Today is Saturday. Walang pasok sa school. Kanina pa ako nakatulala. Walang sigla at walang ganang kumain. Umakyat kanina si Auntie upang i-check kung gising na ako dahil kakain na, pero nagpanggap akong tulog. Ayaw ko ng kausap. Ayaw ko ng kasama. I just want to be alone...doing nothing. I checked my phone and read mommy's messages. Ina-update niya ako dahil iyon ang hiling ko sa kaniya bago ako bumalik dito sa probinsya. Nakaramdam ako ng pananakit ng ulo at katawan kay bumangon na muna ako. Alas-dies pasado na pala. Mataas na din ang sikat ng araw. Medyo mainit na. Hindi ko ramdam kanina dahil may aircon sa room ko. Tumanaw ako sa may bintana. I looked at the green surroundings. Ang palayan na sinisimulan ng taniman. May dumapo na manok sa may yero. Napairap ako. Tanghaling tapat na. Gising na ako pero plano pa yatang tumilaok. Bumubwelo palang siya, nahampas ko na siya ng libro. Bumagsak ang manok kasabay ng libro. At pagkatapos n'on ay nakarinig ako ng ingay mula sa baba.
BACK TO SCHOOL. Madaming tanong ang mga kaklase ko sa akin pero tipid na ngiti lang ang sagot ko. Dahil transferee na naman ako, at wala naman akong natutunan nitong nakalipas na dalawang buwan, kailangan ko na namang humabol. Iiwasan ko pa man din na sana si Hendrix. And also I was planning to hire another tutor but Auntie insisted that Hendrix was the best tutor in town. Alam ko din naman na gusto lang tulungan ni Auntie si Hendrix. Iyong sahod niya sa pagtuturo sa akin ay malaking bagay sa kaniya...sa kanila ng pamilya niya. Wala ako sa mood. Ang isip ko ay wala sa klase. Gusto kong lumuwas ng Manila. Gusto kong malaman kung nagpapakabait na ba ang aking ama o may bago na naman siyang babae. Hindi ako mapakali. Hindi ako matahimik. Wala akong peace of mind kahit nandito ako sa probinsya. "Magpa-tutor ka ba mamaya kay Kuya? Hanggang four lang ang klase niya," tanong ni Ranna pero hindi ako sumasagot. Nakatingin ako sa aking phone habang malalim ang iniisip. "Amelia, may problem
Sira agad ang umaga ko. Dito natulog si Dina at hanggang ngayon nandito pa din siya sa bahay. Pati kay Auntie ay naiinis na din tuloy ako, dahil hinahayaan niya ang babae na mag-stay dito. Hindi ako sumalo sa kanila na mag-breakfast. Umakyat ako sa taas at bumalik sa paghiga. Kulang ako sa tulog. Kaso hindi ako makatulog. Nakahalukipkip ako habang nakatingin sa babae na nakaupo sa kubo habang sarap na sarap sa paghigop ng kape. Tuwang-tuwa sa kape namin na imported. Nasa tabi niya si Hendrix na nakatanaw sa may palayan. Napatingin sa akin ang lalake pero tinaasan ko lang siya ng kilay. Pumasok ako sa kuwarto ko upang kunin ang aking bathrobe. Maliligo na lang muna ako bago matulog. Hindi ako mapakali...ganoon din ang isip ko. Gulong-gulo na ako at yamot na yamot sa lahat ng mga bagay. I was planning to go to Manila next week. Nag-iisip pa ako ng idadahilan ko, o puwede namang huwag na lang ako magdahilan. Pagkatapos kong maligo, nasa kusina na sina Dina at Hendrix. Napairap ako
"Nag-lunch ka ba kanina?" tanong niya nang lumayo ako sa kaniya. Pero hindi din gaano makalayo dahil hawak pa din niya ang kamay ko. Ayaw niya akong bitawan kahit ano'ng gawin kong hila. Ayaw niya akong paalisin. Bakit ba siya nakikialam sa buhay ko? At bakit ko siya hinahayaan na pakialaman ako? "Mag-lunch na muna tayo," aya niya. Hindi ako nagugutom. Kung nanginginig at nangangatog man ang katawan ko, iyon ay dahil sa matinding galit. Nanginginig ako dahil hindi ko maibuhos ang galit na nararamdaman ko. Hinila niya ako. "May kainan sa gilid ng SM," sabi niya. Bakit hindi sa loob ng SM? Pero hindi na lang ako nagsalita. Nagpatianod ako sa paghila niya. Napakurap ako nang makita ko ang kainan na tinutukoy niya. "Gusto ko sa jolibee," sabi ko. "Sakto lang ang pera ko," sabi niya. Sakto lang pala ang pera niya pero sumama pa siya dito. "Masarap ang fried chicken nila dito. Malinis din." Bumuntong hininga ako. Wala din naman akong choice. Alam ko naman na hindi din siya papayag ka
Umabrisyete ako sa kaniya. Tiningnan niya ang braso naming magkadikit bago tumaas ang tingin niya patungo sa aking mukha. Nagpa-cute naman ako sa kaniya sabay sandal ng ulo ko sa kaniyang balikat pero hinawakan niya ang ulo ko upang pigilan ako. "Para sasandal lang, e..." reklamo ko habang nakanguso. "Stop what you're doing," banta niya. Akala naman niya matatakot niya ako sa pagbanta-banta niya. Ngumuso ako sabay tingala sa kaniya kaya lang muli niya akong pinigilan. Tumawa ako. I was just kidding. Iiling-iling siyang nag-iwas ng tingin. Kinalas lang niya ang kamay ko na nakalingkis nang huminto ang tricycle. Pagbaba namin nagulat ako nang makita ko ang babae na nakatayo sa labas ng bahay ni Auntie. Kasama niya sina Auntie, Tita at Ranna. Ngumiti siya at kumaway. Nagmamadali naman akong lumapit sa kaniya upang yakapin siya. "Mommy! Nandito ka.""Nag-aalala kasi ako sa'yo, saka na-miss kita..." Naiiyak tuloy ako. "Nag-aalala din ako sa'yo, Mommy.""Mommy is fine, Anak. Saan ka
Nakanguso kong binigay kay Hendrix ang aking mga test papers. Pinipigilan ko ang pagsilay ng ngiti sa aking mga labi. Nagtaas siya ng kilay. Mukhang pinag-isipan pa muna kung tatanggapin niya o hindi. Baka kinakabahan na siya. Five mistakes, four, three and two mistakes. Mahina akong tumawa nang nasa huling dalawang test papers na siya. Perfect ko ang Science and English. I bit my lower lip while waiting for his reaction. Tumingin siya sa akin. Nang bumaba sa aking labi ang kaniyang mga mata, nag-iwas siya ng tingin. "So?" Nandito kami sa taas. Hinila ko siya dito para may privacy kami, since we're going to kiss. Nag-toothbrush na din ako kanina, while waiting for him. "Ipunin na muna natin," sagot niya na kinabagsak ng balikat ko. I shook my head. "That's not fair!" Siya naman ang umiling. "Umupo ka na. Pag-aralan natin itong Filipino test paper mo."Naiinis akong tumingin sa kaniya pero hindi niya ako pinansin. He started writing. "Kailan? When are you going to kiss me?"
Sa ibang US kami mag-celebrate ng Christmas at new year ni Mommy. Araw-araw kaming nag-travel at shopping. Bago mag-new year, dumating si Daddy. May dala-dala siyang madaming regalo para sa amin ni Mommy. Mga luxury brands na dati ay tuwang-tuwa akong matanggap mula sa kaniya. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi na ako natutuwa na tumanggap ng regalo sa kaniya. Ang simple lang naman ng gusto kong ibigay niya sa akin, sa amin ni Mommy. Iyon ay bumalik kami sa dati. Buo at masayang pamilya. He didn't spend new year with us. I was asking him to stay, pero kung ano-ano ang ginawa niyang dahilan para lang umalis. And he really thought that I believed him. Sino'ng tanga ang maniniwala sa kaniya? Imbes na masaya ako, nalungkot lang ako. How I wish he didn't came if he didn't intend to stay and celebrate new year with us. He didn't want to change. He didn't want to be a new and changed person. How I hate him. Sana hindi na lang siya ang naging daddy ko. "Huwag ka ng malungkot," pang-aa
Valentines ngayon at ngayon ang araw ng punta namin ni Hendrix sa city. Pero syempre hindi lang kaming dalawa ang aalis. kasama namin si Ranna and that's totally okay sa akin. Huwag lang talaga si Dina dahil baka pag-umpugin ko sila ni Hendrix. Napagitnaan namin ni Ranna ang kaniyang kuya. At dahil maaga akong gumising kanina, nakaramdam ako ng antok. Sumandal ako kay Hendrix. Hindi pa ako nakuntento dahil niyakap ko ang kaniyang kamay. Hindi naman siya nagreklamo, pero pansin ko na halos hindi na siya humihinga. Hindi din naman ako nakatulog sa buong byahe dahil kung ano-ano ang mga bagay na pumapasok sa isip ko. Like ang bango-bango ni Hendrix. I wanted to kiss him and gosh! Bakit more than kiss na ang naiisip ko na gagawin namin? Gross! Ang bata ko pa. Kiss level pa lang ako. I'm too young for sex. Ang bango-bango ni Hendrix. Hindi naman expensive ang pabango niya pero sarap na sarap akong singhutin. Alas-dies nang dumating kami sa city. Bigayan ngayon ng allowance nilang mga