Chapter 4

DAVE

Wala naman akong gagawin buong araw sa bahay namin kung doon lang ako kaya naisipan ko na umalis muna. Naisipan ko na lumabas muna para pumunta sa bahay ng best friend ko na si George Ramirez. We're best friends since we're young.

Naiwan doon sa bahay ang kasambahay namin na si Donna. Siya lang ang tao doon sa amin at wala na ngang iba pa. Wala si Camille na nobya ko.

Makaraan ang ilang minuto ay nandoon na ako sa bahay ng best friend ko na si George. Siya lang naman ang mag-isa na nakatira doon. Dalawang taon na siyang nakatira doon. Buhay pa naman ang mga magulang niya ngunit pinili na niyang magkaroon ng sariling bahay kahit wala pa siyang asawa. Hindi naman siya bata pa para manatili sa mga magulang niya. Nasa tamang edad naman na siya kaya wala na naman na problema pa.

Tinawagan ko naman siya kanina bago ako pumunta sa bahay niya para alam niya na pupunta ako. Mabuti ay gising na siya nang tawagan ko siya. Minsan kasi kapag umaga na tinatawagan ko siya ay tulog pa siya.

"Ang bilis mo naman nakarating dito sa bahay ko, dude," sabi niya sa akin pagkaupo ko sa couch. Naka-topless lang siya. Mas macho pa rin ako sa kanya. "Mabuti hindi ka na-traffic sa daan pagpunta mo dito sa bahay."

I took a deep breath first before I speak to him.

"Salamat sa Diyos dahil hindi naman ako na-traffic," sagot ko sa kanya. "Kung naipit ako sa traffic nito ay wala pa sana ako dito, dude."

He shook his head and said, "Yeah, I know, dude. Mabuti nga na hindi ka na-traffic pagpunta mo dito sa bahay. Alam ko naman na ayaw na ayaw mo pa naman ang nata-traffic, eh."

"Yeah. You're right, dude? Ayaw ko pa naman ang nata-traffic, eh," sabi ko sa kanya. "Ikaw lang ba ang mag-isa ngayon dito sa bahay mo, dude?" tanong ko pa sa kanya.

Mabilis naman nga niya akong tinanguan at nagsalita, "Oo. Ako lang ang mag-isa dito sa bahay, 'di ba? Wala naman akong kasama dito, dude. Why are you asking me that question, huh?"

Napangiti ako pagkasabi niya. "Alam ko naman na mag-isa ka dito sa bahay mo at sa 'yo lang 'to ngunit may mga babaeng dinadala ka dito, 'di ba? Madalas nga na nahuhuli kita na may kasamang babae dito. Kaya kita tinatanong kung ikaw lang ang mag-isa dito sa bahay mo baka kasi may kasama ka na naman na mga babae. Dalawa pa nga, 'di ba? Threesome ang tema n'yo, dude. Ang lupit mo talaga," natatawang sagot ko sa kanya.

Kinunutan nga ako ng best friend ko na si George pagkasabi ko sa kanya.

"Grabe ka naman sa akin, dude," sabi niya sa akin. "Threesome talaga, hu? Hindi ba puwedeng isa-isa muna."

"Well, binibiro lang naman kita, okay? Relax lang, dude..." sabi ko sa kanya. Tumango-tango naman nga siya muli pagkasabi ko.

"I heard your fiancee Camille went to her parents yesterday. Totoo ba 'yon, dude?" tanong niya sa akin makalipas ang ilang segundo.

Tinanguan ko naman nga siya pagtanong niya sa akin at nagsalita, "Oo, dude. Umuwi muna siya sa kanila para makasama ang pamilya niya sa Cebu. Hindi ko naman siya pinigilan kung 'yon ang gusto niya."

"Ba't hindi ka sumama sa kanya pauwi ng Cebu?" tanong pa niya sa akin.

"Wala naman akong gagawin doon sa Cebu, eh. Wala namang problema kung hindi ako kasama niya pag-uwi doon. Hinatid ko naman siya kahapon sa airport. Hindi naman nangangahulugan na hindi ako sumama sa kanya ay hindi na kami o ano pa. Ayaw ko lang talaga na sumama sa kanya. Gusto ko na bigyan siya ng oras makasama ang mga magulang niya na wala ako. Wala namang masama na mangyayari sa aming dalawa kahit hindi kami magkasama, 'di ba? Matanda naman na kaming dalawa at alam na namin ang gagawin. Hindi naman na kami bata, 'di ba?" paliwanag kong sagot sa best friend ko na si George.

"Wala naman nga, dude. Tinatanong ko lang naman ikaw, eh. Walang masama doon," sabi niya sa akin. "Buwelo ka pala ngayon dahil wala si Camille. Puwede ka palang mambabae pa n'yan, dude."

Nagawa pa akong biruin ng best friend ko na si George.

"Binibiro mo talaga ako, dude," sabi ko sa kanya. "Hindi ko gagawin 'yon, 'no? Mahal ko si Camille at hindi ako gagawa ng mga bagay-bagay na alam ko na ikasasama ng loob niya sa akin. Ayaw ko mambabae, dude."

Humagalpak ng tawa ang best friend ko na si George sa sinabi kong 'yon sa kanya.

"Talaga ba, dude?" Tinanguan ko naman nga siya.

"Oo, dude. Nagbago na ako, 'no? Hindi na ako puwedeng gumawa pa dati unless single pa ako pero hindi na, eh. Ikakasal na kami ni Camille soon," sabi ko sa kanya. "Kung sa 'yo ay okay pa ang ganyan pero sa akin ay hindi na. Hindi ko na puwedeng gawin 'yon, okay?"

"Alam ko naman 'yon, dude. Binibiro lang naman kita, eh. Anyway, saan ka na pala pumunta kahapon pagkahatid mo kay Camille sa airport?" tanong nga niya sa akin.

Huminga muna ako nang malalim bago nagsalita sa kanya. "Pagkahatid ko sa kanya sa airport ay dumiretso na ako sa mansion ng mga magulang ko. Naabutan ko doon si mommy. Wala doon si daddy dahil nasa opisina ng kompanya namin ito, eh," kuwento ko sa kanya.

"Ano'ng ginawa mo doon sa inyo kahapon? Hindi ka naman ba nagtagal doon, huh?" usisa pa niya sa akin.

"Gabi na ako nang umuwi sa bahay galing sa mansion, dude. Nag-usap kami ni mommy..." sabi ko at naalala ko tuloy ang mga pinag-usapan namin ni mommy kahapon.

"Ah, okay? Nag-usap lang ba kayo hanggang gumabi?" tanong pa niya sa akin.

"Of course not. Nag-usap naman kaming dalawa ni mommy pero hindi naman umabot ng gabi. May mga ginawa pa rin siya kahapon habang nandoon ako sa mansion namin. May room ako doon kaya doon muna ako nanatili. Natulog ng ilang oras at naglibot-libot pagkatapos sa labas ng mansion namin. May sasabihin pala ako sa 'yo, dude..." sabi ko sa kanya.

"Ano 'yon, dude?" tanong niya kaagad sa akin.

Muli akong huminga nang malalim bago nagsalita sa kanya. "Gusto ni mommy na hiwalayan ko si Camille na nobya ko, dude," sabi ko sa kanya.

"A-Ano? Ano'ng sinabi mo, dude? Gusto ng mommy mo na hiwalayan ang nobya mo na si Camille? Bakit naman, huh? 'Di ba ikakasal na kayong dalawa soon, huh? Bakit naman gusto ng mommy mo na hiwalayan siya, huh? Maayos naman ang relasyon n'yong dalawa sa mommy mo, huh? Ano ba ang nangyari, dude? Nag-away ba silang dalawa ng mommy mo?" sunod-sunod na tanong ni George na best friend ko sa akin na hindi makapaniwala sa nalaman niyang 'yon mula sa akin.

"Dude, wala silang pinag-awayan ni mommy, okay? Actually, hindi lang naman si mommy ang may gusto na hiwalayan ko siya, eh, pati si daddy ay ganoon rin naman. Wala silang pinag-awayan. Sadyang sila lang naman ang may ayaw na ngayon kay Camille na nobya ko kaya ganoon ang sinasabi ni mommy sa akin," sabi ko sa kanya. "Gusto nilang dalawa na hiwalayan ko na si Camille at maghanap ng ibang babae na mapapangasawa."

Kunot-noong tinapunan ng tingin ako ng aking best friend na si George.

"Bakit naman, dude? Ano'ng rason kung bakit gusto na nilang hiwalayan mo si Camille na nobya mo na pakakasalan mo, huh? Please tell me the reason why, dude. I want to know. Hindi ko maintidihan sa totoo lang. Bakit ayaw na nila kay Camille na mapangasawa mo, huh? Sila pa nga ang may gusto na ikasal na kayo, 'di ba? Bakit ngayon ay para bang nag-iba ang ihip ng hangin, huh? Ano ba ang dahilan, dude?" tanong sa akin ng best friend ko na si George na nagtataka.

Ang best friend ko na si George ay alam na hindi na talaga puwedeng magbuntis ang nobya ko na si Camille dahil sa inoperahan ito sa matris dahil sa cancer nito dati. Ang hindi lang talaga niya alam ay ang ngayon na nangyayari kung saan gusto na ng mga magulang ko na hiwalayan ang nobya ko na si Camille. Hindi niya alam ang rason kung bakit. Iyon ang kailangan kong sabihin sa kanya para malaman niya 'yon.

Ilang minuto na ang lumipas ngunit hindi pa rin ako nagsasalita sa harapan niya. Hindi ko pa sinasabi sa kanya kung ano ang dahilan o rason kung bakit gusto ng mga magulang ko na hiwalayan ang nobya ko na si Camille.

"Dude, may kinalaman ba 'yon sa hindi na pagbubuntis ni Camille, huh? Kaya ba gusto na ng mga magulang mo na hiwalayan siya? Ganoon ba 'yon, dude? Naisip ko lang talaga ngayon, eh," tanong nga niya sa akin habang hindi pa ako nagsasalita sa kanyang harapan.