Chapter 3

"Kailangan natin na mag-usap dahil buntis ako at ikaw ang ama!"

Puno ng emosyon ang pagkakasabi ni Russia ng mga salita na iyon sa kan’yang target na si Aldrick. Pinapanindigan niya ang kathang-isip na istorya na ginawa nila at hindi man lamang siya nagpakita ng kahit na ano na pag-aalinlangan sa pagbigkas ng mga salita na iyon. Mayroon siyang misyon at iyon ang kan’yang ipaglalaban.

And everyone who would see her would no doubt believe her because of the superb acting skills that she was showing at that moment. Everyone except Aldrick and Nathan. Mga lalaking sanay na sanay yata sa mga babae na sine-set up sila kaya balewala na lamang sa dalawa ang sinabi niya. Hiyang-hiya siya lalo pa at sabay siya na tiningnan mula ulo hanggang paa ng dalawa, tapos ay nagpalitan ng mga nakakaloko na tingin at saka bumunghalit ng tawa sa harapan niya. 

Nais niyang lamunin siya ng lupa sa punto na iyon dahil ang tingin yata sa kan’ya ng dalawa ay isa siyang baliw. Aminado rin naman siya na kabaliwan naman talaga ang ginagawa niya, pero wala naman siyang ibang pagpipilian kaya naman patuloy siya na nanindigan sa paratang niya kay Aldrick.

Ipinagsalubong pa niya ang kan’yang kilay at saka pilit na nilakasan ang boses upang tumigil ang dalawang lalaki sa pagtawa nila sa kan’ya. "Buntis nga ako at ikaw ang ama! Panagutan mo ito!  Kailangan mo ako na panagutan dahil anak mo ang dinadala ko!"

Ngunit kagaya lamang sa naunang reaksyon ng dalawa, pagkasabi niya ng mga salita na iyon ay muli na naman na bumunghalit ng tawa ang kasama ni Aldrick na animo ay nagpapatawa siya sa mga sinasabi niya.  "Fuck, Aldrick! Lagot ka, lagot ka talaga nakabuo ka!"

"Shut-up, Nathan!" Pagsaway naman ni Aldrick sa kasama nito habang muli siya nito na binalingan. "Miss, nagbibiro ka ba? Ayos na, napatawa mo na kami."

"Mukha ba akong nagbibiro?!"

"Oo." tugon pa ni Aldrick. "Pero kung hindi 'yon biro sige seseryosohin na kita. Tama na ang laro mo dahil hindi kita kilala; hindi kita natatandaan at lalong hindi kita naikama."

"Hindi ko na problema iyon kung hindi mo ako natatandaan, basta ikaw, tandang-tanda ko. Hindi ko nakakalimutan ang mga nangyari sa atin. Baka gusto mo na ikuwento ko pa ang mga ginawa natin para maalala mo!" Matapang na sagot pa niya. Malakas ang loob niya na hamunin ang lalaki pero sa loob-loob niya ay sana ay hindi iyon pumayag dahil wala rin naman siya na masasabi na eksena nilang dalawa. "Dala-dala ko ang anak mo kaya panagutan mo ako!"

"Holy Shit! This is hilarious. Wait ‘til Colton hears about this." sagot naman ng kasama nito na lalaki. "Or, wait until Atasha hears about this, Drick. Lagot ka sa dragona!"

"Atasha won’t know about this." Nagulat na lamang siya sa matipid ngunit matigas na sagot na iyon ni Aldrick kaya hindi naman niya maiwasan na hindi ma-intriga kung ang Atasha ba na nabanggit ay ang kasintahan nito kaya gano'n na lamang ang reaksyon nito. 

"Let Atasha know that I am pregnant!" Pagsingit naman niya sa usapan ng dalawa. "Mas makakabuti na maaga pa lamang ay ipaalam na sa lahat na binuntis mo ako."

At sa punto na iyon ay nagsalubong ang kilay ni Aldrick sa kan’ya at kitang-kita ang matatalim na titig na ibinigay nito sa kan’ya. If looks can kill, she should have been dead by now from those glares that she is receiving from the man in front of her. "You, whoever the hell you are, leave! Wala akong panahon na makipagbiruan sa’yo. Leave and never come back!"

Iyon lamang at saka sumenyas si Aldrick sa guard at mabilis siya na tinalikuran habang sumunod naman ang kasama nito habang ang guard naman ay sapilitan na siya na pinaalis. Wala na rin naman siyang nagawa kung hindi ang pansamantala na tanggapin ang katotohanan na hindi siya nagtagumpay sa misyon niya.

Of course, as expected, she failed on her first try, but that won’t stop her from doing what she intended to do. Sinabihan na rin naman siya sa simula pa lamang na kailangan niya na galingan ang pag-arte dahil hindi gano’n kadali na mapapapaniwala ang lalaki sa mga sasabihin niya pati na ang mga tao na nakapalibot dito, at iyon nga ang nagyari. Ginawa lamang katatawanan ang sinabi niya.

Mahirap pero mas magiging mahirap ang buhay niya kung hindi siya makakabayad ng utang na loob sa taong kumupkop sa kan’ya, kaya naman wala siyang ibang gagawin kung hindi ang mag-try and try until she succeeds.

Ito na muna ang magiging motto ni Russia simula ngayon hangga’t makuha niya ang nais niya. Kaya naman ito na naman muli siya sa harapan ng bahay nina Aldrick at humahanap ng tiyempo para muling makagawa ng eksena matapos ang pagkabigo niya dalawang araw pa lamang ang nakakalipas. There is no harm in trying again and again, and she will do so until she gets what she wants. 

Sa punto na ito nga lamang ay hindi niya alam kung paano niya iyon magagawa lalo na at mukhang hindi siya sineryoso ng lalaki at ng kaibigan nito. Sa totoo naman talaga ay katawa-tawa ang akusasyon niya. Guwapo sa litrato ang Aldrick na iyon, pero hindi hamak na mas guwapo at ma-appeal sa personal, kaya sigurado siya na hindi ang kagaya niya ang tipo nito.

Maganda siya, oo, pero noon iyon na sagana pa siya sa buhay. Simula kasi nang itakwil siya ng mga magulang at lokohin siya ni Blue ay nagbago na rin ang estado ng pamumuhay niya kaya hindi na rin naman siya nakakapag-ayos ng sarili niya. Wala na rin naman siyang balak na magpaganda pa dahil wala rin naman na rason pa. 

"Sigurado ka ba na babalik ka riyan? Huwag na kaya, Rus." Pagpipigil sa kan’ya ng kaibigan niya habang malalim siya na nag-iisip. "Pabayaan na natin ang utos na iyon. I am worried, Rus. Ayaw ko na maging negative pero baka mamaya ay kung ano pa ang mangyari sa’yo kapag inulit mo pa ang pagpunta riyan."

"Wala naman siguro silang gagawin na masama sa akin. The worst that he can do is probably let me leave the place again, but this time I won’t just leave. I will stay whether he likes it or not." matapang pa na sagot niya.

"Paano kung ipagtabuyan ka niya? Paano kung saktan ka niya dahil ayaw mo na umalis?" Patuloy na pag-aalala ng kaibigan niya para sa kan’ya. "Let’s just leave, Rus."

"We can’t, Euni. Ayaw ko na pati ikaw ay mapahamak. I will be okay; don’t worry." Hindi man siya sigurado sa gagawin ay pilit na lamang din niya na pinalalakas ang loob niya. "I need to do this so we can both get our lives back, Euni. Pangako ko sa’yo na gagawin ko ang lahat para matapos natin ang misyon na ito."

"I don’t know, Rus. Nag-aalala talaga ako para sa’yo. What if -"

"Walang what if, Euni." Siya na mismo ang pumutol sa nais na sabihin pa ng kaibigan. "Hindi man ako nagtagumpay sa unang beses pero sigurado ako na sa pagkakataon na ito ay magtatagumpay na ako. Wala na siyang magagawa kung hindi ang akuin ang bata sa sinapupunan ko."

"Paano? Paano niya aakuin eh wala naman laman ‘yan."

"One at a time, Euni." Malalim na buntong hininga niya. "That problem is for the next time. Ang importante ngayon ay ang mapilitan siya na akuin ang inaakala niya na responsibilidad niya sa akin. Sa susunod ko na lamang iisipin kung paano magkakalaman ng tunay itong tiyan ko."

"No, Rus. I can’t let you do that. There’s no other option for you to get pregnant unless you sleep with him."

"Then so be it. I’ll sleep with him if worse comes to worse."