CHAPTER 4: The Divorce

My body is trembling as I knock on Madeux’s door. Hindi niya ako pinapapunta sa opisina niya gaya ng nakasanayan ko, kundi sa kwarto niya mismo. Iba’t-ibang eksena ang pumapasok sa isip ko dahil dito.

Aaminin ko na hindi na ito ang unang beses na may mangyayari sa amin ng asawa ko. Pero hindi ko pa rin maiwasang kabahan gayong simula ng ikasal kami, nasa magkaibang kwarto kami natutulog.

“What are you waiting for? Get inside.”

Napatalon ako ng biglang magsalita si Madeux. Hindi na ako magtataka kung ba’t niya alam na nakatayo lang ako sa tapat ng pinto ng kwarto niya. He’s a colonel in the military after all. Those biceps and triceps and abs should talk for himself.

Hindi naman sana kami aabot sa ganito. Reason why I fell in love with him is because he treated me right and never forced me into sexual activity. Isang araw, nagising na lang ako na nanlalamig na siya. And when Vivienne came, I knew it was because of her.

“I want a divorce.” Panimula ko pagkapasok ko pa lang pero ang lahat sana ng sasabihin ko ay nabitin nang makita siyang nakatapis lang ng tuwalya. Nakaupo at nakatukod ang dalawang kamay sa kama.

His god-like body is in full show.

“I know. You don’t have to repeat yourself.” Tamad nitong sagot.

“Ah… I got… the uhm… I got the money. But Vivienne took the thirty thousand.” Pinanatili kong diretso ang paningin ko at hindi ko na namalayan ang sinasabi ko.

“Really? How are you sure that Vivienne took your money? I gave her enough allowance for her needs while I was away.”

Oo. Putangina. Binibigyan mo siya. Habang akong asawa mo, kailangan pa magtrabaho para lang mabili ‘yong mga kailangan ko sa bahay.

Hindi ko maiwasang mapatawa na puno ng sarkasmo. Yeah, right. I am the contractual wife. And soon to be ex-wife.

“Never mind. Babalik na lang ako kapag nakumpleto ko na ulit ‘yong pera.” Tinalikuran ko na siya at akmang aalis.

“Who told you to go? Strip. I want to have a final goodbye to my wife.”

Nanigas ang katawan ko sa narinig. Nang nilingon ko siya para sana tanungin kung ano ang ibig sabihin niya, nakita ko na lang na nakabalandara ang naghuhumindig niyang pagkalalaki sa ‘kin.

“Be a good girl, wife. I will sign the papers after this.”

It happened so fast. I couldn’t even take my clothes off. Nakita ko na lang na nakapatong siya sa ‘kin at umuungol.

"You're so fuckin' tight, baby." Namamanghang sabi ng asawa ko nang maipasok ang sarili sa akin. Napamulagat ako nang maramdaman ulit ang maugat nitong pagkalalaki sa loob ko. Ang laki nito. I felt so full kaya napaigik ako and I curled my body on the bed.

"Goddamn you." Nahihirapan akong bumuga ng hangin. "Hindi ka ba marunong kumatok?"

"That's not my thing, baby." Kinintalan siya nito ng halik sa labi. "And that's the best way for you."

“Oohhh.” Ungol ko ng gumalaw ito. Mula sa kirot at hapdi nang pagpasok ng kakaibang sukat sa akin, unti-unting napalitan ito ng sarap. Kinasya at kinaya ko pa rin. Kung p’wede lang pumalakpak ang kipay ko, pumalakpak na ito sa sobrang galing nitong buminat.

He kept on thrusting and I kept on moaning. Slow, fast and then deeper. Paulit-ulit na ritmo hanggang sa ‘di ko na namalayan na ipinutok niya sa loob ko ang k*****a niya.

Hinihingal ako habang tinitingnan siyang humiga sa tabi ko.

“S-So, you’re gonna sign now?”

“Hindi mo ba muna ako pagpapahingahin?”

“That’s not your thing, Madeux. Alam ko kung ga’no ka katagal mapagod.”

Isang makahulugang ngisi naman ang sumilay sa labi nito sa sinabi ko. “Of course. How would I forget every time you pass out but I’m still inside you.”

“What the fuck, Madeux?!” Nanlalaki ang matang saway ko sa lalaki. Pero wala na itong naging sagot at tumayo na. Dumiretso ito sa lamesa nito at may binutingting hanggang sa nakita kong may sinusulatan itong papel.

Bumangon ako at itinapis ang kumot sa katawan ko bago siya nilapitan.

“Here’s the divorce. It will take a long time to be approved and I will ask you to stay here until then.”

Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. “Ayoko.”

“Okay. Madali lang naman akong kausap. Itatapon ko na lang ‘to.”

Alam kong hindi mahilig magbiro si Madeux at nang makita kong lulukutin na niya ang papel, wala na akong nagawa kundi ang magpaubaya na naman.

Mabilis lumipas ang panahon at hindi ko na namalayan na sobra isang buwan na bago ma-approve ang divorce namin ni Madeux. Pero kasabay ng balitang ito ang pagkakadiskubre ko na nag-iwan pala ng souvenir sa ‘kin ang dating asawa.

“What are you doing, you peasant!” Singhal ni Eulalia.

Nanuot sa ilong ko ang pabango nito, pero hindi yata tanggap ng nasa tiyan ko ang lola niya kaya dali-dali akong tumakbo sa banyo. Pagpasok ko ay agad akong napayakap sa inidoro at doon sumuka.

Halos lumabas na ang lahat ng kinain ko pero ayaw pa rin tumigil. Hanggang sa naramdaman kong may sumipa sa likod ko.

“Ang sabi ko, linisan mmo ‘yong banyo! Hindi ‘yong dudumihan mo!”

Pauli-ulit niya akong sinipa. Sa takot na baka tamaan niya ang tiyan ko ay binaluktot ko ang katawan ko.

“W-wait… no’ng isang araw pa kita napapansin. Don’t tell me buntis ka?”

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Sa dami ba naman ng makakapansin, si Eulalia pa?

Hindi. Hindi ko hahayaan na pati ang nasa sinapupunan ko ay nakawin nila.

“Wala kang apo sa ‘kin, Eulalia! At hinding-hindi ako papayag na magkaroon ng kadugo mo na nabubuhay sa tiyan ko!”

“Walang hiya ka talaga! Sa’n ka pupunta?!”

Hindi ko na siya hinintay at kumaripas na ako ng takbo. Agad kong kinuha ang bag na itinago ko sa halamanan at nagmamadali akong makalabas ng gate.

Matagal ko na ‘tong plinano, pero hindi ko akalain na sa ganitong paraan ako aalis.

“Oh my god! Ba’t ka ba pakalat-kalat? Mommy, anong nangyayari?” Hindi ko na pinansin si Vivienne at nagpatuloy lang ako sa pagtakbo.

“Habulin mo, Vivienne! Hindi dapat siya magbuntis sa anak ni Madeux. Mawawalang silbi lahat ng plano natin!”

Kapit ka lang anak. Ililigtas ka ni mama. Ilalayo ka ni mama sa demonyong mundo ng tatay mo.