Ilang segundo ang lumipas pero hindi pa rin masagot ni Claire si Manson. Kung aaminin ba niya ang totoong nararamdaman para rito ay mapapanatag na siya na hindi aalis sa tabi niya si Manson at pupunta kay Veena? Bahagya siyang kumilos upang lingunin ito at mabilis na hinalikan ang batok nito. “Let’s go. Tutulungan kitang maligo para hindi mabasa ang sugat mo,” aya niya at tumayo sa mula sa pagkakaupo sa kandungan nito. Inilahad niya ang palad. Sandali iyong tinitigan ni Manson saka lang inalapat ang palad at tumayo. Sabay silang pumasok sa loob ng bahay at magkahawak-kamay na dumiretso sa itaas. Naunang pumasok sa banyo si Manson dahil inihanda ni Claire ang damit na susuotin nito at inilapag iyon sa kama saka niya sinundan ito sa banyo. Nakabukas ang pinto kaya kitang-kita niya ang kahubdan ng asawa habang nakatayo ito sa gilid ng bathtub habang pinupuno iyon ng tubig. Napako sa kinatatayuan si Claire habang nakatitig sa matikas na katawan nito. Kahit ilang taon na silang mag-asaw
“Alam mo na siguro kung bakit ka pinakasalan ni Manson. Magkamukha kayo ni Veena at ang batang iyon lang ang nababagay sa anak ko. Pareho ang estado ng buhay namin samantalang ikaw,” tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa. Nanliit ang paningin ni Claire at napayuko. Nagpatuloy ito sa pagsasalita. “Ano ba ang maitutulong mo sa negosyo ni Manson? Wala kang yaman at koneksyon, iha. Hiwalayan mo na si Manson. Malaki na rin naman ang naitulong niya sa ‘yo at sa pamilya mo, hindi ba? Isa pa, bumalik na si Veena. Panahon na para sila ni Manson ang magpakasal.”Ito ang mga salitang paulit-ulit na nagre-replay sa isip ni Claire habang nakaupo sa bench sa ilalim ng isang malagong punong-kahoy sa harap ng hospital kung nasaan ang kanyang lola. Umalis siya sa opisina ng biyenan niyang lalaki na pigil-pigil ang luha. Ang sakit na dulot ng sinabi ni Mr. Pherie ay malakas na sumuntok sa kanyang puso at nahihirapan siyang huminga. Pero kahit ano’ng gawin niya ay hindi siya makaiyak. Tila manhid na
Naabutan ni Claire si Manson bago pa man ito makapasok ng elevator. Mabilis siyang pumasok bago man sumara iyon. Hindi nagsalita ang asawa at pareho silang tahimik hanggang sa muling bumukas ang elevator at lumabas sila. “Manson…” mahinang tawag niya sa pangalan ng asawa. Nasa harapan niya lang ito pero pakiramdam niya ay ang layo-layo nito dahil wala itong imik. Narinig niya ang mahinang pagpakawala nito nang marahas na hangin saka siya nilingon. “You should go back, Claire. Baka ma-bored ang bisita mo kung hindi mo siya i-entertain.” May pagtatampo sa boses ni Manson nang magsalita. Hindi rin niya mabasa ang mukha nito. “Manson,” iling niya. “Huwag mong paniwalaan ang sinasabi ni mama. Nagbibiro lang ‘yon.” Nilapitan niya ang asawa at niyakap ito sa braso. Hindi sumagot si Manson pero alam ni Claire na humupa na ang inis nito pero hindi pa rin siya umaalis sa tabi nito. Nanatili siya hanggang dumating ang sasakyan nito na minamaneho ng assistant nito. “Susunduin kita mamaya,”
Ramdam na ramdam ni Claire ang bigat sa bawat salitang binitiwan ni Manson. Kaya ba ito haggard dahil sa sinabi ng papa nito sa kanya ang tungkol sa pinirmahan kong divorce agreement?“Manson…” Tumayo siya at nilapitan ang asawa. Sinubukan niyang hawakan sa braso si Manson pero umiwas ito. Parang may pumitik sa puso ni Claire dahil sa ginawang iyon ng asawa. Tumalikod siya dahil biglang nag-init ang sulok ng kanyang mata. Masakit din sa kanya ang naging desisyon niya pero alam niyang kung hindi niya susundin ang gusto ni Mr. Pherie ay pahihirapan nito si Manson at ayaw ni Claire mangyari iyon. Kinagat niya ang pang-ibabang labi upang pigilan ang paghikbi pero biglang may matitikas na braso na yumakap sa kanya. Samyo ni Claire ang pamilyar na pabango ni Manson kaya hinayaan niyang makulong ang sarili sa mga braso nito. “Claire, it hurt me when I found out you signed the divorce agreement. Akala mo ba hindi ako nasasaktan dahil maghihiwalay na tayo? Then, you are wrong. Hindi ko kaya
Namutla si Claire at hindi kaagad makapagsalita lalo na nang makita ang madilim na mukha ni Manson habang papalapit ito sa kanila. Nakakuyom ang kamao na tumayo siya sa isang tabi habang hinihintay ang paglapit nito. “Sumasakit pa ba ang kamay mo?” tumigil ito sa tapat niya inabot ang kanyang palad saka marahan iyong hinaplos. Napatda si Claire sa narinig. Totoo ba ang nakikita niya na hindi pinansin ni Manson si Veena at sa halip ay dumiretso ito sa kanya? Gustong kastiguhin ni Claire ang sarili dahil hindi siya makasagot. Pagagalitan ba siya ni Manson sa harap ng ex nito? “My bae…” Veena called Manson’s name coquettishly. “My face hurts. Sinampal ako ni Claire,” reklamo nito na parang bata. Pero tila bingi si Manson at hindi narinig si Veena. Ni hindi nito sinulyapan ang dalaga at patuloy sa paghaplos ng kanay niya. “Sana hindi mo ginamit ang palad mo. Nasaktan ka tuloy.” Tumikwas ang isang kilay ni Claire at lihim na napangisi. Ano'ng gusto mong gamitin ko kung ganu'
Magdadalawang linggo matapos ang tawag ni Meesha ay wala pa rin siyang balita tungkol kay Manson. Malapit nang gumaling ang daliri niya at makakabalik na siya sa trabaho. Ang buong akala niya ay hindi na siya gagaling pero malaki ang pasasalamat kay Manson at nahanap siya nito ng magaling na doktor na mag-oopera sa daliri niya. Muli na namang nanlumbay ang puso ni Claire nang maalala ang asawa. Nami-miss na niya ito pero alam niyang hindi pwede. Wala na silang dahilan upang magkita pa ni Manson. Malalim siyang napabuga ng hangin habang nakatingin sa salamin. Nakasuot siya ng itim na strapless dress at hanggang tuhod ang haba. May slit iyon sa gilid na abot hanggang sa gitna ng kanyang hita. Nakapuyod ang kanyang lampas balikat na buhok at naglagay din siya ng kaunting make-up upang maging presentable ang sarili. Ngayong araw ay may meeting siya sa isang museum kung saan naka-display ang mga sinaunang alahas na gamit ng mga ninuno at ang iba ay heirloom ng kaharian sa ibang bansa. Kas
Dinala siya ni Manson sa isang mamahaling restawran na malapit lang din sa museum kaya naglakad lamang sila. Buong sandali ay tahimik silang dalawa pero hindi siya binitawan ni Manson at magkahawak-kamay silang naglalakad. Matapos ibigay ni Manson ang order nila sa waiter ay tinanong ito ni Claire. Hindi siya mapakali hangga’t hindi siya nakakuha ng kasagutan. Kahit pa dinadagundong ng kaba ang dibdib niya ay nilakasan niya ang loob na magtanong.“Manson…” mahina ang boses na tawag ni Claire sa pangalan ng asawa. Umangat ng mukha si Manson mula sa binabasa nitong ipad at nagkasalubong ang kanilang tingin. “Bakit, Claire? May gusto ka pa bang order-in?”Mabilis na umiling si Claire. “No. Gusto lang sana kitang tanungin.” Tumikhim siya upang tanggalin ang bara sa lalamunan na siyang nagbibigay ng kaba sa kanya. “D-did you sign the divorce agreement?” Nagsalubong ang kilay ni Manson sa tanong niya. Inilapag nito ang hawak na ipad sa mesa saka tumayo at lumipat ng upuan sa tabi niya
Kinabukasan ay sinundo ni Manson si Claire sa ospital dahil ito ang nakatoka na magbantay sa lola nito. Napag-usapan nila kahapon na susunduin niya ito dahil pinapatawag ng kanyang ina upang magsukat ng damit na bagong disenyo nito. Alam ni Manson kung ano’ng klaseng damit iyon pero ayaw niyang sabihin kay Claire kung ano. “You are here early. Wala kang trabaho sa office?” Umiling si Manson. “No. I took a half day off. Total, sabado naman ngayon.”Pinagbuksan niya ng pinto sa passenger seat si Claire at iginiya ito papasok saka tinulungan itong isuot ang seatbelt. Nagkalapit ang mukha nila at hindi niya mapigilang tumitig sa malamlam na mata nito. Their breathes intermingled as their faces almost touched, but Claire pulled the distance away and turned her face. Namayani ang katahimikan at walang ibang naririnig kundi ang mahinang pag-click ng lock ng seatbelt.Matapos iyon ay bumalik sa driver seat si Manson saka isinuot ang sariling seatbelt at pinaharurot ang kotse. Medyo may kala
“Lucas, sinasabi ko sa ‘yo, pero wala akong kinalaman sa nangyari kay Leonora. Kung ano man ang naging kasalanan ko sa inyong mag-ina ay nabayaran na iyon ng pagkaaksidente ko.”Tumikwas ang sulok ng labi ni Lucas at tinalikuran ito bago pinindot ang elevator button para makababa. Nilingon niya si Mr. Perie. “We’re clear of each other’s debt, as long as you don’t hurt people I care about. Wala na tayong dapat pag-usapan pa kaya sana hindi na tayo magkita pa.” Nang bumukas ang elevator ay agad na pumasok si Lucas pero mabilis na pinagulong ni Mr. Perie ang wheelchair para sundan siya. “Sandali, may sasabihin pa ako sa ‘yo, Lucas,” hinihingal na pigil nito. Papasara na ang elevator kaya muntikan itong maipit sa gitna pero hindi nakaramdam ng awa si Lucas at hinayaan ito. He hates rapist people the most. Mga kalalakihang pinagsasamantalahan ang kahinaan ng babae para magawang ilabas ang libido ng katawan ng mga ito. Kaya ganoon na lang ang galit niya kay Mr. Perie. Ilang tao na rin ang
Hindi alam ni Manson kung bakit kakaiba ang tingin ng kanyang ina kay Khaleed. Tila may ibang kahulugan iyon pero dahil solo na nila ni Claire ang kuwarto ay napunta na sa kasulok-sulukan ng isip ang isiping iyon. “Claire—”Biglang bumukas ang pinto at bumungad ang kanyang ama na nakaupo sa wheelchair habang tulak-tulak ng alalay nito. Nang makita ang kalagayan niya ay lumitaw ang pag-aalala sa mukha nito. “Manson, paanong nangyari sa ‘yo ang ganito? Who could’ve done this to you?”Napaismid si Manson at bumakas ang inis sa mukha dahil sa biglang pag-istorbo nito sa kanila. “Bakit ka narito?”Naihilot ni Mr. Perie ang sentido dahil biglang sumakit ang ulo niya sa sagot ng anak. “Manson, you are my son. My heir. Sa tingin mo ba ay hindi ako nag-aalala sa ‘yo kahit may nangyari sa ‘yong masama? Anak kita. Natural lang na mag-aalala ako sa ‘yo.”Marahas na bumuga ng hangin si Manson. Kung kaya niya lang batuhin ng unan ang ama para palayasin ito sa loob ng ward ay nagawa na niya. Tahim
Kaagad nilang dinala sa pinakamalapit na ospital si Manson dahil sa biglang pagkawala nito ng malay. Bago ito pumunta sa villa nina Lucas ay pinagbawalan na pala ito ng doctor na lumabas ng ospital pero nagpumilit ito dahil gustong makita si Claire. Ang sabi ng assistant, ang findings ng doktor, ay may ugat daw sa utak nito na napunit dahil sa pagkabagok ng ulo nito noong mabangga ang taxi na sinasakyan nito. Maari siyang humantong sa koma ngunit nagising ito agad kaya dali-dali siya nitong pinuntahan. Napapailing si Claire sa narinig saka hinaplos ang nakabendang mukha ni Manson. “Why did you do that?” mahina niyang saway rito kahit alam niyang ‘di siya nito naririnig. “Miss Claire, ang mabuti pa ay maligo na kayo at magbihis. Eto,” iniabot sa kanya ng assistant ni Manson ang isang paper bag na naglalaman ng damit. Kinuha ito ni Claire at tumayo. “Salamat. Ikaw na muna ang bahala sa kanya.”Madungis na ang bestida na suot niya kaya inutusan niya ang assistant ni Manson na ikuha s
Habang hawak ni Claire ang relo na binigay ni Lucas ay hindi matigil sa pagtulo ang kanyang luha. Hindi niya kayang tanggapin ang pagkamatay ni Manson. “Lucas, please… sabihin mo sa akin na hindi siya patay. Manson can’t be dead.”Kahit si Lucas ay hindi mapigilan ang mamasa ang mata dahil sa pinipigilang luha. “Claire…” gusto siya nitong yakapin pero pinigilan nito ang sarili lalo pa at nasa lugar na ng aksidente ang assistant ni Manson at ilang bodyguards nito na tulad nila ay nanlulumo din sa nangyaring pagkawala ni Manson. “I found this watch beside that burnt body inside the car,” dagdag pa ni Lucas. Patuloy sa pag-iling si Claire at sa pagluha. She felt that something was squeezing her heart until she couldn't bear the pain. Pinagsisihan niya na pinagtabuyan niya ito. Ni hindi man lang niya ito nakausap bago ito mawala. Kahit ano’ng pagsisisi ang gagawin niya ay alam niyang hindi na maibabalik ang buhay nito kaya naman lalo siyang napahagulhol. Mas nanaisin niyang mabuhay ito n
Nang mga oras na iyon ay mag-isang nakaupo si Claire sa mesa, malayo sa bagong kasal, at matamang nagmamasid. May ngiti sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang kababata na minsan ay naging karamay niya rin. Hindi man totohanan ang kasal ng mga ito ay masaya pa rin siya para rito dahil kahit papaano ay napasaya nila si Lola Rosa. At kaya siya mag-isang nakaupo sa sulok ay para iwasang makita ni Lola Rosa na siyang ikakasira ng lahat kung sakali. Kaya nang biglang dumating si Zhia at muntik nang manggulo ay ganoon na lang ang kaba niya dahil baka makita siya nito at masabi na hindi naman siya ang ikinasal kay Lucas. Kapag malaman iyon ni Lola Rosa ay baka mapahamak ito at imbes na mabuhay pa ito ng ilang araw ay matitigok agad ito na ayaw nilang mangyari. Hindi alam ni Claire kung saan kinuha ni Lucas ang babaeng pinakasalan nito pero kahawig niya ito pati pangangatawan ay magkapareho sila. Kaya naman kaunting make-up na lang ang ginawa nila para maging kamukha siya nito nang sa gay
Habang nagbabantay sa kanyang ina ay pabalik-balik sa isip ni Claire ang sinabi ng kanyang ina tungkol kay Manson. Paano kung huli na nga ang lahat at hindi na sila tuluyang magkabalikan nito? Kakayanin ba niya? Upang kahit papaano ay maibsan ang pananabik niya sa lalaki ay pinanood niya lahat ng recent interviews nito nang paulit-ulit hanggang sa nakatulugan niya iyon. Hindi niya namalayan na pumasok sa loob si Lucas at nang makita siyang natutulog ay kinumutan siya nito saka itinabi ang cellphone niyang nahulog sa sahig na patuloy pa rin sa pagpi-play ng video. Bahagyang dumilim ang mukha ni Lucas nang makita iyon pero agad ring nawala nang tingnan niya si Claire. Nilapitan niya ang nakaratay na si Leonora saka marahang hinaplos ang buhok nito at mahinang nagsalita. “Aunt Leonora, kailangan niyo na hong magising. Nangangayayat na si Claire dahil hindi makakain nang ayos sa sobrang pag-aalala sa inyo. Kahit ang pagmamahalan nila ni Manson ay isinakripisyo niya kahit alam kong nasas
“Sigurado ka ba sa ginawa mo, Lucas? Paano kung malaman nila na ikaw ang maysala at panagutin ka ng batas? Paano kung makulong ka?”Mahinang napatawa si Lucas dahil sa pag-aalala sa boses ni Claire. “Huwag kang mag-alala. Hindi malala ang kalagayan niya dahil kilay niya lang ang pumutok. Maraming dugo lang ang nawala sa kanya kaya kailangan niyang manatili sa ospital ng ilang araw. But besides that, there were no serious injuries. Don’t worry too much, Claire. Hindi ko ito ginagawa para sa ‘yo kundi para sa aking ina. Alam mo kung gaano kalalim ang galit ko sa lalaking iyon.”Napayuko si Claire. Alam niyang may inosenteng tao na naman ang nadamay sa hidwaan ng dalawang pamilyang ito. Dahil doon ay binalot siya ng konsensya. Kahit ibahin pa ni Lucas ang rason sa nangyari kay Perie ay alam naman niyang ginawa nito iyon upang paghigantihan siya. Dahil hindi siya agad nakasagot ay tila nababasa ni Lucas kung ano ang nasa isip niya. “Don’t overthink about it, Claire. Walang nadamay na ino
Halos sumikip ang dibdib ni Claire nang makita ang kalagayan ng kanyang ina. Nasa ICU ito at may tubong nakakabit sa bunganga upang tulungan itong huminga. Ligtas na ito sa kapahamakan pero dahil malubha ang lagay ay nasa coma pa rin ito. “‘Wag kang mag-aalala, Claire. Malalampasan ito ni Auntie Leonora. Magiging ayos siya.” Nilingon ni Claire si Lucas at mapait na ngumiti. Hindi niya kasama si Manson dahil bago siya pumunta ng ospital ay hindi niya ito hinayaang sumama sa kanya at nagtalo sila. She also blamed him for bringing danger to her life. Alam niyang masasaktan na naman niya si Manson dahil sa pagtataboy niya rito pero nang maisip niya na ang ama nito ang gustong manakit sa kanyang ina ay hindi niya maiwasang sumama ang loob. Kaya’t tulad ng dati, itinaboy niya ito para wala nang magpapahamak sa relasyon nila. Pero kahit sinabihan niya itong bumalik sa Pilipinas ay hindi siya nito sinunod. “Sana nga, Luke. Sana nga. Dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyar
Ang mga sumunod na araw ay parang normal na kay Claire. Kahit nalaman niyang hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay hindi pa rin siya nalungkot nang labis dahil hindi nagbago ang relasyon nila. Tinuturing pa rin siya nitong tunay na anak. Noong kinompronta niya si Manson tungkol dito ay inamin nito na alam na ang totoo pero dahil ayaw nitong pangunahan ang desisyon ni Mr. Khaleed kaya hindi ito nagsalita. Ang tanging gumugulo na lang sa kanya ngayon ay walang iba kundi si Mr. Perie.Magmula nang malaman nitong hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay muling bumalik sa dati ang trato nito sa kanya. Tulad na lang ngayong araw. Binisita siya nito sa kanyang bahay na may dala-dalang iisang rason. Ang hiwalayan niya si Manson. “Ilang beses ko ho bang sasabihin sa inyo na hindi ko hihiwalayan si Manson? I already gave him up once. Hindi ko a ulit gagawin iyon.”Tumalim ang tingin sa kanya ni Perie at inilapag ang cellphone sa harapan niya kung saan nagpe-play ang isang recording. Sa b