[103]
Tristan's POV:
Maaga palang gising na kami at ngayon rin ang alis namin pauwi sa pinas, simula nung nangyari kagabi tahimik ang asawa ko. At palaging nasa laptop niya, maski rin naman ako nagulat because of that box. It was a fresh and a bloody heart, may nakatusok na matalas na kutsilyo. May sulat pa na nandoon pero hindi ko na nabasa pa dahil ang asawa ko na ang nag-basa. Isa pa, hindi kami nakatulog kagabi siguro dahil sa death threat na natanggap namin kagabi. Natakot ako, hindi para sa akin kundi para sa pamilya ko at ng asawa ko, hindi ko alam kung ano ang mangyayari kapag nakauwi na kami sa pinas. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako.
After that night, tinawagan ko si mom at dad natakot kasi ako na baka habang wala kami, baka may mangyari sa kanila. Ayoko na pati sila madamay natatakot sa pwedeng mangyari sa kanila, ngayon na may panibagong banta na naman. Hindi rin kasi ako mapakali, si Cathalina kung a
[104]Cathalina's POV:Pagdating ko sa unahan nakita ko si Hades na walang malay at may duguan rin. Pinatay ko ang dalawang nagddrive hindi nila ako nakita kanina dahil agad ako nagtago sa likod. Mabuti nalang at may nakatagong armas dito sa eroplano ko. Madali ko lang rin nakita dahil alam ko ang bawat kanto ng eroplano ko. Ang hindi ko alam, bakit may nakapasok sa eroplano ko na hindi nila alam at paano sila nakapasok? Tago ang eroplano ko, kanina ko lang rin pinahanda ito. Hindi ko rin kasi kilala ang dalawang armadong lalaki na nasa unahan, kilala ko ang mga tauhan ng Rovanov, at hindi naman sila ito.Ang nakakainis pa walang preno at parang sinadya, pinaglalaruan kami sa loob. Masyadong mabilis ang galaw ng eroplano at paubos na rin ang gas, kanina pa ako nag iisip kung saan ko ilalanding at ilang oras pa ang byahe. Hindi pa nakakatulong ang malakas na hangin sa labas, hindi ko pwede ilanding sa dagat. Kasama
[105]Tristan's POV:Hinaplos niya ang pisngi ko at hindi ko alam na umiyak na pala ako sa harapan niya. Natakot ako ng sobra kanina, lalo ng nakita ko kung papaano lamunin ng apoy ang eroplano ng asawa ko. Nag-alala ako ng sobra sa kanya at halos magwala na ako sa loob mg eroplano ni Luke, gusto kong sundan si Cathalina. Halos italon ko na ang pagitan namin hindi ko kaya kapag nawala s'ya sa'kin isa pa, nagtitiwala ako sa kanya pero natatakot pa rin ako."Tahan na.." mahinang saad niya at marahang pinunasan ang luha ko. "Lagi ka nalang umiiyak, kaya tumahan ka na. Ang pangit mo!" ngumisi s'ya sa'kin."Tss." saad ko at masungit siyang tinignan. "Wag mo ng uulitin 'yun na basta ka nalang tatalon!" pagalit na saad ko."Opo." she smiled at me. "Thanks, Luke! Bawi ako sa'yo!" sigaw pa niya sa kanya."Kahit 'yung kapatid mo nalang! Ayos na ako!" sigaw
[106]Cathalina's POV:I was tired last night, hindi ko na alam kung anong oras ba ako nakatulog kagabi. Naging busy kasi ako sa mga gagawin ko pag balik sa kumpanya, madami na akong naiwang trabaho. Ang sabi naman ng sekretarya ko ay wala namang problema, isa pa minsan daw ay nandoon si Belinda. Kung minsan pa daw ay gumagawa ng eskandalo si Belinda, madami pa ang reklamo ang natanggap ko sa mga investors. Hindi ko alam ang dahilan pero kailangan kong ayusin ang gusot. Ang alam ko ay maayos kong iniwan ang lahat ng papeles doon, sinabi ko rin na si Amara ang magiging pinuno doon habang wala ako. I need to be back as soon as possible, so i need to check what's going on in my company.Ngayon rin ang lipat-bahay ko at ng mga anak ko, syempre sa iisa bahay na kami titira. I can't hide my excitement, lalo na dahil sa iisang bahay na kami titira ng mag-ama ko. Mas gusto ko pang masolo si Tristan, hindi rin ako nagpakuha
[107]Tristan's POV:I roamed her around our house and i can't help but to smile to her, masyado kasi siyang amazed sa mga nakikita niya. Una kaming pumunta sa second floor at hinayaan muna namin sila kent doon sa baba dahil may mga kasambahay naman. Sa second floor ay may sampung kwarto para sa mga anak namin at sa magiging anak namin. There are guest room, master's bedroom at kwarto nila kent kapag lumaki na silang tatlo. Sa kwarto namin ay color gray and white ayun sa gusto ng asawa ko, may malaki kaming walk-in closet na kadugtong ang banyo namin. At color gray ang bedsheets namin at pati ang unan ay ganoon rin at may isang malaking sofa rin na color white.May shelves rin na para sa mga boots ni Cathalina, ang color gray and white na kurtina sa veranda ay nakabukas. Nandoon rin ang picture namin ni Cathalina nung kinasal kaming dalawa. Malawak ang kwarto namin, mayroon pa parihabang kutson doon sa may paanan n
[108]Cathalina's POV:I woke up being hugged by my husband, napatingin tuloy ako sa maamo niyang mukha, bahagya pang nakaawang ang labi niya at ang matigas na braso ay nasa bewang ko. Inayos ko ang hibla ng buhok na natataman ng mata niya, i traced my finger on his forehead down to his thick eyebrow. His thick and long eyelashes, down to his pointed and proud nose. May iilang nunal kasi si Tristan sa mukha lalo na sa malapit sa mata niya. Kapag nagising si Tristan, napakasungit ng mukha palaging kunot ang noo at suplado. Pinasadahan ko ng daliri ko ang hulmadong panga niya papunta sa labi niya na kumikibot-kibot pa. Kunot ang noo kaya inayos ko."Hmm.." ungot niya at hinigpitan ang yakap sa bewang ko.I pouted. Masyado na akong na-amazed sa mukha ng asawa ko noon pa man, hindi mo na kasi maalis sakanya ang pagiging magandang lalaki. May lahi kasi kaya napapagkamalang turista sa kahit saan kami
[109]Tristan's POV:Pagka-alis ng asawa ko ay agad na akong nagasikaso ng sarili at baka malate ako, inasikaso ko pa ang mga anak ko at pagkatapos ay kaagad na akong pumunta sa kwarto namin. Pabango agad ni Cathalina ang bumungad sa kwarto namin, napangisi nalang ako at kaagad na naligo. After i took a bath i wore my navy blue polo long sleeve and my blue coat, ganun rin sa slacks sinuot ko pa ang sapatos ko. To become done, inayos ko rin ang buhok at sinuot ang mamahalin kong relo na collection ko pa. Hindi na ako nagdadala ng laptop dahil meron naman ako sa opisina, madali ko lang ma-aacess 'yun dahil sanay na ako sa ganoon.I took my wallet and phone, at kaagad na lumabas ng kwarto para na rin makapagpaalam sa mga anak ko. Naabutan ko silang nakikipaglaro sa aso ko, si stella na nakasakay pa sa kanya, gulat naman akong napatingin doon at kaagad binaba si stella na tawa pa ng tawa. Bumuntong hininga nalang ako a
[110] Cathalina's POV: Nakatingin lang ako sa kanya na hanggang ngayon ay gulat pa rin sa ginawa ko, nanginginig ako sa galit. Nandidilim ang paningin ko sa kanya, hindi ko alam na ganito s'ya kadesperada para agawin si Tristan mula sa kamay ko. Hindi ko alam na may pagka-bobo pala ang babaeng kaharap ko ngayon, siguro nga ganito talaga ang mga taong walang magawa sa buhay. Kaya namemerwisyo ng iba, kaya nangingielam ng buhay ng may buhay. Hindi ko alam kung pano niya nasisikmura ang ganito na kahit anong pagtataboy ang ginawa ni Tristan, sige pa rin ng sige. Hindi ko alam na ganito pala ang isang tagapagmana ng mga Galvez. Nakakadiri. "How dare you!" galit na saad niya nang makabawi sa gulat. "How dare you too.." malamig na saad ko sa kanya. "Hindi ko alam kung nasa paa ba ang utak mo at hindi mo maintindihan ang salitang ayaw sa'yo ng asawa ko.." dagdag ko pa.
[111] Tristan's POV: Umuwi kami ng parang walang nangyari, normal na naman iyon sa'kin o sa asawa ko. Palagi kasing ganun ang nangyayari at i know they're starting to move and beat us. Honestly, i want to end this bullshit! I want to live at my house together with our kids without danger. Ayokong maimulat ang mga anak ko na may gulo sa paligid, i don't want to see them the war. Mas gusto ko nalang na iuwi sila sa Italy at mas mapapanatag pa ang loob ko dahil maalagaan sila. Araw-araw halos lagi nalang may haharang o may magtatangka sa buhay ko maski ang asawa ko. I don't know what to do, pero as long as i can do my best gagawin ko para sa mga anak ko. Ayoko na habang lumalaki sila ay mas nakikita nila ang tunay na kulay ng magulong mundo. Wala akong ibang hinangad kung hindi ang mamuhay ng tahimik. Malayo sa gulo at tahimik na buhay. Dahil gabi na ay hindi ko na napansin na tulog
Good afternoon, Sunshine's! Finally, im done with my first novel named Guarding The Mafia Heir (Mafia Series 1) and i am so glad that you read it seriously. Maraming salamat sa lahat ng mambabasa, nagbabasa at magbabasa pa lamang. Sana nagustuhan ninyo ang story ko, marami pa kayong dapat abangan! I have Mafia Series 2. Ip-post ko po after ng ilang days. Maraming salamat po! Mahal ko kayo! Sana palagi ninyo akong suportahan sa lahat ng nobelang gagawin ko! Maraming thank you!!! This is C, ending my Mafia Series 1. I'm really proud to my self! Thank you ulit Sunshine's! See you sa Mafia Series 2!
[Special Chapter]Cathalina's POV:Hay! Finally, it's all done and we can live peacefully. But i'll never forget that night, the night that we lost another family member again. Masakit para sa'kin maski kay Tristan ang nangyari, wala na naman akong nagawa that night. Paano ako makakagalaw at makakakilos kung hawak ako ng limang katao at kinukuryente pa ang katawan ko? Pero ginawa ko ang lahat, naming lahat para lang mailigtas silang dalawa, but then again we lost.As day, months, years goes by we finally accept what happened as my husband did. There are times that we're struggling to the point we can really understand each other. We didn't want to see nor to talk to each other because we deeply hurt, kasabay ng pagkawala ng papa ko ay siyang pagkawala ng mga magulang niya. I understand him, pero may mga pagkakataon na hindi ko na makilala si Tristan. But, not until he reached me, he slowly tightened his grip to my
[Epilogue]Dumaan ang maraming taon at maraming araw, sariwa pa rin sa akin ang nangyari noong gabing 'yun. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mukha ng mama at papa ko, kung paano sila mismo namatay sa harapan ko. Hindi ko makakalimutan ang gabing 'yun ang gabing sumira sa buong pag katao ko. Pagkatapos ng gabing 'yun marami pa ang nangyari sa amin, dumating sa puntong hindi ko na makilala ang sarili ko. Ang dating ako, dumating rin kami ni Cathalina sa puntong hindi na kami magkaintindihan na ultimo nag-aaway sa maliit na bagay.Ilang araw rin, nilibing ang mama at papa ko nung araw na 'yun. Masakit pa rin para sa'kin pero anong magagawa ko? Hindi ko kayang bumuhay ng patay, at hindi ko na mababalik pa ang nakaraan. Natanggap ko na rin at hinding hindi ko makalimutan ang huling sinabi ng papa ko ang h'wag sisisihin ang sarili ko, sa kung ano ang nangyari sa'kin at sa pamilya ko. Ganun ang buhay, punong puno ng misteryo at sakit per
[130] [The Finale] Tristan's POV: Whoo! Madami na akong sugat na natatamo dito. Maski nga rin si Dad, madami kasi talaga ang mga tao naman ni dad ay tama at sakto lang. Kada mauubos may pumapalit, may nakikita pa nga akong nagpapalaso sa gilid. Hindi ko naman kilala 'yun, natutumba naman ang mga kalaban namin dito. Napatingin lang talaga ako sa asawa ko na napapikit doon at hawak ang tagiliran. Lalapitan ko sana ng may sumapak sa tiyan ko at mukha ko, kaya ito ako ngayon nakikipagbuno na naman ng hindi ko malapitan ang asawa ko na nandoon. "Dad, hindi ba masyadong marami?!" sigaw ko kay daddy na prente lang doon kahit bugbog na rin. "Argh! Ang dami at napapagod na ako!" reklamo ko pa. "Madaming tauhan si Zeus, ang iba ay sindikato kayo malalaki ang katawan! Kaya kailangan mo mag-ingat, Tristan." paalala niya at napaluhod na dahil hinampas ng kahoy sa binti.
[129] [The Bloody Battle] Cathalina's POV: Hindi ko napaghandaan ang bagay na 'to, wala akong ideya sa nangyayari ngayon. Basta ang alam ko ay tinawagan ko na ang mga tauhan ko, alam kong anong oras man ay nandito na sila. Ang dad ni tristan, hindi ko alam kung saang pinto ba sila nandun pero ang sabi sa'kin ng dad niya, maduming maglaro si Zeus. Iba kung mag-isip, kaya hindi ko na alam ang uunahin ko, nawawala ang buong angkan ng Valeria at si Noemie. Hindi ko alam kung nasaang pinto ba sila, mamaya at patibong lang pala. Isa pa ang mga anak ko, once na maputol ang tali deretso sila sa transparent box na nasa ilalim nilang tatlo. Nakakainis lang na hindi pa nga tapos ang plano ko at ng dad ni Tristan ay eto ngayon, nandito ako. Sana naman lumabas s'ya sa pintuan na 'yan diba? Kanina ko pa nga kinakausap ang sarili ko gamit ang earpiece. Wala pa rin talaga sagot, baka knockout ang
[128] [The Bloody Battle] Tristan's POV: After we talked everything about her plan, naisip ko na ang talino niya para makaisip ng plano at strategies. Wala lang, bumilib lang ako sa asawa ko! Actually, hindi naman talaga plano parang kapag nasa actual case na kami ay handa kami. May mga tao daw na tutulong sa'min so, wala na akong dapat ipagalala kasi i trust my wife. Alam ko naman kasi na magagalit si Zeus, sino ba naman hindi? Pinatay lahat ng mga tao mo at ang kaibigan mo, sinira at sinunog ang mga illegal na ginagawa mo. Wala ng iba pang ginawa ang asawa ko, 'yun lang daw pero hindi ako naniniwala i know mayroon pa. Hinayaan ko nalang rin, baka kasi may plano talaga s'ya. 8:30pm ng umalis kami sa opisina niya, madami kasi s'yang trabaho na inasikaso kanina. At may meeting pa s'ya kaya naman naghintay ako ng dalawang oras para lang makauwi na kami. Sila mom at dad nandoon sa ba
[127] Cathalina's POV: Naayos ko na ang libing ni papa at sila tita na ang bahala doon at sa mga kakailanganin. Sa italy si papa ililibing, nakarating na rin ang balita sa nakatataas at lahat sila ay nagalit. We didn't expect this to happen earlier, si Hades ay doon rin sa Italy. Pinapaayos na rin ang mga papeles nilang dalawa para makapunta na doon sa italy, hindi ko pa kayang pakawalan si papa sa totoo lang, masakit pa rin. Sa mga nakalipas na linggo, tahimik akong umiiyak at tahimik na nagluluksa sa pag kawala ng papa ko. Hindi ko manlang nakausap ang papa ko, parehas kaming busy at doon lang kami nakapag-usap sa eroplano. We talked a lot about our business, we laughed pero unti-unting nabubura ang ngiti at ang tawanan. He did all his best to protect me, to shield himself to me. Wala akong nagawa sa mga oras na 'yun, nung nawala ang mama ko pinangako ko sa sarili ko na hindi na mauulit ang kung ano man ang
[126] [The Vengeance 4] Tristan's POV: I smiled when i woke up, hindi ko kasi makalimutan ang ginawa namin kagabi ng asawa ko. Ang sabi niya bumabawi lang daw s'ya sa'kin, so we make love until midnight. Basta, namiss ko lang talaga ang asawa ko, nilubos ko na talaga kagabi. We enjoyed and we both want it, galing ng pang bawi sa'kin, make love! Hindi ko alam! Basta kinilig lang ako dahil sa nangyari sa amin kagabi na halos hindi kami magsawa sa isa't-isa. Umuwi na kasi s'ya ng past 11pm, then after that we do our thing. Tinignan ko ang asawa ko na kakalabas lang ng banyo at nakaroba, sinandal ko ang ulo ko sa headboard. Nakasuot na ako ng sandong itim at boxer nauna pa kasi s'yang matulog kagabi at napagod ko ata. She walked towards and lean to kiss my lips, i kissed her back. "Good morning.." she murmured and kiss my right cheek. "Good morning, baby.." i sa
[125] [The Vengeance 3] Cathalina's POV: Gigil, Galit, Poot, Lahat na ata ay nararamdaman ko sa mga oras na 'to. Nagmamadali silang umalis kanina, hawak ko pa rin ang baril at nakatingin sa kanila na naglalakad palayo. Sobrang kapal ng mukha nila! Hindi ko alam saan niya ba nahugot ang kakapalan ng mukha! Nasa lahi na ata nila ang ganun! Naiinis na ako sa totoo lang! Huminga ako ng malalim lumapit si Luke sa'kin at inilahad ang kamay niya hinihingi ang baril. "Give me the gun, Princess." mahinahon na saad niya. "Bakit ninyo sila pinayagang makapunta dito?!" i hissed at tinignan s'ya na nakalahad pa rin ang kamay. "I said give me the gun and calm down." mariin na saad niya at mariin rin ang tingin sa'kin. Mahigpit ang kapit ko sa baril pero nagkataon na napatingin ako sa mga anak ko. Inosente sila nakatingin