Explosions
Mira's POV
Nag-uusap kami ni Kia tungkol sa nangyari ngayon sa coffee shop. Nasa loob kami ng bathroom at dito kami nag-usap sa ibang bagay. Tinatanong ko s'ya sa kung ano ang mga nangyari habang wala ako.
Nanlalaki ang mga mata n'ya at kakaiba ang expresyon ng kaniyang mukha. Hindi ko na nakayanan pa at niyugyog ko na s'ya para mapatingin saakin.
"T-that bag..." She said, stuttering.
Gulong-gulo ko s'yang tinignan. Tinignan ko ang kabuuan ng bathroom. Mabilis akong kumilos at pumunta sa dulo ng cubicle nang may makitang tulo ng dugo sa sahig.
Nagugulat kong tinignan si Kia na ngayon ay bumalik na sa huwisyo. Kinuha n'ya ang kamay ko at inilabas sa cubicle.
"There's a bomb. I know it but I can't defuse it in less than a minute. We are all gonna die" sabi n'ya at tinignan ang bomba.
Halata ang lungkot at pagkadismaya kay Kia dahil alam n'ya na sa ganitong bagay s'ya magaling. "I should try." sabi n'ya.
Sabay naming tinignan ang oras at nakita na mabilis ang pagbaba ng oras dito. "No. You can't do it right now, Kia. Let's go, help me evacuate the people"
Mabilis kaming umalis ng bathroom. Nagkatinginan kami at sa isang kurap ay alam na namin ang gagawin.
"Go, call them!" I said.
Tumango si Kia bago pumunta sa table namin para kuhanin ang phone n'ya. Ako naman ay pumunta sa counter ng coffee shop.
Naguguluhan akong tinignan ng cashier dahil sa pagsingit ko sa pila. Ngunitian ko lang s'ya bago tumalon para pumatong sa mismong counter.
Nakita ko ang nagtatanong na tingin ni Kia, mouthing 'What are you doing'. Kinindatan ko lang s'ya bago tinignan ang mga tao na kanina pa pala nakatingin saakin.
Pumalakpak ako at kinuha ang atensyon nila. Sisitahin na dapat ako ng mga staff ngunit agad kong inilabas ang aking I.D dahilan para manahimik sila.
"Okay, people. May bomba sa lugar na 'to ngayon kaya kailangan n'yo na umalis. Mag panic kayo kasi normal lang iyon sa ganitong sitwasyon" malakas kong sabi bago bumaba sa counter top.
Gulat ang mga tao na tumingin saakin. Halata pa sa mukha nila na hindi sila naniniwala sa sinabi ko.
They seriously think this is a joke!? Damn...
Stress ko silang tinignan bago tumingin kay Kia. Medyo kinabahan pa s'ya sa tingin ko dahilan para mag panic s'ya at sapilitang mag-salita.
"That's true! There's a bomb inside the bathroom, last cubicle. The team is on their way here but we should go now before it explodes" si Kia.
Dahil doon ay biglang nag-panic ang mga tao at mabilisang lumabas ng shop. Napa-irap ako sa kawalan bago sinimulan i-secure ang area.
Lumapit ako kay Kia pag-katapos kong i-check ang mga tao. "Nasa'n na sila!? The bomb will explode in any seconds!" Medyo nag pa-panic ko na rin na sabi.
Bakit ba kasi hindi ko inaral ang pag defuse ng bombs? Ay ewan. Ayaw ko din naman sa bomba! Mayroon naman na kayang gumawa no'n kaya I'll just leave the job to them and do my own job.
"I think they're here" she said before running towards the exit.
Hindi ko pa alam kung saan ako pupunta. Gosh! Tinakbo ko ang bathroom para tignan ang bomb at kung ilang oras nalang.
Nanlaki ang mata ko nang makita na 15 seconds nalang ang natitira bago iyon sumabog.
Dali-dali akong tumakbo palabas ng shop. Nakasalubong ko ang team nang nasa pintuan na ako, ready na sila pumasok para i-defuse ang bomb.
"You're late! Sasabog na!" Kabado kong sabi.
Sabay-sabay kaming tumakbo nang mabilis. Lahat ng tao ay kasabay namin at lahat sila ay mababakasan ng takot sa mukha.
Ilang sandali ay tumilapon kami dahil sa lakas ng pagsabog. Wala kaming ibang marinig kung hindi ang pagsabog na iyon.
I saw how the coffee shop blast into pieces that I can't almost recognize it. All turned black! Debris and broken glass are scattered everywhere!
Agad akong tumayo kahit hilo pa sa nangyari. Pinuntahan ko ang team para sabihan sila sa mga gagawin. We need a fire truck!
Lalong dumami ang mga pulis sa lugar. Inisa-isa kong tignan ang mga tao kung sino ang mga nasugatan.
Lumapit ako sa isang babae na may bubog na nakatusok sa kaniyang braso. Agad akong tumawag ng medic para tulungan s'ya.
"Agent Carper!"
Napalingon ako sa pinanggaingan ng boses. I saw Nate running towards me. Kasama n'ya si Tom na gulat sa nangyari.
Huminto sila sa harap ko. Tinignan ni Nate ang coffee shop bago ibinalik saakin.
"Someone leave the bomb inside the cubicle. Kami ni Kia ang nakakita kaya agad naming pinalikas ang mga tao" seryoso kong sabi.
Aligaga naman si Tom na inililibot ang paningin sa paligid bago huminto saakin. "How?" Nakakunot noo n'yang tanong.
Kumibit-balikat ako bago sumagot. "Sinabi ko na may bomba?" Simple kong sagot.
Napanganga naman silang dalawa dahil doon. Tom looks frustrated while Nate are giving me the "He knows I can do that" look.
Umirap ako na nakangiti sakaniya. Napasapo naman si Tom sa kaniyang noo.
"What? Ano ba ang dapat kong gawin? Iyon naman talaga ang sinasabi kapag may bomba, ah?" Tanong ko.
"Mag pa-panic ang mga tao."
"Sinabi ko naman na pwede mag panic" ngumiwi ako.
Natural magkakagulo sila. Bomba ba naman, eh. Anong gusto n'yang gawin ko? Utuin sila na may palaro sa labas? Na close na kaya kailangan na nila umalis? Duh.
Natigil ang pag-uusap namin nang lumapit si Kia. Tinignan ko s'ya at sinuri kung maayos ba ang kalagayan n'ya. Nang masiguro na wala naman s'yang malubhang sugat ay nakinig na ako sa sinasabi n'ya.
"It was the same, Sir. Blue bag. Ganon din ang bag na iniiwan sa mga lugar kung saan may nabalita na sumabog." Paliwanag n'ya kay Tom.
Si Kia kasi ang in-charge sa infos ngayon. S'ya ang nakakaalam sa kaso dahil sinabi ko kay Tom. I can trust her. She have my trust.
Lalo na ngayon na iniisip namin na si Philip ang may gawa nito. But we need to make sure. Lalo na ngayon na nahuli si Sebastian. Mukhang hindi lamang si Philip ang kalaban namin.
"Tell me more about it in my office, Agent" sabi ni Tom kay Kia.
"Yes, Sir." sagot ni Kia.
Umalis si Tom sa harapan namin dahilan para maiwan kaming tatlo. Tinignan ko si Nate na nakatingin din pala saakin.
"What?" Suplada kong tanong.
"Hindi n'yo ba nakita ang may dala ng bag?" Kuryoso n'yang tanong.
Pinanliitan ko s'ya ng mata bago pinagkrusan ng braso. "Sa tingin mo nakita namin? Edi sana ay kanina ko pa sinabi."
Pinagtaasan n'ya naman ako ng kilay bago ngumiwi.
Aba! Sinusubukan ako ng lalaki na ito, ah. Medyo masakit pa ang tenga ko dahil sa pag-sabog! Buti pa nga s'ya ay wala dito at hindi nadamay!
Iritable akong umalis sa harapan n'ya. Nakasunod saakin si Kia. Pupunta sana kami sa sasakyan nang may bigla kaming marinig na d***g.
Tinignan ko ang babae na nakaupo sa sahig habang iniinda ang kaniyang sugatang paa. Tinignan ko si Kia dahilan para tumango s'ya at tumakbo paalis.
Lumapit ako sa babae at tinulungan s'yang maiayos ang lapat ng paa. Namimilipit s'ya sa sakit.
Nakasuot ito ng uniporme ng coffee shop. Tinignan ko ang mukha n'ya at nakita na isa s'ya sa waitress.
Tinignan n'ya ako at napalunok. Hindi s'ya makatingin saakin dahilan para mag taka ako.
"Padating na ang medic. Tutulungan ka nila."
"Brown.." mahina n'yang sabi.
Nangunot ang noo ko at pinagmasdan s'ya nang maigi. Tila may gusto s'yang sabihin saakin.
"N-naka brown na jacket at pantalon. White na sapatos at cap na i-itim. S'ya ang nakita ko na may dala ng bag" may halong kaba at takot n'yang sabi.
Gulat man sa sinabi ay tumango ako sakaniya. Ngumiti ako kasabay ng paglapit ni Kia, Nate at isang medic.
"Iwan na kita, ah." Mahinahon kong sabi.
Tumango s'ya bago napadaing nang simulan na ang paggamot sa sugat n'ya.
Tinignan ko sila Nate bago binigyan ng makahulugang tingin. Tumalikod ako at lumakad na.
Huminto kami sa gilid ng sasakyan. Malapit ang sasakyan namin sa katabing shop g coffee shop. Mabuti nga at naisipan namin na dito mag park.
Tumingin ako sa paligid bago tinignan ang dalawa na halatang nag-aabang sa sasabihin ko.
"Brown jacket, pants, black cap and white shoes. Iyan ang taong may bit-bit ng bag ayon sa waitress." Sabi ko.
Gulat si Kia sa sinabi ko habang hindi naman nag-bago ang ekspresyon ni Nate. Tila inaasahan n'ya na may sasabihin ako tungkol sa nangyari.
"Can you hack the cameras near this area?" Tanong ni Nate.
Bored ko naman s'yang tinignan. "I can but in this case, mahihirapan ako lalo na at hindi ako sure kung may cameras malapit dito." Sabi ko.
"I'm sure they have" si Nate.
Natawa ako dahil sa sinabi n'ya. Alam kong mayroon. Nakakatamad lang kasi.
"We'll s-"
"It's him!" Biglang sabi ni Kia.
Agad kong tinignan ang kabilang kanto kung saan maraming tao. Nakita ko ang isang matangkad at medyo malaman na lalaki na pilit hinahalo ang kaniyang sarili sa mga tao.
Tugma ang suot nito sa sinabi nung babae kanina. Agad kaming tumakbo patawid para habulin s'ya.
Sakto naman na napalingon s'ya sa direksyon namin dahilan para tumakbo din s'ya paalis.
Mabilis ang takbo ko. Dinaanan namin ang mga tao. Nag-hiwalay kaming tatlo at nag kita nang nakalagpas na kami sa mataong bahagi.
Nasa unahan ang lalaki. Mabilis ang takbo n'ya kaya nag sisimula na akong mainis.
Inilabas ko ang mini gun ko. Nakita ko din ang pag hahanda nila. Lumiko ang lalaki sa isang iskenita dahilan para lalo namin s'yang habulin.
Tumakbo kami ng tumakbo hanggang sa bigla nalang nawala ang lalaki.
"I'm sure, I saw him go this way!" Kia said whils holding her gun.
Inilinga ko ang aking paningin sa paligid. Dalawang matataas na building ang ngayo'y pinag-gigitnaan kami.
Nasa paligid namin ang basurahan at gate. Tinignan ko ang daan pa kanan ngunit nakita ko na end na iyon.
Nandito lang iyon!
"Argh!"
Tinutok ko ang baril sa aking likod nang marinig ang d***g ni Kia. Nakita ko ang isang kutsilyong nakatutok sa kaniyang leeg.
Tinignan ko si Nate at nakitang nakatutok din ang kaniyang baril doon. Nakayuko nang bahagya ang lalaki dahilan para matakpan ng kaniyang cap ang kaniyang mata.
Nabitawan ni Kia ang baril n'ya. Nakatingin lamang s'ya saamin.
"Ibaba n'yo ang baril n'yo" utos nito.
Natawa naman ako dahil doon. "Bakit ko naman ibababa? Sino ka ba?" Mataray kong tanong.
Napapikit naman si Kia dahil sa sinabi ko bago ako pasimpleng tinarayan.
"Mira..." si Nate.
Tinignan ko s'ya at nakita na unti-unti n'yang binaba ang kaniyang baril. Tinignan n'ya ako.
"Ayoko nga" sabi ko bago lalong tinutok ang baril sa lalaki.
Narinig ko ang singhap ni Nate. "Mira." Matigas n'yang tawag.
"Ano ba? Pwede ko s'ya barilin ngayon. Binibigyan ko na nga s'ya ng choice, eh." Inis kong sabi kay Nate.
Hinigpitan ko ang hawak ko sa baril ko nang makita ang pag diin ng kutsilyo sa leeg ni Kia.
Damn.
"Ibaba mo ang kutsilyo. Hindi kita sasaktan kapag sumuko ka samin" sabi ko.
"At sino ka naman para maniwala ako?" Matigas n'yang sabi.
Napatawa naman ako aa sinabi n'ya. Ibinaba ko ang baril ko at inayos ang aking tayo. "Let's make a deal. I'll give you 5 million kapag sinabi mo saakin kung sino ang nag-utos saiyo"
Lumapit saakin si Nate at pinagtaasan ako ng kilay. "Huwag ka magulo. Baka sayo ko 'to ipatama" banta ko sakaniya.
I heard him smirked before nodding.
"Hindi ako sasama sainyo" sabi nang lalaki.
"10 million" sagot ko.
Kita ko ang paglunok n'ya. Pinapadalhan naman ako ni Kia ng nagbabantang tingin.
Bakit ba sila ganiyan? Para naman sa ikadadali ng misyon na ito ang ginagawa ko. Psh.
"H-hindi mo ako mauuto" he stuttered, obviously panicking.
My smile grew bigger because of his reaction. He wants money, Huh?
"20 million" I said.
Inangat n'ya ang tingin n'ya dahil sa gulat. Ngayon ay nakita na namin ang kabuuan ng kaniyang mukha. Wala na s'yang takas pa.
"P-paano ako makakasiguro na bibigyan mo ako?" Sabi n'ya.
Umirap ako sa hangin bago kinuha ang card ko sa wallet. Rinig ko naman ang protesta ni Nate sa ginagawa ko.
"Let her go and tell us everything. I'll immediately give this card to you." Sabi ko, hawak ang card sa pagitan ng aking hintuturo at gitnang daliri.
Natulala s'ya sa sinabi ko. Maya-maya ay tumango s'ya bilang pag sang-ayon. Tumango din ako at pinanood s'yang unti-unting bitawan si Kia.
Sinenyasan ko si Kia na huwag n'yang sasaktan ang lalaki.
Tumakbo si Kia sa side namin nang makawala s'ya. "Are you crazy?" Bungad n'ya.
Tss. Ikaw na nga itong niligtas.
Inangat ko ang aking braso na may hawak na card. Unti-unti s'yang lumapit doon. Akmang kukuhanin na n'ya iyon nang i-ilag ko sakaniya.
Pinagtaasan ko s'ya ng kilay. "Info?" Sabi ko.
Napasinghap s'ya bago bigong humarap saakin. Tumingin s'ya sa paligid bago unti-unting binukas ang kaniyang bibig.
"Napag-utusan lang ako ng isang lalaki. Sabi n'ya ay inutusan daw s'ya ni-"
Hindi na n'ya natapos pa ang kaniyang sinasabi nang may bigla kaming marinig na putok ng baril sa kung saan.
Nakita nalang namin ang lalaki na nakahandusay at may tama ng bala sa ulo.
Naging alerto kaming tatlo at tinignan ang paligid. Nakita namin ang isang lalaki sa kabilang kanto, kung saan kami pumasok.
"Ako na bahala sakaniya" sabi ko bago tumakbo.
Pinaputukan ko ang lalaki na agad n'yang inilagan. Nag tago ako sa isang basurahan nang magpaputok s'ya ulit.
Hinabol ko s'ya hanggang sa kabilang kanto. Palitan ang putok ng baril galing saamin.
Nagtago ako sa isang gilid. Sinilip ko s'ya at nakita na nakasakay na s'ya sa isang blue na kotse na walang plaka.
Agad akong tumakbo at pinaputukan ang sasakyan hanggang sa makalayo ito.
Fuck! Nakatakas!
Another way Mira's POV Nagpalakad-lakad ako sa headquarters. Hindi ko alam kung ano na ang iisipin ko. Halata naman ang pagka-hilo ni Nate kakatingin sa ginagawa ko. Hinarap ko s'ya bago I-hilamos ang palad ko sa aking mukha. "What now!? We need a lead. There must be another way to find out who's behind that explosion!" I shouted out of frustration. Nate looked at me patiently. He knew that no one can calm me right now. Ayaw n'ya naman siguro na awayin ko s'ya ulit, right? "The man is dead, Agent Carper. We can't talk to the dead..We don't talk to a dead person." Mahinahon n'yang sabi. Duh, I know! Sino ba nag-sabi na kakausapin namin ang patay!? May sinabi ba ako!? Huh!? I didn't say anything about that! Gosh. "Wala ba s'yang kasama nang time na iyon? Wala ba kayong nakita sa CCTV cameras?" Tanong ko. Since sila ang
Fifty three Mira's POV Mabilis ang takbo ko para mahabol ang lalaki. Napakabilis n'yang tumakbo. Hindi ko alam kung nasaan na ako pero ang bahay dito ay napakarami. I need to get that wallet! Hindi ba nila alam kung sino ako!? How dare them! Tumalon ako sa bubong ng isang mababang bahay. Bumaba ako at tumingin sa kanan at kaliwa. Nakita ko ang nag-bagsakang mga balde at kahoy sa kanan kaya doon ako tumakbo. Nakita ko ang mga tao na nanonood saakin. I know they knew him. The one who stole the suspect's wallet. Sa dinami ng pwedeng nakawan ay ako pa talaga ang naisipan nila. O baka kilala n'ya si Allan? Kung kilala n'ya ang lalaking iyon ay malaki ang posibilidad na may alam din sila sa balak nito. Malalaman ko na kung sino ang nag-utos na mag-iwan ng bombo sa coffee shop. Nilabas ko a
Attacked Mira's POV Nagkagulo sa loob ng headquarters dahil sa isang sulat na dumating. Binasa ko na ito at nabasa na isa itong babala na isa nanamang atake ang mangyayari kung hindi kami titigil sa ginagawa namin. Alam ko kung saan galing iyon. Lahat ay may ginagawa para i-trace ang taong nasanlikod ng sulat na iyon. Kahit sila Tom ay abala. Nakita ko si Nate na nakaupo sa desk. May hawak s'yang papel na binabasa n'ya. Hinayaan ko s'ya at tumakbo papunta sa kwarto ko. We triggered them. I know it. Dahil sa ginawa namin sa warehouse nila at sa paghuli namin kay Sebastian ay nagalit sila saamin. Philip won't let it slide that easily. I know by now, he's planning to attack us. Ang mga pasabog na nagaganap ay warning pa lamang nila. Hindi sila papayag na madaling matalo. Malaki ang nawalang pera sakan
The one who holds the case Mira's POV Inubos ko ang kape ko at ibinaba iyon sa table. Nasa mall kami ngayon ni Nate at sinusundan ang isa sa tauhan ni Philip. Alam kong may inutos si Philip dito. Sa tagal ng pag-sunod namin kay Philip dati ay medyo alam na namin ang takbo ng isip n'ya. Before I agreed to this mission, tinignan ko muna ang profile ng kakailanganin kong mahuli. Philip Solomon. Hindi ko alam kung s'ya lang ba ang kailangan pero dahil may nahuli kami na kasabwat n'ya ay baka hindi lang din s'ya ang pinaka boss ng mga illegal na gawain sa bansa. Dahil sa nakita namin sa cctv kahapon ay nakakuha kami ng lead sa possibleng nag-utos kay Allan. Tumayo na kami ni Nate at pasimpleng nag-lakad papunta sa gilid ng daan na papunta sa parking lot. "You know the plan" Nate said.
In black Mira's POV "What's happening?" Sigaw ko sa mga agent na nagkakagulo sa loob ng HQ. Walang pumansin saakin dahilan para lalo akong mainis. Nakita ko ang pasimpleng tawa ni Nate bago mag seryoso at tumingin sa mga taong nag-kakagulo. Nagulat ako nang hilahin ni Nate ang isang agent at iharap saakin. Tumingin ang agent kay Nate. "Answer her before she gets really mad" may halong banta n'yang sabi. "A-agent Carper! Ano kasi, eh. An-" "What!?" Sigaw ko. Halata ang pagkagulat sakaniya dahilan para yumuko s'ya. Tinignan ko si Nate na seryosong nakatingin saamin. Pinilit kong huminahon dahil masyado ko na ata s'yang natatakot. I know that they're scared of me but I need an immediate response right now! "I'm sorry. Just tell me what's happening" mas mahinahon k
Her secrets Mira's POV "Can I punch her?" I asked Nate who's sitting in a small chair. "Nope. You can't" he said. Inirapan ko s'ya at ibinalik ang aking tingin sa babaeng nakagapos sa isang upuan. Wala pa rin itong malay. Kanina pa namin s'ya hinihintay na gumising pero hindi pa rin s'ya nagising. Masyado atang malakas ang sipa ko sa batok n'ya kanina. "I'm starving" I said before turning my gaze to Nate. He's using his phone at nang marinig ako ay bigla n'ya akong tinignan. "Want me to order food?" tanong n'ya habang pinapakita ang phone. "Yes, please" sabi ko bago tumayo at lumakad papalapit sa table kung nasaan ang laptop. I need to do something to keep me sane right now! Maybe browsing will do? Naiinip na talaga ako! Argh! Ilang sanda
Mr. Montero Mira's POV Nag-lakad ako palabas ng building kung saan namin kinita si Drei. Nasa likod ko si Nate na diretso ang tingin sa harapan. Sumakay ako sa kotse ko at ganon din s'ya. "Let's race, loser will buy food" sabi ko sa ear device. "Sure" sagot n'ya. Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan ko sa kalsada. Malayo-layo ang byahe papunta sa HQ kaya magandang laban ito. Malayo ang pagitan namin ni Nate sa isa't-isa. Nasa likudan ko s'ya habang pinipilit kong panatilihin ang bilis ko nang sa ganon ay hindi n'ya ako maabutan. "Easyhan mo lang" bulong n'ya na may halong asar. Nanlaki ang mata ko nang makita ko s'ya saaking gilid. How!? Paano n'ya ang naabutan sa bilis ko? Nandadaya ata ito, ah. A small smirked are visible to my lips. Sinusubukan n'ya ako. "S
What's the matter? Mira's POV "Ngayon na alam na natin ang tungkol dito, may magagawa na tayong plano para sa kaniya." Sabi ko. Naghihintay ako ng sagot mula kay Nate ngunit wala akong natanggap mula sakaniya. Nilingon ko s'ya at nakita na nakakunot ang noo n'ya habang nakatingin sa kawalan. "I'm not quite sure, Mira. I think there's something missing and I don't know what it is" makahulugan n'yang sabi. Uhuh? Something missing? Ano naman kaya iyon? Bukod sa nakuha naming impormasyon tungkol sa kasabwat ni Philip ay nakakuha din kami ng impormasyon tungkol sa nangyayaring illegal na pagbebenta ng mga properties. They are selling some properties that they got from killing the owner. It's really unacceptable! They are more worst than I think they are. "Are you up for another mission?" I asked him while I lazily tossing my keys
CornerMira's POVHinigpitan ko ang tali sa bibig n'ya. Rinig ko ang daing mula sakaniya. Umirap ako sa hangin bago s'ya iniwan sa loob.Hinagisan ako ni Denver ng bottled water na agad kong sinalo. Tinignan ko naman si Nate na mag-isa sa sulok habang naka-tingin sa laptop.Hindi n'ya pa rin ako kinakausap. I tried to say sorry but he just ignored me. Bahala s'ya d'yan.Hindi ba s'ya natutuwa? Dahil sa pag-aaway namin ay may nakuha kaming tao. Hindi lamang basta makakatulong sa misyon namin kun'di makakapagpabago ng larong ito.That jerk think that he can easily fool me. Those sweet words and stuff? I'm not that stupid to not know who he is.
NumberMira's POVPagkatapos ng pag-uusap namin ni Nate ay hindi ko na s'ya mulin kinibo pa. Bahala s'ya diyan!Hindi dapat ako ang kumausap sakaniya! I can handle this all even without him. I'm used to it, anyway.Padabog akong humiga sa kama ko. Iniisip ko kung bakit ba kami humantong sa ganitong sitwasyon. He's being too bossy these past few days. He didn't even give me a choice and I fucking hate it.He used to obey my rules. He used to always say yes whenever I want to go to somewhere. He knows that I just want the best way to finish this mission.Was I being too selfish?Kasalanan ko ba na sanay akong namumuno? Kasalanan ko ba kung sanay ako na ako lagi ang nasusunod? Ginagawa ko naman lahat ng kaya ko para sa misyon na ito.Sumobra ba ang pagiging leader ko? O pag act as if ako lang ang nasa misyon?Ngay
SweetMira's POVI was so angry that I walked out the room and head towards the elevator. No one was there so I took the chance to burst my anger inside.Nakakainis si Nate! Anong akala n'ya ay wala akong plano? Alam ko naman ang kailangan naming gawin dito, eh!Mali din naman kasi ang gusto n'ya! We need to find Philip but to trigger them this early? Kapag ginawa namin iyon ay mawawalan kami agad ng galaw! Katulad nalang nang nangyari kay Sebastian at Montero!Padabog akong bumaba sa elevator. Nahihiya pa ako dahil sa mga taong nakakita sa pagdadabog ko. Pinilit kong huminahon at nag-tawag ng taxi."Au bar le plus proche, s'il vous plaît" sabi ko. (At the nearest bar, please)"Sur notre chemin" sagot n'ya naman. (On our way)Dahil sa sinabi ko ay ilang minuto pa lang ay binaba n'ya na ako sa tapat ng isang bar. Nag-bayad ako sakaniy
ParisMira's POV"We're going to france!?" gulat kong sigaw sa loob ng opisina ni Tom.Tumango s'ya at tinignan si Nate. "He knows what to do" sabi n'ya pa.Tinignan ko naman si Nate bago ngumiwi. Whatever!"So, kailan tayo aalis?" tanong ko bago umupo sa upuan na nasa harap ng table ni Tom."Tomorrow along with Agent Denver and the others" sagot n'ya.Napa-palakpak naman ako dahil sa tuwa. Halata naman ang kabadong mukha ng dalawa. Tumingin ako kay Tom para sana mag-paalam na ngunit inunahan na n'ya ako."Okay, you may go shopping" sabi n'ya.Masaya naman akong tumayo at kumaway pa kay Nate bago mabilis na lumakad papunta sa office ni Kia. Kumatok ako at binuksan ang pinto.Nasa loob s'ya at tila nag-type. Tumingin s'ya sa direksyon ko at nang makita ako ay napangiti agad s'ya. "Shopping?"
Never expectMira's POVHindi lang sila Montero! Ayun ang siguradong sagot sa mga katanungan naming lahat. Hindi lamang si Montero, Philip at Sebastian ang sangkot dito."Agent Denver, Check the background of the elite people here in manila. We'll check the other data. Baka may nakatago sa data center na file tungkol sa ilan pang kilalang tao na nalagpasan natin" sabi ko.Agent Denver nodded as a response. He looked at me at Nate before walking out the room. Maybe calling the others.I turned my gaze to Nate who was sitting in the table. Lumapit ako sa tabi n'ya para tignan ang nakuha naming data sa flash drive na nakuha namin kay Sofia.
The protectorMira's POVNgayon na kaharap ko na si Sofia ay hindi ako makapaniwala. I used to look up to her but right now, I can't even look at her straight in the eyes!Now, I feel sorry for myself. Ngayon ay alam ko na kung bakit gan'on ang nangyari dati."What does it feel, Agent?" she suddenly said.Tinignan ko lamang s'ya at hindi inabala ang sarili na sumagot. Natawa s'ya ng harahan bago lumapit. Umatras naman ako dahilan para lumaki ang ngiti n'ya.Laugh, bitch. 'Cause you can't even move after this. Enjoy the moment where I can control myself."What does it feel to be the top agent? Na tinitingala pero hindi sigurado na nirerespeto?" sabi n'ya.Hindi pa rin ako sumasagot. "You think it's cool? No, right? Alam ko na alam mo na ang pakiramdam na madaming nakatingin"Binunot n'ya ang baril n'ya dahilan p
Unbreakable duoMIRA'S POVI was too happy that I didn't even realize that Nate was staring at me for how many minutes now."What!? Do you have a problem, agent?" I said, giving him a death glare.I saw the others hiding their laughs. Tinarayan ko sila at tinignan ang scene sa office ni Montero.Ngayon na may nawawalang pera sakanila ay alam kong mag-kakagulo. We carry out our plans today.We can't let this opportunity go to waste. Marami kaming ginawa para ma trap dilang dalawa ni Philip."Called the back up once you hear them shoot" I said.Ang balak namin ay pabagsakin si Philip. We need Montero kaya hindi namin s'ya hahayaan na makawala.
SeenMira's POVI was too stunned to move. Namamalik-mata lang ba ako? Totoo ba ang nakita kong babae kanina?Hindi ako makagalaw dahil sa pinagsamang gulat at kaunting takot. Bakit s'ya nandito? H-hindi kaya totoo ang mga sinabi nila sa HQ?"What are you doing? They are on the 4th floor" Nate whispered behind me dahilan para magkaroon ako ng lakas na gumalaw at lingunin s'ya.Nang makita ang itsura ko ay nangunot ang kaniyang noo. "Are you okay? What's wrong?" tanong n'ya pa.Hindi ako kaagad nakasagot dahil sa nararamdaman ngunit nang maisip ang pakay namin sa lugar na ito ay doon lamang ako tuluyang natauhan."I'm sorry. I was about- I-am..Sorry"Hindi ako makatingin dahil hindi ko matanggap na nagkakaganito ako ngayon! On our mission!Huminga ako nang malalim. Pinanood n'ya akong gawin iyon. Tinignan
Making move Mira's POV Hindi ako maka-ayos ng tayo dahil sa kalasingan kagabi. Naramdaman ko na si Nate ang nag buhat saakin pabalik sa kwarto ko. Masakit ang ulo kong bbumangon kinaumagahan. Binalot ko ang sarili ko sa kumot habang kinukundesyon ang sarili. Ilang minuto ang lumipas bago ko naisipan na buksan na ang mga bintana kahit na ilaw lamang halos ng HQ ang napasok sa kwarto. Pumasok ako sa bathroom na pikit pa ang isang mata. Nag-hilamos ako at inalala ang mga nangyari kagabi. I knew it! Hindi dapat ako nagpakalasing nang ganon! Pinunasan ko ang mukha ko gamit ang white towel bago pumunta sa device na naka-dikit sa pader malapit sa pintuan palabas. Lumabas doon ang mukha nila Nate na nag-aayos. "Are you guys ready?" I asked. I saw how Nate looked at me and my back