“KANINA ka pa dito sa loob ng kwarto?” Nag-aalalang tanong niya sa balingkinitan na babae. Nakangising lumapit ito sa kanya.
Curious ang anyo nitong tiningnan siya ng matiim, “Oo, narinig ko lahat ng sinabi mo. Mamatay tao ka ba?”
“Ano sa palagay mo?”
Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa, “Mukha ka namang disente. At saka wala kang tattoo kagaya ng Uncle ko. Iyon talaga, mamatay tayo.”
Napalunok siya, “M-may Uncle kang mamatay tao?” Hindi makapaniwalang tanong niya dito. Naisip niyang baka ito na ang sign para masolve ang problema nila ni Arlyn.
 
INABUTAN ni Gabriel sa kwarto si Arlyn, bumangon ito pagkakita sa kanya. “Mabuti naman umuwi ka na. . .” tila naglalambing na sabi nito, “Namimiss na kita eh. Parang hindi tayo mag-asawa.” Hindi niya ito inimikan, kinuha lang niya ang kanyang mga gamit. “A-anong ginagawa mo? Huwag mong sabihing aalis ka na naman?” Tanong ni Arlyn. Hindi siya sumasagot. Iritadong-iritado na siya sa babaeng ito. Hindi na niya kayang magtagal pang kasama nito. “Saan ka na naman pupunta? Dun sa kerida mo? Kapag itinuloy mo yan, sasampahan ko ng kaso ang babaeng iyon!&rd
“WHAT?” Gulat na tanong ni Arlyn. Nagtatangis ang mga bagang ni Arnel nang iabot niya kay Arlyn ang hawak na documents. “H-Hindi ko alam ang tungkol dito,” sabi ni Arlyn habang binabasa ang documents niya dito, “Si Tito Jaypee lang ang may gawa lahat ng ito. K-kaibigan nya ang manager ng bangko. Hindi ko alam ang tungkol dito.” Napangisi siya. Sa kauna-unahang pagkakataon ay nakita niya ang takot sa mukha ni Arlyn. Mabuti na lamang at kaibigan niya ang Presidente ng bangko, madali siya nitong natulungan tungkol sa account nito. “One hundred million ang pumasok sa loob ng account mo sa loob ng anim na buwan, Arlyn. Paano mo ipap
MAITIM na lalaki. Palagay ni Jaypee ay humigit kumulang nasa singkwenta ang edad nito. Oily ang mukha, marumi ang mga kuko at nasa 5’5’ang height ng killer for hire na tiyuhin ng babaeng kasama niya sa hotel na ngayon hapon lang niya nalamang Glenda pala ang pangalan at nineteen years old lang ito. “Si Tiyo Orly,” Pakilala ni Glenda sa lalaking kasama nito, “Tito Orly, boyfriend ko!” Pinanindilatan niya ang babae. Kailan pa niya ito naging girlfriend? Kahaoon lang niya ito nakilala. Ni hindi nga siya interesadong sipingan ito ulit mamayang gabi. “Boyfriend mo? Tanda naman ng boyfriend mo,” anang lalaking kasama nito saka tiningnan siya mula ulo hanggang paa na waring sinisipat kung may ka
INIISIP ni Arlyn kung papaano siyang makakapagproduce ng ten million pesos, at the same time ay excited na siyang mawala sa buhay niya si Olivia. Kapag nangyari iyon, tiyak na babalikan na siya ni Gabriel at magiging masaya na ang buhay nila. Si Olivia lang naman talaga ang nagpagulo sa pagsasama nila. Kung hindi dahil sa babaeng iyon, masaya sana silang nagsasama ng kanyang asawa. Siya ang legal na asawa at ipaglalaban niya kung ano ang para sa kanya. Wala siyang access sa bangko ni Gabriel. Saan siya kukuha ng ten million pesos? Tinangka niyang tawagan si Gabriel. Baka sakaling ito ang magbigay ng ten million pesos na kailangan ng Tito Jaypee nya. Ngunit kagaya ng dati, hindi nito sinasagot ang mga tawag niya. Naiin
“TITO JAYPEE, SI OLIVIA lang ang napag-usapan natin,” Paalala ni Arlyn sa kanyang tiyuhin. Kinakabahan siyang baka kung ano na naman ang maisipan nitong gawin. Kapag pumalpak, mas lalo silang magkakandaloko loko. “Kapag naging matagumpay tayo kay Olivia, isusunod natin ang iba pang magiging sagabal sa lahat ng mga plano natin.” Napalunok siya. “A-ano pong ibig ninyong sabihin?” “Hindi pa ba malinaw para saiyo ang ibig sabihin nun? Sabi ko naman saiyo, hindi ako mamatay tao. Pero oras na naumpisahan ko at naging matagumpay ito, pwede koi tong ituloy tuloy,” sabi nito sa kanya.&nb
DALAWANG araw. Dalawang araw lang ang palugit na ibibigay ko saiyo para trabahuhin mo ang babaeng iyon!” Utos ni Jaypee sa killer na inupahan niya. Hindi na niya kayang patagalin pa ang mga araw. Kailangan na niyang makuha ang ten million pesos mula kay Arlyn. Kailangang makaalis na siya sa Pilipinas sa lalong madaling panahon. “Dalawang araw? Ano ba naman ýan, pabago bago kang kausap!” asar na sagot nito sa kanya. “Well, it’s either tutupad ka or kukuha ako ng ibang kausap,” pananakot niya dito. “Ang labo mo,” Iyon lamang at pinatayan na siya nito ng telepono. Nangigigil siya sa lalaking iyon. Daig pa
“PUTANG INA, BITOY, ipapahamak tayo ng sasakyan mo. Bakit hindi mo sinabing sa pangalan mo nakarehistro iyong ginamit nating kotse kahapon?” Bulyaw ni Orly sa kaibigan nang magkita sila nito sa may kanto ng Tandang Sora. “Easy. Pekeng plaka ang ginamit ko kahapon. Masyado ka namang high blood. Anong akala mo sakin, tanga?” Nagmamalaking sagot ni Bitoy sa kanya, “Syempre, sinigurado kong pinalitan ko ng pekeng plaka iyong sasakyan ‘no!” “Mabuti kung ganun,” aniyang bahagyang huminahon, saka kumunot ang nuo, “May iba pa ba tayong pwedeng magamit ngayon? Mainit na iyong pula mong sasakyan.” “May motor ako.”
ANG LAKAS ng sigaw ni Arlyn. Napatakbo ang maid niya sa labas ng kanyang kuwarto, “Ma’am, okay lang po kayo?” dinig niyang tanong nito. Hindi siya umiimik. Nanlaki ang kanyang mga mata nang makitang ang Tito Jaypee niya ang lalaking nasa may terrace ng kuwarto niya. Paano itong nakaakyat mula duon? “O-Oo, okay lang ako,” sagot niya sa maid saka binuksan ang terrace para akapasok ang Tito Jaypee niya. “Anong ginagawa nyo dito?” Mahinang tanong niya dito. “Kailangan ko ng pera,” Hinihingal ito nang sumagot, “Maki kick out na ko sa hotel na tinutuluyan ko kapag di ako nagbayad.”&nb
“NIKS. . .” Masayang-masayang niyakap ni Tonet ang kasintahan. Hindi na naman niya mapigilan ang pagpatak ng kanyang mga luha. Akala talaga niya ay hindi na niya ito makikita pa. Nuong huli silang magkasama ay ang hina-hina na nitong tingnan ngunit nagulat siya nang makita niya itong muli, medyo bumalik na sa dati ang porma nito. Kulay rosas na rin ang mga pisngi nito hindi paris nuon na ang putla-putla. “Nung sabihin sakin ni Gabriel na nakapag-book na siya ng ticket para sa inyong lahat, iyak ako ng iyak sa sobrang saya. God, I missed you so much!” Sabi ni Anika sa kanya. “Hmm, mamaya na ang loving-loving. Saan ba me masarap na kainan dito, duon tayo mag-lunch!” Sabat ni Nanay Becca sa dalawa
“SIGURO naman kaya mo na?” Pilyang tanong ni Olivia kay Gabriel habang naka-angkla ang kanyang mga kamay sa leeg nito, may katuwaan sa kanyang mga mata habang nakatitig siya sa guwapong mukha nito. Hinding-hindi niya pagsasawaang titigan ang kanyang si Gabriel. “Hindi ka na ba makapaghintay?” Tanong nito saka hinapit ang kanyang katawan para madama niya ang naghuhumiyaw nitong pagkalalaki. Napangisi siya. Pinisil-pisil ni Gabriel ang puwitan niya, “Namiss koi to,” malambing na sabi nito sa kanya, naghinang ang kanilang mga labi. Dalawang buwan rin ang hinintay nila bago tuluyang gumaling ang mga sugat ni Gabriel. Ngayong nasa maayos na ang lahat
“SIGURADO ka bang kaya ap a?” Makailang ulit na tanong ni Olivia kay Gabriel nang magpilit na itong lumabas ng ospital. Hinapit siya nito, “Mas malakas pa ako sa kalabaw.” Nakangising sagot nito sa kanya. Napanguso siya, “Nakakapagtrabaho ka naman dito habang naka-confine ka, bakit nagmamadali ka naman atang lumabas?” “Alam mo namang hindi ako sanay na nakahilata lang maghapon dito sa hospital bed,” anito, “Besides, I can’t wait to see Arlyn in jail. Kailangan ko nang pairmahan sa kanya ang mga documents.” “Basta, huwag kang masyadong magpapagaod, hindi pa gaanong magaling ang mga sugat mo,” paalala niya dito.
“I LOVE YOU,” paulit ulit na sambit ni Tonet kay Anika nang mag-video call siya. Nagsisikip ang dibdib niya habang nakikita si Anika sa kalagayan nito. Ramdam niyang hirap na hirap na ito at pinipilit lang maging masigla kapag kausap siya. Minsan tuloy ay gusto na niyang sabihin ditto na okay na siya. Na kaya na niyang tanggapin ang kung anumang kahihinatnan nito dahil hindi na niya kayang makita pa itong nahihirapan. Ngunit gusto pa niya itong lumaban. Alam niyang makapangyarihan ang utak ng tao. Mas lalong makapangyarihan ang Diyos kaya ang gusto niya ay lumaban pa ito hangga’t kaya nito. Hindi sa pagiging selfish, ngunit alam niyang kapag ginusto ng utak nito, kakayanin rin ng katawan nito. Kaya hangga’
“ANIKA, mabuti naman at napatawag ka? Kumusta ka na?” “I’m okay. My God, hindi ko alam na muntik ka na palang mapatay ng babaeng iyon!” Sabi ni Anika kay Gabriel nang magvideo call ito sa kanya. “Wala ito, malayo sa bituka!” Sabi niya ditto, “How about you? Kumusta ka na? Babalik kami nina Olivia dyan, may mga documents lang akong aayusin ditto. Susurpresahin namin si Tonet. Saka na naming ipapaalam sa kanya na babalik kaming lahat dyan para masamahan ka namin. . .” “Hindi pa nga gaanong magaling ang sugat mo, magpalakas ka na muna. Saka bakit trabaho kagad ang inaasikaso mo?” “Habang nagpapa
“ANAK, nang dahil sa akin nalagay ka sa ganitong sitwasyon,” Halata ang guilt sa mukha ng Mama ni Gabriel nang tingnan siya, “Hindi ko siguro mapapatawad ang sarili ko kung may nangyaring masama saiyo. Thank God, walang natamaang vital parts sa katawan mo kahit na nga ang daming saksak na tinamo mo,” sabi nitong biglang napatiim bagang, “Baliw talaga ang Arlyn na iyon. I can’t believe ako pa mismo ang nagtulak saiyo na pakasalan ang babaeng iyon!” Kita niya ang pagsisisi sa mga mata nito habang nagsasalita. “Nangyari na ito, Ma. Ang tanging magagawa na lang natin ay magtulungan para masentensyahan sila ni Ninong Jaypee nang habambuhay na pagkabilanggo.” Aniya sa ina. “Salamat at sa
“ANAK. . .” Umiiyak na niyakap ni Arlyn ang kanyang anak saka tumingin sa kanyang ina, “Salamat at pinagbigyan ninyo ang kahilingan ko.” Aniya ditto. “Kung ako lang ang masusunod, ayoko na sanang makita ka pa,” Galit na sabi nito sa kanya, “Pero naisip kong karapatan pa rin naman ng anak mo na makilala ka. H-hindi ko lang alam kapag nagkaisip na siya k-kung ikatutuwa niyang malaman ang dahilan kung bakit ka narito sa bilangguan. Hindi ka na nahiya sa mga kalokohang ginawa mo!” “Kaya nagawa ninyo akong tikisin?” Punong-puno ng hinanakit na tanong niya ditto. Tiningnan siya nito ng masama, “Anong gusto mong gawin namin? Yang katigasan ng ulo moa ng nagdala saiyo sa kapahamakan.
“ANONG GINAGAWA MO DITO?” Walang kaemo-emosyon na tanong ni Arlyn kay Olivia nang dalawin siya nito. “Gusto ko lang makasiguradong nasa bilangguan ka nan gang talaga at hindi na makakatakas pa!” Sagot nito sa kanya. Ngumiti siya, “Who knows, baka bukas makatakas ulit ko?” Nang-aasar na sabi niya rito. “Iyon ang hinding-hindi na mangyayari. I’ll make sure makukulong ka na ng habang buhay dito.” Tiningnan niya ito ng masama, “Kung meron mang dapat mabulok sa bilangguan, ikaw iyon dahil inagaw mo ang asawa ko. Ninakaw moa ng karapatan ng anak ko!” Napa
NAPAKISLOT si Arlyn nang matanawan si Olivia papalabas ng airport kasama ng anak nito at ng Yaya. Sa unahan at sa likuran ng mga ito ay mga body guards. Napaismid siya saka inihanda ang sarili. Susugurin niya si Olivia. Iyon lamang ang tanging paraan para mawala na ito sa buhay niya. Huminga siya ng malalim. Wala ng atrasan ito. Kailangan niya itong mapatay. Susugod na siya nang makita niya si Gabriel na bumaba ng sasakyan at tila sabik na sabik na sinalubong ang mag-ina. Parang biniyak ang dibdib niya nang halikan at yakapin nito nang mahigpit si Olivia. Kitang-kita niya sa anyo ni Gabriel ang excitement at ang katuwaan habang kasama si Olivia. Kaila