Chapter 0078

Ilang sandali pa ay natapos na si Pierce kaya dali-dali siyang tumayo. Isa pa ay nakita niya ang nakakaawang mukha nito. Hindi nagtagal ay bigla na lamang niyang naramdaman na hinawakan nito ang kanyang kamay niya kaya malamig niya itong sinulyapan. “Sinabi ko na magpahinga ka na at hindi ko sinabing hawakan mo ang kamay ko.” malamig na sabi niya rito.

Agad naman na natigilan si Serene dahil wala pa naman itong sinasabi sa kaniya. Isa pa, hindi niya akalain na ang magaspang magsalita na lalaking ito ay medyo may pagkamabait din kahit na papano. “Pero…” sabi niya.

Napabuntung-hininga ito. “Bakit ba kasi napakawalang pakialam mo para sa sarili mo?” madilim ang mga matang tanong nito sa kaniya.

Nag-iwas syang tingin at pagkatapos ay sinubukang iwasan na lamang ito. “Isa pa, sa totoo lang umiinit na naman ang pakiramdam ko. Paano ako ngayon makakatulog ng mahimbing nito?” at pagkatapos ay hinaplos nito ang balikat niya.

Napalunok na lamang si Serene at bahagyang bumilis ang tibok ng puso