First Kiss

Akala ko quota na ko for this day, sinong mag aakala na hindi pa pala?

Isang kanto na lang sana kami mula sa bahay ko nang bigla kaming harangin ng mga baranggay tanod. Akala ko makakapag pahinga na ko ng matiwasay sa araw na to , just to feel really stressed dahil may nangyari daw na nakawan sa mismong bahay na katabi ng akin. Alam ko naman na hindi ganoon ka secured ang lugar namin, pero sa ilang taong paninirahan ko dito, ngayon lang nangyari na nagkaroon ng ganitong krimen.

Kinakausap pa rin ni OM Dan yung isa sa mga tanod na nakabantay kaya naman hindi pa kami makadiretso sa bahay. And though natatakot ako, gusto ko na rin talaga umuwi, di ko lang mahanap yung tamang timing para magpaalam sa kanila ni Dee.

“J , okay ka lang ba?” Tanong niya sakin habang nasa loob pa rin kami ng kotse, si OM Dan naman ay andun pa rin sa labas.

I looked at her and she looks really concerned. Di ko alam kung dahil na rin ba sa nakikita niyang takot sakin o dahil maging siya ay natatakot din.

“OO, okay lang ako. No need to worry.” Then just to assure her, I tried to smile.

Nasa back seat pa rin ako but she still tried hard to reach out her hand to me.

“Sure ka okay ka lang? As in sure na sure ha?” Tanong uli niya.

Tumango ako at magpapaalam na sana para makababa nang saktong muli namang sumakay sa kotse at umupo sa tabi ko si OM Dan.

“Dee, diretso mom una sa bahay. Dun muna si J.”

Napamulagat ako sa sinabi ni OM Dan kaya naman parang tanga na naman akong napanganga pero di makapag salita.

Nang mapalingon ako kay Dee, tila ba nagulat din siya, but at the same time, she looks amused.

Kokontra sana ko ng bigla na namang magsalita si OM Dan.

“Di ka namin pwedeng iwan dito J. Sabi ng mga tanod armado yung suspect at di pa rin nahuhuli hanggang nagon. I think it would be better if you would stay with us until you have figured out another place to stay in. Di magandang mag isa ka sa bahay mo hanggang ganyan yung sitwasyon.” Pahayag nito.

Siguro yung mga normal na babae matatouch at di kokontra, kaso ako to eh.

“No! I can manage.” Biglang sabi ko na ikinagulat naman nilang dalawa.

Napansin kong napakunot ang noo ni OM dan at tila ba nagpipigil lang ng galit.

“J, I can’t let you stay there alone.” Kalmado pa rin na sabi niya. Napatingin ako kay Dee na tahimik na lang na nanonood sa usapan namin ng kapatid niya sa rearview mirror at para bang may iniisip na malalim.

Gusto ko sanang humingi ng pagkampi sakanya, but with the way things are going. I doubt that she would also let me out of this car.

“OM kaya ko po. Sigurado ako, and besides, pwede ko pong tawagan yung parents ko para sunduin ako bukas din. Makakasurvive naman siguro ako overnight ng hindi namamatay. “ Pabiro kong sabi.

Ngunit timbes na matawa si OM Dan ay tila ba lalong natrigger ang galit nito, mas kumunot ang noo at mas lumapit pa sakin.

Oh my! Konting konti lang ang space dito sa kotse, wag naman sanang masyadong subukan ang karupukan ko please.

“No.” He firmly said. “Mamili ka, sasama ka samin ni Dee sa bahay o magpapaiwan ako dito para makasama mo hanggang sa sunduin ka ng magulang mo? Make your choice.” He said while intensely looking at me.

Again, disclaimer lang, ilang ulit pa akong nagformulate ng sasabihin sa utak ko para lang makaiwas sa pagsama sa kanila, kaso para wala naman talaga kong choice ano? And besides, he is offering for me to stay with them for the night. THEM. Ibig sabihin bahay nila, so marami sila at hindi kaming dalawa lang.

Napalingon uli ako sa direksyon ni Dee para sana humingi ng saklolo pero wala talaga, feeling ko iniiwasan niyang magsalita kasi mukang galit na tong kuya niya. Kamusta naman yung girl code di ba?

Napabuntong hininga na lamang ako saka tumango. Sino ba naman ang mapapahindi kung ganito kaintense yung titig sayo ng gwapong boss mo di ba? At isa pa, safety ko din naman ang nakasalalay dito.

Isipin na lang natin, bukas na bukas din pwede naman na ko magstay sa bahay ng mga magulang ko for the meantime.

“Tara na ba?” Aya naman ni Dee – nahanap na pala niya dila nya ano? Gigil ako dito sa babaeng to eh.

Tumango naman si OM Dan saka tuluyan nang nagdrive papalayo ang kapatid niya.

Bakit feeling ko medyo napagtulungan ako dun?

We drove for less than 15 mins until we arrived at a very nice house. Hindi ganoon kalaki pero kung titignan ay talaga namang maganda. Minimalist yung design ng bahay at may malaking gate. Alam mo yung mga bahay na mukhang pinag hirapan ng engineer at architect at hindi ng lasing na kapitbahay lang? Ganorn.

This house is really nice, sa labas pa lang muka nang warm and cozy . Pano pa kaya yung loob di ba? - yun yung pumasok sa isip ko.

Bumaba si OM Dan para buksan yung pinto ng garahe saka tuluyang ipinasok ni Dee ang kotse. May dalawa pang sasakyan sa garahe at kapansin pansin na alaga yung mga tanim na nakapalibot sa bahay.

Ang ipinagtaka ko ay kung bakit hindi sinara agad ni OM Dan yung gate? Nasagot naman agad ang tanong ko nang pagbaba namin ni Dee ng kotse ay agad na nagpaalam sakin ang dalaga. Aalis na daw siya? Akala ko dito rin siya nakatira?

“No, she has her own pad. Tinawagan ko lang siya para sunduin ako total naman siya yung nagbabantay kay Don kanina.” Maagad na sagot ni OM Dan sa tanong ko.

“Don’t worry , you’re certainly safe here.” Dagdag pa niya.

“Iwan ko na muna kayo ha.” Sabi ni Dee habang papalapit sakanya. “Matulog ka muna at magpahinga. Bukas mo na pag isipan kung anong gagawin mo. Wag ka muna umuwi sa bahay mo hanggang di pa nahuhuli yung magnanakaw.” Sabi pa nito saka biglang yumakap sakin.

And though nagulat ako, I felt really really comfortable. Alam mo yung feeling na talagang concerned sayo yung tao? Ganun yung naramdaman ko sakanya.

Bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin saka sumakay sa isa pang blue na kotse na nasa garahe. Before I knew it, dalawa na lang kami ni OM Dan at sarado na din yung gate.

I feel safe, that is for sure. Pero ano tung iba pang kaba na nararamdaman ko?

“Tara pasok na tayo.” Narinig kong sabi ni OM Dan saka siya naglakad papasok sa loob ng bahay. Sumunod naman ako agad kahit sobrang awkward ng pakiramdam.

And just as soon as we entered the living room, may isang batang lalaki na bigla na lang tumalon kay OM Dan. Nagulat ako nung una, pero napangiti. Sinong mag aakala na mahilig pala siya sa bata di ba? Pamangkin kaya ? o baka nakababatang kapatid nila ni Dee?

“Tatay pasalubong.” Sabi ng batang lalaki habang nakakapit pa rin sakaniya. Nginitian naman ito ni OM Dan saka pinupog ng h***k sa pisngi.

“Mabait ka ba kay tita Dee kanina? Di ka pasaway?” Tanong niya dito.

Tumango naman ang bata saka inabot yung chest pocket ni OM Dan. Sinong mag aakala na maycandies pala dun di ba?

Pero teka – tama ba yung narinig ko? Tatay?

Tatay? So may pamilya na siya? OMG, baka pagselosan pa ko ng asawa nito.

Hindi ko alam kung anong itsura ng mukha ko ng mga oras na iyon, hindi maalis sa utak ko yung mga narinig ko kaya alam kong sobrang nakakunot ang noo ko.

Tila naman naalala ni OM Dan na andun ako.

“Don, this is J, a friend. J, this is Don. Anak ko.”

Bumaba naman sa pagkakakarga niya si Don at lumapit sakin hanag nakangiti. “Are you nanay? “ Medyo nahihiyang tanong niya sakin habang papalapit.

Magsasalita sana ko kaso naunahan ako ni OM Dan.

“Baby, she is not Nanay. She is J. Dito muna siya magsstay okay? Be nice.” Sabi niya habang nakatitig sakin na tila ba tinitignan kung ano yung reaksyon ko.

To be honest, I genuinely like kids. And though natatakot pa rin ako nab aka may magselos, I decided to make Don feel comfortable with me. Tita tayo ng taon, easy to.

I squatted so that I can also cuddle him with a hug. At siguro dahil na rin sobrang bait ng batang to, I just opened my arms for a hug at siya na mismo ang tumakbo at yumakap sakin.

“Can we be friends? “ Bulong ko kay Don habang naka yakap pa rin siya sakin. Naramdaman ko naman ang pagtango niya.

Wen I looked back at OM Dan napansin kong tila naging seryoso ang expression ng mukha niya.

Napaisip tuloy ako, bakit niya ko dinala dito? And though masaya ako dahil mukang gusto ako ng cute na batang to, I’m not so sure how to feel about sleeping in a house where a HAPPY family lives. Awkward yun masyado. Asan na nga kaya ung asawa niya?

I stood back up at nagpakarga naman sakin si Don. Ang swerte siguro ng nanay nito, ang cute ng anak tas ang gwapo ng asawa di ba?

After sometime chatting with Don, na talaga namang napaka daldal. Om Dan asked kung gusto ko pa ba kumain, tumanggi naman ako kasi bukod sa busog pa ko, masyado na ring overwhelming ang araw na ito para sakin. Bukod pa sa nakatulog  na tong batang nakahiga na ngayon sa legs ko.

“Kargahin ko na siya para madala na kita sa kwatro mo.” He gently said while still seriously looking at me. “Sorry kung nabigla ka sa pagtawag niya sayo na nanay, he has been looking for him mom all his life.” He sadly said.

Napatingin ako sakanya at napansin ko na nakatitig pa rin siya sakin. I wanted to know more but I decided to just keep my mouth shut.

Alam kong kukunin lang niya si Don na nakahiga ngayon sa hita ko, pero bakit habang unti unti siyang lumalapit ay unti unti ring lumalakas ang tibok ng puso ko? At tila ba may magnet na hindi ko maalis sakanya ang paningin ko.

The closer he gets, the more I can feel his presence and the more his smell affects my core. Hindi naman ako uminom pero bakit ganito?

Alam mo yung feeling na ilang Segundo lang naman yung paglakad niya palapit sakin pero parang sa paningin ko sobrang tagal? Yung tipong ramdam na ramdam ko yung unti unting paglapit niya. At dahil nga nakaupo ako sa sofa, when he leaned in closer tiila ba tumigil ang mundo ko at wala na kong ibang naririnig kundi yung tibok ng puso ko.

Will he kiss me?

Parang?

OO?

Halos isang palad na lang ang layo ng labi niya sa labi ko habang patuloy pa rin siyang nakatitig sa mga mata ko ng bigla namang bumalikwas si Don na nasa hita ko pa rin ng mga oras na iyon.

He almost jumped away, and I also got shocked kaya naman nagising nang tuluyan si Don.

Hindi ko alam ng mga oras na iyon kung magpapasalamat ba ko sa batang to o hindi. In a way nadisappoint ako pero thankful din ako kasi mukang wala akong pagsisisihan sa gabing ito.

Nang makabawi ay kinarga na ni OM Dan ang pupungas pungas na bata papunta sa kwarto nito. Naiwan naman ako sa sala, eto tulala pa din.

I was busy thinking about a lot of things – mostly yung kanina- Bitin eh- nang bigla na lamang siyang sumulpot uli sa harap ko.

“Ready to rest? “ Nakangiti niyang sabi.

Pwede bang sabihin kong NO? Mejo malayo kasi sa rest yung gusto ko, parang recreation yung sinisigaw ng katawan ko. Pero siyampre pabebe tayo kaya tumango na lamang ako. We walked together until we reached a bedroom sa second floor at sinabi niyang dun daw ako matutulog.

I was about to go in nang maramdaman kong hinila niya yung braso ko, and just like that, I am being kissed.

Nanlaki ang mga mata ko sa gulat dahil sa bilis ng mga pangyayari.

He is kissing me very gently na tila ba nakikiramdam. But when I started kissing him back, his kiss became more furious.

Naramdaman ko ang kanang kamay niya sa batok ko na tila ba yaw niya akong makawala. As the kiss gets deeper tila ba lasing ako at di ko makontrol ang sarili ko. I can feel how much he wants this, and so do I. And though things are not clear yet, dahil alam kong wala naman siyang asawa I gave in and continued kissing him.

Di ko naramdaman na nakapasok na pala kami sa kwarto at ngayon ay nakasandal na ko sa nakasarang pinto. He is kissing me so passionately to a point na parang gusto ko na lang matunaw at maging gulaman.

I know I want this too kaya naman hindi ko pinipigilan ang sarili ko at tila ba nadadala lang ako ng hangin.

We both went pale and stopped nang may marinig kaming iyak mula sa labas ng kwarto.

Napansin kong napabuntong hininga siya saka tuluyang lumayo ng bahagya sakin sakin.

His right hand went to touch my cheek saka mahinang nagsalita. “You need rest. Magpahinga ka na.”

He was about to go in for another peck ng bigla na namang narinig ang iyak ni Don. Napalunok na lang ako saka umalis sa pagkakaharang sa pinto para tuluyan siyang makalabas.

And just like that, imbes na makatulog, lalo akong nabulabog. Duda kong makakatulog ako hanggang mag umaga, baka hindi na.