masyadong mabilis ang galaw ng eroplano at paubos na rin ang gas, kanina pa ako nag iisip kung saan ko ilalanding at ilang oras pa ang byahe. Hindi pa nakakatulong ang malakas na hangin sa labas, hindi ko pwede ilanding sa dagat. Kasama
[105]Tristan's POV:Hinaplos niya ang pisngi ko at hindi ko alam na umiyak na pala ako sa harapan niya. Natakot ako ng sobra kanina, lalo ng nakita ko kung papaano lamunin ng apoy ang eroplano ng asawa ko. Nag-alala ako ng sobra sa kanya at halos magwala na ako sa loob mg eroplano ni Luke, gusto kong sundan si Cathalina. Halos italon ko na ang pagitan namin hindi ko kaya kapag nawala s'ya sa'kin isa pa, nagtitiwala ako sa kanya pero natatakot pa rin ako."Tahan na.." mahinang saad niya at marahang pinunasan ang luha ko. "Lagi ka nalang umiiyak, kaya tumahan ka na. Ang pangit mo!" ngumisi s'ya sa'kin."Tss." saad ko at masungit siyang tinignan. "Wag mo ng uulitin 'yun na basta ka nalang tatalon!" pagalit na saad ko."Opo." she smiled at me. "Thanks, Luke! Bawi ako sa'yo!" sigaw pa niya sa kanya."Kahit 'yung kapatid mo nalang! Ayos na ako!" sigaw
[106]Cathalina's POV:I was tired last night, hindi ko na alam kung anong oras ba ako nakatulog kagabi. Naging busy kasi ako sa mga gagawin ko pag balik sa kumpanya, madami na akong naiwang trabaho. Ang sabi naman ng sekretarya ko ay wala namang problema, isa pa minsan daw ay nandoon si Belinda. Kung minsan pa daw ay gumagawa ng eskandalo si Belinda, madami pa ang reklamo ang natanggap ko sa mga investors. Hindi ko alam ang dahilan pero kailangan kong ayusin ang gusot. Ang alam ko ay maayos kong iniwan ang lahat ng papeles doon, sinabi ko rin na si Amara ang magiging pinuno doon habang wala ako. I need to be back as soon as possible, so i need to check what's going on in my company.Ngayon rin ang lipat-bahay ko at ng mga anak ko, syempre sa iisa bahay na kami titira. I can't hide my excitement, lalo na dahil sa iisang bahay na kami titira ng mag-ama ko. Mas gusto ko pang masolo si Tristan, hindi rin ako nagpakuha
[107]Tristan's POV:I roamed her around our house and i can't help but to smile to her, masyado kasi siyang amazed sa mga nakikita niya. Una kaming pumunta sa second floor at hinayaan muna namin sila kent doon sa baba dahil may mga kasambahay naman. Sa second floor ay may sampung kwarto para sa mga anak namin at sa magiging anak namin. There are guest room, master's bedroom at kwarto nila kent kapag lumaki na silang tatlo. Sa kwarto namin ay color gray and white ayun sa gusto ng asawa ko, may malaki kaming walk-in closet na kadugtong ang banyo namin. At color gray ang bedsheets namin at pati ang unan ay ganoon rin at may isang malaking sofa rin na color white.May shelves rin na para sa mga boots ni Cathalina, ang color gray and white na kurtina sa veranda ay nakabukas. Nandoon rin ang picture namin ni Cathalina nung kinasal kaming dalawa. Malawak ang kwarto namin, mayroon pa parihabang kutson doon sa may paanan n
[108]Cathalina's POV:I woke up being hugged by my husband, napatingin tuloy ako sa maamo niyang mukha, bahagya pang nakaawang ang labi niya at ang matigas na braso ay nasa bewang ko. Inayos ko ang hibla ng buhok na natataman ng mata niya, i traced my finger on his forehead down to his thick eyebrow. His thick and long eyelashes, down to his pointed and proud nose. May iilang nunal kasi si Tristan sa mukha lalo na sa malapit sa mata niya. Kapag nagising si Tristan, napakasungit ng mukha palaging kunot ang noo at suplado. Pinasadahan ko ng daliri ko ang hulmadong panga niya papunta sa labi niya na kumikibot-kibot pa. Kunot ang noo kaya inayos ko."Hmm.." ungot niya at hinigpitan ang yakap sa bewang ko.I pouted. Masyado na akong na-amazed sa mukha ng asawa ko noon pa man, hindi mo na kasi maalis sakanya ang pagiging magandang lalaki. May lahi kasi kaya napapagkamalang turista sa kahit saan kami
[109]Tristan's POV:Pagka-alis ng asawa ko ay agad na akong nagasikaso ng sarili at baka malate ako, inasikaso ko pa ang mga anak ko at pagkatapos ay kaagad na akong pumunta sa kwarto namin. Pabango agad ni Cathalina ang bumungad sa kwarto namin, napangisi nalang ako at kaagad na naligo. After i took a bath i wore my navy blue polo long sleeve and my blue coat, ganun rin sa slacks sinuot ko pa ang sapatos ko. To become done, inayos ko rin ang buhok at sinuot ang mamahalin kong relo na collection ko pa. Hindi na ako nagdadala ng laptop dahil meron naman ako sa opisina, madali ko lang ma-aacess 'yun dahil sanay na ako sa ganoon.I took my wallet and phone, at kaagad na lumabas ng kwarto para na rin makapagpaalam sa mga anak ko. Naabutan ko silang nakikipaglaro sa aso ko, si stella na nakasakay pa sa kanya, gulat naman akong napatingin doon at kaagad binaba si stella na tawa pa ng tawa. Bumuntong hininga nalang ako a
[110] Cathalina's POV: Nakatingin lang ako sa kanya na hanggang ngayon ay gulat pa rin sa ginawa ko, nanginginig ako sa galit. Nandidilim ang paningin ko sa kanya, hindi ko alam na ganito s'ya kadesperada para agawin si Tristan mula sa kamay ko. Hindi ko alam na may pagka-bobo pala ang babaeng kaharap ko ngayon, siguro nga ganito talaga ang mga taong walang magawa sa buhay. Kaya namemerwisyo ng iba, kaya nangingielam ng buhay ng may buhay. Hindi ko alam kung pano niya nasisikmura ang ganito na kahit anong pagtataboy ang ginawa ni Tristan, sige pa rin ng sige. Hindi ko alam na ganito pala ang isang tagapagmana ng mga Galvez. Nakakadiri. "How dare you!" galit na saad niya nang makabawi sa gulat. "How dare you too.." malamig na saad ko sa kanya. "Hindi ko alam kung nasa paa ba ang utak mo at hindi mo maintindihan ang salitang ayaw sa'yo ng asawa ko.." dagdag ko pa.
[111] Tristan's POV: Umuwi kami ng parang walang nangyari, normal na naman iyon sa'kin o sa asawa ko. Palagi kasing ganun ang nangyayari at i know they're starting to move and beat us. Honestly, i want to end this bullshit! I want to live at my house together with our kids without danger. Ayokong maimulat ang mga anak ko na may gulo sa paligid, i don't want to see them the war. Mas gusto ko nalang na iuwi sila sa Italy at mas mapapanatag pa ang loob ko dahil maalagaan sila. Araw-araw halos lagi nalang may haharang o may magtatangka sa buhay ko maski ang asawa ko. I don't know what to do, pero as long as i can do my best gagawin ko para sa mga anak ko. Ayoko na habang lumalaki sila ay mas nakikita nila ang tunay na kulay ng magulong mundo. Wala akong ibang hinangad kung hindi ang mamuhay ng tahimik. Malayo sa gulo at tahimik na buhay. Dahil gabi na ay hindi ko na napansin na tulog