Ep. 4 | ฝากฝัง (50%)

@DVice Club

สถานบันเทิงยอดฮิตตั้งอยู่ไม่ไกลจากมหา’ลัย แหล่งท่องเที่ยวติดอันดับของเหล่านักท่องราตรีทุกช่วงวัย มีบริการหลากโซนหลายสไตล์ ให้ลูกค้าได้เลือกใช้บริการตามความต้องการ

เสียงเพลงจังหวะเร้าใจดังขึ้นต่อเนื่องชวนใจเต้น ผีเสื้อราตรีหญิงชายต่างปลดปล่อยความรู้สึกและร่างกายไปกับท่วงทำนองสนุกๆ ที่ดีเจประจำคลับเปิดเพื่อสร้างความครึกครื้นอย่างเมามัน

เคร้ง~

เสียงแก้วใสต่างดีไซน์กระทบกัน ดังขึ้นบริเวณโซนเคาน์เตอร์บาร์ ท่ามกลางเสียงเพลงอึกทึกครึกโครม

หญิงสาวร่างเล็กในชุดสีชมพูดูน่ารักขัดกับสถานที่ มองแก้วในมือเล็กน้อยก่อนตัดสินใจจรดริมฝีปากบางลงบนปากแก้วที่บรรจุค็อกเทลรสหวานซ่อนเปรี้ยว มีฤทธิ์แอลกอฮอล์อ่อน ๆ ให้ไหลผ่านลำคอทีละนิด

“แค่กๆ ไม่เห็นอร่อยเลยค่ะ” น้ำหนาวหันไปทำหน้าเหยเกใส่พริกแกงที่นั่งเท้าคางมองเธออย่างใจจดใจจ่อ เมื่อสัมผัสถึงแอลกอฮอล์ที่ถูกผสมมาในน้ำสีชมพูอ่อน

เธอไม่ชอบดื่ม แต่ตอนนี้เพื่อนคนอื่นๆ ยังไม่มีใครโผล่มาสักคน เลยต้องยอมดื่มเป็นเพื่อนเพื่อนตัวแสบตามคำชวน แต่ตอนนี้รู้สึกคิดผิดมาก เพราะมันไม่ได้อร่อยเหมือนขนมแบบที่เพื่อนล่อลวงสักนิด

“ไม่อร่อยเหรอ งั้นชิมของเรามั้ย? เผื่อชอบ” พริกแกงยื่นแก้วในมือไปตรงหน้าอีกฝ่าย น้ำหนาวรีบส่ายหัวพรืด ถ้าฟังไม่ผิด ของในแก้วมีชื่อว่า ดราย มาร์ตินี ดูจากสีแล้ว ถ้าเธอดื่มเจ้าแก้วนี้สักอึกสองอึก มีหวังสลบคอพับอยู่ตรงนี้แน่นอน

“ไม่ต้องมาหลอกเลย หนาวไม่เชื่อพริกแล้วค่ะ”

“เอ้า ไม่ได้หลอกซะหน่อย มันอร่อยจริง ฮ้า~ สดชื่น” พริกแกงกระดกเครื่องดื่มในมือรวดเดียวจนหมด หน้าสวยหยีตาลงยามรู้สึกถึงความซาบซ่าน จนต้องส่งเสียงแสดงความถูกอกถูกใจในรสชาติอันร้อนแรงที่ไหลผ่านลำคอ

เพียะ!

“โอ๊ย เจ็บนะ ตีเราทำไมเนี่ยหนาว”

“ทำเสียงอะไรก็ไม่รู้ น่าเกลียดนะพริก เห็นมั้ย คนอื่นมองหมดแล้ว” คนโดนตีลูบแขนป้อยๆ พลางมองตามสายตาคนขี้บ่นไป เห็นมีผู้ชายรอบตัวมองอยู่จริงๆ แต่นั่นแหละ คนพวกนั้นไม่ได้มีอิทธิพลอะไรสำหรับเธอสักนิด ใครจะคิดหรือจะมองอย่างไร

เธอไม่สนใจหรอก ชีวิตใครชีวิตมัน

“พริกสวยไง เขาเลยมอง ขอแบบเดิมอีกแก้วค่ะ” พริกแกงขยิบตาให้คนทำหน้ายู่อย่างทะเล้น ก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มเพิ่ม

“ทำไมต้องเป็นเราสองคนตลอดเลยนะที่ต้องรอ” หลังจากเลยเวลานัดมาเกือบครึ่งชั่วโมง ดื่มหมดไปสามแก้ว แต่เพื่อนอีกสองคนยังไม่มีทีท่าจะโผล่มาสักที พริกแกงเลยเริ่มบ่นอุบอิบ

“นั่นสิคะ ข้าวฟ่างกับแผ่นดินมัวทำอะไรกันอยู่นะ”

“กินกันอยู่ล่ะมั้ง” พูดขำๆ พร้อมหยิบแก้วตรงหน้าขึ้นจิบ

“พริกแกง!”

“จะเสียงดังทำไมเล่า เราแค่พูดเล่นเอง ทำจริงจังไปได้”

“พริกเป็นผู้หญิงนะ ไม่ควรพูดอะไรแบบนี้ในที่สาธารณะ เดี๋ยวมีคนได้ยินก็เอาไปลือเสียๆ หายๆ อีก พริกก็รู้ ที่นี่เด็กมหา’ลัยเดียวกับเรามาเที่ยวกันเยอะจะตาย”

“ค่าๆ คุณแม่” พริกแกงอมยิ้ม ยื่นนิ้วเรียวเขี่ยแก้มคนทำหน้าดุ แต่ไร้ความน่ากลัวอย่างหยอกเย้า

รู้ดีว่าน้ำหนาวหวังดี หลายครั้งที่เธอถูกนำไปเป็นหัวข้อเรื่องซุบซิบในเพจมหา’ลัย มันก็มีทั้งจริงและมั่วปนกันไปหมด

น้ำหนาวถึงอยากให้ระวังตัว แต่ทำไงได้ เธอก็เป็นแบบนี้ ไม่แคร์อะไรพวกนั้นอยู่แล้ว

ความแตกต่างตรงนี้ ทำให้หลายคนสงสัยว่าทั้งคู่สนิทกันได้อย่างไร คนหนึ่งแสบสมชื่อ ทั้งยังไม่ยอมใคร เจอใครร้ายใส่ก็พร้อมสู้ยิบตา ส่วนอีกคนนิ่งเงียบ พูดน้อยต่อยไม่หนัก เพราะไม่สู้ใครเลย ใครว่าอะไรก็เออออว่าไปตามนั้น จะพูดมากสุดตอนอยู่กับพริกแกงสองคน แต่เพราะนิสัยต่างกันนี่แหละ ถึงทำให้ทั้งคู่ได้รู้จักกันโดยบังเอิญ และสนิทกันมาจนทุกวันนี้

“นั่นไง เดินกัดกันมาโน่นแล้ว” พริกแกงเอ่ยพร้อมปรายตามองคู่รักคู่กัด ที่กำลังเดินถกเถียงกันมาตลอดทางอย่างไม่มีใครยอมใคร จนเดินมาถึงเธอ ทั้งคู่ก็ยังไม่หยุดปะทะฝีปากกัน

“นายนั่นแหละ ลีลาอยู่ได้”

“เธอนั่นแหละ เปลี่ยนอยู่ได้ชุดเนี่ย ใส่อะไรมันก็เหมือนๆ กันหมดนั่นแหละ”

“อย่ามาปากดีนะดิน นายแหละ นั่นก็โป๊ นี่ก็ไม่เอา โน่นก็ไม่ได้”

“ก็คนมันหวงปะวะ ใครจะอยากให้แฟนตัวเองใส่ชุดแหวกหน้าเว้าหลังให้ผู้ชายคนอื่นมอง”

“พี่แทนแฟนยัยพริกไง ไม่เห็นจะว่าอะไรเลย”

“เขารักพริกแกงเท่าที่ฉันรักเธอหรือไง? ข้าวฟ่าง!” แผ่นดินเริ่มเสียงดังมากขึ้น ขณะพูดก็หันมองเพื่อนสาวตัวดีที่ใส่ชุดปาดไหล่สีดำตัดผิวขาวอมชมพูสั้นเหนือเข่า แหวกข้างอวดเรียวขาขาววาบหวิว ชายใดเห็นเป็นต้องใจเต้นโครมคราม เขาเองก็เช่นกัน

ไม่ใช่ว่าพิศวาสหรอกนะ แต่โมโห เพื่อนเป็นแบบนี้ แฟนตัวเองถึงอยากทำตาม ทำให้เขาต้องเหนื่อยห้ามอยู่ประจำ

“นี่ๆ คู่รักวาทกรรมคะ จะทะเลาะกันก็ทะเลาะไป อย่าดึงฉันกับแฟนเข้าไปเกี่ยวค่า อีกอย่างที่ไม่ห้าม ไม่ใช่เพราะเขาไม่รัก แต่เพราะรักมากต่างหากถึงได้ตามใจ คนสวยแซ่บก็แบบนี้แหละนะ” พูดพร้อมยกยิ้มอย่างผู้ชนะ ซ้ำยังแกล้งเชิดหน้าสวยๆ เหมือนดังปากอวดอ้างไปทางเพื่อนทั้งสอง จนทั้งคู่หยุดถกเถียงกัน หันมาตอบรับเพื่อนสาวตัวแสบด้วยความหมั่นไส้

“คร้าบบบบบ แม่คนสวย”

“จ้ะ! แม่คนแซ่บ”

เมื่อจำนวนคนเยอะขึ้น ทั้งหมดจึงพากันย้ายมานั่งโซนที่จัดไว้สำหรับแก๊งเพื่อน ทุกคนต่างสั่งเครื่องดื่มที่ตัวเองชื่นชอบ แน่นอนว่าชายคนเดียวในกลุ่มอย่างแผ่นดินเลือกที่จะสั่ง

“น้ำเปล่าแก้วครับ”

“ทำไมกินน้ำเปล่าล่ะจ๊ะ คุณแผ่นดิน” ปากถามเหมือนสงสัย แต่พริกแกงกลับยกยิ้มทะเล้น

“ยังจะถาม เธอกับยัยข้าวดื่มกันทีไร เมาหมดสภาพเหมือนหมาทุกที ส่วนยัยหนาวก็ขับรถไม่ได้ ถ้าฉันเมาอีกคน ใครจะขับรถพาพวกเธอเสด็จกลับล่ะครับ คุณเพื่อนและคุณแฟน~”

“พูดดี”

“พูดถูก”

เคร้ง~

สองสาวพูดพร้อมกันก่อนชนแก้วอย่างถูกอกถูกใจในคำตอบ มีเพียงน้ำหนาวที่นั่งดื่มน้ำเปล่าในมือ เหลือบสายตามองเพื่อนเงียบๆ เพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี พอสองคู่รักมา เธอก็เข้าสู่โลกส่วนตัว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นตัดขาดโลกภายนอกเหมือนทุกครั้ง

นอกจากพริกแกง เธอไม่ได้สนิทกับสองคู่รักสักเท่าไหร่นัก แม้จะย้ายมาอยู่คอนโดฯ เดียวกับข้าวฟ่างได้เป็นเดือนแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ได้สุงสิงอะไรกัน เธออยู่ส่วนของเธอ ส่วนข้าวฟ่างก็มักใช้เวลาอยู่กับแฟนหนุ่มอย่างแผ่นดิน

“ว่าแต่พี่แทนสุดหล่อของฉันไม่มาแล้วเหรอ ยัยพริก ไหนว่านัดพี่เขามาด้วย” ข้าวฟ่างถาม พร้อมเรียกของฉันอย่างไม่อายปากด้วยใบหน้าแป้นแล้น แทนไทคือรุ่นพี่สุดหล่อที่เธอปลื้ม และทุกคนรู้ข้อนี้ดี เลยไม่เคยมีปัญหาใดๆ

“มาๆ เดี๋ยวคงตามมาแหละ”

“กรี๊ด คิดถึงอ่า อยากเจอจะแย่แล้ว ไม่ได้เจอนาน” ข้าวฟ่างทำท่าดีดดิ้นดีอกดีใจจนแฟนหนุ่มที่นึกหมั่นไส้ในความกระดี๊กระด๊าเกินหน้าเกินตา

“เบาๆ ครับคุณเมีย นอโผล่แล้ว”

“ว้าย~ ใครเมียนายยะ”

“เฮ้ย จะให้พูดจริงๆ ดิ?” ตอบกลับด้วยใบหน้ากรุ้มกริ่ม

แล้วสงครามของคู่รักก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง พริกแกงได้แต่นั่งกุมขมับ มองเพื่อนถกเถียงกันด้วยความเหนื่อยใจ ไม่มีวันไหนที่คู่รักคู่นี้ไม่มีประเด็น ไม่รู้ว่าจะบ่นหรือชื่นชมก่อนดี

ชื่นชมที่ขยันหาเรื่องมาตีกันได้ไม่ซ้ำเนี่ย!

ถึงจะชิน แต่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าจะขยันตีกันอะไรขนาดนั้น แค่เห็นยังปวดหัวแทน

ขณะที่สงครามระหว่างข้าวฟ่างกับแผ่นดินกำลังมาคุได้ที่ ร่างสูงในเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเรียบง่าย ทว่ากลับโดดเด่นสะดุดตาก็ปรากฏขึ้นเรียกสายตารอบข้างให้หยุดมอง พร้อมส่งรอยยิ้มละมุนให้คนที่ยิ้มมาทางเขาอยู่ก่อนแล้ว

แทนไทเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างๆ เพื่อนของแฟนสาว ทำให้ข้าวฟ่างที่กำลังไล่บิดเอวแผ่นดินอย่างเอาเป็นเอาตาย กับแผ่นดินที่กำลังพยายามปัดป้องมือไม่ให้โดนหยิก เป็นต้องหยุดชะงักและยุติสงครามลง แล้วพร้อมใจกันเงยหน้ามองใบหน้าผู้มาใหม่

“พี่แทน...”