Nang mahulog si Skylei, nakaramdam siya ng sakit at panghihinayang. Hinaplos niya ang kanyang mga munting kamay nang di-sinasadya, pulang-pula ang kanyang mga mata. Pigil na pigil siyang umiyak, tumayo siya mula sa sahig, saka kinuha ang isang maliit na notebook mula sa mesa at nagsimulang magsulat ng bawat letra nang maingat.Hindi na ito nakagugulat sa mga bata.Ang munting pipi ay hindi makapagsalita, kaya't karaniwan siyang nakikipag-usap sa kanila sa pamamagitan ng pagsulat sa isang maliit na notebook. Ngunit dahil kakaunti lang ang nakikipaglaro sa kanya, bihira niyang ilabas ang notebook na ito.Makaraan ang ilang sandali, natapos na ni Skylei ang pagsusulat, ipinakita niya ang notebook kay Claire, "Mag-sorry ka." Pagkakita sa nakasulat doon, napairap si Claire at nagmamatigas na nagtanong, "Ang lakas ng loob mong pa-soryhin ako? Skylei, ang tapang mo ah, naghahanap ka ba ng gulo?" Habang sinasabi iyon, lumapit siya kay Sky at muling nagtangkang itulak siya.Hindi inaasahan ni
Walang kaalam-alam si Avi sa nangyari sa kindergarten.Pagkaalis niya roon, nagtungo siya sa institusyon na itinayo ng kanyang guro sa Tsina upang mag-report. Pagkapasok niya sa institusyon, nakita niya ang isang gwapo at maayos na lalaki na nakasuot ng malinis na shirt at pantalon na papalapit sa kanya."Suarez! maligayang pagbabalik. Masaya akong makatrabaho kang muli," wika ni Jake at iniabot ang kamay sa kanya na parang isang maginoo. Bahagyang tumango si Avigail at inabot ang kamay nito para kamayan ngunit mabilis din itong binitiwan. Dati, si Jake ay kasama sa team ni Miguel Tan sa ibang bansa at maraming pinagdaanan na pananaliksik at pag-unlad.Noong panahong iyon, naging assistant niya si Jake. Pagkatapos ng lahat, nagtapos ito sa isang kilalang paaralan at pareho silang humanga sa kakayahan nito ni Miguel Tan. Ang pagtrato ni Avi ay hindi malamig o mainit, at hindi iyon alintana ni Jake. Ngumiti siya at sinabing, "Dadalin kita sa opisina mo."Pagkatapos noon, naglakad siya p
Narinig ni Jake ang tanong ni Avi at naging seryoso ang kanyang mukha, "Ginagawa namin ang lahat ng paraan para masolusyunan ang problemang ito."Kumunot ang noo ni Avi habang hinihintay ang kasunod na sasabihin niya."Kamakailan lamang, nakipag-ugnayan ako sa isang supplier ng gamot. Napag-usapan na namin ang pagkakaroon ng pangmatagalang kooperasyon sa kanila, at kailangan na lamang pirmahan ang kontrata. Naka-schedule na rin ang araw ng pagpirma bukas ng hapon . Ang dahilan kung bakit hindi naging maayos ang daloy ng mga bagay-bagay noon ay dahil nasa yugto pa ng pagtatayo ang research institute at maraming komplikadong bagay ang kailangang ayusin. Hindi rin naging matatag ang mga tauhan noon, ngunit ngayon ay medyo naka-stabilize na. Bukod pa rito, ang mga gamot dito sa bansa ay halos monopolyo ng mga malalaking negosyante ng gamot, kaya't mahirap makakuha ng supply. Bago pa lamang kami sa lugar, kaya't marami sa mga supplier ang nagtaas ng presyo. Dahil dito, napilitang tumagal a
Bahagyang kumunot ang noo ni Dominic, at may bakas ng inis sa kanyang mga mata. Nagkamali na naman ba siya ng akala? Makakalimutan na sana niya ito nang minsan o dalawang beses, ngunit sunud-sunod na dalawang araw niyang nakikita ang anino ng babaeng matagal niyanghinahanap sa iba't ibang lugar. Parang... saglit lang lumitaw ang pigura sa harap ng mga mata niya, at bigla itong nawala. Hindi mapigilan ni Dominic ang malamig na pagtawa at inalis ang tingin. Nahuhulog siya sa sitwasyon na paulit-ulit niyang naiisip ang babaeng iyon!"Master, matagal nang naghihintay ang kliyente. Baka gusto mo nang pumasok?" Matagal nang naghihintay si Henry, ngunit nang hindi niya nakitang umaabante si Dominic, nagtanong siya nang may pag-iingat.Malalim na pumikit si Dominniv, pinagsama-sama ang damdamin, at kalmadong tumugon, "Tara na." Pagkasabi niyon, mabilis siyang pumasok na nakataas ang ulo.Mabilis namang sumunod si Henry.Nang dumating sina Avigail at Jake sa loob, nandoon na ang mga tauhan ng
"I'm really sorry. Are you okay?" Nakita ni Avi na ang tao sa harapan niya ay lasing, kaya nag-ingat siya at muling humingi ng tawad sa kanya, na may isip na mas mabuti nang may isang bagay kaysa wala. Pagkatapos niyang sabihin iyon, biglang ngumiti nang masama ang tao at medyo naguguluhan ang boses, "Ganda... Ganito na lang, para hindi kita awayin bakit hindi mo na lang saluhan ang kapatid ko kahit isang shot lang. Gwapo naman ang kapatid ko eh!" Naiinis na si Avigail sa inaasata ng lalaki ngunit dahil nga lasing ito at may tama ng alak ang utak, pinili na lang niyang unawaain. Hindi na lang niya ito pinansin at naglakad na lang siya ng nakayuko sa harapan nito para umalis. Hindi pa siya nakakalampas dito ay nagsalita ng muli. “Alam mo bang kilala ang kapatid ko? SObrang yaman niya at siguradong paggising mo isa ka ng celebrity. Aasenso ka sa buhay sa piling niya.”Habang sinasabi ito, tumawa siya ng masama, at ang kanyang mga mata ay walang kapantay na gumagala sa katawan ni Avig
The room was empty.Pagpasok ni Dominic, isinara niya ang pinto. Sa isang iglap, ang loob ay napakatahimik, tanging ang paghinga ng bawat isa ang maririnig. Tumingin si Avigail sa paligid, ramdam ang panganib sa hindi alam na dahilan, at bigla siyang lumaban.“Ano ang gusto mong gawin? Bitawan mo ako!” Sa susunod na segundo, madali siyang naipit sa sulok ng lalaki. Gamit ang bisig nito ay wala na naman siyang mapuntahan. Halos magkadikit na ang kanilang mga katawan.Ang mainit na hininga ng lalaki ay humampas sa kanyang tainga. Tumigil ang mga galaw ni Avigail sa paglalaban. Nakasandal siya sa dingding at nag-stiff na ang katawan. Maging ang paghinga niya ay hindi sinasadyang bumagal. Sa distansyang ito, kahit kaunting paghinga niya, baka makabangga siya sa taong nasa harap niya.Namatay ang katahimikan sa loob. Piniga ni Avigail ang kanyang mga palad at pinilit ang sarili na kalmahin ang sarili.Dahil hiwalay na sila! Wala na siyang kinalaman kay Dominic ngayon! Sila ay tao na mula
Mainit na dumampi ang labi ng lalaki sa kanya, at nagsimulang magtugma ang kanilang mga hininga.Biglang nag-blangko ang isip ni Avigail. Hindi niya inaasahan na gagawin ito ni Dominic!Mahigpit na hinawakan ng lalaki ang kanyang baba, marahas itong iniangat, pilit na pinapabuka ang kanyang bibig.Biglang natauhan si Avigail at nagpumiglas. "Dominic, bitawan mo ako! Nasisiraan ka na ba? Nasa pampublikong silid tayo! Maaaring may pumasok anumang oras!"Bahagyang umatras si Dominic dahil sa kanyang pagpupumiglas. Napangisi na lang itong si Dominic. "At ano ngayon? Hindi ba’t sinabi mo na gusto mong magbayad ng utang? Ito na ang hinihingi kong kabayaran. Natatakot ka ba?"Nanginig ang mga mata ni Avigail. Nagbalik ang alaala ng gabing iyon, at muling bumangon ang kaba sa kanyang puso.Noong gabing iyon, maaaring dala ng gamot ang kanyang walang malay na kalagayan, ngunit naroon pa rin ang likas na lakas ni Dominic. Sa buong pangyayari, malamig at mabigat ang bawat galaw niya, at tanging
Nang makalabas si Avi mula sa pribadong silid, wala siyang ibang mapuntahan kaya’t napilitang magtago sa hagdanan. Sumandal siya sa pader, humihingal nang malalim, at marahang hinipo ang kanyang mga labi na bahagyang nasasaktan pa rin mula sa halik, na para bang naroroon pa rin ang init ng lalaki. Matapos ang ilang sandali, bahagyang ibinaba ni Avigail ang kanyang mga mata at ngumiti ng mapait. Pagkalipas ng maraming taon, inakala niyang wala na siyang nararamdaman para kay Dominic, pero hindi niya inaasahan na madali pa rin siyang mababalisa ng lalaki kahit isang beses lang silang nagkita.Nang bumalik ang kanyang composure, bumalik na siya sa loob ng silid. Abala pa rin ang mga empleyado sa loob, pero nang makita siyang bumalik, medyo nagpakalma ang ilan. Napasulyap si Jake sa kanya at napansin ang kakaibang anyo ng kaibigan, kaya bahagyang kumunot ang kanyang noo. "Bakit ka tumagal? May nangyari ba? Parang... may kakaiba sa iyo?"Ngumiti si Avi at umiling, waring walang nangyari. "
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkuno
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H
Gabing iyon, dinala ni Dominic si Sky sa bahay. Pagpasok nila ng pinto, nakita nila ang kanyang ina at si Lera na nakaupo sa sofa.Nang makita sila na bumalik, mukha pa ring galit si Luisa, ngunit nahihiya si Lera. Tumayo siya at binati sila, "Dominic, Sky, nakabalik na kayo."Tumango si Dominic sa kanya ng walang emosyon, tapos ibinaba ang mga mata at tumingin sa kanyang ina.Nang makita ni Sky si Luisa agad siyang umatras at nagtago sa likod ng kanyang ama at hindi man lang nagbigay-galang kay Luisa."Mom, bakit ka nandito?" hawak ni Dominic ang kamay ni Sky ng isang kamay, tahimik na inaalalayan ang maliit na bata, at nagtanong ng malalim na boses.Pagkarinig ng tanong mula sa kanyang anak, lalo pang dumilim ang mukha ni Luisa. "Bakit kami nandito? Ipinagkatiwala ko si Lera sa'yo. Okay lang na hindi mo siya dinala sa bahay, pero hindi mo man lang siya pinuntahan nang mag-recurr ang lumang sugat niya!"Hindi nakayanan ni Dominic at parang nag kasakit ng ulo siya. "Nagpadala na ako ng
Nang marinig ito, tumugon si Dominic ng malamig, "Kung ganun ipapadala ko na lang ang isa kung tao para dalhin ka sa ospital. Kung wala nang iba, maghahang up na ako, may meeting pa ako mamaya."Kinagat ni Lera ang kanyang mga labi at sinabi, "Sige, mauna ka na." Pagkabanggit niya nito, agad na pinatay ni Dominic ang tawag.Tinutok ni Lera ang kanyang tingin sa itim na screen ng telepono at kitang-kita sa kanyang mukha ang galit.Habang ito ay nangyayari, nagtatagilid na nagsalita ang waiter, "Miss, mas mabuti pang samahan kita sa ospital..."Bago pa matapos magsalita ang waiter, ininterrupt siya ni Lera ng malamig na boses, "Lumayas ka!"Nagulat ang waiter at nang itinaas niya ang kanyang mata, nakita niyang ang babaeng nagrereklamo tungkol sa sakit ng kanyang braso ay ginamit ang parehong braso para itapon ang pagkain sa mesa at pabagsakin ito sa sahig.Pagkalipas ng ilang sandali, ang sahig ay magulo. Lihim na nainis ang waiter, alam niyang nagkamali siya, ngunit wala siyang lakas n
Matapos patayin ang tawag, ang isip ni Lera ay puno ng mga bagay na ginawa ni Dominic para ay Avigail. Kasabay nito, natuwa siya na hindi siya agad kumilos.Kung may ginawa siyang mali, tiyak na malalaman ito ni Dominic, at baka hindi na maganda ang kahihinatnan niya, tulad ni Thalia!Pero si Dominic, kitang-kita ang pagpapakita niya ng malasakit kay Avigail, at kung magpapatuloy ito, baka mawala na ang posisyon niya bilang kasintahan! Kailangan niyang kumilos!Habang nakaupo sa kanyang kwarto, nakapag-isip si Lera ng ilang oras, pero hindi niya maisip kung anong hakbang ang gagawin. Pagdating ng tanghali, nagdala ng pagkain Ang waiter, kaya't tumayo si Lera at binuksan ang pinto.Nang makita ang pagkain na dinala ng waiter medyo nakakunot ang noo ni Lera at may pumasok na ideya sa kanyang isipan. Habang inilalagay ng waiter ang pagkain sa lamesa, biglang humarap si Lera at hinawakan ang mga plato."Huwag, ako na lang." Malumanay ang boses ni Lera.Nagulat ang waiter at pagkatapos ng
Sa hotel, alam ni Lera ang mga nangyari sa nakaraang dalawang araw. Bagamat hindi niya alam kung sino ang nasa likod ng mga pangyayari, nang makita niyang binabatikos si Avigail ng buong network, naramdaman ni Lera ang kasiyahan.Matapos lahat ng ingay sa Internet, tiyak na wala nang pagkakataon pa ang babaeng iyon na makabangon.Sa ganitong paraan, kahit hindi siya kikilos, tiyak na kailangan nang umalis ni Avigail sa bansa. Pagkatapos, magiging kanya na si Dominic! Kaya’t si Lera ay talagang nagmamasid sa takbo ng public opinion sa Internet.Akala niya ay magpapatuloy ang pagbatikos, ngunit hindi niya inaasahan na magbabago ang takbo ng opinyon ng publiko sa gabing iyon.Nang makita niya ang pahayag ni Mr. Martin Lee hindi nakatulog si Lera buong gabi, laging nagpapalit ng posisyon sa kama, nag-iisip kung paano palalalain ang isyung ito.Hindi niya inaasahan na makikita niya agad ang pahayag ng paghingi ng tawad ni Thalia, at aminin pa na ang nangyari ay bunga ng kanyang selos.May