Demi
Napangiti ako habang pinagmamasdan ang mga tao sa labas na nagtatawanan at nag-uusap. Ang ilan naman ay naghahanda para sa pagpasok nila sa kanilang mga trabaho at eskwelahan.
"Magandang umaga, Demi!"
I smiled when I saw Mang Isko. Payat ito, maputi na ang buhok, at kapansin-pansin na rin ang kulubot nitong balat. Isa siya sa mga kapit-bahay namin na malapit din sa pamilya namin. Minsan na siyang naging pasyente ni mommy nang maaksidente siya dati.
Tinigil niya ang pagwawalis at lumapit sa akin.
"Magandang umaga rin po, Mang Isko," bati ko.
Nakarinig ako ng busina at naaninag ko ang isang blue sports car na papalapit sa amin. Napansin ko agad ang paglapad ng ngiti ni Mang Isko.
The car halted in front of us. A tall guy came out from the car and walk towards my direction with a wide smile.
"Good morning, Demi." Nakangiting bati niya.
“Good morning, Brix,” I greeted him back. He is my classmate and one of my friends.
"For you," aniya at inabot sa akin ang isang bouquet ng flowers.
"Thanks, but you don't have to do this." Hindi ko na alam kung ilang beses niya na akong binigyan ng bulaklak.
"Natural lang 'yan sa panliligaw," saad niya.
"Oo nga naman, hija. Kailan mo ba kasi sasagutin 'tong si Brix. Ilang taon na 'yang nanliligaw sayo." Namula ako sa sinabi ni Mang Isko. Ang pang-aasar niya ay sinabayan pa ng mas mapang-asar na tawa ni Brix.
Two years ago when Brix started to court me. He's my childhood bestfriend. He's a good man, at sabi nga ng iba ay nasa kaniya na ang lahat. Looks, brain, talent, and good personality. Aaminin ko naman, I also like him, but I think this is not yet the right time.
"Ayos lang po, Mang Isko. I can wait. Nakapaghintay nga ako ng dalawang taon, eh. Kaya kong maghintay kahit ilang taon pa 'yan."
"Sige. Basta 'pag kailangan mo ng tulong, nandito lang ako. Magaling ako sa panliligaw noon," sabi ni Mang Isko at tinapik ang balikat ni Brix. Natawa na lang kami sa sinabi niya.
Nagpaalam na kami kay Mang Isko at sumakay na sa kotse ni Brix.
"Sasabay ba sina Macey?" tanong ko sa kaniya. Malapit lang din ang bahay nila Macey dito sa 'min kaya pwede namin siyang daanan.
"Sinundo siya ni Jayson. Baka nasa school na sila," sagot niya. Tumango nalang ako at binuksan ang bintana ng kotse niya. Lagi ko 'tong ginagawa para maramdaman ang hangin. Maraming puno sa daan at dahil malapit na ang pasko, mas malamig ngayon ang simoy ng hangin.
Napansin ko rin na may ilang Christmas decorations na rin ang mga bahay dito. November na rin naman kasi at saka September pa lang yata handang-handa na ang mga tao para sa pasko.
Siguradong masaya na naman ang pasko rito sa Greenville.
According to our Mayor, Mr. Solomon Javier, Greenville is like the happiest town in the world. Halos lahat yata ng tao dito ay magkakakilala, kahit saan ka pumunta may babati sa ‘yo. Saka maliit lang naman kasi ‘tong Greenville.
Simula rin nang maging Mayor si Mr. Javier, mas naging payapa ‘tong Greenville.
"Malapit na ang Christmas. Do you have any plans?" Napatingin muli ako kay Brix nang mag tanong siya.
"Wala naman. Dito lang din kami mag ce-celebrate ng Christmas. Alam mo naman sila mommy, ayaw umalis dito," sagot ko.
"Just like my parents. Ayaw nilang umaalis dito. Ayaw nilang mahiwalay sa mga kaibigan nila."
Magkakaibigan kasi ang parents namin. Highschool pa lang ay magkakasama na sila. May grupo pa nga sila at kabilang doon si Mayor Javier.
Greenville University
Pinagbuksan kami ng gate no'ng guard nang makarating kami sa school at agad na dumiretso si Brix sa parking lot.
Tumunog ang cellphone ko at nakita ang text ni Jayson.
: Nasa student lounge kami.
Pinagbuksan na ako ni Brix ng pinto.
"Nasa student lounge daw sila," sabi ko sa kaniya.
"May i-aannounce yata si Macey." Kumunot ang noo ko. Si Macey ang SSG President dito sa GU. Ano naman kaya ang i-aannounce niya?
"Let's go," aya ni Brix. Tumungo muna kami sa locker room para ilagay ang ilang gamit ko. Pagkatapos ay pumunta na kami sa Student Lounge.
Pagkarating namin doon ay nadatnan namin sina Macey, Jayson, at Sofia. Nandoon din ang ilang classmates namin.
Pumalakpak pa si Macey nang makita kami. She stood up, revealing her red spaghetti strap and white short shorts. Napailing na lang ako. Palibhasa ay may katungkulan siya rito sa school kaya nasusuot niya kung ano ang gusto niya.
"Oh, great! Buti naman dumating na kayo,” saad niya.
Naupo kami sa couch na katapat nila.
Humalukipkip si Macey at ngumiti nang malapad. "So, this coming December 5, we're going to have a Christmas Party." Oh? Sobrang aga naman no'n. Usually, second week of December ang Christmas Party namin.
"You guys should prepare for your intermission numbers." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"Wait! W-what...what do you mean?" tanong ko.
"Christmas Party natin sa December 5, and as part of our party, we’re gonna perform on stage so you better prepare yourselves,” paliwanag niya.
“Kailangan lahat talaga tayo?” tanong ko.
“Selected students only. Me and Jayson will perform together, then kayong dalawa naman ni Brix.”
I mentally rolled my eyes. Dinamay niya pa talaga kaming dalawa ni Brix.
"How about Sofia? Sino ang makakasama niya?" tanong ni Brix. Napatingin ako sa babaeng tahimik lang na nakaupo sa kabilang couch habang nakikinig sa amin.
Sofia is the real opposite of Macey. Pagdating sa pananamit, kung si Macey ay halos lumuwa na ang kaluluwa, si Sofia naman ay laging balot na balot. Tahimik at mahinhin lang. She’s the purest among us. Maganda ang pagpapalaki sa kaniya ni Mayor Javier kahit na mag-isa lang 'to.
Napatakip naman ng bibig si Macey na parang gulat na gulat dahil nakalimutan niya si Sofia.
"Hmm...paano ba 'to?" Nag isip-isip siya kung ano ang pwedeng gawin. Si Sofia lang kasi ang walang kasama 'pag nag perform.
"Okay! Mag-isa na lang ako mag pe-perform. Jayson and Sofia will perform together." Nagulat ako sa sinabi niya.
"Paano ka?" mahinhin na tanong ni Sofia.
Nginitian siya ni Macey. "It's okay. I can perform alone," sagot niya.
"Are you sure, babe?" tanong naman ni Jayson na nakatayo sa gilid ni Sofia.
"Of course, babe! Basta galingan niyo ha?" aniya. Napangiwi nalang kami nang halikan niya sa labi si Jayson.
"Pupunta lang ako sa restroom." paalam ni Sofia at tumayo na.
Bumuntonghininga nalang ako.
"You okay?" Napatingin ako kay Brix nang tanungin niya ako. Pilit na lang ako ngumiti at tumango.
Ano naman kayang ipe-perform namin sa Christmas Party? Bakit kasi gumawa pa si Macey ng ganito?
"AHHHHH!"
Nanlaki ang mata ko nang marinig ang malakas na sigaw na 'yon. Nagkatinginan kami ng mga kaibigan ko na gulat na gulat din.
"Si Sofia ba 'yon?" tanong ni Macey.
Para ngang boses 'yon ni Sofia. Ano naman kayang nangyari sa kaniya? Tumayo kami agad at pumunta sa restroom kung saan nandoon si Sofia.
Nadatnan namin siya sa pintuan na nanginginig at umiiyak.
"Sofia, anong nangyari?" tanong ko.
Nanginginig ang kamay niya habang tinuturo 'yung isang cubicle.
"M-may lalaki doon kanina. Hindi ko nakita ang mukha niya dahil may maskara siya." Lalaki? Sino naman iyon? Anong ginagawa niya sa CR ng girls?
Pumasok si Brix doon sa cubicle ngunit agad din siyang napaatras.
"G-guys...tignan niyo 'to." Agad kaming lumapit sa kaniya.
"Oh my god!" sigaw ni Macey. Kahit kami ay napaatras nang makita ang nasa loob ng cubicle.
"Tumawag kayo ng guard!"
Paano? Bakit mayroong ganito dito?
Nandito pa rin kami ngayon sa student lounge. Kalmado na si Sofia ngayon at dumating na rin si Mr. Francisco, ang principal ng school namin. "Hindi mo ba talaga nakilala 'yung lalaking nakita mo sa loob ng CR?" tanong ni Mr. Francisco kay Sofia. "Hindi po. Nakasuot po kasi siya ng maskara," sagot ni Sofia. Kumunot ang noo ni Mr. Francisco na tila ba naguguluhan din. Nakita ko ang isang janitor na may dala-dalang trash bag kung saan nakalagay ang kahon na may nakalagay na patay na pusa. "Hindi kaya estudyante lang din ang gumawa niyan?" tanong ni Mrs. Mariano, ang nanay ni Brix at teacher rin dito sa Greenville University.
"Sofia, we're so happy for you! Makakasama mo na si Tita Serenity pati na rin ang mga kapatid mo," masayang sabi ni Macey.Nandito kami ngayon sa cafeteria.Ngumiti si Sofia. "Ako rin. I can't wait to see them.""Bukas na daw mag-uumpisa ang preparation for the homecoming?" tanong ni Jayson."Yeah. Busy ang mga tao ni dad ngayon tapos sumabay pa 'yung nangyari kahapon," sagot ni Sofia.Ngumiti ako at hinawakan ang kamay niya. "If you need some help for the preparation, just tell us. We're gonna help you." Tinignan ko ang ibang kaibigan namin at tumango naman sila."Actually, aayain ko nga sana kayo mamaya sa Belle's Cafe para mapag-usapan sana natin nang maayos 'yung preparation. Gusto ko rin kasi tumulong kila dad," aniya."Sige ba!" saad ni Brix."Thank you, guys!"Tumango ako at nginitian siya.
"Okay, class dismiss." Pagkasabi ng teacher namin no'n ay nagtayuan agad ang mga kaklase ko."Saan tayo ngayon?" tanong ni Jayson."Ngayon na lang kami bibili ni Brix ng mga decorations," sagot ko. "Sofia, ano pa bang kulang?""Ise-send ko na lang sayo 'yung list," sagot niya at nagpatuloy sa pag-aayos ng gamit."Okay! Magkita-kita nalang tayo sa town hall," saad ni Macey. Sumang-ayon naman ang lahat.Lumabas na kami ng classroom. Habang naglalakad sa hallway ay may nakita kaming babaeng tumatakbo. Namumutla ito at mukhang takot na takot.Bigla siyang tumigil sa harapan namin."Miss, anong problema?" tanong ni Jayson."M-may lalaki sa CR!" Naiiyak na saad niya."Oh my God!" sigaw ni Macey."Hindi kaya 'yon din 'yung nakita ko?" tanong naman ni Sofia.Kumunot ang noo ko habang nakatingin do'n sa babae
"Hindi ka pa ba uuwi, Brix?" tanong ni Ate Bianca sa kapatid. Nandito pa rin kami sa town hall. Ang ibang mga tao ay nasa likod ng town hall para hanapin kung sino man ang pumatay doon sa aso. Pinakita ko rin sa kanila ang papel na napulot ko."Ihahatid ko muna si Demi," sagot ni Brix."Sige, mauuna na ako. Dadaanan ko pa si mommy sa school. Mag-ingat kayo pauwi," sabi ni Ate Bianca."Ingat, Ate Bianca," sabi ko. Hinatid namin siya sa labas ng town hall.Pagkaalis niya ay nagpaalam na rin kami sa mga kaibigan namin."Ihahatid ko na si Demi sa bahay nila. Magkita na lang ulit tayo bukas," paalam ni Brix."Uuwi na rin ako. May pupuntahan pa kasi kami ni dad," sabi naman ni Macey.Tinignan siya ni Jayson. "Ihahatid na kita sa inyo," sabi niya kay Macey."No need, babe. Padating na rin 'yung driver namin para sunduin ako," saad ni Macey.
November 24 10:30 AMFriday na ngayon at bukas na ang pinaka inaantay na homecoming. Everyone is excited. Sa kabila ng mga hindi magagandang nangyari sa loob ng ilang araw, hindi pa rin mawala ang labis na tuwa ng mga tao para sa pagbabalik ng pamilya ni Mayor Javier. Bukod pa doon ay abala din ang lahat para sa nalalapit na pasko."Half-day lang daw tayo ngayon kaya pwede natin tapusin mamaya ang pagdedecorate sa town hall," nakangiting sabi ni Macey."Guys, thank you ulit sa tulong niyo. Siguradong matutuwa si mom 'pag nalaman ang ginawa niyong tulong," sabi ni Sofia. Nginitian namin siya."Wala 'yon, Sofia. Kahit kami ay masaya na nakatulong kami," sabi ko sa kaniya."Gusto niyo bang pumunta mamaya sa Belle's pagkagaling natin sa town hall?" masayang tanong ni Sofia.Tinignan niya kaming lahat at nagtanguan naman kami."Libre mo?" tanong ni Jayson.
November 25, 6:30 PMHabang nagsusuklay ay biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang tawag."Hello," sagot ko."Hello, Demi, are you ready? Papunta na ako d'yan," sabi ni Brix."Yup, patapos na rin,""Okay," Pagkatapos namin mag-usap ay binaba ko na agad ang tawag. Tinapos ko na ang pag-aayos ko at lumabas ng kwarto."Demi, gusto mo bang sumabay?" tanong ni kuya.Umiling ako, "Papunta na rin si Brix dito. Sabay na kami," sagot ko."Okay, mauuna na ako doon," sabi ni kuya."Nasaan pala sila mommy?" tanong ko."Nandoon na rin sila. Bilisan niyo dahil malapit na mag start yung event," sabi niya. Tumango nalang ako.Pagkaalis ni kuya ay bigla namang dumating si Brix."Tara na?" tanong niya."Let's go. Nauna na sila mommy do
Hindi pa kami nakakalayo sa town hall nang pinatigil ko kay kuya ang sasakyan."Kuya, may kukunin lang ako saglit," sabi ko sa kaniya."Demi, nagkakagulo na sa town hall. Paano kung nandun pa yung killer?!" sigaw niya.Bumuntong-hininga ako, "Kuya, saglit lang talaga."Hindi ko na hinintay ang sagot niya at lumabas na ako sa sasakyan."Demi!"Hindi ko siya pinansin at tumakbo na ako pabalik sa town hall. Buti nalang ay nandoon pa yung mask. Agad kong kinuha iyon at tinago sa bag ko.Bumalik agad ako sa sasakyan ni kuya at pumasok."Tara na," sabi ko.***November 26, 8:00 AMMaaga akong nagising dahil sa ingay na naririnig ko sa baba. Parang may umiiyak.Tama nga ako dahil pagbaba ko ay nakita ko si mommy na umiiyak."Mom, what happened?" tanong ko.
November 27, 8:00 AMAng buong tao sa Greenville ay balik sa dating nakagawian. Ngunit ngayon ay kapansin-pansin sa mukha ng bawat isa ang takot at lungkot. Ang dating tawanan ay napalitan ng katahimikan. Tila nagbalik ang Grenville sa dating sitwasyon. Five years ago, ganito rin ang Greenville at dahil din iyon sa isang killer. At nakakatakot kung mangyari ulit 'yon ngayon."Demi!" nakita ko si Mang Isko na kumakaway sakin. Nginitian niya ako. I know that he's also worried. Five years ago, nasaksihan ni Mang Isko ang mga nangyari dito sa Greenville, at alam kong nag-aalala siya na baka mangyari ulit ang mga iyon ngayon."Good morning, Mang Isko," bati ko at pilit na ngumiti."Inaantay mo si Brix?" tanong niya."Opo. Alam niyo naman pong lagi kong kasabay yun tuwing papasok," sabi ko."Ah sige, mauna na ako. Kailangan kong pumunta nang maaga sa chapel para tumu
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a