LOGINShare
CHAPTER 25
Last Updated:
2024-08-11 17:14:52
Related chapters
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 26
Sira agad ang umaga ko. Dito natulog si Dina at hanggang ngayon nandito pa din siya sa bahay. Pati kay Auntie ay naiinis na din tuloy ako, dahil hinahayaan niya ang babae na mag-stay dito. Hindi ako sumalo sa kanila na mag-breakfast. Umakyat ako sa taas at bumalik sa paghiga. Kulang ako sa tulog. Kaso hindi ako makatulog. Nakahalukipkip ako habang nakatingin sa babae na nakaupo sa kubo habang sarap na sarap sa paghigop ng kape. Tuwang-tuwa sa kape namin na imported. Nasa tabi niya si Hendrix na nakatanaw sa may palayan. Napatingin sa akin ang lalake pero tinaasan ko lang siya ng kilay. Pumasok ako sa kuwarto ko upang kunin ang aking bathrobe. Maliligo na lang muna ako bago matulog. Hindi ako mapakali...ganoon din ang isip ko. Gulong-gulo na ako at yamot na yamot sa lahat ng mga bagay. I was planning to go to Manila next week. Nag-iisip pa ako ng idadahilan ko, o puwede namang huwag na lang ako magdahilan. Pagkatapos kong maligo, nasa kusina na sina Dina at Hendrix. Napairap ako
Last Updated : 2024-08-11ENTANGLED HEARTS CHAPTER 27
"Nag-lunch ka ba kanina?" tanong niya nang lumayo ako sa kaniya. Pero hindi din gaano makalayo dahil hawak pa din niya ang kamay ko. Ayaw niya akong bitawan kahit ano'ng gawin kong hila. Ayaw niya akong paalisin. Bakit ba siya nakikialam sa buhay ko? At bakit ko siya hinahayaan na pakialaman ako? "Mag-lunch na muna tayo," aya niya. Hindi ako nagugutom. Kung nanginginig at nangangatog man ang katawan ko, iyon ay dahil sa matinding galit. Nanginginig ako dahil hindi ko maibuhos ang galit na nararamdaman ko. Hinila niya ako. "May kainan sa gilid ng SM," sabi niya. Bakit hindi sa loob ng SM? Pero hindi na lang ako nagsalita. Nagpatianod ako sa paghila niya. Napakurap ako nang makita ko ang kainan na tinutukoy niya. "Gusto ko sa jolibee," sabi ko. "Sakto lang ang pera ko," sabi niya. Sakto lang pala ang pera niya pero sumama pa siya dito. "Masarap ang fried chicken nila dito. Malinis din." Bumuntong hininga ako. Wala din naman akong choice. Alam ko naman na hindi din siya papayag ka
Last Updated : 2024-08-12ENTANGLED HEARTS CHAPTER 28
Umabrisyete ako sa kaniya. Tiningnan niya ang braso naming magkadikit bago tumaas ang tingin niya patungo sa aking mukha. Nagpa-cute naman ako sa kaniya sabay sandal ng ulo ko sa kaniyang balikat pero hinawakan niya ang ulo ko upang pigilan ako. "Para sasandal lang, e..." reklamo ko habang nakanguso. "Stop what you're doing," banta niya. Akala naman niya matatakot niya ako sa pagbanta-banta niya. Ngumuso ako sabay tingala sa kaniya kaya lang muli niya akong pinigilan. Tumawa ako. I was just kidding. Iiling-iling siyang nag-iwas ng tingin. Kinalas lang niya ang kamay ko na nakalingkis nang huminto ang tricycle. Pagbaba namin nagulat ako nang makita ko ang babae na nakatayo sa labas ng bahay ni Auntie. Kasama niya sina Auntie, Tita at Ranna. Ngumiti siya at kumaway. Nagmamadali naman akong lumapit sa kaniya upang yakapin siya. "Mommy! Nandito ka.""Nag-aalala kasi ako sa'yo, saka na-miss kita..." Naiiyak tuloy ako. "Nag-aalala din ako sa'yo, Mommy.""Mommy is fine, Anak. Saan ka
Last Updated : 2024-08-12ENTANGLED HEARTS CHAPTER 29
Nakanguso kong binigay kay Hendrix ang aking mga test papers. Pinipigilan ko ang pagsilay ng ngiti sa aking mga labi. Nagtaas siya ng kilay. Mukhang pinag-isipan pa muna kung tatanggapin niya o hindi. Baka kinakabahan na siya. Five mistakes, four, three and two mistakes. Mahina akong tumawa nang nasa huling dalawang test papers na siya. Perfect ko ang Science and English. I bit my lower lip while waiting for his reaction. Tumingin siya sa akin. Nang bumaba sa aking labi ang kaniyang mga mata, nag-iwas siya ng tingin. "So?" Nandito kami sa taas. Hinila ko siya dito para may privacy kami, since we're going to kiss. Nag-toothbrush na din ako kanina, while waiting for him. "Ipunin na muna natin," sagot niya na kinabagsak ng balikat ko. I shook my head. "That's not fair!" Siya naman ang umiling. "Umupo ka na. Pag-aralan natin itong Filipino test paper mo."Naiinis akong tumingin sa kaniya pero hindi niya ako pinansin. He started writing. "Kailan? When are you going to kiss me?"
Last Updated : 2024-08-12ENTANGLED HEARTS CHAPTER 30
Sa ibang US kami mag-celebrate ng Christmas at new year ni Mommy. Araw-araw kaming nag-travel at shopping. Bago mag-new year, dumating si Daddy. May dala-dala siyang madaming regalo para sa amin ni Mommy. Mga luxury brands na dati ay tuwang-tuwa akong matanggap mula sa kaniya. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi na ako natutuwa na tumanggap ng regalo sa kaniya. Ang simple lang naman ng gusto kong ibigay niya sa akin, sa amin ni Mommy. Iyon ay bumalik kami sa dati. Buo at masayang pamilya. He didn't spend new year with us. I was asking him to stay, pero kung ano-ano ang ginawa niyang dahilan para lang umalis. And he really thought that I believed him. Sino'ng tanga ang maniniwala sa kaniya? Imbes na masaya ako, nalungkot lang ako. How I wish he didn't came if he didn't intend to stay and celebrate new year with us. He didn't want to change. He didn't want to be a new and changed person. How I hate him. Sana hindi na lang siya ang naging daddy ko. "Huwag ka ng malungkot," pang-aa
Last Updated : 2024-08-12ENTANGLED HEARTS CHAPTER 31
Valentines ngayon at ngayon ang araw ng punta namin ni Hendrix sa city. Pero syempre hindi lang kaming dalawa ang aalis. kasama namin si Ranna and that's totally okay sa akin. Huwag lang talaga si Dina dahil baka pag-umpugin ko sila ni Hendrix. Napagitnaan namin ni Ranna ang kaniyang kuya. At dahil maaga akong gumising kanina, nakaramdam ako ng antok. Sumandal ako kay Hendrix. Hindi pa ako nakuntento dahil niyakap ko ang kaniyang kamay. Hindi naman siya nagreklamo, pero pansin ko na halos hindi na siya humihinga. Hindi din naman ako nakatulog sa buong byahe dahil kung ano-ano ang mga bagay na pumapasok sa isip ko. Like ang bango-bango ni Hendrix. I wanted to kiss him and gosh! Bakit more than kiss na ang naiisip ko na gagawin namin? Gross! Ang bata ko pa. Kiss level pa lang ako. I'm too young for sex. Ang bango-bango ni Hendrix. Hindi naman expensive ang pabango niya pero sarap na sarap akong singhutin. Alas-dies nang dumating kami sa city. Bigayan ngayon ng allowance nilang mga
Last Updated : 2024-08-13ENTANGLED HEARTS CHAPTER 32
Graduation day.Hinalik-halikan ako ni Mommy nang matapos ang programa. Sila lang ni Auntie ang um-attend ng graduation ko. Wala si Daddy. He called last night, saying he's so proud of me. Pinakita daw sa kaniya ni Mommy ang mga test papers ko. Sa lahat ng perfect hanggang sa 3 mistakes may reward daw akong matatanggap mula sa kaniya. It's on the way na daw ngayon. Nag-ambagan ang mga parents namin para sa potluck after the program pero plano na naming umuwi. May handaan din kasi sa bahay. Celebration para sa amin ni Ranna. "Amelia!" Lumapit sa akin si Robi. He hugged me before giving me his gift. Lahat naman sila ay binigyan ko ng gift. Ilang linggo ko ding pinag-isipan ang ibibigay ko sa kanila. "Pupunta ka bukas?" tanong niya. May outing kami bukas. Lahat kami graduates. "Yeah, pupunta kami ni Ranna," sagot ko naman. He greeted my mom and then went back to his friends. Hindi pa kami nakauwi agad dahil madaming lumapit sa akin upang makipag-pa-picture. Gutom tuloy ang inabot k
Last Updated : 2024-08-13ENTANGLED HEARTS CHAPTER 33
Nag-rent na lang ako ng tricycle pauwi, para naman makaupo kami. Hindi namin sinama si Dina. Matanda na siya, kaya na niyang umuwi mag-isa. Alas-dies na nang makauwi kami. Nadatnan namin ang mga oldies na nanonood ng drama. Naglatag sila ng ilang mattress dito sa sala. Dito na lang daw kami matulog. Nasa magkabilang gilid ko sina Mommy at Auntie. Si Dina naman at Hendrix ay pinagitnaan ang kanilang mama. Sa gilid nakahiga si Hendrix. Napagod ako kaya inaantok na ako. Hindi lang ako makatulog agad dahil malakas ang volume ng pinapanood nila. "Uuwi na ako bukas," sabi ni Mommy kaya nagbukas ako ng mga mata. "Ayusin ko lang ang schedule ko. I'll text you, kapag magbabakasyon na tayo." "Okay, Mommy." Niyakap ko siya. Mabigat na kasi ang talukap ko. Tanghali ng umalis si Mommy. Umiiyak na naman ako. Dati wala akong pakialam kahit iwanan nila ako sa mansyon kasama ang mga katulong. Ngayon, iba na ang lahat dahil mas naging close na kami. Naiintindihan namin ang isa't isa. Kami ang ma
Last Updated : 2024-08-13
Latest chapter
ENTANGLED HEARTS EPILOGUE
~WEDDING~Maaga ang preparation namin para sa wedding. Madaling araw pa lang ay gising na kami para maayusan ng make up artist. Maaga din kasi ang start ng aming wedding, dahil gusto namin na by seven pm, tapos na ang reception. Gusto naming magpahinga ng maaga, dahil bukas ay aalis kami para sa aming honeymoon.Napangiti ako at nakagat ko ang aking labi. Naalala ko iyong pagbabanta ni Hendrix nang isang araw. Humanda daw ako. Hindi ko na napigilan ang kilig ko. I giggled and squeeze the little stuffed toy on my lap. "Excited ka na, madam?" Nginitian ko ang make up artist. Ngayong araw, magiging asawa ko na si Hendrix. Pinangarap ko ito nang maging kami, pero nang kailangan kong talikuran siya, gumuho ang pangarap na iyon. Akala ko hindi na mangyayari. Nang magkita kami ulit, akala ko kasal nila ni Scarlet ang masasaksihan ko. Oh my God! Kakayanin ko ba iyon kung sakali? "Huwag kang umiyak, Ms. Amelia..."Mahina akong natawa. "I'm sorry, I can't help it." Sumilip si Ranna sa ma
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 77
Hindi naman siya nawala sa isipan ko. Para sa akin, siya pa din ang best friend ko. Siya ang unang babaeng tumanggap sa ugali ko, sunod si Ranna. Mas lalo pa siyang gumanda ngayon. Parang kailan lang, mga batang babae lang kami na walang alam sa buhay. Ang alam lang namin ay maglustay ng pera ng aming mga magulang, magbigay ng sakit sa ulo sa kanila, at higit sa lahat, maglaro ng ganda-gandahan. Pero maganda naman talaga kaming dalawa. "Alam mo ba na napakalaki ng na-contribute ko na views sa YouTube channel mo?" Natawa ako, kahit pa nakasimangot siya sa akin ngayon. "Ang dami ko na ding comment sa mga videos pero ni isa, wala kang reply.""Sorry...""Akala ko nasa abroad kayo ng Mommy mo. Akala ko maayos lang ang buhay mo all these years. Not until, nagsimulang maglabasan ang mga articles tungkol sa'yo. Napanood ko din iyong mga interview's mo. Bakit hindi ka lumapit sa akin? You know I would be willing to help you, kami nina Mommy.""Nahihiya ako. I'm sorry... At ayos lang nama
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 76
Sinigurado ni Hendrix na magiging perfect ang lahat sa aming wedding day. Pati ang prenup ay mabusisi din niyang plinano. He helped us plan for it. He kept asking if magugustuhan daw ba ito nina Mommy at Auntie kung sakaling nabubuhay pa sila. Sobrang emosyonal ko tuloy. Masayang-masaya pero napapaiyak ako kapag naiisip ko ang dalawang mahalagang babae sa aking buhay na hindi ko na kasama ngayon. Sobrang busy niya sa work ngayon dahil sa mga malalaking projects, pero kahit na ganoon sobrang hands on pa din niya dito. Isang beses lang daw ikasal kaya gusto niyang perfect ang lahat. "I've been dreaming about it since I met you..."Matamis akong napangiti. He never fail to make my heart happy. Kuntento akong bumuntong hininga. Ayos lang naman ang simpleng kasal, pero kung kaya naman namin ng bongga, why not bonggahan, di ba? Besides afford na din naman namin 'to. Sa lahat ng pinagdaanan naming dalawa, deserve namin ng wedding of the year or century. Mula sa venue, details, susuot
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 75
"Sure ka na ayos lang?" pang-ilang ulit ko ng tanong kay Hendrix ito. Nakaupo siya sa gilid ng kama habang pinapanood akong magbihis. "Yeah. You should go and enjoy."Ngumuso ako. Nagdadalawang isip kung tutuloy ako sa bar ngayon. Iniisip ko kung mag-e-enjoy ba ako. I don't think I deserve to go out and party tapos maiiwan sa bahay ang fiance at anak ko. Ang kulit kasi ni Ranna, e. Sinabi ko ng ayaw ko pero mapilit talaga. Dinaan ako sa patampo-tampo niya. Sinuot ko ang dress na binigay ni Ranna. Backless tapos sexy. Habang sinusuot ko ang damit ay hindi ko inalis ang tingin ko kay Hendrix. I was watching his reaction. Ba't parang ayos lang sa kaniya na sobrang sexy nitong suot ko ngayon? Tapos sa bar pa ako pupunta. "So?" tanong ko at bahagya pang umikot. "What do you think?""Gorgeous..." Inikot ko ang aking mga mata. "Okay lang sa'yo itong suot ko?""Uh-huh. Bagay naman sa lugar na pupuntahan mo. And you look good. Hmmm..." Hinimas niya ang kaniyang leeg. "Parang gusto kita
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 74
~HENDRIX~PAANO ako iiwas kung kailangan ko siyang i-tutor. Nakakapanghinayang din naman ang binabayad nila sa akin kung ipapasa ko ito sa iba. NATUTUWA ako sa mga kakulitan niya. Iyong pag-ikot niya ng mga mata at pag-ismid kapag nakikita niyang magkasama kami ni Dina. Kung iba siguro maaasar ako, pero hindi ko din maintindihan kung bakit natutuwa pa ako sa ginagawa niyang iyon. Natutuwa ako sa pagiging generous niya kahit na minsan parang hindi na ako komportable. But I know she's genuine. She's being her true self. Iyong pagiging malapit niya sa kapatid ko. Iyong pagbibigay niya ng kung ano-ano dito. At ang pagpapahiram niya ng gown para maka-attend ito ng prom, lahat ng iyon ay na-appreciate ko. And I think I'm starting to fall for her. KUMUNOT ang noo ko nang makita ko ang picture frame sa sala namin. Nang matitigan ko ang mga pictures napailing na lang ako. Bakit hindi ko magawang maasar sa kakulitin ng babaeng iyon? Kinuha niya ang picture ko at pinalitan niya ito ng kani
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 73
~HENDRIX~"Sino iyon?" tanong ni Mang Nato habang nakatingin sa unahan. Papunta kami ngayon sa taniman ng mga saging, upang manguha ng mga puso ng saging. Sa kalagitnaan ng palayan, kapansin-pansin ang isang babae dahil sa kaniyang kaputian kahit may kalayuan ito. Nang makalapit kami ay nakilala ko ito. Amelia Muller. Pagkatapos ng madaming taon muling nagbakasyon ang pamangkin ni Tita Berlin dito sa probinsya. Kamukha niya ang kaniyang ina at kaniyang tiyahin. Maganda na siya noon pero mas lalo pa siyang gumanda ngayon. At kamuntik kong makalimutan na bata pa pala siya. She's still a minor. Dalaga na siya, but she's still young. Maganda nga, pero iyon nga lang masama ang kaniyang ugali. Lumaki sa Maynila at lumaki sa marangyang buhay kaya isa itong spoiled brat. At mas lalo pa akong nadismaya sa kaniya nang marinig ko ang usapan nila ng kaniyang Auntie Berlin. Narinig ko iyong mga sinabi niya patungkol sa akin. Pero hindi ko inakala na matapobre pala siya. Malayong-malayo siy
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 72
“The Muller heiress' has regained her throne on the Muller Empire.”“The Muller empire was back to the real heiress.” Laman ako ngayon ng mga iba't ibang mga articles.Pagkatapos ng paghihirap ng ilang taon, nabawi ko din ang lahat ng ari-arian na naiwan sa akin ng mga magulang ko. Ang mga pinsan ni Daddy ay nahaharap sa patong-patong na kaso. At halos maubos din ang ari-arian nila, mabayaran lang ang lahat ng utang nila sa akin. Masaya. Pero mas masaya sana kung buhay pa si Mommy. Pero alam ko naman na kung nasaan man siya ngayon, ay masaya siya. Matatahimik na siya, dahil hindi na ulit ako maghihirap pa. I sighed. Hinilot ko ang aking noo, dahil kanina pa pumipintig ang aking sentido. Hindi ko maunawaan kung bakit hindi ko magawang maging masaya ng husto. Siguro dahil sa loob ng ilang taon, natutunan ko ng i-embrace ang pagiging mahirap ko. "Bakit parang hindi ka masaya?" tanong ni Hendrix. Tipid akong ngumiti. Ngiti na may halong kaba. "Honestly, I don't know how to run the
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 71
"I love you," bulong ko nang maghiwalay ang aming mga labi at katawan. May kaunting hingal pa sa aking boses dahil sa aming ginawa. Pagod ako, pero hindi ko pa gustong magpahinga at alam kong ganoon din siya. "I love you more, babe," sagot naman niya. Mayroong ngiti sa kaniyang mga labi. Iyong ngiti na nakikita ko lang noon sa kaniya kapag natapos kaming mag-love making. I kinda miss this. I feel happy. "That was amazing," sabi ko. Nag-init ang aking pisngi kaya nag-iwas ako ng tingin. Medyo nakaramdam ako ng hiya. He softly chuckled. "You're amazing as always," tugon niya habang masuyong nakatingin sa aking namumulang mukha. I bit my lower lips. "I'll just wash," paalam ko nang hawakan niya ang aking bewang. "Okay. Bilisan mo," sagot niya habang may kapilyuhang naglalaro sa kaniyang mga labi. "Susunod ako kapag natagalan ka doon." Humagikgik ako. Plinano kong tagalan, pero hindi naman siya sumunod. Lumabas tuloy ako ng banyo na may kaunting inis. Akala ko tulog na siya, pero
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 70
Hindi ko namamalayan na sobrang nagiging komportable na ulit ako kay Hendrix. Natutulog kaming magkatabi—kasama ang aming anak. Niyayakap niya ako at hinahalikan sa pisngi, ulo at ilong. Palagi din niyang sinasabi sa akin kung gaano niya ako kamahal. He'd buy me flowers, kahit sinasabi kong huwag na. Sabi ko ay nalalanta kasi ito, sayang lang ang pera. "Pinangarap ko ito," sagot naman niya. "Pangarap ko noon na mabigyan ka ng bulaklak at mga regalo. Kaya nga ayaw ko sanang manligaw muna. Dahil hindi ko afford manligaw at magka-girlfriend. I'm poor. Wala akong maipagmamalaki." Ang humble niya talaga. Iyong looks niya, mamasel na katawan, pagiging matalino at mabuting tao niya, hindi iyon mapapantayan ng mamahaling bulaklak o regalo. "Kaya nga ayaw ko noon manligaw. Kaso makulit ka." Napangiti ako. Ilang araw na din ang lumipas. Hindi ko pa sinasabi sa kaniya iyong magic words kung tawagin niya, pero pinaparamdam ko naman sa kaniya lagi na mahalaga siya sa akin. Kapag hinahatid niy
