MADALING nahanap ng mga tauhan ni Antonio ang taong nanakit sa anak na si Juancho.Ayon sa impormasyong binigay sa kanya ay kasalukuyang nasa isang kilalang gym ang tinutukoy na lalake, na walang iba kundi si Cain.Kaya sinadya niya, kasama ng mga tauhan ang naturang gym. Binayaran ni Antonio ang may-ari ng malaking halaga para magsara ng maaga sa araw na iyon ang gym.Dahil nasilaw sa pera ang may-ari ay agad niyang pinag-utos sa mga staff na maagang magsara at paalisin ang mga customer, maliban sa isa... si Cain, na nang mga sandaling iyon ay nasa locker room. Katatapos lang nitong mag-gym at magsa-shower nang walang ano-ano ay lumagapak ang pinto at pumasok ang hindi bababa sa limang kalalakihan.Pawang malalaki ang mga katawan at nakakatakot ang itsura, tila ano mang sandali ay mananakit.Pang huling pumasok si Antonio saka naglakad sa unahan ng limang tauhan. "Ikaw ba ang bumugbog sa anak ko?"Si Cain sa kabila ng hindi magandang kutob sa pagpasok ng mga ito sa locker room ay nan
ILANG ORAS nagpahinga si Katherine at nang magising ay madilim ang buong kwarto. Tanging ang liwanag ng buwan ang nagsisilbing ilaw sa madilim na gabi.Ramdam niya ang hapdi at pangangati ng nasugatang kamay. Mukhang kailangan na niyang uminom ng gamot pero tinatamad siyang bumangon at ninamnam lang ang lambot ng kama.Ilang segundo siyang nakatanaw sa labas ng bintana. Pinagmamasdan ang nagkikislapang bituin. Mayamaya pa ay tumunog ang cellphone. Tuluyan na siyang bumangon sa kama para abutin ang gamit sa side-table. Pero kahit sa pagkuha ay pahirapan din.Hindi niya mahawakan ng maayos ang cellphone. Kumikirot ang kamay niya sa kaunting galaw. Slowly but surely ang ginagawa niya. Nang tuluyang mabuksan ang message ni Lian ay problema naman niya ngayon ang mag-reply.Ayon sa mensahe ng kaibigan ay may mini-reunion bukas. Magba-bonding silang magkakaibigan noong college pati iyong nasa malalayo ay pupunta.Pero dahil sa kalagayan ni Katherine ay hindi siya pwedeng magpakita bukas. Hin
ANG libreng kamay ni Cain ay humaplos at pumirmi sa baba ni Katherine upang ipuwesto nang maayos ang mukha nito. Dahil gusto niyang angkinin nang buong-buo ang labi nito.Sa kabila ng nararamdamang gigil ay nagawa niya pa ring kontrolin ang sariling emosyon. Hinalikan niya ito nang marahan sa labi. Ninanamnam ang lambot, tamis at bawat sandali na animo ay sila lang ang tao sa mundo.Dahan-dahan namang bumaba ang depensa ni Katherine. Ang paunti-unting galaw ng labi ay tuluyan nang sumasabay sa halik ni Cain.Nag-iiba na rin ang kanyang pakiramdam. Mula sa lamig ay unti-unting umiinit. Ang marahang halik na kanilang pinagsasaluhan ay unti-unting bumibilis.Nagiging mapaghanap at mapusok. Kinakapos na ng hangin si Katherine pero tuloy pa rin siya.Hanggang sa bigla na lamang natigilan at huminto sa paghalik si Cain nang maramdaman ang mainit na likidong dumadaloy sa pisngi ni Katherine.Lumuluha ito!"B-Bakit?" tanong ni Cain saka bahagyang lumayo upang matingnan nang buo ang mukha ng a
SA NARINIG ay biglang nagkatinginan si Levi at Jared. Nang muling balingan si Cain ay bigla na lamang humalakhak nang tawa si Levi."P*ta , Pre! Ito na ata ang pinaka nakakatawang joke na narinig ko ngayong araw," ani Levi.Sinamaan naman ito ng tingin ni Cain pero sa halip na tumigil ay tuloy lang ito sa pagtawa. Hawak-hawak na nga ang tiyan at nagrereklamo sa sakit."Anong meron kay Katherine? Maghihiwalay na kayo, 'di ba?" ani Jared."Baka na-realize niya na mas convenient ito kumpara kay Margaret na may sakit," si Levi."Kanina ka pa, naiirita na 'ko sa'yo," ani Cain.Pero balewala lang kay Levi ang mababala nitong tono at tingin. Hanggang sa biglang nagseryoso. "Mahal mo na ba kaya mo iniisip kaysa kay Margaret?"Napahilamos si Cain sa mukha. Alam niya sa sariling si Margaret ang tinitibok ng kanyang puso pero may parte sa likod ng utak niya na nagsasabing may mali... may kulang. May hindi tama.Pero hindi niya mapangalanan kung ano man iyon."Hindi," aniya sa tanong ng kaibigan
NAMULA ang pisngi ni Katherine dahil sa ginawa nito. Ngunit para itago ang hiya ay sinamaan niya ito ng tingin.Ang ngisi ni Cain ay unti-unting nawala. Napagtanto niyang hindi sapat ang dampi lang sa labi. Lalo na sa itsura ngayon ni Katherine.Lantad ang makinis nitong balat at humahalimuyak pa ang bango.Bigla siyang napalunok kasabay ng pag-react ng pagkalalake sa ibaba.Muli niyang inilapit ang mukha para halikan ito nang bahagyang umiwas si Katherine. Kaya ang halik ay dumapo sa panga.Sa halip na mainis ay mas nasabik pa si Cain. Tuluyan niyang hinalikan ang panga pababa sa leeg nitong may dumadaloy pang tubig."C-Cain..." tawag ni Katherine na nakikiliti sa ginagawa nito. Bago pa mawalan ng kontrol at magpaubaya ay marahan na niya itong tinulak. "Tama na!"Nagtagpo ang tingin nilang dalawa. Si Katherine na may kaba sa mga mata habang si Cain naman ay tila nalalasing.Bago pa muling sugurin ng halik ay tumunog na ang cellphone ni Cain.Kumibot ang kilay nito sa inis. Tapos ay d
MALING AKALA...Inakala ni Katherine na totoo ang ipinapakita ni Cain sa kanya kagabi at nitong umaga pero nagkamali siya.Nalinlang siya nitong muli. Napaglaruan.Kumibot at nagtaas pa ng kilay si Margaret nang makita ang reaksyon ni Katherine. Hindi niya akalaing masasaktan agad ito sa kasinungalingang sinabi niya.Tuwang-tuwa siya sa puntong hindi na nga napigilang tumawa. "Oh, anong nangyari? Ba't ka naiiyak?" Sabay lapit at inayos ang suot nitong damit.Bahagya pa ngang kumuyom ang kamay niya at gusto itong saktan nang mapansin ang kiss mark sa collarbone ni Katherine. Pero nagpigil siya dahil may mga nanunuod. "Next time, magdamit ka ng maayos. 'Yung hindi naman kita ang kiss mark dahil nagmumukha kang cheap. Kung sabagay, gano'n ka naman talaga. Para*san for the sake of my weak body."Tuluyang tumulo ang pinipigilang luha sa mga mata ni Katherine. Kahit anong pigil ay laging nagwawagi ang sensitibo niyang emosyon."'Wag kang umiyak. Hindi mo naman kasalanan kung hanggang doon n
NATIGILAN din si Katherine nang makita si Cain. Gusto niya sanang umiwas pero ito na mismo ang kusang lumapit.Mabilis na humarang si Luke sa harap ni Katherine na hawak-hawak pa ang braso nito."Bitawan mo siya," ani Cain sa mababalang tono ng boses."Sandali lang, pero sino ka muna?" ani Luke dahil ngayon lang niya nakita ito.Napatiim-bagang si Cain saka marahas na hinawi si Luke para kunin ang asawa."Cain!" react ni Katherine na mababakasan ng pag-aalala para sa kaibigan. "Ba't mo naman siya tinulak?""'Wag kamo siya basta-basta humahawak sa taong pagmamay-ari na ng iba."Napasinghap si Katherine sa kawalang-modo nito. "Kaibigan ko siya at tinutulungan niya lang ako!" Saka binalingan ang kaibigan. "Ayos ka lang ba, Luke?"Kumunot ang noo ni Cain nang marinig ang pangalan ng lalake. "Ito 'yung sinasabi mo'ng kaibigan? Alam niya bang may asawa ka na?"Napanganga na nang tuluyan si Katherine. Hindi niya maitindihan kung bakit umaasta si Cain ng ganito?"Luke, pasensiya ka na, ha? Pw
NAPATITIG si Katherine ng mag-iba na naman ang tono ng boses nito. "Tapos ngayon ay naiinis ka na naman?"Umiwas lang ng tingin si Cain na kulang na lang ay umirap saka pinagpatuloy ang ginagawa.Mayamaya pa ay ito naman ang nag-iba ng usapan. "Pumunta rito si Margaret. Anong pinag-usapan niyo?"Gusto niyang malaman dahil ayon sa kuwento ni Lourdes ay ang dalawa lang ang nag-usap."Ba't 'di mo siya tanungin?""Ikaw ang kaharap ko ngayon kaya sa'yo ko tinatanong."Pero hindi ito nagsalita kaya napahinga nang malalim si Cain. "Sige, kung ayaw mo'ng magsalita ay hindi na kita pipilitin. Pero ano muna ang sadya niya sa'yo rito?""'Kala ko ba walang pilitan, ba't nagtatanong ka pa? Tapos ka na ba at gusto ko ng kumain."Napakunot-noo si Cain. "Ba't ang sungit mo?"'Kasi buntis ako.'Iyon ang nasa utak ni Katherine pero hindi niya pwedeng sabihin.Nang sa tingin niya ay tapos na sa pagbenda si Cain ay bigla siyang tumayo para kunin ang pagkain."Gusto mo ng tulong?""Hindi.""Sungit."Sinam
SA SINABING iyon ng asawa ay naglahong bigla ang ngiti sa labi ni Cain.Pinakatitigan niya nang mabuti ang mukha ni Katherine. Hindi ito nabigla sa ibinalita niya at base na rin sa reaksyon ay walang dudang alam nito."Hindi ka nagulat? Matagal mo na bang alam na nagdadalang-tao ka?""Malamang, katawan ko 'to kaya alam ko kung anong nangyayari," sarkasmong tugon ni Katherine."At hindi mo man lang sinabi sa'kin sa dami ng mga nangyari? Ba't mo nagawang ilihim?!" Saka huminga nang malalim. "'Yung nangyaring masama sa'yo no'ng minsan mong tinulungan si Mommy mula ro'n sa nag-snatch ng bag niya. Do'n sa birthday celebration ni Lolo Max na hanggang ngayon ay may bakas pa rin ng sugat mo sa likod. Iyong nahimatay ka sa ospital nang magtalo tayo at dinala ka ni Luke sa kung sa'ng lugar at ngayon, 'tong araw na ito ay dahil buntis ka?! Hindi mo ba naisip ang anak natin sa ginagawa mo?" mahaba niyang litanya."Kaya kong sarili ko, Cain.""Talaga? Kung kaya mo naman pala ang sarili mo, ba't na
TILA pinipiga ang puso ni Cain sa inaakto ng asawa. Ni minsan ay hindi niya nakitang magalit ng ganito si Katherine."Tama na, 'wag mong gawin 'to," bulong niya pa habang mahigpit itong yakap mula sa likod.Lumuwag ang pagkakahawak ni Katherine sa leeg ni Jean kaya ito umubo-ubo. Kumilos naman agad ang mga tauhan na inilayo ang dalaga upang hindi na muling manganib ang buhay.Agad naman tinakbo ni Belinda ang anak saka ito niyakap. Matapos ay tiningnan nang masama si Katherine. "Walang hiya ka, pagbabayaran mong ginawa mo sa anak ko!""Bagay lang sa kanya 'yun. Kulang pa nga kung tutuusin."Sa sinabi ni Katherine ay napasinghap si Belinda. Pero nang humagulgol ang anak ay ito na ang binigyan niya ng pansin."Mommy! Akala ko mamamat*y na 'ko," iyak ni Jean.Nagngitngit ang bagang ni Belinda saka nanlilisik ang mga matang tiningnan si Katherine. "Humanda ka, hindi ko palalampasin ang ginawa mong 'to!""Subukan niyo lang at ako ang makakaharap niyo," anas ni Cain saka ito tiningnan. "Sa
TATLONG ARAW ng napapansin ni Belinda na madalas ang pagkukulong sa kwarto ng anak na si Jean.Labis na siyang nababahala kaya sinadya niya ito. "Anak, pwede ba 'kong pumasok?" aniyang kinakatok ang pinto.Nang walang sumagot mula sa loob ay pinihit niya ang doorknob pero naka-lock naman. "Kung hindi mo 'to bubuksan ay mapipilitan akong pasukin ka sa loob," babala niya pa."'Wag!" hiyaw ni Jean mula sa kabilang dako ng pinto.Ilang sandali pa ay binuksan nito ang pinto saka tiningnan ang Ina na naluluha."Anong nangyayari, ba't ka umiiyak?" kinakabahang tanong ni Belinda. "Magsabi ka para alam ko ang gagawin."Sinabi naman ni Jean ang nangyari tatlong araw na ang nakakalipas."A-Ano?! Bakit mo naman 'yun ginawa?" react ni Belinda sa inamin ng anak."Gusto ko lang naman--" Saka kinagat ang ibabang labi. Hindi niya pwedeng sabihin na ginawa niya ang bagay na iyon ay upang malagl*g ang batang dinadala ni Katherine. Mas lalo siyang mapapahamak kapag nagkataon. "G-Gusto ko lang naman makag
MAGKASABAY na nagtungo sa emergency room sina Katherine at Yohan.Nang maiwan si Jean ay dali-dali naman itong naglakad palayo habang kagat-kagat ang sariling kuko. Kabado sa maaaring mangyari sa matanda."Bu*eset, ang simple-simple lang ng utos ko'y 'di pa nila magawa nang maayos. Ano nang gagawin ko?" Nababahala siyang baka mamatay ang Abuela ni Katherine.Hindi siya pwedeng malagay ulit sa alanganin at baka sa susunod ay hindi na siya tulungan ng sariling pamilya.Samantalang si Katherine at Yohan naman ay narating na ang emergency room ngunit sinalubong ng Nurse upang pigilan. "Pasensya na, Ma'am pero hindi kayo pwedeng lumapit.""P-Pero kailangan kong makita si Lola!" pakiusap ni Katherine."Hindi niyo po talaga pwedeng makita ang pasiyente, kritikal po ang kondisyon niya at pilit na nire-revive ng Doctor."Si Yohan naman na nakaalalay ay kinukumbinsi na itong huminahon, "'Wag mo na lang pilitin. Hayaan natin sila. Ang mas mabuti pa ay maghintay na lamang tayo rito."Sa huli ay h
PANDIDIRI ang makikita sa mukha ng mga babaeng naroon nang tingnan ang mga nagkalat na litrato."Huy, babae! Kung inaakala mong madadaan mo kami sa paiyak-iyak mo. Ba't hindi mo kaya muna tingnan ang itsura mo rito sa litrato?""Ano ba 'yan, nakakadiri!" komento ng isa."Jusko! Mahabaging langit.""Ang baboy naman nito!"Hanggang sa hindi na matigil ang mga ito sa pagkomento. Pagsasabi ng kung ano-anong masasamang salita habang si Katherine ay iiling-iling lang.Alam niya sa sariling gawa-gawa lang ang litrato, edited at imposibleng siya iyon dahil hindi niya magagawang maghubad sa harap ng camera. Mahiga sa kama kasama ang ibang lalakeng na ni sa panaginip ay hindi niya pa nakita."Totoo ba 'to, apo?"Umiling-iling si Katherine. "Hindi, 'La. Kahit na kailan ay hindi ko magagawa ang mga bagay na 'yan.""Sinungaling!" saad ng mga babae sa grupo saka muling pinagtulungan si Katherine.Hinawakan sa magkabilang braso upang hindi makapalag."Ano ba, bitawan niyo 'ko!" sigaw ni Katherine.H
NALUKOT ang mukha ni Katherine sa pagpipigil ng emosyon. Hindi niya gustong umiyak at marinig pa ni Cain mula sa kabilang linya.Kaya mariin na lamang niyang kinagat ang ibabang labi. Mas gugustuhin niya pang masugatan, magdugo ang bibig kaysa malaman nito ang totoo."K-Kung gano'n ay magpakasaya kayo riyan, alagaan mo siya habang buhay, 'wag ka nang bumalik at maghiwalay na tayo!" aniyang ang boses ay nanginginig dahil sa sobrang galit. "Katherine!" hiyaw pang muli ni Cain. "Ano pa bang hindi mo maintindihan sa sinabi ko?""E, ako ba, inintindi mo? Ako ang asawa mo pero ni minsan ay hindi mo man lang ako napagbigyan sa kahilingan ko. Pero isang salita lang ni Margaret ay nagkukumahog ka na!""Wala nang sense 'yang sinasabi mo!"Sa inis at sama ng loob ni Katherine ay pinatayan niya ito ng tawag.Magsasalita pa naman sana si Cain pero 'beep' na lamang ang maririnig mula sa kabilang linya. Sa sobrang inis ay hindi niya napigilan ang sarili at binato ang cellphone na tumama sa pader.S
PUMATAK ang luha ni Katherine sa medical record ng kanyang Abuela."Ang totoo ay hindi na umi-epekto ang gamot na binibigay namin sa kanya," saad pa ng Doctor. "Pini-prevent na lamang na mas lalo pang lumala ang kanyang kondisyon.""K-Kung bigyan niyo po siya ng iba pang gamot? 'Yung epektibo. Pakiusap, Dok. Gawin niyo po ang lahat para sa Lola ko. Hindi ko po siya kayang mawala," humihikbing saad ni Katherine.Mabigat na napabuntong-hininga ang Doctor. Bakas ang lungkot at pakikisimpatya para sa nag-iisang pamilya ng pasiyente pero hindi niya nais na paasahin ito."Ang gamot na binibigay namin ang pinaka-best option. Ilang buwan na kong naghahanap ng gamot na pwedeng ipalit sa binibigay namin pero--" Saka umiling. "Mahirap man para sa'king sabihin ito pero... mas mabuti siguro kung iuwi mo na siya. Sulitin ang nalalabing oras niya rito sa mundo."Ang pigil na hikbi ni Katherine ay tuluyan nang lumakas. Wala na siyang pakialam kung para na siyang batang ngumangawa. Maingay at nakakair
PAG-UWI ni Katherine sa mansion ay dire-diretso lang siya sa kwarto. Matapos ma-lock ang pinto ay saka niya tinawagan si Cain. Gusto niya itong makausap para maitanong kung bakit hindi sinabi na kasama nito si Margaret. Pero nakakailang tawag na siya ay hindi pa rin ito sumasagot. Dalawang oras lang naman ang gap sa Pilipinas at sa bansang pinuntahan ni Cain. Sa madaling salita ay hapon pa lang doon, pero bakit hindi nito sinasagot ang kanyang tawag? Samo't saring ideya tuloy ang pumapasok sa utak ni Katherine, na kahit anong pigil at saway sa sarili ay hindi niya mapigilang mag-isip ng kung ano-ano. Hanggang sa nakatulugan niya ang pag-iisip. Tuwing hapon pa naman umaatake ang antok niya. Nagising na lamang siya nang may kumatok sa pinto. Pagtingin sa bintana ay madilim na ang kalangitan. Pagod niyang binuksan ang pinto para harapin ang kasambahay na gumambala sa kanyang tulog. "Ma'am, nakahanda na po ang hapunan," anito. Tumango lang si Katherine habang kinukusot ang mata. "Si
NAGSISI si Lian nang ipaalam niya kay Katherine ang tungkol kay Margaret at Cain. Tuloy nawalan ito ng ganang kumain at nagpasiya na lamang na umuwi."Ihahatid na kita," alok niya bilang pampalubag loob sa nagawa."Hindi na kailangan, tapusin mo na lang ang pagkain. Ako na rin ang bahalang magbayad.""Pero sagot ko 'to." Mas lalo tuloy nakokonsensya si Lian pero hindi na ito nagpapigil pa.Sa huli ay wala na rin siyang nagawa at hinayaan si Katherine. Mag-isa niyang in-enjoy ang pagkain kahit medyo nagi-guilty.Paalis na sana si Lian nang makita si Jared na papasok sa restaurant. Bigla siyang pumihit patalikod dahil kung ang binata lang naman ay kaya niya itong harapin pero may kasama, si Sheena.Kahit nasisiguro naman niyang hindi siya nito makikilala ay hindi niya pa rin maiwasang kabahan.Nagpalinga-linga siya sa paligid, nag-iisip ng paraan kung paano lalabas. Sa huli ay napili na lamang niyang magtungo sa restroom at doon magpalipas ng ilang sandali.Naghugas siya ng kamay saka n