Chapter 0065

Bago pa man maibuka ni Pierce ang bibig ay mabilis na nagsalita si Reid. “Pierce, nagkataon na lang na nandito ako para sana kitain ang isang tao.” sabi niya kahit na hindi pa siya nito tinatanong. “Mauuna na ako.” sabi niya at pagkatapos ay dali-daling nilampasan sina Serene at Pierce at nagtungo sa nursing home. Nasisiguro niya na hindi makakatakas si Serene.

Nang makaalis si Reid ay biglang naging tahimik ang paligid. Ibinaba ni Pierce ang kanyang ulo at tiningnan ang babae na nakayuko sa kanyang harapan. Alam niyang ayaw siya nitong makita o ni masalubong man lang kaya ayaw niya rin itong makita. Dali-dali niyang iniiwas ang kanyang tingin rito at naglakad pasulong upang lampasan sana ito nang bigla na lamang siyang mapatigil nang maramdaman niya ang sulok ng damit niya.

Nilunok ni Serene ang lahat. Pakiramdam niya ay tuyong-tuyo ang kanyang lalamunan at pagkatapos ay hirap na hirap na ibinuka ang kanyang bibig. “O-okay lang ba na sumama ako sayo?” halos nauutal at mahinang sabi n