BAGO pa tuluyang lumalim ang ginagawa ay agad na silang nagambala ng pagtunog ng cellphone ni Cain.
Sa isang iglap ay bigla itong bumangon at sinagot ang tawag. Ang exposed na katawan ni Katherine ay agad niyang binalutan ng kumot. Ilang sandali pa matapos ang tawag ay humarap si Cain. "May pupuntahan lang ako, matulog ka na." "Saan?" Hindi sinagot ni Cain at basta na lamang nagpalit ng damit. Sa hindi nito pagsagot ay nakumpirma ni Katherine na si Margaret na naman ang dahilan ng pag-alis. Ang dalaga na naman ang pinipili nito... At heto siya, parang tangang umaasa na mapapahalagahan din, kahit hindi naman talaga. Pagkaalis ni Cain ay saka lang hinayaan ni Katherine na bumuhos ang kanina pa pinipigilang luha. Bumangon siya sa kama at nagbihis. Nandidiri at hiyang-hiya para sa sarili. Para siyang isang mababang uri ng babae na pagkatapos magamit ay basta na lamang iiwan para sa babaeng tunay nitong minamahal. Matapos ay kinuha niya ang sonogram sa drawer at pinagpupupunit. Nagpasiyang hindi na niya sasabihin ang pagbubuntis. Itutuloy niya ang pakikipaghiwalay at tatapusin na ang kasunduan. ~~ SAMANTALANG sa ospital naman ay dumating si Cain. Pagpasok sa private room ay boses agad ni Margaret ang narinig. "Cain, I'm glad you're already here." Tinitigan niya ang dalaga. Naka-hospital dress ito at halatang nanghihina pa rin. "Gabi na pero pumunta ka pa rin, sorry," hinging paumanhin ni Margaret. "It's fine. Nagugutom ka ba? Tatawagan ko si Joey para madalhan ka rito ng pagkain." "Hindi, ang gusto ko lang ay makasama ka. Kaya pwede bang dumito ka lang? Samahan mo 'ko. Natatakot akong matulog dito ng mag-isa." Matapos ay pahaplos na hinawakan ang kamay ni Cain sanhi para bigla itong umatras. Pareho silang nabigla sa reaksyon ng bawat isa. "M-May mali ba sa ginawa ko?" Umiling si Cain. "Of course, wala. Nabigla lang ako." Biglang nalungkot ang ekspresyon ni Margaret. "Alam ko naman kahit hindi mo sabihin... pabigat na 'ko sa'yo ngayon." "Hindi gano'n ang tingin ko sa'yo, Margaret. Nabigla lang talaga ako," depensa pa ni Cain sa sarili. "Really? So, sasamahan mo na 'ko rito?" umaasang tanong ni Margaret. Tumango naman si Cain at sinamahan ang dalaga hanggang sa makatulog. Nang masiyado nang lumalalim ang gabi ay napagpasiyahan na niyang umuwi. Pagkasarang-pagkasara ng pinto ay bigla na lamang nagmulat ng mata si Margaret. Iritadong bumangon at nanlilisik ang mga matang tumingin sa saradong pinto. Nayayamot siya ng maamoy kanina si Cain. Amoy babae ito at kumukulo ang dugo niyang isipin na may kasama itong iba. Walang ibang babaeng malapit kay Cain maliban sa sekretarya nitong si Katherine. Nagngingitngit siya sa galit habang iniisip kung anong klaseng pang-aakit ang ginawa ng babaeng iyon sa kanyang pinakamamahal. "Humanda ka sa'kin, Katherine. Sisiguraduhin kong magsisisi kang binangga mo 'ko." Samantalang hatinggabi na nang makauwi si Cain sa mansion. Hindi na niya binuksan ang ilaw nang mapansin na natutulog na si Katherine. Tahimik lang niya itong tinabihan. Ngunit talagang nahihirapan siyang balewalain ang humahalimuyak na bango'ng nagmumula rito. Muli na naman niyang naalala ang naudlot na ligaya kanina. Ngayon siya nagsisising umalis pa. Kung sana ay itinuloy na lamang nilang dalawa ang... Hindi niya napigil ang sariling hawakan ang malambot nitong labi. Gusto niyang tikman, muling lasapin nang biglang gumalaw si Katherine. Agad siyang natauhan at mabilis na tumalikod ng higa. Inaalis sa isip at sistema ang pagnanasang nararamdaman hanggang sa nakatulugan ang pag-iisip kay Katherine. Ngunit sa kalagitnaan ng pagtulog ay nagising siya ng marinig ang pag-ungol nito. Sinalat niya ang noo at leeg ni Katherine, mainit ito. Upang makasiguro ay gumamit siya ng thermometer. "May sinat nga," aniya. Bumangon si Cain at lumabas ng kwarto. Nais niya sanang magpautos ng maligamgam na tubig para ipangpunas sa katawan ni Katherine. Ngunit madaling-araw pa at namamahinga pa ang mga katulong kaya siya na lamang ang kumuha at nag-alaga sa asawa. ~~ NAGISING si Katherine sa ingay ng tunog ng cellphone. Nanghihina at mabigat ang kanyang pakiramdam pagbangon sa kama. "He--" "Sissy~!" matinis na tili ni Lian. Nailayo naman ni Katherine ang cellphone sa tenga nang marindi sa boses ng kaibigan. Nang tingnan ang oras ay nanlaki ang kanyang mata matapos makitang magtatanghali na pala, pasado alas-onse. "Hello, Lian? Napatawag ka?" "Nakalimutan mo na? Ngayon ang dating ko, nasa bahay na nga ako, e," anito'ng nagtatampo. Nabaling ang tingin ni Katherine sa side-table. Nagtataka kung bakit may thermometer at baso ng tubig gayong natulog siya na malinis ang table. Nang maalala na weekends ngayong araw ay napabuntong-hininga siya, hindi obligadong pumasok. Maliban sa kanya at kay Joey ay may tatlo pang assistant ang Presidente ng kompanya. "Hello, earth to Katherine~" "Oo, nakikinig ako." "Meet tayo ngayon, miss na kita." Napangiti si Katherine. "Miss na rin kita," aniya. Walong buwan niya ring hindi nakita ang kaibigan matapos nitong umalis ng bansa. Pagkahapon ay bumuti ang pakiramdam kaya nakipagkita siya kay Lian sa restaurant. Ngunit hindi ito nag-iisa. "Sissy~" Sabay yakap. "I would like you to meet, Sam, my boyfriend." Hindi na siya nagulat na may iba na itong karelasyon ngunit bahagya pa rin siyang nabigla na ipapakilala ito agad ng kaibigan. "H-Hi," awkward na tugon ni Katherine. Naglahad ng kamay si Sam para makipag-shake hands. "Matagal ka ng nakukuwento ni Lian sa'kin. Nice to finally meet you." Nagpasalamat naman si Katherine saka naupo. Ilang sandali pa ay kumakain na silang tatlo ng dinner. Sa kalagitnaan ng pagkain ay sandaling nagpaalam si Sam na magtutungo sa restroom. Huminto sa pagkain si Katherine nang maramdaman na tila babaliktad ang kanyang sikmura. "Okay ka lang, Sissy?" Tinakpan ni Katherine ang bibig saka umiling. Bago pa magkalat ay agad na siyang nagpaalam sa kaibigan na magtutungo rin sa restroom. Nagduduwal siya roon ngunit wala namang lumalabas kaya hinugasan na lamang niya ang bibig. Balak ng bumalik nang madaanan ang male restroom at marinig ang boses ni Sam na tila may kausap, nasa may tenga ang cellphone. "Oo, Pare. Sinisigurado ko sa'yong makukuha ko na siya ngayon. Sayang at wala ka rito. Kung nagkataon ay tiyak na tiba-tiba ka rin. Kasama ni Lian ang kaibigan niya. Sh*t, Pare! Ang ganda, kung pwede nga lang silang dalawa mismo ang tutuhugin ko ngayong gabi." Sabay tawa nang malakas. Si Katherine na narinig lahat ng sinabi nito ay agad nakaramdam ng pagkamuhi. Hindi niya inakalang ang nobyo ni Lian ay isa pa lang manyak. "Kailangan niya 'tong malaman," anas ni Katherine. Ngunit bago pa makaalis ay may biglang humila sa kanyang braso. Paglingon ay si Sam pala na may kakaibang tinging ipinupukol. "Anong ginagawa mo rito? May narinig ka ba?" Binawi agad ni Katherine ang braso mula rito at matapang itong hinarap. "Sasabihin ko'ng lahat kay Lian ang mga narinig ko." Matapos ay saka umalis. Mabilis namang humarang sa daraanan si Sam. "Talaga? Sisiraan mo 'ko sa kanya? Anong klase kang kaibigan kung sisirain mo ang relasyon niya sa'kin?" Kunot-noo at hindi makapaniwala si Katherine sa narinig. Ngayon lang siya nakatagpo ng isang lalakeng grabe kung mang-gaslight at magmanipula. Nakakatakot. "Inililigtas ko lang ang kaibigan ko mula sa lalakeng gaya mo!" "What's happening here?" Sabay na napalingon ang dalawa nang biglang sumulpot si Lian. "Sissy, ba't mo sinisigawan ang boyfriend ko?"BAGO pa makapagsalita si Katherine ay naunahan na siya ni Sam, "Hindi ko rin alam kung anong nanyari sa kanya, Lian. Bigla na lang niya 'kong sinigawan nang kausapin ko siya.""Sinungaling!" ani Katherine saka binalingan ang kaibigan. "Narinig ko siyang may masamang balak sa'yo ngayong gabi.""Pwede ba, 'wag mo 'kong pagmukhaing masama sa harap ng girlfriend ko. Dahil lang sa hindi ko binigay ang number ko sa'yo kaya ka nagi-imbento ng kuwento?"Nagtaas-baba ang dibdib ni Katherine sa labis na emosyong nararamdaman. Nanginginig siya sa galit dahil sa pinagsasasabi ni Sam.Si Lian na naguguluhan ay nagpalipat-lipat ng tingin sa dalawa. "Sam... linawin mo nga'ng sinasabi mo. Ba't gustong hingin ni Katherine ang number mo?"Napangisi si Sam habang may kakaibang tinging ipinupukol kay Katherine. "Hindi ko rin alam. Palabas na nga sana ako sa restroom ng bigla siyang sumulpot at balak hawakan ang katawan ko. Type niya yata ako, e."Hindi makapaniwala si Katherine. Nanginginig ang nakakuyom
BAGO pa dumapo ang kamay nito ay isang maganda at malamyos na tinig ang tumawag sa pangalan ng dalaga, "Jean!"Sabay na napalingon ang dalawang babae. Natigilan si Katherine nang makitang papalapit si Margaret habang naka-wheelchair."Marga, hindi ka na sana sumunod pa. Mapapagalitan ako nito ni Cain, e," ani Jean sabay tingin kay Katherine na animo'y nagyayabang.Tuluyang nakalapit si Margaret at kunot-noo'ng napatingin kay Katherine."Oh by the way, Marga. Nakikilala mo ba siya?" ani Jean sabay turo kay Katherine. "Siya nga pala ang secretary ni Cain. Nang umalis ka ay siya ang nag-alaga sa kanya, umaga hanggang... gabi," makahulugan niyang saad.Hindi naman nakagalaw sa puwesto si Katherine. Gusto niyang magsalita pero napipi na siya ng reaksyon ni Margaret. Halatang gulat na gulat ito.Ilang sandali pa ay nagsalita, "Jean... pwede bang iwan mo muna kami. May gusto lang akong sabihin sa kanya.""Hindi pwede, baka saktan ka pa ng babaeng 'yan gaya ng ginawa niya sa'kin. Sinampal niy
NAPABALIKWAS ng bangon si Katherine. Pinagpapawisan at sobrang lakas ng kabog ng kanyang dibdib dahil sa masamang panaginip.Buong akala niya ay totoo ang sinabi ni Cain. Sobrang takot na takot siya. Nang magawang pakalmahin ang sarili ay saka lang napansin kung nasaang lugar siya."A-Anong ginagawa ko rito?" aniya nang mapagtantong nasa ospital siya.Hinawi niya ang kurtina'ng tumatabing saka tiningnan ang paligid. Nakita niya sa hindi kalayuan ang kaibigan at may kasama itong isang lalake."Katherine!" Mabilis ang paglapit ni Lian nang makitang nagising na ang kaibigan. "Pinag-alala mo 'ko, akala ko kung ano nang nangyari sa'yo," aniyang halos maiyak-iyak.Sa halip na tumugon ay nabaling ang tingin ni Katherine sa kasama nito. Hindi niya akalaing magkikita silang muli ni Luke. "Anong ginawa mo rito?""Nagkita kami ni Lian sa parking lot. Tinulungan ko siya at magkasabay na umalis pero nang daanan ka'y nakita naming nasa kalsada ka na, walang-malay," paliwanag ni Luke."Binuhat ka ni
MATAGAL at pinag-isipang mabuti ni Cain ang sasabihin nang biglang tumunog ang kanyang cellphone.Mula na naman kay Margaret ang tawag. Nang balingan si Levi ay nagkibit-balikat ito. "Sige na, puntahan mo na kung kailangan ka pero 'wag mong kakalimutang magpunta mamaya sa bar, 'kay?"Walang salitang umalis sa opisina si Cain. Nagtagpo pa nga ang mga mata nilang dalawa ni Katherine pero bago makapagpaalam ay umiwas na ito ng tingin kaya hindi na siya nagsalita pa.Pagdating sa ospital ay naabutan niyang inaasikaso ng Nurse si Margaret. Ayon dito ay mataas ang lagnat ng dalaga dahil sa bone marrow transplant. Nais din siya nitong makita."Cain..." lumuluhang sambit ni Margaret kaya agad itong lumapit. "Sobrang sakit ng katawan ko. Sa palagay ko'y hindi ko kakayanin ang ganitong treatment. Natatakot akong baka bigla na lamang mawala sa mundo.""Ano ka ba, 'wag kang magsalita ng ganyan," saway ni Cain."Hinahanda ko lang ang sarili ko kaya bago mangyari 'yun, pwede bang humiling?""Ano 'y
NAKAHINGA nang maluwag si Cain nang marinig ang sinabi nito. Sa hindi malaman na dahilan ay napanatag siyang ayaw pirmahan ni Katherine ang divorce aggrement."B-Bakit, may hindi ka ba nagustuhan? Nakukulangan ka ba sa mga matatanggap mo?"Umiling si Katherine. "Hindi mo na kailangang bigyan pa ako ng property. Kapag maghihiwalay tayo, gusto ko ay 'yung walang remembrance. Ayoko ng kahit anong may kinalaman sa'yo, Cain. Mag-divorce tayo ng tahimik at magkalimutan na parang hindi magkakilala."Napatiim-bagang si Cain. Hindi niya nagustuhan ang sinabi nito. "Alam mo'ng imposible 'yang sinasabi mo. Secretary kita--""Magri-resign ako pagkatapos. May nakahanda ng resignation letter at bukas ko ipapasa. But don't worry, hindi agad ako aalis sa kompanya ng walang nahahanap na kapalit, 'yung papasa sa standard mo."Kumuyom ang kamay ni Cain. "Sigurado ka ba? Baka magsisi ka lang.""Matagal na 'kong nagsisisi," bulong ni Katherine, sapat upang hindi nito marinig.Tumayo si Katherine. "Kung wa
HINDI naman makapaniwala si Belinda sa narinig. "'Pa! Palalayasin mo kami ng apo mo para sa--" nagpigil at hindi niya tinuloy ang sasabihin sa takot na mas lalo pang magalit si Ramon.Kaysa mapahiya pa nang husto ay hinila na lamang niya ang anak. "Tara, Jean. Umalis na lamang tayo rito."Nagmartsa paalis ang mag-ina na masama ang loob kaya nabahala si Katherine. Baka balikan siyang muli ni Jean dahil sa nangyaring ngayon."Ayos ka lang ba, Hija?" ani Ramon.Tipid na tumango si Katherine."Kung gano'n ay pumasok na tayo sa loob at masamang pinaghihintay ang pagkain."Magkasabay na pumasok ang mag-asawa sa mansion. "Ayos ka lang ba talaga? Pwede mo namang sabihin sa'kin kung nahihiya kang magsabi kay Lolo," ani Cain.Saglit na sulyap ang ginawa ni Katherine sa asawa. Kaya nahihirapan siyang magalit o magtampo rito nang matagal dahil kung umakto ito ay para talaga silang tunay na mag-asawa."Ikaw, hindi mo na ba ako balak iwasan?" aniya.Natigilan at saglit na napatitig si Cain saka nap
BAGO pa man masagot ni Cain ang tanong nito ay tumunog na ang kanyang cellphone.Mabilis naman ibinaling ni Katherine ang tingin sa labas ng kotse. Sa pagpikit ng mga mata ay tumulo ang luha sa kanyang mga mata.Hingang malalim ang kanyang ginawa bago magtanong, "Sinong tumawag?"Hindi agad nakasagot si Cain kahit hawak na ang cellphone at nakikita sa screen ang pangalan ni Margaret."Hello?" malumanay at halos pabulong niyang sagot mula sa kabilang linya."Cain, puntahan mo naman ako rito," saad ng dalaga mula sa kabilang linya. "Natatakot ako," dagdag pa ni Margaret.Dahil nasa passenger seat lang si Katherine ay nahimigan niya ang boses ng dalaga mula sa kabilang linya.Nakagat niya ang pang-ibabang labi upang mapigilan ang sariling humikbi."Wala ba si ate Lyn diyan na makakasama mo?" tanong ni Cain na panaka-naka ang tingin sa asawa."Hindi ko alam kung sa'n siya nagpunta. Puntahan mo naman ako rito, nahihirapan akong huminga."Napabuga ng hangin si Cain. Gusto niyang intindihin
PAPALAPIT na ang dalawa sa puwesto ni Katherine. Sa emosyon niya ngayon ay hindi niya nais na makaharap ang mga ito kaya tumalikod siya at nanghintay ng ilang sandali. Nais niyang lagpasan siya ng dalawa.Ngunit hindi umaayon sa kanya ang pagkakataon. Sa labis na kaba ay nabitawan niya ang hawak na paperbag saktong pagdaan ng dalawa."Katherine?" ani Cain na agad namukhaan ang sekretarya ng pulutin nito ang nahulog kaya lumapit siya upang ito ay tulungan.Una niyang napulot ang libro at nabasa nang bahagya ang naka-imprinta.'Pregnancy'Nang mabilis na hinablot ni Katherine ang libro sa takot na maghinala ito kung ano talaga ang totoo niyang kondisyon."Ano 'yang librong 'yan?" ani Cain.Umiling si Katherine saka mabilis na lumayo. "Wala lang 'to."Mapagduda ang tingin ni Cain lalo na nang titigan ang mukha nitong tila namumutla. "Ayos ka lang ba?"Tipid na tumango si Katherine.Ngunit hindi pa rin kumbinsido si Cain at akmang sasalatin ang noo nito. Pero gaya ng ginawa kanina ay umil
HINDI na napansin ni Lian ang oras, basta namalayan na lamang niya ang sariling nasa elevator at palabas sa hotel. Walang kabuhay-buhay siyang naglalakad sa may lobby.Para siyang zombie na naglalakad sa kalsada habang patungo sa lugar kung saan niya ipinarada ang kotse. Tuluyan lang siyang nagising nang makita na niya ang sasakyan.Matapos ay mabigat na napabuntong-hininga. "Kailan ba matatapos 'tong paghihirap ko? Ayoko na, pagod na--" Bigla siyang napalingon nang masilaw sa liwanag na nakatutok sa kanya.Nang mga sandaling iyon, sa halip na takot ang maramdaman ni Lian ay napangiti siya. "Sa wakas, dumating na ang katapusan ko," bulong niya sa hangin saka marahang pumikit, tanggap na ang kapalarang sasapitin.Sa isang iglap ay may biglang yumakap kay Lian. Nagpagulong-gulong sila hanggang sa matagpuan na lamang ng dalaga ang sarili sa bisig ni Jared. Takang-taka kung anong ginagawa nito sa lugar na iyon."J-Jared?" nauutal niyang sambit.Bakit pa siya niligtas nito?"Ahh! Jared!" s
KANINA pa wala sa mood si Sheena. Simula kasi ng tumawag si Lian ay parang nasa ibang lugar na ang atensyon ni Jared sa halip na nakatuon sa kanya at sa party. "Puntahan mo na lang kaya ang babae mo!" inis niyang saad.Saka lang napalingon si Jared at asiwang ngumiti sa fiancee. "Ano ka ba, 'wag mo na nga siyang pansinin."Pero nawalan na ng gana si Sheena at nagpasiyang umakyat muna sandali sa suite para magpalamig. Ang naiwan na si Jared ay sinamantala naman ang pagkakataon na tawagan si Lian pero hindi na ito sumasagot. Inisip na lamang niyang umalis na ito at bumiyahe na pabalik.Mayamaya pa ay may lumapit na bodyguard. "Sir, in-inform kami ng nagbabantay sa labas na may babaeng naghahanap sa inyong dalawa ni Ma'am Sheena pero umalis din po agad sila ni Sir Arjo."Napakunot-noo si Jared dahil unang pumasok sa isip niya si Lian. "Magkasama silang umalis?" tanong niya.Tumango naman ito. "Iyon po ang sabi dahil nasa taas raw po kayo ni Ma'am Sheena, 'yun ang sabi ni Sir Arjo sa baba
SANDALING katahimikan ang namayani sa linya hanggang sa muling nagsalita ang kausap ni Lian, "Sa akin lang po 'to, Ma'am pero sa tingin ko'y may sumasabutahe sa'tin. May gustong malugi tayo ng malaki.""P-Pero sino naman? Wala akong natatandaan na may nakaaway sila Daddy sa negosyo..." Saka siya natigilan ng sumagi sa isip si Jared. "Sige, salamat sa pag-inform. Ako nang bahala.""Pero pa'no po, Ma'am?""Mag-iisip ako, basta ikaw na muna ang bahala riyan habang gumagawa ako ng paraan para masolusyunan ang problema."Pagkatapos ng pag-uusap ay sunod naman na tinawagan ni Lian si Jared."Anong kailangan mo? Busy ako.""Nasa'n ka ngayon?"Matagal bago sumagot si Jared dahil maingay sa linya niya. "... Mamaya na lang," iyon lang ang sinabi niya saka binaba ang tawag."S-Sandali--Jared? Jared!" Pabagsak na binaba ni Lian ang phone saka nag-isip ng paraan upang makausap ito. Hanggang sa naisipan niyang tawagan ang assistant nito, "Hello? Mr. Ulysses kasama mo ba si Jared?""Opo, Miss Lian.
LUMIPAS ang dalawang araw at pinayagan na ng Doctor na ma-discharge si Katherine. Si Lian dapat ang susundo sa kanya pero sa hindi malaman na dahilan ay si Luke ang dumating. Ito na rin ang nagligpit ng mga gamit at naglagay ng damit sa bag. Naproseso na rin nito ang discharged papers kaya wala ng poproblemahin si Katherine."Tara na?" ani Luke sabay kuha sa bag.Tumango naman si Katherine saka sila magkasabay na naglakad palabas nang biglang bumukas ang pinto at bumungad si Cain na naka-wheelchair pa, tulak-tulak ni Joey."Sa'n ka pupunta?" tanong ni Cain sa dating asawa pero na kay Luke ang tingin."Na-discharged na 'ko, anong ginagawa niyo rito? Pinayagan ka ng lumabas?"Hindi sumagot si Cain pero umiling naman si Joey kaya napagtanto ni Katherine na tumakas ang mga ito."Bumalik na kayo bago pa kayo mapansin," aniya.Mataman naman tumingin si Cain kay Luke. "Iwan mo muna kami ni Katherine at may kailangan kaming pag-usapan.""Hindi ako aalis," matapang na sagot ni Luke."Joey, kal
ASIWA si Katherine sa kinauupuan. Naiilang siya at nag-aalala na baka mabigatan ito. Kaya kahit nakayakap ang braso ni Cain sa kanyang bewang ay tumayo pa rin siya. "Ang mas mabuti pa ay maupo na lang ako sa tabi--"Mas hinigpitan ni Cain ang pagkakayakap sa bewang nito upang hindi makalayo. "Dito ka lang.""Hindi nga pwede," ani Katherine na pilit inaalis ang braso nito. Napatingin pa siya sa pinto at nakitang nakasilip si Helen kaya mas lalo siyang nagpumilit na tumayo.Hanggang sa tuluyan na ngang nakawala dahil kahit gaano pa kalakas si Cain ay manghihina at manghihina ito kapag galing sa operasyon. Lumayo siya ng bahagya, iyong hindi nito maaabot."Ba't ka lumalayo?""Dahil pasiyente ka at hiwalay na tayo. Hindi tamang umuupo ako sa kandungan mo."Napakunot-noo si Cain, halata ang kalituhan sa mga mata. "Akala ko ba'y napatawad mo na 'ko? Sinabi mo 'yun bago ako mawalan ng malay. 'Wag mo sabihing binabawi mo na?"Si Katherine naman ngayon ang naguguluhan. "Anong sinasabi mo? Oo,
TUMAAS hanggang batok ang inis na nararamdaman ni Marcial sa anak. "Ikaw! Ikaw!" aniya habang dinuro-duro ito. "Wala kang karapatan para kuwestiyunin ang pagiging ama ko! Hindi mo ba naiintindihan na ginagawa ko ito para sa ikabubuti mo!"Siyempre, gumagawa na lamang ng dahilan si Marcial upang makuha ang gusto."Malaki na 'ko para malaman kung ano ang nakabubuti sa'kin o hindi. Kaya hindi ko siya pakakasalan," ani Cain. "Pagod pa 'ko, Dad. Gusto kong magpahinga kaya iwan mo muna ako."Namumula pa rin sa galit si Marcial pero wala rin naman siyang magagawa na dahil ayaw niyang mas lalo pang kaayawan ng anak ang gusto niyang mangyari. Hahayaan niya muna sa ngayon hanggang sa magkaroon ng pagkakataon na makumbinsi ito."Babalik ulit ako at pag-uusapan 'tong muli."Napatiim-bagang si Cain. "'Wag niyo na ipilit ang gusto niyo."Kumuyom ang kamay ni Marcial. "Sa tingin mo ba'y ikabubuti mo ang pananatiling single? Ano na lamang ang sasabihin ng mga nakakakilala sa'tin--""Hindi lahat alam
SAMANTALA, ng mga sandaling iyon ay makikitang naglalakad si Ashley kasama ng Ina sa hallway ng ospital. Nang mabalitaan ng pamilya niya ang nangyari kay Cain ay biglang gusto ng mga itong magtungo sila roon. Hindi naman siya makahindi dahil magagalit ang Ama kaya sinamahan siya ng Ina."Si Marcial ba 'yun?" ani Janette sa anak.Unang nakapansin si Ashley pero sa halip na sa ama ni Cain matuon ang tingin ay nakasunod ang mga mata niya sa papalayong si Katherine. Wala siyang nakuhang balita tungkol dito. Kahit hindi niya ito gusto ay hindi naman bato ang puso niya para hindi makaramdam ng kaunting concern."Sandali--" bago pa man siya makapagpaalam upang lapitan si Katherine ay nahila na siya ng Ina palapit kay Marcial. Kaya tanging pagtanaw na lamang ang nagawa niya.Nang mga sandali ring iyon ay nagising na si Cain. Napatitig siya ng ilang segundo sa kisame bago tuluyang rumagasa sa alaala ang nangyari sa kanilang dalawa ni Katherine. Tinawag-tawag niya ang pangalan nito at nagtangka
UPANG itago ang nararamdamang hiya ni Ashley ay tinulak niya si Gab saka nagmartsa papasok sa kotse. Ang naiwan na binatilyo ay agad naman sumunod."Hindi mo naman ako kailangang itulak, muntik na 'kong matumba kanina," nagtatampong saad ni Gab."E, pano nangyayaka--" Mabilis na kinagat ni Ashley ang ibabang labi bago pa masabi ang hindi dapat. Nakakahiya lalo pa at kasama nila ang driver. "Kuya, umalis na tayo," utos niya na lamang."Masusunod po, Ma'am," anito saka mabilis na nagmaneho paalis sa lugar.Si Gab naman ay nanlalabo na ang paningin pero maayos pa ang pag-iisip. "Ayokong umuwi, sa bar tayo, Kuya."Tumaas ang kilay ni Ashely sa inis. "Naiintindihan mo ba ang sinabi ko kanina?!""Ayoko nga, kung may iba kang alam na lugar na pwede akong mag-stay ay--""Wala, 'kay?!" singhal ni Ashley.Ngunit hindi sumuko si Gab na hinawakan ang kamay ng dalaga, naglalambing. "Sige na~"Bumilis ang kabog ng dibdib ni Ashley at sa isang iglap ay binawi ang kamay saka lumipat sa passenger seat
SA LAKAS ng sampal ay pumutok ang labi ni Gab. Muntik rin siyang matumba dahil sa impact kung hindi lang agad nakabawi. Mahilo-hilo pa siya sa nangyari pero mabilis siyang tumayo ng tuwid sa harap ng Ama habang nakatungo. Hindi niya gugustuhing magtagpo ang tingin nila dahil nakakatakot talaga ito kung magalit. "Mukhang masiyado ata kitang hinayaan sa mga kalokohan mo pero sumusobra ka na sa pagkakataong 'to! Hindi lang si Cain ang napahamak ngayon, maging si Katherine at ang anak ni Mr. Ricafuerte, si Ashley!" Nanatiling nakatungo si Gab habang hawak ang pisnging nasampal ng Ama. "S-Sorry--" "Hindi ko kailangan ng sorry mo dahil hindi ako ang nakaratay ngayon, si Cain! Hindi ako ang muntik ng mapahamak sa kamay ng ibang tao kundi si Katherine!" Naglakas-loob si Gab na tingnan ang Ama ngunit agad rin siyang nagsisi ng makita kung gaano ito kagalit. Namumula at nanlilisik ang mga mata na ngayon lang niya nakita sa tanang-buhay. Sa madaling salita ay sukdulan ang nararamdaman n