Ava. Sa sandaling nakita ko ang aking mga magulang sa aking pintuan, alam kong nakita nila ang mapahamak na artikulo. Ipinadala sa akin ni Letty ang link ilang minuto pagkatapos kong makauwi. Naiinis ako nito nang higit pa sa dati. Hindi pa ako handang ipaalam sa iba at pinasabog ito ng maldita na paparazzi sa buong internet. Hindi man lang ako nag-alala sa reaksyon ng iba. Ang pag-aalala ko ay nasa reaksyon lamang nina nanay at tatay. Wala lang akong nagawang paraan para sabihin sa kanila na buntis ako. Ang buong bagay ay mas kumplikado dahil hindi pa rin sila kinakausap ni Ethan. Ang artikulo ay nawala ilang minuto bago dumating ang aking mga magulang. Malaki ang hinala ko na may kinalaman si Rowan dito. Pangalan lang niya ang nagdala ng galit na walang katulad. Napailing ako sa mga nangyari sa changing room at tinuon ang atensyon sa mga magulang ko na nakatingin sa akin ng nagtatanong. "Nakita mo ang artikulo hindi ba?" tanong ko ang obvious. Tahimik ang bahay. Higit s
Ito ang isa sa aking pinakamalaking pag-aalala. Ayokong tingnan ako ng anak ko sa negatibong paraan. Masasabi ko sa kanila ang totoo, ngunit iyan ay nangangahulugan na ang kanyang ama ay parang isang sicko. Tumayo si mama at umupo sa tabi ko. Hinila niya ako sa mga braso niya at niyakap ako ng mahigpit. Pakiramdam ko nagsisimula nang mapuno ng luha ang mga mata ko. Damn hormones. "It's okay baby, don't worry about it. Mahal ka pa rin namin at mamahalin namin ang bata.” Dagdag pa ni Dad, sumama sa amin. Nanatili kami sa yakap ng isa't isa bago maghiwalay. “Isa pang apo. Ito ay napakahusay. I better start shopping” tuwang-tuwang sabi ni nanay, napalitan ng ngiti ang mukha nito. Literal na tumatalon-talon siya na parang school girl. "Ilang mga tao ang maaaring magyabang na sila ay mga lola sa apatnapu't tatlo? Ako ay isang bata at sisiw na lola at masigla pa rin akong tumakbo kasama ang aking mga apo” Tawa kami ng tawa ni Dad habang umiikot-ikot si nanay sa aking sala na p
"Thank you, my love" pilit kong ngiti sa labi. "Maghahanda ako ng hapunan. Tapusin mo na para maligo ka na” Iniwan ko ang kahon ng mga damit, pumunta ako sa kusina. Hindi pa rin ako sigurado kung ano ang gagawin sa mga damit. Wala akong gusto kay Rowan. If we're being honest, ito ang una kong nakuha sa lalaki. Ang pag-iisip ng mga damit ay napaisip ako sa eksena sa pagpapalit. Hindi ko pa rin alam kung ano ang pinasok niya. May hindi tama. He was behaving so unlike himself. Nandidiri ako sa nakita kong pagnanasa sa mga mata niya. Naiinis ako na naramdaman ko ang matigas niyang titi na dumidiin sa tiyan ko. Hindi ako nakitang kaakit-akit ni Rowan. Never look at me like he wants to eat me up, so what the hell has changed. “Ava” Napalingon ako sa boses niya. Gulat na nakatingin sa kanya habang nakatayo sa pintuan ng kusina. "Anong ginagawa mo dito at paano ka nakapasok?" Tanong ko, pakiramdam ko ang maaga kong galit ay nagsimulang bumangon. "Noah papasukin mo ako" sagot niya
Ngayon ay wala ako sa pinakamagandang mood. Higit sa lahat ay galit pa rin si Noah sa akin sa pagpapaalis ni Rowan. Akala ko natakpan ko na ng maayos. Nakikita niya pala ang kalokohan ko.Sa mga ganitong pagkakataon, sana hindi na lang kami nagpanggap sa harap ni Noah. Alam kong akala namin pinoprotektahan namin siya. Na binibigyan namin siya ng masayang pagkabata. Ang ginawa lang namin ay niloko siya. Ngayon nasa isip niya na minsan kami ay nagmamahalan at maaari kaming maging muli.Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanya ang totoo ng hindi nadudurog ang kanyang munting puso. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya na lahat ng pinaniniwalaan niya tungkol sa akin at kay Rowan ay kasinungalingan.Ang pinakamalaking takot ko ay kamumuhian niya tayo sa pagsisinungaling sa kanya kung lalabas ang katotohanan. At muli, hindi tayo maaaring magpatuloy sa ganito. Hindi tayo pwedeng magpatuloy na maniwala na merong pagkakataon para sa akin at kay Rowan.Bumuntong hininga ako at bu
"Ava.."Pinutol ko siya. Ayokong makarinig ng kahit ano sa bibig niya.“Sa tuwing kinakampihan mo si Emma, tuwing tinatrato mo ako na parang basura. Sa tuwing tumatawa ka nang dinudurog ni Rowan ang puso ko dahil nasaktan kita precious sister, tinuring mo ba akong pamilya mo? Paano yung mga panahong sinabi mong deserve ko yung sakit na pinagdadaanan ko? O kapag binalewala ako ng ama at ina na parang wala akong kwenta? Paano kung sa lahat ng oras ay iniiwasan mo akong lahat? Pamilya mo pa rin ba ako?"Wala siyang sinasabi. Ngunit ano pa rin ang masasabi? Alam niya ang totoo. Hindi niya ako tinuring na pamilya noon. Para sa kanya at sa iba ay isa lang akong hindi gustong istorbo. Isang gagawin nila ang lahat para maalis.“Kaya sabihin mo sa akin, kung hindi mo ako kinukunsiderang pamilya noon, paano mo naisip na ikukunsidera kitang pamilya ngayon? Anuman ang sinusubukan mong gawin sa pamamagitan ng paglalaro sa akin ng family card ay hindi gagana"Tumagos ang tingin ko sa kanya. N
"Gumising ka!"Humagulgol ako, ngunit hindi ko binuksan ang aking mga mata. Napakalayo ng boses at naisip ko na nanaginip ako dahil paano pa kaya pamilyar ang boses?"Ava, gumising ka!"This time binuksan ko na ang mata ko. Masyadong totoo ang boses para maging panaginip. Atsaka, bakit ko siya napapanaginipan?Malabo ang paningin ko habang sinusubukang mag adjust ng mga mata ko.Habang lumilipas ang mga segundo, bumabalik sa akin ang mga alaala ng nakaraan.P*ta! Kinidnap na naman ako.Malabo pa ang utak ko sa inaakala kong chloroform na nalanghap ko. Mabilis akong nag iingat ng mga bagay bagay, umaasa na ang kemikal ay hindi makakaapekto sa aking sanggol.Umupo ako sa upuan habang nakatali ang mga kamay ko sa likod. Ang pagsisikap na gumalaw ay nagpapatunay na isang puntong pinagtatalunan. Mahigpit ang mga lubid at tumama sa balat ko. Ang sinumang kumuha sa akin ay malamang na hindi nais na ipagsapalaran akong makatakas."Tapos ka na ba?" Tinanong niya.Akala ko imagination
"At hindi mo kailangang ibuka ang iyong bibig at magsalita. Pwede bang tumahimik ka na lang?"Patuloy akong nagpupumiglas sa aking upuan. Umaasang maluwag ang mga lubid. Walang paraan na manatili ako dito kasama siya sa buong oras. May hindi magandang mangyayari sa pagitan namin."Walang katulad ng isang magandang away ng pusa sa pagitan ng mga kababaihan. Dapat ba kitang pakawalan para asikasuhin mo kung ano man ang alitan niyo sa isa't isa?" Sabi ng isang lalaki habang naglalakad papunta sa amin.Masyado akong abala kay Emma kaya hindi ko namalayan na nakabukas na pala ang pinto. Isinusumpa ko ang sarili ko sa loob dahil sa kalokohang iyon."Oo naman, bakit hindi mo ako pakawalan at kapag tapos na ako sa kanya, ikaw ang isusunod ko" Nagigigil ako, hinayaang ipakita na galit ako.Tawa lang ng tawa ang lalaki. Syempre nakakatuwa siya. Isa siyang higante kumpara sa akin. Para sa kanya, ang pakikipaglaban sa akin ay katulad ng pakikipaglaban sa isang bata."Gusto kong makita kang s
Rowan."Mag iisp ka ba ng habang buhay?" Inis na tanong ni Gabe.Hindi ko siya pinapansin. Ipagpatuloy mo lang ang pagtitig sa amber na likido sa aking baso, iniisip kung paano mabilis na bumaba ang mga pangyayari kay Ava.Hindi ako musmos para isipin na siya ay kumikilos ng hindi makatwiran. Siya ay kumikilos tulad ng isang normal na tao. Isang taong paulit ulit na sinasaktan ng mga taong mahal niya.Merong malakas na pangangailan sa loob niya na pakalmahin siya sa kanyang nararamdamang sakit. Para tanggalin lahat ng sakit niya. Para gumaling siya. Bagaman, paano ko magagawa iyon? Kapag ako ang naglagay doon sa umpisa.“Hindi mo maipagpapatuloy ang ganito, Ro. Kung hindi ka niya binibigyan ng oras ng araw, hayaan mo siyang mag isa! Gusto ka ni Emma sa pag iyak ng malakas. Hell, Hindi ka naman nagkulang pagdating sa babae na gusto mo," Bulong niya, isinandal ang kanyang pwetan sa upuan.Hindi ko kinikilala ang kanyang hangal na tirada. Sa halip, pinandilatan ko siya. "Kung masyad
Eh, anong sasabihin ko diyan? Hindi ako naniniwala sa positibo at negatibong enerhiya.“Kung gayon, kung ayos lang na tanungin kita, bakit ka nandito, Emma? Ano ang nagpasya sa iyo sa therapy?" Gulat na tanong niya at saglit akong nataranta sa sagot ko.“Ayokong sumama. Langya, hindi man ako ang nag book nito, ngunit iniisip ng aking kaibigan na ito ay magiging kapaki pakinabang para sa akin. Iniisip niya na kailangan kong pagalingin at patawarin ang aking sarili bago ako magpatuloy."Ang mga salitang lumabas sa bibig ko nang walang babala, na ikinagulat ko. Hindi ko sinasadyang sabihin sa kanya ang totoo.Nakangiti siya sa akin, ang kanyang mukha ay nagbabadya ng kapayapaan. “Sa totoo, gusto ko yan. Iyan ang isang bagay na mas gusto kong mayroon ang aking mga kliyente. Kung walang katapatan, paano ko sila matutulungan, di ba?"Kapag wala akong sinasabi, nagpatuloy siya."Nabanggit mo ang pagpapatawad sa iyong sarili, mali ba akong isipin na may kasalanan ka sa isang bagay?""Na
Si Ava itong pinag uusapan natin. Kinikilala ko siya bilang karibal ko simula ng araw na napagtanto ko na gusto niya si Rowan. Hindi ako kailanman nagalit sa kanya, Pero hindi ko masasabi na mahal ko siya kahit na akala ko kapatid ko siya. Para sa akin, siya lang si Ava. Wala talaga siya sa mundo ko. Gayunpaman, nabuhay ang aking galit ng malaman kong natulog siya kasama si Rowan. Umiling iling si Ava na parang inaalis ito, pagkatapos ay lumapit sa akin, "Anong ginagawa mo?""Mayroon akong therapy appointment"Isang maliit na ngiti ang gumuhit sa kanyang mga labi habang nakatagilid ang kanyang ulo para titigan ako. "Kung gayon ay nakarating ka sa tamang lugar. Si Dr Mia ang pinakamahusay sa lungsod. Siya ang naging therapist ko simula ng maaresto si Ethan."Inaasahan ko na makakita ng galit o poot para kay Ethan dahil sa ginawa niya, pero wala. Ngumiti lang siya ng matamis nang banggitin ang pangalan niya.Ang sekretarya sa likod ko ay nagsasabi sa akin na ang aking therapist ay
Pinaglalaruan ko ang aking mga kamay habang hinihintay kong matapos ang aking therapist sa kanyang kasalukuyang kliyente. Ako ay naeenganyo na tumakas, pero magmumukha lang akong duwag. Napagod na ako sa pagiging isa.Tumunog ang phone ko, nawala sa isip ko. Nakahinga ako ng maluwag, sobrang nagpapasalamat at masaya sa pagkagambala. Nang hindi man lang tinitingnan ang caller ID, iniswipe ko ang screen at tinanggap ang tawag."Nandyan ka na ba?" Ang boses niya ay galing sa phone.Hindi ko na kailangang hulaan kung sino ito. Nakatanim na sa utak ko ang boses niya. Malalaman ko ito kahit saan. Kahit sa panaginip ko.“Hello din sayo,” Sarkastikong sagot ko at sumandal sa upuan, pakiramdam ko nagsimulang mag relax.Ang silid ay pininturahan sa isang mainit na kulay kahel. Iisipin mong pangit ito, ngunit hindi. Ginagawa nitong malugod ang silid. Nagbibigay din ito sa iyo ng impresyon ng isang mainit na paglubog ng araw.Hindi lang kulay ang nagpapasaya sa kwartong ito. Nariyan din ang
Emma.Nasa kusina ako at nag aalmusal, ngunit hindi madaling maubos ang pagkain ko. Sa tuwing susubukan kong lunukin ay nababalot ito dahil sa kaba at kaba.“Okay ka lang ba?” Tanong ng nanay ko nang tuluyan na akong sumuko at hinayaang mahulog ang tinidor at kutsilyo mula sa aking mga kamay."Hindi ko alam mom, kinakabahan ako," Nanginginig ang boses ko kahit sa tenga ko.Diyos ko. Ano ba ang iniisip ko? Ito ba ay isang magandang ideya sa simula? Handa na ba ako para dito o pinipigilan ko lang?Ang mga tanong ay patuloy na umiikot sa aking ulo habang tinitingnan ko ang aking pagkain na naiinis. Ang aking gana ay lubhang kulang, at ito ay naging ganoon sa loob ng maraming buwan, ngunit ngayon ito ay mas malala.Hinawakan ni Mom ang kamay ko, bago ito marahang hinaplos. Lumambot ang mukha niya habang nakatingin sa akin."Alam kong nakakatakot ito mahal, ngunit kailangan mong gawin ito," Malumanay niyang sinabi sa akin na may maliit na ngiti. “Ito ay para sa iyong ikabubuti. Hindi
“Kung ganoon ano ang gusto mo? Dahil sa totoo lang ginugulo mo ako dito,” Matapat kong sabi sa kanya.“Ikaw. Gusto kita, Harper."Hinila ko ang kamay ko sa kanya at dumeretso sa upuan ko, habang nakatingin sa kanya ng may pagdududa."Kailangan mong mapagtanto kung gaano ka hindi kapani-paniwala ang tunog mo ngayon. Hindi mo ako gusto noon. Hindi mo ako ginusto at kahit na pumunta sa mahusay na taas upang magmaneho sa punto. Paano mo aasahan na maniniwala ako na bigla mo na lang akong gusto?"Mali ba na maghinala ako sa kanya? Na naghihinala ako sa kanyang end game. Na natatakot ako na baka ginayuma niya lang ako para lang makapasok sa pantalon ko. Na pinaglalaruan niya ako. Hindi ko akalain na kakayanin ko ito kung mangyayari iyon. Masisira ako nito.Tinitigan niya ako ng matalim. Nanatili ang mga mata niya sa akin ng ilang minuto na para bang naghahanap siya ng tamang salita."Hindi ko alam ang sasabihin ko, Harper. Hindi ko man lang maisip na kaya kong ipaliwanag ito sayo dahil
Gusto kong umibig si Lilly. Malalim at overhead sa pag ibig sa isang tao balang araw. Naiinis ako na namatay si Liam at nami miss ko pa rin siya, ngunit kung nanatili kaming mag asawa, sinira ko ang imahe ng kasal at pagmamahalan ni Lilly.Ngunit hindi mo ba ginagawa ang parehong bagay ngayon? Pumasok ka sa isang contract marriage pagkatapos ng lahat. Sabi ng isang malungkot na boses sa aking isipan.Itinulak ang mga iniisip na iyon, nakatuon ako kay Lilly habang naglalakad si Gabriel sa silid. Natigilan siya sa paglalakad ng dumapo ang mga mata niya sa akin. Bumuka ang kanyang bibig, at tila siya ay ganap na tumigil sa paggana."Mahuhuli ka ng langaw kung nanatiling nakabuka ang iyong bibig, dad." Sabi ni Lilly sa kanya habang humahagikgik.Napapangiti ako kapag pilit niyang kinakalma ang sarili niya."Ang ganda mo, Harper," Sabi niya, napalunok.“Salamat.”Tama ang sinabi ng tatlo kong kaibigan tungkol sa damit. Ang mga mata ni Gabriel ay sinusubaybayan ang aking mga kurba sa
Ako ay isang nervous wreck. Lahat sa loob ko ay sumisigaw at hindi ko alam kung paano pakalmahin ang sarili ko."Ano ang itsura ko?" Tanong ko sa tatlong babae na naka video chat sa akin.Nakakatuwa kung paano ko lang sila naclick. Hindi pa ako nagkaroon ng mga kasintahan noon, ngunit mabilis na naging mga babae ko sina Ava, Letty at Connie. Nagulat ako sa kung paano dumaloy ang lahat sa kanila at kung gaano kadali para sa akin na mag open up sa kanila.Ng sabihin ko sa kanila na makikipag date ako kay Gabriel, natuwa sila para sa akin at tinulungan pa nila akong mag brainstorm sa uri ng makeup na dapat kong samahan at kung paano gawin ang aking buhok."Hot," Sagot ni Ava na may ngiti sa kanyang mukha.Sumabak si Letty pagkatapos ng "Sexy,""Lalandiin kita kung may gusto ako sa mga babae," Seryosong sabi ni Connie, na ikinatawa ko.Tinulungan ako ng mga bagong kaibigan ko na mamili ng damit ko. Sa sandaling nalaman nila ang tungkol sa petsa at na wala pa akong mahanap na damit,
Si Mom at Travis naman, ilang taon na akong tinatrato na parang tae. Nakikita mo kung saan ako nanggaling? Halos isang dekada ng pagtitiis sa pagtrato nila sa akin na parang wala lang. Alin ang mas madaling magpatawad? Ilang buwan na tratuhin na parang tae o taon?"Huminga siya ng malalim at huminga ng malalim, ang patuloy na "Tungkol sa pamilya ni Rowan, hindi madaling patawarin sila, ngunit ginagawa namin ito. Gayunpaman, madaling bitawan dahil sa pagtatapos ng araw, si Rowan lang ang hinahanap nila. Hindi ako pamilya kaya wala silang loyalty sa akin. Hindi ko sinasabing tama ang ginawa nila. Halos hindi nila ako pinansin.”Si Mom at si Travis ay dapat na aking pamilya ngunit tinalikuran ako ng mga ito. Ilang taon nila akong tinatrato na parang wala akong kwenta. Sa loob ng maraming taon ay sinira nila ako sa pabor kay Emma. Alam kong kasuklam suklam ang ginawa ko, ngunit nakuha ko ang aking Karma at kahit noon pa man, kahit na makita ito, patuloy silang naglalabas ng kanilang sari
"Yes, dad," Sagot ni Lilly na may matamis na ngiti, bago bumalik ang atensyon niya sa kanyang mga libro."Sige, magkita na lang tayo sa loob ng ilang oras."“Alagaan mo ang sarili mo, Harper. Pwede kang pumunta ng spa kung gusto mo,” Tawag ni Gabriel sa likod ko.Kumaway lang ako sa kanya, bago pumasok sa elevator. Makalipas ang ilang minuto, papunta na ako sa mall.Nakarating na kami sa mall at bumaba ako ng sasakyan pagkatapos magpasalamat sa driver. Nagsisimula ako sa unang palapag, umakyat sa mga palapag. Nagpasya ako laban sa isang araw ng spa. Gusto ko lang mamili ngayon at pagkatapos ay bumalik sa bahay.Makalipas ang apat na oras, puno na ng mga shopping bag ang mga kamay ko at wala pa akong mahanap na magandang bagay para sa date ngayong gabi. Nagpasya akong magpahinga bago ako magpatuloy, nakita ko ang isang maliit na maaliwalas na cafe. Mukhang ang perpektong lugar para tangkilikin ang masarap na milkshake sa mainit na panahon na ito.Bwisit, gusto ko lang na ibaba ang