Pagkatapos ng hapunan, umakyat ang matandang lalaki para magpahinga.Sinundan siya ni Avigail at muling sinuri ang kalagayan ng katawan ng matanda. Pagkababa niya sa hagdan, nagpaalam siya sa lahat.Nag-alok si Martin, "Gabi na, ihahatid na kita."Ngumiti si Avigail at tumanggi, "Huwag na, marami kayong bisita dito. Mas mabuting asikasuhin mo sila."Nang marinig ito, hindi na nagpumilit si Martin at sinabing, "Kung ganon, mag-ingat ka sa daan. At huwag mo na sanang masyadong isipin ang sinabi ng lolo ko kanina. Matanda na siya at madalas mag-alala tungkol sa mga bagay-bagay."Ngumiti si Avi at tumalikod na para umalis."Medyo gabi na rin, marami pa akong kailangang tapusin kaya aalis na rin ako," sabi ni Dominic nang makitang lumabas si Avi sa villa, na may malamig na tono.Alerto si Lera at agad na nagpaalam, "Tamang-tama, aalis na rin ako, sabay na tayo."Tumanggi si Dominic nang walang emosyon, "Hindi na, magkaiba tayo ng pupuntahan. Mauuna na ako."Pagkasabi nito, hindi na siya na
Pagkatapos niyang magsalita, saglit na natahimik ang loob ng kotse.Narealize ni Avigail ang mga nasabi niya at nakaramdam siya ng pagsisisi. Yumuko siya at hindi na muling nagsalita.Tiningnan siya ni Dominic nang seryoso, at ang damdamin sa kanyang mga mata ay madilim at mahirap basahin.Sa isip ni Dominic, bakit kaya ganito si Avigail sobrang tigas sa kaniya. Gusto talaga nito na itulak siya kay Lera.Makalipas ang ilang sandali, malamig na sumagot si Dominic, “May iba siyang gagawin at wala pa siyang balak umalis.”Mariing hinigpitan ni Avigail ang hawak sa manibela sa inis.Si Lera ay hindi niya maihatid dahil may ibang inaasikaso. Siya ba ang kailangang gumawa nito?Pero ang taong nasa tabi niya ay tila isang bundok na ayaw umalis. Kahit ano pang sabihin niya, hindi siya basta-bastang lalabas ng kotse.Wala nang nagawa si Avigail kundi paandarin ulit ang sasakyan at lumayo mula sa mansyon ng pamilya Lee.Kasabay nito, mabilis na lumabas si Lera mula sa mansyon, at nakita ang muk
Dahil sa mga narinig ni Avigail ang sinabi ni Dominic, nakaramdam siya ng pag-aalala sa batang si Sky.Agad na pinihit ni Avigail ang pagmamaneho papunta sa mansyon ng mga Villafuerte.Dalawampung minuto ang nakalipas at dahan-dahang huminto ang kotse sa tapat ng mansyon.Naisip ni Avigail ang batang babae, kaya tiningnan niya si Dominic na may alalang ekspresyon, "Alagaan mo ng mabuti si Sky, at kontakin mo ako kung kailangan mo ng tulong."Tinitigan siya ni Dominic ng may halong kahulugan sa mga mata, "Kung ganoon ka nag-aalala, bakit hindi ka na lang pumasok at tingnan siya? Bukod pa, si Sky ay labis na umaasa sa iyo, at kung makita ka niya ngayon na may sakit siya, tiyak na gagaan ang pakiramdam niya."Pagkasabi nun, binuksan niya ang pinto ng kotse at lumabas, naglakad patungo sa pintuan ng mansyon.Parang sinasabi niya na kung gusto niyang pumasok, wala siyang pipilitin.Tinitingnan ang kanyang likuran, bahagyang nagkunot ang noo ni Avi.Si Sky ay may sakit, hindi ba't dapat ang
Nakabalik sa katinuan, pinigilan ni Avigail ang kabiguan sa kanyang puso at nilapitan ang tatlong tao.Bagamat may lagnat si Sky, kumikislap pa rin ang kanyang mga mata. Nang makita siyang pumasok, kumislap ang mga mata nito at tinignan siya ng sabik.Tiningnan ni Avigail si Sky ng may malasakit.Kaagad na inabot ni Sky ang mga kamay para mahawakan siya.Nang makita ito, hindi maiiwasan ni Avigail na silipin si Dominic.Ang batang ito… may sakit, at imbes na manatili sa kanyang ama, gusto pa niyang ang isang estranghero ang mag-aalaga sa kanya.Hindi niya alam kung ano ang iisipin ni Dominic.Ngunit ang lalaki ay binigay lang ang batang babae sa kanya nang walang pakialam.Nag-atubili si Avigail saglit, ngunit iniabot din ang kamay at inangat ang batang babae.Pagka-karga niya sa maliit na bata, agad niyang naramdaman ang init mula sa katawan nito, parang isang maliit na pampainit.Hindi na nag-isip pa si Avigail, at sinadyang hinaplos ang pisngi ng batang babae gamit ang kanyang mukh
Nang makita ni Manang Susan si Avigail at ang iba pang dalawa na magkasama, lalo niyang namiss ang mga araw ng nakaraan. Sa isip na bigyan sila ng pagkakataon na magkasama, nagpalitan siya ng ilang salita at tahimik na umalis.Sandaling nagkaroon ng katahimikan sa sala, tatlo lamang sila.Tinitigan ni Dominic ang dalawang tao sa harap niya ng malalim na mata.Napansin ni Avigail ang tingin niya, kaya’t umiwas siya at naglakad patungo sa sofa na may hawak na si Sky, sinubukang ibaba ang maliit na bata.Nakita ito ni Sky at agad niyang hinawakan ang balikat ni Avigail, may kalakip na pagtutol sa mga mata nito.Tinanong ni Sky ang bata, "Sky, may masakit ka, kailangan mong magpahinga. papahigain kita at ako ang magpapatulog sa’yo, okay lang?"Bumaba ang ulo ni Sky sa leeg ni Avigail at tahimik na umiling.Medyo nainis si Avigail at nagtanong, "Ayaw mo bang matulog?"Tumango ang maliit na bata, lumingon sa kanyang mga braso, at inabot ang maliit na notebook na nasa mesa.Nagmagandang-loob
Habang abala si Avigail sa pag-aalaga kay Sky, tumunog ang telepono sa kanyang bag.Natatakot siyang magising si Sky, kaya't agad niyang tinakpan ang mga tainga ng bata. Nang tatayo na siya upang kunin ang kanyang bag, napansin niyang tumayo na ang lalaki at kinuha ang kanyang telepono."Salamat."Mahinang sinabi ni Avigail ang pasasalamat, at tiningnan ang caller ID na may kasamang inis.Mas iniintindi niya ang bata sa kanyang mga kamay at nakalimutan ang dalawang anak sa bahay."Mommy!" Pagkabukas ng tawag, narinig ang mga tinig ng dalawang bata, "Anong oras ka po uuwi?"Pina-kalma ni Avigail ang kanyang boses, "May nagka-aberya sa trabaho ngayon, at baka sobrang gabi na ako makauwi. Nakakain na ba kayo?"Nag-alala ang dalawang bata, "Nakakain na kami, nasaan ka, Mommy? Huwag mong kalimutang kumain, magpahinga ka rin!"Dahil dito, naantig si Avigail at ngumiti, "Oo, nakakain na rin ako. Huwag kayong maghihintay sa akin, matulog na kayo ng maaga.""Opo, Mommy, kailangan mong umuwi ng
Nang marinig ni Dominic ang paghikbi ng maliit na bata, itinagilid niya ang tingin.Pinapakalma naman ito ni Avigail sa paghagod ng likod ng maliit na bata upang patahanin siya, pero lalong lumakas ang paghikbi ni Sky. Tumayo siya mula sa kumot at humagulgol, niyakap ang damit ni Avigail gamit ang kanyang maliliit na kamay.Humagulgol siya at nginitian si Avigail habang binabaybay ang kanyang mga luha. Nang matiyak na naroroon pa siya, humina ang kanyang hikbi.Nakita ni Avigail ang pamumula na mukha ng maliit na bata at nadama ang sakit sa kanyang puso, na para bang nakikita niya ang dalawang bata sa kanilang bahay sa pamamagitan ng Sky."Sky, mabait na baby, nandito pa si Tita, huwag ka nang umiyak, magiging mukha na pusa ka kung patuloy mong iiyak," malumanay na sinabi ni Avigail at pinunasan ang mga luha sa mukha ng maliit na bata.Patuloy na umiyak si Sky, hindi matigil ang pagtangis. Ang damit ni Avigail sa balikat ay basang-basa na ng pawis, ngunit hindi siya nagreklamo, patulo
Matagal nang walang gumalaw sa sala.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at nakita ang maliit na babae sa sopa, hawak si Sky sa kanyang mga braso, kalahating nakasandal sa likod ng sopa, at natutulog.Dahil hawak niya si Sky, ang postura ng maliit na babae ay hindi komportable, at hindi siya matulog ng maayos. Ngunit tuwing siya'y naalimpungatan, awtomatiko niyang hinahapit ang kanyang mga braso.Nakita ito ni Dominic at bahagyang kumilos ang kanyang puso.Dumating si Manang para tingnan ang kalagayan ng maliit na babae. Pagdating niya sa sopa, nakita niya ang kanyang batang amo na gumalaw ng dahan-dahan, na tila nagpapahiwatig na manahimik.Nakita ito, kaya't dahan-dahan niyang binawasan ang kanyang bilis at maingat na lumapit para silipin sila. Nang makita ang kanilang mga natutulog na mukha, hindi niya maiwasang mapangiti.Tunay nga, hindi matitinag ang ugnayan ng batang babae at ni Skylei.Kahit na hindi sila nagkita ng ilang taon, ang batang babae ay awtomatikong lumapit kay Sky,
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkuno
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H
Gabing iyon, dinala ni Dominic si Sky sa bahay. Pagpasok nila ng pinto, nakita nila ang kanyang ina at si Lera na nakaupo sa sofa.Nang makita sila na bumalik, mukha pa ring galit si Luisa, ngunit nahihiya si Lera. Tumayo siya at binati sila, "Dominic, Sky, nakabalik na kayo."Tumango si Dominic sa kanya ng walang emosyon, tapos ibinaba ang mga mata at tumingin sa kanyang ina.Nang makita ni Sky si Luisa agad siyang umatras at nagtago sa likod ng kanyang ama at hindi man lang nagbigay-galang kay Luisa."Mom, bakit ka nandito?" hawak ni Dominic ang kamay ni Sky ng isang kamay, tahimik na inaalalayan ang maliit na bata, at nagtanong ng malalim na boses.Pagkarinig ng tanong mula sa kanyang anak, lalo pang dumilim ang mukha ni Luisa. "Bakit kami nandito? Ipinagkatiwala ko si Lera sa'yo. Okay lang na hindi mo siya dinala sa bahay, pero hindi mo man lang siya pinuntahan nang mag-recurr ang lumang sugat niya!"Hindi nakayanan ni Dominic at parang nag kasakit ng ulo siya. "Nagpadala na ako ng
Nang marinig ito, tumugon si Dominic ng malamig, "Kung ganun ipapadala ko na lang ang isa kung tao para dalhin ka sa ospital. Kung wala nang iba, maghahang up na ako, may meeting pa ako mamaya."Kinagat ni Lera ang kanyang mga labi at sinabi, "Sige, mauna ka na." Pagkabanggit niya nito, agad na pinatay ni Dominic ang tawag.Tinutok ni Lera ang kanyang tingin sa itim na screen ng telepono at kitang-kita sa kanyang mukha ang galit.Habang ito ay nangyayari, nagtatagilid na nagsalita ang waiter, "Miss, mas mabuti pang samahan kita sa ospital..."Bago pa matapos magsalita ang waiter, ininterrupt siya ni Lera ng malamig na boses, "Lumayas ka!"Nagulat ang waiter at nang itinaas niya ang kanyang mata, nakita niyang ang babaeng nagrereklamo tungkol sa sakit ng kanyang braso ay ginamit ang parehong braso para itapon ang pagkain sa mesa at pabagsakin ito sa sahig.Pagkalipas ng ilang sandali, ang sahig ay magulo. Lihim na nainis ang waiter, alam niyang nagkamali siya, ngunit wala siyang lakas n
Matapos patayin ang tawag, ang isip ni Lera ay puno ng mga bagay na ginawa ni Dominic para ay Avigail. Kasabay nito, natuwa siya na hindi siya agad kumilos.Kung may ginawa siyang mali, tiyak na malalaman ito ni Dominic, at baka hindi na maganda ang kahihinatnan niya, tulad ni Thalia!Pero si Dominic, kitang-kita ang pagpapakita niya ng malasakit kay Avigail, at kung magpapatuloy ito, baka mawala na ang posisyon niya bilang kasintahan! Kailangan niyang kumilos!Habang nakaupo sa kanyang kwarto, nakapag-isip si Lera ng ilang oras, pero hindi niya maisip kung anong hakbang ang gagawin. Pagdating ng tanghali, nagdala ng pagkain Ang waiter, kaya't tumayo si Lera at binuksan ang pinto.Nang makita ang pagkain na dinala ng waiter medyo nakakunot ang noo ni Lera at may pumasok na ideya sa kanyang isipan. Habang inilalagay ng waiter ang pagkain sa lamesa, biglang humarap si Lera at hinawakan ang mga plato."Huwag, ako na lang." Malumanay ang boses ni Lera.Nagulat ang waiter at pagkatapos ng
Sa hotel, alam ni Lera ang mga nangyari sa nakaraang dalawang araw. Bagamat hindi niya alam kung sino ang nasa likod ng mga pangyayari, nang makita niyang binabatikos si Avigail ng buong network, naramdaman ni Lera ang kasiyahan.Matapos lahat ng ingay sa Internet, tiyak na wala nang pagkakataon pa ang babaeng iyon na makabangon.Sa ganitong paraan, kahit hindi siya kikilos, tiyak na kailangan nang umalis ni Avigail sa bansa. Pagkatapos, magiging kanya na si Dominic! Kaya’t si Lera ay talagang nagmamasid sa takbo ng public opinion sa Internet.Akala niya ay magpapatuloy ang pagbatikos, ngunit hindi niya inaasahan na magbabago ang takbo ng opinyon ng publiko sa gabing iyon.Nang makita niya ang pahayag ni Mr. Martin Lee hindi nakatulog si Lera buong gabi, laging nagpapalit ng posisyon sa kama, nag-iisip kung paano palalalain ang isyung ito.Hindi niya inaasahan na makikita niya agad ang pahayag ng paghingi ng tawad ni Thalia, at aminin pa na ang nangyari ay bunga ng kanyang selos.May