It's been 8 years since they last saw each other. It was way back when they're senior high school students. Sa muli nilang pagkikita, akala nilang dalawa ay muli silang makakapag-usap at maibabalik ang samahan nila tulad noong nasa high school pa sila. In the end, as soon as they finally saw each other, one of them immediately forgets about the other. Lahat, lahat ay nakalimutan. Ang nakaraan, ang saya at lungkot, maging ang takot at poot. Ang lahat ng napag-usapan, kabilang ang kanilang pangako. "You... Ikaw 'yan 'di ba?! Amiel?! Ano ba'ng na-" "W-Who are you? Italy... Sino 'to?" Lahat ay nasira dahil lang sa isang car accident. What will they do now? Ano ang maaaring gawin ni Kayden upang maalala siya ng dating kaibigan? At may pag-asa pa nga bang maalala siya ni Amiel? O tuluyan na niyang makalilimutan ang lahat?
View More( All of the events in this chapter are flashbacks, meaning it happened in the past and is not related with the current timeline. )---[ KAYDEN ] - August 11, 4:38 pm// While I was peacefully walking down the street, making my way to our band's meeting place dahil napag-isipan nila na mag-practice ngayong hapon, my ringtone started going off.Kunot-noo ko namang inabot ang aking phone mula sa likurang bulsa ng pantalon ko, at napataas na lang ang isa kong kilay matapos makita ang pangalan ni Helixir, isa sa malalapit kong mga kaibigan, sa caller's name.Why would he call me at this time?Regardless, I answered. "Hello? Bakit?""You need to come here. Quickly."I was definitely bewildered after hearing that. Just by listening to his quiet, whisper-like tone, it was enough to make me panic.
[ KAYDEN ] - Thursday, February 10, 11:30 pm"Vatriel, naka-mute ka.""Oh, sorry. Kaya pala walang nasagotsa'kin kanina?""Tsk, bakit naman kasi nagp-practice tayo virtually? Hindi ba kayo makapag-hintay bukas?""Felix naman. Sa 14 na performance natin 'no, kung ipagpapaliban pa natin ang practice, baka hindi pa maayos ang maging kalabasan noon.""Yeah, yeah. Whatever.""Bahala kayo diyan, as long as I'm making money. I'm completely okay with whatever we're doing.""Mukha ka talagang pera.""Uh-huh? Sino ba kasi ang aayaw sa pera?"Napa-iling na lang ako habang nagpipigil ng tawa habang pinapakinggan ang walang katuturan na pinag-uusapan ng mga band mates slash kaibigan ko.Hindi na ako nakikisama pa sa daldalan nila dahil sa totoo lang, kanina
[ ROME ] - Monday, March 12, 7:39 am Kunot-noo kong idinilat ang aking mga mata matapos marinig ang paulit-ulit na vibration na nanggagaling sa kaliwang parte ng kama ko. Nakabusangot ko nanang inabot ang aking phone at nanliliit ang mga matang tiningnan kung ano' ng meron. "What the actual fuck?" Inis akong napakamot sa ulo ko habang tinititigan ang pangalan ni Amiel na siyang nakasulat sa caller's name. Ang aga-aga, nambubulabog 'tong putang 'to. "Hello? Putangina," sagot ko sa tawag na nasundan pa nga ng ilang ubo matapos kong maramdaman kung gaano katuyot ang lalamunan ko. Bwiset. Mas lalo naman akong nairita matapos marinig ang mahinang tawa sa kabilang linya. "Huwag mo sabihing humihimlay pa rin diyan?" "Yes bitch, not until you fucking called me." Nahiga naman ako sa b
[ AMIEL ] - Sunday, March 11, 5:15 pmMatapos ang ilang minutong pakikipag-debate sa sarili ko kung itutuloy ko pa ba ang napakatangang plano ko, sa wakas ay naipon ko rin ang sapat na lakas ng loob upang kumatok sa pinto ng kwarto niya.After three continuous knocks, ilang segundo akong naghintay ng tugon mula sa kabilang banda ng pinto."May nakatok!""Ako na lang magbubukas! Pagpatuloy niyo lang 'yang laro niyo, baka matalo pa kayo.""Thank you! Kaya love kita, eh!""Pakyu!"Nasundan ang mga sigaw na iyon ng ilang mabibigat at mabilis na yapak patungo sa pinto. And the louder they get, the faster my heartbeats get.Narinig ko na ang ilang kaluskos ng doorknob kaya naman hindi na ako mapakali sa kinatatayuan ko.Then, it finally opened.And as soon as I s
[ AMIEL ] - Sunday, March 10, 3:27 pmTahimik akong naka-upo sa isang bench habang sinusundan ng tingin ang mga tao rito sa park na tulad ko, ay nakatambay din.Sa isang gilid, may makikita kang mga pamilya na masayang nagsasalo-salo habang may nakalatag na picnic mat. Sa katapat naman nito, may mga mag-kasintahan din na abala sa pagkuha ng litrato ng isa't isa at paglalampungan. May mga bata ring paikot-ikot sa parke.Lahat sila may kasama, ako lang yata ang wala.Kasalukuyan naman akong nakatungo habang pinapanuod ang mga paa ko na gumuhit ng mga hindi mo maintindihang litrato sa lupa na kinatatayuan ng bench na inu-upuan ko.Ha? Ano yon? Bakit kamo ako nandito?Well, marami akong reasons.Una sa lahat, wala akong magawa sa bahay. Actually, meron, 'yong mga unfinished documents ko. Pero sinisipag ba akong gawin? Hind
[ THIRD POV ] - Saturday. March 9, 11:52 pm// Slow, and intimate music started playing through the huge speakers around the hall, engulfing the place with a tune that fits just right with the theme.Batch xxxx-xxxx, they're currently holding their prom party right now.Most of the students are dancing with their partners, or with their friends. While some just decided to rest in the tables. Advisers and other school staff are also enjoying the party.While silently observing the place, Amiel took a sip from his cup.Sa loob-loob ni Amiel, ayaw niya talagang sumama sa mga tipon-tipon na ganito. Hindi kasi siya sanay sa mga maraming tao, at wala rin naman siyang gagawin dito, so bakit pa siya mag-aabalang dumalo 'di ba? It's not even necessary for every students to come.Pero wala siyang magawa kundi sumama, hindi kasi siya tatan-tanan ng m
[ AMIEL ] - Saturday, March 9, 8:32 pm"Amiel."Oh fuck. That's /really/ Kayden's voice!Matapos marinig ang boses na iyon, ay hindi ko naman maiwasang manigas sa kinau-upuan ko. Pakiramdam ko nga ay napatigil din ako sa paghinga.Ang utak ko naman ay mukhang tumigil din. Walang ibang laman ang utak ko ngayon maliban sa mga katagang, /'What the fuck am I gonna do?'/Naglabas naman ako ng mahinang ungot matapos maramdaman ang kamay niya sa balikat ko. Kasabay din nito ang bahagya kong pagtalon sa upuan ko.Tangina. Kumalma ka nga, Amiel! That person is not even gonna eat you alive or something!I felt a few taps on my shoulders, that's why I unconsciously looked back at Kayden, na ngayon ay naga-alalang nakatingin sa akin."Are you okay? Kanina ka pa hindi nagsasalita."Because
[ AMIEL ] - Saturday, March 9, 8:12 pmAs I sat down on the table near the drinks and snacks station, I quietly observed everyone who are currently gathered at the center of the hall.Yes, iba na naman pong lugar.Matapos ang mahigit dalawang oras na kantahan at sigawan kanina sa performance ng Marahuyo, lumipat na kami ngayon sa hall kung saan din ginanap ang prom namin noong high school.And for tonight's last event, naisipan naming i-recreate ang 'masked prom party' namin noong high school.By the name itself, 'masked,' so we're all currently wearing maskaras, either it covers only the half of our face or kabuuan na ang natatakpan. Nagpalit na rin kami into some semi-formal clothes, para naman fit talaga sa theme namin.Tungkol naman sa itsura ng hall, it's kinda dark- dim, rather. Para na rin manatili ang 'mysterious' vibes na kasama n
[ AMIEL ] - Saturday, March 9, 6:21 pm"Hey."Napatingala naman ako mula sa ilang minutong pagkakatungo nang marinig ko ang boses ni Rome, kasabay ng dampi ng kamay niya sa balikat ko."Bakit?" tanong ko sa kaniya habang humihikab."Okay ka na ba?"Agad naman akong napatigil sa pagu-unat dahil sa tanong niyang iyon.Right. Okay na nga ba ako?For the past few hours, napaka-energetic at interactive ko, especially while we're playing games. Panay ang takbo ko roon at rito, nakikipag-sabayan din ako sa asaran at mga biro ng ilan kong kaklase.Sobrang na-distract ako, and my emotion definitely did a 180 degree turn, kaya nakaligtaan ko na I literally had an emotional breakdown earlier.All of that because of Kayd-Bahagya akong napailing. I don't even want to t
[ AMIEL ] - Thursday, February 10, 11:34 pm - As I was sitting in front of my computer, papers scattered on my table while some ended up on the floor. I rubbed the bridge of my nose in order to relax my eyes since I sat here for nearly an hour already. I'm currently working on an essay my boss assigned me. Papalapit na kasi ang Valentine's Day, kaya naman pinag-isip na kami ng ideas on what we should do on the said holiday. Ngayon, kailangan ko na lang i-arrange into essay 'yong mga ideas namin. I'm currently staying in a dormitory, mag-isa lang ako sa kwartong tinutuluyan ko ngayon, so no problem even if I pulled an all-nighter. But the problem? Is the one living next to my room. Room 505, ni hindi ko nga kilala kung sino 'yong nakatira doon, wala rin naman kasi akong balak na kilalanin, pero ayoko na agad sa kaniya. Napatingin ako sa wall clock at napasinghap na lang nang makita na magha-hating gabi na. It will be midnight soon tapos nagpapatugtog pa rin siya ng drums?! Rinig
Comments