Transactions
Mira's POV
Naestatwa ako saaking kinatatayuan nang makita ang napakaraming kahon na drugs. Tama nga ang hinala namin. Tama kami ng napuntahan na lugar!
Mahigpit ang hawak ko sa aking baril upang maging handa sa ano mang pwedeng mangyari.
Tinignan ko si Nate na nasa kabilang dulo ng warehouse. Chine-check n'ya ang mga kahon na nakatambak dito.
"They're here!" Pagbibigay alam ko kay Nate.
Dali-dali s'yang tumakbo upang mag tago at ganon din ako. Binaba ko ang aking sarili upang hindi nila ako makita na mag-lakad papunta sa isang malaking kahon sa likod.
Rinig ko ang mga yapak ng mga lalaki na may dalang malalaking baril. May kausap ang isa sa telepono at ang isa ay sinasabihan ang isa pang lalaki na kasama nila.
"Hindi daw tayo tuloy ngayong gabi sa pakikipagkita sa bibili pero ililipat daw natin lahat sa isang warehouse malapit sa port." Seryosong sabi ng lalaki.
Malapit sa port? Saan naman ang port sa lugar na ito? May isa pa silang warehouse malapit doon?
Dapat ay malaman namin ang mga possible na daan papunta doon para nang sa gano'n ay malaman namin kung saan sila haharangin kung sakali!
"Halika na! Bakit pa kayo nakatunganga d'yan!? Marami pa tayong kailangang tapusin!" Tunog inis na sabi ng isa pa.
Nang marinig kong umalis na sila ay tsaka ako lumabas sa pinatataguan ko para lumapit sa isa sa box.
Kinuha ko ang isang tracking device na kasing liit ng beads and laki. Nilagyan ko ang tig-isang box kada row ng mga kahon.
Tumango ako kay Nate nang matapos kong gawin iyon. Lumakad na kami papunta sa sasakyan kung nasaan nag-aabang sila Mr and Mrs Zalua.
Mabilis kaming sumakay ni Nate at mabilis naman na pinatakbo ni Mr Zalua ang kotse.
"What's inside? Are we correct?" Si Mrs Zalua.
"Yes. Confirmed. There's a lot of drugs inside that warehouse."
"Their transaction is cancelled and they're planning to deliver it to the warehouse somewhere near the port" I said.
Mukhang napa-isip naman si Mr Zalua ng sabihin ko ang port. Sa lugar na ito ay possibleng may port dito ngunit saan?
Tiyak na marami ang daanan papunta sa mga port dahil foon sumasakay ang mga tao na nakatira sa lugar na ito.
"I scanned the whole city and here, it says that there's 4 ports. Lahat ay sakayan ng public to travel." Si Mrs Zalua.
Nakakamangha ang galing at bilis n'ya sa pag scan ng lugar! Bilib na talaga ako sa kung anong kaya nilang gawin dalawa. Marami akong natututuhan sakanilang dalawa na makakatulong saakin balang araw.
Chineck ko ang mga ginagawa ni Mrs Zalua na nakaupo sa front seat. Napakabilis n'ya pumindot at alam n'ya na ang lahat ng ilalagay para maka hack ng system which is incredibly awesome!
"But what if hindi talaga port na madaling makita ng publiko ang tinutukoy nila?" Si Nate.
Tinignan ko ang map na nasa screen ng laptop ni Mrs Zalua. Kita doon ang mapa ng lugar na ito.
"Wait! Bakit parang may bawas ang part na ito?" Tanong ko nang mapansin.
May tinipa si Mrs Zalua upang pilitin na i-zoom ang part na iyon ngunit palagi nalang na dedeny ang pag access. It means, hindi n'ya na hahack ang system na magbibigay ng map sa lugar na iyon.
Nagkatinginan kaming dalawa at halata saaming mga mata na parehas kami ng iniisip na bagay.
"Ang alam ko ay ang part na 'yan is dead end at sarado."
Dead end? But why? Paano magkaka dead end d'ya, eh, may kalapit na lugar ang side na iyan.
"Bangin?" Tanong ko.
Tumango si Mrs Zalua. Nagpatuloy s'ya sa tipa para subukan ulit ngunit ayaw. Hindi ko na rin sinubukan dahil alam ko nan na hindi din gagana ang pag hack ko kung hindi gumana ang kay Mrs Zalua.
Bangin? But what's underneath? A hole? Or....a water!?
"Malapit ang parte na iyan sa isang port, right?" I asked.
Napatingin saakin si Nate nang mahimigan ang kakaiba kong pagtatanong. Miski si Mrs Zalua ay agarang chineck kung tama ang sinabi ko.
"Yes"
Then, it's there!
"Nandiyan ang warehouse!" Desidido kong sabi.
Napatingin sila saakin na tila nag-iisip sila ng dahilan kung tama ba ako. Tinignan ni Nate ang mapa na nasa laptop ni Mrs. Zalua.
"Kung tama ang sinasabi mo, then, Let's wait them....here" tinuro n'ya ang isang daan papunta sa dead end part na sinasabi ni Mrs. Zalua.
Tumango si Mrs. Chia at sinabi kay Mr. Zalua ang plano. Agarang tumango si Mr. Zalua at pinaharurot ang sasakyan n'ya papunta doon.
Kung tama ako ay mahaharangan namin sila doon. We need some things para doon and make sure that there's a back up plan.
"Mrs. Zalua, can you call the corporation in this place? Tell them to come. We need a back up" I asked before turning to Nate.
"We'll stop them using this car, then wait a bit. I'll give you a signal then, go to Sebastian." I said, giving him an order.
Tumango s'ya at mangha akong tinignan. Umayos s'ya ng upo bago ngumiti. "Copy, Agent Carper. Damn, you're really good at this, Huh?" Pang-aasar n'ya.
Siniko ko s'ya dahilan para tatawa-tawa s'yang tumingin saakin. Pinandilatan ko s'ya ng mata at tinawanan. "Buti nga sa'yo" sabi ko.
"Sikuhin ko tagiliran mo diyan, eh." Bulong n'ya na narinig ko.
Agad kong pasimpleng tinakpan ang t'yan ko kung saan may benda. Damn, I almost forgot about this.
Habang nasa sasakyan kami ay inayos namin ang mga kailangan. Natawagan na ang corp. Para sa hinihingi naming back up.
I'm sure malaki ang mahuhuli namin ngayon, sa pagkakarinig ko ay worth a Billion pesos ang mawawala sakanila kapag nahuli sila.
Well, ngayon na kayo mahuhuli! And I'll make sure na hindi lamang si Sebastian ang mahuhuli kung hindi si Philip Solomon din.
"Let's go"
Bumaba kami ni Nate ng sasakyan. Tumango kami sa mag-asawa bagonsila nagmaneho papunta sa pwesto nila.
Dahan-dahan kaming nag-tago sa mga puno ni Nate. Nag-lagay ako ng maliliit na pako sa kalsada na dadaanan nila para sa kanilang mga sasakyan.
Hinanda ko din ang baril ko. Chineck ko ang bala kung madami pa.
"How many missions did you accomplished?" Nate suddenly asked.
Napatingin ako sakaniya. Kumuha ako ng dahon sa isang puno at nilapag sa lupa bago umupo.
"More than what you think" I said.
Umupo din s'ya sa tabi ko at tinignan ang baril ko. Napatingin naman ako sa baril n'ya.
May kakaibang design iyon na tila customized ito. Mayroon doon na ibon na sa tingin ko ay phoenix.
"Where did you get that gun?" I asked out of curiosity.
Tinignan n'ya ang baril n'ya bago tumingin saakin. "It's from my brother" tumingin s'ya sa kawalan.
"I want a gun like that" biro ko.
"What are you? A jealous kid?" Asar n'ya pabalik.
A jealous kid? Really? Gusto ko s'yang simangutan dahil sa sinabi n'ya. Mukha ba akong bata!?
Natahimik kami nang ilang segundo. Bigla kong naisip ang tanong na matagal nang gumugulo saakin.
"Nate.." tawag ko.
Nahinto s'ya sa kaniyang ginagawa at tumingin saakin. Inangat n'ya ang isang kilay n'ya. Nakita ko ang pag straight ng kaniyang labi.
"Bakit mo tinanggap ang offer nila sa'yo?" Tanong ko.
Nangunot ang kaniyang noo dahil doon. Napabuntong hininga ako dahil sa reaksyon n'ya.
"The SAC's offer to be my partner in this mission" ngayon ay tunog mataray na ako.
Natahimik s'ya. Nakatulala sa aming harapan. Ilang sandali ay tumingin s'ya saakin kasama ang kakaiba na n'yang mata.
Ilang segundo kong naramdaman na parang hindi s'ya si Nate. Ilang segundo kong naramdaman ang pag-iiba n'ya.
May kakaibang kaba na dinulot iyon saakin. Kaba na hindi ko maipaliwanag kung bakit ko naramdaman.
"I-"
"They're here, Agents!" Si Mrs. Zalua galing saaming ear device.
Nagkatinginan kami ni Nate bago kami tumayo. Nagtago ako sa puno at hinanda ang sarili.
Narinig namin ang tunog ng sasakyan na papalapit saaming pwesto. Mukhang apat na sasakyan iyon. Isa na truck at tatlong guards.
Sinilip ko ang mga sasakyan. Nakita ko na ang nasa unahan ay ang isang kotse, sa gitna ang truck at sa magkabilang gilid nito ay ang kotse ni Sebastian at isa pang kotse ng guards.
Tinanguan ko si Nate bago humiwalay sakaniya. I positioned myself. I'm aming my gun sa guards.
Nang sa wakas ay daanan nila ang mga pako. Napahinto silang lahat. Lumabas ang isang guard at tinignan ang mga pako.
Sinenyasan n'ya ang mga kasamahan n'ya para bumaba at linisin iyon. Nagtago ako nang maigi nang makita ang pagtingin nila sa paligid. Lahat sila ay may bitbit na baril.
"3...2...1.."
"Now" sabi ko sa ear device.
Rinig namin ang mabilis na magtakbo ng sasakyan nila Mr. Zalua at binangga ang nasa unahan na sasakyan.
Naalerto silang lahat at pinagbabaril ang sasakyan nila Mr. Zalua. Isang lalaki ang lumapit doon at tinignan ang loob.
"Walang tao, boss!" Sigaw n'ya.
Bumaba si Sebastian sa kaniyang kotse. May dala itong baril. Tinignan n'ya ang mga tao n'ya na alerto na. Galit s'yang tumingin sa sira nilang sasakyan sa harapan.
Hindi na sila madaling makakadaan doon. "Kumalat kayo! Hanapin n'yo ang may gawa nito!" Galit n'yang sigaw.
Bago pa man makakalat ng tuluyan ang mga tao n'ya ay isa-isa ko na sila binaril. Nakatago pa rin ako sa puno habang isa-isa silang natutumba.
"Doon!" Sigaw nang isa na nakakita saakin.
Shit!
Lumabas ako sa pinagtataguan ko at pinagbabaril sila. Lumabas din sila Mr. Zalua at bumato ng smoke sa kanila dahilan para mabulag silang lahat.
Lumapit na ako sa mga lalaki at isa-isa silang tinumba. Rinig ko ang isa-isang pagkaubos ng mga bala nila kakabarik saamin.
Nawala ang smoke at tumambad saamin ang makalat na lugar. Wala na ang mga lalaki. Lahat na sila ay nakahiga sa lupa.
Nakita ko si Nate na hawak ang tulog na si Sebastian. Tumango s'ya saakin dahilan para tanguan ko din s'ya.
Tinignan ko sila Mr. Zalua at nakita na sayang-saya sila sa dami ng napatay. Mukhang nasiyahan sila sa misyon na ito.
"Let's g-"
"Wait!" Tinignan ko si Mr. Zalua na nakatingin sa harapan. Tila may tinatanaw ito.
"Oh shit! Nakatawag sila ng back up!" Sigaw nito saamin.
Binalik ko ang baril ko sa lalagyan at pinulot ang baril ng lalaking nakahandusay.
"Let's end this shit" I said.
Hinanda ko ang sarili ko sa mga paparating. Bumaba sila sa kotse nila at pinaputukan kami. Mabilis akong bumawi at nag-tago sa isang kotse.
Pinagbabaril namin silang lahat. Kita ko pa ang pagbabaril ni Mrs. Zakua gamit ang dalawang baril.
"I think, I heard something" Mrs Zalua said to me.
Kinindatan n'ya ako bago bumalik sa pagbaril sa mga lalaki sa unahan. Tumayo ako at pinagbabaril sila. Yumuko ako nang muntikan na akong tamaan ng bala. Nagtago ako sa likod ng kotse ni Sebastian kung nasaan si Nate na bumabaril din.
"Nandito na sila" si Nate at tumingin saaming likudan.
I saw many cars approaching to our direction. May logo ito ng SAC.
Mabilis silang bumaba sa sasakyan at pinaulanan ng bala ang kalaban. Isa-isa silang kumibot saamin at may dalang bullet proof na sheild.
May isang lalaki na nag check ng truck. Napanganga s'ya nang makita ang laman no'n.
Tumingin s'ya saakin at kay Nate bago yumuko. Tinanguan namin s'ya bago sinenyasan para kunin sila Mrs. Zalua.
"Yes, Agent!" Sigaw n'ya.
Isa-isa nilang hinuli ang mga lalaki. Nakita pa namin ang ibang sasakyan na umalis papunta sa daan kung saan nanggaling ang back up ng mga sindikato.
Ibinigay ni Nate si Sebastian sa mga agents ng SAC. Pumunta naman ako sa pwesto nila Mrs. Zalua para icheck sila.
"You did great, Agents." They said.
Nakita ko na bahagyang tinatakpan ni Mrs. Zalua ang kaniyang braso. Nakita ko ang mantsa ng dugo doon.
"Are you okay?" I asked.
Tumango s'ya bago ngumiti. "Yeah. Daplis lamang ito." Sabi n'ya.
Tumingin ako kay Nate na halata ang pagod. Tsk. I'm sure hindi s'ya ganito kadaling mapagod. He's used to this kind of encounter.
"Hey! Are you okay?" Pag check ko sakaniya.
"Yup" sabi n'ya bago pumunta sa isang lalaki. Kinausap n'ya ito at may binigay sakaniyang susi ang lalaki.
"Let's go. Time to go back to our main mission" sabi n'ya.
"I'll drive. Hahatid ko kayo sa hotel n'yo. Uuwi na din kami para magamot ko si Chia" si Mr. Zalua.
Tumango si Nate at binigay ang susi kay Mr. Troy. Nag-lakad naman ako papunta sa mukhang head nila.
"Hi. I'm Agent Carper from manila SAC. Send me the report of this incident. I want it to my room tomorrow" mataray kong sabi bago s'ya nilagpasan at sumakay sa kotse kung nasaan sila Nate.
"Taray" bulong ni Nate.
"Shut up"
Bosses Mira's POV Lahat ng mga nakuha na kahon ay ibinigay na sa puder ng mga pulis. Lahat kami ay nag papahinga na dahil sa naging laban. Sumakay na kami sa kotse ng mag-asawang Zalua. Sila ang maghahatid saamin papunta sa hotel. Walang nag tamo ng malalang sugat saamin. Lahat kami ay puro galos lamang at pagod na katawan ang iniinda. Alas tres na ng madaling-araw. Gano'n kayagal inabot ang laban namin. Mabuti na nga daw na hindi pa umaga nagkaroon ng gano'n dahil baka malaman pa ng mga tao. Nagpagkasunduan naming lahat, kasama ang mga pulis at iba pa na hindi gagawing public ang balita. Ngayon pa na nalaman namin na hindi lamang isa ang nagpapatakbo ng sindikato na ito. Hindi pa namin alam kung drugs lang ba ang ginagawa nilang illegal o may iba pa bukod doon. Hindi ko din alam kun
Explosions Mira's POV Nag-uusap kami ni Kia tungkol sa nangyari ngayon sa coffee shop. Nasa loob kami ng bathroom at dito kami nag-usap sa ibang bagay. Tinatanong ko s'ya sa kung ano ang mga nangyari habang wala ako. Nanlalaki ang mga mata n'ya at kakaiba ang expresyon ng kaniyang mukha. Hindi ko na nakayanan pa at niyugyog ko na s'ya para mapatingin saakin. "T-that bag..." She said, stuttering. Gulong-gulo ko s'yang tinignan. Tinignan ko ang kabuuan ng bathroom. Mabilis akong kumilos at pumunta sa dulo ng cubicle nang may makitang tulo ng dugo sa sahig. Nagugulat kong tinignan si Kia na ngayon ay bumalik na sa huwisyo. Kinuha n'ya ang kamay ko at inilabas sa cubicle. "There's a bomb. I know it but I can't defuse it in less than a minute. We are all gonna die" sabi n'ya at tinignan ang bomba. Halata ang lungkot at pa
Another way Mira's POV Nagpalakad-lakad ako sa headquarters. Hindi ko alam kung ano na ang iisipin ko. Halata naman ang pagka-hilo ni Nate kakatingin sa ginagawa ko. Hinarap ko s'ya bago I-hilamos ang palad ko sa aking mukha. "What now!? We need a lead. There must be another way to find out who's behind that explosion!" I shouted out of frustration. Nate looked at me patiently. He knew that no one can calm me right now. Ayaw n'ya naman siguro na awayin ko s'ya ulit, right? "The man is dead, Agent Carper. We can't talk to the dead..We don't talk to a dead person." Mahinahon n'yang sabi. Duh, I know! Sino ba nag-sabi na kakausapin namin ang patay!? May sinabi ba ako!? Huh!? I didn't say anything about that! Gosh. "Wala ba s'yang kasama nang time na iyon? Wala ba kayong nakita sa CCTV cameras?" Tanong ko. Since sila ang
Fifty three Mira's POV Mabilis ang takbo ko para mahabol ang lalaki. Napakabilis n'yang tumakbo. Hindi ko alam kung nasaan na ako pero ang bahay dito ay napakarami. I need to get that wallet! Hindi ba nila alam kung sino ako!? How dare them! Tumalon ako sa bubong ng isang mababang bahay. Bumaba ako at tumingin sa kanan at kaliwa. Nakita ko ang nag-bagsakang mga balde at kahoy sa kanan kaya doon ako tumakbo. Nakita ko ang mga tao na nanonood saakin. I know they knew him. The one who stole the suspect's wallet. Sa dinami ng pwedeng nakawan ay ako pa talaga ang naisipan nila. O baka kilala n'ya si Allan? Kung kilala n'ya ang lalaking iyon ay malaki ang posibilidad na may alam din sila sa balak nito. Malalaman ko na kung sino ang nag-utos na mag-iwan ng bombo sa coffee shop. Nilabas ko a
Attacked Mira's POV Nagkagulo sa loob ng headquarters dahil sa isang sulat na dumating. Binasa ko na ito at nabasa na isa itong babala na isa nanamang atake ang mangyayari kung hindi kami titigil sa ginagawa namin. Alam ko kung saan galing iyon. Lahat ay may ginagawa para i-trace ang taong nasanlikod ng sulat na iyon. Kahit sila Tom ay abala. Nakita ko si Nate na nakaupo sa desk. May hawak s'yang papel na binabasa n'ya. Hinayaan ko s'ya at tumakbo papunta sa kwarto ko. We triggered them. I know it. Dahil sa ginawa namin sa warehouse nila at sa paghuli namin kay Sebastian ay nagalit sila saamin. Philip won't let it slide that easily. I know by now, he's planning to attack us. Ang mga pasabog na nagaganap ay warning pa lamang nila. Hindi sila papayag na madaling matalo. Malaki ang nawalang pera sakan
The one who holds the case Mira's POV Inubos ko ang kape ko at ibinaba iyon sa table. Nasa mall kami ngayon ni Nate at sinusundan ang isa sa tauhan ni Philip. Alam kong may inutos si Philip dito. Sa tagal ng pag-sunod namin kay Philip dati ay medyo alam na namin ang takbo ng isip n'ya. Before I agreed to this mission, tinignan ko muna ang profile ng kakailanganin kong mahuli. Philip Solomon. Hindi ko alam kung s'ya lang ba ang kailangan pero dahil may nahuli kami na kasabwat n'ya ay baka hindi lang din s'ya ang pinaka boss ng mga illegal na gawain sa bansa. Dahil sa nakita namin sa cctv kahapon ay nakakuha kami ng lead sa possibleng nag-utos kay Allan. Tumayo na kami ni Nate at pasimpleng nag-lakad papunta sa gilid ng daan na papunta sa parking lot. "You know the plan" Nate said.
In black Mira's POV "What's happening?" Sigaw ko sa mga agent na nagkakagulo sa loob ng HQ. Walang pumansin saakin dahilan para lalo akong mainis. Nakita ko ang pasimpleng tawa ni Nate bago mag seryoso at tumingin sa mga taong nag-kakagulo. Nagulat ako nang hilahin ni Nate ang isang agent at iharap saakin. Tumingin ang agent kay Nate. "Answer her before she gets really mad" may halong banta n'yang sabi. "A-agent Carper! Ano kasi, eh. An-" "What!?" Sigaw ko. Halata ang pagkagulat sakaniya dahilan para yumuko s'ya. Tinignan ko si Nate na seryosong nakatingin saamin. Pinilit kong huminahon dahil masyado ko na ata s'yang natatakot. I know that they're scared of me but I need an immediate response right now! "I'm sorry. Just tell me what's happening" mas mahinahon k
Her secrets Mira's POV "Can I punch her?" I asked Nate who's sitting in a small chair. "Nope. You can't" he said. Inirapan ko s'ya at ibinalik ang aking tingin sa babaeng nakagapos sa isang upuan. Wala pa rin itong malay. Kanina pa namin s'ya hinihintay na gumising pero hindi pa rin s'ya nagising. Masyado atang malakas ang sipa ko sa batok n'ya kanina. "I'm starving" I said before turning my gaze to Nate. He's using his phone at nang marinig ako ay bigla n'ya akong tinignan. "Want me to order food?" tanong n'ya habang pinapakita ang phone. "Yes, please" sabi ko bago tumayo at lumakad papalapit sa table kung nasaan ang laptop. I need to do something to keep me sane right now! Maybe browsing will do? Naiinip na talaga ako! Argh! Ilang sanda
CornerMira's POVHinigpitan ko ang tali sa bibig n'ya. Rinig ko ang daing mula sakaniya. Umirap ako sa hangin bago s'ya iniwan sa loob.Hinagisan ako ni Denver ng bottled water na agad kong sinalo. Tinignan ko naman si Nate na mag-isa sa sulok habang naka-tingin sa laptop.Hindi n'ya pa rin ako kinakausap. I tried to say sorry but he just ignored me. Bahala s'ya d'yan.Hindi ba s'ya natutuwa? Dahil sa pag-aaway namin ay may nakuha kaming tao. Hindi lamang basta makakatulong sa misyon namin kun'di makakapagpabago ng larong ito.That jerk think that he can easily fool me. Those sweet words and stuff? I'm not that stupid to not know who he is.
NumberMira's POVPagkatapos ng pag-uusap namin ni Nate ay hindi ko na s'ya mulin kinibo pa. Bahala s'ya diyan!Hindi dapat ako ang kumausap sakaniya! I can handle this all even without him. I'm used to it, anyway.Padabog akong humiga sa kama ko. Iniisip ko kung bakit ba kami humantong sa ganitong sitwasyon. He's being too bossy these past few days. He didn't even give me a choice and I fucking hate it.He used to obey my rules. He used to always say yes whenever I want to go to somewhere. He knows that I just want the best way to finish this mission.Was I being too selfish?Kasalanan ko ba na sanay akong namumuno? Kasalanan ko ba kung sanay ako na ako lagi ang nasusunod? Ginagawa ko naman lahat ng kaya ko para sa misyon na ito.Sumobra ba ang pagiging leader ko? O pag act as if ako lang ang nasa misyon?Ngay
SweetMira's POVI was so angry that I walked out the room and head towards the elevator. No one was there so I took the chance to burst my anger inside.Nakakainis si Nate! Anong akala n'ya ay wala akong plano? Alam ko naman ang kailangan naming gawin dito, eh!Mali din naman kasi ang gusto n'ya! We need to find Philip but to trigger them this early? Kapag ginawa namin iyon ay mawawalan kami agad ng galaw! Katulad nalang nang nangyari kay Sebastian at Montero!Padabog akong bumaba sa elevator. Nahihiya pa ako dahil sa mga taong nakakita sa pagdadabog ko. Pinilit kong huminahon at nag-tawag ng taxi."Au bar le plus proche, s'il vous plaît" sabi ko. (At the nearest bar, please)"Sur notre chemin" sagot n'ya naman. (On our way)Dahil sa sinabi ko ay ilang minuto pa lang ay binaba n'ya na ako sa tapat ng isang bar. Nag-bayad ako sakaniy
ParisMira's POV"We're going to france!?" gulat kong sigaw sa loob ng opisina ni Tom.Tumango s'ya at tinignan si Nate. "He knows what to do" sabi n'ya pa.Tinignan ko naman si Nate bago ngumiwi. Whatever!"So, kailan tayo aalis?" tanong ko bago umupo sa upuan na nasa harap ng table ni Tom."Tomorrow along with Agent Denver and the others" sagot n'ya.Napa-palakpak naman ako dahil sa tuwa. Halata naman ang kabadong mukha ng dalawa. Tumingin ako kay Tom para sana mag-paalam na ngunit inunahan na n'ya ako."Okay, you may go shopping" sabi n'ya.Masaya naman akong tumayo at kumaway pa kay Nate bago mabilis na lumakad papunta sa office ni Kia. Kumatok ako at binuksan ang pinto.Nasa loob s'ya at tila nag-type. Tumingin s'ya sa direksyon ko at nang makita ako ay napangiti agad s'ya. "Shopping?"
Never expectMira's POVHindi lang sila Montero! Ayun ang siguradong sagot sa mga katanungan naming lahat. Hindi lamang si Montero, Philip at Sebastian ang sangkot dito."Agent Denver, Check the background of the elite people here in manila. We'll check the other data. Baka may nakatago sa data center na file tungkol sa ilan pang kilalang tao na nalagpasan natin" sabi ko.Agent Denver nodded as a response. He looked at me at Nate before walking out the room. Maybe calling the others.I turned my gaze to Nate who was sitting in the table. Lumapit ako sa tabi n'ya para tignan ang nakuha naming data sa flash drive na nakuha namin kay Sofia.
The protectorMira's POVNgayon na kaharap ko na si Sofia ay hindi ako makapaniwala. I used to look up to her but right now, I can't even look at her straight in the eyes!Now, I feel sorry for myself. Ngayon ay alam ko na kung bakit gan'on ang nangyari dati."What does it feel, Agent?" she suddenly said.Tinignan ko lamang s'ya at hindi inabala ang sarili na sumagot. Natawa s'ya ng harahan bago lumapit. Umatras naman ako dahilan para lumaki ang ngiti n'ya.Laugh, bitch. 'Cause you can't even move after this. Enjoy the moment where I can control myself."What does it feel to be the top agent? Na tinitingala pero hindi sigurado na nirerespeto?" sabi n'ya.Hindi pa rin ako sumasagot. "You think it's cool? No, right? Alam ko na alam mo na ang pakiramdam na madaming nakatingin"Binunot n'ya ang baril n'ya dahilan p
Unbreakable duoMIRA'S POVI was too happy that I didn't even realize that Nate was staring at me for how many minutes now."What!? Do you have a problem, agent?" I said, giving him a death glare.I saw the others hiding their laughs. Tinarayan ko sila at tinignan ang scene sa office ni Montero.Ngayon na may nawawalang pera sakanila ay alam kong mag-kakagulo. We carry out our plans today.We can't let this opportunity go to waste. Marami kaming ginawa para ma trap dilang dalawa ni Philip."Called the back up once you hear them shoot" I said.Ang balak namin ay pabagsakin si Philip. We need Montero kaya hindi namin s'ya hahayaan na makawala.
SeenMira's POVI was too stunned to move. Namamalik-mata lang ba ako? Totoo ba ang nakita kong babae kanina?Hindi ako makagalaw dahil sa pinagsamang gulat at kaunting takot. Bakit s'ya nandito? H-hindi kaya totoo ang mga sinabi nila sa HQ?"What are you doing? They are on the 4th floor" Nate whispered behind me dahilan para magkaroon ako ng lakas na gumalaw at lingunin s'ya.Nang makita ang itsura ko ay nangunot ang kaniyang noo. "Are you okay? What's wrong?" tanong n'ya pa.Hindi ako kaagad nakasagot dahil sa nararamdaman ngunit nang maisip ang pakay namin sa lugar na ito ay doon lamang ako tuluyang natauhan."I'm sorry. I was about- I-am..Sorry"Hindi ako makatingin dahil hindi ko matanggap na nagkakaganito ako ngayon! On our mission!Huminga ako nang malalim. Pinanood n'ya akong gawin iyon. Tinignan
Making move Mira's POV Hindi ako maka-ayos ng tayo dahil sa kalasingan kagabi. Naramdaman ko na si Nate ang nag buhat saakin pabalik sa kwarto ko. Masakit ang ulo kong bbumangon kinaumagahan. Binalot ko ang sarili ko sa kumot habang kinukundesyon ang sarili. Ilang minuto ang lumipas bago ko naisipan na buksan na ang mga bintana kahit na ilaw lamang halos ng HQ ang napasok sa kwarto. Pumasok ako sa bathroom na pikit pa ang isang mata. Nag-hilamos ako at inalala ang mga nangyari kagabi. I knew it! Hindi dapat ako nagpakalasing nang ganon! Pinunasan ko ang mukha ko gamit ang white towel bago pumunta sa device na naka-dikit sa pader malapit sa pintuan palabas. Lumabas doon ang mukha nila Nate na nag-aayos. "Are you guys ready?" I asked. I saw how Nate looked at me and my back