Chapter 23

Kasalukuyan silang naglalakad alinsunod sa mapa na ibinigay sa kanila ng hindi kilalang babae. Tahimik nilang binabagtas ang daan. Gutom, pagod, sakit at uhaw, yan ang kanilang nararamdaman sa ngayon. Wala na silang lakas pa upang pag-usapan ang mga bagay-bagay.

Kasalukuyan namang nakaabang sina haring Oscar sa pintuan ng lagusan. Masaya siyang kahit papaano ay matagumpay nilang nalampasan ang lahat ng mga pagsubok na ipinataw sa kanila. Nasisiguro niyang ano pa mang hirap ang kanilang makakaharap sa hinaharap ay sama-sama nilang malalampasan ang lahat.

Ng makarating sina Artemis sa pintuang lagusan, hindi na sila nagdalawang isip at agad na silang pumasok doon. Ng idilat nila ang kanilang mga mata, nakita nila sa kanilang harapan hari, maging ang mga nilalang na sumalubong sa kanila ng makapasok sila sa lugar na ito.

Ng makilala nila ang hari dahil sa suot nito, agad silang lumuhod sa harap nito at nagbigay-pugay.

"Mahal na hari, ikinararangal po naming makita kayo, naway wag niyo kaming parusahan sa aming pagpasok sa iyong teritoryo," Magalang na sambit ni Artemis.

"Binata, ano ang kailangan niyo at naparito kayo sa aking buod?" Baritono at nakakatakot na boses na tanong sa kanila ng hari.

"Mahal na hari, narito po kami upang hingin ang permiso mong ipagkatiwala sa amin ang aklat ng Dwane. Nais po naming gamitin ito upang makapunta sa nawawalang kaharian. Galing po kami sa mundo ng mga tao na ngayon ay kasalukuyang pinamumunuan ng demonyo at wala kaming ibang magagawa kung hindi ang humingi ng saklolo sa mga may kapangyarihan. Ako po si Artemis, nagmula sa kaharian ng Dohiko, ako po ang pangalawang anak ng hari," magalang na paliwanag ni Artemis.

"At sino naman ang mga kasamahan mo? Nasisiguro mo bang totoo ang hangarin nila at hindi ang magnakaw ng kayamanan?" Muli pang tanong ng hari. Kasalukuyan parin silang nakaluhod at nakayuko sa harap ng hari.

Pinili ng hari na huwag na munang magpakilala kay Artemis, na kanyang apo. Makakasira lamang iyon ng kanyang konsentrasyon. At hindi pa ito ang tamang panahon para doon.

"Ako po si Xinniang, at ito po ang aking mga kapatid, itinataya ko po ang buhay ko bilang kabayaran oras na may magtraydor sa hanay namin, mahal na hari," Magalang naman na sagot nito.

"Mahal na hari, nais po naming ihandog sa iyo ang kaputing ito, bilang paggunita sa mabubuong kasunduan sa pagitan ng iyong nasasakupan at naming mga tao," Muling sambit ni Artemis habang nakalahad ang kamay na may hawak ng kapa.

Agad na sumenyas ang hari sa mga tauhan upang kunin sa kamay ni Artemis ang bagay na iyon. Ngunit gayon na lamang ang gulat nilang lahat ng biglang umilaw ang bagay na iyon ng hawakan ng hari at naging isang maliit na aklat. Ito ang aklat ng Dwane, ang aklat ng gabay.

"Maaari na kayong tumayo, magpahinga na muna kayo sa ngayon. Si Granda na ang bahala sa inyo. Bukas na bukas, ihahatid kayo ni Granda sa lagusan. Doon tayo muling magkita," Matapos sabihin iyon ay agad ng tumalikod ang hari kasama ang mga tauhan.

Si Granda ang nilalang na sumalubong sa kanila ng araw na dumating sila sa lugar na iyon. Muli, ay dinala sila sa silid na pinagdalhan sa kanila noong una. Masaya silang kumain ng kumain, sa gutom ay naubos nilang lahat ang pagkain inihain sa kanila.

Matapos kumain, agad na silang nagpahinga, bawat isa sa kanila ay binigyan sila ng tig-iisang silid-pahingahan.

Agad ng naligo si Artemis, habang naliligo, bakas ang sakit sa kanyang katawan dahil sa dami ng bali na kanyang natamo, hindi parin magaling ang sugat sa kanyang likuran mula sa kanyang pagkakatilapon at ang malaking hiwa sa hita dahil sa kuko ng higanti. Nakapikit niyang dinadama ang mainit na tubig na nagmumula sa paliguan sa kanyang silid. Naalala niya ang mukha ng kanyang ina, natatakot siya, na habang tumatagal ay mas lalong nanganganib ang kalagayan nito.

Natatakot siyang mahuli, kaya pipilitin niyang kumilos ng mabilis. Sisimulan narin niya ang pagsasanay habang nasa isang paglalakbay sila papuntang nawawalang kaharian. Kailangan na niyang pag-aralan ang aklat na ibinigay sa kanya ng kanyang ina. Matapos magbabad sa mainit na paliguan ay agad na siyang payapang natulog.

Kinabukasan, agad na silang gumayak. Nakangiting sinalubong ni Artemis sina Xinniang na naghihintay na pala sa kanya sa labas ng kanyang silid. Napakamot na lamang siya ng batok sa hiya. Napasarap ang tulog niya kaya hindi niya namalayan na umaga na pala. Sa pagmamadali niya pa ay hindi pa niya naisuot ng maayos ang kanyang damit pang-itaas.

Napangiti na lamang din si Xinniang. Ilang araw na niyang hindi nakikita ang magagandang ngiti sa labi ng lalaking kanyang sinisinta, kaya masaya sya na makita itong nakangiti at tila nahihiya. Agad siyang lumapit dito at hinalikan ang pisngi nito na mas lalo pang nakapagapula sa pisngi nito. Inayos na rin ni Xinniang ang damit nito. Napailing-iling nalang sina Kael sa nakita at hindi maiwasang mapangiti na rin.

Nakita nilang papalapit na sa kanila si Granda kaya agad na silang naglakad pasalubong dito. Ngumiti naman ito sa kanila at lumapit kina Artemis at Xinniang. Yumakap pa ito sa tuhod ni Xinniang.

Hindi ito nagsasalita ngunit naiintindihan nila ang nais nitong ipahiwatig sa pamamagitan ng pagsenyas nito. Papunta sila ngayon sa hapag-kainan, ng makarating sila, nadatnan nila ang iba pang nilalang na kagaya ni Granda na abalang-abala sa paghahanda ng pagkain sa lapag, ang iba pa ay nagbabalot ng mga gulay, prutas at iba pang pagkain.

Ng makita silang paparating, isa-isang nagsilapitan ang mga cute na bunny papunta sa kanila, hinila sila sa kani-kanilang upuan at pinaghain ng pagkain. Napangiti na lamang sila sa kabaitang ipinapakita sa kanila. Masaya silang kumain kasama ang buong angkan ni Granda.

Matapos kumain, hinatid na sila papunta sa pintuang lagusan. Doon ay nadatnan nila ang kararating lamang na hari, kasama ang ilan sa mga magagaling nitong tauhan. May nakita silang tatlong maliliit na dragon na palipad-lipad sa harapan ng hari, mayroon ding malaking gorilya at may isa pang kakaibang nilalang. Tila mga usa ngunit sobrang laki ng katawan na parang sa kalabaw. Ang mukha ay parang sa kabayo ngunit ang sungay ay parang sa usa.

"Maligayang pagbati, mahal na hari," Bati nilang lahat sa nakangiting hari. Hindi na ito ang nakakatakot na hari na kahapon lang ay sumalubong sa kanila.

Nagulat pa si Artemis ng pagkalapit niya rito ay mahigpit siyang niyakap nito, tila pa nakaramdam siya ng pangungulila ng yakapin siya nito, na parang kilala niya ito ngunit hindi.

Ibinigay ni haring Oscar ang aklat ng Dwane kay Artemis, at ang aklat ng mga dragon. "Artemis, tama? Nais kung pag-aralan mo ang aklat na ito, sa muling pagkikita natin ay wag mo akong bibiguin," Sambit nito.

Isa-isa na silang binigyan ng parang usa na nilalang na kanilang nakita, ito pala ang kanilang sasakyan papuntang kanluan.

"Artemis, nais kung ihandog sa inyo ang tatlong ito, malaki ang maitutulong nila sa hinaharap, alagaan nyong mabuti ang mga ito..."