PAREHONG nagkatitigan nang matagal at magkasabay ding naghintay ng reaksyon sa isa't isa sina Zia at Jeric.Si Zia upang buksan nito ang saradong bahay at payagan siyang pumasok sa loob.At si Jeric naman ay upang bawiin nito ang sinabi at bumalik na lamang sila sa mansion."Ano?" kalaunan ay tanong ni Zia.Napakurap si Jeric. "Ahm... ano po kasi--"Biglang tumunog ang cellphone ni Zia. "Hello, mahal?" sagot naman agad."Kasama mo na ba si Chris?" ani Louie."Hm... oo," pagsisinungaling ni Zia. Bago kasi siya payagan na umalis mag-isa ay nag-alok muna si Louie na ito na lamang ang bahalang umasikaso sa pinaggagagawa ni Chris.Ngunit agad niyang pinigilan ang asawa at baka ikasama pa ng loob ng kapatid ang panghihimasok nila sa buhay nito. Hindi baleng sa kanya na lamang magtampo huwag lang kay Louie at baka mauwi pa sa pag-aaway. Mahirap na at pareho pa naman mainit ang dugo sa isa't isa. Baka maungkat pa ang mga nakaraang hindi na dapat pang balikan.At least sa kanya ay hindi magawa
MAKALIPAS ang apat na araw ay nagpasiya na si Zia na umalis at bumalik sa Metro Manila.Gustuhin niya man magtagal upang hintayin ang pagbabalik ng kapatid mula sa bakasyon 'daw' nito ay iniisip niya naman ang sariling pamilya na naiwan lalo na ang dalawang anak na mimiss na niya nang sobra.Narito siya ngayon sa backseat ng kotse at malapit ng makarating sa airport. Kasama niya si Jeric na siyang nagmamaneho at nag-insist na ihatid siya patungo sa paliparan.Tahimik na nakatanaw si Zia sa labas ng sasakyan, pinagmamasdan ang mga establisyemento na nadadaanan nila."Talaga bang nagbakasyon si Kuya kasama ang asawa nitong si Shiela?" biglang tanong ni Zia.Humigpit ang hawak ni Jeric sa manibela, nang muntikan na niyang maipreno ang kotse sa nakakabigla nitong tanong.Bago pa man makasagot ang assistant ay muling nagsalita si Zia habang ang tingin ay nananatili pa rin sa labas, "Kung pagtatakpan mo'ng muli si Kuya ay mas mabuti pa'ng 'wag ka na lang magsalita."At hindi na nga nagtangk
NANG tuluyang makalayo kay Mia ay tumigil si Zia sa paglalakad. Matapos ay kinuha ang cellphone upang tawagan ang asawa."Hello, napatawag ka, mahal, nasa airport ka na ba?" ani Louie mula sa kabilang linya."Pinasusundan mo na naman ba ako sa mga bodyguard mo?"Natahimik at hindi kaagad nakasagot si Louie. "Gusto ko lang siguraduhin na safe ka sa lahat ng oras at pagkakataon. 'Wag ka sanang magalit."Napabuntong-hininga si Zia. "Ayos lang, pero sana'y sinabi mo na agad para hindi ako clueless.""Okay, sorry, 'di na mauulit. Hihintayin ko na lang ang pagbabalik mo rito at pag-uusapan natin ang tungkol dito," ani Louie.Si Zia naman ngayon ang saglit na nanahimik dahil hindi maalis sa isip niya si Chris at ang kapatid ni Mia. "Mahal, may nalalaman ka ba tungkol kay Kuya?"Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Louie mula sa kabilang linya. "Matapos mo'ng sabihin ang nangyayari kay Chris ay agad ko siyang pina-imbestigahan. Pero hanggang do'n lang, wala akong ginawang iba a
HABANG papalapit ay ngumiti si Zia. Bumaba naman ng ilang baitang si Shiela kaya nagmadali siyang humakbang upang maalalayan ito."Kamusta ka? Balita ko'y buntis ka ngayon," aniya.Namimilog ang mga mata ni Shiela sa pagkamangha habang kaharap ang kapatid ng asawa. Hindi niya akalaing mabait ito at maganda, parang anghel sa ganda."O-Oo, salamat," aniya nang hindi malaman kung ano ang sasabihin."Pwede ka bang makausap?"Bago makatango si Shiela ay sumabat na si Chris, "Dito lang sa makikita ko, Zia."Nagbago ang ekspresyon ni Zia, biglang tumapang nang lingunin ang kapatid. "Wala kang dapat ipag-alala, Kuya. Gusto ko lang siyang kausapin."Iyon lang talaga ang gagawin ni Zia matapos makita ang itsura ni Shiela. Ang payat nito at halatang kulang sa nutrisyon, tapos ay nagdadalang-tao pa. Kung sasabihin niya ang totoo ay baka mapaano pa ang batang pinagbubuntis nito at ayaw niya iyong mangyari.Inalalayan niya si Shiela na makababa ng hagdan saka sila naupo sa sofa kung saan ay tahimik
TININGNAN ng driver ang address sa punit na papel saka napakamot sa ulo. "Pasensiya na, Miss pero malayo 'to. Dalawang oras ang biyahe.""Ayos lang, Manong. Magbabayad naman ako," ani Zia.Muling napakamot sa likod ng ulo ang taxi driver. "Sige Miss, ihahatid ko kayo ro'n."Matapos ay tahimik na itong nagmaneho. At gaya nga ng sinabi ay inabot sila ng dalawang oras sa biyahe. Bumagal ang takbo ng sasakyan sa isang kalye na ang mga nakatayong bahay ay dikit-dikit at parang pinagtagpi-tagpi."Nandito na tayo, Miss," saad ng driver."Salamat, Manong," ani Zia saka nagbayad ng doble dahil talagang malayo ang kanilang nilakbay."Salamat, pero Miss. Taga-rito ba kayo?" tanong ng driver."Hindi, pero may hinahanap kasi akong tao.""Naku, baka mapa'no ka kung mag-isa ka lang papasok sa kalye na 'yan. Gusto mo bang samahan kita?""Salamat na lang po pero may kasama ako," ani Zia.Tumango lang ang driver at hindi na nagpumilit pang tumulong. Matapos ay bumaba na sa taxi si Zia. Hinintay lang ni
MATAPOS makalabas sa eskenita ay kinausap ni Zia ang dalawang kasamang bodyguard. "Pwedeng makisabay sa inyo? Babalik na 'ko sa airport.""Wala pong problema, Ma'am.""Sige po, Ma'am."Magkasabay na tugon ng dalawa. Nang nasa loob na ng sasakyan ay tinawagan ni Zia ang kapatid."Nakauwi ka na ba?" tanong ni Chris mula sa kabilang linya."Oo, kararating ko lang," tugon ni Zia.Ang mga kasamang bodyguard ay pasimpleng tumingin sa kanya sa walang kaabog-abog na pagsisinungaling."Kuya, may nakalimutan akong sabihin kay Shiela. Pakibigay ang cellphone at pakausap sa kanya.""Anong gusto mong sabihin at ako na lang ang magsasabi," ani Chris."Gusto ko siyang makausap, Kuya."Isang pagod na buntong-hininga ang pinakawalan ni Chris mula sa kabilang linya. "Sige, sandali at pupuntahan ko lang sa kwarto."Ilang sandali pa ay kausap na ni Zia sa kabilang linya ang hipag, "Hello, Shiela. 'Wag kang papahalata kay Kuya, okay? 'Yung pinakiusap mo sa'kin nagawa ko na. Mabuti ang kalagayan ng kaibiga
BIGLANG naglaho ang lib*g na nararamdaman ni Chris. Pinulot niya sa sahig ang nagkalat na dokumento saka tiningnan si Shiela."Oo, makikipaghiwalay ako sa'yo."Pinakatitigan ni Shiela ang mga mata ng asawa kahit nanlalabo na ang paningin dahil sa luha. "B-Bakit? Anong nagawa ko'ng mali?""Wala, Shiela. Siyempre, wala pero... naisip ko'ng tigilan na natin 'to. Kaya pirmahan mo na 'tong divorce papers."Nag-uunahang pumatak ang luha sa mga mata ni Shiela. Nang ibigay nito ang dokumento ay tila sinasaks*k ng isang libong karayom ang kanyang puso. Hindi niya akalaing darating ang araw na ito dahil buong akala niya... babalik sa dati ang kanilang relasyon. Maling akala lang pala iyon.Marahas niyang pinunasan ang luha sa pisngi at nanginginig ang kamay na binasa ang nilalaman ng divorce papers.Wala siyang makukuha mula kay Chris kahit pisong duling ngunit hindi naman iyon ay naghatid sa kanya ng takot ng sandaling iyon.Nakasaad sa dokumento na mapupunta ang bata kay Chris at hindi sa kan
TILA gumuho ang mundo ni Shiela sa natuklasan. Nagsimula siyang umakto nang kakaiba at nagsisisigaw sa pasilyo ng mansion sanhi upang magkasabay na lumabas ng study room ang dalawa."Anong nangyayari sa'yo, Shiela?" nagtatakang tanong ni Chris."Narinig kita! Nagsinungaling ka sa'kin!" hiyaw ni Shiela na sapo-sapo ang noo tila parang mababaliw.Nagsimulang mag-hysterical kaya lumapit na si Chris upang pakalmahin ito. "Huminahon ka!""Hindi!" makaputol-litid na sigaw ni Shiela saka sinimulang saktan si Chris. Pinaghahahampas niya ang dibdib nito. "Niloko mo 'ko!"Ininda naman ni Chris ang hampas at suntok hanggang sa dumating ang ilang tauhan upang mapigilan itong nagwawala na."Dalhin niyo siya sa kwarto at tumawag ng Doctor para mapakalma," utos niya na agad sinunod ng mga tauhan.Matapos ay nagkatinginan silang dalawa ni Myrna na bakas ang kaba at pag-aalala. "M-Mukhang narinig niya po tayo, Sir.""Mas mainam na rin siguro. Soon or later ay malalaman niya rin naman.""Pero... nakaka