Chapter Three

R18+.

Hugot. Sagad. Baon, ang ginawa ng aking nobyo habang nag-iisa ang aming katawan sa kalagitnaan ng gabi. Tanging halinghing ko ang maririnig sa loob ng aking kwarto sa bawat ulos na ginagawa ni Ross sa aking kaselanan. Pikit na pikit ako sa sarap nang aming pag-iisa na halos mahirapan akong habulin ang aking sariling hininga kun'di lang biglang babagal ang ritmo ni Ross para makasabay ako sa kaniya.

Hanging both of my legs on both of his shoulders, Ross thrust deeper and deeper, causing it to hit my g-spot, finally causing me to release my third orgasm. My breath becomes heavy as my body shivers from pleasure while Rossezekiel keeps on pounding hard in my pussy.

"A-ang sikip mo, Farah. Tangina, ah!"

A sudden, hot liquid exploded inside of me after I heard my boyfriend moan in pleasure. We both moan as he starts to pound again while his liquid is still squirting inside of me. I bit my lower lip as I opened my eyes and met his dark green orbs, who were intensely looking at me.

"M-make me cum again, R-Ross . . ." my voice was pleading for more pleasure.

Rossezekiel hugged my legs; he kneeled properly at the edge of our bed and looked up, closing his eyes as he began again to pound inside of me. It was deeper and harder than it was a while ago.

My eyes rolled up; I didn't even know where to get support to hold up my body.

"F-fuck!" he moaned and pulled his cock out of my vagina. I was about to say something, but he pulled me to stand, and before I could step on the ground, he caressed me like a bride, kissed the tip of my nose, and traveled it to my lips. He sucked my tongue, bit my lips, and kissed me torridly, like we didn't have the day tomorrow to kiss each other's lips again.

Nang maghiwalay ang labi namin ay ipinagdikit naming ang aming mga noo at sumilay ang matamis na ngiti sa bawat labi naming.

"Are you tired?" pabulong niyang tanong at unti unti akong isinandal sa pader ng kwarto ko nang maibaba niya ako mula sa pagkakakarga.

Ipinulupot ko ang braso ko sa kaniyang leeg at hinapit siya papalapit sa 'kin. Unti unti kong itinaas ang isa kong binti sa kaniyang balakang at hinila ang batok niya palapit sa akin.

I already know why he asked that one at gusto ko siyang pagbigyan.

"Fuck me, Rossezekiel . . ." I said, biting his ear to tease him. "Punish me with your demonic cock."

Walang sinayang na sandali si Rossezekiel. Inalalayan niya ang binti ko sa kaniyang baywang at mas idiniin ako sa pader. Unti unti niyang itinutok ang kaniyang k*****a sa lagusan ko habang direktang nakatingin sa'kin.

He's teasing me!

"Ross . . ." nauulol ko na tawag sa kaniyang pangalan dahil panay lamang ang tutok na ginagawa niya sa maselang parte ng aming katawan.

"So impatient, hon."

Napairap ako sa sinabi at ang loko, tinawanan ako't isinandal ang sarili sa aking leeg. He licks and sucks the skin in my neck, making me swallow hard. He then scrubbed the tip of his manhood into me, teasing me again.

"I swear to God, Ross. Kapag hindi mo pa 'yan ipinasok sa'kin—ahhh!" my mouth felt open when Rossezekiel suddenly pushed himself inside of me. I leaned my head against the wall at the sudden thrust he made.

"T-tangina, I'll miss fucking your little cunt for one damn week, Farah." his low voice raps in my ear. "I'll make sure that before you go there, this little cunt will be full of my semen. I'm going to taste every corner of your damn body and leave marks to mark you as mine."

The look in his eyes burns me alive in ecstasy more than his touch. Rossezekiel's gaze was full of lust while looking at me directly, as if he's enjoying watching my reaction while he fucks me so good.

I closed my eyes and pulled him even closer to me. I cried in pleasure in his ears, making him go mad, and even his cock was growing bigger inside of me. Fuck that cock of his! He knows how to satisfy my lust with every thrust he makes.

Nakakabaliw. Nakakabaliw ang bawat pagsasalubong ng aming katawan. Hindi ko na maintindihan ang sarili kong boses dahil maski ako ay hindi ko na rin alam kung ano pa ang lumalabas sa bibig ko kaka-ungol.

Ang kaninang kamay ni Ross na sumu-suporta sa aking baywang ay ramdam ko na lamang na nasa isa kong dibdib. His thumb toys with my nipples, massaging, and when his face dropped on my breast, he sucked it with his eyes closed. He's good at this; his mouth was working so well. And I'm a lucky woman who can feel his mouth freely in my body.

Rossezekiel's hand was exploring everywhere when my air was stolen, and my head swims in chaos when I can feel that I'm already going to cum.

"I'm close, hon," I said, greeted by every thrust he deepened in me.

My body even crashed to the wall when he went wild, and our lips touched again. I tightened my arms around his neck, pressing him into me. I felt my body shiver and my legs shake in too much pleasure. My lips parted, slowly not kissing him back, but Rossezekiel just continued kissing my lips: sucking, bitting my lower lip and meet my tongue.

"A-ahh, faster, Ross," I moaned.

Rossezekiel suddenly thrust, making such a loud noise and hardened breathing that I already knew he's too close to me.

"Open your eyes, hon," he commands. I slowly opened it and met his eyes. "Look how my cock is hard for you. . ."

My eyes dropped to our bodies; who's becoming one . . . My cheeks burned as I saw how his cock was covered with thick cum while he was in and out of my cunt.

"You covered my cock with your cum; that's how you want me, hon."

He gently massaged my waist, leaned forward, and dug his face into my neck as we both gasped when his hot juices exploded inside of me.

Para akong lantang gulay na bigla na lang bumagsak at ang sahig sana ang sasalubong sa'kin kung hindi lang naging mabilis si Ross na kargahin ako. Ramdam na ramdam ko ang aking panghihina. Sa makailang beses naming pag-iisa ngayong gabi, ngayon ko lang naramdaman ang kapaguran. At kahit ayain niya pa ako at kulitin, baka maging ang umungol ay hindi ko na magawa pa.

Napadilat ako ng aking mga mata nang maramdaman ko ang paglapat ng malambot na higaan sa aking likod.

"Pagod ka na talaga, hon?" may panghihinayang sa boses ng aking nobyo.

Napataas ang isang kilay ko at ibinaba ang aking paningin sa k*****a niyang malapit sa aking kamay dahil inaayos niya pa ang unan sa may ulo ko.

Tumikhim ako't napailing. Kung ako pagod na, ang k*****a niya naman ay handa pang sumugod sa kakaibang digmaan. Tila namahinga lang ito sandali nang makapaglabas at bigla na namang naninigas!

"May bukas pa, Ross. Malulumpo ako sa 'yo." ani ko't ipinikit ang aking mata.

Gusto ko na talagang matulog. Ubos na ubos ang lakas ko sa hayuk kong nobyo. Hindi na niya kailangan ng robus. Dahil isang pag-aaya ko lang, alam kong hindi siya hi-hindi at mas madami pa siyang oras sa'kin kaysa sa kompanya niya.

Rinig ko ang mahinang pagdaing ni Ross, halatang hindi pabor sa kaniya ang sinabi ko ngunit tumawa na rin siya kinalaunan. Naglakad siya patungo sa banyo at pilya akong napangiti nang matanaw ko ang bilugan niyang pang-upo. Senswal ko siyang sinipulan na kaagad niyang ikinalingon sa'kin.

Hindi ko mapigilang hindi matawa nang lukutan niya ako ng mukha.

"Pervert woman." he teased.

"Bagay sa manyakis na katulad mo," agaran kong wika at muling tumawa.

 Tumagilid pa ako para panoorin siya habang papalabas na agad ng banyo at tinungo muli ang tabi ko. Nakatapis na siya ng tuwalya at may dala dalang tatlong bimpo.

"I marked you a lot, ginigil mo kasi ako 'e." aniya at muling ipinadaosdos ang isang bimpo sa aking mukha hanggang sa aking leeg at dibdib. 

Napalabi pa ako nang tumama ang bimpo sa tuktok ng aking dibdib at alam kong sinasadya ng lalaking 'to ang ginawa niya dahil sumilay ang nakakalokong ngisi sa kaniyang labi bago palitan ang bimpong hawak at nagpatuloy sa pagpupunas pababa sa pagitan ng aking hita.

Naging seryoso ang mukha ni Rossezekiel sa pagpupunas at pagtitig sa aking kaselanan. Lumapit pa siya at akala ko ay gagawa na naman siya ng paraan para bumigay ako ngunit nagkamali ako.

I was forced to close my eyes as he abruptly began massaging the side of my pussy cheeks, but I quickly opened them again upon hearing him murmur, "I'm going to miss you a lot . . . Isang lingo . . . Isang linggong walang papasukan ang kaibigan ko."

"Ross, what the heck are you doing?!" pabangon kong tanong at itinikom ang binti ko ngunit hindi naman 'yon naging sagabal sa kaniya dahil mula sa nakatupi kong binti ay ipina-ilalim niya ang kamay niya't sinalat ang pagkababae ko.

"I'm talking to my friend's property . . . He's going to miss this sweet little hole, so let me have a short conversation with her to say goodbye for only one week," he said, already explaining.

Naitampal ko ang sariling kamay sa aking noo. "Seriously, hon?" hindi ko alam kung matatawa ba ako o ano dahil sa pinaggagawa niya. 

Sa huli ay hinayaan ko na lang siya na muling paghiwalayin ang aking binti. Lumapat pa ang labi ni Ross sa aking kaselanan, dinapian niya ng halik ang pagkakabae ko't inayos na ang pagpupunas sa'kin. Nang matapos ay sinuotan niya ako ng underwear at tee-shirt niyang nakahanda na bago pa man kami magsimulang magtsuktsakan.

Rossezekiel was always like that after our high-esteem scenario. After him being rough to me, he's going back to my soft baby, who carefully took care of me. Rossezekiel Dela Vega—who would have thought that he had a side like this? Before, I heard how other girls were lured by his appeal, like their talking sexually about him: being rough, not just in bed but also in the way he's treating others.

They were right, though, but to those people who he didn't like at all. He'll never show you who he really is nor his flaws, but once you have a big role in his life, he will unleash it on you at his own will.

Bago ako tuluyang lamunin ng antok, ay ramdam ko ang paglubog ng parte ng kama sa aking tabi. Nasinghot ko rin ang paborito kong amoy sa lalaking kasama ko kapag natapos siyang maligo. Mas lalong lumubog ang kama nang umusog siya palapit sa'kin at nagsumiksik sa aking leeg. Inangkala ko naman ang braso ko sa kaniya at tuluyang nagpalamon sa dilim.

Kinabukasan, pagdilat pa lang ng mata ko ay kaagad nang tumambad sa aking pandinig ang palitan na pag-uusap ni Rossezekiel at ng pinsan niyang si Ace. Problemado ang nasa kabilang screen ng laptop habang ang nobyo ko naman ay taimtim na nakikinig sa kausap.

"I already told you about that, Ace. Hindi magiging madali ang paghahanap mo dahil una sa lahat, hindi mo maalala ang itsura niya. Ni-hindi nga siya maiguhit ni Roosevelt dahil wala kang description na maibigay." buntong hininga ni Ross at isinandal ang sarili sa kinauupuan. "Pangalawa, hindi mo kilala ang hinahanap mo. Not even her nickname o kahit isang detalye na makakatulong para makausad ang imbestigasyon mo."

Napahilamos ng kaniyang mukha ang kaniyang pinsan. Halata ang frustration sa itsura niya.

"Pero nakita ko siya d'yan sa lugar niyo, Ross— "

"Paano mo naman nasabi na nakita mo nga siya, 'e hindi mo nga siya kilala! Are you fucking nuts, Ace?" inis na tanong ng nobyo ko sa kaniyang pinsan na nagpa-awang dito.

"Alam kong desperado ka na mahanap ang babaeng 'yon, pero pwede bang tumigil ka na muna? Ilang buwan ka nang ganiyan, hindi na ako natutuwa sa kalagayan mo, Ace."

Natigilan ang nasa kabila.

"Fix yourself, we'll meet tomorrow pagkatapos kong ihatid si Farah. Dalhin mo na rin ang kontrata na ipinapadala ko sa 'yo, tatapusin na'tin 'yan para mabilis kang makabalik ng Europe." maawtoridad na sabi ni Rossezekiel bago nagpaalam at ibinaba ang tawag sa pinsan.

I heard him sighed deeply and massage the bridge of his nose, and I know that he's thinking of his dear cousin, Ace. I bit my lower lip, walking in his direction, and clung my arms around him, immediately making him open his eyes and meet my brown orbs. I smiled at him, and he smiled back. There's no sadness; it's just a pure one.

"I heard your conversation with your cousin; are you affected by his situation?"

Of course, he is, Farah! Why would you even ask the obvious?

Napalabi ako sa sariling tanong. Halata namang  apektadong apektado ang sistema ni Ross, pero gusto ko pa ring malaman mula msimo sa bibig niya ang sagot, dahil kapag naka-apekto 'to nang tuluyan maging sa kompanya niya at lalong lalo na sa sarili niya, ay hindi ko alam kung ano ang mailalabas ng aking bibig.

"I'm trying not to think about it, hon . . . pero, si Ace kasi 'yon. Alam mo kung gaano ko ka-close ang isang 'yon. Hindi ko magawang hindi mamroblema rin sa kalagayan niya, lalo na ngayon na napapabayaan niya maging ang kompanyang pinaghirapan niyang buohin." mahinahon niyang paliwanag, tila ipinapaintindi ng husto sa'kin kung saan siya nanggagaling.

Napabuntong hininga naman ako at hinimas ang kaniyang pisngi. "Basta h'wag mong pababayaan ang sarili mo, at ang mga dapat mong gampanan, Ross. Ayaw kong makikita kang malulugmok, dahil lang sa inuuna mo ang pinsan mo."

Ayaw kong maging maka-sarili si Ross, dahil pamilya niya naman si Ace. Pero hindi ko naman puwedeng pabayaan na lang siyang ibuhos ang buong atensyon niya sa problema ng pinsan niya. May sarili rin naman siyang buhay, hindi kailangang pareho silang umikot sa iisang sirko.

"I know my boundaries, hon. But thank you for reminding me."

Isang malawak na ngiti ang ibinigay ko sa kaniya at yumakap sa kaniya ng mahigpit.

"Aalis ka na bukas, ano'ng gusto mong gawin na muna ngayon? Do you want us to date, hmm?" malambing niyang tanong sa aking tainga.

Bigla akong napanguso. Bukas na pala 'yon? Ni hindi ko man lang naisip, parang kahapon lang naman sinabi 'yon ni Ma'am Kheana. Sa totoo lang ay hindi man lang ako nakaramdam ng kahit anong excitement sa katawan, sino ba naman kasi ang gaganahan kung ang mga makakasama ko sa lugar na napili nila ay mga kasamahan kong guro na walang delikadesa ang mga bunganga, hindi marunong prumeno at mahilig mamuna ng iba kaysa punain ang kanilang mga sarili.

Okay lang sana kung ang mga kasama ko ay katulad sa'min ni Ria. Na kapag may gustong sabihin ay sinasarili na lang amin o 'di kaya ay kaming dalawa lang ang makakaalam kung ninais naming ibahagi sa isa't isa ang gusto naming i-chika.

Kumalas ako sa pagkakayakap ko sa kaniya, umalis din ako sa kaniyang hita at tumabi sa kaniya sa couch. Nagkatinginan kami habang nag-iisip ako kung ano ba ang gusto kong gawin sa ilang oras na bakante bago ako umalis.

"Movie marathon?" patanong kong sagot.

Rossezekiel poked his tongue at the sides of his cheeks. "That's nice, but think better, hon."

Napataas ang kilay ko sa kaniya ngunit nag-isip din naman kaagad.

"Mag-inuman kaya tayo?"

"You seriously want that?" may paghahamon sa kaniyang boses. Ano bang masama? Parang ayaw niyang maniwala sa sinabi ko. "You can't even finish half of one beer," he mockingly stated.

I slapped him on the legs, making him laugh at me.

"Mag-isip ka pa, come up with better ideas, one-week tayong hindi magkikita . . ."

Sinamaan ko siya ng tingin, talagang kailangan ulit ulitin?

"Bakit ba kasi ayaw mo na lang mag-movie marathon, hon? E, wala na akong maisip. Baka imbes na makaalis tayo ngayon o 'di kaya ay masulit ang natitirang oras ay ganito na lang ang gagawin na'tin hanggang mamaya?"

"H'wag kang magalit, hon. Gusto ko kasing masunod ka ngayon sa oras na'tin."

"E, bakit hindi na lang kaya ikaw ang umisip? Kahit saan mo naman ako dalhin ay tiyak akong magugustuhan ko."

Napailing si Ross. "Hindi mo magugustuhan, hon."

"At paano mo naman nasabi, Rossezekiel?" hamon kong tanong.

Naglapat ang labi niya't biglang nagpakawala ng pilyong ngiti. "Kakagaling mo lang do'n kagabi, at baka kapag dinala kita ulit do'n, wala kang maabutang bus sa trabaho mo bukas."

Ramdam ko ang pamumula ng aking mukha. Siraulo talaga 'tong taong 'to. Kahit kailan ay hindi niya maialis alis kahit sandali sa isipan niya ang bagay na 'yan!

"Wala talaga akong maisip, Ross. Ikaw ang magaling dito 'e." sukong sabi ko. "Ikaw na lang ang mag-isip."

Napailing si Ross. "Lahat ng nasa isip ko ngayon ay hindi mo ikaka-tuwa, hon. Kaya nga ikaw ang pinag-iisip ko dahil iba ang laman ng utak ko ngayon. Baka imbes na makatulog ka ng maaga, ay mag-uumaga ka na makatulog."

"Siraulo ka," tanging naisantinig ko't binato pa siya ng unan. Tumayo ako at nagtungo sa kusina. Gusto kong magluto na muna, lutong bahay ang gusto kong kainin ngayon kaysa ang mag-order kami o kumain sa labas.

Ramdam ko naman ang pagsunod ni Ross sa akin.

"What do you want to eat, Ross—" hindi ko na naituloy pa ang pagtatanong nang biglang tumunog ang phone ni Ross.

"Hold up, hon. I need to take this call . . . Hello . . . "

Sinundan ko ng tingin si Ross habang papaalis siya ng kusina. Napakunot pa ang noo ko sa hindi ko malamang dahilan. Bigla ring tumambol ng pagkabilis bilis ang puso ko na para bang may mali. Ipinagkibit balikat ko na lang 'yon at itinuloy na lang ang aking balak.

Kapag ba wala ka sa mood na pumunta sa pupuntahan mo ay pupunta ka pa rin? Hindi ko alam kung bakit habang bumibilis ang takbo ng oras ngayong araw ay unti unti na ring bumibigat ang aking pakiramdam habang inaayos ko ang mga dapat kong dalhin bukas.

Pinagmasdan ko pa ang nobyo kong busy kakatupi sa mga damit na inilagay ko sa higaan na siyang gagamitin ko pang isang linggo. Seryoso siya sa kaniyang ginagawa, ngunit nakabusangot ang kaniyang mukha. Pabalang niya pang ipinapasok sa loob ng daldalhin kong bag ang bawat damit na tapos na niyang maitupi. 

"Ang dami mo namang daldalhin, isang linggo ka lang na mawawala sa'kin, pero ang dala mo ay halos pang isang buwan na. May balak ka bang takbuhan ako?"

Natawa ako sa kaniya. "At bakit naman kita tatakbuhan, aber? May ginawa ka bang hindi naaayon sa kaalaman ko?"

Sandali siyang natigilan. Unti unting nawala ang busangot sa kaniyang mukha at napalitan 'yon ng hindi ko malamang emosyon. Naningkit ang aking mga mata. 

"Oh, hindi ka makapagsalita, may tinatago ka ba sa'kin para takbuhan kita, Ross?" seryoso kong tanong. Hindi ko kasi nagustuhan ang naging reaksyon niya.

Saglit siyang nag-iwas ng tingin, bumuntong hininga at muling sinalubong ang tingin ko.

"Someone called at me earlier," aniya. Nanatili akong tahimik. Sinusubukan ko lang naman siya, ngunit hindi ko inaasahan na 'yon ang kaniyang tutukuyin. "Gustong magpasundo sa airport—"

"Sino naman 'yan?" hindi ko na siya pinatapos dahil masdyado akong pinangunahan ng kuryusidad.

Napakamot ng batok si Rossezekiel bago sumagot. "Riana," the name he said, rings a bell, but I wonder where I ever heard that name. But in just a second of my thoughts, Rossezekiel answered it. "It's Riana Ramirez, my childhood . . . best friend."

Normal lang ba akong kabahan? Normal lang bang bumilis ang tibok ng puso ko, dahil mabilis na numbalik sa'kin ang itsura ng babaeng tinutukoy niya na siyang gusto kong tuluyang mawala sa buhay ng nobyo ko.

Parang nagpantig ang tainga ko sa pangalan ng babaeng 'yon. Nag-iwas ako ng tingin kay Rossezekiel at nagpatuloy sa pag-aayos.

"B-bakit naman kailangan pa niyang magpasundo sa airport? Hindi niya na ba kabisado ang lugar na 'to?" 

Kung kakalkulahin ko ang araw ng pag-alis niya ng bansa hanggang ngayon ay tatlong taon lang naman siyang nawala. Wala namang nagbago sa lugar na 'to at isa pa, kung mayro'n man, bakit naman ang boyfriend ko pa ang magmimistulan niyang tour guide?

"Hon, h'wag kang mag-isip ng kung ano ano, please." nagsusumamo ang boses ni Ross. Naramdaman ko na lang din ang braso niyang pumulupot sa akin mula sa aking likuran. Ang baba niya naman ay ipinatong niya sa aking balikat.

Paano naman ako hindi mag-iisip ng kung ano ano? E, matalik niyang kabigan ang pinag-uusapan.

Isang matalik na kaibigan, na hindi naman kaibigan ang turing sa aking nobyo, dahil sa harap ko mismo ay umamin ito sa aking nobyo. Pilit kong kinakalimutan ang araw na 'yon, ngunit kusa na lamang siyang bumabalik ngayon.

Ayaw kong mag-isip ng kahit na ano, pero hindi ko magawang pigilan ang takbo ng aking utak.

"Farah, I know how I should act towards her, and because I respect you a lot, I turned her down in a nice way. Please don't think too much."

Nagpakawala ako ng mabigat na buntong hininga bago tumango.

"I'm trusting you, Rossezekiel. Please, . . . don't break it," I said, his hug becoming tighter.

"That's the first thing I wouldn't do to you, hon. You're my everything, and I respect our relationship a lot. I love you."

My heart melted as I heard what he said. I turned to face him, cupped his cheeks with my palm, and smiled tearfully.

"Kahit ako . . . I respect what we have; I love you too, hon."