Share

Kabanata 2

Author: Evelyn M.M
“Kailangan kong umalis, pwede mo bang samahan muna si Noah? Hindi ko alam kung gaano ako katagal doon,” Ang sabi ko ng walang ibang iniisip habang kinuha ko ang handbag ko.

“Sige. Pupunta ako doon sa oras na mapapunta ko ang nanay ko dito para bantayan si Noah,” Ang sagot ni Rowan, ngunit mahina ito dahil sa matining na tunog sa tainga ko.

Wala ako masyadong maintindihan habang nagpaalam ako sa anak ko at umalis. Pumasok ako sa kotse ko at nagsimulang magmaneho patungo sa hospital. Blanko ang aking isipan.

Habang lumalaki, masasabi na pinabayaan ako ng emosyonal. Ako ay isang bata na hindi masyadong pinakialaman ng mga magulang ko. Ang paborito ng tatay ko ay ang ate ko, si Emma. Dati niyang tinatawag si Emma na kanyang baby girl. Ang prinsesa niya. Ang paborito naman ng nanay ko ay ang kuya kong si Travis. Si Travis ang gwapo niyang anak. Walang may paborito sa akin. Ako lang si Ava.

Dati ko pa pakiramdam na walang may gusto sa akin. Hindi welcome. Hindi lang sa mga magulang ko kundi pati sa mga kapatid ko. Anuman ang pagsisikap ko, mabuting grades, sports, school clubs, lagi akong nananataili sa tabi lang. Pakiramdam ko na isang estranghero lang ako. Kahit kailan hindi naging parte ng isang malaki at masayang pamilya.

Pagkatapos ng nangyari noong nakaraang siyam na taon, ang maliit na relasyon ko sa pamilya ko ay tuluyan nang nawala. Halos hindi na ako kinakausap ni Travis at si tatay ay masama pa ang pakikitungo sa akin. Ganito rin si nanay. Kinakausap niya lang ako kapag may sinasabi siyang mahalaga sa akin. Ang babaeng kapatid ko lang ang tanging iba. Hindi pa kami nagkikita o nag uusap ng siyam na taon. Ang huling mga salita na sinabi niya sa akin ay patay ako sa kanya. Na wala na siyang kapatid na babae.

Ngayon ay narito ako. Nagmamaneho patungo sa hospital dahil ang tatay ko ay binaril at manhid lang ako. Kahit na nangyari ang lahat ng ito. Hindi ba’t dapat ay may maramdaman pa ako? Baka kalungkutan?

Ano ang dapat mong maramdaman kapag sinabi sayo na ang tatay mo na itinaboy ka ng buong buhay mo ay nakahiga at may bala sa loob niya? Ano ang dapat kong reaksyon? At kakaiba ba na wala akong nararamdaman?

Ang buong biyahe patungo sa hospital ay nag iisip ako. Iniisip ko ang kabataan ko at parte ng pagtanda ko. Ang sakit ay nandoon pa rin. Sa tingin ko ay ang sakit ng pagtaboy sa akin ng pamilya ko ay hindi mawawala kahit kailan.

Ito ako. Isang babaeng itinaboy. Una ay mula sa pamilya, pagkatapos ay sa asawa at mga biyenan. Ang tanging tumatanggap at nagmamahal sa akin ay si Noah.

Hindi matagal bago ako nakarating sa hospital. May isang main hospital sa lungsod na ito at alam ko na nandoon ang tatay ko.

Pagkatapos magpark, lumabas ako. Ang malamig na hangin ng gabi ay umihip sa buhok ko. Huminga ako ng malalim at tumayo ng diretso bago pumasok ng gusali.

“Hinahanap ko si James Sharp, sa tingin ko ay dinala siya dito dahil nabaril siya,” Ang sabi ko sa receptionist sa oras na dumating ako sa front desk.

“Ano po ang relasyon niyo?” Ang tanong ng receptionist.

“Tatay ko siya.”

Tumang siya. “Sandali lang po.” Huminto siya at nag-type sa kanyang computer, “Okay, nasa ER po siya, naghahanda po para sa surgery. Dumiretso lang po kayo, at sa dulo ay makikita niyo po ang emergency room. Nandoon po ang pamilya niyo.”

“Salamat.”

Tumalikod ako at sumunod ako sa mga utos niya. Mabilis ang tibok ng puso ko sa bawat hakbang.

‘Magiging ayos lang siya. Gagaling din agad siya at babalik siya sa dating sarili niya,’ Ang bulong ko sa sarili ko.

Kahit na may problema kami, gusto ko na maging ayos lang siya. Baka nga hindi maganda ang pakikitungo namin sa isa’t isa, pero mapagmahal pa rin siya kay Noah, at ito lang ang hinihiling ko.

Binuksan ko ang pinto para pumasok. Agad kong nakita si nanay at si Travis na naghihintay sa upuan.

“Nanay, Travis.” Ang sabi ko bilang pagbati.

Pareho silang tumingin sa akin. Ang mga mata ni nanay ay pula mula sa kakaiyak at ang asul na sundress niya ay puno ng dugo. Tuyo ang mga mata ni Travis ngunit makikita mo pa rin na apektado siya dahil dito. Sinsusubukan niyang maging mahinahon para kay nanay.

Umupo ako sa tabi niya. “Ano ang nangyari at kamusta na siya?”

Ang mga tanong na ito ay nagdala ng sariwang mga luha.

“Binaril siya ng dalawang beses habang pabalik mula sa store, sa labas ng bahay natin. Tumawag ako ng ambulansa at agad namin siyang dinala dito. Sinabi ng doctor na ang isa sa mga bala ay tumagos sa baga niya at ang yung isa naman ay sa kidney niya. Naghahanda sila para sa surgery niya.” Pumiyok siya sa dulo.

Tumango ako. Gusto kong pagaanin ang loob niya. Gusto kong yakapin siya, ngunit sa tingin ko ay hindi ako welcome na gawin tio.

“Wag kang mag alala. Si tatay ang pinakamalakas na lalaking kilala ko. Magiging ayos lang siya,” Sinubukan kong palubagin ang loob niya.

Wala siyang sinabi. Nagpatuloy lang siyang umiyak.

Makalipas ang ilang minuto, nilabas si tatay. May suot siyang hospital gown at nakahiga siya sa isang hospital bed. Si Travis at si nanay ay agad na tumayo at lumapit sa tabi ni tatay.

Nanatili akong nakaupo. Sigurado ako na ako huling taong gusto niyang makita. Mas pipiliin niyang makasama si Emma.

Pinanood ko habang umiyak si nanay para kay tatay. Mahina na pinunasan ni tatay ang mga luha ni nanay ngunit patuloy ito sa pagtulo. May sinabi s tatay kay Travis at tumango si Travis. Puno ng determinasyon ang mukha niya. Bago pa nila dalhin paalis si tatay, nakita ko na inabot niya ang isang piraso ng papel kay nanay. Tumulo na naman ang mga luha sa mukha ni nanay dahil dito.

Hinalikan ni nanay si tatay at dinala na nila si tatay paalis. Sina nanay at si Travis ay bumalik sa kanilang upuan. Hindi kami nag salita habang naghihintay ng matagal.

Tumayo ako, naglakad, umupo ulit. Kumuha ako ng kape para sa lahat. Sa bawat lumipas na minuto, mas naging balisa kami. Makalipas ang dalawat kalahating oras, pumunta ang doctor sa waiting area.

Mula sa seryosong tingin sa mukha niya, alam ko na hindi umabot si tatay. Ito rin ang naisip ni nanay dahil mabilis ang paghinga niya.

“Siya ay nagkaroon ng cardiac arrest, sinubukan namin ang lahat ng makakaya namin, pero hindi namin siya nagawang iligtas. Patawad sa nangyari.” Ang sabi niya.

Ang tunog ng mga iyak mula sa bibig ng nanay ko ay puno ng sakit at lungkot. Sinalo ni Travis si nanay bago pa matumba si nanay at pareho silang lumuhod. Parehong umiiyak dahil sa nangyari.

Patay na si tatay at at alam ko na ibig sabihin nito, kailangan bumalik ni Emma.

Related chapters

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 3

    Umupo ako sa malamig na hospital chair, humihinga ako ng malalim. Umiiyak pa rin si nanay at hindi siya mapatahan. Kumirot ang puso ko para sa kanya. Naiintindihan ko na hindi madali mawala ng hindi inaasahan ang lalaking minahal mo.Nakakagulat pa rin ito. Inaasahan ko na gagaling siya, ngunit ngayon ay patay na siya at wala akong ideya kung ano ang dapat kong maramdaman.Hindi pantay ang tingin namin sa isa’t isa at kahit na kinamumuhian niya ako, mahal ko siya. Tutal, tatay ko siya, kaya paanong hindi ko siya mamahalin?“Ayos ka lang ba?” Ang tanong ni Rowan habang umupo siya sa tabi ko.Dumating siya ng isang oras na ang nakaraan at ito ang unang beses na kinausap niya ako simula noong dumating siya. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa pag aalala na pinapakita niya. Tutal, hindi niya pa naisip ang tungkol sa nararamdaman ko noon.“Oo.” Ang sabi ko.Hindi pa ako lumuluha simula noong sinabi ang balita. Baka ito ay dahil sa pagkagulat o baka naubusan na ako ng mga luha pa

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 4

    Naramdaman mo na ba na ang puso mo ay pinadaan sa isang mincer? Ito ang pakiramdam ko ngayon at nakatingin ako sa kanila. Na para bang ang puso ko ay nahiwa sa maraming piraso.Kung pwede ko lang itapon ang walang kwentang parte ng katawan na ito, gagawin ko ito. Dahil ang sakit na binibigay nito ay lubos talaga.Gusto kong tumakbo palayo, tumingin palayo, pero hindi ko magawa. Ang mga mata ko ay nakatitig sa kanila at kahit na gusto kong ilayo ang mga mata ko, ito ay parang nakaglue ang mga mata ko sa kanila. Sa eksenang puno ng pag ibig sa harap ko.Pinanood ko habang lumayo sila sa isa’t isa. Malambing ang mga mata ni Rowan habang nakatitig siya sa babaeng mahal niya. Patuloy ako sa panonood habang hinawakan ni Rowan ang mukha ni Emma. Dinala niya ito palapit sa kanya. Hindi niya hinalikan si Emma, dinikit niya lang ang noo niya sa noo nito.Mukha siyang payapa. Na para bang nakauwi na siya makalipas ang mahabang panahon. Na para bang buo na siya sa wakas.‘Namis kita,’ Ang nab

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 5

    Walang kahit ano sa araw na ito ang naging masama. Ang araw ay makinang at tila maayos ang lahat habang nag drive ako sa mga pamilyar na daan.Ang chapel ay puno ng tao noong dumating ako. Halos lahat ay pumunta para sa huling bisita nila.Sinuri ko ang lugar at nakuntento na makita ang lahat ay nasa lugar. Walang kahit sino sa iba ang nakatulong pagdating sa paghahanda sa libing. Ako ang sumalo ng lahat.Ngunit, hindi ako nagreklamo. Tinanggap ko ito bilang pagkakataon para bayaran ang ginawa niya para sa akin. Tutal, pinakain niya ako, binigyan niya ako ng damit at kwarto na tirahan.Magsisimula na ang service noong halos lahat ay nakaupo na. Nagdesisyon ako na umupo sa kabilang dulo. Hindi tama ang umupo katabi ng iba. Lalo na at hindi tama ang umupo ako sa tabi ni Emma.“Mommy, bakit po tayo nakaupo dito… hindi po ba’t nakaupo dapat tayo sa tabi ni lola?” Ang tanong ni Noah, tumuro siya kung nasaan ang iba.Syempre, kakaiba ang tingin sa amin ng mga tao, ngunit wala akong pak

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 6

    Rowan:May bagay na nangyayari sa loob mo kapag nakita mo ang ex-wife mo, ang nanay ng anak mo, na binaril at dumudugo sa lupa ng sementeryo. Isang pakiramdam na hindi ko inaasahan na mararamdaman ko para kay Ava.Noong makita ko ang mga lalaki na nakatutok ang baril sa amin, hindi ako nag isip. Alam ko na ligtas si Noah sa mga magulang ko, kaya ang katawan ko ay kumilos para tumalon patungo kay Emma. Mamamatay ako para sa kanya at handa akong gawin ito.Gumaan ang loob ko nang makita ko na ang mga lalaking may baril ay tumakas nang makita ang pulis, ngunit sandali lang ang gaan ng loob ko nang sumigaw ang isa sa mga pulis para tumawag ng ambulansya. Lumingon ako at inisip ko kung sino ang nasaktan, ngunit hindi ko inaasahan na ito ay si Ava, at halos napaluhod ako nang makita ko na nasakatan siya.Masyadong mabilis ang mga pangyayari. Ang ambulansa ay dumating at ang mga pulis ay hindi pinayagan na umalis si Ava hanggang sa sinigurado niya na si Ava ay ligtas na sa kamay ng doctor

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 7

    Ava:Gumising ako habang may masakit na likod at braso. Nasa kama ako kasama si Noah dahil ayaw niya akong iwanan pagkatapos namin manood ng TV. Ngumiti ako nang maalala ko na sinabi niya na sineseryoso niya ang trabaho niya at na siya ang mag aalaga sa akin sa buong gabi.Medyo hirap ko siyang kinilos ng hindi ko siya ginigising. Alas otso na at kailangan ko maghanda ng agahan bago siya gumising.Pagkatapos gawin ang aking morning routine, bumaba ako ng hagdan. Tumayo ako sa labas ng kusina habang iniisip kung paano ako gagawa ng agahan gamit ang isang kamay.Habang hinahanda ko ang mga ingredient para gumawa ng pancakes, napunta ang isip ko sa mga alaala ng kahapon. Ang lahat ng nangyari ay tila panaginip lang at may parte sa isipan ko na iniisip kung nangyari ba talaga ito. Kung hindi lang dahil ang balikat ko ay may bandage at ang braso ko ay nasa isang sling, iisipin ko na isang masamang panaginip ang lahat ng yun.Noong gumising ako sa hospital pagkatapos kong mawalan ng mal

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 8

    Rowan:Nakita ko sa oras na pinatay niya ang mga emosyon niya. Ang oras na ang emosyon sa mga mata niya kanina ay agad na naging malamig. Nanlamig din ang pakiramdam ko dahil dito.“Ano ang ginagawa mo dito?” Ang tanong ni Ava habang walang emosyon ang boses niya at pinilit kong pumasok sa bahay niya. Ito ay para bang kausap niya ang isang estranghero. Na para bang isa lang akong piraso ng alikabok at wala nang iba. Tumitig ako sa kanya, hindi ko maisip ang sasabihin ko. Tumira ako ng isang dekada kasama ang babaeng ito at ngayon ay hindi ko mahanap ang tamang mga salita.Tumingin ako sa kamay niyang nasa sling pa rin. Pumunta ako para tingnan ang sitwasyon niya, pati na rin ang sunduin si Noah. Weekend ngayon, kaya oras ko para makasama si Noah.Nang maalala ko ang lalaking umalis, kumunot ang noo ko. Para sa kanya siguro ang ngiti na yun. Dumiin ang kagat ng ngipin ko nang mapagtanto ito.“Ano ang ginagawa niya dito?” Ang tanong ko sa halip na sumagot ako, sinusubukan kong itago

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 9

    “Ano ang gusto mong sabihin ko? Alam mo naman na kahit kailan ay hindi ako nagsinungaling sayo. Alam mo na mahal ko siya noon pa.”Hinagis niya ng galit ang dishtowel. “Hindi yun pumigil sayo para gamitin ang katawan ko, hindi ba? Talaga, I hate you. Hindi ko alam kung ano ba ang nagustuhan ko sayo noong una. Hindi ko alam kung bakit nag aksaya ako ng sobrang daming oras at lakas para sayo.”Kinagat ko ang ngipin ko dahil sa mga sinabi niya. Nagalit ako sa mga salita niya. Oo, sumiping kami sa isa’t isa sa kasal namin, pero ito ay para lang mawala ang kati. Sumumpa kami sa isa’t isa, pero hindi ko siya mahal. Hindi ko sisirain ang mga ito at pagtataksilan siya.“Hindi ako nandito para pag usapan ang nakaraan, nandito ako para pag usapan si Noah,” Ang sabi ko habang binabago ang pinag uusapan.Nakakapagod ang magpaikot ikot. Kailangan ko sabihin kung ano ang balak kong sabihin noong dumating ako dito, pagkatapos ay aalis ako bago ko sabihin o gawin ang pagsisisihan ko.Nakuha ang a

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 10

    Ava:“Hindi ko pa rin po maintindihan kung bakit kailangan ko pong umalis. Bakit hindi po ako pwedeng manatili dito kasama niyo?” Ang reklamo ni Noah. Nakasimangot ang gwapong mukha niya.Masama ang loob niya simula noong sinabi ko sa kanya na aalis siya kasama ang mga lolo at lola niya. Noong una ay sabik siya tungkol dito, ngunit nalungkot siya nang mapagtanto niya na hindi niya kasama ako o ang tatay niya.Nauunawaan ng school niya ang sitwasyon namin. Pumayag pa ang teacher niya na ipadala ang lessons sa nanay upang hindi maiwan sa klase si Noah.“Sinabi ko na sayo, mahal, ito ang bakasyon niyo ng mga lolo at lola mo… ito ay para sa inyo lang ng mga lolo at lola mo.”Pagkatapos kausapin ang chief, siniguro niya sa amin na dadalhin sila sa isang tropikal na lugar.“Pupunta ka sa beach. Hindi ba’t matagal mo nang hinihiling na pumunta sa isang bakasyon?” Ang dagdag ko habang nakangiti.Agad na nakuha ang atensyon niya sa salitang ‘beach’. Ang lahat ng reklamo niya ay wala na.

Latest chapter

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 485

    Hey Loves, Today there won't be an update because of a pressing issue.So I've read your comments and I want your honest opinion. I get your concerns and I pride myself in listening to my readers because without you, then why am I even writing?First of all, I rushed to finish this book because a lot of you, my lovely readers thought that the book has been going on for so long and they wanted me to complete it. But now, there is a different group that wants me to compeletly be done with this book before starting on Noah's.As much as I wanted to give all the couples closure in this book, I'd planned for some of the questions to be answered in Noah's book...You have all given me food for thought though, and that's why I wanted you opinion.1. Let me know if you want Gabriel and Harper's story to be a bit longer. I know some of you thought it was rushed, so give me your honest opinion if you want their book extended or if you are okay with how it ended, even though there would have

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 484

    Hell, I should have let go the moment Rowan decided to marry Ava. Hindi naman niya kailangan, pero ginawa niya, dahil siguro sa kaibuturan niya, may kakaibang gumagana sa loob niya. Dapat ay lumipat na ako sa sandaling napagtanto kong walang hinaharap sa pagitan namin.Naiinis ako sa sarili ko dahil pinakita lang sa akin ni Mia ang lawak ng pagkasira ko kay Calvin. Wala siyang ginawa kundi ang mahalin ako, habang ginamit ko siya at pinananatili siyang nakatali sa akin imbes na pakawalan siya."Sa tingin ko ay sapat na iyon para sa araw na ito," sabi ni Mia nang mas kalmado na ako at tumigil na ang aking pag-iyak.Ang araw na ito ay brutal, ngunit nagbigay din ito ng maraming liwanag para sa akin."Salamat," I sniff, at pinunasan ang ilong ko gamit ang tissue na binigay niya sa akin."Anytime," sagot niya. "Ngayon, magkikita na lang tayo bukas."Pagkatapos ng aking ika-apat na sesyon, napagkasunduan namin na makikita ko siya tuwing ibang araw. Marami akong dapat i-unpack at naramd

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 483

    Emma.“Bakit sa tingin mo ay tumanggi kang pakawalan si Rowan? Sa tingin mo, bakit mo siya pinanghawakan ng maraming taon kahit alam mong kasal na siya kay Ava?"Naglalaro sa utak ko ang tanong ni Mia habang nag-iisip ako ng paraan para sagutin siya. Bakit hindi ko binitawan si Rowan sa sandaling natulog siya kay Ava? Bakit ako kumapit sa kabila ng katotohanan na pinakasalan niya siya at nanatili sa kanya ng maraming taon?Oo naman, sinabi sa akin ng lahat kung gaano siya kaawa-awa. Na hindi sila nagkakasundo ni Ava. Na tinatrato niya siya na parang wala siya. Sinabi sa akin ng lahat na mahal pa rin niya ako at tumanggi siyang bigyan ng pagkakataon si Ava.Sa pagbabalik-tanaw ngayon, hindi na ako nabulag tulad ng dati. Sa kabila ng sinabi sa akin ng lahat, pinili pa rin niyang manatiling kasal sa kanya. Maaari siyang humingi ng diborsyo anumang oras na gusto niya. Hell, the moment na wala na si Ava sa school, medyo stable sa trabaho niya at medyo matanda na si Noah, puwede na siyan

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 482

    “Subukan mo ako.”Kinagat niya ang kanyang labi, at upang patunayan ang aking punto, sinimulan kong hilahin ang aking daliri mula sa kanya."Ikaw," mahina ang boses niya, halos kinakabahan.Nanlalaki ang mga mata ko sa kanya, at kitang kita ko ang kaba doon. Nagulat ako pero masaya at the same time. Hindi ko maalala nang malinaw ang gabing iyon. Hindi ko talaga akalain na virgin siya noong una kaming natulog."Pagkatapos ni Liam, may iba na ba?"Umiling si Amelia, at muling namula ang pisngi. I really don't care if it's just Liam or three other guys, plus Liam pa. I feel territorial about her at gusto kong burahin ng tuluyan ang haplos niya sa katawan niya.Idinausdos ko pabalik ang aking mga daliri sa loob ng masikip na siwang niya, itinulak nang husto ang hiningang lumabas sa labi niya. Sabay slide ng palad ko sa clit niya, hanggang sa nakasakay na siya sa kamay ko at humihingal, namumula ang balat niya at bahagyang pawisan.Ang pagdinig sa kanya ay umamin na parang isang bala

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 481

    Gabriel.Humiwalay ako kay Harper at tinitigan lang siya. Ang babaeng minahal ko ng ilang buwan lang ng bumalik siya sa buhay ko.Pagkatapos ni Ashley, akala ko patay na ang puso ko. Na hindi na ito magpapatalo para sa ibang babae. Nakuntento na lang ako sa paggamit lang ng mga iyon para sa kanilang mga katawan at pagkatapos ay itinapon kapag naiinip na ako bago tumalon sa isa pa.Hindi ko nakitang dumating si Harper. Hindi ako handa sa pagdating niya at sa mga pagbabagong ibabalik niya sa buhay ko. Siya ay isang tahimik na bagyo. One that consumed me and I let her, because there was just something about her that drew me in.Nakatingin ako sa kanya ngayon, at napuno ako ng pasasalamat. Nagpapasalamat siya na napagdesisyunan niyang bigyan ako ng pagkakataon. Para bigyan tayo ng pagkakataon. Siya ang lahat ng gusto ko. Hindi ko ito nakita noon dahil nabulag ako sa sakit at pagtataksil, ngunit nakikita ko na ito ngayon, at nagpapasalamat ako sa kung sino man ang nagbigay sa amin ng pa

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 480

    Sa oras na matapos ko silang lampasan at ilagay sa mesa, nanginginig ang aking mga kamay, at ang puso ko ay tumatakbo. I’m render completely speechless as my shift from Gabriel’s face to the documents on the table."Gabriel" umiling ako. “Hindi ko maintindihan.”Kinuha niya ang mga kamay ko sa malaki niyang kamay. Walang ibang pinanghahawakan ang kanyang mga mata kundi init at pagmamahal.“Sinusuri ko ang utak ko, naghahanap ng mga paraan para patunayan sa iyo na gusto ko ito. Na gusto ko tayo. Ang ideya ay dumating sa akin habang kami ay nasa Tokyo. Pina-draft ko ang aking abogado ng dalawang bagong dokumento, pagkatapos ay ipinadala niya ito dito. Ang kailangan mo lang gawin ay pirmahan sila."“Pero sa iyo ang kumpanya, hindi pa tapos ang kontrata natin…” I rush through my words as my brain refused to function.“Gusto ko ng totoong pagkakataon kasama ka, Harper. Gusto ko ng totoong kasal. Kaya't napagpasyahan kong wakasan ang kontrata ng kasal... Para sa Unity Ventures, sa iyo i

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 479

    “Ano ang iniisip mo?” Tanong ni Gabriel habang hinihila ako papasok sa ballroom kung saan nagsasayaw ang iba.Pagkatapos ng hapunan, nagkaroon ng mga talumpati at pagkatapos ay libre ang lahat na makisalamuha at magsaya sa party.Agad na nakita ng mga mata ko sina Ava at Rowan. Para silang nasa sarili nilang maliit na mundo habang dumadausdos sila sa sahig. Walang ibang pinanghahawakan ang kanilang mga mata kundi ang pagmamahal sa isa't isa.gusto ko yan. Gusto ko ng lalaking tumitingin sa akin na parang ako ang kanyang buong salita at ang tanging layunin niya para mabuhay. Gusto kong ako lang ang babaeng may hawak ng puso niya. Gusto kong mahalin ako ng malalim na nagniningning sa kanya sa mga alon.Ibinalik ko ang paningin ko kay Gabriel habang hinihila niya ako palapit. Hindi nararapat na sumayaw ng ganito kalapit sa ganoong kaganapan, ngunit tila wala talagang pakialam si Gabriel.Nakatitig ako sa mga mata niya at wala akong ibang makita doon kundi paghanga. Nakikita ko rin kun

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 478

    Habang nag-uusap kami, bumabalik ang mga mata ni Ava kay Rowan. Makikita mo ang pagmamahal na naroroon. Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan niya ay nagawa pa rin niyang bigyan siya ng isa pang pagkakataon.Ang mga mata ni Rowan, siyempre, ay patuloy na lumilipat din sa kanyang asawa. Parang hindi niya kayang itago ang mga mata sa kanya o sa kamay niya, dahil patuloy siyang naghahanap ng mga paraan para mahawakan siya.Alam ko kung gaano kalupit si Rowan kay Ava sa tatlong taong pagsasama ni Gabriel. Tinatrato niya ito na parang wala lang. Pero ngayon, parang siya na ang buong mundo niya. Ang pagmamahal niya sa kanya ay lantarang kumikinang. Hindi ko akalain na magbabago siya sa kanya, ngunit ang katibayan ng kanyang pagbabago at pagmamahal ay nakatitig sa akin nang diretso sa mukha."May bumabagabag sa iyo," bulong ni Ava, hinila ako mula sa aking pag-iisip.Lumingon ako sa kanya, hinahanap ng mga mata ko ang mukha niya. “Napatawad mo na ba talaga si Rowan? Paano mo ito nagawa? Paano

  • Ex-Husband's Regret   Kabanata 477

    "Alis na tayo bago tayo mahuli," sabi ko sa kanya pagkatapos naming makabawi ng hininga.Tumango siya, habang ang kanyang kamay ay dumadampi sa akin kung saan pinagdikit niya ang aming mga daliri at hinila ako palabas ng aming silid-tulugan."Ang ganda-ganda mo, Mrs. Harper!" Sierra ay sumisigaw, ang kanyang boses ay puno ng kasiyahan nang makita niya ako.“Oo!” Oo, ikaw nga, nanay,” dagdag ni Lilly, tumatalon-talon.“Salamat, mga babae,”Aalis si Sierra mamaya dahil may pasok siya bukas. Dahil wala kaming dalawa ni Gabriel dito kapag aalis siya, inayos na namin sa aming driver na ihatid siya. Sisiguraduhin niyang makauwi siya nang ligtas."Ngayon, maging mabuti kayo kay Sharon at huwag siyang pasakitan, ha?" Binibiro ko sila bilang babala."Gagawin namin!" sumasabay sila.Ang mga mata ko, mula nang makilala ko si Sierra, ay laging bumabalik sa kanya. Tulad ng sinabi ko, mayroong isang bagay tungkol sa kanya na humihila sa akin patungo sa kanya. Isang bagay na pamilyar.Pagkat

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status