BAGO pa tuluyang lumalim ang ginagawa ay agad na silang nagambala ng pagtunog ng cellphone ni Cain.
Sa isang iglap ay bigla itong bumangon at sinagot ang tawag. Ang exposed na katawan ni Katherine ay agad niyang binalutan ng kumot. Ilang sandali pa matapos ang tawag ay humarap si Cain. "May pupuntahan lang ako, matulog ka na." "Saan?" Hindi sinagot ni Cain at basta na lamang nagpalit ng damit. Sa hindi nito pagsagot ay nakumpirma ni Katherine na si Margaret na naman ang dahilan ng pag-alis. Ang dalaga na naman ang pinipili nito... At heto siya, parang tangang umaasa na mapapahalagahan din, kahit hindi naman talaga. Pagkaalis ni Cain ay saka lang hinayaan ni Katherine na bumuhos ang kanina pa pinipigilang luha. Bumangon siya sa kama at nagbihis. Nandidiri at hiyang-hiya para sa sarili. Para siyang isang mababang uri ng babae na pagkatapos magamit ay basta na lamang iiwan para sa babaeng tunay nitong minamahal. Matapos ay kinuha niya ang sonogram sa drawer at pinagpupupunit. Nagpasiyang hindi na niya sasabihin ang pagbubuntis. Itutuloy niya ang pakikipaghiwalay at tatapusin na ang kasunduan. ~~ SAMANTALANG sa ospital naman ay dumating si Cain. Pagpasok sa private room ay boses agad ni Margaret ang narinig. "Cain, I'm glad you're already here." Tinitigan niya ang dalaga. Naka-hospital dress ito at halatang nanghihina pa rin. "Gabi na pero pumunta ka pa rin, sorry," hinging paumanhin ni Margaret. "It's fine. Nagugutom ka ba? Tatawagan ko si Joey para madalhan ka rito ng pagkain." "Hindi, ang gusto ko lang ay makasama ka. Kaya pwede bang dumito ka lang? Samahan mo 'ko. Natatakot akong matulog dito ng mag-isa." Matapos ay pahaplos na hinawakan ang kamay ni Cain sanhi para bigla itong umatras. Pareho silang nabigla sa reaksyon ng bawat isa. "M-May mali ba sa ginawa ko?" Umiling si Cain. "Of course, wala. Nabigla lang ako." Biglang nalungkot ang ekspresyon ni Margaret. "Alam ko naman kahit hindi mo sabihin... pabigat na 'ko sa'yo ngayon." "Hindi gano'n ang tingin ko sa'yo, Margaret. Nabigla lang talaga ako," depensa pa ni Cain sa sarili. "Really? So, sasamahan mo na 'ko rito?" umaasang tanong ni Margaret. Tumango naman si Cain at sinamahan ang dalaga hanggang sa makatulog. Nang masiyado nang lumalalim ang gabi ay napagpasiyahan na niyang umuwi. Pagkasarang-pagkasara ng pinto ay bigla na lamang nagmulat ng mata si Margaret. Iritadong bumangon at nanlilisik ang mga matang tumingin sa saradong pinto. Nayayamot siya ng maamoy kanina si Cain. Amoy babae ito at kumukulo ang dugo niyang isipin na may kasama itong iba. Walang ibang babaeng malapit kay Cain maliban sa sekretarya nitong si Katherine. Nagngingitngit siya sa galit habang iniisip kung anong klaseng pang-aakit ang ginawa ng babaeng iyon sa kanyang pinakamamahal. "Humanda ka sa'kin, Katherine. Sisiguraduhin kong magsisisi kang binangga mo 'ko." Samantalang hatinggabi na nang makauwi si Cain sa mansion. Hindi na niya binuksan ang ilaw nang mapansin na natutulog na si Katherine. Tahimik lang niya itong tinabihan. Ngunit talagang nahihirapan siyang balewalain ang humahalimuyak na bango'ng nagmumula rito. Muli na naman niyang naalala ang naudlot na ligaya kanina. Ngayon siya nagsisising umalis pa. Kung sana ay itinuloy na lamang nilang dalawa ang... Hindi niya napigil ang sariling hawakan ang malambot nitong labi. Gusto niyang tikman, muling lasapin nang biglang gumalaw si Katherine. Agad siyang natauhan at mabilis na tumalikod ng higa. Inaalis sa isip at sistema ang pagnanasang nararamdaman hanggang sa nakatulugan ang pag-iisip kay Katherine. Ngunit sa kalagitnaan ng pagtulog ay nagising siya ng marinig ang pag-ungol nito. Sinalat niya ang noo at leeg ni Katherine, mainit ito. Upang makasiguro ay gumamit siya ng thermometer. "May sinat nga," aniya. Bumangon si Cain at lumabas ng kwarto. Nais niya sanang magpautos ng maligamgam na tubig para ipangpunas sa katawan ni Katherine. Ngunit madaling-araw pa at namamahinga pa ang mga katulong kaya siya na lamang ang kumuha at nag-alaga sa asawa. ~~ NAGISING si Katherine sa ingay ng tunog ng cellphone. Nanghihina at mabigat ang kanyang pakiramdam pagbangon sa kama. "He--" "Sissy~!" matinis na tili ni Lian. Nailayo naman ni Katherine ang cellphone sa tenga nang marindi sa boses ng kaibigan. Nang tingnan ang oras ay nanlaki ang kanyang mata matapos makitang magtatanghali na pala, pasado alas-onse. "Hello, Lian? Napatawag ka?" "Nakalimutan mo na? Ngayon ang dating ko, nasa bahay na nga ako, e," anito'ng nagtatampo. Nabaling ang tingin ni Katherine sa side-table. Nagtataka kung bakit may thermometer at baso ng tubig gayong natulog siya na malinis ang table. Nang maalala na weekends ngayong araw ay napabuntong-hininga siya, hindi obligadong pumasok. Maliban sa kanya at kay Joey ay may tatlo pang assistant ang Presidente ng kompanya. "Hello, earth to Katherine~" "Oo, nakikinig ako." "Meet tayo ngayon, miss na kita." Napangiti si Katherine. "Miss na rin kita," aniya. Walong buwan niya ring hindi nakita ang kaibigan matapos nitong umalis ng bansa. Pagkahapon ay bumuti ang pakiramdam kaya nakipagkita siya kay Lian sa restaurant. Ngunit hindi ito nag-iisa. "Sissy~" Sabay yakap. "I would like you to meet, Sam, my boyfriend." Hindi na siya nagulat na may iba na itong karelasyon ngunit bahagya pa rin siyang nabigla na ipapakilala ito agad ng kaibigan. "H-Hi," awkward na tugon ni Katherine. Naglahad ng kamay si Sam para makipag-shake hands. "Matagal ka ng nakukuwento ni Lian sa'kin. Nice to finally meet you." Nagpasalamat naman si Katherine saka naupo. Ilang sandali pa ay kumakain na silang tatlo ng dinner. Sa kalagitnaan ng pagkain ay sandaling nagpaalam si Sam na magtutungo sa restroom. Huminto sa pagkain si Katherine nang maramdaman na tila babaliktad ang kanyang sikmura. "Okay ka lang, Sissy?" Tinakpan ni Katherine ang bibig saka umiling. Bago pa magkalat ay agad na siyang nagpaalam sa kaibigan na magtutungo rin sa restroom. Nagduduwal siya roon ngunit wala namang lumalabas kaya hinugasan na lamang niya ang bibig. Balak ng bumalik nang madaanan ang male restroom at marinig ang boses ni Sam na tila may kausap, nasa may tenga ang cellphone. "Oo, Pare. Sinisigurado ko sa'yong makukuha ko na siya ngayon. Sayang at wala ka rito. Kung nagkataon ay tiyak na tiba-tiba ka rin. Kasama ni Lian ang kaibigan niya. Sh*t, Pare! Ang ganda, kung pwede nga lang silang dalawa mismo ang tutuhugin ko ngayong gabi." Sabay tawa nang malakas. Si Katherine na narinig lahat ng sinabi nito ay agad nakaramdam ng pagkamuhi. Hindi niya inakalang ang nobyo ni Lian ay isa pa lang manyak. "Kailangan niya 'tong malaman," anas ni Katherine. Ngunit bago pa makaalis ay may biglang humila sa kanyang braso. Paglingon ay si Sam pala na may kakaibang tinging ipinupukol. "Anong ginagawa mo rito? May narinig ka ba?" Binawi agad ni Katherine ang braso mula rito at matapang itong hinarap. "Sasabihin ko'ng lahat kay Lian ang mga narinig ko." Matapos ay saka umalis. Mabilis namang humarang sa daraanan si Sam. "Talaga? Sisiraan mo 'ko sa kanya? Anong klase kang kaibigan kung sisirain mo ang relasyon niya sa'kin?" Kunot-noo at hindi makapaniwala si Katherine sa narinig. Ngayon lang siya nakatagpo ng isang lalakeng grabe kung mang-gaslight at magmanipula. Nakakatakot. "Inililigtas ko lang ang kaibigan ko mula sa lalakeng gaya mo!" "What's happening here?" Sabay na napalingon ang dalawa nang biglang sumulpot si Lian. "Sissy, ba't mo sinisigawan ang boyfriend ko?"BAGO pa makapagsalita si Katherine ay naunahan na siya ni Sam, "Hindi ko rin alam kung anong nanyari sa kanya, Lian. Bigla na lang niya 'kong sinigawan nang kausapin ko siya.""Sinungaling!" ani Katherine saka binalingan ang kaibigan. "Narinig ko siyang may masamang balak sa'yo ngayong gabi.""Pwede ba, 'wag mo 'kong pagmukhaing masama sa harap ng girlfriend ko. Dahil lang sa hindi ko binigay ang number ko sa'yo kaya ka nagi-imbento ng kuwento?"Nagtaas-baba ang dibdib ni Katherine sa labis na emosyong nararamdaman. Nanginginig siya sa galit dahil sa pinagsasasabi ni Sam.Si Lian na naguguluhan ay nagpalipat-lipat ng tingin sa dalawa. "Sam... linawin mo nga'ng sinasabi mo. Ba't gustong hingin ni Katherine ang number mo?"Napangisi si Sam habang may kakaibang tinging ipinupukol kay Katherine. "Hindi ko rin alam. Palabas na nga sana ako sa restroom ng bigla siyang sumulpot at balak hawakan ang katawan ko. Type niya yata ako, e."Hindi makapaniwala si Katherine. Nanginginig ang nakakuyom
BAGO pa dumapo ang kamay nito ay isang maganda at malamyos na tinig ang tumawag sa pangalan ng dalaga, "Jean!"Sabay na napalingon ang dalawang babae. Natigilan si Katherine nang makitang papalapit si Margaret habang naka-wheelchair."Marga, hindi ka na sana sumunod pa. Mapapagalitan ako nito ni Cain, e," ani Jean sabay tingin kay Katherine na animo'y nagyayabang.Tuluyang nakalapit si Margaret at kunot-noo'ng napatingin kay Katherine."Oh by the way, Marga. Nakikilala mo ba siya?" ani Jean sabay turo kay Katherine. "Siya nga pala ang secretary ni Cain. Nang umalis ka ay siya ang nag-alaga sa kanya, umaga hanggang... gabi," makahulugan niyang saad.Hindi naman nakagalaw sa puwesto si Katherine. Gusto niyang magsalita pero napipi na siya ng reaksyon ni Margaret. Halatang gulat na gulat ito.Ilang sandali pa ay nagsalita, "Jean... pwede bang iwan mo muna kami. May gusto lang akong sabihin sa kanya.""Hindi pwede, baka saktan ka pa ng babaeng 'yan gaya ng ginawa niya sa'kin. Sinampal niy
NAPABALIKWAS ng bangon si Katherine. Pinagpapawisan at sobrang lakas ng kabog ng kanyang dibdib dahil sa masamang panaginip.Buong akala niya ay totoo ang sinabi ni Cain. Sobrang takot na takot siya. Nang magawang pakalmahin ang sarili ay saka lang napansin kung nasaang lugar siya."A-Anong ginagawa ko rito?" aniya nang mapagtantong nasa ospital siya.Hinawi niya ang kurtina'ng tumatabing saka tiningnan ang paligid. Nakita niya sa hindi kalayuan ang kaibigan at may kasama itong isang lalake."Katherine!" Mabilis ang paglapit ni Lian nang makitang nagising na ang kaibigan. "Pinag-alala mo 'ko, akala ko kung ano nang nangyari sa'yo," aniyang halos maiyak-iyak.Sa halip na tumugon ay nabaling ang tingin ni Katherine sa kasama nito. Hindi niya akalaing magkikita silang muli ni Luke. "Anong ginawa mo rito?""Nagkita kami ni Lian sa parking lot. Tinulungan ko siya at magkasabay na umalis pero nang daanan ka'y nakita naming nasa kalsada ka na, walang-malay," paliwanag ni Luke."Binuhat ka ni
MATAGAL at pinag-isipang mabuti ni Cain ang sasabihin nang biglang tumunog ang kanyang cellphone.Mula na naman kay Margaret ang tawag. Nang balingan si Levi ay nagkibit-balikat ito. "Sige na, puntahan mo na kung kailangan ka pero 'wag mong kakalimutang magpunta mamaya sa bar, 'kay?"Walang salitang umalis sa opisina si Cain. Nagtagpo pa nga ang mga mata nilang dalawa ni Katherine pero bago makapagpaalam ay umiwas na ito ng tingin kaya hindi na siya nagsalita pa.Pagdating sa ospital ay naabutan niyang inaasikaso ng Nurse si Margaret. Ayon dito ay mataas ang lagnat ng dalaga dahil sa bone marrow transplant. Nais din siya nitong makita."Cain..." lumuluhang sambit ni Margaret kaya agad itong lumapit. "Sobrang sakit ng katawan ko. Sa palagay ko'y hindi ko kakayanin ang ganitong treatment. Natatakot akong baka bigla na lamang mawala sa mundo.""Ano ka ba, 'wag kang magsalita ng ganyan," saway ni Cain."Hinahanda ko lang ang sarili ko kaya bago mangyari 'yun, pwede bang humiling?""Ano 'y
NAKAHINGA nang maluwag si Cain nang marinig ang sinabi nito. Sa hindi malaman na dahilan ay napanatag siyang ayaw pirmahan ni Katherine ang divorce aggrement."B-Bakit, may hindi ka ba nagustuhan? Nakukulangan ka ba sa mga matatanggap mo?"Umiling si Katherine. "Hindi mo na kailangang bigyan pa ako ng property. Kapag maghihiwalay tayo, gusto ko ay 'yung walang remembrance. Ayoko ng kahit anong may kinalaman sa'yo, Cain. Mag-divorce tayo ng tahimik at magkalimutan na parang hindi magkakilala."Napatiim-bagang si Cain. Hindi niya nagustuhan ang sinabi nito. "Alam mo'ng imposible 'yang sinasabi mo. Secretary kita--""Magri-resign ako pagkatapos. May nakahanda ng resignation letter at bukas ko ipapasa. But don't worry, hindi agad ako aalis sa kompanya ng walang nahahanap na kapalit, 'yung papasa sa standard mo."Kumuyom ang kamay ni Cain. "Sigurado ka ba? Baka magsisi ka lang.""Matagal na 'kong nagsisisi," bulong ni Katherine, sapat upang hindi nito marinig.Tumayo si Katherine. "Kung wa
HINDI naman makapaniwala si Belinda sa narinig. "'Pa! Palalayasin mo kami ng apo mo para sa--" nagpigil at hindi niya tinuloy ang sasabihin sa takot na mas lalo pang magalit si Ramon.Kaysa mapahiya pa nang husto ay hinila na lamang niya ang anak. "Tara, Jean. Umalis na lamang tayo rito."Nagmartsa paalis ang mag-ina na masama ang loob kaya nabahala si Katherine. Baka balikan siyang muli ni Jean dahil sa nangyaring ngayon."Ayos ka lang ba, Hija?" ani Ramon.Tipid na tumango si Katherine."Kung gano'n ay pumasok na tayo sa loob at masamang pinaghihintay ang pagkain."Magkasabay na pumasok ang mag-asawa sa mansion. "Ayos ka lang ba talaga? Pwede mo namang sabihin sa'kin kung nahihiya kang magsabi kay Lolo," ani Cain.Saglit na sulyap ang ginawa ni Katherine sa asawa. Kaya nahihirapan siyang magalit o magtampo rito nang matagal dahil kung umakto ito ay para talaga silang tunay na mag-asawa."Ikaw, hindi mo na ba ako balak iwasan?" aniya.Natigilan at saglit na napatitig si Cain saka nap
BAGO pa man masagot ni Cain ang tanong nito ay tumunog na ang kanyang cellphone.Mabilis naman ibinaling ni Katherine ang tingin sa labas ng kotse. Sa pagpikit ng mga mata ay tumulo ang luha sa kanyang mga mata.Hingang malalim ang kanyang ginawa bago magtanong, "Sinong tumawag?"Hindi agad nakasagot si Cain kahit hawak na ang cellphone at nakikita sa screen ang pangalan ni Margaret."Hello?" malumanay at halos pabulong niyang sagot mula sa kabilang linya."Cain, puntahan mo naman ako rito," saad ng dalaga mula sa kabilang linya. "Natatakot ako," dagdag pa ni Margaret.Dahil nasa passenger seat lang si Katherine ay nahimigan niya ang boses ng dalaga mula sa kabilang linya.Nakagat niya ang pang-ibabang labi upang mapigilan ang sariling humikbi."Wala ba si ate Lyn diyan na makakasama mo?" tanong ni Cain na panaka-naka ang tingin sa asawa."Hindi ko alam kung sa'n siya nagpunta. Puntahan mo naman ako rito, nahihirapan akong huminga."Napabuga ng hangin si Cain. Gusto niyang intindihin
PAPALAPIT na ang dalawa sa puwesto ni Katherine. Sa emosyon niya ngayon ay hindi niya nais na makaharap ang mga ito kaya tumalikod siya at nanghintay ng ilang sandali. Nais niyang lagpasan siya ng dalawa.Ngunit hindi umaayon sa kanya ang pagkakataon. Sa labis na kaba ay nabitawan niya ang hawak na paperbag saktong pagdaan ng dalawa."Katherine?" ani Cain na agad namukhaan ang sekretarya ng pulutin nito ang nahulog kaya lumapit siya upang ito ay tulungan.Una niyang napulot ang libro at nabasa nang bahagya ang naka-imprinta.'Pregnancy'Nang mabilis na hinablot ni Katherine ang libro sa takot na maghinala ito kung ano talaga ang totoo niyang kondisyon."Ano 'yang librong 'yan?" ani Cain.Umiling si Katherine saka mabilis na lumayo. "Wala lang 'to."Mapagduda ang tingin ni Cain lalo na nang titigan ang mukha nitong tila namumutla. "Ayos ka lang ba?"Tipid na tumango si Katherine.Ngunit hindi pa rin kumbinsido si Cain at akmang sasalatin ang noo nito. Pero gaya ng ginawa kanina ay umil
SA KABILANG DAKO naman, kasama ni Jared ang fiancee dahil dalawang linggo na lamang ay gaganapin na ang kasal. Nasa venue sila ng reception room at tinitingnan kung wala bang magiging aberya.Habang kinakausap ni Sheena ang organizer ay yakap niya sa bewang si Jared nang bigla na lang itong humakbang palayo. "Sa'n ka pupunta?""May kokontakin lang ako." Nang makalayo ay tinawagan niya si Lian ngunit panay ring lang at ayaw sumagot. Makailang-beses niya pa iyong inulit ngunit wala talaga kaya si Ulysses ang tinawagan niya, "Si Lian, nakuha na ba sa ospital?"Palapit naman ng sandaling iyon si Sheena at narinig ang sinabi nito kaya hinila niya sa braso. "Ba't ang babaeng 'yun pa rin ang inaalala mo? Malapit na tayong ikasal pero busy ka pa rin sa kanya."Napabuga ng hangin si Jared saka tinago sa bulsa ang phone. "Sorry.""Bumalik na tayo," inis na sabi ni Sheena saka ito hinila.Nagpatianod naman si Jared hanggang sa tumunog ang phone."'Wag mong sasagutin," agap agad ni Sheena."Baka
NAPAKUNOT-NOO si Lian dahil tila pamilyar sa kanya si Jason ngunit nasisiguro naman na ngayon niya lang ito nakita."B-Ba't mo 'ko dinala rito?" Halata ang pag-iingat sa kilos ni Lian at makailang ulit pang tiningnan ang pinto."Don't worry, you'll be safe here."Ngunit hindi iyon ang nararamdaman ni Lian. "Sino ka ba, hindi naman kita kilala para dalhin ako sa lugar na 'to."Umismid at natatawa pa nga si Jason sa narinig. "Hindi mo 'ko kilala kahit nagpakilala na 'ko sa'yo kanina?" Matapos ay humakbang palapit. "Uulitin ko, I'm Jason Enriquez. Kapatid ni Sheena."Biglang nanghina ang tuhod ni Lian sa narinig. Kung ganoon ay ito ang taong dahilan kung bakit muntik na siyang mamatay doon sa Nursing Home. Ang siyang dahilan kung bakit siya nakunan at nagdurusa ngayon."A-Ano pa bang kailangan mo sa'kin?!"Nagkibit-balikat si Jason. "Wala naman, gusto lang kitang makilala ng mabuti." Sabay lahad ng kamay.Ngunit tiningnan lang ito ni Lian. "Papatay*n mo ba ako? Dahil naging palpak ang pl
MAKALIPAS ang ilang araw ay unti-unti nang gumagaling at bumubuti ang kalagayan ni Lian. Sa mga panahong iyon ay walang palyang pumupunta si Jared upang siya ay bisitahin.Hanggang sa dumating ang araw na ililipat siya sa mas malapit na ospital, ngunit siya na mismo ang nag-request na ilabas na lamang siya at ayaw niyang mas magtagal pa sa ospital."Gusto ko nang lumabas, Jared. Nag-aalala na 'ko para kay Mommy at Daddy, walang nag-aasikaso sa kanila maging sa naiwan kong trabaho.""'Wag kang mag-alala, tinutulungan ko ang mga subordinate mo habang hindi ka pa makakabalik. Tungkol naman kay Tita, wala kang dapat na ipag-alala dahil hindi niya alam ang nangyari sa'yo. Buong akala niya ay magaling ka na't abala lang sa trabaho."Kahit may assurance ang pagkakasabi nito ay hindi pa rin maiwasan ni Lian na mabahala. Dahil maituturing pa rin na kalaban si Jared, hindi niya pwedeng ipagkatiwala rito ang negosyo o pagkatiwalaan ang sasabihin nito.Lalo pa at main goal nito ay ang bumagsak si
NAPANSIN ni Katherine ang pagkuyom ng kamay at ang unti-unting pagdilim ng ekspresyon ni Cain.Walang duda na galit ito.Dumistansiya siya ngunit agad nahablot ang kanyang braso."Ba't hindi mo masabi sa'kin ang totoo?" anito."A-Ano bang sinasabi mo?" sa kaba ay nautal pa si Katherine saka binawi ang braso."'Wag ka nang magmaang-maangan pa, may sinabi si Luke bago natin siya iwan kanina." Habang ang mga mata ang nangingilatis, tila binabasa ang mukha nito.Kinabahan naman si Katherine, nananalangin sa isip na huwag sana ang pinagbubuntis niya ang sinabi nito. "A-Ano naman 'yun?"Napatiim-bagang si Cain. Hindi niya magawang sabihin ang nasa isip, baka masaktan lang siya kapag nalaman ang totoo. "Wala, magbihis ka na't baka malamigan ka pa," iyon na lang ang sinabi niya saka naglakad patungo sa pinto.Paglabas nito ay saka lang nakahinga nang maluwag si Katherine. Pagkatapos ay kumuha siya ng maipantatakip sa pagkain. Kahit muling naduduwal ay nagawa naman niyang takpan kaya hindi na
MAY PUNTO man ang sinasabi ni Cain ay hindi pa rin maatim ng konsensiya ni Katherine na hayaan na lamang ang dating kaibigan. "Hindi ba natin siya pwedeng tulungan, kailangan niyang madala sa ospital."Tiningnan ni Cain ang side mirror. "Kaya niyang makatayo nang maayos, it means, kaya niyang pumunta roon ng mag-isa."Nagbaba ng tingin si Katherine. Gusto niya talagang tulungan si Luke dahil sa kabila ng masama nitong ginawa ay may kabutihan pa rin itong ipinakita."Iyang awa mong 'yan talaga ang magpapahamak sa'yo," ani Cain saka ito inabot sa passenger seat.Awtomatiko naman na lumayo si Katherine nang biglang sumagi sa isip niya ang ginawang pananakit ni Luke. Hanggang sa mga sandaling iyon kasi ay ramdam niya pa rin ang ginawa nitong pagsak*l.Napakunot-noo naman si Cain sa naging reaksyon nito. "Bakit, may problema ba?"Umiling-iling lang si Katherine, saka inayos ang collar ng suot na teacher's uniform. Hindi niya gustong makita nito ang kanyang leeg."Patingin ako," pangungulit
NANG mapansin ni Luke na tinutumbok sila ng pamilyar na sasakyan ay hindi na agad siya nagpatumpik-tumpik pa at mabilis na minaneho paatras ang kotse."A-Anong ginagawa mo?!" hiyaw ni Katherine habang ang kamay ay nasa magkabilang tenga. Naiingayan sa malakas na busina ng paparating na sasakyan."Bw*sit ka, Cain!" sigaw ni Luke saka inilikong bigla ang kotse upang maayos siyang makapagmaneho.Nag-angat ng tingin si Katherine nang marinig iyon. Hindi akalaing ang sumusunod sa kanilang sasakyan ay si Cain ang nagmamaneho.Gusto niyang titigan nang mabuti upang makasiguro pero hindi siya makapag-focus gawa ng nasisilaw sa ilaw ng head light."Pa'no niya nalaman na nandito tayo?!" ani Luke saka nilingon ang katabi. "Ikaw?!"Umiwas lang ng tingin si Katherine saka binalik ang atensyon sa kotse ng asawa. Malinaw na niyang nakikita na si Cain nga ang nagmamaneho matapos nitong patayin ang ilaw at nakakabinging busina."Hindi ako makakapayag, hindi ka niya makukuha sa'kin!" makaputol-litid na
NAGLAHO bigla ang ngiti sa labi ni Luke. Hindi niya gustong iniiwasan na siya ngayon ni Katherine."Ihahatid na nga--" hindi na niya natapos ang sasabihin nang bigla na lang itong naglakad palayo.Hindi na siya nag-isip pa at agad lumabas sa kotse upang habulin ito.Lakad-takbo ang ginawa ni Katherine makalayo lang, ngunit nagawa pa rin siyang mahabol nito at maharangan sa daraanan. Humigpit ang kapit niya sa bag at nanlalamig na sa kaba. Pakiramdam niya ay may gagawin itong hindi maganda kahit pa maraming tao sa paligid."A-Alis, sisigaw ako," babala niya.Ngunit balewala iyon kay Luke na bumuntong-hininga lang. "Katherine, hindi naman kita sasaktan. Hindi ako tulad ni Cain, kaya sumama ka na sa'kin, pwede ba?"Nagpalinga-linga sa paligid si Katherine, naghahanap ng daan para makatakas nang walang ano-ano, sa isang hakbang ni Luke ay napasinghap siya nang maramdaman sa tagiliran ang kakaiba at matulis na bagay. Akmang titingnan niya kung ano iyon nang akapin na siya nito at igiya pab
PAUWI na si Katherine ng mga sandaling iyon matapos ang panghapon na klase. May mangilan-ngilan pang estudiyante ang nasa eskuwelahan na nakakasabayan niya sa pag-alis."Goodbye, Ma'am~" sabi pa ng ilang mag-aaral habang kinakawayan siya."Ingat kayo sa pag-uwi," tugon naman ni Katherine habang palabas na ng gate.Sakto naman na tumunog ang phone niya sa bag kaya tumigil muna siya at sinagot ang tawag mula kay Cain, "Hello?""Tapos na klase mo, baby?" malambing na sabi ni Cain sa kabilang linya.Kumibot ang kilay ni Katherine, hindi pa rin sanay na tinatawag na siyang ganoon ni-- Asawa na nga pala niya ito kaya hindi na siya dapat pang magreklamo."Hmm, tapos na," aniya saka nagbaba ng tingin."Sige, hintayin mo lang ako sandali riyan."Huminga nang malalim si Katherine saka nag-angat ng tingin. "Pero nasa sakayan na 'ko ngayon-- May bus ng parating," pagsisinungaling niya pa. Kung kinakailangan ay iiwasan niya ito sa abot ng makakaya.Dahil hindi naman niya kailangan na magpaka-asawa
NAPAIGTAD sa gulat si Sheena at biglang naglaho ang tapang nang sumigaw ito. Nakaramdam siya ng panlalamig siya sa paraan ng pagtitig nito."Naririnig mo ba 'yang sinasabi mo?!" singhal ni Jared. "Iyang magaling mong kapatid, pinapapat*y si Lian!""E, ano naman ngayon? Mahalaga pa rin ba sa'yo ang babaeng 'yun para magalit ka ng ganito?" Kahit may kabang nararamdaman ay sinagot-sagot pa rin ito ni Sheena.Nagngitngit ang bagang ni Jared sa galit at hindi na nga nakapagpigil, hinawakan nang mahigpit ang braso nito."A-Aray! Ano ba, nasasaktan ako!" ani Sheena na nagpupumiglas."'Di ba, ilang beses ko nang sinabi na 'wag na 'wag mong pakikialaman si Lian? Ba't ang tigas ng ulo mo?!" Habang nanlilisik ang mga mata ni Jared.Naluha si Sheena dahil nasasaktan na siya sa paraan ng paghawak nito. "Pakawalan mo na 'ko, Jared. Masakit na," pakiusap niya pa.Marahas naman na binitawan ni Jared ang braso nito sabay talikod. Dahil maiinis lang siya nang husto kung makikita niya itong umiiyak.Hin