Habang naglalakad, hindi nila maiwasang isipin ang mga nangyari, ilan na ang nawala sa kanila, ilan na lamang silang natira, at ano na nga ba ang nangyari kina Blake.
Tahimik lamang silang naglalakad ng biglang yumanig ang lupang kanilang tinatapakan, sa pakiwari ba ay mayroong malalaking paa na naglalakad, tila higante sapagkat bawat hakbang ay talagang nayayanig ang buong paligid.Hindi nga sila nagkamali sa kanilang hinua, nakita na lamang nila ang higanting nilalang, para itong cyclope sapagkat iisang mata lamang mayroon ito,malalaking bibig na parang pinigtas dahil umaabot hanggang tenga, malalaking tenga, matutulis na ngipin at tumutulo pa ang lqway nito.Nanlaki ng husto ang kanilang mga mata sa nasaksihan, isang nakakatakot na nilalang ang ngayon ay nakatayo sa kanilang harapan.*Gggrrrrr, tao, nasaas ang tao, ggrrr!*Malakas na sigaw nito. Napapikit na lamang sila dahil duon. Inaamoy-amoy pa nito ang paligid at pilit sinisipat. Sa mabilis na galaw, ay sabay nilang inatake ang higante. Gamit ang kanilang mga sandata, nanlaki lalo ang mata ng higante, malamya nitong hinampas ng kamay ang tumatalon ng mataas na si Deroi, malakas na bumagsak di Deroi sa buhanginan.“Deroi!” Sigaw nilang lahat. Pinagtulunuan nilang palibutan at atakehin ang halimaw.*Graaahhh! * Isang malakas na huni nanaman ang pinakawalan nito ng masugatan ni Artemis ang hita nito.Agad nyang tinabig si Artemis. Mabilis naman itong tumalsik sa malayo. Sa gulat nila, ay bigla nitong pinulot si Deroi na hanggang ngayon ay hindi parin makakatayo, itinaas nito hanggang sa umabot sa kanyang mga bibig.“Deroi!” Hindi alam ni Xinniang kung sino ang uunahin, sa huli ay mabilis na lumapit si Kael dito.“Xinniang, tulunhan mo si Artemis, ako ng bahala kay Deroi, pagkatapos ay malakas na tumalon-talon sa katawan ng halimaw. Ng akmang isusubo na ng halimaw si Deroi, ay magkasunod na hiwa ang kanyang natanggap mula kay Kael, at kay Blue na nakapwesto sa may paanan ng higanti.Muli itong napaungol ng pagkalakas-lakas at parang papel na na nabitiwn di Deroi, agad naman itong sinalo ni Xinniang at Artemis. Nakabawi na pala si Artemis mula sa kanyang pagkakabagsak.Mabilis silang sabay na tumalon paputa sa uluhan ng higante, bawat parte nito na kanilang nadadaanan ay kanlang hinihiwa at sinasaksak.*Guaaaah! * Panay ungol at pagpupumiglas ang ginagawa nito. Naghahampas ito sa hangin kaya nahihirapan silamg makaakyat. Nalaman nilang ang mata nito ang kahinaan nito dahil ito ang labis na inoprotektahan ng halimaw. Kaya ngayon ay yun ang pinunterya nila. Sa kasamaang palad, ay nahagip ng malaking kamay nito si Kael kaya tumalsik sya ng pagkalayo-layo. Muntik na syang mawalan ng ulirat dahil da sakit. Pagapang syang naglakad, ngunit sobrang sakit na ng katawan nya. Hindi nga naman biro ang mahampas ng malakas ng mga malalaking kamay ng isang higante“Kael!" Malakas naman na tawag nina Red, Ash, Artemis at Xiniang. Apat nalang silang ngayong lumalaban. Nahihirapan silang makalusot. Sa mabilis na hampas ng kamay ay walang babalang nahampas ng malakas si Artemis na ikinalaki na lamang ng kanyang mga mata. Maging sina Xenniang at Ash at Red ay biglang nagulo nito dahil nawalan sila ng kontrol.“Huhhahaha,masarap kain, tao,” Malakas nitong sambit. Aagd na nagpupumiglas si Xinniang, ngunit kahit anong gawin nya ay hindi sya makawal. Ganun din sina Red ay hindi makawala. Mas lalo pang nanindig ang balahibo nilang tatlo ng inilapit sila nito sa bibig at nagtangkang kainin, ngunit bigla itong tumawa ng malakas midmo da harapan nila,nagtalsilan ang mabaho at nakakadiring laway nito sa kanilang mga katawan. Tila naligo sila sa imburnal dahil sa nabubulok na amoy.Binitbit nito pati sina Kael at Deroi na parehong we ala ng malay.Samantalang si Artemis naman ay namimilipit parin sa sakit. Tumilapon sya halos isang kilometro mula sa kanilang pwesto, bukod doon ay sobrang sama ng kanyang pagbagsak. Hindi sya makatayo sa sakit, ngunit ng biglang maisip si Xinniang, doon ay tila muling nabuhay ang kanina lang ay nanghihinang sistema.Mabilis ngunit maingat syang tumayo, pinulot ang sandata at paika-ikang naglakad papuntang pinangyarihan ng gulo. Ngunit gayon na lamang ang kanyang gulat ng makitang pinupulot nito ang mga katawan nina Deroi at Kael, hawak narin nito sina Xinniang, Red at Ash.Mabilis syang nagtago ng makitang akmang lilingon sa kanya ang higante, ng marinig ni Artemis na naglalakad na ito, ay mabilis nyang sinundan ito. Takbo-lakad ang kanyang ginawa masundan lamang ito.Pagkarating ng higanti sa kaniyang tahanan, mabilis niyang dinala sina Xinniang sa loob ng kusina at itinapon isa-isa sa loob ng kulungan. Tumatawa pa ito na para bang tuwang-tuwa sa kanyang huli, mabilis na nagtadtad ng mga gulay at pakanta-kantang inayos ang lamesa.Si Artemis naman ay hirap na hirap sa pag-akyat sa mataas na bahagi ng lamesa, kung saan ay nandoon sina Xinniang.“Pag...ka..in, masa..rap," usal pa ng halimaw. Abala ito sa pagbubuhos ng harina sa lamesa, may kung ano-ano pa itong hinahalo at inaamoy-amoy pa nila . Nakita pa nila itong kinakalikot ang kanyang tenga, pagkatapos ay tiningnan ang kamay at walang babalang isinubo. Tila sarap na sarap pa ito.Halos masuka naman sina Xinniang habang nakatingin rito. Si Artemid naman ay abala sa pag-akyat. Nagulat nalang sila ng binuksan nito ang kulungan ni Ash, walang babalang kinuha ito. Nagsisigaw pa ito ng tulong.Walang pakialam. na nilagay ng halimaw si Ash sa ibabaw ng harina at pinaikot-ikot na parang lumpia. Ng makitang hindi halos kumakapit ang harina kay Ash, kumuha ito ng kulay berdeng likido at walang sabi-sabing inilublob roon si Ash.Sobrang sama ng amoy ng likidong iyon. Napaubo ng malakas si Ash, hindi nya napaghandaan kaya sapol na sapol ang iba sa lalamunan nya. Sumuka sya ng sumuka dahil hindi kinaya ng kanyang sikmura ang amoy ng likidong iton. Ngunit wala lang ito sa higante. Ibinalik nya lamang si Ash sa harina at muling inaikot-ikot hanggang makuntinto ito. Pagkatapos ay binalot pa sya ng makapal na arang pambalot ng lumpia kaya nahirapan syang huminga. Pikit matang tiniis ni Ash ang lahat, tinanggap na nyang ito na ang kanyang kamatayan.Bigla nya nalamang nakita si Artemis na nagkandahirap-hirap sa pag-akyat. Duon ay muli syang nabuhayan ng loob, mabilis na lumapit si Artemis kay Ash ng tumalikod ang higante, pilit na hinihiwa ni Artemis ang nakabalot kay Ash ng biglang...Ng biglang lumingon ang higanti sa gawi nilang dalawa, mabuti nalang at mabilis na nagkubli si Artemis. Dahil sa hindi magawang matanggal ni Ash ang nakabalot kay Ash, ay ibinigay nya na lamang ang kutsilyong hawak niya kay Ash ng palihim.Mabilis syang nakatakbo palayo ng lumapit sa gawi nila ang higanteng halimaw, nakita nilang inilagay nito si Ash sa malaking kawali kasama ang nakatayong baka na walang kamalay-malay sa kanyang magiging kapalaran. Agad na umakyat si Artemis sa ibabaw ng lutuan, ngunit dahil sadyang napalataas nito ay hirap na hirap sya. Gamit ang kanyang espada ay nakaakyat sya sa wakas. Mabilis syang tumakbo sa gawi nina Xinniang at dali-daling binuksan ang pinto ng nalingat ang higanti.Isang mahigpit na yakap ang kanyang isinalubong kay Xinniang. Labis ang takot na kanyang nadama ng makita nyang naguli ang mga ito, kaya kahit pagod na pagod na sya ay tumakbo parin sya ng abot ng kanyang makakaya makaabot lang sa nakabukas na pinto palasok sa bahay ng higanting i
Unang sumubok si Artemis, matindi ang pag-iingat niya na hindi mahulog. Sobrang liit lang ng batong kanilang pwedeng tapakan kaya hindi pwedeng magpadalos-dalos. Pagkatapos niyang tumapak doon gamit ang iisang paa ay sinunod niya ang kabila.Tumatagaktak ang pawis sa kanyang noo, magkahalong kaba at takot ang kanyang nararamdaman. “Ahh!" Napasigaw siya ng bahagya ng magkataong namali siya ng tapak. Lapnos ang paang nagpatuloy siya ng ilang hakbang. Pagkuwan ay lumingon siya sa mga kasama, senenyasan niya ang mga ito na magdahan-dahan. Sa hindi malamang dahilan ay hindi nila magamit ang light martial arts nila sa pook na iyon. Tila may pwersang pumipigil sa kanila.Dahan-dahang sumunod ang lahat, nanginginig ang mga binti sa labis na kaba.“Ahh!” Napasigaw si Ash ng bigla nalang parang bulang nagsilutangan ang mga bilog na apoy sa bawat gilid nila.Mas lalo lang tumitindi ang sakit at init na kanilang nararamdaman, “Ssh, dahan-dahan lang, okay sige lang dahan-dahan," Mahinang sambi
Lahat sila ay nawalan ng malay dahil sa matinding pinsala na kanilang natamo.Napailing na lamang si haring Azcar sa nakikita. Hindi niya maiwasang matuwa dahil sa determinasyong nakikita niya sa mga mata ng mga ito. Determinasyong kailan man ay hindi niya mararamdaman.Duwag siya oo, aaminin niya. Hinayaan niyang mamatay ang babaeng pinakamamahal, kahit pa hiniling nito na gawin niya itong dragon kagaya niya, ngunit dahil sa takot na mabawasan ang kaniyang kapangyarihan ay namatay itong hindi man lamang niya nasisilayan.Isang mapait na ngiti ang kanyang iginawad sa kawalan habang matamang nakatingin sa mga kamay ni Xinniang at Artemis. Nawalan man sila ng malay, sinigurado parin ni Artemis na hawak-hawak niya ang kamay ng babaeng kaniyang iniibig.Senenyasan niya ang kanyang kanang kamay, “Dalhin mo na sila sa pangatlong pagsubok,” Mahinahong utos ni haring Azcar dito.“Masusunod kamahalan.” Sagot naman nito bago bahagyang yumuko at nawala ng parang bula.Ilang oras ang nakalipas, ay
Wala na ang lagusan, tuluyan na itong natabunan ng makapal at tila gabatong yelo. Sinubukan pang suntukin ito ng ilang beses ni Deroi ngunit wala ring silbi. Sinubukan rin nilang tibagin ito gamit ang kanilang mga sandata, ngunit habang tumatagal ay mas lalo lang itong kumakapal kaya kay hirap ng tibagin.Bigla nalang may naalala si Artemis. Isa sa mga itinuro ng kanyang ina ang paggamit ng enerhiya sa katawan upang tunawin gaano man kakapal ang yelo, ipinikit niya ang kanyang mga mata. Sinubukan niyang alalahanin ang mga paraan upang gawin ito. Ilang minuto ang lumipas ay napatayo siyang bigla. Nagulat naman sila sa nakitang reaksyon mula kay Artemis."Umalis kayo dyan, susubukan ko kung gagana ang alam kung paraan. Itinuro ito ni ina noong bata palang ako, ngunit hindi ko pa nasusubukang gawin, ngayon palang," Sambit ni Artemis. Agad naman silang tumango at pumunta sa gilid. Umupo pa indian sit si Artemis at sinimulan ng magconcentrate. Maya-maya palang ay nag-iinit na ang kanyan
Kasalukuyan silang naglalakad alinsunod sa mapa na ibinigay sa kanila ng hindi kilalang babae. Tahimik nilang binabagtas ang daan. Gutom, pagod, sakit at uhaw, yan ang kanilang nararamdaman sa ngayon. Wala na silang lakas pa upang pag-usapan ang mga bagay-bagay. Kasalukuyan namang nakaabang sina haring Oscar sa pintuan ng lagusan. Masaya siyang kahit papaano ay matagumpay nilang nalampasan ang lahat ng mga pagsubok na ipinataw sa kanila. Nasisiguro niyang ano pa mang hirap ang kanilang makakaharap sa hinaharap ay sama-sama nilang malalampasan ang lahat.Ng makarating sina Artemis sa pintuang lagusan, hindi na sila nagdalawang isip at agad na silang pumasok doon. Ng idilat nila ang kanilang mga mata, nakita nila sa kanilang harapan hari, maging ang mga nilalang na sumalubong sa kanila ng makapasok sila sa lugar na ito. Ng makilala nila ang hari dahil sa suot nito, agad silang lumuhod sa harap nito at nagbigay-pugay."Mahal na hari, ikinararangal po naming makita kayo, naway wag niyo
Nagulat man sa narinig, agad naman itong tinanggap ni Artemis. Agad na lumapit sa kanya ang pulang dragon at komportableng kumandong sa kanya.Ang asul naman na dragon ay kumandong kay Xinniang at ang berde ay kay Kel. "Naway gabayan kayo ng bathala sa inyong gagawing paglalakbay. Ano mang pagsubok ang inyong kakaharapin, tandaan niyong nariyan lang siya palagi, wag kayong mawalan ng pag-asa," Agad naman silang tumango. Nagsimula ng maglakad papuntang lagusan ang mga nilalang na kanilang sinasakyan. Ng tuluyan na silang makapasok ay isang nakakasilaw na liwanag ang sumalubong sa kanya. Napatakip silang lahat sa kanilang mga mata. Ilang minuto ang lumipas, unti-unti ng nasanay ang kanilang mga mata sa liwanag, inilibot nila ang kanilang mga mata at nalamang nasa kagubatan sila. Bumaba silang lahat sa kanilang sinasakyan, lumipad-lipad naman ang tatlong dragon. "Artemis, nais kung bigyan ng pangalan ang tatlo," Nakangiting sambit ni Xinniang habang nakatingin sa tatlong dragon na ngay
"Ano? Paano nyo nasasabing hindi ako karapat-dapat na umupo sa trono, gayong hindi nyo naman ako pinapakinggan o binibigyan ng pagkakataong patunayan ang sarili ko, ama?" pagalit kung sambit. Ako si Prinsipe Artemis, pangalawang Prinsipe sa kaharian ng Dohiko. Ang kapatid kong si Prinsipe Dotar, ay sadyang mapanglinlang, sya ang panganay sa aming dalawa at pinapaboran ni Ama. Anak sya ng Reyna Melia, samantalang ako ay anak lamang ng Concubine. Dahil na rin sa katayuan at posisyon ng aking ina, ay naging mababa ang tingin ng lahat sa akin. Ngunit hindi naman ito naging hadlang para hindi ako maghangad na maupo sa trono. Ang dahilan ko? iyon ay dahil hindi ko talaga nais na ang kapatid ko ang umopo sa trono. Hindi ko nais na mahulog sa masamang kamay, ang aking minamahal na mga mamamayan. Bata pa lang kami ay nakitaan ko na ng kakaibang pag-uugali si Dator. Sakim ito at laging naghahangad ng labis-labis. Walang habas kung manakit ng kapwa bata at mayroon din itong itim na kapangyarih
Prinsipe Artemis pov Hindi parin ako makapaniwala na darating sa puntong magiging ganito ang kinalalagyan kong sitwasyon. Ayaw kung malayo sa aking ina ngunit anong magagawa ko? Mapapahamak lamang sya kung palihim ko syang itatakas lalo na ngayong mahigpit na akong pinamamanmanan ni Dotar. Hindi talaga ito titigil hanggat hindi ako tuluyang mawala sa landas nya. Ng dumating ako sa palasyo ng aking ina ay nakita ko itong naluluha habang nakaabang sa akin. Sigurado akong nalaman na ni ina ang kautosan at parusa ng aking ama sa akin. "Ina," Bati ko rito at bahagya akong yumuko at pagkatapos hinalikan ko ang likod ng kanyang kamay. " Anak ko," mahinang sambit nya habang hinahaplos ang aking mukha. Naglakad kami patungo sa upuan at duon nag-usap. Umiiyak parin sya habang nakatingin sa akin." Anak ko, patawarin mo ako kung wala man lang akong magawa para matulungan ka. Napakawalang kwenta kung ina," malungkot nitong pahayag.Nginitian ko sya at marahang pinahid ang kanyang mga luha."I
Nagulat man sa narinig, agad naman itong tinanggap ni Artemis. Agad na lumapit sa kanya ang pulang dragon at komportableng kumandong sa kanya.Ang asul naman na dragon ay kumandong kay Xinniang at ang berde ay kay Kel. "Naway gabayan kayo ng bathala sa inyong gagawing paglalakbay. Ano mang pagsubok ang inyong kakaharapin, tandaan niyong nariyan lang siya palagi, wag kayong mawalan ng pag-asa," Agad naman silang tumango. Nagsimula ng maglakad papuntang lagusan ang mga nilalang na kanilang sinasakyan. Ng tuluyan na silang makapasok ay isang nakakasilaw na liwanag ang sumalubong sa kanya. Napatakip silang lahat sa kanilang mga mata. Ilang minuto ang lumipas, unti-unti ng nasanay ang kanilang mga mata sa liwanag, inilibot nila ang kanilang mga mata at nalamang nasa kagubatan sila. Bumaba silang lahat sa kanilang sinasakyan, lumipad-lipad naman ang tatlong dragon. "Artemis, nais kung bigyan ng pangalan ang tatlo," Nakangiting sambit ni Xinniang habang nakatingin sa tatlong dragon na ngay
Kasalukuyan silang naglalakad alinsunod sa mapa na ibinigay sa kanila ng hindi kilalang babae. Tahimik nilang binabagtas ang daan. Gutom, pagod, sakit at uhaw, yan ang kanilang nararamdaman sa ngayon. Wala na silang lakas pa upang pag-usapan ang mga bagay-bagay. Kasalukuyan namang nakaabang sina haring Oscar sa pintuan ng lagusan. Masaya siyang kahit papaano ay matagumpay nilang nalampasan ang lahat ng mga pagsubok na ipinataw sa kanila. Nasisiguro niyang ano pa mang hirap ang kanilang makakaharap sa hinaharap ay sama-sama nilang malalampasan ang lahat.Ng makarating sina Artemis sa pintuang lagusan, hindi na sila nagdalawang isip at agad na silang pumasok doon. Ng idilat nila ang kanilang mga mata, nakita nila sa kanilang harapan hari, maging ang mga nilalang na sumalubong sa kanila ng makapasok sila sa lugar na ito. Ng makilala nila ang hari dahil sa suot nito, agad silang lumuhod sa harap nito at nagbigay-pugay."Mahal na hari, ikinararangal po naming makita kayo, naway wag niyo
Wala na ang lagusan, tuluyan na itong natabunan ng makapal at tila gabatong yelo. Sinubukan pang suntukin ito ng ilang beses ni Deroi ngunit wala ring silbi. Sinubukan rin nilang tibagin ito gamit ang kanilang mga sandata, ngunit habang tumatagal ay mas lalo lang itong kumakapal kaya kay hirap ng tibagin.Bigla nalang may naalala si Artemis. Isa sa mga itinuro ng kanyang ina ang paggamit ng enerhiya sa katawan upang tunawin gaano man kakapal ang yelo, ipinikit niya ang kanyang mga mata. Sinubukan niyang alalahanin ang mga paraan upang gawin ito. Ilang minuto ang lumipas ay napatayo siyang bigla. Nagulat naman sila sa nakitang reaksyon mula kay Artemis."Umalis kayo dyan, susubukan ko kung gagana ang alam kung paraan. Itinuro ito ni ina noong bata palang ako, ngunit hindi ko pa nasusubukang gawin, ngayon palang," Sambit ni Artemis. Agad naman silang tumango at pumunta sa gilid. Umupo pa indian sit si Artemis at sinimulan ng magconcentrate. Maya-maya palang ay nag-iinit na ang kanyan
Lahat sila ay nawalan ng malay dahil sa matinding pinsala na kanilang natamo.Napailing na lamang si haring Azcar sa nakikita. Hindi niya maiwasang matuwa dahil sa determinasyong nakikita niya sa mga mata ng mga ito. Determinasyong kailan man ay hindi niya mararamdaman.Duwag siya oo, aaminin niya. Hinayaan niyang mamatay ang babaeng pinakamamahal, kahit pa hiniling nito na gawin niya itong dragon kagaya niya, ngunit dahil sa takot na mabawasan ang kaniyang kapangyarihan ay namatay itong hindi man lamang niya nasisilayan.Isang mapait na ngiti ang kanyang iginawad sa kawalan habang matamang nakatingin sa mga kamay ni Xinniang at Artemis. Nawalan man sila ng malay, sinigurado parin ni Artemis na hawak-hawak niya ang kamay ng babaeng kaniyang iniibig.Senenyasan niya ang kanyang kanang kamay, “Dalhin mo na sila sa pangatlong pagsubok,” Mahinahong utos ni haring Azcar dito.“Masusunod kamahalan.” Sagot naman nito bago bahagyang yumuko at nawala ng parang bula.Ilang oras ang nakalipas, ay
Unang sumubok si Artemis, matindi ang pag-iingat niya na hindi mahulog. Sobrang liit lang ng batong kanilang pwedeng tapakan kaya hindi pwedeng magpadalos-dalos. Pagkatapos niyang tumapak doon gamit ang iisang paa ay sinunod niya ang kabila.Tumatagaktak ang pawis sa kanyang noo, magkahalong kaba at takot ang kanyang nararamdaman. “Ahh!" Napasigaw siya ng bahagya ng magkataong namali siya ng tapak. Lapnos ang paang nagpatuloy siya ng ilang hakbang. Pagkuwan ay lumingon siya sa mga kasama, senenyasan niya ang mga ito na magdahan-dahan. Sa hindi malamang dahilan ay hindi nila magamit ang light martial arts nila sa pook na iyon. Tila may pwersang pumipigil sa kanila.Dahan-dahang sumunod ang lahat, nanginginig ang mga binti sa labis na kaba.“Ahh!” Napasigaw si Ash ng bigla nalang parang bulang nagsilutangan ang mga bilog na apoy sa bawat gilid nila.Mas lalo lang tumitindi ang sakit at init na kanilang nararamdaman, “Ssh, dahan-dahan lang, okay sige lang dahan-dahan," Mahinang sambi
Ng biglang lumingon ang higanti sa gawi nilang dalawa, mabuti nalang at mabilis na nagkubli si Artemis. Dahil sa hindi magawang matanggal ni Ash ang nakabalot kay Ash, ay ibinigay nya na lamang ang kutsilyong hawak niya kay Ash ng palihim.Mabilis syang nakatakbo palayo ng lumapit sa gawi nila ang higanteng halimaw, nakita nilang inilagay nito si Ash sa malaking kawali kasama ang nakatayong baka na walang kamalay-malay sa kanyang magiging kapalaran. Agad na umakyat si Artemis sa ibabaw ng lutuan, ngunit dahil sadyang napalataas nito ay hirap na hirap sya. Gamit ang kanyang espada ay nakaakyat sya sa wakas. Mabilis syang tumakbo sa gawi nina Xinniang at dali-daling binuksan ang pinto ng nalingat ang higanti.Isang mahigpit na yakap ang kanyang isinalubong kay Xinniang. Labis ang takot na kanyang nadama ng makita nyang naguli ang mga ito, kaya kahit pagod na pagod na sya ay tumakbo parin sya ng abot ng kanyang makakaya makaabot lang sa nakabukas na pinto palasok sa bahay ng higanting i
Habang naglalakad, hindi nila maiwasang isipin ang mga nangyari, ilan na ang nawala sa kanila, ilan na lamang silang natira, at ano na nga ba ang nangyari kina Blake.Tahimik lamang silang naglalakad ng biglang yumanig ang lupang kanilang tinatapakan, sa pakiwari ba ay mayroong malalaking paa na naglalakad, tila higante sapagkat bawat hakbang ay talagang nayayanig ang buong paligid. Hindi nga sila nagkamali sa kanilang hinua, nakita na lamang nila ang higanting nilalang, para itong cyclope sapagkat iisang mata lamang mayroon ito,malalaking bibig na parang pinigtas dahil umaabot hanggang tenga, malalaking tenga, matutulis na ngipin at tumutulo pa ang lqway nito.Nanlaki ng husto ang kanilang mga mata sa nasaksihan, isang nakakatakot na nilalang ang ngayon ay nakatayo sa kanilang harapan.*Gggrrrrr, tao, nasaas ang tao, ggrrr!*Malakas na sigaw nito. Napapikit na lamang sila dahil duon. Inaamoy-amoy pa nito ang paligid at pilit sinisipat. Sa mabilis na galaw, ay sabay nilang inatake an
Kaya, labis na ikinagulat ni haring Azcar, ng ibinalita sa kanya ng kanyang kanang kamay na may mga nakapasok na nilalang sa dalawang kaharian. “Ano? Sila na ba ang ating hinihintay? Sila na ba ang mga piling tao na sinasabi ng propiseya na tutulong sa itinakdang hari?” Masigasig namang tanong ni haring Azcar. Mabilis namang tumango ang kanyang kanang kamay, pinanood nila sa bolang kristal ang pagdating ng mga ito, kung gaano namangha ang kanilang mga mukha at kung gaano sila nagulat sa lugar na kanilang nadatnan. Nakita pa nila ang ginawang pagkukurutan ng mga iyo. Napailing na lamang si Haring Azcar sa mga kalokohan ng tao. Isa rin ito sa kanyang namimis na mga sandali. Matagal ng namatay ang babaeng kanyang iniibig, isa itong purong tao kaya hindi rin nagtagal ang buhay nito. Matapos nitong ipinanganak ang kanilang anak ay pumanaw na ito. Samantala, ang kanyang anak naman ay tumangging pamunuan ang kanluan, bagkos ay piniling mamuno sa kaharian ng kanyang kabiyak, sa nawawalang k
“Saan tayo dadaan Artemis?” Tanong naman ni Kael.Napaisip naman si Artemis, lahat ng mga dinaanan nila ay pawang malalawak na daan, ngunit palaging nauuwi sa panganib. Bakit hindi kaya nila subukang dumaan sa makitid at mahirap na daan, baka dito ay may marating sila. “Dito tayo, sa kaliwa, subukan naman nating dumaan sa mahirap at makitid na daan, baka sakaling may magandang naghihintay sa atin,” Ngunit sa kanyang sinabi, karamihan ay tumutol. “Ngunit Artemis, nababaliw ka na ba? Bakit dadaan tayo sa mahirap na daan gayong meron naman madali at sigurado? Gusto mo nabang mamatay?” Pagalit na wika ni Blake. Isa si Blake sa muntikan ng mapugutan ng ulo kani-kanina lamang. Hindi nya matanggap na muntik na syang mawalan ng buhay dahil sa kabaliwang ito. Susugod sila ng hindi handa at susuong sa lugar ng mga buwetre. Ano nalamang ang mangyayari sa kanila. Kung tutuosin ay para lamang silang mga langaw na pwedeng terisin ng mga halimaw sa lupaing ito. Maswerte sila kung may mabubuhay pa