BAGO pa man masagot ni Cain ang tanong nito ay tumunog na ang kanyang cellphone.Mabilis naman ibinaling ni Katherine ang tingin sa labas ng kotse. Sa pagpikit ng mga mata ay tumulo ang luha sa kanyang mga mata.Hingang malalim ang kanyang ginawa bago magtanong, "Sinong tumawag?"Hindi agad nakasagot si Cain kahit hawak na ang cellphone at nakikita sa screen ang pangalan ni Margaret."Hello?" malumanay at halos pabulong niyang sagot mula sa kabilang linya."Cain, puntahan mo naman ako rito," saad ng dalaga mula sa kabilang linya. "Natatakot ako," dagdag pa ni Margaret.Dahil nasa passenger seat lang si Katherine ay nahimigan niya ang boses ng dalaga mula sa kabilang linya.Nakagat niya ang pang-ibabang labi upang mapigilan ang sariling humikbi."Wala ba si ate Lyn diyan na makakasama mo?" tanong ni Cain na panaka-naka ang tingin sa asawa."Hindi ko alam kung sa'n siya nagpunta. Puntahan mo naman ako rito, nahihirapan akong huminga."Napabuga ng hangin si Cain. Gusto niyang intindihin
PAPALAPIT na ang dalawa sa puwesto ni Katherine. Sa emosyon niya ngayon ay hindi niya nais na makaharap ang mga ito kaya tumalikod siya at nanghintay ng ilang sandali. Nais niyang lagpasan siya ng dalawa.Ngunit hindi umaayon sa kanya ang pagkakataon. Sa labis na kaba ay nabitawan niya ang hawak na paperbag saktong pagdaan ng dalawa."Katherine?" ani Cain na agad namukhaan ang sekretarya ng pulutin nito ang nahulog kaya lumapit siya upang ito ay tulungan.Una niyang napulot ang libro at nabasa nang bahagya ang naka-imprinta.'Pregnancy'Nang mabilis na hinablot ni Katherine ang libro sa takot na maghinala ito kung ano talaga ang totoo niyang kondisyon."Ano 'yang librong 'yan?" ani Cain.Umiling si Katherine saka mabilis na lumayo. "Wala lang 'to."Mapagduda ang tingin ni Cain lalo na nang titigan ang mukha nitong tila namumutla. "Ayos ka lang ba?"Tipid na tumango si Katherine.Ngunit hindi pa rin kumbinsido si Cain at akmang sasalatin ang noo nito. Pero gaya ng ginawa kanina ay umil
NANG malayo-layo na si Katherine ay biglang natigilan si Cain. Hindi niya ito nais na umalis nang ganoon na lamang.Akmang hahabol siya nang mabilis pigilan ni Margaret. "Sa'n ka pupunta? 'Wag mo sabihing hahabulin mo siya matapos ng ginawa niya sa'kin?""Kaya nga dahil kung totoong sinaktan ka niya, hindi ko palalampasin ang ginawa niya," ani Cain. Matapos ay tinawag si Joey na nasa malapit. "Ikaw na ang maghatid sa kanya pabalik sa ospital," utos niya sa assistant. Pagkatapos ay sinundan si Katherine.Si Margaret ay bigla namang namutla dahil kapag nalaman ni Cain ang totoo ay paniguradong mag-iiba ang tingin nito sa kanya. Gusto niyang sumigaw sa inis ngunit dahil kasama niya ang assistant nito ay hindi niya magawang maglabas ng frustration.Ang tangi na lamang niyang nagawa ay hawakan nang mahigpit ang wheelchair na kinauupuan. Hindi niya matanggap na mas matimbang na si Katherine sa buhay ni Cain.Hindi niya maisip kung paano iyon nangyari pero hinding-hindi niya hahayaang magbag
MATAPOS ang nangyaring alitan sa kanilang dalawa ni Cain ay hindi na ito umuuwi, mahigit isang linggo na ang nakakalipas.Sa isip-isip ni Katherine ay tumutuloy ito sa sarili nitong condo o hindi kaya ay kasama lang palagi si Margaret.Masakit man isipin pero ganoon talaga ang buhay. Magtatapos na ang kanilang relasyon-- mali, dahil kasunduan nga lang pala ang namamagitan sa kanilang dalawa."Ayos lang po kayo, Ma'am?" tanong ng katulong matapos mapuna na walang ganang kumain ang amo'ng babae.Tipid na ngumiti si Katherine. "Igawa mo na lang ako ng sandwich at sa office na 'ko kakain," aniya saka tumayo upang kunin ang gamit sa kwarto.Sa pagbaba ay inabot ng katulong ang pagkain na kailangan niya. "Salamat," aniya saka nagtungo sa kotse."Ayos lang po ba kayo, Ma'am?" tanong ng driver.Napabuntong-hininga si Katherine. "Ikaw na po ang pangalawang taong nagtanong sa'kin niyan.""Gano'n po ba, Ma'am? Mukha po kasi kayong matamlay ngayon."Malungkot na napangiti si Katherine. Hindi na r
SANDALING na blangko ang isip ni Katherine sa tanong ng biyenan. Gustuhin niya mang magsinungaling para pagtakpan si Cain, ay ayaw niya namang lokohin si Helen. Dahil malalaman at malalaman din naman nito ang totoo."Hinubad ko po, Ma'am.""Mama or Mommy," ani Helen."Po?" naguguluhang tanong ni Katherine."Iyon ang itawag mo sa'kin. Dapat masanay ka na dahil magulag mo na ako simula nang pakasalan mo ang anak ko."Mariing naglapat ang labi ni Katherine. Hindi niya kayang tawagin ito sa ganoon dahil... para saan pa kung malapit na silang maghiwalay ni Cain."May problema ba?" tanong ni Helen. Agad napansin ang lungkot sa mga mata ng manugang.Umiling si Katherine sabay ngiti upang itago ang tunay na nararamdaman.Marahan namang humaplos si Helen sa braso at buhok nito. "Hindi mo kailangang magkunwari. Kitang-kita kong may pinagdadaanan ka... dahil ba kay Cain?""H-Hindi po," react ni Katherine na agad nagsisi nang mautal. Talagang hindi niya kayang magsinungaling ng hindi pinaghahanda
NAUUNANG maglakad si Helen at naabutang gising na si Katherine na nagtatangka pang bumangon, inaalis ang kumot gamit ang kamay na nasugatan."'Wag ka munang kumilos," aniya sa manugang."Ayos na po ako at sa bahay na lang magpapahi--nga," ani Katherine nang sa paghawi sa kurtina ay tumambad sa kanya si Cain.Gusto niyang itanong kung anong ginagawa nito sa lugar na iyon ngunit nag-aalangan siya lalo sa harap ni Helen. Baka mauwi lang sila sa pagtatalo.Lumapit si Cain habang nakatitig sa kamay ng asawa na nababalutan ng benda. "Masakit ba?"Tumango si Katherine saka nag-iwas ng tingin."Ba't mo naman hinarap 'yung magnanakaw? Tingnan mo'ng nangyari sa'yo. Kung alam mo'ng delikado ay hindi ka na dapat pa--"Hampas sa likod ng anak ang ginawad ni Helen. "Ba't mo ba siya pinapagalitan?! Dapat nga ay magpasalamat ka dahil naibalik sa'kin ang bag. Alam mo bang nasa loob pa ang gamot ko sa asthma? Napakahalaga niyan dahil mismong doctor ko ang nagprescribe at hindi basta-basta nabibili kung
WALA pang diyes minutos ay tumawag na si Lemuel, "Sir, nandito po ako ngayon sa police station kung saan dinala 'yung taong nagnakaw ng bag ni Madam Helen at nanakit kay Ma'am Katherine. Kaso... wala na po siya rito, nakalaya po matapos makapagbayad ng piyansa."Napakunot-noo si Cain. "Gano'n kabilis?" nagtataka niyang tanong.Hindi pa lumilipas ang dalawang oras matapos ang ginawa nitong krimen pero nakalaya na agad."Mukhang nagmula pa po 'yung lalake sa maimpluwensyang pamilya, Sir. Dahil ang sabi ay may kasamang attorney ang nagpiyansa," pahayag pa ni Lemeul."Alamin mo kung sa'ng lupalop ng Metro Manila ang lalakeng 'yun. At kung sa'ng pamilya siya nagmula," utos ni Cain."Masusunod po, Sir."~*~PASADO alas-diyes ng gabi ay pumarada ang isang pamilyar na sasakyan sa labas ng kilalang club sa lugar.Lumabas mula sa kotse si Joey at Lemuel. Pinagbuksan ng huli si Cain na nasa may backseat."Dito niyo siya natagpuan?""Yes, Sir. Ang sabi ng informant ay halos gabi-gabing nagtutungo
MADALING nahanap ng mga tauhan ni Antonio ang taong nanakit sa anak na si Juancho.Ayon sa impormasyong binigay sa kanya ay kasalukuyang nasa isang kilalang gym ang tinutukoy na lalake, na walang iba kundi si Cain.Kaya sinadya niya, kasama ng mga tauhan ang naturang gym. Binayaran ni Antonio ang may-ari ng malaking halaga para magsara ng maaga sa araw na iyon ang gym.Dahil nasilaw sa pera ang may-ari ay agad niyang pinag-utos sa mga staff na maagang magsara at paalisin ang mga customer, maliban sa isa... si Cain, na nang mga sandaling iyon ay nasa locker room. Katatapos lang nitong mag-gym at magsa-shower nang walang ano-ano ay lumagapak ang pinto at pumasok ang hindi bababa sa limang kalalakihan.Pawang malalaki ang mga katawan at nakakatakot ang itsura, tila ano mang sandali ay mananakit.Pang huling pumasok si Antonio saka naglakad sa unahan ng limang tauhan. "Ikaw ba ang bumugbog sa anak ko?"Si Cain sa kabila ng hindi magandang kutob sa pagpasok ng mga ito sa locker room ay nan
MAAGANG NAGISING si Lian, pagbangon sa kama ay pansamantala siyang tumulala sa kawalan. Matapos ay huminga nang malalim saka ngumiti.Iyong tunay dahil sa halip na malungkot at magmukmok sa araw ng kasal ni Jared ay mas mainam na abalahin na lamang niya ang sarili sa ibang bagay.Kaya nagluto siya at pagkatapos kumain ay naligo naman. Magtutungo siya sa kompanya at pagkatapos ay bibisitahin naman ang magulang sa ospital.Pagdating sa building ay pansin niya ang pananahimik ng mga empleyado. At sa halip na magtrabaho ay nagliligpit ang mga ito ng gamit.Ang bigat ng atmosphere sa lugar at naaapektuhan si Lian sa nakikita.Pakiramdam niya ay wala siyang silbi at binigo ang mga ito.Bago umalis para magtungo sa ospital ay siniguro muna niyang naibigay na ang suweldo ng mga ito para kahit papaano ay maging maayos ang pag-alis ng mga ito sa trabaho."Natanggap na po nami, Ma'am."Nang marinig iyon ni Lian ay bahagyang humupa ang guilt na nararamdaman. "Pasensiya na kayo, hindi ko napanindi
TUMITIG lang si Jared sa halip na sagutin ang tanong. Humakbang pa siya papasok nang niliitan ni Lian ang pagkakabukas ng pinto, akma siyang iipitin.Nabigla siya sa ginawa nito saka iniharang ang isang kamay sa hamba ng pintuan. "Hindi ba kita pwedeng makita?"Tinulak ni Lian ang pinto para sumara. "Umalis ka na lang." Ngunit walang kahirap-hirap nitong binuksan ang pinto saka pumasok sa loob. "Ano ba!"Para naman walang naririnig si Jared at tuloy-tuloy lang patungo sa kwarto. Mabilisang hinubad ang damit pang-itaas saka nahiga sa kama."Anong ginagawa mo, Jared?!" react ni Lian sabay hila sa braso nito. "Umalis ka sa kama ko!"Ngunit sa halip ay si Lian ang nahila at sumubsob sa hubad nitong katawan. Akmang tatayo pa nga lang nang yakapin siya nito nang mahigpit. "Ano ba, bitawan mo nga ako! Ano ba 'tong ginagawa mo? Ikakasal ka na!""Ganito lang muna tayo sandali," request ni Jared saka ito inamoy-amoy sa buhok."Tama na," saway pa ni Lian.Ngunit ayaw pa siyang pakawalan ng datin
MABILIS lumipas ang mga linggo hanggang sa namalayan na lamang ni Jared na isang araw na lang ay ikakasal na siya.Old fashion man pakinggan pero naniniwala ang magulang ni Sheena sa pamahiin ng matatanda na bawal magkita ang bride at groom bago ang kasal. Kaya halos isang linggo na rin niya itong hindi nakikita.Gaya ni Lian na simula ng gabing nalaman nito na itutuloy niya ang kasal ay hindi na siya kinausap. Palagi niya itong pinupuntahan sa apartment at tinatawagan pero ayaw talaga siyang harapin o kausapin.Habang nasa malalim na pag-iisip ay biglang tumunog ang phone, tumatawag si Sheena."Hello?" aniya saka natigilan dahil maingay sa kabilang linya. "Anong nangyayari?"Sa halip na magsalita ay tumawa lang ng malakas si Sheena. Pagkatapos ay kung ano-ano ang sinasabi."Lasing ka ba?" tanong ni Jared saka lang napagtanto na malamang ay nag-celebrate ito kasama ng mga kaibigan, may bridal shower. Habang siya ay hindi na nag-abala dahil marami pa siyang ginagawa.Saka... ano naman
ISANG SALITA lang ang paulit-ulit na isinisigaw ng utak ni Katherine matapos sabihin ng abogado na nasa ilalim na ng pangalan niya ang ibang property ni Luke....Bakit?!Hindi niya maintindihan kung bakit iyon ang ginawa nito.Nang mahimasmasan ay binalik niya ang dokumento saka umiling-iling. "Nasa'n ngayon si Luke? Gusto ko siyang makausap, hindi ko matatanggap 'tong ibinibigay niya.""Pero pirmado na niya ito at naproseso na," saad nito."Kahit na, hindi ko pa rin tatanggapin. Saka, hindi na 'ko, Miss Garcia ngayon. Nagpakasal na 'ko kaya legally ay hindi 'yan pwedeng mapunta sa'kin ang property.""Kung gano'n ay pwede naman i-revise--""Sir," pigil ni Katherine. "Ayoko talagang tanggapin kahit ga'no pa kaliit o kalaki ang ibibigay niya. Basta hindi, ibalik niyo na lang sa kanya 'yan."Marahan tumango-tango ang abogado saka ibinalik sa briefcase bag ang dokumento. "Naiintindihan ko, sa oras na magising si Mr. Clemente ay sasabihin ko sa kanya ang desisyon mo.""S-Sa oras na magisin
ILANG ARAW nang lumipas simula ng tumira ulit si Katherine sa bahay ni Cain. At masasabi niyang sa loob ng mga araw na iyon ay naging payapa ang buhay niya. Dahil hindi na siya ginugulo ni Luke, ni tawag o text ay wala rin.Parang bulang naglaho kaya kahit papaano ay napanatag siya. Tapos ay ilang araw na rin wala ang asawa dahil sa business trip nito. May panaka-nakang messages siyang natatanggap pero madalas ay tawag. Magkaganoon man ay hindi siya naiirita, lahat ng tawag ni Cain ay sinasagot niya bilang ganti na rin dahil napapansin naman niyang nagiging mabuti na itong tao. Maayos na ang pakikitungo sa kanya gaya ng ipinangako nito.Ngunit kahit nagbago na si Cain ay walang magbabago sa desisyon niya. Hindi siya aasa na magkakaroon pa sila ng pangalawang pagkakataon..."Welcome back po, Ma'am," saad ng katulong isang araw pagkauwi niya sa trabaho.Tipid na pagtango lang ang iginawad ni Katherine saka nagtuloy-tuloy paakyat ng hagdan. Pagpasok sa kwarto ay agad niyang napansin ang
SA HALIP na takot ang maramdaman ni Lian ay bigla siyang napanatag nang makita si Jared. Pakiramdam niya ay ligtas na siya dahil sa pagdating nito."M-Mabuti naman at nandi--" bago pa niya matapos ang sasabihin ay nagdilim bigla ang paningin at tuluyang nahimatay.Hinigpitan naman ni Jared ang yakap sa bewang nito nang mawalan ng malay. Hanggang sa tuluyan na niyang niyakap ang katawan nitong mahina at nanlalamig. Mariin siyang pumikit at umusal ng pasasalamat na nakarating siya agad bago pa maging huli ang lahat.Pagkatapos ay maingat itong binuhat saka naglakad palabas ng bahay."S-Sandali lang, bayaw! Sa'n ka pupunta?" ani Jason na nasa sahig, nakataas ang isang kamay na animo ay kaya itong abutin.Napatiim-bagang si Jared sabay lingon. Sobrang sama ng tingin niya rito pero ng mga sandaling iyon ay si Lian ang main priority niya."A-Alis ka?! 'Wag mo 'kong iiwan dito!" hiyaw ni Jason nang tuloy-tuloy lang ito paalis sa lugar. "Ako ang nasaktan, ba't siya ang tinutulungan mo?!"Para
SA KABILANG DAKO naman, kasama ni Jared ang fiancee dahil dalawang linggo na lamang ay gaganapin na ang kasal. Nasa venue sila ng reception room at tinitingnan kung wala bang magiging aberya.Habang kinakausap ni Sheena ang organizer ay yakap niya sa bewang si Jared nang bigla na lang itong humakbang palayo. "Sa'n ka pupunta?""May kokontakin lang ako." Nang makalayo ay tinawagan niya si Lian ngunit panay ring lang at ayaw sumagot. Makailang-beses niya pa iyong inulit ngunit wala talaga kaya si Ulysses ang tinawagan niya, "Si Lian, nakuha na ba sa ospital?"Palapit naman ng sandaling iyon si Sheena at narinig ang sinabi nito kaya hinila niya sa braso. "Ba't ang babaeng 'yun pa rin ang inaalala mo? Malapit na tayong ikasal pero busy ka pa rin sa kanya."Napabuga ng hangin si Jared saka tinago sa bulsa ang phone. "Sorry.""Bumalik na tayo," inis na sabi ni Sheena saka ito hinila.Nagpatianod naman si Jared hanggang sa tumunog ang phone."'Wag mong sasagutin," agap agad ni Sheena."Baka
NAPAKUNOT-NOO si Lian dahil tila pamilyar sa kanya si Jason ngunit nasisiguro naman na ngayon niya lang ito nakita."B-Ba't mo 'ko dinala rito?" Halata ang pag-iingat sa kilos ni Lian at makailang ulit pang tiningnan ang pinto."Don't worry, you'll be safe here."Ngunit hindi iyon ang nararamdaman ni Lian. "Sino ka ba, hindi naman kita kilala para dalhin ako sa lugar na 'to."Umismid at natatawa pa nga si Jason sa narinig. "Hindi mo 'ko kilala kahit nagpakilala na 'ko sa'yo kanina?" Matapos ay humakbang palapit. "Uulitin ko, I'm Jason Enriquez. Kapatid ni Sheena."Biglang nanghina ang tuhod ni Lian sa narinig. Kung ganoon ay ito ang taong dahilan kung bakit muntik na siyang mamatay doon sa Nursing Home. Ang siyang dahilan kung bakit siya nakunan at nagdurusa ngayon."A-Ano pa bang kailangan mo sa'kin?!"Nagkibit-balikat si Jason. "Wala naman, gusto lang kitang makilala ng mabuti." Sabay lahad ng kamay.Ngunit tiningnan lang ito ni Lian. "Papatay*n mo ba ako? Dahil naging palpak ang pl
MAKALIPAS ang ilang araw ay unti-unti nang gumagaling at bumubuti ang kalagayan ni Lian. Sa mga panahong iyon ay walang palyang pumupunta si Jared upang siya ay bisitahin.Hanggang sa dumating ang araw na ililipat siya sa mas malapit na ospital, ngunit siya na mismo ang nag-request na ilabas na lamang siya at ayaw niyang mas magtagal pa sa ospital."Gusto ko nang lumabas, Jared. Nag-aalala na 'ko para kay Mommy at Daddy, walang nag-aasikaso sa kanila maging sa naiwan kong trabaho.""'Wag kang mag-alala, tinutulungan ko ang mga subordinate mo habang hindi ka pa makakabalik. Tungkol naman kay Tita, wala kang dapat na ipag-alala dahil hindi niya alam ang nangyari sa'yo. Buong akala niya ay magaling ka na't abala lang sa trabaho."Kahit may assurance ang pagkakasabi nito ay hindi pa rin maiwasan ni Lian na mabahala. Dahil maituturing pa rin na kalaban si Jared, hindi niya pwedeng ipagkatiwala rito ang negosyo o pagkatiwalaan ang sasabihin nito.Lalo pa at main goal nito ay ang bumagsak si