Guys, dito ko rin po idudugtong ang book 2. Kaya tuloy2 pa rin naman po ang update dito. Uulitin ko po, dito po ipo-post ang book 2. Para malibang kayo, add niyo rin po si Angkol Frank- este si Frank Alva ng "Tempting The Uncle: A Deal of Desire". Kaka-update ko lang din sa kanila kaninang 10pm. Add niyo na po sa library niyo para may binubuksan din kayo maliban sa story na ito. Salamat po! -AVA NAH
“A-ang baby ko?!” Biglang nag-hysterical si Halina nang maalala ang batang nasa sinapupunan niya. Tumingin siya sa babaeng nakatayo sa gilid niya. “Nasa maayos ka at ang nasa sinapupunan mo?” Ngumiti ang babae. Sa tingin niya, nasa 50’s pa lang ito. “Safe ang bata. Talagang matindi ang kapit niya dahil baka mag-alala ka.” Ang mga ngiti nito ay nakakahawa kaya sumilay din ang ngiti sa labi ng dalaga. Saka lang din napagtanto ni Halina na nasa hospital siya.“Ay, hindi pa pala ako nakakapagpakilala. Ako nga pala si Daniela Belmonte. Pinahinto ng mag-asawang tumulong sa ’yo ang kotse ko para humingi ng tulong at madala ka rito.” Ngumiti ulit ang ginang. Nagsalin ito ng tubig sa baso. “Mayamaya, babalik na ang mga iyon— bumili lang ng makakain sa labas.” Sinuyod niya ito, mukhang galing sa may kaya ito. Mabuti na lang at walang pag-aalinlangan na tinulungan nito ang mag-asawang tumulong sa kanya.Inalalayan siya nito maupo at para mapa pinainom ng tubig.Napaisip siya bigla kung ibibig
“BAKIT nga po pala hindi na nag-hire ng kasambahay si Ma’am Daniela?” tanong ni Halina.Naghuhugas siya noon ng seafood na binili ni Zacharias. “Wala naman daw lagi sila kaya on call na lang. Gaya ngayon.”Si Bituin na ang tagalinis ng malaking bahay kapag wala si Daniela. Mas madalas kasi ito sa ibang bansa dahil nandoon umano ang mga anak.Tapos na sila sa pagluluto pero hindi pa niya nakikita ang mag-ina. Ang anak raw ni Daniela, nasa silid nito, samantalang ang ginang ay pauwi pa lang. Lumabas daw kasi ito at may pinuntahan.Sakto lang ang paglatag nila ng mga plato sa mesa ang siyang pagdating ni Daniela. Nang makita siya nito ay agad na nagpaalam ito sa kanila para kunin ang pasalubong para sa anak.“Sana magustuhan ni Troy ang mga laruan. May mga chocolate din dyan.”Dalawang paper bag na malaki ang binigay nito sa kanya. Bukod din ang kay Bituin para sa pamilya nito.“Ang dami naman ho nito. Mga mamahalin pa po.” Hangga’t maari, hindi niya sinasanay ang anak sa mga mamahalin
SINUNDAN ni Halina nang tingin ang second hand ng magarang wall clock nila sa room. Pagtingin niya sa relong pambisig niya, mga twenty seconds na lang bago mag-dismiss ang professor nila sa subject na Data Structures. Kasalukuyang kumukuha si Halina ng Computer Science ngayon dito sa unibersidad malapit sa kanila. Wala namang question ang magulang niya sa kursong kinukuha nila. Sabi ng Daddy niya, natutunan naman ang pag-manage ng business kaya hindi kailangang business course ang kunin niya. Kaya Computer Science agad ang kinuha niya.Actually, may rason kung bakit ito ang kinuha niyang kurso. Hindi naman ano ang dapat na itanong sa kanya. Sino. Sino ba ang dahilan kung bakit CS ang kinuha niyang kurso. Dahil lang naman sa lalaking nakilala niya noong 4th year high school siya. Iyon kasi ang kurso na gusto nito ayon sa babaeng kausap nito. At hindi niya akalaing makikita rito ang lalaking iyon. Kaya masaya lagi ang araw niya sa unibersidad na ito.“Tic…” Sumilay ang magandang ngiti
MABILIS ang kilos ng personal driver ni Halina pagkahinto ng sasakyan sa parking lot ng A&K Couture para ipinagbukas siya ng pinto ng sasakyan. Agad na yumuko ang dalawang guard na dumaan sa kanya nang makababa siya, subalit wala siyang reaksyon. Parang wala lang ang mga ito. Normal na iyon sa mga tauhan niya kaya wala siyang narinig mula sa mga ito.Mula nang mag-take over siya sa kumpanya ng ina, ganoon na siya kalamig sa mga tauhan niya, kaya walang bago sa pakikitungo. Kahit noong magtapos siya ng kolehiyo ay malamig na siya sa mga tao— lalo na sa mga mahihirap, sa hindi niya ka-level. Hindi siya nakikipag usap sa mga ito.Bago pa siya makarating sa elevator ay inunahan siya ng driver niya para pumindot ng button. Seryosong pumasok siya at pumuwesto sa pinaka gitna, ang driver niya, hindi sumakay. Ayaw niyang may kasabay sa elevator. Saka may naghihintay na sa kanya sa taas, si Fanny— ang secretary niya.“Good morning, Miss Halina.” Sabay kuha sa kanya ng clutch bag niya. “Naka-
APAT na katok pa si Goddy bago sumagot ang bunsong kapatid. “Hindi nga sabi ako sasama, Kuya!” sigaw nito mula sa loob ng silid nito.“Bakit ba kasi biglang nagbago ang isip mo?”“Eh, sa ayaw ko na nga!”“Okay! Hindi na kita pipilitin!”Hindi na sumagot ang kapatid kaya inayos na niya ang suot niya. Navy blue shirts at pinatungan niya lang suit na kulay gray na coat. Maong pants naman ang sa ilalim niya. Nabili niya lang ito sa murang halaga para sa reunion na gaganapin.Agad na pumara siya ng trickle papunta sa labasan. At mula naman sa labasan nila ay sumakay siya ng jeep. Pinagtitinginan siya ng ilan dahil sa semi-formal na ayos niya. Pero bagay naman sa kanya kahit na halatang pinaglumaan na ang suot. Sa ukay niya lang kasi nabili.Isa siya sa organizer ng reunion nila, pero sa mga CCTV siya naka-assign, para sa security.“Hi, Seth!”“Good God, dumating ka na, Goddy. Pa-set up naman ng projector, please,” pakiusap nito sa kanya.“I will, sir.” Ahead siya rito pero dito ito nagta
“MANONG, sa ZL Lounge po tayo,” aniya sa driver nang makapasok sa sasakyan na pinara niya. Nilingon niya ang dalawa na parang nagtatalo. Mukhang siya pa ang rason ng kanilang pagtatalo. Kaya tama lang na umalis siya. “Saang branch. Ma’am?” “QC na lang ho,” sagot niya. Tumango naman ang driver at tinipa ang address niyon. Pamilyar na siguro. Marami talaga kasing branch na ito dito sa Metro Manila. Agad na binigyan siya ng bartender nang makita siya. Alam na nito ang inoorder niya kaya kahit na hindi na siya magsabi ay alam na nito ang titimplahin. “Thanks,” aniya, at kinuha iyon. Naghanap siya ng pwesto. Pinili niya ang pinakadulo. Nakita siya ng staff kaya sinamahan siya nito hanggang sa sadyang pwesto. Tinanong pa siya nito kung ano ang gusto niya. Sabi niya, tatawagin na lang niya ito kung meron. Hindi malaman ni Halina kung ilang order siya nang maiinom. Basta nang maramdaman ang pagiging tipsy ay nagpahinga siya. Pero nang marinig din ang nakakaengganyong tugtugin ay tumay
“YEAH, sure.” Ngumiti si Halina pero hindi man lang umabot sa mata niya. Naroon din ang pagkasarkastiko ng boses niya.Nang makaupo ang mga ito ay tumayo naman siya.“Saan ka pupunta, Halina? Aalis ka na?” tanong ni Seth sa kanya nang tumayo siya.“Comfort room. Wanna join?” in her sarcastic voice, kaya napalunok si Seth.“N-no.” Ngumiti siya rito, sabay kuha ng clutch bag. Hindi na siya babalik. Hindi niya kailangang ibaba ang sarili para sa mga ito. Saka hindi kaya ng sikmura niya makipag plastikan sa mga ito.“Where are you going?” tanong ng kapatid nang makasalubong niya.“Uuwi, malamang.”“What? Hindi ka ba makiki-join sa amin?”“Seriously, Kalei? Alam mo ang past namin tapos ise-set up mo kaming tatlo? Kapatid ba talaga turing mo sa akin o hindi?”“I’m doing this for you, Halina. I want my sister back…” Napatitig siya sa kapatid.“Lagi tayong nagbabangayan noon pero I love it. ‘Yon ang love language natin. Pero nitong nagdaang mga taon? I don’t like it. Kahit sila Mommy at D
ALAM agad ni Fanny na may mali kaya inihanda na niya ang sarili habang nakasunod sa boss. Ngayon lang niya nakita si Goddy Vasquez pero kung pagbabasehan sa tingin ng boss ay magkakilala ang mga ito. “Who hired him?” “Galing po siya sa main. Today pa lang po ang interview na pinost ng HR.”Matagal na natigilan ang boss kaya napaisip siya. “Call Kalei. Now.” Sabay upo nito sa swivel chair nito. Sapo nito ang ulo nito. Hinilot din nito. At ang bibig nito ay naglalabas lang naman ng mura na ito lang ang nakakarinig.“Fanny! What are you waiting for?” sigaw nito.“Sorry, Ma’am.” Sabay talima ni Fanny palabas.Pagbalik ng secretary ay may dala itong wireless phone at nakahanda nang iabot sa kanya.Tumingin si Halina saglit kay Fanny at kinuha ang hawak nitong phone.“You’re done here, Fanny.” Sabay paikot nito ng upuan kaya nagmadali ulit palabas si Fanny.Nang marinig ni Halina ang pagsara ng pintuan ng opisina ay saka siya humarap sa mesa niya at tinapat ang telepono sa tainga.“Bring
“BAKIT nga po pala hindi na nag-hire ng kasambahay si Ma’am Daniela?” tanong ni Halina.Naghuhugas siya noon ng seafood na binili ni Zacharias. “Wala naman daw lagi sila kaya on call na lang. Gaya ngayon.”Si Bituin na ang tagalinis ng malaking bahay kapag wala si Daniela. Mas madalas kasi ito sa ibang bansa dahil nandoon umano ang mga anak.Tapos na sila sa pagluluto pero hindi pa niya nakikita ang mag-ina. Ang anak raw ni Daniela, nasa silid nito, samantalang ang ginang ay pauwi pa lang. Lumabas daw kasi ito at may pinuntahan.Sakto lang ang paglatag nila ng mga plato sa mesa ang siyang pagdating ni Daniela. Nang makita siya nito ay agad na nagpaalam ito sa kanila para kunin ang pasalubong para sa anak.“Sana magustuhan ni Troy ang mga laruan. May mga chocolate din dyan.”Dalawang paper bag na malaki ang binigay nito sa kanya. Bukod din ang kay Bituin para sa pamilya nito.“Ang dami naman ho nito. Mga mamahalin pa po.” Hangga’t maari, hindi niya sinasanay ang anak sa mga mamahalin
“A-ang baby ko?!” Biglang nag-hysterical si Halina nang maalala ang batang nasa sinapupunan niya. Tumingin siya sa babaeng nakatayo sa gilid niya. “Nasa maayos ka at ang nasa sinapupunan mo?” Ngumiti ang babae. Sa tingin niya, nasa 50’s pa lang ito. “Safe ang bata. Talagang matindi ang kapit niya dahil baka mag-alala ka.” Ang mga ngiti nito ay nakakahawa kaya sumilay din ang ngiti sa labi ng dalaga. Saka lang din napagtanto ni Halina na nasa hospital siya.“Ay, hindi pa pala ako nakakapagpakilala. Ako nga pala si Daniela Belmonte. Pinahinto ng mag-asawang tumulong sa ’yo ang kotse ko para humingi ng tulong at madala ka rito.” Ngumiti ulit ang ginang. Nagsalin ito ng tubig sa baso. “Mayamaya, babalik na ang mga iyon— bumili lang ng makakain sa labas.” Sinuyod niya ito, mukhang galing sa may kaya ito. Mabuti na lang at walang pag-aalinlangan na tinulungan nito ang mag-asawang tumulong sa kanya.Inalalayan siya nito maupo at para mapa pinainom ng tubig.Napaisip siya bigla kung ibibig
“TOTOO ba ang balita, Kuya? Ikaw ang dahilan kung bakit nahulog ang sasakyan ni Halina sa dagat? Paano kung makulong ka? Paano kami?”“Hindi ’yan totoo, Gayle! Alam mong nakainom ako nang araw na iyon kaya paano… paanong nandoon ang motorsiklo ko?” naguguluhang tanong ni Goddy din.“Gabi ka uminom, Kuya. ‘Yan ang pagkakaalala ko.” Tumitig pa sa kanya si Gayle. “Alam kong naghihiganti ka lang sa kanya, pero ang patayin siya, hindi mo dapat ginawa…”“Hindi ko nga siya sabi pinatay! Hindi ko magagawa iyon sa kanya.”“Pero bakit sa iyo nakaturo ang lahat ng ebidensya?”“H-hindi ko alam,” tanging sambit ni Goddy. Nagkatinginan si Goddy at Gayle nang marinig ang katok mula sa labas. Nasa ospital sila ngayon dahil inatake ang ama nang makita ang balita kay Halina at ang tungkol sa akin. Nag-away pa kaming dalawa. Kaya ganoon na lang ang konsensya ko. Hanggang ngayon, hindi pa rin nagigising ang Tatay niya. “K-Kuya, b-baka mga pulis na ’yan. M-magtago ka kaya?”Napapikit si Goddy. “Hindi ko
“GODDY,” anas ni Halina nang makita ang higpit na pagkakahawak nito sa kamay niya. Hinatid siya nito sa labas ng gate at parang ayaw siyang bitawan nito. Si Gayle naman nakatanaw sa kanila. Hindi siya magaling magbasa pero lungkot ang nakita niya sa mukha nito, gaya ni Goddy. “A-aalis na ako.” Kasunod niyon ang pagkagat niya ng labi para pigilan ang sarili na maging emosyonal sa harapan ni Goddy. Matagal bago siya nito binitawan. Ngumiti ito nang alangan sa kanya. Hindi niya napigilang haplusin ang mukha nito. Nasasaktan man siya sa desisyon niya pero ito ang dapat. Lalo pa sa pinakita kanina ni Pia, natatakot siya para sa anak. Bali-baliktarin man ang lahat, siya ang may mali. Kabit pa rin siya dahil legal ang kasal nila. Napa-imbestigahan na niya at legal ang kasal ng dalawa. Hindi lang ginagamit ni Pia ang apelyido ni Goddy sa hindi niya alam na kadahilanan. At kung iisipin niya ang mga sinabi ni Mang Ruben, may laman. Baka nga may kinalaman ito sa nangyari sa ama ni Goddy. K
“Mahal, kain na.”Hindi siya nagmulat. Wala siyang nararamdamang gutom sa ngayon. Maiintindihan naman siguro ng anak niya. Saka may kumain naman sila kanina nang mag-stop over sila.“Mahal.” Naramdaman ni Halina ang halik ni Goddy sa balikat niya subalit nagtulug-tulugan siya. Tumigil naman ito. Sa pag-aakalang lumabas na si Goddy, kumilos siya at humarap. Bigla niyang binalik sa dating posisyon nang mapagtantong nasa loob pa pala ang binata. Siguro binuksan at sinara lang nito ang pintuan kanina. Sumiksik siya sa sulok nang sumampa rin si Goddy. Pero hindi rin nagtagal ay hinapit siya ng binata palapit dito. Niyakap rin siya nito nang mahigpit. Napapikit si Halina nang halikan siya nito sa pisngi. Sa tingin niya, bahagyang nakasilip ito sa kanya. “Talk,” aniya. “Simulan mo na.”Nagpakawala ito nang buntong-hininga. “Alam kong huli na pero sorry talaga, Mahal. Isa lang ang alam kong totoo sa lahat, kung gaano kita kamahal. At dahil sa pagmamahal na iyon, binago ang pananaw ko. Ang
HINDI man lang nag-abalang buksan ni Halina ang ilaw ng kanyang condo nang makapasok. Hindi na siya nakaabot kahit man lang sa sala. Sumandal siya sa dahon ng pintuan at hinayaang dumausdos ang sarili hanggang sa mapasalampak. Kasabay din niyon ang paghagulhol niya.Kanina pa niya pinipigilan iyon. Hindi niya hinayaan na umiyak siya sa sasakyan dahil sa ipinagbubuntis niya. Paano kung maaksidente siya? Sobra ang galit niya sa ama ng anak ngayon pero walang kasalanan ang batang nasa sinapupunan niya. Kaya kailangan niyang maging matatag kanina. Walang sinuman ang pwedeng makakita ng kanyang kahinaan ngayon.Hindi alam ni Halina kung gaano siya katagal doon, napatayo lang siya nang marinig ang pagtunog ng doorbell. May sumusubok din na gamitin ang passcode, pero hindi mabuksan dahil naka-double lock sa loob. She knew. Si Goddy ang nasa labas kaya tumayo siya at pumunta sa silid at hinayaan ang tao sa labas na malapit nang magwala. Iginala niya ang paningin sa loob ng silid. Kahit saan
MABUTI na lang at dumating si Violet, nadagdagan ang kadaldalan ni Halina. Hindi siya madaldal pero kailangan, para takpan ang nararamdaman niya ngayon. Marunong din naman siyang mamlastic.“Oo nga pala. Bakit pala umuwi ka nakaraan agad?” tanong sa kanya ni Pia nang mapunta ang usapan. Noong um-attend siya ng birthday ng anak ni Violet ang tinutukoy nito.“Sumama lang ang pakiramdam niya. Pero okay naman na siya, nakainom naman agad siya ng gamot. Right?” Si Violet.“Yes. Dahil lang sa kinain ko a day before ang party kaya sumama ang pakiramdam ko,” aniya. Ngumiti siya kay Pia. “Anyway, nakita ko ang asawa mo. Naka-motorsiklo siya. ‘Di ba?”“Uy, nakita mo?” Si Violet. “Hindi siya tumuloy kasi sa loob. Sinundo lang si Pia sa labas. Sayang at hindi ko nakita.” Tumingin ang katabi kay Goddy. “Si Goddy, noh?” tanong ni Violet, sa binata ang tingin.Tumingin siya kay Goddy at ngumiti, pero nag-iwas nang tingin ang binata sa kanya. Hindi siguro nito alam ang sasabihin.“Naka-motor ngayon si
HINDI alam ni Halina kung gaano siya katagal sa loob ng sasakyan. Bumalik lang siya sa sarili nang may mag-park sa kabilang side. Tumingin siya sa gate ng apartment ni Goddy. Nagsisimula nang umulan din noon, pero wala siyang lakas na paandarin ang sasakyan. Hindi na rin niya alam kung tutuloy pa siya. Natatakot siya. What if nandoon si Pia?Nagpasyang umalis na lang si Halina. May dala siyang pagkain na pandalawahan kaya sa bahay ni Owen siya nagpunta.Hindi niya alam kung saan pupunta ngayon kaya sa kaibigan niya na lang. Saka medyo matagal na rin mula nang huli silang mag-usap. Bitbit ang pagkain na binili niya kanina nang pindutin niya ang doorbell ng apartment ni Omar. Gulat na gulat ito nang makita siya. Mukhang nagising niya ito. “Himala,” anitong nakangiti nang kunin nito sa kanya ang dala niya.“Hindi ba pwedeng ma-miss ka?”“‘Di nga?”“Bahala ka nga kung ayaw mong maniwala!” Actually, ni hindi sumagi sa isipan niya si Omar dahil kay Goddy. Full ang schedule niya that time
HABANG sinusundan ang papalayong bulto na iyon, ang dami nang naglalaro sa isipan ni Halina. Mga katanungang sa tingin niya na kapag nasagot at nag-positive ay ikakalugmok niya. But why? Ano ba ang rason? Ganoon ba katindi ang kasalanan niya? Ilang beses na ini-untog ni Halina ang ulo sa manibela, tumigil lang siya nang marinig ang katok sa bintana ng kanyang sasakyan. Enforcer pala. Nagtanong ito kung may problema. Mabuti at hindi na ito nagtanong ng marami. Hanggang sa makarating ng opisina ay malalim ang iniisip niya. Hindi pumapasok sa isipan niya ang mga sinasabi ni Fanny. Ni hindi nga niya namalayan na umalis na ito. Wala siyang ginawa sa upuan niya kung hindi ang paikut-ikutin iyon. Tumigil lang siya nang makaramdam nang pagkahilo. Bigla niyang nakapa ang tiyan niya. Hindi pa nga pala siya nagpapa-check up. Gusto niya sanang kasama si Goddy sa unang check up, pero mukhang hindi na mangyayari. Unti-unti nang nababalot ang sarili niya nang takot. Takot na mag-isa niyang bubuh