Home / Romance / D and Me / Memories

Share

Memories

Author: Jordana M
last update Last Updated: 2021-12-21 06:17:20

I was lounging around in my pajamas (oversized shirt at panties) when the doorbell rang. 

Sinong istorbo naman kaya ang pinadala para guluhin ang payapa kong maghapon ano? 

Tumayo ako mula sa sofa at pinatay muna ang tv. 

"Sino yaaaaan?" Sigaw ko habang palapit sa pintuan. 

Wala naman kasing problema kung nanay ko lang yung kakatok. Sanay naman yun sa ganitong outfit ko pag nasa bahay lang. Mapapagalitan nga lang ako ng very light. 

"Ako to gaga! Pabukas" sagot naman ng boses na kilalang kilala niya. Si Yen pala, yung bestfriend ko mula pa college. 

Bago ko buksan yung pinto, siniguro ko muna na walang ibang taong kasama si Yen, mamaya maumay pa sa pagkakadisplay ng katawan ko, nakakahiya naman. Pinapasok ko siya saka muling nilock yung pinto. 

"Okay ka lang ba? Wala bang masakit sayo?" Sabi naman niya sakin habang sinisipat sipat ako.  Hinawakan niya ko sa muka saka tinitigan sa mata. 

"Jada, sigurado ka bang okay ka lang? Wala bang naalog sayo? O baka naman mejo nadamage yang utak mo? Ano?" Pabirong tanong nito. 

" Napaka OA naman madam. Muka bang may damage ako? Emotional damage baka meron pa, pero physical wala." Sagot ko saka humiga sa sofa. 

" Ay day matagal na tayong emotionally damaged, hindi lang ikaw yan teh, kota na din ako diyan. " Pairap na sabi ni Yen na dumiretso naman sa kusina para ilagay yung mga dala niya. 

Malamang nagdala na naman ng maraming pagkain yung bestfriend ko, nakasanayan na kasi niyang gawin yun dahil alam niyang tamad akong kumain sa labas mag isa. At kung aabutan ako ng gutom sa bahay ng walang laman yung ref, itutulog ko na lang kesa mag effort na mag order pa sa labas. 

I turned the tv back on a naghanap ng maayos na mapapanood. Sakto namang may nakita akong mga bagong romanve movies sa n*****x.

"Mamshie, may pasok ka pa ba? Movie marathon tayo today, bet?" Pasigaw na tanong ko sakanya. 

" Push! May dala kong fries dito iluto natin saka softdrinks. Order din tayo pizza para happy."

Sagot naman niya mula sa kusina. Ano nga kayang ginagawa ng gaga sa kusina? Baka ginagawa na namang stockroom yung ref ko sa dami ng pabaon ni madam. 

"Maghanap ka ng masayang lovestory, yung mas masaya kesa sa love life natin para maiba naman." Dagdag pa niya. 

Tinuloy ko ang paghahanap ng magandaang rom com sa n*****x, pero tila ba hinihila ng movie na after yung mata ko. Gwapo kasi ng bidang lalaki. Yummy.

Minsan napapaisip din tuloy ako, ano kayang feeling ng nakikipag chuk chakan no? Sa 30 years kasi na nabubuhay ako sa mundo puro intense na kissing scenes pa lang yung nararanasan ko. Pero never ko pang tinuloy sa ehemmm. Kahit naman ganito ako medyo may pagka conservative pa din ako, feeling ko nga yung mga hayup na exes ko di na makatiis kaya humanap ng ibang makakalandian. 

Oh well, kahit naman medyo tigang tayo di ko pa rin sinisisi yung sarili ko sa mga kagaguhang ginawa nila sakin. They do not deserve this and they do not deserve me. At lalong they do not deserve to be a part of my life. Maging single man ako forever at least di ako nagsettle sa mga lalaking walang inisip kundi yung mga itlog nila. Mabugok sana. 

"Sigurado ka yan papanoorin natin?" Nagulat ako na nasa tabi ko na pala si Yen. 

"Bakit mamshie, chaka ba?" 

"Balita ko medyo intense yung mga love scenes nyan eh, baka naman marealize natin kung ano yung kulang sa buhay natin pag pinanood natin yan? Ready na ba tayo?" Pabirong sagot naman niya saka umupo sa single seater na sofa na katabi ng hinihigaan ko. 

"Gaga! Mamshie kailangan natin yan para mainspire tayo magkalovelife uli." 

Magkasama naming tinapos ang pelikula at talaga namang sobrang steamy ng mga love scenes. Sino ba namang hindi magdadasal na may lalaking kasing hot ni Hardin na darating sa buhay nila di ba? though medyo inuulan ng ka toxican yung love story nila ni Tessa, when it comes to the love scenes winner talaga kaya naman nang matapos ang pelikula, talaga ring lalo kaming nauhaw sa lovelife ng kaibigan ko. 

Matapos ang ilang oras napagpasiyahan naman naming magpunta sa mall para magliwaliw. 

Dumiretso kami sa Robinsons Galleria dahil yun yung isa sa mga pinaka malalapit na mall mula sa bahay. Nag iikot ikot kami sa department store nang sakto namang mabangga ko yung isa sa mga tao minsan ko nang pinagdasal na sana hindi ko na makatagpo ng landas. Si Ryan. 

3 years ago nang huli ko siyang makita, at dahil na rin siguro sa pride, imbes na ipakitang bwisit na bwisit pa rin ako sakanya ay nginitian ko siya ng pagka tamis tamis matapos kong makilala na siya pala yung nakabungo sakin. 

"I'm so sorry Jada, di ko talaga sinasadya." halatang may pag aalala sa boses niya. Akmang hahawakan niya ko sa braso ng bigla kong inilayo yung braso ko. 

"It's okay". paiwas na sagot ko sakanya. "It was an accident." sabi ko naman sabay ngiti. 

"Kamusta ka na? Its been so long since we last saw each other." tanong naman niya habang nakatitig sakin. 

Ganda ba? ako to, yung sinayang mo. Sa isip isip ko. 

"Hi there, ako nga pala si Sienna, girlfriend niya." Sabi naman ng babaeng nasa likod niya sabay lahad ng kamay. "Magkakilala kayo?"  Tanong pa nito. 

Maganda siya ha. Halatang mayaman at sobrang feminine ng aura. Di kagaya ko na medyo boyish. 

eh ano ngayon? I have my own charm sabi nga nila. Maganda din ako no. Kaya naman di ako dapat affected kung masaya na tong ex ko sa iba. 

"Yes baby" Sagot naman agad ni Ryan na tila ba gusto nang umalis sa pagmamadali dahil na rin siguro sa napaka awkward na dating ng hangin sa paligid. "Si Jada, nakwento ko na siya sayo di ba?" Dagdag pa ng hung hang na ex ko. 

Para na rin sa ikatatahimik ng lahat, I decided to end this stressful encounter. Wala sa plano na sirain ko yung araw ko dahil lang masaya na yung ex ko, matagal naman na kong naka move on di ba? Di ba nga strong, single and confidently beautiful woman with a heart tayo sabi ni queen P? Ito na yung chance para patunayan ko yun.

Akmang magpapaalam na ko ng bigla na lang may umakbay sakin. 

"Babe nakalimutan niyo na ata ako ni Yen?". Napatingala ako para tignan kung sino yung lalaking umakbay sakin just to discover na si Marco pala. Pinilit kong ngumiti sakanya at pabalik kila Ryan para hindi halatang maski ako nagulat sa mga pangyayari. 

"ha ha.. oo nga, Sorry ba..be." lalo akong nagulat nang kunin niya ang kamay ko at ipinulupot iyon sa balakang niya. 

"Let's go? ". Sabi ni maro saka ako tuluyang inakay paalis. Ni hindi ko na nagawang tignan at magpaalam kila Ryan at sa girlfriend niya dahil sa bilis ng mga pangyayari. Nagulat na lang ako nang nasa harap na namin si Yen  na halos mapunit naman yung bibig sa laki ng ngiti. 

Agad kong inalis yung pagkaka akap ko kay Marco nang makita kong wala na sa paligid sila Ryan. Pero hindi naman maalis yung init sa mga pisngi ko sa hindi rin malaman na dahilan. 

Dahil ba sobrang awkward ng mga pangyayari? O dahil kinikilig ako? Hindi ko na talaga alam. 

"Anong kalokohan naman yun Marco?". tanong ko sakanya. 

"Mamshie wag kang magalit, idea ko yan." Nakangiting sabat naman ni Yen na tila proud pa sa sarili niya. 

"Ang awkward kasi ninyo kanina kaya nung nakita ko tong si Marco napahingi ako ng saklolo ng wala sa oras". dagdag pa nito. "Ang ganda ng timing mo friend, saka yung akting mo dun, On point." Sabi pa ni Yen saka nakipag high five kay Marco na ngiting ngiti naman ng mga oras na iyon. Di ko malaman kung dahil ba proud siya sa acting niya o proud siya sa tulong na ginawa niya or baka naman both. 

"Ako pa ba? ...Kape lang girls fully paid na kayo. May interest  pa. May makakasama kayong celebrity habang nagkakape." Nakangising sabi naman ni Marco. 

Napa taas ng wala sa oras yung kilay ko.

Para na rin sa ikatatahimik ng mundo, tutal naman talagang naiiwas niya ko sa gulo, dumiretso na lang kami sa starbucks sa 2nd floor ng Galleria. May al fresko part sa bandang terrace, overlooking sa EDSA, dun ko sila inayang umupo tutal naman presko na. 

We spent the rest of the day overwhelming each other with stories. Sobrang magkasundo sila Marco at Yen kahit na hindi naman talaga sila madalas magkasama. Siguro dahil na rin sobrang madaling makagaanan ng loob si Marco. Maski naman ako madaling napalagay sakanya nung una kaming nagkakilala. 

I coudn't help but notice na though pinipilit niyang magmukang boyish and tough. Sobrang soft and delicate ng mga features niya. Kaya naman kahit mahaba yung buhok niya at medyo badboy na casual ang pormahan sa fitted jeans, black loose crew neck shirt at black vans na shoes, imbes na matakot ka, iisipin mo pa rin na muka siyang mabait lalo na kung di mo siya kakilala. 

Naisip ko tuloy, bakit nga kaya di ako tuluyang nainlove sakanya? 

Kung tutuusin lahat ng qualities na hinahanap ko sa lalaki halos na kay Marco na. Good looking, matangkad, mabait, malambing, sobrang considerate to a point na hanggat kaya,  sinasabayan niya kong maglunch dahil lang alam niyang ayokong kumain mag isa, bukod pa dun, sobrang Family oriented niya, at nung mga panahong broken hearted ako kay Ryan, siya din yung palaging andun para icomfort ako, as Friends lang talaga ha, no hanky panky. 

Pero bakit nga kaya di ako nahulog sakanya all these years? 

Matapos namin maubos yung coffee at yung favorite namin ni Yen na chocolate Waffles, dahil ubos  na rin siguro yung mga baong kwento nung dalawa. Nag aya na rin silang umuwi. Dala ni Marco yung kotse niya kaya naman nagvolunteer siya na ihatid kami ni yen sa kani kaniyang bahay namin, inuna niya kong iuwi dahil na rin malapit lang yung bahay ko saka sila muling umalis ni Yen para ito naman ang ihatid niya. 

Pero bago siya tuluyang umalis, laking gulat ko ng niyakap niya muna ko. Isang bagay na hindi naman niya ginagawa madalas dahil nga may boundaries kami sa isa't isa. 

Dahil sa gulat ay di ko namalayang nakaalis na pala sila at naiwan akong tulala sa may pintuan. di ko tuloy maiwasang tanungin yung hangin kung ano bang meron sa araw na ito at bakit kung ano anong nangyayari. 

Related chapters

  • D and Me   Welcome back, to me?

    Going back to work after 2 days of vacation is such a hard task. Kung pwede lang talagang magpahinga for another week , I would be more than willing to take it. Kaso nga iilan lang kaming mga trainers na available, at nakakahiya naman sa mga kasama ko kung iaasa ko ng matagal sa kanila yung trainees ko. Yung 2 days nga na hindi ko ipinasok grabe yung katok sa konsensya ko eh, dadagdag pa ba?Kaya naman heto ako ngayon, katapat na naman ng PC ko dito sa malamig at maluwag na training room , umiinom ng mainit na kape habang inaantay magsidatingan yung mga trainees. Maaga pa naman, they still have around 30 minutes before the shift starts kaya medyo petiks pa din muna ako.For today, I decided to wear high waisted royal blue jeans, plain white shirt that I tucked in (to highlight my hips - asset natin yan eh.) at baunin yung pink coat ko. Hindi ko din alam kung anong sumapi sakin at medyo maeffort yung get up ko ngayon, siguro dahil

    Last Updated : 2021-12-21
  • D and Me   A Better Me and You

    ''Isa pa nga pong sisig and buttered chicken, squidballs saka chicken skin, pasamahan na din ng isang case ng red horse. Thank you" Sabi ni Wilfred, isang sa mga TL na kasama namin."Gutom pa ba kayo? Pancit bet?" Sabi naman ng isa pa.Kaliwa't kanan ang usapan ng mga tao sa paligid. Di ko alam kung kaya ko pa bang magtagal dahil di naman ako mahilig sa mga ganitong gatherings. Boring para sakin kasi di naman ako umiinom. Sino ba naman kasing mag aakala na yung aya nila Ned at Jona na kape at karaokle magiging full on na inuman pala di ba? And worse, andami pa naming kasama.Kaya naman andito ako ngayon sa gitna ng long table. Napapabuntong hininga na lang ng palihim kasi nakakahiyang umalis ng mag isa. Hay naku, asan ba si Marco? Kanina sabi niya papunta na siya. Nireserve ko pa naman yung upuan sa gitna namin ni Jona para sakanya. Gusto ko na umuwi.Nang may kumatok sa

    Last Updated : 2021-12-21
  • D and Me   First Kiss

    Akala ko quota na ko for this day, sinong mag aakala na hindi pa pala?Isang kanto na lang sana kami mula sa bahay ko nang bigla kaming harangin ng mga baranggay tanod. Akala ko makakapag pahinga na ko ng matiwasay sa araw na to , just to feel really stressed dahil may nangyari daw na nakawan sa mismong bahay na katabi ng akin. Alam ko naman na hindi ganoon ka secured ang lugar namin, pero sa ilang taong paninirahan ko dito, ngayon lang nangyari na nagkaroon ng ganitong krimen.Kinakausap pa rin ni OM Dan yung isa sa mga tanod na nakabantay kaya naman hindi pa kami makadiretso sa bahay. And though natatakot ako, gusto ko na rin talaga umuwi, di ko lang mahanap yung tamang timing para magpaalam sa kanila ni Dee.“J , okay ka lang ba?” Tanong niya sakin habang nasa loob pa rin kami ng kotse, si OM Dan naman ay andun pa rin sa labas.I looked at her and she looks really concerned. Di ko alam

    Last Updated : 2021-12-21
  • D and Me   Reality hits

    Medyo naaaninag ko na ang liwanag mula sa bintana kaya naman unti unti na akong namulat. Hindi ko alam kung anong oras na pero ramdam kong inaantok pa rin talaga ko. Gusto ko pang ituloy yung pagtulog ko pero alam kong oras na para bumangon. Unti unti din namang bumalikwas yung katabi ko at inalis yung pagkakayakap sa akin. Teka.. Teka…. Teka bakit may katabi ako? Dahil sa gulat ay napamulagat ako at napatingin sa pinagmumulan ng braso na kanina lang ay nakayakap sakin. Maliit, may itim at maikling buhok, at tila ba anghel na antok na antok pa yung katabi ko sa kama. Sobrang cute nga naman talaga. Kung ganito ba naman ang anak ko at ang kagigisnan ko tuwing umaga eh talagang gaganahan akong bumangon di ba? Tama nga talaga yung Nescafe nung nagtanong sila kung para kanino tayo bumabangon. In fairness may nadale silang hugot sa puso sa tanong na yun ah. Minsan pag ganito ka ganda yung panaginip mo mapapaisip ka na lang kung paano kaya kung totoo ito di ba? Yung tipong gigisi

    Last Updated : 2022-09-12
  • D and Me   Clueless

    “Babe, wag ka naman ganyan. Kung may problema ka, pag usapan natin yan.” Madramang sabi ni Marco habang nakapangalumbaba dito sa gilid ko.Tipong isa o dalawang inches na lang magkakapalit na mukha namin sa sobrang dikit niya sakin.Patuloy lang ang pababasa ko nitong kung anumang email na nareceive ko at di ko talaga siya nililingon. Wala kasi talaga ko sa mood kumain. Sino ba naman ang gaganahan samantalang kung ano yung kinaganda nung gabi, ito namang araw na to para bang isinumpa.“Marco di talaga ko gutom. Mauna ka na lang muna. Tatapusin ko pa kasi to.” Pabunting hiningang sagot ko sa kaniya.“Babe wag kang magpakabayani, di ka tagapagmana ng kumpanya kaya wag mong masyadong dibdibin yang mga pangyayari.” Sagot naman niya .”Pagbalik natin andiyan pa rin yang mga kailangan mong gawin kaya kumain na muna tayo kesa naman magka ulcer ka pa.”Napahalikipkip na lang ako habang nakatitig pa rin sa screen ng PC.Sa totoo lang di ko alam kung ano bang gusto kong unahing isipin. Kung trab

    Last Updated : 2022-09-19
  • D and Me   Me, Myself and Who?

    Umaga na naman. Kailangan na namang bumangon. Minsan tuloy naiisip ko pano kaya kung mayaman na lang kami? Yung tipong ang magulang ko may ari ng malalaking kumpanya dito sa Pilipinas? Yung tipong di ko na kailangang matrabaho para magkapera kasi kahit nakahiga lang ako maghapon may laman yung atm ko. Masaya kaya?I was born from an average middle class family. Hindi kami mahirap pero hindi rin kami matatawag na mayaman. Kami yung tipong ang kinikita ng pamilya ay sapat lang. Walang masyadong sobra, pero di rin naman nagkulang. Masasabi kong swerte ako sa mga magulang ko, pero minsan naisip ko din, swerte kaya sila sakin? Feeling ko kasi hindi, feeling ko lang naman.Huminga muna ako ng malalim para kumuha ng lakas ng loob saka tuluyang bumangon. Halos hilahin ko yung mga paa ko para lamang makarating ako sa pintuan ng kwarto pero at least kinaya ko. Next stop? CR. Kailangan na natin maligo.Kinuha ko yung tuwalya na nasa gilid ng pinto b

    Last Updated : 2021-12-21
  • D and Me   Too Complicated

    Waking up after 10 hours of deep sleep, hindi ko mawari kung matutuwa ako kasi ngayon lang tumagal ng ganun yung tulog ko, o matatakot ako dahil baka may brain damage na ko.That experience has been too traumatic for me. Sino ba naman ang hindi mattrauma kung matrap ka sa loob ng elevator habang lumilindol, sabay ng pagkamatay ng ilaw at pagkasira ng functions ng lahat ng elevator buttons di ba?Sa ganyang sitwasyon, sinong mag aakala na makakalabas pa ko ng buhay? Maski ako nagkaroon ng malaking doubt nung mga oras na iyon.It was too traumatic to a point na ginawa kong confession room yung elevator.Naisip ko kasi nung mga time na yun, pano kung huling araw ko na pala to sa mundo? Pano kung mamaya patay na ko? Minsan talaga mas magandang kalmado ka sa mga ganitong pangyayari, nakakapagsisi din kasi sa huli. Take it from me.*****14 hours ago..Nagsimula ang lahat ng biglang

    Last Updated : 2021-12-21

Latest chapter

  • D and Me   Clueless

    “Babe, wag ka naman ganyan. Kung may problema ka, pag usapan natin yan.” Madramang sabi ni Marco habang nakapangalumbaba dito sa gilid ko.Tipong isa o dalawang inches na lang magkakapalit na mukha namin sa sobrang dikit niya sakin.Patuloy lang ang pababasa ko nitong kung anumang email na nareceive ko at di ko talaga siya nililingon. Wala kasi talaga ko sa mood kumain. Sino ba naman ang gaganahan samantalang kung ano yung kinaganda nung gabi, ito namang araw na to para bang isinumpa.“Marco di talaga ko gutom. Mauna ka na lang muna. Tatapusin ko pa kasi to.” Pabunting hiningang sagot ko sa kaniya.“Babe wag kang magpakabayani, di ka tagapagmana ng kumpanya kaya wag mong masyadong dibdibin yang mga pangyayari.” Sagot naman niya .”Pagbalik natin andiyan pa rin yang mga kailangan mong gawin kaya kumain na muna tayo kesa naman magka ulcer ka pa.”Napahalikipkip na lang ako habang nakatitig pa rin sa screen ng PC.Sa totoo lang di ko alam kung ano bang gusto kong unahing isipin. Kung trab

  • D and Me   Reality hits

    Medyo naaaninag ko na ang liwanag mula sa bintana kaya naman unti unti na akong namulat. Hindi ko alam kung anong oras na pero ramdam kong inaantok pa rin talaga ko. Gusto ko pang ituloy yung pagtulog ko pero alam kong oras na para bumangon. Unti unti din namang bumalikwas yung katabi ko at inalis yung pagkakayakap sa akin. Teka.. Teka…. Teka bakit may katabi ako? Dahil sa gulat ay napamulagat ako at napatingin sa pinagmumulan ng braso na kanina lang ay nakayakap sakin. Maliit, may itim at maikling buhok, at tila ba anghel na antok na antok pa yung katabi ko sa kama. Sobrang cute nga naman talaga. Kung ganito ba naman ang anak ko at ang kagigisnan ko tuwing umaga eh talagang gaganahan akong bumangon di ba? Tama nga talaga yung Nescafe nung nagtanong sila kung para kanino tayo bumabangon. In fairness may nadale silang hugot sa puso sa tanong na yun ah. Minsan pag ganito ka ganda yung panaginip mo mapapaisip ka na lang kung paano kaya kung totoo ito di ba? Yung tipong gigisi

  • D and Me   First Kiss

    Akala ko quota na ko for this day, sinong mag aakala na hindi pa pala?Isang kanto na lang sana kami mula sa bahay ko nang bigla kaming harangin ng mga baranggay tanod. Akala ko makakapag pahinga na ko ng matiwasay sa araw na to , just to feel really stressed dahil may nangyari daw na nakawan sa mismong bahay na katabi ng akin. Alam ko naman na hindi ganoon ka secured ang lugar namin, pero sa ilang taong paninirahan ko dito, ngayon lang nangyari na nagkaroon ng ganitong krimen.Kinakausap pa rin ni OM Dan yung isa sa mga tanod na nakabantay kaya naman hindi pa kami makadiretso sa bahay. And though natatakot ako, gusto ko na rin talaga umuwi, di ko lang mahanap yung tamang timing para magpaalam sa kanila ni Dee.“J , okay ka lang ba?” Tanong niya sakin habang nasa loob pa rin kami ng kotse, si OM Dan naman ay andun pa rin sa labas.I looked at her and she looks really concerned. Di ko alam

  • D and Me   A Better Me and You

    ''Isa pa nga pong sisig and buttered chicken, squidballs saka chicken skin, pasamahan na din ng isang case ng red horse. Thank you" Sabi ni Wilfred, isang sa mga TL na kasama namin."Gutom pa ba kayo? Pancit bet?" Sabi naman ng isa pa.Kaliwa't kanan ang usapan ng mga tao sa paligid. Di ko alam kung kaya ko pa bang magtagal dahil di naman ako mahilig sa mga ganitong gatherings. Boring para sakin kasi di naman ako umiinom. Sino ba naman kasing mag aakala na yung aya nila Ned at Jona na kape at karaokle magiging full on na inuman pala di ba? And worse, andami pa naming kasama.Kaya naman andito ako ngayon sa gitna ng long table. Napapabuntong hininga na lang ng palihim kasi nakakahiyang umalis ng mag isa. Hay naku, asan ba si Marco? Kanina sabi niya papunta na siya. Nireserve ko pa naman yung upuan sa gitna namin ni Jona para sakanya. Gusto ko na umuwi.Nang may kumatok sa

  • D and Me   Welcome back, to me?

    Going back to work after 2 days of vacation is such a hard task. Kung pwede lang talagang magpahinga for another week , I would be more than willing to take it. Kaso nga iilan lang kaming mga trainers na available, at nakakahiya naman sa mga kasama ko kung iaasa ko ng matagal sa kanila yung trainees ko. Yung 2 days nga na hindi ko ipinasok grabe yung katok sa konsensya ko eh, dadagdag pa ba?Kaya naman heto ako ngayon, katapat na naman ng PC ko dito sa malamig at maluwag na training room , umiinom ng mainit na kape habang inaantay magsidatingan yung mga trainees. Maaga pa naman, they still have around 30 minutes before the shift starts kaya medyo petiks pa din muna ako.For today, I decided to wear high waisted royal blue jeans, plain white shirt that I tucked in (to highlight my hips - asset natin yan eh.) at baunin yung pink coat ko. Hindi ko din alam kung anong sumapi sakin at medyo maeffort yung get up ko ngayon, siguro dahil

  • D and Me   Memories

    I was lounging around in my pajamas (oversized shirt at panties) when the doorbell rang.Sinong istorbo naman kaya ang pinadala para guluhin ang payapa kong maghapon ano?Tumayo ako mula sa sofa at pinatay muna ang tv."Sino yaaaaan?" Sigaw ko habang palapit sa pintuan.Wala naman kasing problema kung nanay ko lang yung kakatok. Sanay naman yun sa ganitong outfit ko pag nasa bahay lang. Mapapagalitan nga lang ako ng very light."Ako to gaga! Pabukas" sagot naman ng boses na kilalang kilala niya. Si Yen pala, yung bestfriend ko mula pa college.Bago ko buksan yung pinto, siniguro ko muna na walang ibang taong kasama si Yen, mamaya maumay pa sa pagkakadisplay ng katawan ko, nakakahiya naman. Pinapasok ko siya saka muling nilock yung pinto."Okay ka lang ba? Wala bang masakit sayo?" Sabi naman niya sakin habang sinisipat sipat ako. Hinawakan niya ko sa muka saka tinitigan sa mata.

  • D and Me   Too Complicated

    Waking up after 10 hours of deep sleep, hindi ko mawari kung matutuwa ako kasi ngayon lang tumagal ng ganun yung tulog ko, o matatakot ako dahil baka may brain damage na ko.That experience has been too traumatic for me. Sino ba naman ang hindi mattrauma kung matrap ka sa loob ng elevator habang lumilindol, sabay ng pagkamatay ng ilaw at pagkasira ng functions ng lahat ng elevator buttons di ba?Sa ganyang sitwasyon, sinong mag aakala na makakalabas pa ko ng buhay? Maski ako nagkaroon ng malaking doubt nung mga oras na iyon.It was too traumatic to a point na ginawa kong confession room yung elevator.Naisip ko kasi nung mga time na yun, pano kung huling araw ko na pala to sa mundo? Pano kung mamaya patay na ko? Minsan talaga mas magandang kalmado ka sa mga ganitong pangyayari, nakakapagsisi din kasi sa huli. Take it from me.*****14 hours ago..Nagsimula ang lahat ng biglang

  • D and Me   Me, Myself and Who?

    Umaga na naman. Kailangan na namang bumangon. Minsan tuloy naiisip ko pano kaya kung mayaman na lang kami? Yung tipong ang magulang ko may ari ng malalaking kumpanya dito sa Pilipinas? Yung tipong di ko na kailangang matrabaho para magkapera kasi kahit nakahiga lang ako maghapon may laman yung atm ko. Masaya kaya?I was born from an average middle class family. Hindi kami mahirap pero hindi rin kami matatawag na mayaman. Kami yung tipong ang kinikita ng pamilya ay sapat lang. Walang masyadong sobra, pero di rin naman nagkulang. Masasabi kong swerte ako sa mga magulang ko, pero minsan naisip ko din, swerte kaya sila sakin? Feeling ko kasi hindi, feeling ko lang naman.Huminga muna ako ng malalim para kumuha ng lakas ng loob saka tuluyang bumangon. Halos hilahin ko yung mga paa ko para lamang makarating ako sa pintuan ng kwarto pero at least kinaya ko. Next stop? CR. Kailangan na natin maligo.Kinuha ko yung tuwalya na nasa gilid ng pinto b

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status