CHAPTER 20

Napasinghap ako nang makita ko si Hendrix sa labas. Siya ulit ang nagprisinta na sumundo sa akin? Napatingin ako sa phone ko. Walang reply si Auntie sa text ko kanina.

Hindi ko dinadala ang phone ko sa school dahil wala naman akong ka-text bukod kay Mommy at Auntie. Saka gabi din naman kami nag-uusap ni Mommy kaya iniiwan ko sa room ko. Ang laki na ng pinagbago ko, di ba? Yeah. Hindi naman kasi picture worthy ang place.

I hesitated to approach him. Nauna na lang akong maglakad at heto nga nakasunod na siya agad sa akin.

Nakapasuksok ang dalawang kamay niya sa magkabilang bulsa ng suot niyang jeans. Wala siyang dalang bag, ibig sabihin nakauwi na siya. At bakit na naman siya nagprisinta?

"Let me carry your bag," sabi niya pagkatapos ng ilang minuto.

"Huwag na..." But then lumapit pa siya sa akin. Halos magdikit na kami.

"Ako na ang magbibitbit." Nakakairita pero dahil mapilit siya, binigay ko na lang sa kaniya.

"Maghintay na lang tayo ng tricycle." Saan? Sa waiting shed? Huwag na