"I'm really sorry. Are you okay?" Nakita ni Avi na ang tao sa harapan niya ay lasing, kaya nag-ingat siya at muling humingi ng tawad sa kanya, na may isip na mas mabuti nang may isang bagay kaysa wala. Pagkatapos niyang sabihin iyon, biglang ngumiti nang masama ang tao at medyo naguguluhan ang boses, "Ganda... Ganito na lang, para hindi kita awayin bakit hindi mo na lang saluhan ang kapatid ko kahit isang shot lang. Gwapo naman ang kapatid ko eh!" Naiinis na si Avigail sa inaasata ng lalaki ngunit dahil nga lasing ito at may tama ng alak ang utak, pinili na lang niyang unawaain. Hindi na lang niya ito pinansin at naglakad na lang siya ng nakayuko sa harapan nito para umalis. Hindi pa siya nakakalampas dito ay nagsalita ng muli. “Alam mo bang kilala ang kapatid ko? SObrang yaman niya at siguradong paggising mo isa ka ng celebrity. Aasenso ka sa buhay sa piling niya.”Habang sinasabi ito, tumawa siya ng masama, at ang kanyang mga mata ay walang kapantay na gumagala sa katawan ni Avig
The room was empty.Pagpasok ni Dominic, isinara niya ang pinto. Sa isang iglap, ang loob ay napakatahimik, tanging ang paghinga ng bawat isa ang maririnig. Tumingin si Avigail sa paligid, ramdam ang panganib sa hindi alam na dahilan, at bigla siyang lumaban.“Ano ang gusto mong gawin? Bitawan mo ako!” Sa susunod na segundo, madali siyang naipit sa sulok ng lalaki. Gamit ang bisig nito ay wala na naman siyang mapuntahan. Halos magkadikit na ang kanilang mga katawan.Ang mainit na hininga ng lalaki ay humampas sa kanyang tainga. Tumigil ang mga galaw ni Avigail sa paglalaban. Nakasandal siya sa dingding at nag-stiff na ang katawan. Maging ang paghinga niya ay hindi sinasadyang bumagal. Sa distansyang ito, kahit kaunting paghinga niya, baka makabangga siya sa taong nasa harap niya.Namatay ang katahimikan sa loob. Piniga ni Avigail ang kanyang mga palad at pinilit ang sarili na kalmahin ang sarili.Dahil hiwalay na sila! Wala na siyang kinalaman kay Dominic ngayon! Sila ay tao na mula
Mainit na dumampi ang labi ng lalaki sa kanya, at nagsimulang magtugma ang kanilang mga hininga.Biglang nag-blangko ang isip ni Avigail. Hindi niya inaasahan na gagawin ito ni Dominic!Mahigpit na hinawakan ng lalaki ang kanyang baba, marahas itong iniangat, pilit na pinapabuka ang kanyang bibig.Biglang natauhan si Avigail at nagpumiglas. "Dominic, bitawan mo ako! Nasisiraan ka na ba? Nasa pampublikong silid tayo! Maaaring may pumasok anumang oras!"Bahagyang umatras si Dominic dahil sa kanyang pagpupumiglas. Napangisi na lang itong si Dominic. "At ano ngayon? Hindi ba’t sinabi mo na gusto mong magbayad ng utang? Ito na ang hinihingi kong kabayaran. Natatakot ka ba?"Nanginig ang mga mata ni Avigail. Nagbalik ang alaala ng gabing iyon, at muling bumangon ang kaba sa kanyang puso.Noong gabing iyon, maaaring dala ng gamot ang kanyang walang malay na kalagayan, ngunit naroon pa rin ang likas na lakas ni Dominic. Sa buong pangyayari, malamig at mabigat ang bawat galaw niya, at tanging
Nang makalabas si Avi mula sa pribadong silid, wala siyang ibang mapuntahan kaya’t napilitang magtago sa hagdanan. Sumandal siya sa pader, humihingal nang malalim, at marahang hinipo ang kanyang mga labi na bahagyang nasasaktan pa rin mula sa halik, na para bang naroroon pa rin ang init ng lalaki. Matapos ang ilang sandali, bahagyang ibinaba ni Avigail ang kanyang mga mata at ngumiti ng mapait. Pagkalipas ng maraming taon, inakala niyang wala na siyang nararamdaman para kay Dominic, pero hindi niya inaasahan na madali pa rin siyang mababalisa ng lalaki kahit isang beses lang silang nagkita.Nang bumalik ang kanyang composure, bumalik na siya sa loob ng silid. Abala pa rin ang mga empleyado sa loob, pero nang makita siyang bumalik, medyo nagpakalma ang ilan. Napasulyap si Jake sa kanya at napansin ang kakaibang anyo ng kaibigan, kaya bahagyang kumunot ang kanyang noo. "Bakit ka tumagal? May nangyari ba? Parang... may kakaiba sa iyo?"Ngumiti si Avi at umiling, waring walang nangyari. "
Maayos na inunat ni Skylei ang kanyang nasugatang kamay upang ipakita ito sa kaniyang ama.Nang makita ang mga peklat sa kanyang mga kamay, bahagyang kumunot ang noo ni Dominic. "Paano mo ito nakuha? Na-bully ka ba ng ibang bata?"Nagtaka si Skylei saglit, at pagkatapos ay masigasig na umiling.Hindi siya na-bully?Naguluhan si Dominic. "Ano ang nangyari?"Muli, kumuha si Skylei ng brush at dahan-dahan niyang sinimulang isulat ang ilang letra sa maliit na aklat. Matapos niyang isulat ang salitang "dapa," ikiniling niya ang kanyang ulo na tila hindi sigurado.Napakahirap isulat ng salitang ito.Kapag nakakaranas siya ng salitang hindi niya kayang isulat, kadalasang nagdadagdag ay hinahayaan na langNgunit hindi siya madalas magsulat ng salitang ito, kaya hindi niya alam kung tama ang kanyang pagkakasulat."Nahulog?" tanong ni Dominic nang makita na isinulat niya.Tumango si Skylei.Humugot si Dominic ng malalim na hininga at hinawakan ang kanyang nasugatang bahagi. "Binigyan ka ba ng g
Matapos umakyat ng dalawang bata, unti-unting nawala ang ngiti sa mukha ni Avigail."Anong problema? Ano ang nasa isip mo?" tanong ni Angel habang pinapatay ang TV at lumapit upang mag-alala."Kakakita ko lang kay Li Boshen kanina habang kumakain kami." Nag-atubiling sagot ni AvigailMaliban kay Angel, wala na siyang ibang mapagsasabihan tungkol sa nangyari anim na taon na ang nakalipas.Nang marinig ito, nahulog ang mukha ni Angel at hindi napigilang, "Anong masamang kapalaran naman ang meron ka... Napakalaki ng pilipinas, akala ko kung hindi kayo mag-uusap, halos zero ang tsansa na magkita."Nakahawak si Avigail sa kanyang ulo, pumikit at hindi malaman kung ano ang iniisip."Pagkatapos ng pagkikita ninyo, ano na ang tingin mo ngayon?" tanong ni Angel.Itinaas ni Avi ang kanyang labi, "Ano pa bang maiisip ko? Wala na kaming relasyon mula anim na taon na ang nakalipas. Ngayon, hindi namin kilala ang isa’t isa. Hindi na ako maapektuhan sa kanya. Sa natitirang bahagi ng buhay ko, gusto
“Alis na tayo Henry.” Sabi niya nang makita ni Dominic na sinundo na si Sky ng teacher, iniwas niya ang tingin. Tumango si Henry at nagmaneho patungo sa opisina ng mga Dominic. Pagdating sa kumpanya, sunod-sunod na mga meeting ang dinaluhan ni Dominic.Lumipas ang mahigit isang oras bago natapos ang mga ito at bumalik si Dominic sa kanyang opisina. "Dom, bumalik ka na," narinig niya ang boses ni Lera pagpasok niya sa opisina. Bahagyang kumunot ang noo ni Dominic nang marinig ito.Paglingon niya, nakita niya si Lera na nakasuot ng maliit na itim na suit at nakatayo sa harap ng kanyang mesa na may ngiti, halatang matagal na siyang naghihintay doon."Kailan ka dumating?" Naglakad siya patungo sa kanyang mesa, mabilis na tinignan ang mga dokumento sa mesa, at sa huli ay tumingin kay Lera."Sabi ni Henry na nasa meeting ka kaya naghintay ako. Hindi pa naman ako nagtatagal," ani ni Lera habang nakangiti pa rin. Ngunit napansin niya ang sugat sa sulok ng bibig ni Dominic, kaya nagtanong siy
Matapos magsalita si Dominic, hindi na niya pinansin ang reaksyon ni Lera. Sa simula pa lang, ang dahilan kung bakit napagdesisyunan niyang pakasalan si Lera ay bilang pagtanaw ng utang na loob sa lolo nito na minsang nagligtas sa kanyang buhay. Dahil dito, naging malapit siya sa pamilya Ferrer, kaya noong iminungkahi ng magulang nito na pakasalan niya si Lera, agad nila itong tinanggap.Noong una, akala niya si Lera na ang babaeng talagang minamahal niya. Ngunit nang malaman niyang iniwan siya ng isang babae nang walang paalam anim na taon na ang nakalipas, doon niya napagtanto na hindi pala tunay na pag-ibig ang naramdaman niya para kay Lera.Mula noon, ilang beses siyang pinilit ng mga magulang nito na tapusin na magpakasal na sila, ngunit palagi siyang nakakaiwas at pinagpapaliban ito. Sa loob ng anim na taon, ginawa niya ang lahat para tulungan ang pamilya Ferrer at tinanggap ang lahat ng hiling nila sa negosyo, upang masuklian ang utang na loob niya sa kanila.Ngayon, pakiramdam