Chapter 11

Alas kwatro na ng hapon nang makarating kami ng mga magulang ko sa Boracay. Pagkababang pagkababa ko pa lang ng sasakyan ay agad na akong napapikit nang malanghap ang sariwang hangin na nagmumula sa dagat.

I didn't feel any regret of being here with my parents. Mas grateful pa nga ako dahil pinilit nila akong sumama rito. Though, hindi kami nandito for a vacation, but I'm still grateful dahil kahit ilang araw lang kami rito ay alam kong mag-eenjoy pa rin ako.

I love beaches since I was a kid. At hinding-hindi magbabago iyon kahit na tumanda man ako. Beach is my comfort zone and my peace of mind. And it will always be.

Nang mailagay na namin ang mga gamit namin sa kaniya-kaniya naming VIP rooms sa may pinakamalaking hotel na kung saan madalas nag-s-stay ang mga celebrity ay agad na akong nagpalit ng yellow swim suit dahil may plano na talaga akong magbabad ng dagat mula kagabi pa. I just cover it with my floral white summer dress and just wear a simple slippers.

Since bukas pa ng umag