Chapter 13

Bosses

Mira's POV

Lahat ng mga nakuha na kahon ay ibinigay na sa puder ng mga pulis. Lahat kami ay nag papahinga na dahil sa naging laban.

Sumakay na kami sa kotse ng mag-asawang Zalua. Sila ang maghahatid saamin papunta sa hotel.

Walang nag tamo ng malalang sugat saamin. Lahat kami ay puro galos lamang at pagod na katawan ang iniinda.

Alas tres na ng madaling-araw. Gano'n kayagal inabot ang laban namin. Mabuti na nga daw na hindi pa umaga nagkaroon ng gano'n dahil baka malaman pa ng mga tao.

Nagpagkasunduan naming lahat, kasama ang mga pulis at iba pa na hindi gagawing public ang balita. Ngayon pa na nalaman namin na hindi lamang isa ang nagpapatakbo ng sindikato na ito.

Hindi pa namin alam kung drugs lang ba ang ginagawa nilang illegal o may iba pa bukod doon.

Hindi ko din alam kung magiging kampante akong lisanin ang lugar na ito. May nahuli kami ni Nate. Hindi man direct na kasama sa mission pero dahil involved si Philmon ay misyon na din namin ito.

"I'm happy to be part of your mission, Agents. I hope we can still see each other after this." Medyo may bahid ng lungkot na sabi ni Mrs Zalua.

"Malay mo ay makasama namin kayo ulit sa isa pang misyon? Ang bakit hindi n'yo kaya i consider na lumipat ng Headquarters?" May halong biro kong sabi.

Sayang naman ang galing nilang mag-asawa. Hindi na din naman ako magagalit dahil hindi din naman nila ako mapapalitan sa rank kahit lumipat sila saamin. Iba ang magiging rank nila.

"We'll see" si Mr Zalua.

Naging tahimik ulit ang paligid. Sinilip ko si Nate at nakita na nakapikit na ang mga mata n'ya. Malapit na din kami sa hotel namin, hindi na kinaya. Tsk.

Aalis din kami mamayang 2 pm para bumalik sa manila. Kaya hindi ko alam kung malulungkot ba ako na hindi na magtatagal ang pagsasama namin nila Mr and Mrs Zalua.

Hays, Mira. Sanay kana umalis, ano pa ba ang kina-iba nito? Besides, wala ng dahilan para mag stay dito. Marami pang missions ang nag-hihintay sa manila.

As soon as we arrived infront of the hotel, I immidiately check the surroundings. Nang masiguro na wala gaanong tao ay hinarap ko na sila Mr and Mrs Zalua.

"Thank you for the ride. It's nice to finished works with you guys." sabi ko bago binuksan ang pinto ng sasakyan.

"Thank you, Mr and Mrs Zalua! You should go now, you have to treat her wounds" Nate said.

Troy nod and I saw how Chia tried to nod also and give us a smile. Kumaway ako nang mabilis na pinaandar ni Mr. Zalua ang sasakyan.

Tinignan ko si Nate na nag-iinat. Tumingin s'ya saakin na pikit ang isang mata. Natawa ako at bahagya s'yang siniko dahilan para tignan n'ya ako.

"Let's go, partner. We have to rest before packing our things" sabi ko bago nagpauna mag-lakad.

"Mira.." bigla n'yang tawag.

Napatingin ako sakaniya at nakita ko ang kakaiba n'yang paninitig saakin. Dahan-dahan s'yang lumapit dahilan para mag-taka ako. What's wrong?

"Ayos ka lang ba? You didn't really bother to look, Huh?" mahinahon n'yang sabi.

Nagulat ako nang bigla n'ya ako higitin mula sa baywang. Tumingin s'ya doon dahilan para mapatingin din ako. Nangunot ang noo ko nang makita ang dugo saaking damit. Hindi ako makatingin kay Nate dahil pinagmamasdan ko iyon.

Nahihiya akong tumawa bago umalis sa kaniyang pagkakahawak. "Talsik lamang iyan, Agent. Not that serio-"

Hindi ko na natapos pa ang aking sinasabi nang higitin n'ya ang damit ko sapat lang para makita n'ya ang sugat ko. Dumudugo iyon dahilan para mabilis n'ya akong hawakan saaking ulo at binti bago buhatin na parang bagong kasal.

Nanlalaki ang mata ko sa ginawa n'ya. What the hell! Ano ang ginagawa n'ya!? Nababaliw na ba s'ya? Baka may makakita saamin! Gosh.

Sinubukan kong gumalaw para ibaba n'ya ako ngunit lalo lamang n'ya hinigpitan ang pagdala saakin. I whispered so many curse just to stop him but he doesn't seem to care at all!

"Don't move! Lalong magdudugo iyan" sabi n'ya pa.

Nakarating kami sa kwarto ko at binaba n'ya ako saaking higaan. Mabilis s'yang lumakad paalis para pumunta sa kaniyang kwarto pero bago iyon ay binantaan n'ya muna ako na wag akong gagalaw.

Psh. Inuutusan na n'ya ako ngayon? Sino ba s'ya para sundin ko? 

Pero dahil ngayon ko lang naramdaman ang sakit ng sugat ko ay hindi nga talaga ako gumalaw. Siguro ay na pwersa ang katawan ko dahil sa nangyari kaya bumuka ulit ang sugat. Kailangan ko na mag doble ingat dahil hindi naman pwede na hindi ito tuluyang mag-hilom.

Ilang sandali pa ay bumalik si Nate dala ang mga gamot at panlinis. Tinignan n'ya ako bago tinuro ang aking damit. Nakabusangot akong inangat ang damit ko para gamutin n'ya.

Nag-simula s'yang linisin iyon. Hindi naman gaano masakit pero napapadaing pa rin ako sa hapdi. Tinignan ko s'ya na tutok sa kaniyang ginagawa.

"Sanay ka sa paggamot? Ilang beses ka na nabaril?" tanong ko.

Sinulyapan n'ya lang ako bago nagpatuloy sa ginagawa. "I have a partner before, he always got shot. S'ya ang sumasalo sa bala na dapat ay saakin. Ako naman ang gumagamot sakaniya" sagot n'ya.

So he had a partner? But what happened to him? Don't tell me na namatay iyon kakasalo ng bala para sa kaniya? Kaya ayaw ko na may kasama, eh. Ayoko na may iniisip pa na iba bukod sa sarili ko.

Mahirap kasi na may pinoprotektahan habang nasa labanan. Syempre there are times that you have to choose. And it's the hardest thing you'll experience.

Choosing over yourself or someone you love..

"Done" binaba n'ya ang damit ko pagkatapos n'on.

"Salamat" sabi ko bago dumiretso ng higa at hindi na s'ya hinarap pa. Narinig ko naman ang tunog ng yapak n'ya palabas ng kwarto ko at pag lock n'on.

Dahil sa halong pagod at sugat ay mabilis akong nakatulog. Nagising ako nang mag-alarm ang cellphone ko. It's 9 o'clock in the morning. Bumangon ako para puntahan ang mga gamit ko.

Sinimulan kong ayusin ang mga ito. Simula sa mga devices at pag transfer ng mga files from my laptop to 3 flashdrives. Lagi akong nagtatabi ng mga copy incase magkaroon ng problema ang ibang copy.

Sinarado ko na ang maleta ko bago umupo sa higaan. Kinuha ko ang phone ko nang makita na may tumatawag doon. Sinagot ko ito nang makita na si Tom iyon.

"What? I'm done packing my things" bungad ko.

"Great! Nakahanda na ang sasakyan n'yo ni Agent Velasquez. Go to my office once you arrive" he said before he hung up.

Binato ko ang cellphone ko saaking higaan bago dumiretso sa bathroom upang mag-handa. Naligo ako at nag-ayos. Bigla kong naalala si Nate.

Tapos na kaya s'ya mag-ayos ng gamit n'ya? O baka naman tulog pa s'ya? Halata ang pagod at antok n'ya kanina.

Binilisan ko ang aking galaw para pumunta sa kwarto ni Nate. Kumatok ako ngunit walang sumagot. Pinihit ko ang door knob at nakitang bukas iyon. Dahan-dahan akong pumasok sa loob.

Everything is clean. Even his things are packed well. I guess he's in the bathroom?

Lalabas na sana ako ng kwarto n'ya nang may marinig ako mula sa banyo. "I'm sorry. Hindi na iyon mauulit. Oo, ako na ang bahala sa babae basta gawin mo ang part mo!"

What? Sino ang kausap n'ya? Is he planning to betray me? us?

Makikinig pa sana ako ngunit narinig ko ang pagpihit n'ya sa pinto dahilan para mabilis akong lumabas. Lutang akong pumunta sa kwarto ko at kinuha ang mga gamit.

Tama ba ang iniisip ko? Hindi s'ya mapagkakatiwalaan? paano nangyari na ganito? Bakit? Para saan? Kaya ba sinusunod n'ya lang ako lagi dahil may balak s'ya? Is he up to something?

"Agent Carper" tawag n'ya.

Nabalik ako sa wisyo at inayos ang hawak saaking maleta. Tinaas ko ang isa kong kilay bago lumakad paalis. Kakain muna kami sa baba bago kami aalis.

Nang nasa restaurant na ay umorder na ako ng mga gusto ko. Tahimik naman saaking tapat si Simone habang kumakain. "Tom called and -"

"I know" putol ko.

Bakas ang pagtataka sa kaniyang mukha. Hindi naman ako ulit umimik at malditang uminom ng tubig. I need to find out what's happening. At sinong babae ang bahala na s'ya? ako ba? Psh.

"Let's go" sabi ko nang matapos kaming kumain.

Sumakay kami sa sasakyan na naghihintay saamin sa harap. Inayos ko ang aking upo at kinuha ang aking phone para mag message kay Kia.

'Pauwi na kami' -Mira

'Great! There's a lot of things going on here, Mira. We need you.' - Kia

Ganoon na ba talaga kadami ang nanagyayari sa manila para sabihin nilang kailangan nila kami?

Dahil sa message ni Kia ay medyo na excite akong umuwi. May misyon na naghihintay saamin kaya maganda iyon. Another level of mission for me...and him. Bahagya kong sinilip si Nate na nakapikit ang mata.

Huwag lang talaga kitang mahuhuli, Agent.

Dumating kami sa airport at sumakay sa nakahandang plane doon. Magkahiwalay parin kami ni Nate ng upuan. Kung saan kami nung pumunta dito ay nandoon din kami nakaupo. Pinilit ko talagang makatulog para hindi sumuka sa byahe.

"Mira, we're here" si Nate.

Dumilat ako at nakita s'yang nakatingin saakin bago sulyapan ang sugat ko. Wala namang dugo doon kaya tumahimik nalang s'ya at bumaba sa plane. Sumunod naman ako sakaniya.

"It's good to be back" I said before walking towards the car waiting for us.

"Mira!" rinig kong sigaw ni Kia.

Lumiwanag ang aking mata nang makita s'yang lumabas sa passenger seat ng kotse. Tumakbo s'ya papunta saakin at sinalubong ako ng yakap.

"Hello, Agent Carper!" masaya n'yang bati saakin bago tumingin kay Nate na nginitian s'ya.

Tumingin saakin si Kia bago kay Nate. "Hello, Agent Velasquez!" masigla n'yang bati.

Sabay-sabay kaming pumunta sa kotse at sumakay. Nag-kwentuhan kami ni Mira sa loob ng kotse at doon ko nalaman ang mga nangyayari dito.

"I'm stressed! Hindi pa nga ayos ang isang street ay may isa nanaman na sumabog! Nagagalit na din ang mga head dahil doon." si Kia.

Pag-sabog? sa mga syudad? What the! Ang tatapang naman nila! Kung sino man ang may gawa nito ay halatang nananadya s'ya na makita ng SAC.

Bumaba kami nang makita na nasa HQ na kami. Tinignan ko si Nate na sumulyap saakin bago nagpauna sa paglalakad. Hinigit ko si Kia para sumakay sa kabilang elevator paakyat.

"Anyare? Bakit hindi tayo sumabay kay Nate?" taka n'yang tanong.

"I heard him talking with someone earlier. S'ya na daw ang bahala sa babae basta gawin ng kausap n'ya ang part nito" sabi ko.

Halata naman ang gulat sa mukha ni Kia dahil sa sinabi ko. Seryoso n'ya akong tinignan bago nag-panic. "Hindi naman ata ikaw ang tinutukoy n'yang babae,right? I hope not! Shocks!" sabi n'ya.

Mag-sasalita pa sana s'ya nang bumukas na ang pinto at tumambad saakin si Nate na naghihintay sa labas. Wala na ang gamit n'ya. Siguro ay pinadala n'ya nalang sa kwarto.

I cleared my throat before giving Kia a serious look. She immidiately understood what I mean and grab my things before walking away. Ibinalik ko kay Nate ang tingin ko bago tumango.

Pupunta kami sa Office ni Tom. Habang nag-lalakad ay halata ko ang kaba ng mga nakakasalubong ko at tila gulat pa ang iba sa aking presensya.

Kumatok ako ng tatlong beses bago pumasok sa office ni Tom. Naabutan namin s'yang hinihilot ang kaniyang sintido. Tumayo s'ya nang makita kami ni Nate.

"Straight to the point please. I want to go out before this." sabi ko.

Tumango naman si Tom bago pumunta saaking harapan at ilahad ang kaniyang kamay. Tinaas ko naman ang aking kilay bago umirap. Kinuha ko ang flashdrive sa aking bulsa att inabot ito sakaniya.

"Now, we have a very huge problem. Ilang araw na simula nang magsimulang sumabog ang iba't-ibang lugar sa manila. Natatakot na ang mga tao. Ang iniisip ko ay may kinalaman ito sa misyon n'yo ngayon." paliwanag ni Tom na agad naman naming nakuha.

"Ano ang gusto mong gawin namin?" Nate asked.

"We have to catch the person behind it. We can't just watch people die! Ngayon ay bantay sarado ang ibang crowded places because of this!" si Tom.

Tumango naman ako at tumayo na. "Okay. I'll make plans so I'll go now." hinarap ko si Nate at tinanguan na agad n'yang sinagod.

Mabilis akong lumabas ng office ni Tom at nag-lakad papunta sa kwarto ni Kia. "Tara kape! libre ko" sigaw ko at mabilis ulit nag-lakad paalis.

Rinig ko naman ang mabilis na kilos ni Kia para lang makasunod saakin. "Sandale!"