เข้าสู่ระบบแชร์
Ep. 9.2 | ภาวะจำยอม
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56แกร๊ก
“เข้ามา” ฉันยื่นหน้าออกไปมองซ้ายมองขวา เพื่อเช็กให้ชัวร์ว่าไม่มีใครเห็นแล้วแอบถ่ายพวกเราอีก พอแน่ใจว่าปลอดภัย ก็รีบคว้าแขนกระชากคนตัวสูงเข้ามาข้างใน จัดการดึงประตูปิดเสียงดังปึงปัง พร้อมลงกลอนประตูอีกชั้นเสร็จสรรพ
“ตัวจริงเธอดูติดดินกว่าที่คิดนะ” เขาเหมือนคนละเมอเลย จู่ ๆ ก็พูดประโยคน่าระคายหูด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ขึ้นมา ไม่พอยังกวาดสายตาสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าอีก
เสียมารยาทมาก!
ฉันดูออก ในใจเขาคงกำลังแอบหัวเราะเยาะกับสภาพฉันตอนนี้แน่ หน้ามึน ๆ นั่นหลอกฉันไม่ได้หรอก รู้ทันแล้วย่ะ
“จะคุยเรื่องอะไรก็รีบพูดม-”
Rrrr~
ทว่ายังไม่ทันจะพูดจบประโยค เสียงโทรศัพท์ของฉันดันขัดขึ้นมาอีกครั้ง ให้มันได้อย่างนี้สิ! ดังมันทั้งวัน ปิดเครื่องซะเลยดีไหมนะ
แต่ชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอ ทำให้ฉันหยุดบ่นในใจ แล้วเปลี่ยนเป็นอมยิ้มก่อนรีบกดรับ
ฉันเหลือบมองแขกไม่ได้รับเชิญ ตานั่นนั่งเปิดทีวีดูเงียบ ๆ ไม่ได้สนใจฉันที่เดินเลี่ยงออกมาแม้แต่น้อย
สบายจริง ๆ พ่อคุณ! ทำอย่างกับเป็นห้องตัวเองเลยนะ
ฉันเลิกสนใจเขา หันมาใส่ใจกับคนปลายสายแทน
“ค่ะ พี่แทน”
“ไม่มีอะไรค่ะ ก็แค่....” ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดแบบเดียวกับที่เล่าให้เพื่อนฟัง แต่ไม่ได้บอกเรื่องที่แพ้กุ้งออกไป
อย่างที่บอก ฉันไม่อยากให้เขารู้สึกแย่ เพราะจริง ๆ ฉันเคยบอกพี่เขาไปแล้วว่าแพ้กุ้งทะเล กินได้แค่กุ้งน้ำจืด แต่เขาคงจำสลับกันหรือไม่ก็คงลืม...
“กำลังอาบน้ำค่ะ” ฉันตอบกลับเมื่อพี่แทนถามว่าทำอะไรอยู่ เราคุยอะไรเรื่อยเปื่อยอีกนิดหน่อย ก่อนพี่เขาจะขอตัววางสายไป เพราะต้องเข้าประชุมกับหุ้นส่วน
ฉันเดินกลับมาที่เดิม พลางขยับตัวมายืนจ้องหน้าแขกไม่ได้รับเชิญ ที่เงยหน้าขึ้นมองฉันเหมือนกำลังมีคำถาม
“มีอะไรก็พูดมา”
“มีข่าวกับผู้ชายคนอื่น แฟนเธอมันไม่โกรธ?”
“ไม่โกรธ เขารู้จักฉันดี” ฉันตอบอย่างมั่นใจ และแกล้งไม่สนใจสรรพนามว่า ‘มัน’ ที่ยูนิกซ์ใช้เรียกพี่แทน
ส่วนเรื่องที่บอกว่าเขารู้จักฉันดีน่ะ มันก็จริง ตั้งแต่คบกันมา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันมีข่าวทำนองนี้ ถึงจะไม่เยอะเท่าช่วงก่อนคบกันก็เถอะ แต่ก็มีมาเรื่อย ๆ เราใช้ความเข้าใจกันทำให้ไม่เคยทะเลาะกันเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้สักครั้งเดียว
“เหรอ เป็นคนดีนี่? แฟนมีข่าวขึ้นห้องกับผู้ชายอื่น แต่กลับไม่โผล่หัวมาถาม”
“แน่นอน พี่แทนเขาเป็นผู้ชายแสนดีและเป็นสุภาพบุรุษ ไม่เหมือนคนแถวนี้ อีกอย่างที่เขาไม่มา เพราะเขาติดงานย่ะ เขาไม่ได้ว่างเหมือนใครบางคน!”
“ติดงาน? เป็นคนดี? หึ! ไปดีไม่ห่าง...อยู่ที่ไหนหรือเปล่า เธอเช็กดีหรือยัง”
“ปากเสีย!” ไม่ต้องมาเว้นช่องว่างให้อยากรู้ ฉันโตขนาดนี้ คำผวนบ้าบอนี่ทำไมจะไม่รู้ว่าคำที่หายไปคืออะไร หยาบคายมาก นี่กล้าว่าแฟนฉันไปดีไม่ห่างเหินเลยเหรอ!? อยากบีบคอคนพูดให้ตายคามือเลย แต่ความจริงคือทำได้แค่ยืนชี้หน้าเขาเท่านั้น
ยูนิกซ์จับมือฉันที่กำลังชี้หน้าเขาลง ดวงตาสีดำมองฉันนิ่ง เราสบตากันหลายวินาที ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายเปิดปากพูดขึ้นมา
“คนรักกำลังเดือดร้อน ถ้าเป็นฉันนะ ขอแค่บอก ฉันพร้อมทิ้งทุกอย่างมาอยู่กับเธอแล้ว”
“พูดอะ-”
“เธอบอกว่ามันรู้จักเธอดี แล้วเธอล่ะ? รู้จักมันดีแค่ไหนพริกแกง”
คำถามของเขาทำเอาฉันเงียบ
นั่นสิ ฉันรู้จักพี่แทนดีแค่ไหนกันนะ ถึงจะคบกันมาเป็นปี แต่เราก็ไม่ค่อยได้ใช้เวลาร่วมกันเหมือนคู่รักคู่อื่น ต่างคนต่างมีหน้าที่ เขาทำงาน ส่วนฉันก็เรียน
ก่อนหน้านี้ที่ไม่เคยมองถึงจุดนี้ เพราะเราไม่เคยทะเลาะกัน ฉันเลยมองว่าเราเข้ากันได้ดีมาตลอด แต่หากมองย้อนกลับไปจริง ๆ ก็เริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าเราคือคู่รักที่เชื่อใจกันและกันเกินไป...จนผิดปกติหรือเปล่า
“ไม่ใช่เรื่องของนาย มีอะไรก็พูดมา” สุดท้ายฉันก็เลือกเบี่ยงประเด็นไม่ตอบคำถามนั้น ปัดมือเขาทิ้ง แม้ในหัวจะเริ่มผุดคำถามขึ้นมามากมายก็ตาม
“หิวน้ำ”
“อีกแล้ว? ไหนว่ามาเรื่องข่าวไง”
“โกหก”
“ไอ้! เลิกเล่นลิ้นสักที มีอะไรก็พูดสิ”
ฟังกันที่ไหน เขาลุกเดินไปเปิดตู้เย็น หยิบน้ำขึ้นมาเปิดดื่มอย่างสบายใจเฉิบ ทำเหมือนเป็นบ้านตัวเองขึ้นทุกวัน
“อีกเรื่องที่ฉันจะบอก” เขาวางขวดเปล่าลง สาวเท้าเดินมาใกล้ๆ "ฉันชื่อยูนิกซ์"
“แล้ว?” รู้ตั้งแต่วันที่เขาขับรถมาให้แล้วไหม ผู้หญิงคนนั้นเรียกชื่อเขาเสียงดังขนาดนั้น ถ้าหูไม่ได้หนวก ใครก็ได้ยิน
“ก็ไม่แล้วไง ตามมารยาท...เธอควรเรียกชื่อฉัน?”
“…ได้สิ ยูนิกซ์ พอใจยัง”
“พี่...” กดเสียงต่ำเชิงบังคับ
“พี่อะไร” ฉันขยับตัวออกจากหน้าหล่อที่ก้มลงมาพูดใกล้จนปากเกือบชิดแก้มกัน
“พี่ยู เรียกฉันพี่ยู ฉันอายุมากกว่าเธอหลายปีนะ”
“อย่ามาซี้ซั้ว มาหลอกให้เรียกพี่หรือเปล่าก็ไม่รู้” อีกอย่างนะ ดูการกระทำของตัวเองด้วย สมควรเรียกพี่ตรงไหน? ไม่เรียกไอ้ก็ถือว่าให้เกียรติแล้วนะ (แม้จะหลุดปากพูดไปหลายรอบแล้วก็ตาม)
“ต้องเรียกสิ”
“ไม่เรียกโว้ยยยยย” สาบานว่าฉันไม่เคยโวยวายใส่ใครแบบนี้มาก่อน แต่ตานี่มันกวนประสาท ฉันอดไม่ได้จริง ๆ ไม่รู้โดนอาถรรพ์อะไรถึงต้องมาเจอเขาอีกแบบนี้!
“โอเค ถ้าไม่เรียกก็อยู่แบบนี้แหละ”
“นี่!! ลุกออกไปนะ” ไม่ว่าเปล่า คนหน้ามึนยังเดินมาทิ้งตัวลงนั่งห่างจากฉันเพียงคืบ ไม่สนใจฉันที่มองตาเขียวปั๊ดแม้แต่น้อย ไม่พอนะ เขายังกวนประสาทกันด้วยการนั่งกดรีโมตทีวี เปลี่ยนช่องไปมาหน้าตาเฉย
ปวดหัวเลยให้ตายสิ!
เวลาผ่านไปเท่าไหร่แล้วไม่รู้ แต่ระหว่างเราไม่มีใครพูดอะไรขึ้นมาอีก มีเพียงเสียงรายการข่าวที่เขาเปิด ช่วยให้ห้องไม่เงียบจนเกินไป แต่ก็ยังอึดอัดใจอยู่ดี
ฉันแอบมองเขาเป็นระยะ เขาดูไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอะไร มิหนำซ้ำยังดูพร้อมปักหลักอยู่ในห้องนี้ทั้งวันทั้งคืนอีกด้วย
เฮ้อ...เอาเถอะ แค่เรียกคนที่หน้าดูเหมือนจะเป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกัน แถมนิสัยยังไม่น่าคบหาว่า ‘พี่’ คงไม่เป็นอะไรหรอก
ไม่สิ คงไม่มีอะไรน่าปวดหัวไปมากกว่านี้แล้วต่างหาก
“โอเค ๆ ยอมแล้ว เรียกก็เรียก!”
“...” ไม่พูด แต่แวบหนึ่ง เหมือนเห็นเขากระตุกยิ้มมุมปาก ไม่แน่ใจว่าฉันอคติจนตาฝาด หรือเป็นเพราะเขากวนประสาทสำเร็จถึงได้ยิ้มกวนโอ๊ยแบบนั้น
“พี่ยูกลับไปก่อน ฉันจะพักผ่อน”
“พริก...แทนตัวเองว่าพริก” ฉันเบะปากกลอกตามองบนกับความเยอะของคนข้าง ๆ พยายามระงับอารมณ์ที่เดือดปุด ๆ ไม่ให้ปะทุจนเรื่องไปกันใหญ่ จึงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ พยายามฝืนยิ้ม ทำหน้าอ้อนเล็กน้อยแล้วพูดใหม่
“พี่ยูกลับไปก่อนนะ พริกอยากพักผ่อน”
อะไรอะ? เขาหันมามองหน้าฉันแต่ไม่พูดอะไร แบบนี้มันหมายความว่ายังไงฮะ
“ก็เรียกแล้วไง จะมองอะไรอีก” หรือหน้าฉันตอนฝืนพูดคำนั้นจะดูตลกเกิน?
“แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย”
เฮอะ! ฉันน่ารักตลอดแหละย่ะ ยกเว้นกับนาย
“ไม่มีอะไรแล้ว แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่”
“ฮะ?”
“ไปก่อนนะ บายครับน้องพริก”
ปึง
ช็อก! อึ้ง! อ้าปากค้าง
ชมฉันไม่ทันขาดคำ เขาก็ดันตัวลุกขึ้นเดินตรงไปที่ประตู โดยไม่ต้องรอใครอัญเชิญซ้ำ คำบอกลาแสนจะกวนประสาทนั้นจบลง พร้อมกับประตูห้องที่ปิดสนิทลง
สองครั้งแล้วนะที่เขาทำแบบนี้ เป็นไบโพลาร์หรือเปล่าเปลี่ยนอารมณ์ไวเกิ๊น! หรือจะเป็นวัยทองก็ไม่น่าใช่
อ้อ เรียกคนบ้าน่าจะถูกต้องกว่ามั้ง (?)
ภาวนาอย่าให้เขาคิดอะไรกับฉัน แบบที่แผ่นดินมันบอกเลยนะ ฉันไม่นึกพิศวาสคนพิลึกพิลั่นแบบหมอนั่นแน่
นอกจากจะไม่ใช่สเปกแล้ว นิสัยแปลก ๆ นั่น ยังน่าติ๊กถูกทุกข้อว่าเป็น “นิสัยคนที่เกลียดขี้หน้า” อีกต่างหาก
ฉันไม่ชอบเขาเลย!
~ End Phikkaeng Part ~
บทที่เกี่ยวข้อง
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 10.1 | ความรู้สึกที่ถูกปกปิด
ร่างบางนอนทอดกายยาวบนโซฟาตัวใหญ่กลางห้องนั่งเล่น นิ้วเรียวจับกระดาษบนมือพลิกทีละแผ่นอย่างเชื่องช้า สายตากวาดอ่านทุกตัวอักษรไม่ให้มีตกหล่น ปากอิ่มอมยิ้มแก้มปริ เมื่อได้มองภาพในอดีตเมื่อสิบกว่าปีก่อนเธอไม่เคยลืมเรื่องในวันนั้น หากวันไหนว่าง เธอยังหยิบมันขึ้นมาอ่านอยู่เสมอ ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี ความรู้สึกที่ถูกบันทึกผ่านตัวหนังสือในไดอารีสุดรักสุดหวง ยังคงชัดเจนในความทรงจำไม่เคยเลือนหาย ไม่ว่าจะผ่านมานานขนาดไหนก็ตามเธออยากเจอเขาอีกครั้ง...Rrrr~เสียงมือถือที่วางอยู่ไม่ไกลดังขัดจังหวะขึ้น พริกแกงละสายตาจากสมุดบันทึก เหลือบมองชื่อบนหน้าจอ“แผ่นดิน?” ความสงสัยพาคิ้วเรียวย่นแทบชนกัน วันนี้เพื่อนชายคนสนิทมาแปลก ปกติจะไม่ค่อยโทร. หากันเลยตั้งแต่มีแฟน นั่นทำให้เธอรีบกดรับสายทันที“มีอะไรจ๊ะคุณเพื่อน~” เสียงหวานลากยาวท้ายประโยคอย่างอารมณ์ดี อีกนัยหนึ่งก็กำลังแซวชายแท้ของกลุ่ม ที่มักจะคุยกับเธอในไลน์กลุ่มมากกว่าเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวแต่ก็เข้าใจได้ แผ่นดินมีแฟน ถึงแม้แฟนของเขาจะเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันก็ตาม แต่อีกฝ่ายคงไม่อยากทำให้ข้าวฟ่างไม่สบายใจ[วันนี้เธอว่างมั้ย?]“หา? ทำไม มีอะไร” น้ำเสียงตึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 10.2 | ความรู้สึกที่ถูกปกปิด
“ไม่ได้ขึ้นไปส่งนะ รีบว่ะ”“ไม่เป็นไร รีบไปเหอะ เดี๋ยวคุณลุงรอนาน”“ฝากด้วย จะพยายามรีบกลับ”“ย่ะ ขับรถดี ๆ” แผ่นดินขับรถมาส่งเพื่อนสาวลงหน้าคอนโดฯ ข้าวฟ่างเรียบร้อย เขาขับรถออกไปอย่างรีบร้อนครอบครัวของเขาทำธุรกิจขนส่งภายในประเทศ จึงไม่แปลกที่จะโดนเรียกตัวไปประชุมอยู่บ่อย ๆ ในฐานะลูกชายที่ต้องเข้าไปรับช่วงต่อจากคนเป็นพ่อ ในอนาคตอันใกล้คนตัวเล็กเดินหอบหิ้วข้าวของที่แวะซื้อมาอย่างพะรุงพะรัง ด้วยความทุลักทุเล ทั้งเธอและข้าวฟ่างตัวนิดเดียว ไม่รู้เพื่อนชายจะซื้อของกินมาทำไมนักหนา ทั้งอาหาร น้ำ ขนม และผลไม้ เยอะจนสองมือเล็กถือเกือบไม่หมด“รอด้วยค่ะ” ส่งเสียงบอกคนในลิฟต์ เมื่อเห็นว่าประตูใกล้จะปิดลง ทั้งที่อีกไม่กี่ก้าวก็จะเดินถึงแล้ว “ชั้น 15 ค่ะ ขอบคุณนะคะ^^” เอ่ยขอบคุณคนที่กดเปิดประตูรอ แล้วเดินเข้าไปชิดด้านใน เพราะคนอื่นกดชั้นที่ถึงก่อนเธอลิฟต์ตัวเล็กเคลื่อนตัวขึ้นอย่างเชื่องช้า ก่อนจะเปิดอีกครั้งบนชั้น 14 หญิงสาวทั้งสองเดินออกไป ทั้งลิฟต์จึงเหลือแค่พริกแกงคนเดียว เธอจึงขยับมายืนใกล้ทางออกมากขึ้น วางของในมือข้างหนึ่งลง เพื่อจะได้กดปุ่มปิดได้ถนัด แล้วก้มตัวลงหยิบของขึ้นมาถือเหมือนเดิม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 11 | ขอได้ไหม
เท้าเล็กย่ำลงบนพื้นของชั้น 34 อย่างอ่อนแรง ตาคู่หวานฉ่ำน้ำนัยน์ตาสั่นไหว อกข้างซ้ายจุกหน่วงจนเริ่มรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งร่างกาย พยายามสะกดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล แต่ไม่ไหวเลยคำถามมากมายเกิดขึ้นภายในหัวที่ผ่านมาเราเข้ากันได้ดีไม่ใช่เหรอ? ไม่เคยทะเลาะกัน เข้าใจกันและกันเสมอ แล้วเขาเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนไหนล่ะเปลี่ยนไปเพราะอะไร เป็นเพราะเธอ เป็นเพราะเขา หรือเป็นเพราะเรารักกันไม่มากพอ?“ไปไหนมา” เสียงเข้มจากบุคคลปริศนาทักขึ้น ทั้งที่เขายังหลับตากอดอกหันหลังพิงกำแพงเขารู้ได้อย่างไรว่าเป็นเธอ?ร่างบางหยุดชะงัก รีบยกมือขึ้นปาดน้ำตาทิ้ง ด้วยไม่อยากให้ใครเห็นความอ่อนแอ พริกแกงทำเป็นไม่สนใจคนคนนั้น แล้วแสร้งเดินเลยไปแตะนิ้วชี้ลงบนประตูเพื่อปลดล็อกตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์มาต่อล้อต่อเถียงกับใครทั้งนั้น โดยเฉพาะกับเขา เธออยากอยู่เงียบ ๆ เพื่อหาคำตอบให้กับคำถามในใจของตัวเองทว่ามีหรือที่เขาจะยอม ยูนิกซ์ใช้ความสูงและความไวที่เหนือกว่ายืนขวางทางไว้ ซ้ำยังยกแขนขึ้นขวางหน้าเธอ มืออีกข้างก็เชยคางมนให้เงยขึ้นสบตา“ร้องไห้?”“อย่ามายุ่ง” ปัดมือใหญ่ทิ้ง“พี่ถามดี ๆ นะพริก”“แล้วฉันตอบไม่ดีตรงไหน!”“พริก...”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 12.1 | น้ำเธออร่อย
“อยากรับลมเย็น ๆ หน่อยมั้ย อาจช่วยให้รู้สึกดีขึ้น” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อคนตัวเล็กเอาแต่นั่งนิ่ง ก้มหน้าก้มตามองมือตัวเองบนตักเขาไม่ชอบเห็นเธอเศร้า ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้ เธอเหมาะกับรอยยิ้มมากกว่า“จะพาออกไประเบียงเหรอ?” คนน้องถามเสียงขึ้นจมูก พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลหลังได้ยินประโยคสั้น ๆ ทว่ากระแทกใจ ให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ก่อนประโยคต่อมาจะทำให้ความรู้สึกดี ๆ เมื่อครู่มันหายวับไปกับตา“หรือจะบนเตียงดีล่ะ?”“คุกคามมาก! เลิกแกล้งกันสักทีได้มั้ย”“โอเค ๆ ไม่แกล้งละ ขอโทษ แต่จะพาไปข้างนอก ไม่ไกลหรอก แถว ๆ นี้แหละ”“บอกมาก่อนว่าที่ไหน ถ้าไม่บอกก็ไม่ไป”“ทำไมต้องทำเหมือนระแวง ไปห้องฉันนี่แหละ โอเคยัง?”“นั่นยิ่งน่ากลัว อีกอย่าง คนดี ๆ ที่ไหนจะถ่อสังขารไปห้องคนอื่นตอนดึก ๆ ดื่น ๆ น่ะ”“ฉันไง”“นายมันไม่เหมือนชาวบ้านชาวเมืองเขา ฉันไม่นับ”“ไปเถอะน่า” เขาไม่สนใจว่าเธออยากพูดอะไรต่อ มือใหญ่คว้าข้อมือเล็กลากออกมานอกห้อง กดลิฟต์ลงไปชั้น 1 จูงมือเดินอ้อมไปด้านหลังโซนจอดรถของลูกบ้าน VIP ทะลุออกมาอีกด้านจนเจอประตูเหล็กบานใหญ่ ซึ่งต้องกรอกรหัสถึงหกหลักถึงจะเข้าไปได้ พอเปิดเข้าไปด้านใน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 12.2 | น้ำเธออร่อย
พริกแกงเอื้อมมือเกาะขอบกระจก ยื่นหน้าออกไปรับลมเย็น ๆ เป็นเพราะเพนต์เฮาส์ฝั่งนี้ติดกับแม่น้ำ ลมจึงสดชื่นมากกว่าฝั่งอื่น พอปล่อยให้ลมปะทะหน้า ได้อยู่กับตัวเองสักพัก ก็ทำให้มีเวลาคิดทบทวนอะไรหลาย ๆ อย่างในชีวิตขึ้นมาหลังจากปะติดปะต่อเรื่องราวจากช่วงที่ผ่านมา ตอนนี้เธอค่อนข้างมั่นใจว่า กำลังโดนนอกใจ จากแฟนที่คบหากันมาเป็นปีถ้าถามทำไมถึงไม่เลิก รักมากเหรอ คงต้องบอกว่า ‘รัก’ แต่ไม่มากขนาดนั้น เพียงแต่มีบางอย่างที่ทำให้ระหว่างเรามีช่องว่างต่อกัน แต่ไม่รู้สิ่งนั้นคืออะไร และเธอก็กำลังหาคำตอบอยู่เหมือนกันเธอกำลังพยายามเข้าใจ พยายามบอกตัวเองว่ามีความสุข ทั้งที่บางครั้งก็อยากถามเขาเหมือนกันว่า เธอสำคัญกับเขาบ้างไหม?เขาดูรักดูใส่ใจและคอยทะนุถนอม นั่นคือเรื่องจริง เธอไม่เถียง แต่มันเหมือนกับเป็นโปรโมชันในช่วงแรกเท่านั้น เพราะหลายเดือนที่ผ่านมานี้ เขาเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดสองมือบางประสานกันบนขอบกั้น ตาคู่สวยค่อย ๆ หลับลงช้า ๆ หยาดน้ำใสที่พยายามสะกดกลั้นไหลเป็นทางอาบแก้มขาวถ้าเรื่องทุกอย่างกระจ่าง เธอก็พร้อมตัดทุกความสัมพันธ์กับคนที่จงใจทำลายความรู้สึกทันทีเรื่องอื่นพออภัยได้ แต่เรื่องนอกใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 13.1 | ผู้หญิงของยูนิกซ์
- วันต่อมา -พริกแกงยืนรอยูนิกซ์อยู่หน้าคอนโดฯ ตามเวลานัด ใบหน้าสวยหันซ้ายหันขวากวาดสายตามองหาคนที่นัดไว้ ด้วยไม่แน่ใจว่าเขาใช้รถส่วนตัวคันไหน เท่าที่เห็นกับตามาเมื่อวาน มันมีหลายคันจนเธอจำได้ไม่หมดไม่นานรถคันหรูสีดำสัญชาติอิตาลี ที่มีสัญลักษณ์รูปม้าโชว์เด่นเป็นสง่าก็ขับมาจอดเทียบร่างบาง เขาเห็นเธอมีท่าทีลังเลเหมือนไม่มั่นใจว่าใช่เขาหรือเปล่า จึงลงจากรถรีบสาวเท้าไปหาคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเพื่อเปิดประตูรถให้“ยืนงงอะไร? แดดร้อนจะตายทำไมไม่รีบขึ้นรถ”“เอ้า ก็ใครจะรู้ว่าเป็นรถพี่ล่ะ” ทำหน้ายู่ใส่ใครจะรู้ เขาไม่ได้บอกเธอนี่นาว่ากำลังมา หรือเอารถสีไหนคันไหนยี่ห้ออะไรมารับน่ะ ขืนเปิดขึ้นไปมั่วซั่ว อาจหน้าแตกหมอไม่รับเย็บเอาได้พอน้องนั่งที่เรียบร้อย เขาจึงปิดประตูรถแล้วกลับไปประจำตำแหน่งคนขับ พอเหลือบสายตาไปมองคนข้างกาย เห็นเธอยังไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย จึงเอี้ยวตัวมาจัดการให้ แถมด้วยบทสวดสั้นไปหนึ่งยก“อยากตายนักเหรอ รู้มั้ยว่าขึ้นรถแล้วไม่คาดเข็มขัดฯ มันอันตรายแค่ไหน”“บ่นอีกแล้วโอเค หนูรู้แล้ว แค่กำลังเก็บของเฉย ๆ” เวลาโดนคนในครอบครัวหรือญาติผู้ใหญ่ว่ากล่าวตักเตือน เธอมักแทนตัวเองแบบนี้เส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-08First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 13.2 | ผู้หญิงของยูนิกซ์
“กูบอกให้ปล่อย!” เสียงเข้มของยูนิกซ์ดังขึ้นอีกครั้ง เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมเอามือสกปรกออกจากเธอประมาท...เป็นเพราะเขาไม่ตามเธอมาด้วยตั้งแต่แรก ด้วยอยากให้เธอเคลียร์กับแฟนตามลำพัง หวังรอดูสถานการณ์อยู่ห่าง ๆ พอพริกแกงวิ่งไปได้ครึ่งทาง ลูกน้องคนสนิทดันโทร. มา เขาจึงเสียเวลาคุยธุระอยู่สักพักไม่คิดว่าเพียงไม่กี่วินาทีที่คลาดสายตา จะทำให้เธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายหากเป็นแฟนยังพอทนได้ แต่ไอ้หน้าจืดนี่มันเป็นใคร ถึงได้กล้ามาแตะต้องเธอ!“มึงเป็นใคร มาเสือกอะไรเรื่องของกู”“มึงนั่นแหละ กล้าดียังไงมาแตะต้องคนของกู”“คนของมึงวิ่งมาหากูเอง”“ฉันแค่ทักคนผิด ไม่ได้จะมาหาแก! กรี๊ด” ภาพที่น้องกรีดร้องด้วยความตกใจ ยามโดนกระชากไปอยู่ในอ้อมกอดคนแปลกหน้า จนไหล่บางเซไปกระทบอกของอีกฝ่าย ทำเขาใจกระตุก นึกอยากกระชากตัวมันมาต่อยสักหมัดสองหมัด แต่เขาไม่อยากใช้ความรุนแรงต่อหน้าคนตัวเล็ก จึงต้องข่มอารมณ์ไว้“หอมว่ะ” ไอ้นั่นมันก้มสูดดมกลิ่นหอมบนผมนุ่มของเธอหมับผลัวะ!ยูนิกซ์เหลืออดเต็มทน เขากระชากมือกร้านที่กำลังจะสัมผัสแก้มน้องออก ดึงร่างบางมาหลบด้านหลัง ก่อนจะซัดกำปั้นหนักเข้าเบ้าหน้าด้านซ้ายของอีกฝ่ายสุดแร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 14.1 | รองประธาน
@ทูนิกซ์ พร็อพเพอร์ตี้ กรุ๊ป‘พี่ไม่ชอบให้ใครมาทำคนของพี่เจ็บ’‘พริกอยากให้พวกมันเป็นยังไงล่ะ ถ้าพริกอยากให้มันเจ็บ พี่ก็จะทำให้มันเจ็บ หรือถ้าอยากให้พวกมันหายไป พี่ก็ทำได้ พวกนั้นจะไม่มีวันมากวนใจพริกได้อีก ขอแค่บอกพี่’ตั้งแต่เหตุการณ์ในวันนั้น น้ำเสียง แววตา คำพูด และการกระทำนั้นของยูนิกซ์ก็คอยวนเวียนอยู่ในหัวมาตลอด จนฉันแทบไม่ได้หลับได้นอน“คุณพัชริกา”ขอบตาก็เลยดำปี๋เหมือนหมีแพนด้า“คุณพัชริกา”ยังดีที่ยังมีคอนซีลเลอร์ช่วยชีวิตไว้ ไม่งั้นคงไม่กล้าออกไปไหนแน่นอน“พริกแกง...”“อ๊ะ! คะ” โธ่ สติหลุดอีกแล้วยัยพริกเอ๊ยฉันขานรับหน้าตั้งตอนที่เพื่อนร่วมคณะฯ อย่างฟ้าใสกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู พลางเขี่ยขาเรียกสติ ทั้งยังส่งซิกให้มองหน้าหล่อเหลาเคร่งขรึมนั่งตรงข้ามเราทั้งคู่วันนี้เป็นการเริ่มชีวิตฝึกงานวันแรก แต่ฉันดันมานั่งเหม่อซะได้ เพราะตาบ้ายูนิกซ์คนเดียวเลย!ไม่รู้เมื่อวานผีอะไรเข้าสิง เขาถึงได้พูดจาอะไรแปลก ๆ ทำเอาใจเต้นโครมครามผิดจังหวะมาจนถึงตอนนี้แล้วบริษัทนี้มันอะไรกัน ปกติคนจัดการเรื่องนักศึกษาฝึกงานควรเป็นหน้าที่ของ HR สิ ทำไมท่านประธานถึงต้องลงมาพูดคุยด้วยตัวเองอีกล่ะท่านประธา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09
บทล่าสุด
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก ️Special 5️
- 10 ปีต่อมา -“เฮียขา ~”“ว่าไงครับคนสวย” ร่างสูงย่อตัวนั่งยองบนส้นเท้า กางแขนรอรับร่างลูกสาวคนสวยที่วิ่งยิ้มแป้นผมปลิวมาแต่ไกล ด้านหลังเด็กสาวผมเปียมีหนุ่มน้อยผิวขาวจัดตัดผมสีน้ำตาลธรรมชาติ ดวงตาคม รับกับริมฝีปากสีชมพูระเรื่อที่ทำเพียงยิ้มน้อย ๆ ไม่ได้พูดอะไรหลังจากลูกสาวคนแรกคลอดได้ไม่ทันครบปี พริกแกงก็ตั้งท้องลูกชายอีกคน คราแรกยูนิกซ์ค้านหัวชนฝา เพราะไม่อยากเห็นแม่ของลูกต้องทรมานอีก แต่สุดท้ายก็ต้องยอมเมียรักอยู่ดีทว่ารอบนี้มีการปรึกษาหมออย่างละเอียด และโชคดีที่เจ้าลูกชายเป็นเด็กดีตั้งแต่อยู่ในท้อง ไม่มีใครแพ้ท้องอาเจียนจนเป็นลมล้มพับเหมือนตอนท้องลูกสาว มีเพียงภรรยาที่ติดกลิ่นสามี ต้องตามติดแจไปไหนไปกัน ซึ่งเขาชอบมากที่เป็นอย่างนั้น ส่วนตอนคลอดเจ้าหนูก็คลอดง่ายดายต่างจากยัยแสบลิบลับฮันนี่ พรรณิกา เรเลอร์ตัน เด็กสาวแก้มป่องกับผิวขาวอมชมพูที่ใครเห็นก็อยากฟัด สีผมและนัยน์ตาดำสนิทเหมือนผู้เป็นพ่อ ตากลมโตฉายแววความดื้อรั้นมาตั้งแต่ยังไม่ทันครบขวบดี ปากนิดจมูกหน่อยดูจิ้มลิ้ม เป็นเด็กสดใสร่าเริง ไม่กลัวคน ไม่ยอมใคร แสบเหมือนแม่ แต่ติดความกวนนิด ๆ เหมือนพ่อ เป็นตัวของตัวเอง และที่สำคัญ
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก ️Special 4️
“ฮะ...เฮีย ฮึก”“คนดีเป็นอะไรครับ?” เสียงร้องเบา ๆ ทว่าเจ็บปวดจากคนตัวเล็ก ปลุกคนที่กำลังหลับใหล ให้ดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจสุดขีดหมอคินกำชับนักกำชับหนา ช่วงนี้ให้ดูแลพริกแกงอย่างใกล้ชิด แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคืนนี้ เพราะก่อนหน้านี้ยังไม่มีสัญญาณเตือนอะไรอย่างที่ไอ้หมอบอกไว้ ดีที่เขาพยายามตื่นตัวและเตรียมความพร้อมตลอดเวลา“นะ...หนูเจ็บ”“อดทนหน่อยนะครับ” เสียงสั่นเทาเอ่ยปลอบทั้งภรรยาตัวเล็กและตัวเอง เขาพยายามตั้งสติห้ามมือไม้ไม่ให้สั่น แม้จะเตรียมตัวตลอดหลายวันที่ผ่านมา แต่เอาเข้าจริง เขากลับตื่นเต้นจนแทบทำอะไรไม่ถูก ยิ่งเห็นชุดนอนเมียรักเปียกชุ่มไปด้วยน้ำคร่ำ อกด้านซ้ายยิ่งสั่นระรัวเหมือนจะหลุดออกจากอกยูนิกซ์จำคำเตือนของไอ้หมอได้ขึ้นใจ เมื่อไหร่ที่พริกแกงมีอาการน้ำเดิน นั่นหมายความว่า มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่เจ้าตัวน้อยจะออกมาลืมตาดูโลกภายในสิบสองชั่วโมง ถ้าเป็นแบบนั้นก็แสดงว่าในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า เขาจะได้เจอหน้าคนที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่ยังไม่เคยเจอกันสักครั้งว่าที่คุณพ่อทั้งตื่นเต้น ดีใจ และตกใจแต่ก็ไม่ลืมช้อนอุ้มภรรยาขึ้น กึ่งเดินกึ่งวิ่งออกมาจากห้องด้วยความระมัดระวัง โดยมี
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก ️Special 3️
“ค่อย ๆ ลุกนะคะคุณยู มาค่ะดิฉันช่วย”“ปล่อยครับ ผมลุกเองได้ ทำไมกูมาอยู่ที่นี่ได้วะ แล้วเมียกูไปไหน ไอ้เจฟ!” เอ่ยปฏิเสธคนที่ทำท่าจะเข้ามาช่วยพยุง เขาไม่ชอบให้ผู้หญิงคนอื่นมาถูกเนื้อต้องตัว แม้จะเป็นพยาบาลก็ตาม ก่อนประโยคหลังจะหันมาถามคนสนิท แต่คนที่ยืนอมยิ้มในความหวงตัวของเจ้านายกลับไม่ทันตอบ เสียงระคายหูของคนมาใหม่ ก็ทำให้คนที่เพิ่งพยุงตัวเองลุกพิงหัวเตียงได้ตวัดตามองไม่พอใจ“ตื่นมาก็ร้องหาเมียเลยนะมึง”ทำไมนอกจากหน้าไอ้เจฟ ตื่นมาคนที่เจอต้องเป็นมัน! คนที่เขาไม่อยากเห็นหน้ามากที่สุดตอนนี้ด้วย! โชคดีที่โผล่มาแค่ตัวเดียว ถ้าอีกคนมาด้วย มันคงหัวเราะเยาะเขาจนเสียงแหบหรือไม่ก็คอแตกตายไปแล้วมั้ง“มึงมาทำไมไอ้เจย์”“มาดูคนกระจอก” ตอบเสียงนิ่ง พลางปัดหน้าจอดูงานทำเป็นไม่ใส่ใจ แตกต่างจากความเป็นจริงพอเขารู้ข่าวว่าน้องชายถูกหามส่งโรงพยาบาลก็รีบมาดู แต่สภาพน่าอดสูของมัน กลับทำเขาอดยิ้มเยาะในความน่าสมเพชไม่ได้เกิดมาตากแดดตากลม อดหลับอดนอนลากยาวติดต่อกันแค่ไหนไอ้ยูก็ไม่เคยป่วย แต่วันนี้มันกลับโดนเสียบสายน้ำเกลือเพราะแพ้ท้องแทนเมีย ผู้ชายห่าอะไรแพ้ท้องหนักไม่พอ ยังเหม็นกลิ่นตัวเองหนักถึงขนาดเป็น
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก ️Special 2️
“เป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่าตัวเล็ก” เสียงทุ้มเอ่ยถามภรรยาด้วยความห่วงใยเขายืนหวีผมให้เมียรักเหมือนอย่างที่ทำเป็นประจำก่อนนอนทุกวัน ทว่าวันนี้กลับสังเกตเห็นใบหน้าหวานที่สะท้อนผ่านกระจกมีสีหน้าเศร้าหมองเหมือนคนคิดไม่ตก ทำให้อย่างยูนิกซ์อดถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้เขาชอบเห็นใบหน้าสวย ๆ ของภรรยาประดับไปด้วยรอยยิ้มมากกว่า ไม่ชอบใบหน้าอมทุกข์อย่างเช่นตอนนี้เลยสักนิดพริกแกงจับมือใหญ่ของสามีที่วางอยู่บนบ่า พลางบีบเบา ๆ สบสายตาคมผ่านกระจกบานใหญ่อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะระบายลมหายใจหนัก หันมาเอ่ยกับคู่ชีวิตด้วยเสียงแผ่วเบาไม่ค่อยมั่นใจนัก เพราะรู้ว่าเป็นเรื่องที่ไม่ควรเก็บมาคิดหรือใส่ใจ“จู่ ๆ ช่วงนี้หนูก็คิดถึงข้าวฟ่างขึ้นมา ผ่านมาเป็นปีแล้ว ไม่รู้เธอจะเป็นตายร้ายดียังไงบ้างนะคะ”“หนูเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้นเหรอ”“ก็มีบ้างค่ะ” หากไม่นับเรื่องแทนไท ข้าวฟ่างก็นับเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง เธอกับข้าวฟ่างคอยช่วยเหลือดูแลซึ่งกันและกันมาตลอด แต่เพราะอีกคนพลาดที่มอบหัวใจให้คนผิด ไปรักผู้ชายเห็นแก่ตัวที่ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง เรื่องมันถึงต้องจบลงแบบนั้น แต่ถึงจะไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ เธอก็ไ
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก ️Special 1️
“ทำอะไรอยู่ครับ หืม?” คุณสามีที่เพิ่งกลับมาจากทำงาน เดินเข้าไปสวมกอดภรรยา พร้อมกดปลายจมูกโด่งลงบนแก้มนิ่มฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึงนับวันเขายิ่งรู้สึกทั้งรักทั้งหลงยัยตัวเล็กมากขึ้นทุกวัน กลับมาจากทำงานเหนื่อย ๆ พอได้กอดรัดฟัดเหวี่ยงคนในอ้อมแขน ได้สูดดมกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากเรือนผมนุ่ม ก็ทำให้ความเหนื่อยล้าที่สะสมมาทั้งวันหายเป็นปลิดทิ้ง เหมือนได้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง“อ่านบันทึกค่ะ”“ไม่เบื่อเหรอ เฮียเห็นหนูอ่านแทบทุกวัน”“ไม่เบื่อค่ะ ก็มันเป็นจุดเริ่มต้นของเรานี่คะ” เสียงหวานเอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้มไม่ว่าเวลาจะผ่านมานานแค่ไหน พริกแกงไม่เคยลืมเลือน เธอสามารถอ่านมันได้ซ้ำ ๆ ทุกวันไปตลอดชีวิต ทุกตัวอักษรคือเรื่องราวทั้งสุขและทุกข์ก่อนที่เราสองคนจะสมหวัง แล้วเธอจะเบื่อได้อย่างไรไม่มีทาง“แต่ตอนนี้หนูหยุดอ่าน แล้วมาช่วยเฮียก่อนได้มั้ยครับ?”“หือ ช่วยอะไรคะ”“อาบน้ำให้เฮียหน่อยค่ะคนดี”“...แต่หนูเพิ่งอาบไปเองนะ”“อาบแล้วก็อาบอีกได้ มาครับเมีย เฮียจะทำความสะอาดให้ทุกซอกทุกมุมเลย” แม้จะทำสีหน้าเหมือนไม่ยินยอมกับคำพูดสองแง่สองง่ามของสามี แต่เธอก็อ้าแขนออกกว้างให้เขาเข้ามาอุ้ม เรียกรอยยิ้มเอ็นดูได้ไ
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 40 | ตลอดชีวิต (END)
“มันกวนตีนแบบนี้มานานแล้วน้องรัก เธอแค่ยังไม่เห็น!”“ถ้ามึงไม่หยุด ผมจะโทร. บอกเมียคุณนะ”“โอ๊ย ถ้าขึ้นมึงแล้ว ก็ไม่ต้องผม ๆ คุณ ๆ หรอกเพื่อนรัก” พี่เขยเอ่ยเย้า แต่พอเห็นน้องเขยในคราบเพื่อนสนิททำท่าขอโทรศัพท์จากการ์ดด้านล่าง ชานนท์ก็รีบรูดซิปปาก แล้วกลับไปนั่งเงียบ ๆ ข้างเจนิกซ์แต่โดยดี“น้องมึงแม่งชอบขู่”“กูก็โดน” พอได้ฟังเจนิกซ์ตอบก็ยิ่งต้องเงียบเสียงกว่าเดิมพี่มันยังไม่เว้น แล้วเพื่อนจะเหลืออะไรล่ะคร้าบ“กลับมาต่อนะครับ เหตุผลแค่นี้เองเหรอเนี่ยที่ทำให้เธอจำพี่ใจดีไม่ได้? งั้นพี่ช่วยตอบเพื่อนผมหน่อยสิว่าทำไม”“ที่ผิวคล้ำ เพราะช่วงนั้นบ้าเล่นเซิร์ฟครับ ครั้งแรกที่เราเจอกัน พี่ก็เพิ่งกลับจากแข่งเซิร์ฟ ส่วนทำไมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นถึงเป็นสีน้ำเงิน มันเป็นของแจกน่ะ พี่ได้มาตอนไปลงทะเบียนแข่งครับ ขอโทษนะที่ไม่ได้บอก แล้วปล่อยให้เข้าใจผิดตั้งนาน ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมถึงชอบกวน...” ยูนิกซ์ลดไมค์ลงครู่หนึ่ง ก้มลงไปใกล้ใบหูสีแดงของว่าที่ภรรยา เขาพูดเสียงกระซิบทว่ายกไมค์ขึ้นจ่อปากไว้“พี่กวนเฉพาะคนสนิท แต่กับหนู...พี่อยากกวนทั้งตัวทั้งใจเลยครับที่รัก”หลังส่งตัวบ่าวสาวเข้าห้องหอเสร็จ แขกเหรื่อแล
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 39 | งานแต่ง
- สองเดือนต่อมา -พิธีมงคลสมรสระหว่างสองตระกูลนักธุรกิจดังถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ เทียร์ร่าแกรนด์สาขาย่อยถูกเหมาพื้นที่ทั้งโรงแรม เพื่อเฉลิมฉลองวันมงคลของน้องชายเพียงคนเดียวของท่านประธานพัชริกา ฮาร์ตลีย์ (พริกแกง) ❤ ยูนิกซ์ เรเลอร์ตัน (ยู)ทั่วทั้งงานเนืองแน่นไปด้วยสักขีพยานรักจากคนชั้นสูง ถือเป็นงานแต่งงานสุดยิ่งใหญ่ในรอบหลายปีที่ผ่านมา รูปถ่ายสุดหวานของคู่บ่าวสาวประดับประดาอยู่ทั่วทั้งห้องบอลรูมมิหนำซ้ำไดอารีทุกเล่มที่พริกแกงจดบันทึก ยังถูกนำมาจัดแสดงเรียงรายตลอดทางเดินเข้างาน ยาวไปจนถึงเวทีกลางซึ่งถูกตกแต่งด้วยดอกไม้สดหลายชนิดที่เปี่ยมล้นไปด้วยความหมายไม่ว่าจะเป็น…ดอกยิปโซสื่อถึงรักแรกพบที่ทั้งสองมีให้กันตั้งแต่สิบสองปีก่อนดอกเยอบีราเปี่ยมไปด้วยความสดใสร่าเริง แฝงไว้ด้วยความเข้มแข็งเหมือนเจ้าสาวอย่างพริกแกง หรืออีกนัยหนึ่ง เธอคือแสงอาทิตย์แห่งชีวิตของฉัน เหมือนที่ยูนิกซ์ที่ยึดเอาพริกแกงเป็นสิ่งเหนี่ยวนำให้เขากลับมารักตัวเองอีกครั้งดอกกุหลาบขาวคือความรักบริสุทธิ์ที่ทั้งสองมอบให้กันเป็นนิจนิรันดร์ดอกฟอร์เก็ตมีน็อตดอกไม้ในวันแห่งความรักที่มีความหมายว่า โปรดอย่าลืมฉัน เหมือน
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 38.2 | Will you marry me?
คนติดงานที่ฉันเฝ้ารอ กำลังเดินฝ่าวงล้อมสาวสวยที่ส่งสายตาแพรวพราวพร้อมขย้ำเหยื่อมาให้ ไม่รู้เขาตอบอะไร พวกหล่อนถึงมองมาทางฉันด้วยสีหน้าหงอย ๆ พลันล่าถอยออกไป“เงียบปากไปเลย” กระแทกเท้าหมายจะเหยียบรองเท้าหนังมันวาวของบัณฑิตชาย แต่คนเยอะสิ่งอย่างแผ่นดินกลับหลบทัน“ไวกว่าชนะ” ฉันเลิกต่อปากต่อคำกับเพื่อนสนิท แล้วหันมาฉีกยิ้มให้แฟนสุดหล่อ ปกติก็หล่อมากอยู่แล้ว แต่วันนี้พอได้แต่งตัวจัดเต็มด้วยชุดที่ฉันเลือกให้ ก็ยิ่งหล่อขึ้นเป็นสิบเท่า“ยินดีด้วยครับที่รัก”“ขอบคุณนะคะ” ฉันคว้าช่อกุหลาบขาวขนาดใหญ่ ที่แซมด้วยดอกทานตะวันสีเหลืองสดจำนวนสามดอกไว้ตรงกลางเข้ามากอดแนบอกอย่างแสนรักแฟนฉันน่ะเป็นผู้ชายที่โรแมนติกมาก ขัดกับใบหน้านิ่ง ๆ ที่ชอบแสดงให้คนอื่นเห็น เขาชอบสื่อความนัยผ่านดอกไม้ เหมือนกับรอยสักรูปดอกเดซีของเขา จึงพลอยทำให้ฉันไปหาความรู้มาบ้างอย่างดอกไม้ช่อนี้ กุหลาบขาว หมายถึงความรักบริสุทธิ์และสง่างาม ทั้งยังหมายถึงรักนิรันดร์ได้อีกด้วย ส่วนดอกทานตะวันหมายถึงความซื่อสัตย์ ความรักมั่นคง และ...การรักเดียวใจเดียวฉันไม่รู้หรอกว่าทำไมดอกกุหลาบต้องมีสิบสองดอก และทานตะวันสามดอกนี้ มันอาจจะมีหรือไ
First Love ใจวุ่น(ลุ้น)รัก Ep. 38.1 | Will you marry me?
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ” พริกแกงถามขึ้นหลังวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ ขณะลอบสังเกตแฟนตัวสูงที่ทำหน้าหดหู่ไม่ยิ้มแย้มเหมือนทุกวัน“เฮียเซ็ง”“เซ็งเรื่องอะไรคะ”“วันนี้หนูมาฝึกงานวันสุดท้ายแล้ว”“จริงด้วย...”“นั่นแหละที่เฮียเซ็ง” อยู่ด้วยกันทุกวัน มาทำงานพร้อมกัน กลับบ้านพร้อมกัน กินข้าวหรือทำอะไรก็มักทำด้วยกันเสมอ แต่วันนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาและเธอจะได้มีช่วงเวลาแบบนั้นด้วยกัน อดนึกเซ็งไม่ได้ ความเคยชินกำลังทำร้ายใจของเขายอมรับว่าติดแฟนเด็กมาก การมีเธออยู่ใกล้ ๆ ทำให้รู้สึกมีชีวิตชีวา อยากยิ้มอยากหัวเราะ และมีแรงจะสู้กับทุกอย่างไม่ว่าจะเจอกับปัญหาหนักหน่วงแค่ไหน“อย่างอแงสิคะ ถึงหนูจะไม่ได้มาทำงานด้วย แต่เรายังอยู่ด้วยกันทุกวันนะ”“แต่นอนคนละห้อง” ท่ากอดอกเหมือนเด็กขี้งอนทำให้ปากอิ่มส่งเสียงหัวเราะชอบใจ ยื่นนิ้วเขี่ยแก้มคนหน้าบึ้งเล่นเบา ๆ“แก่แล้วนะ ทำงอนเป็นเด็ก ๆ ไปได้”“คำก็แก่สองคำก็แก่ ห่างกันแค่หกปีเอง”“ตั้งหกปี”“ที่รัก...”“ล้อเล่นค่ะที่รัก มา ๆ กอดกัน ๆ วันนี้อยากกินอะไรคะ? เดี๋ยวหนูเลี้ยงเอง ส่งท้ายการทำงานวันสุดท้าย เดี๋ยวสั่งพิซซ่ามาให้พี่ ๆ ในออฟฟิศด้วยดีกว่าเนอะ”“เลี้ยงเ
