Chapter 5

Narrator's pov

Isang linggo na ang nakakalipas matapos ang nangyaring pagligtas ni Xinniang kay Prinsipe Artemis. Isang linggo narin itong mahimbing paring nakaratay sa higaan. Kasalukuyan silang nanunuluyan sa bahay ni Kael. Isang mayamang negosyante sa Mount Povo. Minabuti narin muna ni Xinniang na tumigil roon pansamantala, ng sa gayon ay masubaybayan nya ang kalagayan ng lalaking hindi parin nya nakikilala.

Isang linggo naring naghahanap ang mga kawal kay Prinsipe Artemis, sa utos narin ng kanilang bagong hari.

Samantalang nagsisimula naring kumilos si Haring Dotar. Isa-isa nyang inalis sa pwesto ang mga taong naging balakid noon pa sa pag-upo nya sa trono. Ang mga taong tutol sa kanyang pag-upo sa trono ay kanyang ipinadukot.

Pinalitan nya ang lahat ng mga dating opisyal ng kanyang mga tagasunod. Naging magulo na ang takbo ng pamamalakad. Lahat ay sakim at ganid sa kapangyarihan. Sumang-ayon silang lahat na taasan ng tatlong beses keysa sa regular na buwis ang dapat na ibayad ng lahat ng negosyante at mamayan.

Agad namang nagbaba ng kautosan ang hari. Gulat, lungkot at kawalang pag-asa ang naramdaman ng lahat ng malaman ang ibinabang kautusan ng bagong hari. Sino ba namang mag-aakalang, magiging ganito ang kalalabasan ng pagsang-ayon nilang umupo sa trono ang panganay na anak ng hari.

Labis ang pagtutol ng ibang mga negosyante ngunit oras na magsalita sila ay ulo nila ang magiging kapalit.

Marami ang namatay dahil lamang sa pagtututol sa kautosang iyon.

Nang umabot sa Mount Povo ang balitang ito, ay nagulat din lahat ng mga tao. Ang iba ay nagsara na ng kanilang mga tindahan dahil wala ng natitira sa kanila. Lahat kinukuha ng mga tagasingil.

Nagulat din si Kael sa biglaang kautusang ipinatupad ng hari.

"Anong klase pang buhay ang matitira sa mga mamamayan kapag nagpatuloy ito?" wala sa sariling sambit nya.

Xinniang Pov

Nandito kaming lahat sa loob ng silid kung saan nagpapahinga ang lalaking iniligtas ko. Nagulat kami sa ibinalita ni Kael.

"Ano? kailan pa?" tanong ko. Pano na ang mga maliliit na tindahan? anong klaseng hari ba ang nakaupo ngayon?

"Kanina ko lang din nalaman. Nakapaskil ito sa lahat ng dako, sa mga kalye at kung saan-saan pa kasama ang larawan ng lalaking ito. Magbibigay daw ng pabuya ang hari sa sino mang makakita sa kanya," paliwanag nito.

Ibig sabihin ay nanganganib nga talaga sya. Bakit kasi ang tagal nitong magising, hanggang ngayon ay hindi parin ito gumigising.

Maya-maya ay nagulat kami, bahagyang gumalaw ang daliri nito.

"Magigising na sya!" masayang sambit ni Kael. Tila nabuhayan naman ako ng pag-asa, hanggang sa tuluyan na syang dumilat.

Prinsipe Artemis Pov

Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata, bahagya akong nasilaw sa liwanag na nagmumula sa bintana malapit sa kinahihigaan ko.

Buhay pa ako? sinubukan kong igalaw ang aking mga kamay at tagumpay kong nagawa ito. Dahan-dahan akong bumangon. Nagulat pa ako ng may biglang umalalay sa likuran ko.

"Uhmm, ayos na ba ang pakiramdam mo?" tanong nito sa akin ng nakaupo na ako ng maayos. Pinilit kong alalahanin ang huling kaganapan bago ako nawalan ng ulirat. May nakita ako, babaeng nakapula tama!..

Tumingin ako sa babaeng nasa harap ko at nakapula nga ito ng damit. Tumingin narin ako sa mga taong nakapaligid sa akin. Hindi pamilyar na mga mukha ang aking nakita.

"Sino kayo?" tanong ko sa kanila. Hindi, nasaan na ang mga gamit ko, ang kwentas! mabilis kung hinawakan ang leeg ko at nakahinga ng maluwag ng malamang andun pa din ito. Naalala ko ang polseras na hawak ko bago ako mawalan ng malay.

Mabilis na nanlaki ang aking mga mata at agad na hinanap sa katawan ko. Ngunit nagulat ako ng tingnan ko ang damit na suot ko, iba na ito.

"Ginoo, ito ba ang iyong hinahanap?" tanong ng babae.

Agad ko naman itong kinuha sa kanya at tiningnan kung nasira ba ito. Mabuti naman at hindi.

"Ako nga pala si Xinniang, isa akong manlalakbay. Nakita ka naming malala ang kalagayan kaya tinulungan ka namin. Ang mga taong nakalaban mo ay isang grupo ng mga mamatay tao, tinatawag silang Black Omega, sila ay binabayaran ng mga mayayaman at maharlikang tao kapag meron silang nais na ipatumba," mahabang paliwanag nito.

"Ang pangalan ko ay Artemis, nasaan pala tayo ngayon?" tanong ko sa kanya.

"Aaah, narito ka ngayon sa Mount Povo, nasa bahay ko. Ako nga pala si Kael, isa akong negosyante at kilala sa bayang ito. Wag kang mag-alala ligtas ka rito," sabat naman ng isang lalaki.

"Maraming salamat sa inyong tulong Binibining Xinniang at Ginoong Kael, tatanawin ko itong isang malaking utang na loob. Ngunit sino ang mga taong ito?" tukoy ko sa iba pang naroroon.

"Ako si Deroi," wika ng malaking lalaki na may dala ng malaking palakol.

"Red ang pangalan ko". sabi naman ng isa.

" Loid nga pala,".

"Benjo ginoo,"

"Aifo ang pangalan ko".

" Ash naman ang sa akin,"

"Ako naman si Blue, sya si Dustin,at panghuli ay si Blake,"

"Mga kasamahan ko sila sa paglalakbay," paliwanag naman ni Xinniang.

"Oo nga pala ginoo, isang linggo ka nang tulog at isang linggo kana ring pinaghahanap ng mga kawal. Nakapaskil ang iyong larawan kahit saan ka pumunta. Pinapahanap ka ng hari at malaking pabuya ang nakapatong ulo mo," nagulat naman ako sa kanilang tinuran.

Ang akala ko ay matatapos na doon ang kahangalan ni Dator. Bakit hanggang ngayon ay hindi parin pala ito tumitigil sa paghahanap sa akin.

"Bakit hindi ninyo ako isinumbong sa kanila? Ayaw nyo ba ng pabuya?" tanong ko sa kanila ng may pagtataka sa mukha.

"Hindi sa ayaw namin ng pabuya. Alam namin may nalalaman ka kaya't pinapahanap ka ng hari, hindi mo ba alam na sobrang layo na ng dating pamumuhay ng mga mamayan sa ngayon? isang linggo pa lang ang nakakalipas ngunit sunod-sunod na ang kalbaryong dinadanas ng lahat dahil sa hirap," paliwanag naman ni Kael.

"Oo nga, isa ka bang maharlika na tumakas? o isang opisyal na tutol sa pamamalakad ng bagong hari na nakatakas mula sa kanila?" sunod-sunod naman na tanong ni Deroi.

"Huh? Bakit nyo naman natanong ang bagay na iyan?" takang tanong ko. Ano na bang nangyayari sa labas ngayon??